ตอนที่ 73
ผู้แปล : Missme
บรรณาธิการ : อรุ
มันแปลก
เห็นได้ชัดว่าภายในเวลา 7.00 น. ไม่มีวี่แววของใครเลย แม้แต่ลูกมดในห้องโถงศักดิ์สิทธิ์
ไม่น่าเป็นไปได้ที่แม่บ้านจะไม่รักษาเวลาตามสัญญา
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Duke of Ace และ the Duke of Ale club มักจะมาเร็วกว่าเวลาที่กำหนดเสมอ ไม่ใช่คนที่มาสาย
'เกิดอะไรขึ้น…?'
ไม่มีข้อบ่งชี้ว่าการประชุมที่นั่นจะต้องมีการเตรียมการเพียงเล็กน้อยที่สถานที่นัดพบ
ฉันตรวจดูป้ายที่ประตูอีกครั้งเผื่อว่าฉันดูผิด แต่ที่นี่คือ Sacred Hall
“เกิดอะไรขึ้น?”
จิตใจของข้าพเจ้ากระวนกระวายมากขึ้นเรื่อยๆ
ฉันสงสัยว่าฉันคิดผิดหรือเปล่า
อันที่จริงมันไม่ใช่ Noble State Field แต่เป็นที่อื่น
แต่ฉันรู้อย่างมีเหตุผล
สมาชิกราชวงศ์อิมพีเรียลทั้ง 7 ไม่เคยรวมตัวกันนอก Noble State Field
ในตอนท้ายของวัน ฉันสงสัยว่าจดหมายที่ฉันได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นแม่บ้านของสมาชิกราชวงศ์ทั้ง 7 และหีบนั้นเป็นการแกล้งที่น่ารังเกียจของใครบางคนหรือไม่
แต่ถึงอย่างนั้น ทุกอย่างก็คล้ายกับที่ Duke of Ale Club พูดมากเกินไป
และดูเหมือนจะไม่มีใครได้ประโยชน์จากการเล่นตลกแบบนี้กับฉัน
“พวกเขาให้ฉันนั่งรถม้าในตอนเช้า ดังนั้นต้องเป็นเรื่องจริงที่ฉันได้เลื่อนตำแหน่ง”
ฉันคิดว่าฉันควรออกไปข้างนอกและมองหาแม่บ้านคนอื่นๆ ด้วยตัวฉันเอง
แต่ทุ่งขุนนางนั้นกว้างมาก และข้าไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับถนนที่นี่ ฉันอาจหลงทางได้หากทำไปครึ่งทาง
ปัญหาคืออะไร?
ทำไมฉันไม่เห็นใครเลยในห้องโถงกว้างนี้
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นในความสับสน
ฉันใจเย็นลงเพราะฉันคิดว่าฉันต้องทำอะไรสักอย่าง และฉันคิดว่าฉันจะทำอะไรได้บ้างในสถานการณ์นี้
ทันใดนั้นเสียงฝีเท้าของใครบางคนก็ผ่านเข้ามา
'แม่บ้านไม่ได้อยู่ที่นี่ตลอด ดังนั้นหากพวกเขาเดินผ่านไป พวกเขาจะต้องสะดุดตาใครบางคนอย่างแน่นอน'
ถ้าฉันถามคนข้างนอก บางทีฉันอาจจะรู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน
ถ้าฉันโชคดีจริงๆ เขาจะพาฉันไปหาพวกเขาก็ได้
ฉันข้ามห้องโถงคิดอย่างนั้น
"ขออนุญาต!"
ในเสียงของฉัน ฉันเห็นเงาของชายคนหนึ่งหยุดผ่านช่องประตูที่เปิดอยู่
ฉันปิดประตูและรีบเปิดปากโดยคิดว่ามันโล่งใจ
“ผมขอโทษ แต่คุณช่วยให้ผม-”
แต่เมื่อสายตาของฉันสบเข้ากับผู้ชายที่ยืนนิ่งอยู่ ฉันก็พูดไม่ออก
เพราะมีคนที่ไม่ควรจะอยู่ที่นี่กำลังมองมาที่ฉัน
“หลงทางหรือเปล่า”
Iker Tigris ม้วนมุมปากของเขาและเย้ยหยัน
ฉันรู้สึกแย่มากเมื่อผู้ชายที่ฉันอยากจะเป็นฝันร้ายในคืนฤดูใบไม้ร่วงจากฉันไปในตอนเช้าที่สดใสและมองมาที่ฉัน
‘ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่?’
