ตอนที่ 149
ผู้แปล : MissMe
บรรณาธิการ : อรุ
Side Story 7 สิ่งเล็กน้อยและล้ำค่า (3)
หลังจากนั้นไม่นาน เพื่อนร่วมสถาบันของฉันทุกคนยกเว้นเรย์ลก็มารวมตัวกัน
โชคดีที่แม้แต่ยูจีนซึ่งกำลังยุ่งอยู่ก็รวมตัวกันเพื่อจัดงานเลี้ยงน้ำชาที่พระราชวัง
เมื่อมีคนที่ไม่คุ้นเคยเข้ามา Caerine กัดปากแน่นและเกาะ Yssius
อย่างไรก็ตาม Yssius อยู่ในจุดสูงสุดในการพูดของเขา ดังนั้นเขาจึงคว้าใครก็ได้และพูดคุยกับพวกเขา
ปัจจุบัน เป้าหมายของเขาคือยูจีน
“ฉันบอกว่าแม่ของฉันคืออาร์คเมจตาแดง เธอไม่เท่เหรอ?”
Yssius คุยโม้เกี่ยวกับฉันโดยใช้คำยกย่องที่เขามักจะไม่ใช้
ดูเหมือนว่าจะเป็นเพราะเขาจำได้ว่ายูจีนเป็นคนแปลกหน้า ทั้งที่จริง ๆ แล้วเขาเคยเห็นเขามาก่อนหน้านี้แล้วสองสามครั้ง แต่ดูเหมือนเขาจะจำได้ไม่ดีนักเพราะเขายังเด็กเกินไป
“ริ ค่ะ”
ยูจีนตอบอย่างเชื่องช้า
“คุณเคยเห็นแม่ของฉันใช้เวทมนตร์ไฟหรือไม่? ไฟก็ออกมาจากมือแม่ด้วย!”
ยูจีนดูเหมือนจะเสียสติไปแล้วในเรื่องราวอันวุ่นวายของอีซีอุส
ดูเหมือนเขาจะไม่รู้ว่าควรจะตอบสนองอย่างไร
“ใช่แล้ว ไฟออกมาจากมือของเยรีน ไฟเย็นจริงๆ”
“ป้าเอรี!”
เมื่อเอริกาตอบกลับ ยูจีนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อคิดว่าตนไม่อยู่ในเป้าหมาย
ตามที่คาดไว้ เนื่องจากเอริก้าคุ้นเคยกับพวกเขา เด็กๆ จึงไม่รังเกียจเธอเลย
"ใช่! น้าเอรี สุดสตรอง! ป้าเอรีรู้ว่าฉันกำลังพูดถึงอะไร!”
Erica พา Yssius ไปที่อีกฟากหนึ่งของโต๊ะโดยธรรมชาติซึ่งกำลังพูดถึง Yerine
ฉันใช้เวลาและพูดคุยกับยูจีน
“ทำไมคุณถึงอึดอัดจัง”
“ฉันไม่เคยดูแลเด็ก ฉันไม่รู้จะพูดอะไร”
ยูจีนพูดพลางเอามือขวาเกาหน้าผากราวกับกำลังมีปัญหา
“ไม่เป็นไรถ้าคุณแค่จับคู่กับ 'ฉันเห็น' หรือ 'จริง ๆ ?' มากขนาดนั้น”
จากนั้นแอสตร้าก็เริ่มหัวเราะอยู่ข้างๆ
“มีบางสิ่งที่ Eugene Ace ไม่สามารถทำได้”
“ชู่…… เงียบซะ”
ขณะที่ยูจีนขมวดคิ้ว ราเชลยิ้มอย่างอ่อนโยนและแกล้งเขา
“ โอ้ทำไมคุณถึงฆ่าอารมณ์ของคุณทันทีมันไม่เหมาะกับคุณ”
“ที่นี่มีเด็กด้วย ดังนั้นเผื่อไว้”
“โอ้ คุณช่างบอบบางเหลือเกิน พระอาทิตย์จะขึ้นจากทางทิศตะวันตก”
โดยไม่สนใจ Astra และ Rachel ที่หัวเราะคิกคัก ยูจีนกวาดศีรษะไปด้านข้างโดยไม่พูดอะไรสักคำ
วันนี้ผมหน้าม้าของเขาหันไปทางด้านข้างครึ่งหนึ่ง
“ว่าไงนะ เยรีน เธอบอกอีซีอุสว่าชื่อเล่น 'จอมเวทย์ตาแดง' เหรอ?”
