ตอนที่ 1519: ประตู
ผู้แปล: _Min_ บรรณาธิการ: Rainystars
ไม่ว่ากี่วันกี่เดือนผ่านไป ท้องฟ้าก็ยังคงเหมือนเดิม
แสงแดดสลัวส่องผ่านฝุ่นกัมมันตภาพรังสีสีเทาเหลืองและฉายรังสีที่ไม่ดีต่อสุขภาพลงมาจากด้านบน ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือตอนนี้มีโดมที่แยก Wanghai ออกจากโลกภายนอก ตราบใดที่แบตเตอรี่นิวเคลียร์ฟิวชันที่ส่งออกจากโลกสมัยใหม่จนถึงวันสิ้นโลกไม่ถูกขัดจังหวะ ระบบ Holy Shield ที่ทำงานอย่างต่อเนื่องจะยังคงปกป้องเมืองจากซอมบี้ มนุษย์กลายพันธุ์ แบคทีเรีย X2 และฝุ่นกัมมันตภาพรังสี
...
ในขณะที่เขานอนอยู่บนเตียง Jiang Chen ใช้เวลาครึ่งนาทีเพื่อปรับตัวให้เข้ากับความแตกต่างของเวลาและพื้นที่ เขาค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งและมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยสีหน้าที่ซับซ้อนเล็กน้อย
เมื่อเขาได้ยินลิลิธบอกเขาว่าในที่สุดหลินหลินก็บรรลุผลตามงานที่เขามอบให้เธอ เขาก็กระโดดขึ้นจากเก้าอี้ทันทีและรีบไปที่ลานจอดเครื่องบินในเมืองซีเลสเชียล ทหารที่ติดตามเขาตื่นตัวอย่างสุดขีด เพราะพวกเขาคิดว่ามีเหตุฉุกเฉินเกิดขึ้น
อันที่จริงไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพียงเพราะเขาตื่นเต้นเกินกว่าจะได้ยินข่าวนี้
หลังจากที่เขาลงจากเครื่องบินในเมืองโคโระ เจียงเฉินก็ขึ้นเฮลิคอปเตอร์ที่กำลังรอเขาอยู่และบินไปยังเกาะมะพร้าว หลังจากที่เขาเทคอนเทนเนอร์ที่กองพะเนินเทินทึกในท่าเรือ เขาก็ปิดตัวเองอยู่ในกระท่อมกลางเกาะ ส่งข้อความถึง Xia Shiyu และ Ayesha แยกกันตามปกติ จากนั้นเดินทางข้ามมิติไปสู่วันสิ้นโลก
มันควรจะเป็นช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้น
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขานอนลงบนเตียงที่คุ้นเคย ความตื่นเต้นและอารมณ์ในใจของเขาก็ลดลงอย่างอธิบายไม่ได้ด้วยความวิตกกังวลและความสับสนที่อธิบายไม่ได้
คำถามที่เหมือนจริงมากถูกถามต่อหน้า Jiang Chen
เกี่ยวกับชะตากรรมของโลก
แท้จริงแล้วชะตากรรมของโลกนี้
หลังจากที่เขาได้รับมรดกตกทอดของอารยธรรม Gaia ข้อได้เปรียบทางเทคโนโลยีของคัมภีร์ของศาสนาคริสต์ที่มีต่อโลกสมัยใหม่ได้ถูกกำจัดออกไปนานแล้ว แม้ว่านักวิทยาศาสตร์ในโลกนี้จะล้ำหน้ากว่าโลกสมัยใหม่ในด้านการประยุกต์ใช้และการคิดวิจัยทางวิทยาศาสตร์ ข้อได้เปรียบนี้ก็ไม่ชัดเจนเมื่อเทียบกับข้อเสียเปรียบในเชิงตัวเลข Celestial Trade จ้างนักวิจัยทางวิทยาศาสตร์มากกว่า 200,000 คนในโลกสมัยใหม่ และมากกว่า 100,000 คนมีส่วนร่วมในการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีล้ำสมัยเพียงอย่างเดียว ในคัมภีร์ของศาสนาคริสต์ มีจำนวนเพียงสองถึงสามพันเท่านั้น
