ตอนที่ 82
ผู้แปล : Missme
บรรณาธิการ : อรุ
“Duke Ale Club ฉันได้รับข้อความของคุณ ฉันจะติดต่อคุณทันทีที่ฉันตรวจสอบ”
ขณะที่ฉันพูดปากใกล้กับฟักทองสีเหลืองอร่าม ฉันได้ยินเสียงของ Duke of Ale Club
- ใช่ คุณทำได้ดีมาก ฉันคิดว่าฉันควรแจ้งให้คุณทราบ ฉันจึงรีบโทรหาคุณ คุณดูตื่นเต้นเล็กน้อย สงบสติอารมณ์และฟัง
เคานต์ Postade ถูกคุมขังที่เรือนจำ Wiltern ในอาณาเขตของ Ale Club
หลังจากการจลาจลใน Academy ลีออนถูกคุมขังในเรือนจำกลางของเมืองหลวง
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากปัญหาด้านความจุ เขาถูกคาดหมายว่าจะถูกคุมขังในเรือนจำ Wiltern เป็นเวลาหนึ่งเดือน
ประมาณ 15 วันหลังจากที่เขาถูกคุมขังในคุกเดียวกับแม่ของเขา พวกเขาทั้งหมดถูกพบเป็นศพ
‘นี่มันเกิดอะไรขึ้น’
ฉันกำมือแน่นแล้วกัดริมฝีปาก
ฉันโกรธที่เคาน์เตสโพสเทดซึ่งข่มเหงเยรีนและพยายามแย่งชิงตำแหน่งของเธอ เสียชีวิตโดยไม่ได้ชดใช้บาปทั้งหมดของเธอ
ที่นั่น ลีออนพยายามจะฆ่าฉันจริงๆ
ถ้าฉันไม่ระวัง ฉันคงรู้สึกเจ็บปวดเจียนตายเพราะมีดบาดผิวหนัง
'คราวนี้ฉันจะให้ลีออนชดใช้บาปของเขา'
การพิจารณาคดีของลีออนกำลังจะเกิดขึ้น
ทุกคนบอกฉันว่าเขาจะต้องเน่าเปื่อยในคุกตลอดชีวิตของเขา
'คุณมันขี้ขลาดเป็นที่สุด'
ฟันของฉันแหลมขึ้นเอง
- ยามที่ลาดตระเวนพบคุณหญิง Postade เสียชีวิตในห้องขังของเธอเมื่อคืนนี้
“แล้ว Leon Postade ก็ถูกพบเป็นศพด้วยเหรอ?
-ใช่. ไม่นานหลังจากพบศพของเคาน์เตสไปรษณีย์ เขาก็พบศพเช่นกัน
ไม่น่าเชื่อว่าแม่ลูกคู่นี้ถูกพบศพพร้อมกัน
มันแปลกมาก
“ลีออนตายในห้องขังหรือเปล่า”
- ใช่ พวกเขาแต่ละคนตายในห้องขังของตัวเอง
“สาเหตุการตายของพวกเขาคืออะไร”
จากคำถามของฉัน คลับ Duke of the Ale หยุดชั่วคราวและพูดว่า
- เป็นเพราะเลือดออกมากเกินไป
"อะไร? เขาทั้งคู่?"
-ใช่.
ทั้งลีอองและเคาน์เตสต่างใช้ห้องขังเดี่ยว
ไม่คาดคิดว่าคนในห้องขังเดี่ยวจะเสียชีวิตเพราะเลือดออกมากเกินไป
“คุณทำร้ายตัวเองหรือเปล่า? หรือถูกฆ่าตาย?”
ชมรม Duke of the Ale ไม่ตอบครู่หนึ่ง แต่เธอปรับเสียงให้ตรงและพูดต่อไป
– อย่างแรกเลย ทีมสืบสวนบอกว่ามีความเป็นไปได้สูงที่พวกเขาจะถูกฆ่า
เสียงของเธอหนักราวกับหิน
-และเมื่อฉันเห็นศพด้วยตัวเอง ฉันคิดว่ามันมีเหตุผลที่จะพูดว่าพวกเขาถูกฆ่าตาย
ใครในโลกนี้ทำสิ่งนี้?
'มีใครอีกบ้างนอกจากฉันที่จะมีความแค้นต่อตระกูล Postade?'
