ตอนที่ 74
ผู้แปล : Missme
บรรณาธิการ : อรุ
“ไม่มีใครพูดอะไรก่อน แต่คุณค่อนข้างกล้าได้กล้าเสีย”
เมื่อฉันก้มหัวลง ฉันได้ยินเสียงที่เย็นมากจนทำให้เลือดของฉันเย็น
เห็นได้ชัดว่า Duke of Ace ไม่ชอบฉัน
คงจะไม่มีการดำรงอยู่ใด ๆ ที่เขาชอบตั้งแต่แรก
“ฉันทำเพราะฉันคิดว่าการแนะนำตัวช้าไป ฉันตัดสินใจว่าฉันควรจะขอโทษดยุคก่อน”
ฉันไม่ต้องการให้พวกเขาเห็นว่าฉันหยิ่งผยอง
ดังนั้นฉันจึงขอโทษอย่างตรงไปตรงมาและชัดเจนที่สุด
“ฉันอยากจะบอกว่าฉันขอโทษถ้าฉันดูหยาบคาย”
แต่ฉันไม่ต้องการลดระดับตัวเองมากเกินไป
ฉันจึงยืดหลังที่งอออกและพูดอย่างเงียบ ๆ
มีรูม่านตาแบบอนินทรีย์ที่ดูคล้ายกับยูจีนแต่ไม่มีอารมณ์ใดๆ ต่อฉัน
Duke of Ace มองมาที่ฉันด้วยสีหน้าไม่สบายใจ โดยไม่ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง
“เอาล่ะ คุณทรัมป์ ทำไมคุณไม่รีบดำเนินการพิธีเสียล่ะ เรามีประชุมกันในภายหลัง ดังนั้นฉันคิดว่าเราควรทำงานสำคัญให้เสร็จก่อนดีกว่า”
ปรมาจารย์หน้าตาดีพยายามทำให้สถานการณ์สงบลงโดยเปิดปากพูด
เมื่อมองไปที่ผมสีแดงเพลิงและจมูกโด่งของเขา ฉันรู้ทันทีว่าเขาคือดยุคแห่งจ็ากเกอลีน บิดาของแอสตร้า
ฉันไม่คิดว่า Duke Jacqueline คิดว่าฉันไม่ดี
ฉันรู้สึกโล่งใจเล็กน้อยที่คิดว่าจะได้รับกองกำลังสนับสนุนอื่นนอกเหนือจาก Duke of Ale Club
แต่ด้วยความละอายใจในความพยายามของ Duke Jacqueline ดยุคผู้หนึ่งซึ่งมองมาที่ฉันด้วยท่าทางไม่พอใจเมื่อ Duke of Ace บุกเข้ามา
“มันเป็นพิธี แต่คุณขอโทษ แต่ไม่มีคำอธิบายว่าทำไมคุณถึงมาสาย ฉันเป็นคนชั้นสูงเหมือนกัน แต่นี่ขัดต่อกฎหมาย”
จากนั้นเขาก็มองตรงมาที่ฉันแล้วถามด้วยน้ำเสียงประชดประชัน
“ทำไมคุณถึงมาสาย Duke of Spade คนต่อไป? ด้วยเหตุนี้ กำหนดการของคนอื่นๆ จะถูกเลื่อนออกไป คุณต้องให้เหตุผลที่ดีสำหรับฉัน”
ไม่ใช่ทุกคนที่จะชอบฉันได้
ค่อนข้างเป็นความจริงที่ว่าบรรยากาศของสถานศึกษาและที่ดินเสียมที่คนส่วนมากอย่างฉันนั้นไม่ธรรมดา
ใช่นี่คือขุนนาง
“ให้ฉันอธิบาย”
ไม่จำเป็นต้องตื่นตระหนก
มันยากที่จะเปลี่ยนใจคนที่ไม่ชอบฉันตั้งแต่แรกพบ
พวกเขาชอบมากขึ้นเมื่อฉันแสดงความลำบากใจ
