บทที่ 23: ความตั้งใจเหล็ก
ผู้แปล: - - บรรณาธิการ: - -
“ในวันที่ 8 กุมภาพันธ์ ซึ่งก็คือวันพฤหัสบดีหน้า จะมีการลุกจ้าของดาวฤกษ์ขนาดใหญ่ในกระจุกดาวเคราะห์ขยะ ดาวเคราะห์ที่จะมีผลกระทบมากขึ้นคือดาวเคราะห์ถังขยะ 6, 9 และ 13 การเดินทางระหว่างดาวเคราะห์สาธารณะจะไม่ได้รับผลกระทบ อย่างไรก็ตาม เพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายที่ไม่จำเป็น กรมสิ่งแวดล้อมจะหยุดการกำจัดขยะทั้งหมดที่กำหนดไว้สำหรับดาวเคราะห์ขยะทั้งสามดวงนี้ รัฐบาลขอให้ประชาชนลดการทิ้งขยะในช่วงเวลาดังกล่าวเพื่อให้ความร่วมมือกับกรมสิ่งแวดล้อม”
ดาวฤกษ์ลุกเป็นไฟ ?! Ye Chong รู้สึกไม่มั่นคงเล็กน้อยเมื่อได้ยินข่าว
เขาหัวเราะอย่างรุนแรง หลังจากใช้ชีวิตบนดาวเคราะห์ Godforsaken มานานหลายปี ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้ถูกกำหนดให้จากโลกนี้ไปตลอดกาล
เปลวดาวฤกษ์ทำลายสิ่งมีชีวิตทุกรูปแบบ มันเหมือนหวีที่คอยปัดกวาดขอบเขตของมัน และกำจัดทุกชีวิตที่ขวางหน้า
Ye Chong ปีนออกจากห้องโดยสารของ Mu ด้วยความกลัวจนปัญญา
เมื่อเขากลับมา มู่ก็อ้าปากค้าง “นี่มันแย่แล้ว สัญญาณชีพจรถูกตัดขาด!”
Ye Chong ยักไหล่ให้กับความกังวลของ Mu ในขณะที่เขาฟุ้งซ่านมากเกินไป
ความสัมพันธ์ระหว่างเขาและมู่กับโลกภายนอกถูกตัดขาด Ye Chong ทรุดตัวลงอย่างเกียจคร้านบนเก้าอี้ของเขาด้วยความรู้สึกสงบสุขอย่างไร้เหตุผล Ye Chong ได้สงบศึกกับความตายหลังจากรอดชีวิตจากโลกขยะนี้มาหลายปี ขณะที่หลบหนีจากความตายนับไม่ถ้วนระหว่างทาง แม้ว่าเขาจะรู้สึกหมดหนทางเล็กน้อยเพราะเขาพยายามดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดและเชื่อว่าเขาสามารถเอาชนะโชคชะตาของเขาได้ แต่ดูเหมือนว่าโชคชะตาจะเพิกเฉยต่อความพยายามของเขา ตอนนี้เขาตระหนักว่าเขาเป็นเพียงฝุ่นผงท่ามกลางดวงดาว และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกขมขื่นเล็กน้อย
Mu ไม่ได้พูด แต่ดวงตาที่กะพริบด้วยไฟฟ้าของมันบ่งบอกว่าตัวประมวลผลโฟตอนกำลังเร่งหาทางออก
ทั้งคู่เก็บความเงียบไว้ในความมืด มีเพียงแสงวาบจากดวงตาไบโอนิคของ Mu Shang เท่านั้นที่ถูกขัดจังหวะ
เช้าวันรุ่งขึ้น Mu ปลุก Ye Chong ขึ้น
ความคิดแรกที่เข้ามาในใจของ Ye Chong คือการเริ่มต้นฝึกฝนร่างกายของเขา แต่นั่นถูกแทนที่ทันทีด้วยความตระหนักว่าชีวิตของเขากำลังจะจบลงในอีกไม่กี่วัน ไม่มีร่างกายมนุษย์คนใดสามารถต้านทานเปลวไฟจากดาวฤกษ์ได้ ไม่แม้แต่กับการฝึกอย่างเข้มข้นของ Ye Chong ดังนั้นเขาจึงยกเลิกแผนของเขา
ในทางกลับกัน Mu มุ่งเน้นไปที่สิ่งอื่น “ใช่ มีบางอย่างที่ฉันต้องบอกคุณ!”
