ตอนที่ 223: ราชาแห่งการต่อสู้ระยะประชิดและระยะไกล I
นักแปล: บรรณาธิการการแปล EndlessFantasy: การแปล EndlessFantasy
Ye Chong กำลังกลับไปที่เรือของเขา การยิงสามนัดของ Shang นั้นสะอาดและได้ผล ทำให้เขาไม่มีโอกาสทำอะไรเลย ทันใดนั้น Ye Chong ก็ได้ยิน Shang ผ่านช่องสื่อสาร "ใช่ พวกเขาเพิ่งส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือไป คุณคิดอย่างไร" ซางฟังอย่างกระตือรือร้น เห็นได้ชัดว่ายังคงตื่นเต้นจากการยิงก่อนหน้านี้
Ye Chong ตอบอย่างราบเรียบ "ปล่อยพวกเขา เรามีสิ่งที่ต้องทำ"
“อ๊ะ … ” Shang ร้องครวญครางเหมือนเด็กที่ปฏิเสธของเล่นชิ้นโปรดของเขา "อา!" ชางก็อ้าปากค้าง
"อะไรนะ ซาง" Ye Chong รู้สึกประหลาดใจ
ซางพูดอย่างรวดเร็ว "เจ้า ดูนี่สิ"
ผ่านตัวประมวลผลโฟตอนของ Puppet Ye Chong เห็นภาพโฮโลแกรมของด้านหนึ่งของยานอวกาศ และผ่านหน้าต่าง เขาสามารถเห็นสีหน้าหวาดกลัวของผู้คนที่อยู่ข้างใน Ye Chong ก็เบิกตากว้าง!
เขาจ้องมองเป็นเวลาสามวินาทีเต็ม แม้ว่าภาพจะติดเพียงโปรไฟล์ด้านข้างของบุคคลนั้น แต่ Ye Chong ก็แน่ใจว่าเขาจำเขาได้
มันคือคุณปู่เฉียน! ยืนพิงหน้าต่างคือใบหน้าของชายชรา คนที่ Ye Chong คุ้นเคยเป็นอย่างดี Ye Chong ใช้เวลากับคุณปู่ Qian เป็นเวลานาน และแน่ใจว่าเขามองไม่ผิด
Ye Chong ฟื้นตัวอย่างรวดเร็วและถามอย่างเร่งรีบ "Shang นี่คือยานอวกาศลำไหน" โดยไม่ลังเลอีกต่อไป เขาควบคุมหุ่นยนต์ของเขาและหุ่นเชิดหันกลับไปที่สนามรบ บินเข้าหาความโกลาหล ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เนื่องจากคุณปู่เฉียนอยู่ที่นี่ เขาจะไม่เพียงแค่มองจากด้านข้าง เวลาของเขาในบลูโอเชี่ยนกับคุณปู่ Qian นั้นมีความสุขที่สุดตั้งแต่ Ye Chong ออกจากโลกขยะ นอกจากนี้ คุณปู่เฉียนยังรักเขา Ye Chong ไม่สามารถยืนดูคุณปู่ Qian เสียชีวิตในสนามรบได้
ในขณะที่หุ่นกระบอกเร่งความเร็วสูงสุด Ye Chong ได้แต่เสียใจที่ไม่ได้ใช้ Han Jia ตั้งแต่แรก หุ่นเชิดร่อนผ่านความมืดของพื้นที่ว่างเปล่าราวกับราชา
ลำแสงสีฟ้าที่บางแต่พุ่งตรงผ่าน Ye Chong จากด้านหลัง แวบเข้ามาสู่การลืมเลือน Ye Chong จับได้ว่าลำแสงกำลังเล็งไปที่ใด ถัดจากเขาคือยานอวกาศที่มีหุ่นยนต์สองสามตัวล้อมรอบช่องของมัน และลำแสงสีน้ำเงินก็พุ่งเข้าใส่หนึ่งในหุ่นยนต์ของโจรสลัดที่อยู่ใกล้ช่องฟักมากที่สุด หากเขามองใกล้ๆ ห้องนักบินที่เรียบลื่นของหุ่นยนต์ตอนนี้ถูกเจาะเป็นรูขนาดพอดีนิ้วได้ เมคเสียการควบคุมทันที
