บทที่ 2271 เขายังคงห่วงใยคุณ
ผู้แปล: Atlas Studios บรรณาธิการ: Atlas Studios
เนื่องจากด้านหลังของเขาหันไปทางแสง หน่านซวินจึงมองเห็นใบหน้าของเขาไม่ชัดเจน
ทันทีที่เขาคว้าเอวเธอ เธอก็อดไม่ได้ที่จะด่าตัวเอง
ทำไมเธอถึงยังรู้สึกสะเทือนใจกับผู้ชายนอกรีตคนนี้?
อันซุนวางมือบนไหล่ของเขา ไม่ให้เขาเข้าใกล้เกินไป
"คุณบ้าหรือเปล่า? คุณอาจจะไร้ยางอายในครัวของคนอื่น แต่ฉันยังต้องการมากกว่านี้!” หน่านซวินเตือนเขาด้วยท่าทางเย็นชา “ นอกจากนี้ฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณอีกต่อไป ฉันยังจำได้ชัดเจนถึงสิ่งที่คุณ
กล่าวในวอร์ดคืนนั้น อยากให้ฉันพูดซ้ำไหม…”
ก่อนที่เธอจะพูดจบ เขาก็ก้มหัวลง อยากจะจูบเธอ
อันซุนรีบยกมือขึ้นระหว่างพวกเขาอย่างรวดเร็ว
เขาจูบฝ่ามือของเธอเท่านั้น
Tang Mo ขมวดคิ้วและกำลังจะดึงมือออกเมื่อเสียงของ Zuo Huai'an ดังขึ้นจากข้างนอก “จูเนียร์ ฉันดึงต้นอ่อนกระเทียมที่คุณต้องการมาจากสวนผัก”
หัวใจของ Xun กระโดดไปที่คอของเธอทันที เธอผลักถังโม่อย่างแรง แต่เขาไม่ได้เคลื่อนไหวเหมือนภูเขา
“ปล่อยฉันนะ!” เธอพูดด้วยความโกรธ
เมื่อเทียบกับความกังวลใจและความตื่นตระหนกของเธอ เขาไม่ได้ผิดปกติเลย เขาจ้องมองเธออย่างลึกซึ้ง “รอฉันหลังอาหารเย็น ฉันจะพาคุณกลับ คุณไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้รถของเขา”
น้ำเสียงของเขาค่อนข้างจะครอบงำ ราวกับว่าเขาจะไม่ปล่อยเธอไปหากเธอไม่เห็นด้วย
หน่านซวินได้ยินเสียงฝีเท้าของจั่วหวยอันที่ใกล้เข้ามาและตอบได้เพียงว่า "เข้าใจแล้ว ปล่อยฉันก่อน”
Tang Mo ปล่อย Nan Xun อย่างไม่เต็มใจ ก่อนที่ Zuo Huai'an จะเข้ามา เขาหยิบนิ้วของเธอขึ้นมาและกัดมัน
จั่วหวยอันเดินเข้าไปในครัวและรู้สึกสับสนเล็กน้อยเมื่อเห็นหนันซวินหันหลังให้ประตูและถังโม่ยืนอยู่ข้างเตา “ ประธาน Tang ทำไมคุณถึงอยู่ในครัว”
“ฉันมาดูอาหารของประธานนัน” Tang Mo ชำเลืองมอง Nan Xun ซึ่งหูของเขาแดงเล็กน้อย และยิ้ม
Zuo Huai'an ใส่ต้นอ่อนกระเทียมลงไป เมื่อเห็นว่าใบหน้าและหูของ Nan Xun แดงเล็กน้อย เขาคิดว่าเธอทำอาหารเพราะไฟ “จูเนียร์ ซุปปลาแมคเคอเรลนี้อร่อยจริงๆ มันดูน่ากิน”
“ผู้อาวุโส ดื่มอีกสองคำนับ! ในภายหลัง”
"แน่นอน."