“ฉันรออยู่ที่ Seafrid Hall เพราะไม่ได้ยินว่ามีการเปลี่ยนแปลงสถานที่นัดหมาย”
จากคำพูดนี้ Duke of Ale Club และ Duke of Jacqueline สบตากัน และแม้แต่บารอนผอมที่มีผมสีกรมท่าก็ยังพยักหน้า
และชายผมสีฟ้าที่มีผิวปากยิ้มอย่างไม่เต็มใจ แต่ฉันไม่สนใจเขาและพูดต่อไปในสิ่งที่ฉันพูด
“เมื่อสิบนาทีที่แล้วฉันรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ และฉันก็ทำตามคำแนะนำของเจ้าชาย ซึ่งบังเอิญเจอเข้า”
ทันทีที่ฉันพูดจบ ชายผิวปากก็เดินไปข้างหน้าและพูดกับ Duke of Ace ด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนจะพบบางสิ่งที่น่าสนใจ
“อืม นั่นคือสิ่งที่เธอพูด คุณคิดอย่างไร นายทรัมป์”
พูดตามตรง ตอนแรกฉันคิดว่าเขาจงใจพูดเหน็บแนมเพราะข้อแก้ตัวของฉันไร้สาระ
อย่างไรก็ตาม หลังจากการประชุมสิ้นสุดลงและ Duke of Ale Club บอกฉันเกี่ยวกับสถานการณ์หลังสงคราม ฉันก็ตระหนักว่ามันตรงกันข้าม
“ไม่มีทางที่คนที่จริงใจพอที่จะทำงานในเขตแดนเพียงลำพังประมาณหนึ่งปีจะพลาดสถานที่นัดหมาย?
ชายคนหนึ่งพูดพร้อมกับบิดผมที่เหมือนขนมสายไหม
“มีความเป็นไปได้เท่าใดที่คนที่ต้องการเป็นแม่บ้านจะทำเช่นนั้นมากพอที่จะส่งคำขอเลื่อนระดับแม่บ้านต่อไป”
Duke of Ace จ้องมองมาที่ฉัน Duke ยังคงพูดต่อไปโดยไม่สูญเสีย
“ฉันจะไม่โกหก”
Duke of Ace ตอบแต่ละคำอย่างมีน้ำหนัก
“ฉันติดต่อคุณแน่นอน ฉันจะยืนยันถ้าคุณต้องการ”
จากนั้นเขาก็มองมาที่ฉันอีกครั้งและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ดยุคแห่งโพดำคนต่อไป คุณไม่ได้รับสายจากฉันหรือว่าสถานที่เปลี่ยนไปจริงๆ”
“ฉันไม่เข้าใจ”
ฉันตอบสั้น ๆ และฉันก็ไอและอธิบาย
“ฉันไม่ได้รับจดหมายหรืออะไรเลยตั้งแต่ได้กล่องมา”
แต่ Duke of Ace ถามกลับ ขมวดคิ้วกับคำตอบของฉันด้วยเหตุผลบางอย่าง
"จดหมาย?"
"ใช่."
ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่สมาชิกในครอบครัวบางคนที่อยู่ในสถานที่นั้นมองมาที่ฉันด้วยสายตางงงวย
ส่วนที่เหลือยืนขึ้นพร้อมกับแสยะยิ้มและพูดว่า 'แน่นอน นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น'
“ จดหมายคุณกำลังพูดถึงอะไร สร้อยคอในกล่อง. มันทำงานไม่ถูกต้องเหรอ?”
"ใช่?"