Ye Chong เข้าใจว่า Shang กำลังชี้ทางให้เขา เขาปรับเส้นทางและมุ่งหน้าไปยังยานอวกาศ
ทันใดนั้น ลำแสงสีน้ำเงินอีกสองสามลำก็พุ่งผ่านเขาไป แทบไม่แตะต้อง Puppet เครื่องจักรที่เหลือสูญเสียการควบคุมในทันทีทันใด Ye Chong ตระหนักว่า Shang ได้ฆ่านักบินในเครื่องจักรเหล่านั้น เขาไม่มีเวลาคิดไปไกลถึงความจริงที่ว่าลำแสงจาก Recursive นั้นทรงพลังมาก เขาได้แต่หวังว่าหุ่นเชิดจะเคลื่อนไหวเร็วขึ้น
ลำแสงสีน้ำเงินเข้ามามากขึ้น หุ่นยนต์โจรสลัดที่อยู่รอบๆ ยานอวกาศล้วนกลายเป็นเป้าหมายของชาง เครื่องจักรถูกโจมตีในตำแหน่งที่ใกล้เคียงกันและสูญเสียการควบคุมในลักษณะเดียวกัน แม้ว่าจะไม่มีการระเบิดก็ตาม เพื่อป้องกันการระเบิด Shang เลือกที่จะยิงไปที่ห้องนักบินของโจรสลัด ความจริงแล้ว ลำแสงสีน้ำเงินขนาดหนาเท่านิ้วนั้นเล็กเกินไปเมื่อเทียบกับหุ่นยนต์สูง 10 เมตร ซึ่งน้อยกว่าอวกาศมาก นักบินหุ่นยนต์หลายคนที่ต่อสู้กับโจรสลัดตระหนักด้วยความประหลาดใจว่าจู่ๆ ศัตรูของพวกเขาก็สูญเสียการควบคุมโดยไม่ทราบสาเหตุ
อย่างไรก็ตาม หัวหน้าโจรสลัดกำลังเฝ้าดูนักบินหุ่นยนต์สไนเปอร์ผู้ลึกลับ และตอนนี้เขาตัวแข็งด้วยความตกใจ! สวรรค์ เหตุใดสไนเปอร์ที่น่าสะพรึงกลัวจึงปรากฏตัวขึ้นจากที่ใด? ไอ้บ้านั่นจะฆ่าพวกมันทั้งหมดเลยเหรอ?
Ye Chong เข้าใกล้ยานอวกาศโดยไม่มีเหตุการณ์ใดเกิดขึ้น เนื่องจากศัตรูทั้งหมดที่อยู่ใกล้เคียงถูกทำลายโดย Shang เขากังวลเกี่ยวกับคุณปู่เฉียน และมุ่งตรงไปที่ประตู แม้ในสถานการณ์นี้ Ye Chong ก็ยังใจเย็น
ร่างเล็กและผอมบางของ Puppet เข้ามามีบทบาทแล้ว เมคเข้ามาในยานด้วยความเงียบและช่ำชองเหมือนแมว Ye Chong บินอย่างเงียบ ๆ และมาถึงทางแยกในทางเดิน ตอนนี้เขาตระหนักแล้วว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น ที่ปลายสุดของทางเดินมีหุ่นยนต์คอยปกป้องตำแหน่งของมันอย่างสิ้นหวัง หุ่นยนต์เป็นหุ่นยนต์ต่อสู้แบบคลาสสิก แต่น่าเสียดายจริง ๆ ในแง่ของทักษะของนักบิน อย่างไรก็ตาม จากสถานการณ์ดังกล่าว ความสิ้นหวังทำให้เขาต้องต่อสู้อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน และหุ่นยนต์โจรสลัดอวกาศที่อยู่รอบตัวเขาก็ทำได้เพียงเบียดเสียดกันอยู่ที่ทางเดิน ไม่สามารถยิงปืนเลเซอร์ได้เพราะกลัวยานจะระเบิด คร่าชีวิตทุกคนในนั้น รวมทั้ง ตัวพวกเขาเอง.