ไม่ใช่ว่าไม่มีความเป็นไปได้เพราะพวกเขาทำสิ่งเลวร้ายมากมายกับผู้อื่น
- ไม่ใช่บาดแผลที่อาจเกิดจากการทำร้ายตัวเองเว้นแต่จะมีคนควบคุม
"อะไร?"
สโมสร Duke of the Ale ยังคงสงบ
แต่ด้วยเสียงของเธอเหนือฟักทอง ฉันสังเกตเห็นทันทีว่าเธอรู้สึกขยะแขยง
“สภาพของ……..เป็นยังไงบ้าง?”
– ความเสียหายที่เกิดขึ้นกับทั้งคู่นั้นร้ายแรงมาก
“ร่างกายฉีกขาดหรือเปล่า”
-ใช่. ราวกับว่ามันถูกกัดด้วยฟันของสัตว์ มันคล้ายกับบาดแผลจากการโจมตีด้วยเวทมนตร์ที่มีความเข้มข้นสูง
อะไร ดูเหมือนว่ามันถูกกัดด้วยฟันของสัตว์?
ในเรือนจำที่มีการรักษาความปลอดภัยอย่างเข้มงวด เป็นไปได้ไหมที่คนที่ถูกขังเดี่ยวจะได้รับบาดแผลเช่นนี้?
– เมื่อพิจารณาถึงพลังเวทย์มนตร์ที่ Leon Postade แสดงในพิธีแต่งตั้ง เขาไม่สามารถใช้เวทย์มนตร์ด้วยพลังมากมายขนาดนั้นได้ นอกจากนี้ยังมีการควบคุมเวทมนตร์ในคุก ดังนั้นนักโทษจึงไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้
ท้ายที่สุด มันไม่ใช่การทำร้ายตัวเองโดยใช้เวทมนตร์โจมตี
'และหากมนุษย์เหล่านั้นพยายามที่จะเอาชีวิตรอด พวกเขาจะไม่รู้ พวกเขาจะตายเองไม่ได้'
เขาเปิดปากคิดอย่างนั้น
"ฉันเห็น. ไม่น่าเป็นไปได้ แต่เป็นไปได้ไหมที่สัตว์ภายนอกบุกเข้าไปในคุก? เหมือนสัตว์ร้ายหรืออะไร?”
- มีความเป็นไปได้ แต่ฉันไม่แน่ใจ
ในน้ำเสียงของดยุคแห่ง Ale club มีความสับสนผิดปกติ
– ฉันพูดได้อย่างมั่นใจว่าเรือนจำวิลเทิร์นมีความปลอดภัยมากพอๆ กับเรือนจำกลางเมืองหลวง ไม่ใช่เพราะมันอยู่ในอาณาเขตของฉัน แต่อยู่ในมุมมองที่เป็นกลางของฉันเอง
“ไม่ ฉันตกลง ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะปล่อยให้สัตว์ร้ายแบบนั้นบุกเข้าไปในคุก ฉันไม่รู้จริงๆ”
ฉันถอนหายใจตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงเล็กน้อย
“ก่อนอื่น ขอบคุณที่แจ้งให้ฉันทราบทันที Duke of the Ale Club ฉันคิดว่าจะต้องรอดูผลการสอบสวน”
คลับ Duke of the Ale ตกลงด้วยเสียงที่สงบและนุ่มนวล
- ฉันก็คิดว่าอย่างนั้น. ฉันคิดว่ามันเร็วไปหน่อยที่จะสรุป…….
เสียงของดยุคแห่ง Ale club ที่กำลังพูดอยู่ก็ขาดช่วงไป
และมีเสียง "ครืด" ระหว่างการโทรราวกับว่าเธอทำโทรศัพท์ตก
“ดยุค?”
แต่เหนืออำพันไม่มีคำตอบ
‘อะไรนะ มันทำงานผิดปกติเหรอ?’
ฉันพลิกฟักทองไปรอบ ๆ แต่มันก็ดูดี
ทันทีที่ฉันตัดการเชื่อมต่อและพยายามติดต่อ Duke of Ale Club อีกครั้ง เสียงของเธอก็กลับมา
– เยริน?
“อา ดยุค!”
– ฉันขอโทษ ฉันได้รับโทรศัพท์จากเรือนจำกลาง ฉันจึงรีบไปรับ
"โทร?"