เมื่อเห็นว่าทั้งสองคนกำลังคุยกัน Tang Mo ปฏิบัติต่อเขาเหมือนคนที่มองไม่เห็นและเดินออกไปด้วยท่าทางที่มืดมน
หน่านซวินทำเพียงซุปปลาแมคเคอเรล ส่วนอาหารอื่นๆ นั้นเชฟเป็นคนทำ
อากาศดีและประธานฮวงแนะนำให้ไปกินข้าวที่สนาม
Nan Xun นั่งกับ Zuo Huai'an หน่านซวินไม่ดื่ม ดังนั้น จั่วหวยอันจึงหยิบแก้วสองสามใบให้เธอ ป้อนอาหารให้เธอเป็นครั้งคราว และแม้แต่หยิบทิชชู่ให้เธอด้วย
Tang Mo นั่งตรงข้าม Nan Xun และเงยหน้าขึ้นมองพวกเขาเป็นครั้งคราว
Nan Xun แสร้งทำเป็นไม่เห็นการจ้องมองของ Tang Mo เธอไม่สามารถปฏิเสธความตั้งใจดีของ Zuo Huai'an ในที่สาธารณะและส่งข้อความถึงเขา
“ผู้อาวุโส ฉันจะพูดอีกครั้ง มันเป็นไปไม่ได้ระหว่างเรา อย่าดีกับฉันเกินไป”
เมื่อ Zuo Huai'an เห็นข้อความของ Nan Xun เขาก็ก้มศีรษะลงและตอบว่า "ฉันค้นหาประธานาธิบดี Tang ทางอินเทอร์เน็ตก่อนอาหารเย็นและบังเอิญเห็นข่าวชิ้นหนึ่ง สามีของคุณคือประธานาธิบดีถัง”
“ ฉันไม่เห็นประธานาธิบดี Tang อยู่เคียงข้างคุณในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา ครั้งนี้ การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของเขาและทัศนคติของคุณที่มีต่อเขาทำให้ฉันเดาว่าคุณมีความขัดแย้ง”
ฉันได้ยินมาว่าชีวิตส่วนตัวของประธานาธิบดีถังไม่ค่อยดีนัก ฉันไม่รู้จักเขาและไม่สามารถแสดงความคิดเห็นได้มากนัก แต่ฉันรู้บุคลิกของคุณ คุณจะไม่ทำอะไรเพื่อให้ประธานาธิบดี Tang ผิดหวัง ต้องเป็นของประธานาธิบดีถัง
ปัญหาที่คุณมีความขัดแย้งกันในครั้งนี้
ฉันไม่ใช่คนชอบตามใจคนอื่น แต่ฉันอยากให้คุณมีความสุขด้วย ตอนนี้ฉันทำอย่างนั้นเพราะฉันต้องการเห็นปฏิกิริยาของประธานาธิบดีถัง
หลังจากนั้นไม่กี่วินาที Zuo Huaian ก็ส่งข้อความอีกครั้งถึง Nan Xun “เขายังเป็นห่วงคุณอยู่”
แม้ว่า Tang Mo จะนั่งอยู่ตรงข้ามพวกเขา แต่โทรศัพท์ของ Nan Xun ก็ดังขึ้นเป็นระยะๆ Zuo Huaian ก้มหน้าลงและเขาเดาได้ว่าพวกเขากำลังส่งข้อความหากัน
สีหน้าเคร่งเครียดในตอนแรกของเขามืดลงทันที
มันดีจริงๆเหรอที่พวกเขาทำแบบนี้ต่อหน้าเขา?
Tang Mo รู้สึกตื่นเต้นและแก้วไวน์ในมือของเขาแตก
CEO Huang และเลขาของเขาซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ Tang Mo อุทานเบาๆ
“ ประธาน Tang เกิดอะไรขึ้น” ประธานหวางสั่งให้เลขาของเขาไปรับชุดปฐมพยาบาลจากเจ้าของฟาร์มทันที
Tang Mo ลุกขึ้นจากเก้าอี้ "ไม่เป็นไร. ฉันมีชุดปฐมพยาบาลอยู่ในรถ คุณไปต่อได้”
หลังจากที่ถังโม่ออกไปแล้ว จั่วฮวาอันก็ถามหน่านซวินเบา ๆ ว่า “คุณอยากไปดูไหม”
หน่านซวินเม้มริมฝีปากแน่น และลดสายตาลงเพื่อซ่อนอารมณ์ของเธอ "เลขที่."