อิเคร์หัวเราะราวกับว่าเขาอ่านความคิดของฉันออก
“คุณดูสงสัยว่าทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่ คุณคิดว่าจะไม่ได้พบฉันอีกหรือ”
เมื่อฉันไม่ทันตั้งตัวฉันก็พูดด้วยน้ำเสียงประชดประชันและแสดงมารยาทกับเขา
“ฉันเข้าเฝ้าสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ”
“โอ้ ฉันคงผิดหวังถ้าคุณทำตัวแรงเกินไป เราพบกันเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน”
“คุณไม่ควรรักษาคำพูดของคุณหรือ”
ฉันพูดด้วยใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก ยืดหลังให้ตรง
'ไม่ แม้ว่านี่จะอยู่ในพระราชวังอิมพีเรียล แต่ทำไมชายผู้ไม่มีเวลาเพียงพอถึงมาที่นี่'
Noble State Fields อยู่ในที่ตั้งของพระราชวังอิมพีเรียล ดังนั้นจึงอนุญาตให้ราชวงศ์เข้าและออกจากที่นี่ได้
แต่กรณีเช่นนี้หายากมาก
นี่เป็นเพราะคนในพระราชวังอิมพีเรียลถือว่า Noble State Field เป็นพื้นที่สำนักงานอิสระสำหรับสมาชิกราชวงศ์ทั้ง 7 คน
ดังนั้นราชวงศ์จึงหลีกเลี่ยงการมาที่นี่ หมายความว่าพวกเขาจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับการเมืองให้มากที่สุด
“แล้วคุณหายหรือยัง”
“……ก็ใช่”
“แต่วันนี้ไม่ใช่พิธีแต่งตั้งของคุณเหรอ? ฉันได้ยินมาว่าเป็นเวลา 7 โมงเช้า”
จากนั้น Iker ก็หยิบนาฬิกาออกมาจากกระเป๋า เปิดฝา แล้วยิ้มเบาๆ
“โอ้พระเจ้า เหลือเวลาอีกเพียงสามนาที ถึงเวลาที่ต้องไปสถานที่นัดหมายแล้ว”
เมื่อผมได้ยินที่เขาพูด ผมก็ตอบกลับไปพร้อมกับขมวดคิ้ว
นี่เป็นเพราะฉันเห็นกลอุบายของ Iker อย่างชัดเจนในการแสร้งทำเป็นไม่รู้สถานการณ์ แม้กระทั่งถอดนาฬิกาออก
“พิธีแต่งตั้งของฉันอยู่ที่นี่”
"เลขที่. สถานที่ของพิธีแต่งตั้งมีการเปลี่ยนแปลง”
"ใช่?"
จากคำพูดของ Iker ฉันถามกลับด้วยความประหลาดใจโดยลืมไปว่าฉันไม่ได้ทำหน้านิ่ง
“อย่างที่คาดไว้ คุณไม่ได้ยิน”
“คุณกำลังพูดถึงอะไร”
“ฉันแน่ใจว่าสถานที่นัดหมายเปลี่ยนไปแล้ว ฉันเห็น Duke of Ace ย้ายแม่บ้านจาก Sacred Hall ไปยัง Tirayya Stand Grand Room”
คำพูดของเขาทำให้ใจฉันสั่น
ต้องมีบางอย่างผิดพลาดและฉันไม่ได้รับการติดต่อ
กัดริมฝีปากของฉันฉันออกจากห้องโถง
ฉันต้องรีบไปที่ห้องแกรนด์รูมของทิรายาสแตนด์
ถ้าฉันโชคร้ายจริงๆฉันอาจต้องรอเป็นเดือนกว่าจะได้เลื่อนตำแหน่งเป็นแม่บ้านเพราะไม่สามารถแต่งตั้งได้
“คุณรู้ทางไปห้องใหญ่ Tirayya Stand ไหม”
แน่นอนฉันไม่รู้
และเห็นได้ชัดว่าอิเคร์รู้เรื่องนี้และถามคำถามฉัน
"ฉันไม่รู้."