คลับ Duke of Ale หายใจแรงเหมือนคนกำลังรีบร้อน และเสียงของเธอก็สั่นเล็กน้อย
- ใช่ และฉันคิดว่าคุณควรรู้เรื่องนี้ด้วย
คำพูดของเธอทำให้ฉันเบิกตากว้าง
“บอกฉันได้ไหมว่ามันคืออะไร”
– ครั้งล่าสุด ทีมตรวจสอบวัดมานา พวกเขาบอกว่ามีมานาของมนุษย์หลงเหลืออยู่บนผิวหนังของแม่และลูกของ Postade
ร่องรอยของมานาที่เหลืออยู่หมายความว่าไม่ใช่สัตว์ร้ายที่โจมตี Leon และ Countess Postade
“งั้นคุณกำลังจะบอกว่ามันไม่ใช่สัตว์ร้ายใช่ไหม? คุณไม่ได้บอกว่าพวกเขาทำร้ายตัวเองจริงๆเหรอ?”
– ฉันยังไม่รู้เลย แต่ฉันพบสิ่งที่สำคัญอีกอย่าง
คลับ Duke of the Ale พูดต่อด้วยน้ำเสียงแตกแยก
– มานาที่พบในร่างของ Countess Postade และ Leon Postade ลดลงอย่างรวดเร็วจากตัวเลขที่ระบุก่อนหน้านี้
ยิ่งฟังยิ่งจับใจความไม่ได้
ในวันเดียวกัน พวกเขาถูกฆ่าด้วยเทคนิคเดียวกัน แต่มานาของพวกเขาก็ลดลงเท่ากัน
มีเรื่องแปลกๆ มากมาย แต่เจตนาหรือตัวตนของฆาตกรนั้นไม่ได้สังเกตเลย
'ถ้ามานาลดลง มันคงเป็นไปได้ตั้งแต่แรก…… .'
ในขณะนั้นเลือดตั้งแต่หัวจรดเท้าดูเหมือนจะเย็นลง
บาดแผลถูกฟันแหลมคม
มานาที่ลดลงที่เกิดขึ้นที่นั่น
ไม่มีทาง.
- ฉันไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น นั่นคือทั้งหมดที่ฉันได้รับ
"....."
- ฉันจะโทรหาคุณอีกครั้งเมื่อได้รับผลสุดท้าย โปรดรอสักครู่จนกว่าจะถึงตอนนั้น
"..."
– เยริน?
ฉันไม่ได้ยินคลับ Duke of the Ale
ฉันไม่สามารถขยับริมฝีปากได้เล็กน้อย
ฉันจ้องมองไปที่ด้านหน้าอย่างว่างเปล่า แต่มันไม่ใช่มุมมองด้านหน้าของสำนักงานที่เห็นต่อหน้าต่อตาฉัน
ภาพเบื้องหลังของสัตว์ประหลาดสีดำที่ต่อสู้กับฉันในสถาบันทำให้ฉันรำคาญใจ
“ฉันแน่ใจว่าตอนนั้น……”
-ฮะ? อะไร
ปากของสัตว์ประหลาดสีดำนั้นมีฟันที่แหลมคม
และสัตว์ประหลาดก็เล็งมาที่ดวงตาของฉันซึ่งเต็มไปด้วยมานา
– เยริน? คุณได้ยินฉันดีไหม
ฉันเอามือปิดปาก เคี้ยวริมฝีปาก
ฉันคิดว่าอาจเป็นสัตว์ประหลาดแห่งกาลเวลาที่ฆ่าแม่และลูกชายของ Postade
ฉันไม่ควรอยู่นิ่งๆ
***
ในห้องอันโอ่อ่าที่ตกแต่งด้วยสีทอง ชายผมแดงเอนกายพิงเก้าอี้เท้าแขนแสนสบายและดื่มไวน์
“คุณรู้ว่าจะมีการประชุมแม่บ้านอีกครั้งใช่ไหม”
ฝังตัวอยู่บนเก้าอี้พร้อมกับปลดกระดุมเสื้อโค้ทออกสองสามเม็ด เขาหมุนแก้วไวน์ด้วยรอยยิ้มผ่อนคลาย
แต่คู่สนทนาของเขายืนอยู่ในท่าที่ไม่หัก ศีรษะและเอวของเขาแข็งทื่อ
"ฉันรู้."