ทางเดินแคบๆ ใส่หุ่นยนต์ได้เพียงตัวเดียว ดังนั้นโจรสลัดทั้งสามจึงติดกับดัก ไม่สามารถเดินหน้าหรือถอยหลังได้ เฉพาะหุ่นยนต์ตัวแรกเท่านั้นที่สามารถต่อสู้โดยตรงกับหุ่นยนต์ต่อสู้ได้ เครื่องจักรทั้งสามหันหลังให้ Ye Chong พวกเขาคงไม่เคยคิดมาก่อนว่าสหายของพวกเขาที่อยู่ข้างนอกจะจบลงกันหมด
หุ่นยังคงเคลื่อนไหวอย่างเงียบ ๆ แม้แต่ในทางเดินแคบ ๆ หุ่นเชิดก็ยังเคลื่อนไหวได้อย่างง่ายดาย
Ye Chong รู้สึกสงบราวกับจิ้งจกเหล็กกำลังล่าเหยื่อ
ในขั้นตอนเดียว Puppet ก็เข้าใกล้หุ่นยนต์ตัวสุดท้ายที่อยู่ใกล้เขาที่สุด หุ่นยนต์ดูเหมือนจะรู้สึกบางอย่างและหันไปตรวจสอบ แต่ Puppet ขยับ!
มือซ้ายของหุ่นเชิดกำแน่นที่คอของหุ่นยนต์ขณะที่หอกปัดป้องพุ่งออกมาจากแขนขวาราวกับงูพิษเลื้อยเข้าไปในตัวหุ่นยนต์ Ye Chong ยังเลือกที่จะโจมตีห้องโดยสารของนักบิน ด้วยส่วนผสมของทองคำดำ หอกจึงทำงานได้อย่างยอดเยี่ยม แทงทะลุเครื่องจักรได้ Ye Chong สามารถได้ยินแม้กระทั่งเสียงกระดูกหักในขณะที่หอกพุ่งผ่าน และเสียงกรีดร้องอันน่าสยดสยองจากนักบินหุ่นยนต์ผู้น่าสงสาร
ในเวลาเดียวกัน หุ่นกระบอกเตะเข่าของหุ่นยนต์อย่างแรงด้วยขาขวา และหุ่นยนต์อีกตัวก็ยื่นให้ มือซ้ายของ Puppet ดันไปพร้อม ๆ กัน และหุ่นยนต์ก็ก้มลงไปอีก
การโจมตีทำให้หุ่นยนต์อีกสองตัวที่อยู่ข้างหน้าตกใจ คนที่เผชิญหน้ากับหุ่นรบตื่นตระหนก ในขณะที่หุ่นรบที่ป้องกันได้รับการสนับสนุนอย่างมากจากการสำรองข้อมูลที่ไม่คาดคิดนี้
หุ่นยนต์ตัวที่สองหันกลับมาเพื่อหยุดผู้ซุ่มโจมตี
Ye Chong ไม่ให้โอกาสเครื่องจักร สนามรบเป็นข้อได้เปรียบสำหรับเครื่องจักรต่อสู้ของ Ye Chong มือซ้ายของหุ่นเชิดกดลงและกดขาไปข้างหน้า ดึงหอกปัดป้องออกมาในจังหวะเดียวกับที่มันกระโดดข้ามหุ่นยนต์ที่มันจัดการ ตอนนี้ Ye Chong อยู่ห่างจากหุ่นยนต์ตัวที่สอง 20 เมตร
การตอบสนองที่ว่องไวของ Puppet ทำให้หุ่นยนต์ตัวที่สองตื่นตระหนกยิ่งขึ้น
ก่อนที่ Puppet จะลงจากเครื่องกระโดดเพื่อเคลียร์หุ่นยนต์ตัวแรก มันเตะเข้ากับผนังของทางเดินและพุ่งตรงไปยังหุ่นยนต์ตัวที่สองเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่
หุ่นเฟิร์มมาอย่างไว ทางเดินที่แคบและการเข้าใกล้อย่างรวดเร็วนั้นน่ากลัว ขณะที่หุ่นเชิดบินผ่านหุ่นยนต์ตัวที่สอง มือขวาของมันเล็งหอกปัดป้องตรงไปที่คอของศัตรูและดูดเลือด อย่างไรก็ตาม การโจมตีทำให้หุ่นกระบอกบินออกนอกเส้นทาง ในตอนที่มันกำลังจะชนกำแพงทางเดินนั้น Puppet ก็ยันตัวเองด้วยการเตะกำแพงอีกครั้ง และไม่หันกลับมามองหุ่นยนต์ตัวที่สองที่ทำอะไรไม่ถูก
หุ่นยนต์ตัวแรกที่ Ye Chong โจมตีตอนนี้กระแทกกับพื้นด้วยเสียงแตก
