ตอนที่ 1866 คุณบรรลุข้อตกลงหรือไม่?
ผู้แปล: Silavin และ PewPewLaserGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
หยางไค่มองไปที่เขาและยิ้มเบา ๆ “แล้วทำไมคุณถึงอยากรู้เรื่องนั้นล่ะ”
จื่อหวู่จิ่วพูดอย่างรวดเร็วว่า “โลกที่แตกแยกนั้นอันตรายมาก แม้แต่เจ้านายอย่างพ่อผู้มีเกียรติของข้ายังเข้าไปข้างในได้ ดังนั้นพี่ชายคนโตของข้าจึงไม่ควรปลอดภัย บางที ต้องขอบคุณหลวงพ่อที่เขาสามารถมีชีวิตรอดได้ ดังนั้นคนเดียวที่จะรู้ว่าที่อยู่ของพี่ชายคนโตของฉันคือผู้อาวุโส”
"ดังนั้น?" หยางไค่ขมวดคิ้ว “เกิดอะไรขึ้น? นายน้อยหวู่จิ่วต้องการให้กษัตริย์องค์นี้มอบพี่ชายคนโตให้เจ้า 'จัดการ' ด้วยหรือไม่?”
Zi Wu Ji โบกมือด้วยความกังวลใจ “Wu Ji ไม่กล้า! หวู่จิ่วไม่เคยมีเจตนาเช่นนี้! พี่ชายคนโตและหวู่จิ่วต่างก็เหมือนกันในตอนนี้ เมื่อพ่อล้มลงไปแล้ว Wu Ji จะมีเจตนาร้ายต่อพี่ชายของเขาได้อย่างไร? เป็นเพียงการที่หวู่จิ่วอยากจะถามว่าท่านผู้อาวุโสมาที่ดาวม่วงในเวลานี้เป็นเพราะพี่ชายคนโตมอบหมายหรือไม่?”
“ไร้สาระ ราชาผู้นี้มีอัตลักษณ์แบบไหนกัน? แม้ว่าเขาจะเป็นนายน้อยของ Purple Star ก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะสั่งการกษัตริย์องค์นี้” หยางไค่เย้ยหยัน
Zi Wu Ji มีความสุขมากที่ได้ยินเรื่องนี้และพยักหน้า “จากนั้นทุกอย่างจะง่ายขึ้น หลวงพ่อมีพรหมลิขิตผูกมิตรกับบิดาผู้มีเกียรติของข้าพเจ้า ดังนั้น ท่านผู้เคารพจึงทนไม่ได้ที่เห็นดาวสีม่วงตกไปอยู่ในมือของคนนอก หากเป็นอย่างนั้นจริง พ่อจะจากไปอย่างสงบได้อย่างไร? ท่านผู้อาวุโส โปรดช่วยหวู่จิ่วเพื่อป้องกันไม่ให้สิ่งนั้นเกิดขึ้น!”
หยางไค่ยังคงเงียบ ดูเหมือนจะครุ่นคิดอยู่ลึกๆ
อย่างไรก็ตาม Zi Wu Ji ตัดสินใจที่จะตีในขณะที่เหล็กยังร้อนอยู่และกล่าวว่า "ท่านผู้อาวุโสได้พบกับพี่ชายคนโตของข้าแล้ว และรู้แน่นอนว่านิสัยของเขาเป็นอย่างไร จากมุมมองของประมุข ใครจะเหมาะสมกว่าที่จะนั่งในตำแหน่งปรมาจารย์นิกายดาวม่วงระหว่างเรา”
เมื่อเขาพูดเช่นนี้ จือ หวู่จิ่วก็ไม่ปิดบังความทะเยอทะยานของเขาอีกต่อไป ดวงตาของเขาฉายแสงเจิดจ้า
หยางไค่พูดเบา ๆ ว่า “แม้ว่าจื่อตงจะมีความถนัดและอารมณ์ที่มั่นคง แต่เขาก็ยังด้อยกว่านายน้อยหวูจิ่วในแง่ของกลยุทธ์ เขาอาจกลายเป็นผู้มีอำนาจ แต่เขาจะไม่มีวันเป็นผู้ปกครอง”
“ขอบคุณมากสำหรับคำชม ท่านผู้อาวุโส!” Zi Wu Ji ยอมรับการประเมินนี้โดยไม่ลังเลก่อนที่จะพูดอย่างรวดเร็วว่า “ท่านพ่อและพี่ชายคนโตหายไปเกือบสองปีแล้ว ดังนั้นชื่อเสียงของพวกเขาจึงยังคงมีชื่อเสียงโด่งดัง แต่ผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่ก็ยังไม่หยุดเคลื่อนไหวเบื้องหลัง และหากสิ่งต่าง ๆ ดำเนินต่อไป ด้วยวิธีนี้ สถานการณ์ของ Purple Star จะกลายเป็นเรื่องน่ากังวลในไม่ช้า ท่านผู้อาวุโสได้รับเหรียญบูชาจากบิดาผู้มีเกียรติของข้า ดังนั้นหวู่จิ่วจึงถือว่าท่านมีศรัทธาเช่นเดียวกัน หากผู้อาวุโสให้ความช่วยเหลือในตอนนี้ Wu Ji มั่นใจว่าจะประสบความสำเร็จ”
