ตอนที่ 83
ผู้แปล : Missme
บรรณาธิการ : อรุ
“ดังนั้น ฉันคิดว่าเราต้องการความระมัดระวังบางอย่าง ฉันไม่แน่ใจ แต่ถ้าความเสียหายยังคงดำเนินต่อไป—”
ฉันกำลังพูดคุยกับ Duke อีกหกคนอย่างกระตือรือร้น แต่ในช่วงกลาง Duke of Ace จับมือเขาและขัดจังหวะ
“คุณกำลังโต้เถียงกับสิ่งที่คุณไม่แน่ใจด้วยซ้ำ ดยุคแห่งสเปด?”
Duke of Ace จ้องมองมาที่ฉันและพยายามที่จะหักล้าง ส่องแสงอย่างรุนแรง
'ใช่ ฉันคาดไว้แล้วว่าจะต้องเข้าปะทะจากคุณอยู่แล้ว'
การโต้แย้งและคำเตือนของเขาไม่ได้อยู่ในความคิดของฉันอีกต่อไป
“ไม่มีอะไรแน่นอน 100 เปอร์เซ็นต์เกี่ยวกับสิ่งใดๆ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันพูดอย่างนั้น”
พูดไปเรื่อย ๆ ฉันก็จ้องไปที่ Duke of Ace
“แต่ฉันอยากจะบอกคุณว่าสมมติฐานของฉันน่าจะถูกต้องมากกว่า”
แต่ Duke of Ace ไม่ขยับเขยื้อน
อันที่จริง ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะสามารถเกลี้ยกล่อมเขาด้วยคำพูดระดับนี้
“สมมติฐานขึ้นอยู่กับความทรงจำของคุณไม่ใช่หรือ?”
“นั่นเป็นเรื่องจริง แต่-"
"ดังนั้นจึงไม่มีหลักฐานที่เป็นกลางที่จะพิสูจน์ได้"
Duke of Ace เงยหน้าขึ้นและพูด
“ไม่มีใครเห็นสัตว์ประหลาดในเหตุการณ์ Wiltern หรืออุบัติเหตุของ Duke of Spade”
หนึ่งสัปดาห์หลังจากทราบข่าวการตายของแม่และลูกชายของ Postade ก็พบศพสองศพที่ชานเมืองของฉัน
สาเหตุของการตายคือเลือดออกมากเกินไป เช่นเดียวกับที่เกิดขึ้นกับ Postades และสภาพของร่างกายก็คล้ายกัน
และในขณะที่ผิวหนังของลำตัวมีมานาเหลืออยู่บ้าง แต่มานาในร่างกายก็เหลืออยู่เพียงเล็กน้อย
“แต่ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามก็ไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่าผู้คนยังคงตายอยู่”
ในคำพูดของฉัน Duke of Ace ตอบด้วยเสียงราบเรียบ
“คุณคิดว่าความเชื่อมโยงระหว่างคดีคุกวิลเทิร์นกับเหตุการณ์ในดินแดนของคุณเชื่อมโยงกันหรือไม่”
“ฉันบอกแล้วไงว่าสภาพร่างกายก็คล้ายๆ กัน”
“แม้แต่ในเรือนจำ Wiltern และคดี Dukedom of Spades ก็อาจเกิดจากการโจมตีของสัตว์ร้าย”
Duke of Ace พูดพลางจ้องตาเย็นชามาที่ฉัน
“ตราบใดที่ผู้กระทำผิดไม่สามารถระบุได้อย่างชัดเจน เราก็ไม่สามารถแยกแยะความเป็นไปได้ที่สภาพศพที่คล้ายคลึงกันนั้นเป็นเพียงเรื่องบังเอิญ”
“แต่มันน่าสังเกตไหมว่าทั้งสองกรณีทำให้มานาของเหยื่อลดลง?”