เรเชลถามด้วยท่าทางที่คาดไม่ถึง
"ฉันรู้. ครั้งที่แล้วคุณไม่ได้บอกว่าชื่อเล่นนั้นวิเศษเกินไปเหรอ? คุณเกลียดมันมาก”
แอสตร้าก็เอียงศีรษะเช่นกันเมื่อราเชลพูดเช่นนั้น
“โอ้ มีคนเขียนบทความด้วยตัวเอง”
อีกด้านหนึ่งของโต๊ะ ฉันมองไปที่ Yssius ซึ่งอยู่ในอ้อมแขนของ Erica ซึ่งกำลังมองที่ Caerine ในอ้อมแขนของ Cassius
“เด็ก ๆ เห็นมันและอ่านมัน”
“อือ ไม่แปลกใจ”
เอริกาซึ่งกำลังมองดูแครีน ถูกเห็นว่าวางนิ้วชี้บนริมฝีปากของเธอราวกับว่าจะเงียบต่อหน้าอิซซิอุส
พยักหน้า Yssius ขยับไปที่แก้มของ Caerine ซึ่งหลับอยู่ในอ้อมแขนของ Cassius จูบเธอและวิ่งมาหาฉัน
ฉันอุ้ม Yssius ไว้ในอ้อมแขน ฉันยิ้มอย่างสดใสขณะที่ฉันอ้าแขนออก
“แม่ครับ ผมคิดว่าคาเอลง่วงนอน”
“เป็นเพราะคาเอลยังเด็ก นั่นคือสิ่งที่ Yssi ทำเมื่อ Yssi เป็นเด็ก”
ฉันพูดพร้อมกับจัดผมหน้าม้าที่ยุ่งเหยิงของอีซีอุส
Yssius ยิ้มให้ฉันและเริ่มพูดอีกครั้งโดยมองไปที่ Eugene, Astra และ Rachel
“แม่ของฉัน เธอคืออาร์คเมจตาแดง!”
ฉันคิดว่าฉันเคยชินกับมันมาบ้างแล้ว แต่เมื่อ Yssius พูดถึงชื่อเล่นอีกครั้งต่อหน้าเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ ยกเว้น Erica ใบหน้าของฉันก็เริ่มร้อนขึ้นช้าๆ
“นั่นหมายความว่าแม่ของฉันเป็นพ่อมดผู้ยิ่งใหญ่ที่มีดวงตาสีแดง แม่รู้จักใช้น้ำ ดิน และอากาศ ไม่ใช้แต่ไฟ!”
แอสตร้าสามารถกลั้นเสียงหัวเราะของเธอไว้ได้ และยูจีนก็แข็งตัวอีกครั้งเป็นรูปแกะสลักน้ำแข็ง
มีเพียงราเชลเท่านั้นที่ตบมือและทักทายอิซซิอุส
“ว้าว มันเจ๋งจริงๆ”
"ใช่!"
“ใช่ ฉันอิจฉาแม่ของ Yssius จริงๆ”
ในการตอบสนองของ Rachel Yssius ดวงตาของเขาเป็นประกายและย้อมแก้มของเขาให้เป็นสีแดง
มันดูน่าตื่นเต้นมาก
“ใช่ ฉันคิดว่ามันเป็นชื่อเล่นที่วิเศษมาก”
แอสตร้าก้าวเข้ามาและพูดว่า
“ฉันอยากให้ใครสักคนเรียกฉันว่าจอมเวทตาสีฟ้า”
คนแรกที่ตอบสนองต่อมุขตลกโง่ๆ ของแอสตร้าขณะยืดเส้นยืดสายคือยูจีนอย่างน่าประหลาดใจ
"เลขที่."
แอสตร้าอุทานด้วยความระส่ำระสายเมื่อได้รับคำตอบในทันที
"อะไรทำไม? ถึงขนาดดูถูกฉันเลยเหรอ?”
จากนั้นยูจีนก็ตอบด้วยเสียงแผ่วเบาเพื่อหันศีรษะของเขา
“ถ้าอย่างนั้นคุณซ้อนท้ายผม”
“ว้าว ฉันไม่เห็นเป็นแบบนั้นเลย แต่ของฉันอ่อนแออย่างน่าประหลาดใจ”
แอสตร้าพูดด้วยใบหน้ามึนๆ
ฟังบทสนทนาข้าง ๆ ฉันทนไม่ไหวและหัวเราะออกมาดัง ๆ
“แล้วแอสตร้าก็คืออาร์คเมจผมแดง”
“อืม ก็ดี แต่มันคาบเกี่ยวกับเธอ เยรีน แต่ห่างกันแค่ตัวอักษรเดียว”
Eugene หักล้างความคิดเห็นของ Astra อีกครั้ง
“นั่นก็เหมือนกันสำหรับ The Blue Eyed Archmage”
Yssius ซึ่งกำลังเฝ้าดูการต่อสู้ทั้งสองถามด้วยใบหน้าที่เขาไม่เข้าใจ
“แม่ครับ สองคนนั้นเป็นอะไรกัน”
“ใช่ เป็นอย่างนั้น เหมือนพ่อกำลังเยาะเย้ย Yssi และ Kael”
"อ้อเข้าใจแล้ว."