“คุณมีความมั่นใจเช่นนั้นหรือ” หยางไค่ขมวดคิ้ว
Zi Wu Ji ยิ้มอย่างมั่นใจ “ตระกูล Zi ของฉันคือผู้ยิ่งใหญ่ใน Purple Star! หวู่จิ่วเก็บรายละเอียดต่ำมาหลายปี แต่ตอนนี้ฉันกล้าที่จะกระโดดออกไปต่อสู้กับตดตัวเก่านั้น ฉันได้เตรียมตัวมาอย่างดี สิ่งที่ขาดหายไปคือคนที่สามารถแข่งขันกับตดแบบตัวต่อตัว! การมาถึงของผู้อาวุโสทำให้หวู่จิ่วมีความหวังอย่างมาก!”
หยางไค่มองดูจือหวู่จิ่วด้วยความประหลาดใจเมื่อเขาตระหนักว่าเขาประเมินเขาต่ำไปเล็กน้อย จากน้ำเสียงของ Zi Wu Ji เห็นได้ชัดว่าเขาสามารถเอาชนะผู้ฝึกฝนที่ทรงพลังมากมายเพื่อทำงานให้เขาได้
หยางไค่ไม่สนใจเรื่องการแย่งชิงอำนาจภายในดาวม่วงแม้แต่น้อย ท้ายที่สุดแล้ว จุดประสงค์ของเขาที่นี่คือเหรียญจักรพรรดิดาราเท่านั้น แต่ครั้งสุดท้ายที่เขาไปที่วังดาราม่วง เขาได้แจ้งเตือนศัตรู ทำให้การลอบเร้นทำได้ยากขึ้นมาก ด้วยเหตุนี้ หยางไค่จึงรู้สึกว่าการใช้จื่อหวู่จิ่วเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่เขาต้องการนั้นเป็นทางเลือกที่ดี
เมื่อถึงจุดนี้ หยางไค่แสร้งทำเป็นครุ่นคิด
Zi Wu Ji ไม่กล้าที่จะรบกวนเขาอย่างหุนหันพลันแล่น และทำได้เพียงยืนรออย่างไม่สบายใจ
หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อความวิตกกังวลของ Zi Wu Ji กำลังจะถึงจุดเดือด หยางไค่ก็พูดว่า “นายน้อย Wu Ji ที่เปิดเผยและซื่อสัตย์ทำให้กษัตริย์องค์นี้พอใจมาก ฉันเชื่อว่าถ้า Zi Long รู้ถึงความพยายามทั้งหมดของนายน้อย Wu Ji เขาจะหัวเราะอย่างเต็มที่จากสถานที่พักผ่อนชั่วนิรันดร์ของเขา”
“ท่านหมายความว่า...” จือหวู่จิ่วมองไปที่หยางไค่ด้วยความประหลาดใจและยินดี
“เป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะช่วยคุณ ในฐานะผู้อาวุโส ข้าควรมีส่วนช่วยให้ดาวม่วงรุ่งเรือง และราชาองค์นี้ไม่ได้เลือดเย็นขนาดที่เขาสามารถยืนดูเมื่อรากฐานของดาวม่วงตกไปอยู่ในมือของผู้อื่น แต่…”
“ความต้องการของผู้อาวุโสคืออะไร? ได้โปรดพูดกับพวกเขา และถ้าหวู่จิ่วสามารถจัดการได้ เขาจะไม่ปฏิเสธอย่างแน่นอน!” Zi Wu Ji กระตือรือร้นที่จะประสบความสำเร็จมาก และไม่รอให้ Yang Kai พูดจบด้วยซ้ำ
“ดีมาก” หยางไค่พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ “ราชาองค์นี้มีข้อกำหนดเพียงสองข้อเท่านั้น อย่างแรกคือราชาองค์นี้ต้องการเข้าไปในห้องนิรภัยของดาวม่วงเพื่อเอาบางอย่างจากมัน นี่เป็นข้อตกลงที่พ่อของคุณทำกับฉันเมื่อฉันกลายเป็นผู้เคารพนับถือ!”
