บทที่ 53: บนเรือ
ผู้แปล: - - บรรณาธิการ: - -
เวลล่ามองดูหุ่นยนต์ที่กำลังเข้าใกล้ยานอวกาศอย่างช้าๆ
เวลล่ารู้สึกประหลาดใจอย่างมากเมื่อได้รับข้อความจากอีกฝ่าย เนื่องจากเขาไม่ได้สังเกตเห็นพวกเขาก่อนหน้านี้ ด้วยความตกใจ เวลลาเริ่มปรับการแสดงภาพโฮโลกราฟิกและในที่สุดก็พบตำแหน่งของอีกฝ่ายหลังจากพยายามอย่างหนัก
เวลลาอยู่ในวัยสี่สิบ หนวดสั้นเป็นพวงทำให้เขาดูเป็นผู้ชายอกสามศอก
เวลลาแอบประทับใจ อีกฝ่ายได้เข้ามาในเขตคำเตือนของพวกเขาอย่างเห็นได้ชัด อย่างไรก็ตาม ระบบเตือนของเรือของพวกเขาไม่ส่งสัญญาณเตือน นี่บอกเป็นนัยว่าระบบต่อต้านการตรวจจับของอีกฝ่ายนั้นซับซ้อนกว่ามากเมื่อเทียบกับระบบเตือนของเรือลำนี้!
เมื่อได้รับสัญญาณขอขึ้นเครื่อง เวลล่าก็วางใจได้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้มีเจตนาร้าย เขารู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมาก ศัตรูที่มองไม่เห็นไม่ใช่คนที่ใคร ๆ ก็อยากจะเผชิญหน้า
หลังจากได้รับไฟเขียวจาก Old Mr Wang แล้ว Vella ก็ยอมรับคำขอ
เมื่อหุ่นยนต์เข้ามาใกล้ ในที่สุด Vella ก็เห็นว่าอีกฝ่ายมีหน้าตาเป็นอย่างไร สีหน้าของเขาบิดเบี้ยวและหัวใจเต้นรัว
เวลลาชอบผจญภัยในช่วงวัยเยาว์และสร้างชื่อเสียงเล็กๆ น้อยๆ ในหมู่ผู้มีใจเดียวกัน เขายังใช้เวลาอยู่ที่ Black Cove ในช่วงระยะเวลาหนึ่ง เขาจะไม่มีวันลืมรูปลักษณ์ของหุ่นยนต์ตัวนี้ - มันเป็นสัญลักษณ์ของความแข็งแกร่งและความโหดร้ายที่หาที่เปรียบมิได้ เขาเคยเห็นหลายคนที่เพิกเฉยต่อข้อห้ามของความรุนแรงที่ Black Cove ถูกฆ่าตายในจุดนั้น แม้ว่าจะมีจำนวนมากที่แข็งแกร่งกว่าเขา
หลายปีมานี้เขาไม่เคยเห็นใครจาก Black Cove ออกจากที่นี่เลย เวลลารู้สึกทึ่ง แต่เขาไม่ได้วางแผนที่จะถือว่าชีวิตของเขาเป็นเรื่องตลก ด้วยเหตุนี้ เขาจึงปัดความอยากรู้อยากเห็นออกไปอย่างรวดเร็ว
ข้างเขา Wang Weiqi โค้งริมฝีปากของเธอด้วยความไม่พอใจ “หุ่นยนต์นั่นดูน่ากลัว!” Wang Weiqi สูงและใบหน้าที่สวยงามของเธอเสริมด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ ผมยาวนุ่มสลวยเป็นประกายของเธอถักเปีย ทำให้เธอดูสะอาดตา ดวงตาที่โตเป็นประกายระยิบระยับของเธอกระพริบราวกับว่าพวกมันสามารถพูดได้และเป็นเสน่ห์ที่ร้ายกาจสำหรับผู้ชายส่วนใหญ่!