คอเป็นส่วนที่เปราะบางที่สุดของเมค ซึ่งวงจรโฟตอนทั้งหมดเป็นศูนย์กลาง เมื่อคอได้รับความเสียหาย เครื่องจักรก็ไร้ประโยชน์เช่นกัน
หุ่นยนต์ตัวสุดท้ายที่เหลืออยู่ถูกล้อมรอบทั้งด้านหน้าและด้านหลัง และรู้สึกหวาดกลัว Ye Chong กระทำการโดยปราศจากความปรานี ฝังหอกปัดป้องลึกเข้าไปในร่างกายของหุ่นยนต์ อย่างไรก็ตาม Ye Chong ยังคงโจมตีอย่างระมัดระวัง หลีกเลี่ยงการระเบิด
การโจมตีทั้งหมดของ Puppet ดำเนินไปอย่างราบรื่น และฝีเท้าที่ว่องไวของมันทำให้การเคลื่อนไหวของมันคาดเดาไม่ได้ นอกจากนี้ มันยังสามารถเคลื่อนไหวแปลกๆ ได้แม้ในทางเดินแคบๆ การเคลื่อนไหวที่ผิดปกติเหล่านี้สามารถทำได้โดยนักบินหุ่นยนต์ที่มีความสามารถเท่านั้น
หุ่นยนต์ต่อสู้ก่อนหน้า Ye Chong อาจไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้อย่างแน่นอน แต่ Ye Chong เห็นว่าเขาสามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีได้อย่างคล่องแคล่ว ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมหุ่นยนต์จึงรอดชีวิตจากหุ่นยนต์โจรสลัดมาเป็นเวลานาน ทำให้พวกเขาหยุดชะงักที่นี่
หวด! ประตูโลหะผสมด้านหลังเครื่องจักรต่อสู้เปิดออก และเครื่องจักรต่อสู้ส่งสัญญาณให้ Ye Chong เข้ามา นั่นคือความตั้งใจของเขาอยู่ดี ดังนั้น Ye Chong จึงเข้าไปพร้อมกับหุ่นยนต์ตัวอื่น เมื่อเข้าไปข้างในแล้ว ประตูอัลลอยด์ก็ปิดลง จากนั้นแอร์ล็อกก็ได้รับแรงดัน และห้องก็เต็มไปด้วยอากาศอย่างรวดเร็ว เมื่อความกดอากาศคงที่ ประตูอัลลอยด์อีกบานก็เปิดออก ซึ่งคนกลุ่มใหญ่รีบออกมาล้อมหุ่นยนต์ต่อสู้ โห่ร้องด้วยความยินดี
Ye Chong พบคุณปู่ Qian อย่างรวดเร็วท่ามกลางฝูงชน เขาดูเหมือนเดิม เพียงแต่ทรุดโทรมและแก่ลงเท่านั้น อย่างไรก็ตาม คนสองคนที่อยู่ข้างๆ เขาทำให้ Ye Chong ประหลาดใจ สนับสนุนคุณปู่ Qian คือ Rui Su ในขณะที่คนที่อยู่อีกด้านหนึ่งของคุณปู่ Qian คือ Rui Bing ในชุดฝึกหัดสีขาวที่ดูแน่วแน่ ข้าง Rui Bing เป็นหญิงวัยกลางคนที่สวยงามซึ่งดูเหมือน Rui Bing และ Rui Su มาก Ye Chong เดาว่าเธอต้องเป็นแม่ของพวกเขา
ทำไมพวกเขาถึงอยู่กับคุณปู่เฉียน นั่นคือคำถามหลักของเขา
ห้องนักบินของเครื่องจักรต่อสู้เปิดออกและมีชายหนุ่มคนหนึ่งออกมา ซึ่งทุกคนส่งเสียงโห่ร้องดังขึ้น ความสามารถอันเหลือเชื่อของชายหนุ่มคนนี้ที่ทำให้พวกเขาปลอดภัยจนกระทั่งกำลังสำรองมาถึง มิฉะนั้นพวกเขาทั้งหมดจะถูกโจรสลัดอวกาศจับตัวไป