Duke of Joker ที่กำลังฟังอยู่เงียบ ๆ หยุดชะงัก
Duke of Jacqueline พยักหน้ารับคำพูดของเขา
ดูเหมือนชมรม Duke of the Ale จะเห็นด้วยกับเขา และ Duke of Leonhart ก็เปิดลิ้นดุและบ่น
มีเพียง Duke of Diamonds เท่านั้นที่มองลงมาที่เอกสารบนโต๊ะอย่างเงียบ ๆ ด้วยสายตาเศร้าหมอง
“ฉันยอมรับว่าในกรณีของวิลเทิร์น มานาของคนตายลดลงอย่างรวดเร็ว”
Duke of Ace หันศีรษะและพูด มองตรงไปที่ Duke of Joker
Duke of Joker ฟัง Duke of Ace ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
“แต่ในกรณีของ Duke of Spade ทีมสืบสวนบอกว่ามีเหยื่อหลงเหลืออยู่ในร่างกายเพียงเล็กน้อย แต่พวกเขาไม่ได้บอกว่ามันลดลงเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน”
และดยุคแห่งเอซก็หันหน้ามามองฉันอีกครั้ง
การจ้องมองของดวงตาสีฟ้าคู่หนึ่งให้ความรู้สึกเหมือนดาบขนปุย
“จะไม่มีการบันทึกการวัดมานาของคนธรรมดา ดังนั้นจึงไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่ามานาของผู้ตายลดลง มานาเดิมอาจจะต่ำอยู่แล้ว เริ่มต้นด้วย”
ฉันกำหมัดแน่นทั้งสองมือแล้วพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“อย่างที่คุณเห็นจากบันทึก มันต่ำกว่าค่าเฉลี่ยของประชากรโดยเฉลี่ย”
“ฉันบอกคุณแล้ว มีความเป็นไปได้ที่ผู้ตายมีมานาต่ำกว่ามาตรฐานตั้งแต่แรก”
ดยุคแห่งเอซพูดพลางวางมือไขว้กันบนโต๊ะ
“และคุณยังพูดอยู่เสมอว่ามอนสเตอร์ใน Academy Raid มีส่วนเกี่ยวข้องกับสองกรณีนี้ ข้ออ้างที่ว่ามอนสเตอร์ใช้มานาหายไปอยู่ที่ไหน”
ฉันอ้าปากจะตอบ แต่พอลดเสียงลง ฉันชะงักไปชั่วขณะ
คำกล่าวอ้างของ Cassius ว่าสัตว์ประหลาดมีมานาจำนวนมาก และการเคลื่อนไหวของสัตว์ประหลาดที่พยายามแย่งมานาจากตาซ้ายของฉัน ทำให้ฉันสรุปได้ว่าสัตว์ประหลาดดูดซับมานา
แต่เรื่องราวเกี่ยวกับดวงตาของฉันไวเกินไปที่จะบอกคนเหล่านี้
“ทรัมป์พูดถูก”
Duke of Leonhart ยกมือขึ้นและพูด
ไม่นานฉันก็ได้ยินเสียงดึงเก้าอี้ เขาลุกขึ้นจากที่นั่งแล้วมองมาที่ฉัน
“ฉันจำได้ว่าผู้สืบทอดที่ถูกโจมตีไม่มีปัญหาแต่บาดเจ็บเล็กน้อย แน่นอนว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงปริมาณมานา”
นอกจากดวงตาที่เปิดกว้างแล้ว ฉันยังเห็นได้ว่าเขาไม่ชอบฉัน
Duke of Ace เฉียบแหลมพอๆ กันสำหรับทุกคน แต่ Duke of Leonhart รู้สึกไม่ค่อยพอใจกับฉันที่นี่
“นั่น—”
“ดยุคแห่งสเปดรู้ดีที่สุดไม่ใช่หรือ?”
ฉันรู้สึกตกตะลึงเมื่อเขาฉวยโอกาสที่ฉันจะพูดโดยไม่ฟังฉัน
ฉันทำหน้าจริงจังและขมวดคิ้วในที่ประชุม แต่ Duke of Leonhart ไม่สนใจ
“ท่านดยุคพูดได้อย่างไรว่าสัตว์ประหลาดตัวเดียวกันดูดมานาของผู้คนในเมื่อผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของการโจมตีสถาบันไม่ได้ถูกขโมยมานาไป”
ยืดหลังของฉันและตอบโต้คำพูดของเขาทันที
“เรารอดชีวิตจากการโจมตีของสัตว์ประหลาด ดังนั้นเราจึงไม่สูญเสียมานาของเรา หากเราไม่สามารถต้านทานการโจมตีได้ เราคงถูกปล้นมานาไปแล้ว”
มันน่าผิดหวัง
ฉันต้องทำอะไรบางอย่างก่อนที่จะมีเหยื่อมากกว่านี้ แต่พวกเขาปฏิเสธเพราะข้อโต้แย้งของฉันไม่น่าจะถูก
ฉันเข้าใจว่าทำไมพวกเขาถึงมีปฏิกิริยาแบบนั้น แต่ถ้าเรื่องมันใหญ่โตเกินไป มันก็ยากที่จะหันหลังกลับ
“ตอนนี้คุณบอกว่ามันไม่มีประสิทธิภาพที่จะดำเนินการกับสองกรณีเท่านั้น”
ฉันมองสมาชิกแม่บ้านทีละคนด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่าเล็กน้อยและพูดคุยกัน
“แต่หากเราไม่หามาตรการป้องกันในตอนนี้ ความเสียหายอาจเพิ่มขึ้นจนถึงจุดที่ยากที่จะแตะต้องมันในภายหลัง”
“ดยุคแห่งโพดำ…”
Duke of Ace เรียกฉันราวกับจะหยุด แต่ฉันไม่หยุด
“หากสมมติฐานของฉันถูกต้อง คุณจะรับมือกับผลที่ตามมาได้หรือไม่? ฉันแน่ใจว่าพวกคุณทุกคนรู้ว่าการมีอยู่ของมานานั้นสามารถคุกคามการดำรงอยู่ของเจ็ดตระกูลได้”
"หยุด."