หากทุกคนที่อยู่รอบตัวเขา รวมถึงนักวิทยาศาสตร์ของโลกนี้ สามารถอพยพไปยังโลกสมัยใหม่ และสายการผลิตขั้นสูงเหล่านั้นอาจถูกนำออกไป จุดประสงค์ของโลกนี้สำหรับเขาดูเหมือนจะหายไป
พูดง่าย ๆ เขาเอาชนะเกมนี้ได้
เขาได้ปลดล็อก "ถ้วยรางวัล" ทั้งหมด แม้ว่ารัสเซีย ยุโรป เอเชียใต้ รวมถึงแอฟริกา ซึ่งโชคดีที่รอดชีวิตจากสงครามนิวเคลียร์ มีสมบัติล้ำค่าที่ควรค่าแก่การค้นหามากขึ้น มันก็ไม่จำเป็นสำหรับเขาอีกต่อไป
ท้ายที่สุดเขาก็มาจากโลกนั้น
เป็นเวลาบ่ายสี่โมง และซุนเจียวและเซียวโหรวอาจยังคงอยู่ที่คฤหาสน์นายพล โดยธรรมชาติแล้ว Lin Lin รอเขาอย่างกระวนกระวายที่ Lin Institute พร้อมที่จะบอกข่าวดีแก่เขา ก่อนที่เขาจะลงไปชั้นล่าง เขาหยุดที่ห้องของเหยาเหยา
ประตูเปิดอยู่ และเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ นั่งอยู่บนขาของเธอท่ามกลางชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์จำนวนมาก คอมพิวเตอร์โฮโลแกรมวางอยู่บนเข่าของเธอขณะที่เธอกำลังเล่นซอกับอะไรบางอย่าง
เจียงเฉินอดไม่ได้ที่จะยิ้มเมื่อเขาเห็นเหยาเหยาที่จริงจัง ดังนั้นเขาจึงเดินเข้าไปอย่างเงียบๆ
เมื่อมือใหญ่วางลงบนผมปุยอย่างเบามือ เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ก็สะดุ้ง ไหล่ของเธอสั่นราวกับกระต่ายน้อยที่หวาดกลัว และเธอแทบจะโยนคอมพิวเตอร์โฮโลกราฟิกบนตักทิ้งไป
เจียงเฉินคว้าตัวเหยาเหยาที่กระดอนจากพื้นทันทีและรีบพูด
“อะแฮ่ม นี่ฉันเอง”
“อ่า พี่ชายเจียงเฉิน”
หลังจากที่เธออุทานเสียงต่ำและตระหนักว่านั่นคือเจียงเฉิน ในที่สุดเหยาเหยาก็สงบสติอารมณ์ของเธอได้
หมอกแห่งความตื่นเต้นค่อยๆ ลอยเข้ามาในดวงตาของเธอ และความคิดที่ท่วมท้นในใจของเธอก็พรั่งพรูออกมาพร้อมกับการกลับมาพบกันอีกครั้ง เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ โผเข้าสู่อ้อมกอดอันอบอุ่นของเขาและกอดคนที่เธอรักไว้แน่น ขณะที่เธอรู้สึกว่าสัมผัสอ่อนโยนลูบไล้บนหัวของเธอ มันต้องใช้เวลาสักพักกว่าที่เธอจะปลดปล่อยใบหน้าแดงซ่านของเธอออกจากอ้อมกอดของเจียงเฉิน เหมือนกับกระรอกที่สิ้นสุดการจำศีลจากฤดูหนาวอันโหดร้าย
เจียงเฉินอดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดเล็กน้อย
ในอดีตเขาหมกมุ่นอยู่กับงานมากเกินไป ตั้งแต่วิกฤตการณ์โคลัมเบียไปจนถึงสงครามซิน-อูเอ เขายุ่งจนไม่สนใจโลกนี้เลย
“พี่สาวซุนเจียวและคนอื่น ๆ ยังคงอยู่ที่คฤหาสน์นายพล คุณต้องการให้เหยาเหยาโทรกลับหรือไม่” เธอพูดเบา ๆ ในขณะที่ดวงตาโตของเธอที่มีขนตายาวกระพริบ และเธอก็แอบมอง Jiang Chen จากหน้าอกของเขา
“ไม่ล่ะ ใกล้จะถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว” เจียงเฉินยิ้มและพูดอย่างอ่อนโยนว่า “รอให้พวกเขากลับมาในคืนนี้ แล้วเราจะทำให้พวกเขาประหลาดใจ”
“อา มันสายไปแล้ว” เหยาเหยาไม่ได้สังเกตว่ามันค่อนข้างดึกแล้ว “ฉันจะไปเตรียมอาหารเย็น”
เจียงเฉินลูบขนปุกปุยและยิ้ม
"โปรด."