เมื่อหัวของฉันสับสนกับบทสนทนาที่ไม่รู้จักมากขึ้นเรื่อยๆ ผู้ช่วยให้รอดก็ปรากฏตัวขึ้น
“คุณทรัมป์ ไม่เป็นไรถ้าฉันเข้าไปข้างในสักครู่”
Duke of Ale Club ที่พูดเช่นนั้นเข้ามาหาฉันและพูดคุยกับฉันก่อนที่เธอจะได้รับอนุญาตจาก Duke of Ace
“ถึง Duke of Spade คุณมีสร้อยคอจากการประชุมแม่บ้านหรือไม่”
Duke of Ace ไม่ได้หยุดเธออย่างแน่นอน ฉันเพียงแค่ปลดสร้อยคอออกจากใต้ผ้าคลุมแล้วยื่นให้เธอ
เธอถือสร้อยคอไว้บนมือแล้วมองไปรอบๆ แล้วร้องอุทานสั้นๆ ว่า “อา”
“คุณไม่ได้เปิดใช้งาน ดยุคแห่งโพดำ”
“เธอยังไม่ได้เป็นดยุค Duke of Ale Club”
ดยุคผู้ขอให้ฉันอธิบายว่าทำไมฉันมาสายท้าทายฉัน
คลับ Duke of the Ale ไม่สนใจเขาเล็กน้อยและวางสร้อยคอคืนบนมือของฉัน
“ตอนนี้ หมุนสร้อยคอเส้นนี้จากมือไปทางขวา 3 ครั้ง แล้ววางนิ้วซ้ายลงบนอัญมณีของสร้อยคอ”
ขณะที่เธอพูด หลังจากหมุนสร้อยคอ อัญมณีก็เริ่มเปล่งแสงจ้าขณะที่เธอโปรยนิ้วชี้ซ้ายไปบนอเมทิสต์
ในตอนแรกอัญมณีมีประกายแวววาว แต่เมื่อเวลาผ่านไปความสว่างของแสงก็ค่อยๆ ลดลง
แต่มันไม่ได้หดตัวในระดับหนึ่ง และพื้นผิวก็ร้อนขึ้น
“ตอนนี้ เมื่อเครื่องร้อนขึ้นในขณะที่เรืองแสงแบบนี้ แสดงว่าคุณได้รับสายแล้ว ในเวลานี้ หากคุณใช้นิ้วกดเครื่องประดับอีกครั้ง คุณก็สามารถรับสายได้”
เมื่อฉันกดอัญมณีอีกครั้งด้วยนิ้วชี้ของฉัน การเขียนสีทองจะกระจายออกไปเหมือนหน้าจอ
<พลังจักรวรรดิ: 29 พฤศจิกายน 10xx สถานที่นัดพบ 7.00 น. ห้อง Tiraya Stand Grand Room>
"โอ้ขอบคุณ. ดยุคแห่งเอลคลับ”
“ไม่ มันไม่มีอะไร”
คลับ Duke of the Ale ยิ้มและเดินกลับไปที่ที่นั่งของเธอ และฉันก็สวมสร้อยคอกลับคืนที่คอของฉัน
“…….. เราจะไม่ยอมให้เกิดความผิดพลาดเช่นนี้ในอนาคต ดยุคแห่งสเปดคนต่อไป”
“ครับ ผมจะระวัง”
ตรงไปตรงมา ฉันไม่คิดว่าฉันผิดทั้งหมด แต่ต่อหน้า Duke of Ace จำเป็นต้องยอมจำนน
การเอาแต่หักล้างคำพูดของเขาเป็นการสิ้นเปลืองพลังงาน
ฉันแน่ใจว่าฉันจะเจอเขาในอนาคต
“แม่บ้านเป็นตัวแทนของอาณาจักรและผู้จัดการอาณาเขต หากคุณคิดถึงอิทธิพลของคุณ ก็เหมาะสมที่จะสันนิษฐานและดำเนินการในทุกสถานการณ์”
"ใช่. นี่เป็นความผิดของฉัน ดยุค”
ฉันคิดว่าได้เวลาเริ่มพิธีแต่งตั้งแล้ว
Duke of Ale Club กล่าวว่าคำขอเลื่อนขั้นเป็นแม่บ้านไม่ได้รับการยอมรับ ดูเหมือนว่าบุคคลนี้จะเป็นคนที่คัดค้านการเลื่อนขั้นเป็นแม่บ้านของฉันจนถึงที่สุด
“แม้ฉันจะไม่ได้รับสาย แต่ก็มีวิธีอื่นอีกมากมาย”
ไม่ ฉันจึงละทิ้งความทะนงตนและเดินทางมาที่นี่พร้อมกับสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ
ฉันคิดว่าฉันกำลังจะตายเพราะฉันใช้ทางลัดและมาบนถนนที่ขรุขระ
“อย่างไรก็ตาม เป็นความจริงที่คนที่เหลือรู้สึกไม่สะดวกเพราะความผิดพลาดที่ไม่ได้เปิดใช้งานสร้อยคอของพวกเขา”
"ใช่ฉันรู้."