"มันคืออะไร?" เครื่องจักรดูเคร่งขรึมและ Ye Chong คิดว่ามันดูตลก โชคดีที่ Mu จะไม่ตายไปพร้อมกับเขาเพราะเปลวไฟจากดาวฤกษ์ไม่เป็นอันตรายต่อสสารที่ไม่ใช่อินทรีย์ Ye Chong ปลอบใจในเรื่องนี้ แต่ Mu จะต้องเผชิญกับความเหงาที่เขาเองต้องเผชิญ นั่นคือสิ่งที่ Ye Chong ต้องการค้นหาว่า Mu จะเป็นอย่างไรเมื่อไม่มีใครคุยด้วย!
“ใช่ จากการคำนวณของฉัน เรายังมีโอกาสรอด!” มูอุทานด้วยความจริงจัง
"โอกาส? โอกาสอะไร? คุณคิดอะไรอยู่” Ye Chong ถามอย่างสงสัย
Mu “เราออกจากโลกนี้ไป!”
Ye Chong วางมือบนหน้าผากของ Mu ทันทีเพื่อตรวจสอบอุณหภูมิ “ มู่คุณลัดวงจรจากความตึงเครียดทั้งหมดหรือไม่? ออกจากโลกใบนี้? เราจะทำแบบนั้นได้อย่างไรถ้าไม่มียานอวกาศ? ถ้าเป็นไปได้ ฉันจะไม่อยู่ในสถานที่เลวร้ายนี้ต่อไป”
มูไม่สะทกสะท้าน “จากการคำนวณของฉัน แม้ว่าฉันไม่มีประสบการณ์ในการเดินทางในอวกาศ แต่ความพยายามก็ยังเป็นไปได้ในทางทฤษฎี!”
“ในทางทฤษฏี? คุณหมายความว่าอย่างไร?"
มู่อธิบายว่า “ฉันทำการจำลองบางอย่าง และความน่าจะเป็นของความสำเร็จนั้นไม่เป็นศูนย์!”
Ye Chong จับจ้องไปที่หุ่นยนต์ "สิ่งนี้ราคาเท่าไหร่?"
มู่ตอบอย่างใจเย็น “ประมาณ 20 ถึง 47 เปอร์เซ็นต์!”
Ye Chong ลูบคางของเขาเพื่อประเมินโอกาส “อืม มันน้อยไปหน่อย…”
“และการตัดสินใจของคุณคือ?”
Ye Chong โบกมืออย่างหนักแน่นและเด็ดขาดในขณะที่ประกาศอย่างหนักแน่นว่า “เราจะทำมัน! แน่นอน เรายอม ดีกว่านั่งเฉย ๆ ไม่ทำอะไรเลย!”
“ดีมาก” Mu Shang ตอบอย่างใจเย็น
Ye Chong มองไปที่เครื่องจักรอย่างเข้มข้น “คุณไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้ เปลวไฟจากดวงดาวจะไม่ทำร้ายคุณ คุณไม่ต้องเสี่ยงเพื่อฉัน”
Mu Shang คัดค้านอย่างเย็นชา “ตามทฤษฎีมูลค่า การตัดสินใจนี้จะให้มูลค่าสูงสุด”
Ye Chong ยิ้มเยาะและยักไหล่ “แน่นอน ไม่ว่าคุณจะพูดอะไร ตอนนี้เราต้องทำอย่างไร?”
“ซ่อมแซมห้องโดยสารของนักบินและเติมพลังงานให้กับเรา ฉันจะต้องใช้พลังงานจำนวนมาก!”
ทั้งคู่รีบรวบรวมเซลล์พลังงานทั้งหมดและเชื่อมต่อกับแผงโซลาร์เซลล์
Ye Chong นั่งในห้องนักบินและตรวจสอบรูขนาดเท่าฝ่ามือที่ผนังด้านซ้าย ที่ขอบหลุมที่ซีดเซียว มันต้องเป็นผลจากอาวุธเลเซอร์แน่ๆ Ye Chong ถอนหายใจอย่างหมดกำลังใจ “นี่จะไม่ง่าย และเราไม่มีวัสดุหรือเครื่องมือที่จำเป็น!”
“ถ้าแก้ไขไม่ได้ โอกาสรอดในห้องโดยสารจะเป็นศูนย์!” มูพูดอย่างเคร่งขรึม
Ye Chong รู้สึกสิ้นหวัง แต่ก็กัดฟันและแก้ไขปัญหาต่อไป วัสดุ วัสดุ… Ye Chong พึมพำอย่างเงียบๆ โลหะในถังขยะไม่เหมาะสำหรับการเดินทางระหว่างดวงดาว แล้วตอนนี้ล่ะ?
