ผู้แปล: ศิลาวินและจอน
ตัวตรวจสอบการแปล: PewPewLazerGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
“คุณคิดว่ามันยุติธรรมเหมือนกันเหรอ” มาดามฮัวจ้องมองที่หยางไค่ด้วยดวงตาที่หรี่ลง แววตาแห่งความดุร้ายส่องประกายผ่านส่วนลึกของพวกเขา
“ใช่” หยางไค่พยักหน้า
“หลีกทางให้ ฉันจะชำระบัญชีกับคุณในภายหลัง” มาดามฮัวโบกมือและเรียกร้องอย่างกระวนกระวายใจ
หยางไค่ยิ้มกว้างยื่นมือออกไปทันทีและทำท่าทางจับ
ผู้หญิงที่ถูกตบก่อนหน้านี้ตกใจมาก เมื่อคิดว่าหยางไค่ต้องการโจมตีเธออีกครั้ง จึงรีบก้าวถอยหลัง อย่างไรก็ตาม หยางไค่ดูเหมือนจะไม่ได้ตั้งใจทำร้ายเธอ ซึ่งทำให้ดูเหมือนว่าเธอแสดงปฏิกิริยาเกินจริง ด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ เธอรู้สึกอายอย่างถึงที่สุด
ทันใดนั้น เสียงกระเซ็นก็ดังขึ้น และหลังจากที่หยางไค่ชักมือออก ปลาคาร์พแดงหลังทองก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ในกำมือของเขา เมื่อมองใกล้ๆ ปลาตัวนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากสัตว์เลี้ยงของมาดามฮัวที่เธอเลี้ยงไว้มากว่าทศวรรษ
ไม่มีใครสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขาได้ปลาคาร์พสีแดงมาได้อย่างไร ดูเหมือนว่าเขาจะยื่นมือออกไป ซึ่งปลาคาร์พสีแดงที่เรียกว่าเสี่ยวหงก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์
ผู้หญิงที่ถือตู้ปลาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แต่หลังจากมองดูปลาคาร์พสีแดงในมือของหยางไค่แล้ว เธอเปลี่ยนความสนใจไปที่ตู้ปลาของเธอ และในทันที ใบหน้าที่สวยงามของเธอก็ซีดลงขณะที่เธอกรีดร้อง “อา !”
ด้วยสีหน้าสดใส มาดามฮัวรู้สึกตัวและคำรามว่า “คุณกำลังทำอะไร? ปล่อยเสี่ยวหงเดี๋ยวนี้!”
“มันเป็นแค่ปลาคาร์พสีแดง ทำไมคุณถึงมองว่ามันเป็นสมบัติ? ในสายตาของฉัน มันไม่มีอะไรมากไปกว่าเศษขยะ” หยางไค่เย้ยหยัน
ในขณะนั้น มาดามฮัวมีลางสังหรณ์ที่น่ากลัวและเธอรีบร้องว่า “ฉันจะนับถอยหลังจากสามตอนนี้ ถ้าคุณไม่ปล่อย ฉันจะฆ่าคุณ!” หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็เริ่มนับถอยหลัง “สาม!”