“ห้องนิรภัย!” Zi Wu Ji ดูประหลาดใจก่อนที่จะเผยรอยยิ้มอันขมขื่นทันที “ท่านผู้อาวุโสอาจไม่รู้ แต่ห้องนิรภัยของ Purple Star เป็นสถานที่ที่มีการป้องกันอย่างแน่นหนาที่สุดในวัง Purple Star แม้ว่า Wu Ji สามารถเข้าใกล้ได้ แต่เขาไม่สามารถเปิดได้เพราะเขาไม่มีกุญแจ Wu Ji ไม่เคยเข้าไปในห้องนิรภัยมาก่อน มีเพียงพ่อผู้มีเกียรติและพี่ชายคนโตของฉันเท่านั้นที่มีสิทธิ์ทำเช่นนั้น”
“ฉันมีกุญแจ” หยางไค่กล่าว “นายน้อยคนที่สองไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับประเด็นนี้”
“กุญแจหลวงพ่ออยู่ในมือท่านเซียนหรือ” Zi Wu Ji ตกใจมาก
"ใช่!" หยางไค่พยักหน้า
ใบหน้าของ Zi Wu Ji เปลี่ยนไปเล็กน้อย ดูเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง แต่เขารีบตั้งสติและพยักหน้า “ถ้าเป็นเช่นนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะจัดการ ในฐานะนายน้อยคนที่สอง Wu Ji มีสิทธิ์ที่จะเข้าใกล้ห้องนิรภัยโดยธรรมชาติ”
“ดีมาก” หยางไค่พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ “อย่างที่สองคือปล่อยคนของหอการค้าเหิงลั่วที่ถูกจับเป็นเชลย”
Zi Wu Ji ได้ยินสิ่งนี้และแสดงสีหน้าเป็นทุกข์ทันทีในขณะที่เขาพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ท่านผู้อาวุโสอาจไม่รู้ อย่างไรก็ตาม คนเหล่านั้นไม่ได้ถูกคุมขังโดย Wu Ji แต่เป็นผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ คนที่ปกป้องพวกเขาทั้งหมดเป็นของผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่”
“แน่นอน ฉันรู้ว่าเขาต้องรับผิดชอบ” หยางไค่พูดอย่างเย็นชา “นายน้อยคนที่สองยุ่งเกินไปแค่ดูแลตัวเองตอนนี้ เขาจะมีเวลาเข้าไปยุ่งกับหอการค้าเหิงลั่วได้อย่างไร อย่างไรก็ตาม ราชาองค์นี้สงสัยมาก: ทำไมผู้อาวุโสใหญ่ถึงทำเช่นนี้?”
ใบหน้าของ Zi Wu Ji เปลี่ยนเป็นเศร้าหมองในขณะที่เขาอธิบาย “ถ้า Wu Ji เดาไม่ผิด มันอาจจะเป็นวิธีของสุนัขแก่ตัวนั้นในการปราบปรามฉัน”
"โอ้? อธิบาย!” หยางไค่ขมวดคิ้ว
“หอการค้าเหิงหลัวเป็นพฤติกรรมที่แม้จะไม่แข็งแกร่งกว่าดาวม่วงของฉัน แต่ก็ไม่ได้อ่อนแอกว่า” จือหวู่จิ่วพูดด้วยเสียงต่ำ “คนที่มาที่ดาวม่วงในครั้งนี้และถูกผู้อาวุโสใหญ่ควบคุมตัวไว้ ดูเหมือนจะเป็นลูกชายของประธานหอการค้าเหิงลั่ว หากหอการค้าเหิงหลัวรู้เรื่องนี้ พวกเขาจะดำเนินการ เรื่องนี้สามารถทำให้ใหญ่ขึ้นหรือเล็กลงได้ค่อนข้างง่าย ที่เลวร้ายที่สุด มันอาจนำไปสู่สงครามระหว่างสองกองกำลังของเรา อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้สามารถแก้ไขได้ด้วยการชดเชยง่ายๆ หากหอการค้าเหิงลั่วได้ข่าวเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้จริงๆ ตราบใดที่ไม่มีใครสำคัญเสียชีวิต ผู้เฒ่าผู้ยิ่งใหญ่ก็จำเป็นต้องมอบแพะรับบาปเพื่อจัดการเรื่องนี้ ทำให้เรื่องใหญ่และเรื่องเล็กไม่เป็นอะไรเลย หากเป็นเช่นนั้น ฉันเชื่อว่าหอการค้าเหิงลั่วจะไม่พยายามขยายเรื่องออกไปอีก เนื่องจากพวกเขาไม่ต้องการทำสงครามกับดาวม่วงเช่นกัน แน่นอนว่าแพะรับบาปที่ส่งมาต้องมีสถานะแน่นอนไม่เช่นนั้นแผนนี้จะไม่ได้ผล ไม่มีแมวหรือสุนัขธรรมดาที่จะระงับความโกรธของหอการค้าเหิงลั่ว!”