สิ่งที่เขาต้องการคือวัสดุที่แข็งแรงและทนทานต่อแรงกระแทกได้ดี ควรใช้ชิ้นส่วนแบนๆ เพราะเขาไม่มีเครื่องมือในการขึ้นรูปวัตถุดิบ
ในที่สุด Ye Chong ก็ต่อจิ๊กซอว์เข้าด้วยกันโดยไม่คาดคิด - เขารู้ว่าจะหาสิ่งที่เขาต้องการได้ที่ไหน!
Mu บินผ่านภูเขาและกองขยะโดยมี Ye Chong นั่งอยู่ในห้องของมัน และเพลิดเพลินกับความตื่นเต้นของการบินอย่างรวดเร็ว แต่รูในห้องโดยสารส่งเสียงหวีดหวิวจากลม ทำให้อารมณ์ของเขาเย็นลง
“แน่ใจเหรอว่ามีประโยชน์?” มู่ชางถามด้วยความสงสัยอย่างเห็นได้ชัด
Ye Chong ตอบอย่างไม่มั่นใจ “มันควรจะเป็น… ฉันจำได้ว่าแม้แต่ Winnie ก็ไม่สามารถแทงผ่านพวกมันได้”
Ye Chong หมายถึงเกล็ดของกิ้งก่าเหล็ก สิ่งมีชีวิตนี้นั่งอย่างมั่นคงบนห่วงโซ่อาหารของดาวเคราะห์ขยะ มันดุร้ายและอวดพละกำลังที่เป็นไปไม่ได้ แต่คุณสมบัติที่สร้างปัญหามากที่สุดคือระบบป้องกันของเกล็ดที่ห่อหุ้มร่างกายของมัน เกล็ดที่แข็งแกร่งมาก พวกมันท้าทายคมดาบโลหะและกระสุน
Ye Chong ได้พบรังจิ้งจกเหล็กโดยบังเอิญครั้งหนึ่ง แต่ไม่กล้ามีจุดประสงค์ที่จะต่อสู้กับสัตว์ร้าย เขามั่นใจว่าวินนี่ไม่สามารถต้านทานหางมหึมาของสัตว์เลื้อยคลานได้ เขายังได้เห็นการปะทะกันของกิ้งก่ากับกลุ่มนกสีแดงเข้มซึ่งจบลงในไม่กี่นาที กิ้งก่ากระโจนเข้ามาอย่างแรงผ่านฝูงนิวส์ ไม่ถูกกีดขวางจากจำนวนศัตรูที่มากขึ้น และนั่นทำให้ Ye Chong รู้สึกประทับใจอย่างมาก กรงเล็บที่แหลมคมของนกสีแดงเข้มมักจะเฉือนผ่านโลหะ แต่พวกมันไม่ทิ้งร่องรอยไว้บนเกล็ดของกิ้งก่ายักษ์ นั่นก็เป็นสิ่งที่ Ye Chong จำได้เช่นกัน และตอนนี้มั่นใจว่าพวกเขาคือสิ่งที่เขาต้องการ
พวกเขากำลังเข้าใกล้รังของจิ้งจก และ Ye Chong ส่งสัญญาณให้ Mu Shang ช้าลง
เสาไททาเนียมยาวเจ็ดเมตรถูกลับคมจนเป็นประกายแวววาวอย่างเย็นชา
ตามที่คาดไว้ กิ้งก่าเหล็กอยู่ในนั้น กำลังลิ้มรสเนื้อนิวท์สีแดงเลือดหมูอย่างเอร็ดอร่อย เนื้อนิวท์เป็นอาหารที่ดีและเป็นอาหารโปรดของกิ้งก่าด้วย Ye Chong รู้ว่านกกระเต็นแดงอร่อยแค่ไหน แต่สัตว์เหล่านั้นซ่อนตัวได้ดี และไม่ใช่เหยื่อง่ายๆ มีเพียงกิ้งก่าเหล็กเท่านั้นที่สามารถใช้กรงเล็บของมันท้าทายและอ้างว่าเป็นอาหารได้
ขณะที่ Mu Shang บินอย่างใจเย็นไปที่จิ้งจก Ye Chong ก็ตื่นเต้นจนตัวสั่น นี่จะเป็นการดวลกันระหว่างผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของ Trash Planet 6 เขาจะทำไม่ได้ได้อย่างไร