*ปู…*
เมื่อมาดามฮัวได้ยินเช่นนั้น ม่านตาของเธอก็หดตัวขณะที่เธอมองดูหยางไค่จับปลาของเขาแน่นและฆ่าปลาของเธอ แม้ว่าเสี่ยวหงจะเป็นสัตว์อสูรลำดับที่ห้า แต่ก็ไม่สามารถรอดจากการโจมตีของหยางไค่ได้
เมื่อถูกกระแทก ปลาก็แตกออกเป็นสองส่วนเมื่อหัวและลำตัวตกลงไปที่พื้น เมื่อกลับคืนสู่รูปแบบเดิม 10 เมตร มันก็ตายเมื่อแตะพื้น Yuan Wu อ้าปากค้างและจ้องมองที่ Yang Kai ด้วยความไม่เชื่อ เพราะเขาไม่คาดคิดว่าชายหนุ่มคนนี้จะหน้าด้านขนาดนี้
แม้ว่าปลาคาร์พแดงจะไม่ได้มีค่าอะไร แต่มันเป็นสัตว์เลี้ยงที่อยู่คู่กับมาดามฮัวมากว่าทศวรรษ ก่อนหน้านี้ มาดามฮัวได้เป่ายอดของเธอไปแล้วเพราะเกล็ดของปลาคาร์พแดงได้รับความเสียหาย ตอนนี้ปลาตายแล้ว ไม่มีทางที่เธอจะปล่อยหยางไค่ออกไป
[เจ้าเด็กนี่แทบจะเป็นเนื้อตายแล้วตอนนี้!] หยวนหวู่รู้สึกยินดีในขณะที่เขาจ้องมองไปที่หยางไค่ มีความสุขกับความโชคร้ายที่ใกล้จะเกิดขึ้น เขายังจำได้แม่นว่าเขาถูกหยางไค่ขายหน้าเมื่อไม่กี่วันก่อน เขาไม่มีความสามารถที่จะแก้แค้นได้ แต่จะเป็นการปลอบใจที่ดีสำหรับเขาหากเขาสามารถฆ่าหยางไค่ด้วยความช่วยเหลือของมาดามฮัว
หลู่ซานเนียงและลูกสาวของเธอก็ตกตะลึงเช่นกัน พวกเขาพบกับหยางไค่ไม่นานมานี้ และรู้เพียงว่าเขาเป็นเพื่อนของหลี่เจียว อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะเป็นคนบ้าบิ่นที่ไม่คำนึงถึงมาดามฮัวเลย
[เราควรทำอย่างไรดี? โดยพื้นฐานแล้วเราถึงวาระแล้ว ก่อนหน้านี้ ปัญหาสามารถแก้ไขได้หากเราปล่อยให้ Madam Hua ระบายความโกรธของเธอด้วยการลงโทษ แต่ตอนนี้…] Lu San Niang กระวนกระวายอย่างมาก เธอตำหนิหยางไค่เพราะความสะเพร่าของเขา แต่ในขณะเดียวกันเธอก็โทษตัวเองเช่นกันที่ลากเขาเข้ามาในเรื่องนี้ [ฉันจะอธิบายตัวเองกับ Li Jiao อย่างไรในอนาคต?]
“H-H-คุณกล้าดียังไงที่จะฆ่าเซียวหง!” ผู้หญิงที่ถือตู้ปลาหน้าซีดไปทั้งตัวขณะที่เธอจ้องมองที่หยางไค่ในขณะที่หัวใจของเธอจมดิ่งลง [ไอ้บ้านี่มาจากไหน? เขาไม่เข้าใจหรือว่าการกระทำของเขาจะนำมาซึ่งผลลัพธ์อันน่าสะพรึงกลัว?]
ผู้หญิงอีกคนรู้สึกงุนงงเมื่อเห็นภาพขณะที่เธอถูกหยั่งรากไปยังจุดนั้น แม้ว่ามือของเธอจะยังคงปิดหน้าอยู่ แต่เธอก็ไม่รู้สึกเจ็บปวดใดๆ เลย
การแสดงออกมากมายปรากฏขึ้นเหนือพวกเขาทั้งหมดยกเว้นผู้ร้ายซึ่งดูเหมือนจะไม่กระวนกระวายใจกับสิ่งที่เขาเพิ่งทำไป หยางไค่มองมาดามฮัวอย่างเย้ยหยันและเย้ยหยัน “ตาต่อตา? คุณจะให้ฉันจ่ายราคาตอนนี้ได้อย่างไร”
หน้าอกของมาดามฮัวกระเพื่อมด้วยความเดือดดาลขณะที่ใบหน้าสวยของเธอบิดเบี้ยว เธอตวาดลั่นอย่างบ้าคลั่ง “ฆ่าเขาซะ! ฆ่าเขาเดี๋ยวนี้!”