“อืม! มันอยู่ที่ฉัน”
เหยาเหยาแอบออกมาจากแขนของเจียงเฉินและสวมรองเท้ากระต่ายคู่นั้นขณะที่เธอวิ่งออกไปที่ประตู รูปลักษณ์ที่กระฉับกระเฉงของเธอและหน้าแดงเพราะความสุขทำให้ Jiang Chen ยิ้ม
ทันใดนั้นอารมณ์ของเขาก็ดีขึ้นมาก
หลังจากที่เขาออกจากคฤหาสน์และเดินผ่านสวนหลังบ้าน เขาก็มุ่งหน้าไปยังสถาบันหลิน
ขณะที่เขาติดตามน้องสาวที่ไม่ทราบจำนวนเข้าไปในสถาบัน Jiang Chen ขึ้นลิฟต์และมาถึงสถานที่ทดสอบใต้ดินที่ว่างเปล่า Lin Lin ยืนอยู่ตรงกลางของสถานที่ทดสอบและสั่งให้น้องสาวของเธอทำการปรับแต่งเครื่องดนตรี "รูปประตู" ขั้นสุดท้าย
ดวงตาของ Lin Lin เป็นประกายเมื่อเห็น Jiang Chen ปรากฏตัวที่ทางเข้าลิฟต์ เธอยัดแท็บเล็ตลงในมือของ Lin Yi และกระโดดไปหาเขาราวกับว่าเธอกำลังขอรางวัล เสียงตะโกนของเธอสามารถได้ยินได้จากระยะไกล
"ฉันทำสำเร็จ! ในที่สุดก็สำเร็จ! อินเตอร์…การเดินทางข้ามมิติของสิ่งมีชีวิต!”
เธอตื่นเต้นจนเผลอกัดลิ้นตัวเอง
“อืม ขอแสดงความยินดีด้วย”
ขณะที่เขาจ้องมองที่ประตูที่มีรัศมีสีฟ้าอ่อน แววตาของเขาเต็มไปด้วยความปิติยินดี
เขารอวันนี้มานานเกินไปแล้ว
ในที่สุดมันก็เสร็จสิ้นแล้ว
“ความสำเร็จในการวิจัยเกี่ยวกับนิวตริโนของอารยธรรม Gaia นั้นไกลเกินจินตนาการของเรา ด้วยคุณสมบัติทางกายภาพของนิวตริโน ตราบใดที่ประตูสองโลกเปิดพร้อมกัน อุโมงค์ที่มั่นคงจะก่อตัวขึ้นระหว่างสองโลกได้!”
ขณะที่หลินหลินพูด เธอชี้ไปที่ประตูที่วางอยู่ที่มุมห้อง
“…มันลำบากมากที่จะอธิบายรายละเอียด ในระยะสั้น ตราบใดที่คุณเปิดประตูสู่โลกสมัยใหม่ ใส่บล็อกพลังงานปฏิสสาร กดสวิตช์! ทางจากโลกนี้ไปสู่โลกของเธอจะเปิดออกได้!”
Jiang Chen ผู้ไม่เข้าใจอะไรเกี่ยวกับนิวตริโน ไม่คุ้นเคยกับหลักการเฉพาะที่อยู่เบื้องหลังประตูทั้งสองบาน อย่างไรก็ตาม จากคำอธิบายของหลิน หลิน เกี่ยวกับอารยธรรมไกอา ดูเหมือนว่าเธอจะได้รับแรงบันดาลใจจากความรู้ของอารยธรรมไกอา
เมื่อ Jiang Chen ฟังคำอธิบายของ Lin Lin และในขณะที่เขารู้สึกตื่นเต้น ความคิดบ้าๆ ก็ผุดขึ้นมาในใจของเขา
จะเป็นอย่างไรถ้า… ประตูสองบานเปิดในโลกใบเดียวกัน?