ชายหนุ่มไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก Wei Yuan ซึ่ง Ye Chong คุ้นเคย Wei Yuan รู้สึกตื่นเต้นกับความสำเร็จของเขา และวิ่งไปที่ Rui Bing ขณะที่เขาตะโกนว่า "Sister Bing, Sister Bing ฉันทำได้แล้ว ฮะ!" ใบหน้าที่เยือกเย็นของ Rui Bing ละลายเล็กน้อยด้วยความสุข
รุ่ยซูพูดต่อจากด้านข้าง "หยวนน้อย เจ้าไม่รู้ว่าตอนนี้เจ้าดูเสียใจเพียงใด tsk tsk กระโดดขึ้นลงอย่างนั้น มันน่ากลัวมาก" การแสดงออกของ Wei Yuan บูดบึ้งในขณะที่เขาพูดว่า "พี่สาวซู อย่าล้อเลียนฉันแบบนั้น" ใบหน้าของเขาทำให้ทุกคนหัวเราะออกมาดัง ๆ คุณปู่ Qian หัวเราะอย่างเต็มที่ และแม้แต่ Rui Bing ก็ยังยิ้มเล็กน้อย
Ye Chong รู้สึกสูญเสีย ทำไมพวกเขาถึงเป็นคนที่เขารู้จัก?
Rui Bing มองไปที่หุ่นที่เหมือนตัวตลก ทุกคนที่นี่เห็นการแสดงของมันผ่านกล้องโฮโลแกรมที่ทางเดิน ในบรรดาทั้งหมด อาจมีเพียงเว่ยหยวนและตัวเธอเองเท่านั้นที่ตระหนักถึงพลังของการโจมตีสามครั้งของตัวตลกหุ่นยนต์ตัวนี้
Rui Bing มั่นใจว่านักบินของหุ่นยนต์ตัวตลกต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญในการต่อสู้และเก่งกาจในการขับหุ่นยนต์ ระดับการขับเครื่องบินขั้นสูงนี้ไม่เหมือนกับสิ่งที่เว่ย หยวนโอ้อวดว่าตัวเองมี
Ye Chong ดูคุณปู่ Qian หัวเราะ และนึกถึงวันก่อนๆ ที่เขาอยู่กับคุณปู่ Qian เขารู้สึกมึนงงเล็กน้อย
“เฮ้ อาจารย์ ทำไมคุณไม่ออกมาล่ะ” Wei Yuan จับมือของเขาเหมือนเครื่องขยายเสียงและตะโกน Wei Yuan รู้สึกประทับใจอย่างมากกับนายคนนี้ นักบินต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญในการต่อสู้ด้วยเครื่องจักร Wei Yuan เชื่อว่าในแง่ของการต่อสู้ระยะประชิด คงมีไม่มากนักที่สามารถเอาชนะบุคคลนี้ได้นอกเสียจากไอดอลของเขาและ YC สามีในอนาคตของ Sister Bing ในใจของเขา Ye Chong ถูกกำหนดไว้แล้วว่าจะแต่งงานกับ Sister Bing
ทุกคนมองไปที่ห้องนักบินของหุ่นยนต์ตัวตลกอย่างมีความหวัง โดยหวังว่าจะได้เห็นฮีโร่ที่เคยช่วยชีวิตพวกเขาไว้ทั้งหมด
เสียงของ Wei Yuan ทำลาย Ye Chong ภวังค์ เขามองลงไปที่คุณปู่ Qian และ Rui Bing และด้วยเหตุผลบางอย่างจึงตัดสินใจที่จะไม่ออกไปข้างนอก
"ซาง คิดว่าคุณจะรู้ไหมว่าทำไมกองเรือนี้ถึงมาอยู่ที่นี่" Ye Chong สื่อสารกับ Shang
"มัน!" ชางเริ่มทำงานตามที่เขาตอบ
ฟิดทำได้เพียงจ้องมองยานลำมหึมาด้วยความมึนงง และหุ่นยนต์ที่ปกปิดไว้เพียงครึ่งเดียวจากช่องที่เปิดอยู่ เขารู้สึกลึกล้ำเล็กน้อยและตกใจจนเกินคำบรรยาย อันที่จริง ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น ทุกคนในสะพานของเอ็นเตอร์ไพรส์ต่างอ้าปากค้าง จ้องไปที่หน้าจอโฮโลแกรมพร้อมกับหุ่นยนต์กึ่งปกปิด
สิ่งนี้เป็นไปได้อย่างมนุษย์หรือไม่?