เธอไม่สามารถรับมันได้อีกต่อไป ในขั้นต้น เธอเพียงต้องการได้รับความยุติธรรมสำหรับเซียวหงโดยการบรรยายถึงบุคคลที่ทำร้ายมัน อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เธอเห็นหลู่ซานเนียง เธอก็เปลี่ยนใจและตัดสินใจที่จะขายหน้าผู้หญิงคนนั้นที่เป็นศัตรูตัวฉกาจของเธอมานานหลายศตวรรษ ตอนนี้ปลาที่มีค่าของเธอถูกฆ่าตาย เธอไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการจบชีวิตของหยางไค่ Xiao Hong ตายแล้ว ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงบรรเทาความโกรธในอกด้วยการฆ่าเขา!
คำสั่งของเธอดังและชัดเจน แต่ไม่มีใครดำเนินการใด ๆ ผู้หญิงสองคนที่ติดแท็กเป็นของเล่นของ Fu Chi เช่นกัน แต่พวกเธอเป็นเพียงอาณาจักรต้นกำเนิด Dao ลำดับที่สามเท่านั้น เมื่อเผชิญหน้ากับหยางไค่ซึ่งเป็นจักรพรรดิลำดับที่หนึ่ง พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะก้าวไปข้างหน้า
นอกจากนี้ เมื่อพิจารณาจากสิ่งที่หยางไค่เพิ่งทำลงไป เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนบ้าที่ไม่มีขอบเขต ผู้หญิงสองคนจะขายหน้าตัวเองก็ต่อเมื่อพวกเขาพยายามที่จะท้าทายหยางไค่ ดังนั้นพวกเธอจึงยังคงอยู่ที่จุดนั้นและดูเหมือนจะลังเล
เมื่อเห็นอย่างนั้น มาดามฮัวก็คำราม “คุณกำลังรออะไรอยู่? คุณต้องการให้ฉันเคลื่อนไหวด้วยตัวเองหรือไม่”
หากมาดามฮัวถูกบังคับให้เคลื่อนไหวด้วยตัวเอง ผู้หญิงทั้งสองก็จะถึงวาระเช่นกัน เมื่อไม่มีทางเลือก พวกเขาก็ชำเลืองมองและกระโจนใส่หยางไค่ แม้ว่าพวกเขาจะไม่คู่ควรกับหยางไค่ แต่พวกเขาก็ยังต้องดำเนินการ มิฉะนั้นพวกเขาจะถูกลงโทษอย่างรุนแรงหลังจากเหตุการณ์นั้น ในชั่วพริบตา พวกเขาก็มาถึงทั้งสองฝ่ายของหยางไค่
แม้จะเป็นผู้ปลูกฝัง Dao Source Realm อันดับสาม แต่พวกเขาก็สูญเสียสัญชาตญาณการต่อสู้เกือบทั้งหมดหลังจากใช้เวลาหลายปีบนเกาะมังกรเพียงแข่งขันกับผู้หญิงคนอื่นเพื่อให้ Fu Chi หันมาสนใจ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถใช้ความแข็งแกร่งที่แท้จริงได้ถึง 70% จากที่กล่าวมา แม้ว่าพวกเขาจะสามารถใช้พลังได้อย่างเต็มที่ แต่พวกเขาก็ยังเทียบไม่ได้กับหยางไค่ซึ่งอยู่ในอาณาจักรจักรพรรดิ
หยางไค่ดูเหมือนจะไม่ได้เคลื่อนไหวใดๆ แต่สตรีทั้งสองถูกส่งตัวกลับไปในพริบตาถัดไป พ่นเลือดออกมากลางอากาศ หลังจากที่พวกเขาล้มลงกับพื้น Source Qi ทั้งหมดของพวกเขาก็แยกย้ายกันไป และพวกเขาไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้
"กล้าดียังไง!" มาดามฮัวตะโกนด้วยเสียงแหลมสูงที่อาจทำลายแก้วหูของคนได้
หยางไค่ไม่เพียงแค่ฆ่าเสี่ยวหงเท่านั้น แต่เขายังกล้าที่จะทำร้ายผู้หญิงบนเกาะวิญญาณแห่งนี้อีกด้วย การกระทำของเขาเกินความสามารถของมาดามฮัวที่จะหยั่งรู้ ในขณะนั้น ร่างกายของเธอสั่นสะท้านราวกับกำลังจะระเบิดราวกับภูเขาไฟ
อย่างไรก็ตาม เธอใช้ชีวิตอย่างหรูหรามาหลายปีแล้ว และแม้ว่าเธอจะโกรธเคืองอย่างถึงที่สุด แต่เธอก็ไม่มีความตั้งใจที่จะทำอะไรด้วยตัวเอง ดังนั้นเธอจึงจ้องไปที่หยวนหวู่และถามว่า “คุณกำลังรออะไรอยู่ ฆ่าเขาเพื่อฉัน!”