Duke of Ace กล่าวด้วยน้ำเสียงที่มุ่งมั่น
จากนั้นฉันก็หันหน้าไปที่เขาและเปล่งเสียงของฉัน
“คุณจะไม่ให้โอกาสฉันพูดคำสุดท้ายสักคำหรือ ถ้าคุณให้โอกาสฉันทำสิ่งนี้ให้เสร็จ ฉันจะไม่บ่นอีกต่อไป”
แต่ถึงแม้ตามคำขอของฉัน Duke of Ace ก็ไม่ฟาดขนตา
และฉันก็เพิ่มชื่อของเขาอย่างรวดเร็วเมื่อฉันจำได้ว่าฉันยังไม่ได้เอ่ยถึงชื่อของ Duke of Ace จนถึงตอนนี้
“นายทรัมป์”
Duke of Ace ที่มองผ่านฉันด้วยดวงตาสีฟ้าเข้มของเขาโดยไม่สั่นไหว หลับตาราวกับขอให้มันดูแลตัวเอง และพยักหน้าเล็กน้อยด้วยใบหน้าที่น่ารำคาญมาก
"ขอบคุณ."
ฉันไม่ชอบทัศนคติของเขามากนัก แต่ฉันขอบคุณที่เขาทำตัวสุภาพเมื่ออยู่ต่อหน้า
“โดยสรุป ฉันขอให้คุณตั้งคณะกรรมการสอบสวนพิเศษเพื่อดำเนินการสอบสวนในคดีนี้โดยจัดตั้งสำนักข้อมูลพระราชวังอิมพีเรียลและความสามารถของแต่ละดินแดน”
Duke of Joker มองมาที่ฉันและพยักหน้าอย่างเย็นชาด้วยใบหน้าที่น่าสนใจ และ Duke of Ale Club มองมาที่ฉันอย่างเงียบ ๆ ด้วยดวงตาสีเหลืองอำพันของเธอ
“และฉันขอให้คุณเพิ่มความปลอดภัยของแต่ละดินแดนและแจ้งให้ผู้อยู่อาศัยทราบถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น นั่นคือทั้งหมด”
หลังจากฉันพูดจบฉันก็นั่งลงบนเก้าอี้ และสักพักก็เกิดความเงียบขึ้นในสถานที่
ดยุคแห่งโจ๊กเกอร์เป็นคนทำลายความเงียบ
“ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นของคุณ ดยุคแห่งสเปด ฉันชอบข้อเสนอของคุณมาก ฉันคิดว่ามันสมเหตุสมผลแล้ว”
แต่คำพูดของเขาถูกบดบังโดย Duke of Ace
“ขอโทษ ฉันยังไม่คิดว่ามันเป็นการกระทำที่สมเหตุสมผล”
ใช่ มันคงจะแปลกถ้าคุณแค่ฟังฉันที่นี่
'แต่มันก็จริง เป็นไปได้ว่าชีวิตของคนทั่วไปอาจตกอยู่ในอันตราย'
ขณะที่ฉันกำลังคิดอย่างลึกซึ้งและจ้องมองไปที่โต๊ะ คำพูดของ Duke Ace ก็เข้ามาในหูของฉัน
“ต้นทุนในการจัดตั้งกองกำลังนั้นไม่เคยน้อย เป็นการยากที่จะจัดสรรค่าใช้จ่ายกับทุกสิ่งที่สงสัย”
“แต่คุณไม่ได้จัดตั้งคณะทำงานเพื่อลดความไม่แน่นอนใช่ไหม คุณทรัมป์”
Duke of the Ale Club เปล่งเสียงโต้แย้งของเขา
“ในกรณีนั้น เราควรจัดตั้งคณะกรรมการสอบสวนพิเศษที่มีคดีเล็กน้อยทุกประเภท”
ท้ายที่สุดฉันก็ทนไม่ได้และฉันก็พูดออกไป
“ฉันบอกคุณก่อนหน้านี้ ปัญหานี้อาจส่งผลกระทบต่อการดำรงอยู่ของเจ็ดตระกูล”
Duke of Ace ที่จ้องฉันแบบนั้นถอนหายใจและตอบ
“นั่นเป็นเหตุผลที่คุณบอกว่ามันไม่มีเหตุผลมากกว่า เมื่อผู้คนพบว่ามีสัตว์ประหลาดที่ดึงมานาออกไป มันจะทำลายล้างมากจนยากที่ลอร์ดจะควบคุมได้”
ขณะที่เขาพูด เขาก็เคาะนิ้วชี้ลงบนโต๊ะ
“คำสั่งภายในดินแดนจะถูกทำลายอย่างสมบูรณ์”
"ถูกตัอง. นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันต่อต้านทั้งการจัดตั้งหน่วยงานและการประกาศกรณีนี้”
Duke of Leonhardt ตอบและพูด
“เป็นที่ชัดเจนว่าข่าวลือเกี่ยวกับเหตุการณ์ดังกล่าวจะแพร่กระจายออกไปตั้งแต่วินาทีที่ทราบว่าเราได้จัดตั้งหน่วยงานขึ้นมา จะเกิดอะไรขึ้นถ้าสมมติฐานของ Duke of Spade ไม่ถูกต้อง?”