นั่นคือคำถามล้านซวนในใจของทุกคน
ตั้งแต่เริ่มต้น นักบินหุ่นยนต์สไนเปอร์ผู้ทรงพลังไม่เคยหยุดนิ่ง เขายิงเหมือนเครื่องจักรที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ลำแสงสีน้ำเงินที่ร้ายแรงนั้นไม่สามารถสังเกตเห็นได้ทั้งหมด แต่ทุกคนบนสะพานได้ตัดสินแล้วว่านั่นคือลำแสงแห่งความตาย ลำแสงทุกลำส่งสัญญาณถึงการสูญเสียชีวิต และหุ่นยนต์ทุกตัวก็ถูกทำลายในลักษณะเดียวกัน นั่นคือระเบิดเป็นลูกบอลเพลิง
ความแม่นยำนี้ดูเหมือนจะไม่ลดลง ตั้งแต่เริ่มต้น นักบินหุ่นยนต์ไม่เคยพลาดแม้แต่นัดเดียว
เสียงบี๊บอิเล็กทรอนิกส์ที่ชัดเจนทำให้พวกเขาสะดุ้งตื่นจากภวังค์ วินาทีที่ Fid รีบไปที่คอนโซลคำสั่งและออกการควบคุมบางอย่าง ทันใดนั้น เขาก็อ้าปากค้าง “หัวหน้าหน่วย ดูนี่สิ พวกเขากำลังถามว่าเรากำลังมุ่งหน้าไปที่ใด และธรรมชาติของกองเรือเอ็นเตอร์ไพรส์นี้”
ฟิดแสดงท่าทางเป็นคลื่นและพูดว่า "บอกพวกเขา! ความหวังเดียวของเราคือความช่วยเหลือจากพวกเขา!" Fid สามารถเดิมพันได้ทุกอย่างบนยานลำนี้
“ใช่ พวกมันเป็นกองเรือที่มุ่งหน้าไปยังดาราจักรเซเบซินี กองเรือส่วนใหญ่ประกอบด้วยพลเรือน” ซางรีบส่งข้อมูลให้เย่ชง
“Csebesini Galaxy … ” ในที่สุด Ye Chong ก็เข้าใจว่าพวกเขากำลังหลบหนีจากสงคราม สิ่งเดียวที่เขาไม่เข้าใจในตอนนี้คือคุณปู่ Qian จะอยู่กับ Rui Bing และเพื่อนอย่างไร
ตระกูล Rui เพิ่งเริ่มเชื่อมต่อกับคุณปู่ Qian ได้ไม่นานหลังจากที่ Ye Chong ออกจาก Blue Ocean Rui Bing พยายามค้นหาอยู่เสมอว่า Ye Chong ไปที่ใด และ Rui Su ก็รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เธอทำลงไป ขณะที่เธอพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยน้องสาวของเธอ Ye Chong เคยอยู่กับคุณปู่ Qian ตอนที่อยู่ที่ Blue Ocean Academy และทุกคนส่วนใหญ่รู้ว่าเขาสนิทกับคุณปู่ Qian มาก
บางทีมันอาจจะเป็นเรื่องของความรักที่มีต่อ Ye Chong หรืออาจเป็นเพราะเหตุผลอื่น แต่ Rui Bing เริ่มไปเยี่ยมคุณปู่ Qian บ่อยๆ คุณปู่เฉียนเริ่มชอบหญิงสาวที่มีภายนอกเย็นชาแต่จิตใจอบอุ่น บางครั้ง Rui Bing จะช่วยคุณปู่ Qian ทำบะหมี่ ในขณะที่ถามเขาเกี่ยวกับเรื่องที่เกี่ยวข้องกับ Ye Chong แน่นอนว่าคุณปู่เฉียนเข้าใจความรู้สึกของเธอ และจะตอบคำถามทั้งหมดของเธออย่างมีความสุข บางครั้งรุ่ยซูก็ไปกับพี่สาวของเธอ และวิธีที่ชาญฉลาดของเธอคือสิ่งที่คุณปู่เฉียนชื่นชมเป็นพิเศษ ในทางกลับกัน Rui Su ทำตัวเหมือนลูกสาวที่เชื่อฟังเมื่อใดก็ตามที่เธออยู่กับคุณปู่ Qian ซึ่ง Rui Bing ไม่สามารถเข้าใจได้ เมื่อเวลาผ่านไป เด็กหญิงทั้งสองสนิทกับคุณปู่เฉียนมากขึ้น