ทันใดนั้น Yuan Wu ดูเหมือนจะอยู่บนเข็มและเข็ม หากเขาสามารถเอาชนะหยางไค่ได้ เขาคงจะพุ่งไปข้างหน้าโดยที่นายหัวไม่ได้บอกให้เขาทำเช่นนั้น มันเป็นประโยชน์สำหรับเขาในการสร้างความสัมพันธ์กับมาดามฮัว และโอกาสก็อยู่ตรงหน้าเขา อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถคว้ามันไว้ได้
เขาเผชิญหน้ากับหยางไค่เมื่อสองสามวันก่อน และแม้ว่าการฝึกฝนของหยางไค่จะต่ำกว่าเขาเพียงหนึ่งอาณาจักร แต่หยวนหวู่รู้ว่าไม่คู่ควรกับเขาเลย ถ้าไม่ใช่เพราะหยางไค่ตัดสินใจปล่อยเขาไป เขาคงเสียชีวิตไปแล้ว
ครั้งนี้เขาได้ร่วมมือกับมาดามฮัวเพื่อสอนบทเรียนให้กับหยางไค่ อย่างไรก็ตาม เขาไม่คิดว่าหยางไค่จะกล้าฆ่าสัตว์เลี้ยงของมาดามฮัว แต่เขายังกล้าที่จะทำร้ายผู้ใต้บังคับบัญชาของเธออีกด้วย [เขาต้องเสียสติแน่!]
“ฉัน…” Yuan Wu พูดอย่างลังเลในขณะที่เขาไม่มีความกล้าที่จะต่อสู้กับ Yang Kai
มาดามฮัวขู่อย่างเย็นชา “เจ้ากล้าฝ่าฝืนคำสั่งของข้า? ดี ฉันจะกลับไปบอกผู้อาวุโสฟู่ฉีว่าพวกคุณทุกคนร่วมมือกันเพื่อทำให้ฉันอับอาย!”
“รอสักครู่นะครับคุณผู้หญิง!” หยวน หวู่รู้สึกงุนงงในขณะที่เขาสาปแช่งมาดามฮัวในใจ เขาอยู่ที่นั่นเพื่อดูการแสดง ดังนั้นเขาจึงสงสัยว่าเขาถูกลากเข้ามาในเรื่องนี้ได้อย่างไร [ช่างเป็นการทดสอบที่คาดไม่ถึงจริงๆ!]