Duke of Ace ไม่ค่อยเห็นด้วยกับคำนั้นหรือเพิ่มเสียงกังวาน
เขาหันกลับมามองฉันอีกครั้งและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาราวกับสว่านแช่แข็ง
“ประชาชนจะวิ่งเหมือนม้าที่หลุด และพวกขุนนางจะตัวสั่นด้วยความกระวนกระวาย คุณพร้อมที่จะรับผลที่ตามมาหรือไม่”
"ฉัน-"
“แม้ว่าคุณจะเห็นด้วย แม่บ้านที่เหลือก็ไม่ยอม”
ฉันพยายามหักล้างบางสิ่ง แต่ฉันก็นึกไม่ออกว่าจะหักล้างสิ่งใด
“ฉันคิดว่าเราแค่ต้องดำเนินการในดินแดนของ Duke of Spade ที่ซึ่งเหตุการณ์เกิดขึ้น”
เสียงที่ซ้ำซากจำเจของ Duke of Ace ดังก้องไปทั่วห้องโถง
***
‘คค….’
ในที่สุดข้อเสนอของฉันก็ไม่ได้รับการยอมรับ คนเดียวที่เห็นด้วยกับการประกาศคดีคือ Duke of Joker และ Duke of Ale Club ซึ่งล้มเหลวเกินครึ่ง
ดยุกแห่งจ็ากเกอลีนเห็นชอบให้จัดตั้งคณะกรรมการพิเศษขึ้นด้วย แต่ก็ไม่น่าจะเกิดขึ้นจริง เพราะมีความเป็นไปได้ที่จะจัดตั้งได้ก็ต่อเมื่อคณะกรรมการพิเศษได้รับความยินยอมจากสมาชิกแม่บ้านทุกคน
'ฉันไม่สามารถช่วยได้ คราวหน้าเรามาเอาข้อมูลเพิ่มเติมมาคุยกันดีกว่า'
ฉันพยายามออกจากสถานที่ด้วยหัวใจที่โศกเศร้าเล็กน้อย แต่ฉันเห็นวัตถุสีแดงผ่านรอยแตกของประตูที่ Duke of Ace หลบหนี
"ฮะ?"
ตอนแรกฉันคิดว่ามันเป็นเสื้อคลุมของ Duke of Leonhart แต่คิดอีกทีเขายังคงอยู่ในสถานที่จัดงาน
'ว้าว บ้าไปแล้ว วันนี้คุณมาที่นี่อีกแล้วเหรอ'
เมื่อได้ข้อสรุปว่าสิ่งที่ดูเหมือนเป็นเส้นผมของอิเคร์ผ่านรอยร้าวที่ประตู ฉันรีบหันกลับไป
'วันนี้ฉันไม่อยากเจอเขาเลย'
ผมจึงออกจากห้องประชุมราวกับกำลังวิ่งหนีออกทางประตูหลังไม่ใช่ประตูหน้า
ถ้าออกทางประตูหลัง ต้องถอยหลังหน่อย แต่ระยะทางไม่ต่างกันมาก
'กลับไปที่รถม้าก่อนที่เราจะพบกัน'
ด้วยการก้าวอย่างรวดเร็ว ฉันหนีออกจาก Sacred Hall และวิ่งไปที่ประตูหน้าของ Noble State Field
โชคดีที่การประชุมจบลงเร็วไปหน่อย แต่รถม้าก็มาถึง
เมื่อมองเห็นรถม้า ฉันก็ผ่อนคลายและเริ่มเดินช้าๆ
"สวัสดี?"
จนกระทั่งโชคร้ายผมสีแดงปรากฏต่อหน้าต่อตาของฉัน
—————