“แล้วเจ้าแพะรับบาปนั่นล่ะ?” หยางไค่เข้าใจในทันที
“นอกจากฉันแล้ว มีใครอีกบ้างใน Purple Star ที่สามารถรับบทนี้ได้” Zi Wu Ji เย้ยหยัน “หาก Wu Ji ถูกส่งมอบ Purple Star จะต้องเปลี่ยนนามสกุล”
“เป็นเช่นนั้นเอง” ในที่สุด Yang Kai ก็เข้าใจว่าทำไม Purple Star ถึงกักตัว Shen Tu ไว้ในทันใด มันเป็นวิธีการที่ Great Elder วางแผนที่จะใช้เพื่อจัดการกับ Zi Wu Ji อาจกล่าวได้เพียงว่า Shen Tu โชคร้ายเมื่อเขาเริ่มปฏิบัติภารกิจนี้ โดยเข้าสู่คลื่นใต้น้ำนี้โดยปราศจากความรู้ใดๆ
“ถ้าอย่างนั้น ถ้าท่านประมุขต้องการช่วยคนพวกนั้น ผายลมแก่นั่นต้องจัดการก่อน!”
“เข้าใจแล้ว” หยางไค่พยักหน้า
“ท่านผู้อาวุโส ท่าน…คุ้นเคยกับคนในหอการค้าเหิงลั่วหรือไม่” Zi Wu Ji ไม่สามารถยับยั้งความอยากรู้อยากเห็นของเขาและถาม
หยางไค่เพียงแค่เหลือบมองเขาเบาๆ
Zi Wu Ji ยิ้มเยาะทันทีและพูดว่า "Wu Ji พูดมากเกินไป"
“พอแล้ว ตอนนี้ราชาองค์นี้ต้องการทราบว่าคุณชายรองมีแผนจะจัดการกับผู้อาวุโสใหญ่อย่างไร อย่าบอกนะว่าไม่มีแผนที่สมบูรณ์?”
“ไม่เป็นธรรมชาติ!” ใบหน้าของ Zi Wu Ji แสดงออกถึงความมั่นใจ “Wu Ji ได้เตรียมตัวมาเป็นเวลานานสำหรับวันนี้ที่จะมาถึง ด้วยความช่วยเหลือจากผู้อาวุโส เรื่องนี้อาจสำเร็จในที่สุด แผนของหวู่จิ่วเป็นเช่นนี้…”
จากนั้น Zi Wu Ji ก็เริ่มให้รายละเอียดเกี่ยวกับความคิดและแนวคิดของเขา
หยางไค่ฟังอย่างสงบในขณะที่แอบรู้สึกแปลกใจอยู่ในใจ เขาไม่คาดคิดว่าด้วยวิธีและความสามารถของ Zi Wu Ji เขาสามารถอดทนได้จนถึงวันนี้ก่อนที่จะเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงของเขา ยิ่งไปกว่านั้น จำนวนปรมาจารย์ใน Purple Star ที่เขาได้รับนั้นมีมาก
เด็กชายคนนี้รู้วิธีที่จะรอเวลาของเขาและรอโอกาสของเขา
หลังจากฟัง หยางไค่สรุปเรื่องนี้อย่างเงียบ ๆ และรู้สึกว่ามีโอกาสสูงที่จะประสบความสำเร็จ ทำให้เขาประเมินจือหวู่จิ่วทันทีและแสดงความคิดเห็นว่า “หากดาวสีม่วงสามารถควบคุมโดยนายน้อยคนที่สอง อนาคตของดาวดวงนี้ จะเจิดจรัสยิ่งขึ้นอย่างแน่นอน”
“ท่านผู้อาวุโสล้อเล่นอย่างแน่นอน” จือหวู่จิ่วยิ้มอย่างนอบน้อม
“เอาล่ะ มันเริ่มจะสายแล้ว เรื่องนี้คงจบลงเพียงเท่านี้สำหรับวันนี้ เมื่อถึงวันนั้น ราชาผู้นี้จะไปหานายน้อยคนที่สอง”