Yssius มั่นใจในทันที กลอกตาสีม่วงใสของเขาแล้วพูดว่า
“แม่ครับ อะไรคือสีฟ้า……?”
“โอ้ มันเหมือนสีฟ้า แต่เป็นสีฟ้าที่แตกต่างกัน”
(T/N: พวกเขาใช้คำศัพท์สีน้ำเงินที่แตกต่างกัน แต่ก็ยังเป็นสีน้ำเงินอยู่ดี)
แน่นอนว่า Astra นั้นใกล้เคียงกับสีฟ้ามากกว่าสีฟ้าปกติ
“พวกเขาต้องการเป็นอาร์คเมจด้วยเหรอ?”
Yssius ดูเหมือนจะสงสัยเกี่ยวกับคำพูดของ Astra ที่เธอหวังว่าจะมีคนเรียกเธอว่า The Blue Eyed Archmage
ฉันตบหัวอีซีอุสที่มองมาที่ฉันและตอบเขา
“ไม่ พวกเขาเป็นอาร์คเมจแล้ว”
“อ๋อ อย่างนั้นเหรอ”
"ใช่."
ฉันพูดโดยกอด Yssius แน่นในอ้อมแขนของฉัน
“อิซซี่ก็เรียกแบบนั้นเหมือนกันถ้าคุณฝึกฝนเยอะๆ ตอนโต”
"จริงหรือ?"
Yssius คว้าแขนของฉันและถามกลับด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“ขอเรียกว่าอาร์คเมจด้วยได้ไหม”
ดวงตาสีม่วงเป็นประกายพุ่งตรงมาที่ฉัน
มันเป็นสีที่ดูเหมือนตาขวาของฉัน
ฉันคิดว่าฉันต้องมีดวงตาแบบนั้นแน่ๆ ตอนที่ฉันเรียนเวทมนตร์ครั้งแรก
"ใช่."
ฉันตอบด้วยรอยยิ้มที่สงบ
“Yssi อาจถูกเรียกว่า The Purple Eyed Archmage ก็ได้”
หลังจากนั้นไม่นาน Yssius ก็มองกลับมาที่ฉันและถาม
“ตาสีม่วง?”
"ใช่. เพราะคุณมีดวงตาสีม่วง”
"โอ้ใช่!"
ฉันจูบศีรษะของ Yssius เบาๆ เมื่อเขาตอบอย่างจริงจัง
***
เป็นตอนที่ Yerine และ Cassius กำลังรับประทานอาหารกับเพื่อนร่วมงาน
Yssius กำลังอ่านนิทานอยู่ข้างๆ Caerine ซึ่งตื่นขึ้นมาและไปที่ห้องเด็กเล่นด้วยกัน
พี่น้องที่เคยเล่นกับของเล่นหรือโรงละครตามปกติเริ่มวาดภาพ
'อาร์คเมจตาสีม่วง…….'
ดูเหมือนว่าอาร์คเมจจะเป็นชื่อเล่นสำหรับผู้ชายที่แข็งแกร่งอย่างแม่ของเขาเท่านั้น
ดังนั้น Yssius จึงรู้สึกขอบคุณแม่ของเขาที่บอกเขาว่าเขาสามารถเป็น The Purple Eyed Archmage ได้
แต่ก็ยังมีความเสียใจอยู่ในมุมจิตใจของเขา
'แต่ฉันก็ยังชอบ The Red Eyed Archmage มากกว่า'
Yssius พองแก้มของเขาและมองไปที่ภาพวาดของ Caerine
ถอนหายใจออกมาจากปากของ Yssius เมื่อเขาเห็นดวงตาสีแดงของแม่ของเขาในภาพวาด
'ฉันอยากทำสิ่งเดียวกันกับแม่ของฉัน'
มีใครพอจะสอนวิธีทำให้ตาแดงเหมือนแม่ได้บ้างมั้ยคะ?
Yssius ซึ่งกำลังลูบหัวของ Kaelin คิดกับตัวเอง
“เจ้าชายของฉัน เจ้าหญิงของฉัน”
Yssius และ Caerine ซึ่งกำลังวาดภาพบนกระดาษแผ่นใหญ่เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูห้องเด็กเล่น หันศีรษะไป
“ขอกินขนมหน่อย”
Yssius เงยหน้าขึ้นมองพี่เลี้ยงที่ยิ้มแย้มใจดี
“คาเอล ไปล้างมือกับโอปป้ากันเถอะ”
"ใช่."