Nan Xun ไม่มีความอยากอาหารอีกต่อไป เธอลุกขึ้นและไปที่ห้องน้ำ
หลังจากล้างหน้า เธอจ้องไปที่เงาสะท้อนของเธอในกระจกและพูดเบา ๆ ว่า “หนานซุน อย่าใจอ่อน การผ่าตัดของเขาประสบความสำเร็จแล้ว ถ้าไม่ได้ผลคุณคิดว่าเขาจะต้องการคุณไหม”
“เขาคิดว่าเขาเป็นใคร? หากเขาต้องการตัดสัมพันธ์กับคุณ เขาสามารถทำได้ หากเขาไม่ต้องการตัดสัมพันธ์ เขาสามารถมาหาคุณโดยคิดว่าเขาสามารถพาคุณกลับได้อย่างง่ายดาย คุณต้องระมัดระวังและทะเยอทะยานให้มากขึ้น ของมัน
ดีที่สุดที่จะทำให้เขากังวลและฆ่าเขา!”
หลังจากปลอบโยนตัวเองและให้กำลังใจตัวเองแล้ว หน่านซวินก็ออกมาจากห้องน้ำ
เมื่อเธอออกมาก็ต้องตกใจเมื่อเห็นชายร่างสูงยืนพิงกำแพง
เขาได้ยินเธอพึมพำเบา ๆ เมื่อกี้นี้หรือเปล่า?
Tang Mo ยืนสูบบุหรี่ข้างกำแพง มือที่บาดเจ็บของเขาไม่มีผ้าพันแผล และยังมีร่องรอยของเลือด เมื่อเห็นหนานซุนออกมา เขาก็หรี่ตามองเธอ
“ซุนเอ๋อร์ ฉันคิดผิด ให้โอกาสฉันยากขนาดนั้นเลยเหรอ?”
หน่านซวินหายใจเข้าลึก ๆ และเดินไปด้านหน้าเขา เงยหน้าขึ้นมองเขาเล็กน้อย “ไม่ใช่เรื่องยาก แต่มีบางอย่างที่ฉันต้องบอกคุณ”
Tang Mo ดูเหมือนจะเห็นร่องรอยแห่งความหวังและดวงตาของเขาเป็นประกาย “โอเค บอกฉันมา”
“หลังการผ่าตัด ยาที่คุณใช้มีผลข้างเคียงบางอย่าง หากอยากได้ลูกในอนาคตจะทำให้ลูกพิการ คุณไม่รู้เรื่องนี้ใช่ไหม”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ Tang Mo ก็ตกตะลึง
ขี้บุหรี่ตกลงบนหลังมือของเขา แต่เขาไม่รู้สึก
หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ได้ยินตัวเองพูดเสียงแหบพร่าว่า “เป็นไปไม่ได้!”
Nan Xun เห็นอารมณ์ที่พลุ่งพล่านในดวงตาของเขาและยิ้ม “อะไรเป็นไปไม่ได้? ถ้าไม่เชื่อกลับไปถามพ่อแม่ก็ได้”
เมื่อพูดเช่นนั้น หน่านซุนก็กำลังจะจากไป
Tang Mo จับตัวเธอไว้และกดไหล่เรียวของเธอ “ถ้าคุณมีลูกไม่ได้ คุณยังเต็มใจที่จะอยู่กับผมไหม”
Nan Xun ดึงมือออกและมองเข้าไปในดวงตาของเขา “คุณควรถามตัวเอง ถ้ามีลูกไม่ได้ยังจะผลักไสฉันอีกเหรอ”
Tang Mo มองดูร่างที่จากไปของ Nan Xun และไม่ขยับเป็นเวลานาน
กลับไปที่ตระกูล Tang Tang Mo พบ Mrs Tang
เมื่อรู้ว่าสิ่งที่หนานซุนพูดเป็นความจริง หลังตรงของเขาก็โค้งคำนับทีละนิด
“Mo'er คุณบอกว่า Xun'er บอกคุณ? ถ้าเธอยอมพูดเรื่องนี้กับคุณ แสดงว่าเธอไม่ถือสาเรื่องนี้ใช่ไหม? Xun'er เป็นผู้หญิงอิสระและเข้มแข็งในยุคใหม่มาโดยตลอด บางทีเขาอาจเต็มใจที่จะเป็น
คู่กับคุณไหม”
Tang Mo นวดขมับของเขา “แม่ครับ ผมต้องใจเย็นๆ”
หลังจากที่ Tang Mo กลับมาที่ห้องแล้ว Mrs Tang ก็ตัดสินใจตามหา Nan Xun หลังจากที่ Tang Xun รู้ เขาก็ไปกับคุณ Tang
พวกเขาสองคนไปที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้อถุงใบใหญ่และใบเล็กก่อนที่จะมาถึงอพาร์ทเมนต์ของ Nan Xun