การย้ายถิ่นฐานไปยัง Csebesini ในปัจจุบันไม่ใช่สิ่งที่คุณปู่ Qian ต้องการ สำหรับเขาแล้ว เขาคือชายชราคนหนึ่ง และไม่คิดที่จะตายที่บ้านของเขา การเดินทางด้วยวัยของเขาไปยังสถานที่อันไกลโพ้น หนทางที่เล่าลือกันว่าค่อนข้างอันตรายและวุ่นวายเกินไป อย่างไรก็ตาม ในท้ายที่สุด เขาก็ยอมแพ้ต่อการยืนกรานของ Rui Bing และแม่ของเธอ รวมทั้ง Rui Su และ Wei Yuan
Ye Chong ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้และไม่ได้ตั้งใจจะสอดรู้สอดเห็น สำหรับเขาแล้ว ไม่เป็นไรตราบใดที่คุณปู่เฉียนมีความสุข
Ye Chong อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองผู้หญิงในชุดฝึกหัดสีขาวเช่นกัน เสน่ห์ที่น่าเกรงขามของเธอโดดเด่นท่ามกลางฝูงชน
"อา! นั่น Bing Bing ของเราไม่ใช่หรือ สวรรค์! ใช่แล้ว นี่คือฤดูดอกท้อสำหรับคุณ [1]! เพื่อพบกับ Bing Bing อันเป็นที่รักของเราที่นี่ … อะไรนะ ดอกพีช คุณไม่รู้ว่าดอกพีชคืออะไร? อาจเป็นเพราะคุณไม่ได้อ่านชิปที่ Lunatic Guan ให้ไว้ถูกต้อง ไม่มีภาพประกอบเกี่ยวกับพืชหรืออะไรในนั้นเลย…” Shang สังเกตในขณะที่เขายิงไปอย่างง่ายดาย
“อาจารย์ออกมา! ทุกคนกำลังรอคุณอยู่!” Wei Yuan ยังคงตะโกนจากด้านล่าง ทุกคนสงสัย - ทำไมฮีโร่ถึงยังไม่ออกมา?
เมื่อทุกคนสับสน หุ่นยนต์ตัวตลกก็ชี้ไปข้างนอก ฝูงชนตระหนักว่าการต่อสู้ด้านนอกยังไม่สิ้นสุดในขณะที่พวกเขากำลังเฉลิมฉลองอยู่ข้างใน ความรู้สึกสบายจากการมีชีวิตรอดหายไปในทันที หากพวกเขาแพ้การต่อสู้ข้างนอก ชะตากรรมของพวกเขาจะไม่เปลี่ยนแปลง
Wei Yuan ไม่ยิ้มอีกต่อไป แต่ดูมีสมาธิ เขารีบไปที่เครื่องจักรของเขา ในความเป็นจริง Ye Chong เชื่อว่าความช่วยเหลือของ Wei Yuan จะไม่ทำให้ความสมดุลของการต่อสู้ลดลง อย่างไรก็ตาม หากชายหนุ่มเสียชีวิต คุณปู่เฉียนและสตรีในชุดฝึกหัดสีขาวคงจะเสียใจ
ด้วยความคิดนั้น Ye Chong จึงคุ้ยหาในกระเป๋าของเขาและหยิบศิลามิติออกมา เขาเปิดห้องโดยสารนักบินเล็กน้อยและโยนมันไปทาง Wei Yuan
Rui Bing เฝ้าดูเขาอย่างใกล้ชิด ดังนั้นจึงรีบเคลื่อนตัวข้ามไปประมาณ 3 เมตรไปยัง Wei Yuan โดยจับคีย์สโตนด้วยสองนิ้ว มันคือคีย์สโตนมิติรูปวงแหวน Wei Yuan ฟื้นตัวเองและรับศิลามิติจาก Rui Bing ขณะที่เขาตะโกนอย่างมีความสุขไปที่หุ่นยนต์ตัวตลก "อาจารย์ นี่เป็นของฉันหรือไม่"