ฉันหยุดเดินที่โถงทางเดินและจ้องกลับไปที่เขา
“ใช้เวลาอย่างน้อย 25 นาทีจากที่นี่ไปที่นั่น”
“แต่วิธีเดียวที่จะไปคือไปใช่ไหม?
“ไม่มีอะไรบ้าบิ่นไปกว่าการไม่รู้เส้นทาง”
ฉันรู้ว่าเขาหมายถึงอะไรที่จะพูดแบบนี้
“ฉันหวังว่าฉันจะไม่พรากเวลาอันมีค่าของคุณไป ข้าจะไปเดี๋ยวนี้ ฝ่าบาท”
“ถ้าคุณไปตามทางที่ฉันรู้ คุณจะไปถึงที่นั่นได้ภายใน 10 นาที”
คำพูดของเขาทำให้ฉันหยุดเดินในที่สุด
ขณะที่ฉันเหลือบไปเห็นเขา กลั้นความปรารถนาที่จะถอนหายใจไว้ Iker พูดขึ้น ค่อยๆ ก้มดวงตาสีทองอันเรียวยาวของเขา
“แต่ฉันสงสัยว่าพวกเขาจะพบคุณในอีกประมาณ 10 นาทีหรือไม่”
ฉันหลับตาและหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อสงบอาการระคายเคือง
เมื่อฉันลืมตา Iker ก็เข้ามาอยู่ข้างๆฉันแล้ว โชว์ฟันขาวของเขาและยิ้มอย่างอ้วนท้วน
“คุณคิดที่จะรับคำแนะนำของฉันตอนนี้หรือไม่”
แล้วฉันก็ถามด้วยเสียงแหบแห้งโดยไม่สบตา
"คุณต้องการอะไร?"
“ดูเหมือนฉันต้องการอะไรจากคุณหรือเปล่า”
เมื่อได้ยินคำพูดนั้น ฉันจ้องไปที่อิเกร์ด้วยดวงตาสีแดงที่เบิกโพลง
“คุณจะไม่ขอให้ฉันเป็นพ่อมดในวังโดยตรงภายใต้รัชทายาทด้วยความช่วยเหลือแบบนี้ใช่ไหม”
Iker หัวเราะด้วยน้ำเสียงไม่พอใจราวกับว่าเขากำลังสนุกเมื่อได้ยินคำถามของฉัน
จากนั้นดวงตาสีทองของเขาส่องประกายผ่านผมสีแดงครึ่งซีก และก้มศีรษะมาใกล้หูของฉัน
"ไม่มีทาง. คุณเห็นฉันเพื่ออะไร”
คุณคิดอย่างไร คุณเป็นคนบ้าที่ไม่มีสกรู
“ยังไงก็ตาม ฉันต้องการให้คุณคุยกับฉันหลังการประชุม”
"อีกครั้ง?"
“คุณใจร้ายมาก คุณไม่จำเป็นต้องมีลักษณะเช่นนั้น”
จากนั้นเขาก็กระซิบข้างหูฉันด้วยเสียงต่ำและเนือยๆ
“ฉันยังแนะนำเส้นทางให้คุณโดยตรง แต่คุณไม่มีความอบอุ่นที่จะให้ฉันสิบนาที?”