ยูจีนเป็นนางฟ้าตัวจริงเมื่อเทียบกับพ่อของเขา
อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้ทำให้ฉันอับอายต่อหน้าคนอื่นอย่างโจ่งแจ้ง
ฉันไม่ชอบเลยสักนิดที่จงใจพูดว่าฉันขาดความตระหนักในตนเองและคุณสมบัติต่อหน้าคนอื่นและดยุคที่ฉันจะทำงานด้วย
ฉันรู้สึกเหมือนฉันกำลังพยายามถ่ายภาพของผู้มาใหม่ที่เข้ามาเป็นครั้งแรก
“สำหรับคฤหัสถ์ ความโง่เขลา คำพูดและการกระทำที่ไร้เหตุผลเป็นบาป ระวังในอนาคต”
เมื่อพูดเช่นนั้น Duke of Ace ก็หันกลับมา
แต่ถึงกระนั้นฉันก็ทนไม่ได้และพูดออกไปสักคำ
“คุณพูดคำไม่จริงและการกระทำที่เป็นบาปหรือไม่”
จากนั้น Duke of Ace ก็มองกลับมาที่ฉันด้วยท่าทางเซื่องซึม
“คุณมีข้อตำหนิอะไรไหม”
“เปล่า แค่ฉันมีคำถาม ดยุค."
บอกว่าฉันก้าวไปข้างหน้า
“หากการคิดอย่างไร้เหตุผลเป็นบาป การไม่พูดอะไรทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเปลี่ยนสถานที่นัดหมายไปยังสถานที่ซึ่งอยู่ห่างออกไป 25 นาทีเมื่อ 30 นาทีก่อนก็เป็นบาปไม่ใช่หรือ”
ฉันพูดพร้อมมองตรงไปที่ดวงตาสีฟ้าของเขา
“มันไม่มีเหตุผลที่จะอยู่นิ่งๆ แม้ว่าคุณจะรู้ว่าคุณได้ตัดสินใจแล้วเมื่อคุณมีคนใหม่ในเว็บไซต์ขนาดใหญ่แห่งนี้ ไม่ใช่เหรอ?”
เมื่อได้ยินคำพูดของฉัน Duke of Ace ก็ขมวดคิ้ว
จากนั้นเขาก็เปิดปากของเขาด้วยเสียงแหบแห้ง
“คุณควรระวังปากของคุณ ดยุคแห่งโพดำ”
ในไม่ช้าเขาก็เหวี่ยงนิ้วขึ้นไปในอากาศ ทันใดนั้นกระดาษหนังที่มีขอบสีทองก็โผล่ออกมา
“ถึงเจ้าจะยังเด็ก ข้าจะไม่พูดอะไรมาก เพราะดุ๊กก็คือดุ๊ก”
ด้วยเหตุนี้ ดยุคแห่งเอซจึงฉีกกระดาษตรงหน้าฉัน
ด้านบนของกระดาษเขียนด้วยตัวอักษรสีทองว่า ‘จดหมายนัดหมายแม่บ้าน’
“แต่อย่าลืมว่าสักวันฉันจะโกรธถ้าคุณยังทำตัวแบบนั้น”
ฉันมองลงไปที่จดหมายนัดหมายที่ว่างเปล่า ฉันตอบด้วยน้ำเสียงที่สงบ
“ฉันจะระวัง”
จนถึงที่สุด ฉันไม่อยากพูดว่าฉันเสียใจกับเขา
***
การประชุมจบลงโดยไม่มีการผูกปม
มันเป็นความสำเร็จในแบบของมันเองสำหรับการได้สัมผัสกับเสน่ห์ที่น่าหลงใหลในพิธีแต่งตั้งก่อนที่จะเริ่ม
แต่ฉันเหลือภูเขาอีกลูกหนึ่ง
“ผมว่าคุณเสร็จแล้ว”
สิ่งสุดท้ายที่ฉันสังเกตเห็นทันทีที่ฉันเดินออกจากห้องประชุมคือผมสีแดงของ Iker รออยู่ที่ประตู
“งั้นเรามาคุยกันไหม”
เขายิ้มและพูด โชว์ฟันเหมือนหมาป่าที่หาเหยื่อของมัน
—————