ตัวตลกพยักหน้าและหันไปจากไป
"ซาง เราอาจต้องสู้กัน" Ye Chong กล่าวอย่างชัดเจน หุ่นยังไม่ออกจากยานอวกาศเลย
“ฮ่าฮ่าฮ่า เย่ ฉันรู้แล้ว ฮิฮิ ต้องเป็นเพราะคุณเห็น Bing Bing'er อันเป็นที่รักของเรา จุ๊ๆ วีรบุรุษไม่มีวันต้านทานผู้หญิงสวยได้ แม้แต่สัตว์ป่าอย่างคุณ เย่ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงชะตากรรมนี้ได้ … " Shang พูดพล่ามอยู่
Ye Chong สามารถประจบประแจงภายในเท่านั้น เขาสามารถสงบสติอารมณ์ในการต่อสู้ได้ แต่ไม่สามารถต่อต้านคำพูดของชางได้
เมื่อ Ye Chong บินออกจากยานอวกาศ เขาก็เห็นคำว่า "Coxcomb" แปะอยู่ด้านหน้ายานอวกาศของเขาทันที Ye Chong เกือบจะสูญเสียการควบคุมของ Puppet ชางเอายานอวกาศมาให้เขาจริงๆ
ทั้งหัวหน้าโจรสลัดและกัปตันหน่วย Fid รู้สึกสับสนกับชื่อเรือ เอ็นเตอร์ไพรส์ขนาดใหญ่เช่นนี้จะถูกตั้งชื่ออย่างหยาบ ๆ ว่า Coxcomb ได้อย่างไร? ทุกคนรู้สึกเสียใจเล็กน้อยสำหรับยานอวกาศระดับ Zika
ก่อนหน้านั้น Shang ได้ทำลายหุ่นยนต์ไปหลายสิบตัว เนื่องจากลำแสงสีน้ำเงินจาก Recursion นั้นเล็กมากและแทบจะมองไม่เห็นในอวกาศ มันจึงไม่ถูกตรวจจับเป็นส่วนใหญ่ และโจรสลัดอวกาศหลายคนพบว่าจู่ๆ สหายของพวกเขาก็ระเบิดเป็นเปลวเพลิง
พื้นที่ว่างเปล่าแห่งความมืดสว่างขึ้นราวกับงานเลี้ยงที่พร่างพราย
ในที่สุดฝ่ายของ Squad Captain Fid ก็สามารถหายใจได้ภายใต้แรงกดดันของศัตรู นักบินหุ่นยนต์ที่รอดชีวิตอย่างน้อยก็เพียงพอที่จะเทียบเคียงกับโจรสลัดอวกาศได้
ในทางกลับกัน หัวหน้าโจรสลัดก็โกรธจัด ชัยชนะเกือบจะเป็นสิ่งที่แน่นอนสำหรับเขา จนกระทั่งนักบินหุ่นยนต์สไนเปอร์ที่มีความสามารถอย่างน่าสยดสยองคนนี้เข้ามาในที่เกิดเหตุ เขารู้ว่าหากเขาไม่ทำอะไร สถานการณ์จะพลิกผันในไม่ช้า นักบินพลซุ่มยิงนั้นเก่ง ไม่เคยหยุดพักระหว่างการยิง ราวกับว่าเขาไม่ต้องการเวลาในการเล็ง ในช่วงเวลาสั้น ๆ ตั้งแต่เริ่มต้น เขาได้สูญเสียหุ่นยนต์ไปหลายสิบตัว หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป เขาจะไม่สามารถฟื้นตัวได้
“เบลด นำทีมแบล็คไปกับคุณและกำจัดไอ้สารเลวนั่น” หัวหน้าโจรสลัดไม่สามารถทำอะไรได้อีกต่อไป
ความคิดของผู้แปล
ไฝ ไฝ
[1] ดอกท้อมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับความรักในวัฒนธรรมจีน