ตอนที่ 2825 ผู้อาวุโส โปรดอย่าล้อเล่นกับข้า
ผู้แปล: Silavin และ Danny
ตัวตรวจสอบการแปล: PewPewLazerGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
เมื่อ Shaman Che ร่ายมนต์ แรงกดดันก็ก่อตัวขึ้นในบริเวณ Thunder Domain โดยรอบและกดเข้าหา Yang Kai กดดันเขาโดยตรง
เชเงยหน้าขึ้นและถามอย่างภาคภูมิใจว่า “แล้วตอนนี้ล่ะ? คุณรู้สึกอยากพิจารณาข้อเสนอของฉันไหม”
ภายในดินแดนสายฟ้า เขาเป็นผู้ควบคุมทุกอย่าง และแม้แต่ชาแมนหนิวที่อยู่ต่อหน้าเขาก็ไม่สามารถเล่นกลใดๆ ได้
หยางไค่พยายามดิ้นรนสองสามครั้ง แต่ร่างกายของเขาถูกล็อคอย่างแน่นหนาและไม่สามารถขยับได้แม้แต่นิ้วเดียว ดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะชมเชยว่า “ไม่เลว!”
Che ขมวดคิ้วเล็กน้อยเผยให้เห็นรูปลักษณ์แปลก ๆ คำชมเล็กน้อยของ Shaman Niu ต่อหน้าเขาทำให้เขารู้สึกแปลก รู้สึกราวกับว่าเขาไม่ได้เผชิญหน้ากับ Shaman Master ที่เพิ่งได้รับการเลื่อนตำแหน่ง แต่เป็น Shaman King หรือ Shaman Saint ซึ่งยืนอยู่ในตำแหน่งห่างๆ และแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับทักษะที่น่าภาคภูมิใจของเขา
[ทำไมฉันถึงมีความรู้สึกแปลกๆ? เขาเป็นแค่ชาแมนมาสเตอร์ไม่ใช่เหรอ]
อย่างไรก็ตาม ในวินาทีต่อมา หยางไค่หายใจเข้าลึก ๆ พองหน้าอกของเขา และสะบัดดาบหมื่นกระบี่ในมือของเขาเบา ๆ การสั่นสะเทือนอันน่าอัศจรรย์เกิดขึ้นที่ปลายดาบ ทำให้เกิดเป็นวงเล็กๆแต่มองเห็นได้
ไม่ว่าระลอกคลื่นจะผ่านไปที่ใด ดินแดนธันเดอร์ก็คลายออกอย่างรวดเร็ว แสดงสัญญาณของการพังทลาย
Che รู้สึกตกใจและเขาไม่กล้าที่จะยับยั้งความสามารถของเขาอีกต่อไป ด้วยการเขย่าร่างกายของเขา เขาเพิ่มการควบคุมของเขาใน Thunder Domain
ก่อนหน้านี้ Che ไม่เคยออกแรงอย่างเต็มที่ในขณะที่ปลดปล่อย Thunder Domain ของเขา ท้ายที่สุด การฝึกฝนของฝ่ายตรงข้ามคืออาณาจักรอันยิ่งใหญ่ที่ต่ำกว่าเขา ดังนั้นเขาจะคาดหวังได้อย่างไรว่า Shaman Niu คนนี้จะมีความสามารถในการลบล้างโดเมนของเขาโดยตรง?
อย่างไรก็ตาม มันยังไร้ประโยชน์ ระลอกคลื่นจาก Shaman Artifact Sword ที่แปลกประหลาดดูเหมือนจะมีพลังที่ไม่อาจหยุดได้ และไม่ว่า Che จะเพิ่มความแข็งแกร่งในการควบคุมของเขามากเพียงใด เขาก็ยังคงไม่สามารถหยุดโดเมนของเขาจากการล่มสลายได้
เหงื่อเย็นผุดขึ้นบนหน้าผากของ Che ขณะที่เขาจ้องมองที่ Yang Kai ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความสยดสยอง ราวกับว่าเขากำลังมองผี
เมื่อหมื่นดาบสั่นไหวเบา ๆ และหลักการอวกาศที่เต้นเป็นจังหวะออกมาจากใบมีดของมัน ดินแดนสายฟ้าก็แตกออกอย่างรวดเร็ว และหยางไค่ก็ก้าวเข้าหา Che อย่างแผ่วเบา
ในโลกสมัยใหม่ ผู้ฝึกฝน Origin Returning Realm จำเป็นต้องเชี่ยวชาญ Shi ในขณะที่ Origin Kings เชี่ยวชาญโดเมน เมื่อมีใครมาถึง Dao Source Realm พวกเขาจะสามารถสัมผัสและสร้างแรงบันดาลใจให้กับหลักการของโลกโดยรอบได้ สำหรับปรมาจารย์อาณาจักรจักรพรรดิ พวกเขาจะสามารถใช้ความแข็งแกร่งหลักได้โดยตรง
ถ้าพูดกันตามตรงแล้ว โดเมนธันเดอร์ของ Che นั้นดีกว่าโดเมนของราชาต้นกำเนิดเล็กน้อย และมันสามารถสร้างแรงบันดาลใจให้กับหลักการโลกในท้องถิ่นได้เล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม พลังที่หยางไค่ควบคุมนั้นยิ่งใหญ่กว่าเขา
หาก Che ไม่พยายามอวดทักษะอันน้อยนิดต่อหน้าผู้เชี่ยวชาญ แต่กลับบังคับให้หยางไค่ต่อสู้ระยะประชิดโดยตรง บางทีฝ่ายหลังอาจต้องใช้ความพยายามมากขึ้นในการตอบโต้เขา สาเหตุหลักเป็นเพราะการบ่มเพาะของหยางไค่ถูกจำกัดในขณะนี้ และพลังที่เขาสามารถใช้ได้ก็มีจำกัด อย่างไรก็ตาม Che ไม่มีความคิดเกี่ยวกับสถานการณ์ของ Yang Kai และพยายามที่จะปราบปราม Yang Kai โดยใช้ประโยชน์จากความแตกต่างในดินแดนระหว่างพวกเขา ซึ่งทำให้ Yang Kai มีโอกาสพลิกกระแส
หลักการของอวกาศเป็นสิ่งที่ลึกลับมากตั้งแต่แรก ดังนั้นเมื่อพวกมันถูกนำเข้าสู่ Thunder Domain พวกมันทำให้มันสั่นคลอนและพังทลายลงอย่างรวดเร็ว ไม่ว่าหยางไค่จะผ่านไปที่ไหน ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยสายฟ้าก็ว่างเปล่า และโดเมนก็หายไปหมดสิ้น
ช่องว่างระหว่างระดับทักษะของพวกเขานั้นชัดเจนในทันที
ตามเสียงฝีเท้าของฝ่ายตรงข้าม Che สามารถได้ยินเสียงยุบของโดเมนของเขาเอง
ระยะห่างระหว่างทั้งสองใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว
ใบหน้าของ Yang Kai เต็มไปด้วยการเยาะเย้ย ในขณะที่ Che ไม่สงบและเย่อหยิ่งเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป
เมื่อย่างเท้าของหยางไค่มาถึงขั้นตอนสุดท้าย มันให้ความรู้สึกราวกับว่าเขาไม่ได้เหยียบพื้น แต่อยู่ในหัวใจของเช
Che ซึ่งเป็น Shaman Grandmaster ที่ทรงพลังและเป็นหนึ่งในผู้บัญชาการไม่กี่คนของ Frost and Snow Clan ตัวสั่นและพ่นหมอกเลือดออกมา Thunder Domain ของเขาพังทลายลงในทันที และเขาถอยกลับไปอย่างโงนเงน โดยเอามือทาบหน้าอกขณะที่ดวงตาที่สดใสในตอนแรกของเขาหรี่ลงมาก
เมื่อโดเมนของเขาพังทลาย ก็เท่ากับว่ารากฐานของเขาเสียหาย บาดเจ็บสาหัส เขาคิดว่าชามานหนิวพูดเก่งและกำลังโกหกว่าไม่สามารถหยุดเขาได้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า… เขากำลังพูดความจริง
แต่เป็นไปได้อย่างไรที่ Shaman Master จะมีอยู่ในโลกนี้?
หยางไค่ไม่ได้รู้สึกอิ่มเอมใจจากการเอาชนะสถานการณ์ แต่กลับกวาดสายตาไปรอบๆ และพึมพำด้วยความรำคาญ “โธ่ ลำบากจัง”
หลังจากพูด เขาหยิบใบไม้สีเขียวออกมาและสื่อสารกับมันในใจของเขา จากนั้นในแสงสีเขียววาบ ร่างของเขาก็หายไปในอากาศ
ในส่วนลึกของพระราชวัง รัศมีอันน่าสะพรึงกลัวถูกกระตุ้นราวกับมังกรหลับใหลที่ถูกปลุกให้ตื่นขึ้น การปรากฏตัวของออร่านี้ดูเหมือนจะทำให้เกิดปฏิกิริยาลูกโซ่ที่น่ากลัว และในไม่ช้า ออร่าที่น่าทึ่งมากขึ้นก็พุ่งออกมาจากทุกมุมของพระราชวัง
ชาแมนคิงหลายคนตื่นตระหนก
สีของ Frost and Snow Clansmen ในพระราชวังทั้งหมดระบายออกจากใบหน้าของพวกเขา ขณะที่พวกเขายืนก้มหน้าลง ร่างกายของพวกเขาสั่นเทา
ประสาทสัมผัสศักดิ์สิทธิ์อันทรงพลังสองสามดวงสแกนไปทั่วตำหนัก ขณะที่เช อดทนต่อความเจ็บปวดที่เผชิญอยู่ วางมือบนหน้าอก งอเอวไปทางความว่างเปล่า และพูดว่า “สวัสดี ท่านผู้อาวุโส”
"เกิดอะไรขึ้น?" รัศมีที่ปรากฏขึ้นครั้งแรกก็ถามด้วยเสียงที่ผิดปกติซึ่งสะท้อนมาจากทุกทิศทุกทาง
เชครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะอธิบายเหตุการณ์ก่อนหน้านี้สั้นๆ โดยมุ่งเน้นไปที่ความสามารถที่หลากหลายของหยางไค่และทักษะของเขาในการทำยา
Shaman Kings หลายตัวเงียบไปครู่หนึ่ง มีแนวโน้มว่าจะสื่อสารกันเอง ในที่สุด Shaman King ที่พูดก่อนหน้านี้ก็ประกาศว่า “ในเมื่อเขามีประโยชน์ต่อ Clan ไปเชิญเขาอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสชิงดูเหมือนจะชอบเขา ดังนั้นอย่าหยาบคาย”
“ผู้อาวุโสชิง…” ใบหน้าของ Che เปลี่ยนไปเมื่อได้ยินสิ่งนี้
มีเพียงคนเดียวในเผ่าพันธุ์อนารยชนโบราณทั้งหมดที่สามารถเรียกว่า 'ผู้อาวุโสชิง' โดย Shaman Kings ผู้ที่ปกป้อง Frost and Snow City ซึ่งเป็นต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ที่เขียวตลอดปี!
[เขาได้รับพรจากผู้อาวุโสชิงจริงหรือ?]
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เชก็แสดงท่าทางของการตรัสรู้ ไม่น่าแปลกใจเลยที่ชามานหนิวหายตัวไป ก่อนหน้านี้เขายังคงคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ แต่มันกลายเป็นความสามารถของผู้อาวุโสชิง
ตอนนี้เขาคิดเกี่ยวกับมันแล้ว ชาแมนหนิวดูเหมือนจะหยิบใบไม้สีเขียวออกมาก่อนจะหายตัวไป
รัศมีของ Shaman Kings มาถึงอย่างรวดเร็ว แต่ก็หายไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน ในพริบตาพวกเขาก็ถอยกลับเหมือนกระแสน้ำ ทิ้ง Che ไว้ตามลำพังด้วยใบหน้าที่ขมวดคิ้ว
Shaman Kings สั่งให้เขาเชิญ Shaman Niu กลับมาอีกครั้ง แต่ Shaman Niu ได้รับการปกป้องจาก Senior Qing ถ้าเขาไม่เต็มใจ Che จะทำอย่างไรเพื่อเชิญเขามา? หากเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ เขายังคงมีความมั่นใจที่จะปราบเขาโดยตรงด้วยกำลัง อย่างไรก็ตาม หลังจากการต่อสู้กับ Shaman Niu Che รู้สึกว่าเขาไม่มีทักษะดังกล่าว
Shaman Niu นั้นไม่สามารถถูกมองว่าเป็น Shaman Master ธรรมดาได้เลย ความแข็งแกร่งของเขาอย่างน้อยก็อยู่ในระดับ Shaman Grandmaster หรือแม้แต่ Shaman Grandmaster ระดับสูงสุด
...
ในอีกด้านหนึ่ง หยางไค่กลับมาที่ถ้ำต้นไม้หลังจากสื่อสารกับต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เอเวอร์กรีนผ่านใบไม้สีเขียวที่เขาได้รับ จากนั้นเขาก็เคาะที่ลำตัวและร้องเสียงดัง “ผู้อาวุโสชิง!”
ร่างหนึ่งแวบเข้ามาในถ้ำต้นไม้ และชายชราก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างสบายๆ มองมาที่เขาด้วยรอยยิ้ม
หยางไค่ไม่เสียเวลากับเรื่องไร้สาระและโพล่งออกมาว่า “ขอบคุณมาก ผู้อาวุโส สำหรับการดูแลของคุณตลอดมา เช่นเดียวกับภูเขาที่เขียวขจีและแม่น้ำที่ไหลตลอดไปเราคงได้พบกันอีกในสักวันหนึ่งในอนาคต”
ตระกูล Frost and Snow ต้องการตัวเขา ไม่ใช่เพื่อชีวิตของเขา แต่เพื่อความสามารถของเขา อย่างไรก็ตาม หยางไค่ไม่ต้องการสูญเสียอิสรภาพ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจรีบจากไป
ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา เขาสามารถเอาชนะ Shaman Grandmaster อย่าง Che ได้อย่างง่ายดาย แต่ถ้าเขาต้องต่อสู้กับ Frost and Snow Clan ทั้งหมด เขาจะไม่มีโอกาส ตอนนี้เขาได้ทำให้ Shaman Kings ตื่นตระหนกแล้ว เขาต้องรีบออกไปก่อนที่มันจะสายเกินไป
นอกจากนี้ จุดประสงค์ของเขาในการมาที่ Frost and Snow City ก็บรรลุผลสำเร็จแล้ว ตอนนี้เขาทะลวงเข้าสู่ Shaman Master Realm แล้ว มันจะดีกว่าสำหรับเขาที่จะกลับไปยังสถานที่ห่างไกลเช่น Blue South Village ด้วยการเสริมแกนสัตว์ประหลาดหนึ่งล้านแกนใน Space Ring ของเขา ตราบใดที่เขามีเวลา เขาจะได้รับการเลื่อนขั้นอย่างรวดเร็ว จากนั้น เมื่อเขาแข็งแกร่งพอ กลุ่ม Frost and Snow จะไม่สามารถรักษาเขาไว้ได้แม้ว่าพวกเขาจะต้องการก็ตาม
ขณะที่พูด หยางไค่มองออกไปนอกถ้ำต้นไม้ ภายนอกเงียบสงบ ผู้คนไปมาอย่างอิสระ โดยไม่รู้ว่าเพิ่งเกิดอะไรขึ้นในวัง
แต่พอมาคิดอีกที มันก็สมเหตุสมผลดี หยางไค่ใช้ใบไม้สีเขียวเพื่อเทเลพอร์ตที่นี่ ดังนั้นไม่ว่า Frost and Snow Clan จะตอบสนองเร็วแค่ไหน พวกเขาก็ยังต้องการเวลาสำรอง
ช่วงเวลานี้เพียงพอสำหรับหยางไค่ที่จะออกจากอาณาเขตของ Frost and Snow Clan และวิ่งหนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ เมื่อเขาออกจากดินแดนของพวกเขา Frost and Snow Clan ก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้
“อย่าเพิ่งรีบร้อน!” ผู้อาวุโสชิงยกมือขึ้น
“ผู้อาวุโสมีคำสั่งอะไร” หยางไค่ถามด้วยความสงสัย
ผู้อาวุโสชิงแตะเคราของเขาและยิ้ม “ฉันเห็นศาสตร์ลับที่คุณใช้ในการฝึกฝนในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา และพบว่ามันแย่มาก คุณต้องการเปลี่ยนเป็นชุดที่ดีกว่านี้ไหม”
หยางไค่ตกตะลึงและตอบอย่างสนุกสนานว่า “ฉันต้องการ แน่นอนฉันต้องการ!”
ก่อนหน้านี้ เขายังคิดที่จะเปลี่ยนไปใช้ Secret Art ที่ดีขึ้นด้วย ท้ายที่สุดแล้ว Secret Art ที่เขาได้รับนั้นได้รับการสอนโดยหัวหน้าหมู่บ้าน ดังนั้นมันจะดีแค่ไหน? แต่เมื่อหยางไค่คิดอย่างรอบคอบแล้ว ศาสตร์ลับของกลุ่มน้ำแข็งและหิมะส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่คุณสมบัติน้ำแข็ง ซึ่งไม่จำเป็นสำหรับเขา นอกจากนี้ เขาไม่ต้องการมีส่วนร่วมกับ Frost and Snow Clan มากเกินไป ดังนั้นเขาจึงไม่ขอสิ่งใดจากพวกเขา ไม่ว่าในกรณีใด วิธีที่เขาฝึกฝนนั้นแตกต่างจากคนอื่น ดังนั้นเขาจึงแค่จัดการกับมันแม้ว่าศาสตร์ลับของเขาจะแย่ก็ตาม โดยเชื่อว่าเขาจะหาโอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงมันได้ในอนาคต
ดังนั้นเขาจึงมีความสุขมากเมื่อได้ยินข้อเสนอของผู้อาวุโสชิง เขาไม่คาดหวังว่ามือช่วยเหลือดังกล่าวจะยื่นมือเข้ามาในขณะนี้
หลังจากหยุดชั่วคราว หยางไค่ถามอย่างจริงจังว่า “ผู้อาวุโส มีอะไรให้ข้าช่วยไหม?”
แม้ว่าเขาจะไม่ได้ติดต่อกับผู้อาวุโสชิงมากนัก แต่หยางไค่ก็เห็นว่าผู้อาวุโสที่อยู่ต่อหน้าเขาไม่ใช่คนที่ชอบให้ผลประโยชน์แก่ผู้อื่นโดยไม่มีเหตุผล เขาทำได้อย่างเหลือเชื่อกับการกระทำของเขา หากใครอยากอยู่ในถ้ำต้นไม้ พวกเขาต้องเสนอเลือดสัตว์อสูรก่อน และหลังจากที่หยางไค่ช่วย 'ข่วน' เขา ผู้อาวุโสชิงก็ให้ใบเขียวตอบแทนเขา บางทีนี่อาจเกี่ยวข้องกับผู้อาวุโสชิงที่เป็นต้นไม้ให้พร
เขาดูแลตระกูล Frost and Snow ทั้งหมด และหากเขามอบทุกสิ่งที่ผู้คนต้องการ พลังและความแข็งแกร่งของเขาคงดับไปนานแล้ว
ดังนั้น แม้ว่าหยางไค่จะดีใจ แต่เขาก็ยังถามด้วยความระมัดระวัง
ผู้อาวุโสชิงยิ้มจาง ๆ “ฉันต้องการความช่วยเหลือเล็กน้อยจากคุณ”
“กรุณาตั้งชื่อ!” หยางไค่รอคอยด้วยความเคารพ
ชิงเปิดเผยว่า “ถ้าฉันบอกคุณว่าเวลาที่กำหนดไว้ของฉันใกล้เข้ามาแล้ว คุณจะคิดอย่างไร”
หยางไค่ผงะและแอบคิดว่าการเปลี่ยนหัวข้อเป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดเล็กน้อย และชั่วขณะหนึ่งเขามีปัญหาในการตามความคิดของผู้อาวุโสชิง อย่างไรก็ตาม หลังจากกวาดสายตามองไปยังผู้อาวุโสชิง มุมปากของเขาก็กระตุกและเขาตอบว่า “ผู้อาวุโส อย่าล้อเล่นกับข้า!”
ผู้อาวุโสชิงหัวเราะออกมาดัง ๆ และไม่ได้ดำเนินการต่อในหัวข้อนี้ เขากลับพูดว่า “คุณเป็นคนที่แปลกมาก เป็นบุคคลที่ไม่เหมือนใครซึ่งผมเคยเห็นเพียงครั้งเดียวในชีวิต ดังนั้นผมจึงอยากจะมอบบางอย่างให้กับคุณ”
"มันคืออะไร?"
ผู้อาวุโสชิงไม่พูดอีกต่อไป แต่ยื่นนิ้วให้หยางไค่แทน
หยางไค่รู้สึกประหลาดใจ แต่เขารู้ว่าผู้อาวุโสชิงไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายเขา ดังนั้นเขาจึงไม่พยายามปกป้องตัวเอง เมื่อนิ้วของผู้อาวุโสชิงแตะที่หน้าผากของเขา หยางไค่รู้สึกเหมือนถูกภูเขาลูกใหญ่กระแทก และชั่วขณะหนึ่ง เขารู้สึกมึนงงเมื่อมีคำลึกลับบางอย่างปรากฏขึ้นในใจของเขา
อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าคำพูดเหล่านั้นบ่งบอกถึงสถานะปัจจุบันของเขาอย่างไร ทุกอย่างในสายตาของเขากลายเป็นสีดำ และเขาก็หมดสติไปทันที
ในช่วงเวลาก่อนที่เขาจะสลบไป หยางไค่รู้สึกว่าเขาได้ยินผู้อาวุโสชิงพูด