F-58 นั้นยาวประมาณสิบเมตรและมีสีดำสนิท ทำให้มันดูธรรมดา เนื่องจากเป็นหุ่นฝึกหัด จึงไม่ติดอาวุธมากเกินไปและติดตั้งเพียงดาบแม่เหล็ก UF ตามคำขอของ Ye Chong และหอกปัดป้องที่ออกแบบใหม่สองอัน เพื่อความปลอดภัยในแถบดาวเคราะห์น้อย F-58 ยังบรรทุกโล่โลหะผสมขนาดใหญ่ยาวกว่า 5 เมตรไว้ที่หลัง โล่โค้งเล็กน้อยทำให้ F-58 มีรูปลักษณ์ที่ขบขัน ดูเหมือนกำลังถือปลอกกระสุนอยู่ อย่างไรก็ตาม ขอบที่แหลมคมของโล่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าโล่ไม่ได้มีไว้เพื่อวัตถุประสงค์ในการป้องกันเท่านั้น สิ่งที่ดึงดูดความสนใจส่วนใหญ่ของ Vella คือใบมีดโค้งสองอันที่ข้อต่อข้อศอกของหุ่นยนต์ ปกติพวกมันจะนอนราบบนต้นแขน แต่ด้วยการงอที่ข้อต่อ ปลายคมของใบมีดและขอบที่น่ากลัวจะแสดงตัวตนที่เลวทรามของพวกมัน
ว่าน จือชิง ซึ่งอยู่กับพวกเขาด้วย พยักหน้าเห็นด้วย “แน่นอนว่าเขาไม่ได้สวยงามเหมือน Qi’er’s Phantasm tsk tsk รูปลักษณ์นั้นแย่มาก…”
Wang Weiqi เป็นหลานสาวของนายเก่า Wang ซึ่งผ่านการสอบขับหุ่นยนต์ระดับกลางตั้งแต่อายุยังน้อย เหตุผลหลักที่ต้องติดแท็กกับคุณปู่ในทริปนี้เพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของเขา นอกจากนี้ เธอยังจะได้รับโอกาสในการเพิ่มพูนความรู้เพื่อเตรียมตัวสำหรับการสอบขับหุ่นยนต์ในระดับผู้เชี่ยวชาญอีกด้วย Wan Ziqing เป็นผู้อาวุโสของ Wang Weiqi เขาเริ่มย้ายเธอที่โรงเรียน และตอนนี้เขาอยู่ที่นี่กับเธอ! ตามจริงแล้ว Wan Ziqing เป็นผู้ชายที่ดูดี อย่างไรก็ตาม หวัง เหว่ยฉีไม่แยแสและไม่เป็นมิตรหรือห่างเหินกับเขา และนั่นทำให้เขาคลั่งไคล้
เวลล่ายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์โดยหวังว่าเด็กไร้เดียงสาคู่หนึ่งจะไม่เข้าไปยุ่งกับผู้มาใหม่ที่โชคร้าย เวลลาไม่สบายใจกับความคิดนี้และอดไม่ได้ที่จะพูดกับทั้งสองว่า “คุณสองคนอย่าไปยุ่งกับคนๆ นั้นดีกว่า เขาไม่ใช่คนที่คุณจะยุ่งด้วย!” เมื่อเขาเห็นว่าพวกเขาไม่ได้จริงจังกับเขา เขาจึงขึ้นเสียงและพูดอย่างหนักแน่นว่า “ฉีเอ๋อ จือชิง คุณได้ยินฉันไหม”
Wang Weiqi แลบลิ้นออกมาเล็กน้อยและทำหน้าโง่ ๆ ที่ Wan Ziqing ลุงเวลลาดูแลพวกเขามาโดยตลอด และทั้งสองก็ทำได้เพียงมองเขาอย่างเชื่อฟัง
เวลล่ารีบออกจากสะพานและต้อนรับแขกผู้ลึกลับ!
“หน้ากากสีดำและเสื้อกันลมสีดำ ตรงตามที่ฉันจินตนาการไว้” เวลลาคิดกับตัวเอง หน้ากากสีดำที่มีแสงระยิบระยับแปลกประหลาดนั้นมีความนุ่มนวลและดอกไอริสสีเงินก็เย็นยะเยือกจนน่ากลัว ความคมชัดของภาพที่ชัดเจนระหว่างขาวดำดึงดูดความสนใจของทุกคนที่อยู่รอบๆ โดยที่พวกเขาไม่ได้สังเกตเห็นเครื่องหมายเล็กๆ บนขอบของหน้ากากที่มีคำว่า "F-58" แน่นอนว่า Vella เป็นข้อยกเว้นเพราะเขาเคยเห็นหน้ากากสีดำมาก่อน เสื้อกันลมหลวม ๆ ห่อหุ้ม Ye Chong เพิ่มความลึกลับให้กับอาสาสมัครทางการแพทย์
หวัง เหว่ยฉีคิดกับตัวเองว่า “มันคงเจ๋งมากที่มีหน้ากากแบบนั้น! สะดุดตาแน่นอน!”