ในขณะนั้นเขารู้สึกสับสนอย่างแท้จริง ถ้ามาดามฮัวบอกฝูจิ่วว่าเกิดอะไรขึ้น นั่นหมายถึงการสิ้นสุดชีวิตของหยวนหวู่
เขาไม่เชื่อว่าสมาชิก Dragon Clan เต็มใจที่จะไว้ชีวิตผู้ใต้บังคับบัญชา แม้ว่าเขาจะเป็นดราก้อนบอร์นด้วย แต่เขาเป็นเพียงลูกผสมที่ไม่มีนัยสำคัญในสายตาของเผ่ามังกร ดังนั้นพวกเขาจะฆ่าเขาตามที่พวกเขาต้องการ
[น่าเสียดายจัง! ถ้าฉันรู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ ฉันคงไม่มาที่นี่ตั้งแต่แรก! ตอนนี้ฉันตกอยู่ในจุดที่คับขันแล้ว] หยวนหวู่อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอยากตบหน้าตัวเองในอดีต
เนื่องจากเขาไม่เคยรุกรานมาดามฮัว เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากมองไปที่หยางไค่อย่างหวาดหวั่น เมื่อเห็นสายตาของหยางไค่ หยวนหวู่เริ่มตัวสั่นและจำได้ว่าหยางไค่สามารถระงับสายเลือดของเขาได้อย่างง่ายดายเมื่อสองสามวันก่อน จู่ๆ เขาก็นึกอะไรบางอย่างออก เขาคำรามด้วยท่าทางไร้ความปราณี “มาดามฮัว วางใจได้ ฉันจะสอนบทเรียนให้ไอ้สารเลวนี้แทนคุณ!”
ในเวลาเดียวกัน เขาแอบพูดกับหยางไค่ด้วยสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ว่า “ฉันไม่มีทางเลือก โปรดอย่าตำหนิฉัน” เมื่อพูดจบ เขาก็ผลักจักรพรรดิฉีของเขาและพุ่งเข้าหาหยางไค่ ทำการเคลื่อนไหวแบบเดียวกับที่ผู้หญิงสองคนทำก่อนหน้านี้
ด้วยสีหน้าพึงพอใจ มาดามฮัวส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปที่หยางไค่ วันนี้เธอถูกทำให้อับอาย แต่ตราบใดที่เธอจับหยางไค่ได้ เธอมีวิธีมากมายที่จะทรมานเขา เธอรู้สึกได้ว่าหยางไค่อยู่ในอาณาจักรจักรพรรดิลำดับที่หนึ่ง เช่นเดียวกับตัวเธอเอง ในขณะที่หยวนหวู่ ลูกมังกรอยู่ในอาณาจักรจักรพรรดิ์ลำดับที่สอง โดยพื้นฐานแล้ว Yuan Wu ควรเป็นคนที่มีอำนาจมากกว่าระหว่างสองคนนี้ เนื่องจาก Yuan Wu ได้เคลื่อนไหว ไม่มีทางที่เขาจะล้มเหลวในความพยายามที่จะจับ Yang Kai
ในขณะเดียวกัน มาดามฮัวกำลังคิดวิธีทรมานหยางไค่เพื่อระบายความโกรธของเธอ [ในเมื่อคุณกล้าที่จะฆ่าเซียวหง ฉันจะทำให้ชีวิตคุณกลายเป็นนรก!]
เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องของชายคนหนึ่ง มาดามฮัวก็ปักหลักอยู่ที่จุดนั้นเมื่อแผนการที่วางไว้อย่างดีก็สลายไปต่อหน้าต่อตา Yuan Wu ซึ่งดูเหมือนจะดุร้ายในตอนนี้ ถูกฟาดด้วยฝ่ามือและส่งกระเด็นไปข้างหลัง เลือดที่เขาพ่นออกมากลางอากาศนั้นพร่างพราวภายใต้แสงแดด
[เกิดอะไรขึ้น? เกิดอะไรขึ้น?] มาดามฮัวไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เธอเห็น [Yuan Wu ควรจะเอาชนะชายหนุ่มคนนั้นได้ แล้วทำไมเขาถึงพ่ายแพ้แทนล่ะ? เกิดอะไรขึ้น?]
Yuan Wu ตกลงบนพื้นด้วยเสียงอันดังในขณะที่เขาชักกระตุกเล็กน้อยและสลบไป ทันใดนั้น ใบหน้าของมาดามฮัวก็ลดลงอย่างมาก