มือขวาของ Caerine พยักหน้า เต็มไปด้วยสีย้อมสีม่วง
คิดว่าคงเป็นเพราะเธอวาดรูปแม่ของเธอหลายครั้งที่มุมกระดาษ Yssius ล้างมือของพี่สาวให้สะอาดและล้างมือของเขาก่อนที่จะกลับไปที่ห้องเด็กเล่น
“ของว่างวันนี้คือสตรอเบอร์รี่แสนอร่อย”
สตรอเบอร์รี่หั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ วางบนจานสีทองขนาดเล็ก
บนจานที่ใหญ่ขึ้นเล็กน้อยข้างๆ มีสตรอเบอรี่ผ่าครึ่งวางเรียงอยู่
“มาเถิดเจ้าหญิง อา."
เมื่อได้ยินคำพูดของพี่เลี้ยงเด็ก แครีนก็เปิดปากน้อยๆ ที่ยอมจำนน
Yssius ซึ่งกำลังจิ้มสตรอว์เบอร์รีที่ผ่าครึ่งด้วยส้อมทู่ จ้องมองไปยังที่เกิดเหตุ
“พี่เลี้ยง ฉันให้อาหารคาเอลได้ไหม”
“ไม่ เจ้าชายของฉัน”
"ทำไม…?"
พี่เลี้ยงตอบ เช็ดปากของแครีนที่เคี้ยวสตรอเบอร์รี่
“แล้วเจ้าชายของฉันก็จะกินไม่อิ่ม เพราะเจ้าชายของฉันเอาแต่สนใจเจ้าหญิง”
จากคำพูดของพี่เลี้ยง Yssius หยิบส้อมขึ้นมาด้วยใบหน้าที่หลบตา
ดังที่พี่เลี้ยงเด็กพูด Yssius ตั้งใจจะเลี้ยง Caerine ก่อนแล้วค่อยกินส่วนแบ่งของเขาในภายหลัง
“ถ้าคุณล้างจานก่อนก็ไม่เป็นไร”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น Yssius ก็เริ่มกินสตรอเบอร์รี่ในลักษณะที่ต่อต้าน
“แต่อย่ากินเร็วเกินไป”
Yssius ซึ่งมีสตรอเบอร์รี่อยู่ในปากของเขาเลิกคิ้วแล้วพูดว่า
“มันเกินไปนะแนนนี่”
จากนั้นมีคนมาเคาะประตูข้างนอก
“พี่เลี้ยง มีบางอย่างที่คุณต้องดู!”
เมื่อได้ยินเสียงของผู้ใช้คนอื่นจากข้างนอก พี่เลี้ยงก็ล้างภาชนะบนโต๊ะอาหารให้ Caerine แล้วหันศีรษะไป
“เจ้าชายและเจ้าหญิงของฉัน ฉันจะกลับมาทันที ดังนั้นโปรดรอสักครู่ และเจ้าชายของฉัน ฉันขอโทษ แต่คุณช่วยดูแลเจ้าหญิงสักครู่ได้ไหม”
“ใช่ พี่เลี้ยงเด็ก พบกันใหม่!"
พี่เลี้ยงรีบออกไปและมีเพียงพี่ชายและน้องสาวเท่านั้นที่ยังคงอยู่ในห้องเด็กเล่นอีกครั้ง
และ Yssius ผู้ซึ่งยังคงไม่ล้มเลิกความหวังที่จะเป็น The Red Eye Archmage ก็ถูกดึงเข้าสู่ความเจ็บปวดแบบเดิมอีกครั้งโดยไม่ได้ตั้งใจ
Caerine ผู้ไม่รู้อะไรเลยกำลังเอานิ้วจิ้มจานสตรอว์เบอร์รีของเธอในช่วงเวลาสั้นๆ นั้น
“โอ้ Kael คุณยุ่งกับอาหารไม่ได้”
"ไม่ได้?"
“ใช่ คุณทำไม่ได้”
เธอเป็นน้องสาวที่น่ารักที่สุดในโลก แต่สิ่งที่ไม่ควรทำคือสิ่งที่ไม่ควรทำ
Yssius หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋าและถูนิ้วของ Caerine ซึ่งมีน้ำหวานสีแดงหยดอย่างช่ำชอง
“ตอนนี้มันสะอาดแล้ว”
“สะอาด สะอาด”
จากนั้น Yssius ซึ่งกำลังพยายามพับผ้าเช็ดหน้ากลับโดยไม่คิดก็หยุดชั่วคราว
'สีแดง…….'
รอยเปื้อนสีแดงชัดเจนบนผ้าเช็ดหน้าสีขาวดึงดูดสายตาของเขา
"นี่ไง."
ขณะที่ Yssius มองไปที่รอยเปื้อนสีแดง ดวงตาของ Yssius เริ่มมีประกาย