ฉันเดินตามเขาไปโดยไม่พูดอะไรด้วยใจที่อยากจะชกเขาเพราะฉันคิดว่าฉันกำลังจะตายด้วยความขยะแขยง
***
“ข้าเห็นสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ”
ด้วยการปรากฏตัวของ Iker เหล่าแม่บ้านลุกขึ้นจากที่นั่งพร้อมเพรียงกันและก้มศีรษะไปทางเขา
แต่อิเกร์ที่จ้องมองพวกเขาส่ายหัวแล้วพูดว่า
“ฉันขอโทษที่ขัดจังหวะ ฉันดีใจที่ได้ทักทาย ทุกคนลุกขึ้น”
ด้วยเสียงคำรามของสิงโตชราที่เต็มไปด้วยรอยแผลเป็นบนร่างกาย แม่บ้านทุกคนลุกขึ้น
“ข้าไม่อยากรบกวนเจ้า แต่ข้าคิดว่า Duke of Ace ได้ทิ้งบางอย่างไว้เบื้องหลัง ดังนั้นข้าจึงกลับมา”
เมื่อพูดจบ สายตาของแม่บ้านก็จับจ้องมาที่ฉันทันที
สิ่งเดียวที่ไม่มองมาที่ฉันคือ Duke of Ace
“ฉันเสียใจมาก ฝ่าบาท ข้าสิ้นปัญญาด้วยพระคุณเดียวกันกับที่พระองค์ประทานแก่ข้า”
Duke of Ace ยืนตัวตรงและพูดกับ Iker ด้วยดวงตาเย็นชา
“ฉันขอโทษที่ทำให้คุณลำบากใจ ไม่ต้องกังวล แม่บ้านจะเข้าควบคุม Duke of Spades คนต่อไปแล้ว”
Iker ตอบ Duke ด้วยรอยยิ้ม
“แน่ใจนะว่าทำได้? ไม่มีการรับประกันว่าคุณจะไม่สูญเสียสิ่งที่คุณสูญเสียไปอีก”
“นั่นเป็นเรื่องตลก มันจะไม่เกิดขึ้น ดังนั้นคุณวางใจได้”
“ถ้านั่นคือสิ่งที่ทรัมป์หมายถึง เราก็ทำอะไรไม่ได้”
อิเคร์พูดด้วยน้ำเสียงเสียใจราวกับทำอะไรไม่ได้
“อย่าสูญเสียมันไปในอนาคต”
เสียงสุดท้ายของ Iker มีน้ำเสียงเยาะเย้ยที่ไหนสักแห่ง
ไม่มีใครพูดอะไรสักพักหลังจากที่เขาปิดประตู
ฉันถอนความกล้าเมื่อคิดจะทำลายความเงียบที่ปิดกั้นนั้น
“……. ฉันชื่อเยรีน เอฟริทท์ สเปด”
และค่อยๆ ก้มศีรษะไปทางแม่บ้านที่เยือกแข็งอย่างมีมารยาท
"ฉันหวังว่าจะทำงานร่วมกับคุณ. และฉันอยากจะบอกว่าฉันขอโทษจริงๆที่มาสาย”
***
เป็นการเก็บเกี่ยวที่ดีที่ได้ยินจากแหล่งข่าวที่เชื่อถือได้ว่ามีพิธีแต่งตั้ง Yerine Spade ในวันนี้
เนื่องจากธรรมชาติของนักเรียนในสถาบัน คงไม่มีโอกาสมากมายที่จะพบเธอหลังจากงานเลี้ยง ดังนั้นเขาจึงมีโอกาสพบเธออีกครั้ง
นอกจากนี้ยังมีข้ออ้างที่จะพูดคุยหลังการประชุม ดังนั้นมันจึงเหมือนรางวัลทองคำ
'อืม ฉันไม่คิดว่าบุคลิกของเธอจะน่ากลัวขนาดนี้'
ด้วยเหตุนี้เธอจึงเข้มงวดกับ Iker อย่างผิดปกติ
แต่หลายคนก็ก้มกราบต่อหน้าอิเคร์ ไม่ทำตัวเหมือนเธอ
ริมฝีปากที่เม้มแน่นของเธอและดวงตาสีแดงที่เบิกโพลงสบตาเขาอย่างอยากรู้อยากเห็น
ราวกับว่าต้นไม้ที่แข็งแรงดึงดูดความสนใจของผู้คน
Iker ซึ่งกำลังเดินไปตามโถงทางเดินกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น จู่ๆ ก็หยุดเดิน
รอสักครู่ Duke of Ace ย้ายไปที่อื่นและเขาดูผ่อนคลาย
เมื่อเขาจำใบหน้าของเธอได้ เมื่อเธอคลายเรี่ยวแรงและความตึงเครียด และมองเขาด้วยดวงตาสีม่วงแดงที่เบิกกว้าง Iker ยิ้มโดยไม่รู้ตัว
"…น่ารัก."
ดังนั้นเขาจึงเดินออกจากห้องโถงด้วยรอยยิ้มที่ไม่พอใจ
—————