เสียงที่แข็งกร้าวดังมาจากใต้เสื้อคลุมสีขาวเรียบๆ ไร้เครื่องประดับแม้แต่ชิ้นเดียว
"จริงหรือ? แล้วคุณก็รู้ว่าฉันจะทำอะไร”
Iker ม้วนมุมปากของเขาและพูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
ชายในชุดคลุมไม่ตอบเขา
เพียงแค่ปิดปากเงียบ ๆ เขาดู Iker จิบไวน์ของเขา
“คุณต้องไม่ฟังคำถามของฉัน ฉันจะถามคุณอีกครั้ง”
Iker วางแก้วไวน์ที่เขาดื่มไปแล้วและพูดด้วยดวงตาที่หรี่ลงพร้อมกับฝักในมือทั้งสองข้าง
“คุณรู้ว่าฉันจะทำอะไรในอนาคตใช่ไหม”
ชายในชุดคลุมยังคงกัดริมฝีปากของเขา
ในที่สุด เสียงที่ซ้ำซากจำเจก็มาจากระหว่างริมฝีปากที่เปิดอยู่
“คุณจะพอใจกับ Yerine Spade อีกครั้งหรือไม่”
เมื่อคำถามของชายคนนั้น Iker โน้มร่างกายส่วนบนไปข้างหน้าด้วยใบหน้าที่พึงพอใจ
“นั่นไม่ชัดเจนเหรอ?”
“มันคงจะยากในตอนนี้ Duke of Spades ยังระแวดระวังฝ่าบาทอยู่หรือ?”
“ดังนั้น เป้าหมายคือลดการป้องกันของเธอลงและทำลายขอบเขตเหล่านั้น”
อิเคร์พูดพลางเงยหน้าขึ้นมองชายผู้นั้นด้วยดวงตาสีทองที่ส่องประกายเฉียบคม
“ฉันขอย้ำว่ามันจะยากสำหรับตอนนี้ เธอไม่มีบุคลิกที่จะเปลี่ยนการตัดสินใจของเธอได้ง่ายๆ”
“ฮ่า ฉันก็ชอบส่วนนั้นของเธอเหมือนกัน”
อิเกร์พูดด้วยรอยยิ้มกว้าง
“แต่มันน่ารำคาญไปหน่อย”
ขณะที่เขานำมันขึ้นมา อิเคร์มีแววตาที่น่าขนลุกเหมือนสัตว์ร้ายที่หิวโหยมาหลายวัน
ความปรารถนาที่จะเอากรงเล็บของสิ่งมีชีวิตตรงหน้าเขาและลิ้มรสเลือดดูเหมือนจะครอบงำเขา
“คุณรู้วิธีรับแมวน่ารักเข้าบ้านไหม”
ชายในชุดคลุมที่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งให้คำตอบสั้น ๆ
"ฉันไม่รู้."
"จริงหรือ? เลวมาก."
Iker ยักไหล่และเอนหลังพิงพนักเก้าอี้
“ฉันให้หมาแก่เธอเพราะดูเหมือนเธอจะชอบมัน แต่เธอไม่ยอมรับมัน ฉันเลยไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร”
“ฝ่าบาท เยรีน สเปดไม่ใช่แมวแต่เป็นมนุษย์ และเธอเป็นแม่บ้านเจ็ดครอบครัวที่น่าภาคภูมิใจและมีโอกาสที่ดูเหมือนดาวหาง”
ชายในชุดคลุมยังคงพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่ยกระดับขึ้นเล็กน้อย
“ในสถานการณ์นี้ หากคุณใช้วิธีเดียวกับครั้งที่แล้ว คุณทำได้เพียงทำให้เธอเพิ่มการป้องกัน”
“อืม อย่างนั้นเหรอ”
อิเคร์กลอกตาสีทองแล้วใช้นิ้วเคาะโต๊ะ
“แต่น่าแปลกที่ฉันอยากเจอเธอต่อไปเรื่อยๆ”
นิ้วที่เคาะโต๊ะตอนนี้เริ่มโค้งไปรอบโต๊ะ
“เอาล่ะ หลังจากที่ฉันทำให้เธอเป็นของฉันแล้ว ฉันจะเจอเธอให้ได้มากที่สุด ดังนั้นมันไม่สำคัญหรอก”
เสียงของ Iker ที่พูดเช่นนั้นก็ได้รับชัยชนะแล้ว
“ฉันอดใจรอไม่ไหวแล้วที่จะคล้องกระดิ่งที่คอแมวน่ารัก”
ฟังเสียงหัวเราะที่ชั่วร้ายดังก้องไปทั่วห้อง ชายในชุดคลุมยังคงไม่เคลื่อนไหว
—————