“หวู่จิ่วกราบท่านด้วยความเคารพ!” Zi Wu Ji ลุกขึ้นและโค้งคำนับ
นอกห้อง หยางไค่ทักทายหลี่นัวก่อนพาฮั่วโหย่วเหมิงกลับไปที่หอการค้าห้าเส้นทาง
ภายในห้อง จือหวู่จิ่วไม่สามารถซ่อนความยินดีไว้บนใบหน้าได้ ขณะที่เขายิ้มอย่างเงียบๆ
เมื่อจีจุนเข้ามาและเห็นเขาเช่นนี้ เขาก็รู้สึกประหลาดใจและถามว่า “นายน้อย ท่านบรรลุข้อตกลงกับท่านผู้นั้นหรือไม่”
Zi Wu Ji พยักหน้า
จีจุนกำหมัดขวาด้วยหมัดซ้ายและอุทานว่า “เยี่ยมมาก หลังจากผ่านไปหลายวัน ในที่สุดเราก็สามารถหายใจได้สะดวก อย่างไรก็ตาม นายน้อย ท่านผู้นั้นน่าเชื่อถือหรือไม่?”
เมื่อได้ยินคำถามของ Ji Jun สีหน้าของ Zi Wu Ji ก็ลดลงในขณะที่เขาพูดว่า "น่าจะเป็นไปได้ เซอร์ไม่มีความรู้สึกผูกพันกับดาวสีม่วงของฉัน ดังนั้นเขาจะไม่ภักดีต่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ตราบใดที่ฉันสามารถปฏิบัติตามข้อกำหนดของเขาได้ ฉันก็จะสามารถใช้เขาได้ แต่ถึงอย่างนั้น เราก็ยังควรใช้ความระมัดระวัง… Old Ji ตามฉันกลับไปที่ Purple Star Palace เพื่อพบแม่ของฉัน”
จีจุนดูเคร่งขรึมขณะที่เขาถาม “นายน้อยจะขอให้ท่านชายเข้ามาแทรกแซงหรือ?”
Zi Wu Ji พยักหน้า “ใช่ ดาวสีม่วงของฉันมีผู้นับถือมากกว่าหนึ่งคน”
…
หลังจากกลับมาที่ Five Paths Chamber of Commerce พร้อมกับ Hua You Meng แล้ว Yang Kai ก็เข้าสู่การล่าถอยพร้อมกับขอให้ผู้คนจาก Five Paths Chamber of Commerce อย่าเพิ่งออกไปข้างนอกในขณะนี้
ในความเป็นจริง เขาไม่มีความจำเป็นที่จะถามเรื่องนี้ด้วยซ้ำ เมื่อหัวยู่เหมิงกลับมาพร้อมกับคริสตัลนักบุญมากกว่า 200 ล้านชิ้น เซี่ยจิงหวู่และคนอื่นๆ ตกใจอย่างมาก
พวกเขาไม่เคยคิดฝันว่าจะได้เห็น Saint Crystals จำนวนมากขนาดนี้ในช่วงชีวิตของพวกเขา แต่ตอนนี้ความมั่งคั่งมหาศาลนี้อยู่ตรงหน้าพวกเขาแล้ว
พวกเขาไม่เชื่อในตอนแรก
หลังจากผ่านไปครึ่งวัน ทุกคนค่อยๆ ยอมรับความจริงนี้ และภายใต้คำแนะนำของ Hua You Meng พวกเขาจัดสรรเงิน 20 ล้าน Saint Crystals เพื่อซื้อทรัพยากรการบ่มเพาะอันมีค่า
ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ทุกคนจาก Five Paths Chamber of Commerce ต้องการเพียงเข้าสู่การฝึกฝนที่เงียบสงบ พวกเขาคิดจะออกไปได้ยังไง?