Ye Chong มักจะให้ความเคารพต่อผู้อาวุโสเป็นพิเศษเสมอ เนื่องจากพวกเขาทำให้เขานึกถึง Papa ผู้ล่วงลับและผู้อาวุโสของ Aurora ที่ปฏิบัติต่อเขาอย่างดี
การกระทำของ Ye Chong ทำให้ Vella ประหลาดใจ เขาไม่คิดว่าผู้พิทักษ์เลือดเย็นจาก Black Cove จะสุภาพกับผู้สูงอายุได้ขนาดนี้ บางทีพวกเขาอาจไม่ได้ใจร้ายอย่างที่พวกเขาคิด ในที่สุด Vella ก็เริ่มรู้สึกมั่นใจ
เขาทันเวลาอาหารกลางวันและ Ye Chong ได้รับเชิญให้เข้าร่วม Ye Chong กินอย่างเต็มที่ที่โต๊ะอาหารโดยไม่สนใจสายตาของคนอื่น หลังจากทานอาหารชามที่เจ็ด เย่ ชงลูบท้องที่เกือบอิ่มและคิดอย่างพึงพอใจ “แม้ว่าจะยังห่างไกลจากความอร่อยที่ Black Cove แต่ก็ยังดีกว่าอาหารเหลวออร์แกนิกที่ให้พลังงานสูงของ F-58 มาก”
หลังจากทักทายผู้คนรอบตัวเขาแล้ว Ye Chong ก็กลับไปที่ห้องที่ Vella เตรียมไว้สำหรับเขาภายใต้การจ้องมองที่ประหลาดใจของพวกเขา
การออกกำลังกายเพื่อช่วยในการย่อยอาหารของเขาเป็นนิสัยของ Ye Chong
เขาเริ่มต้นด้วยกิจวัตรร่างกายเต็มรูปแบบ Ye Chong อุ่นเครื่องเล็กน้อยจากนั้นก็ย้ายและวิ่งไปทั่วห้อง “การวิ่ง” อาจไม่ใช่คำที่ถูกต้อง Ye Chong เคลื่อนไหวด้วยปลายเท้าของเขา - นิ้วเท้าของเขาแตะพื้นและร่างกายของเขาก็บินไปข้างหน้าเพื่อตอบสนอง อย่างไรก็ตาม ห้องนั้นเล็กเกินไปและ Ye Chong ต้องเปลี่ยนทิศทางไปเรื่อยๆ เขาจบลงด้วยการวนรอบห้องแทน
Ye Chong เพิ่มความเร็วของเขา การลงด้วยปลายเท้าของเขาบนพื้นเริ่มสร้างเสียงอู้อี้ ตอนนี้จังหวะเร็วขึ้นและเสียงก็ดังขึ้น
หลังจากผ่านไปสิบนาที ในที่สุด Ye Chong ก็หยุดลง เม็ดเหงื่อผุดขึ้นที่หน้าผากและหายใจหนักขึ้น Ye Chong ส่ายหัวอย่างแรง
Mu รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “ใช่ คุณดีขึ้นแล้ว!”
Ye Chong หัวเราะอย่างทะเล้นในขณะที่เขาหยิบเหล็กทรงกลมออกจากกระเป๋าคาดเอวในเสื้อกันลมและวางมันลงบนพื้น เขาหายใจเข้าลึก ๆ และวางมือไว้เหนือทรงกลมโดยแทบไม่ต้องสัมผัสมัน Ye Chong รู้สึกโล่งเพียงพอและหายใจออกช้าๆก่อนที่มือของเขาจะเริ่มขยับ
Ye Chong รวบรวมความสนใจและจดจ่อ ขจัดสิ่งรบกวนทั้งหมด
เงาปกคลุมเหนือทรงกลมสูงชันและทรงกลมเริ่มชนกันอย่างรุนแรง พวกเขาเคลื่อนที่เร็วมากและวิถีของพวกเขาหลังจากการกระแทกนั้นยากต่อการคาดเดา อย่างไรก็ตาม พวกมันมักจะเด้งกลับมาจากขอบของพื้นที่เงาเสมอ ทรงกลมเหล็กเคลื่อนที่เร็วขึ้นและเงายังคงแผ่กระจายออกไป เสียงที่คมชัดจากลูกกลมเหล็กที่ชนกันภายในเงานั้นดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
Ye Chong กำลังจะใส่พลังมากขึ้นบนมือของเขาเมื่อเขาได้รับการแจ้งเตือนซึ่งทำให้สมาธิของเขาแตกสลาย เขาตะโกนว่า "นั่นใคร" ขณะที่เขารูดลูกกลมเหล็กกลับเข้าไปในมือของเขา
เขากลิ้งไปข้างหลังตามสัญชาตญาณและยิงลูกเหล็กสามนัด!