ผู้แปล: ศิลาวินและเตี้ย
ตัวตรวจสอบการแปล: PewPewLazerGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
“ถ้าใครกล้าเข้าใกล้ที่นี่อีก พวกเขาจะถูกฆ่าอย่างไร้ความปรานี!” เสียงอันไพเราะดังกึกก้องไปทั่วโลกราวกับเสียงฟ้าร้องในขณะนั้น การแสดงออกของผู้ฝึกฝนทุกคนที่ยืนหยัดอย่างมั่นคงในตอนนี้เปลี่ยนไปอย่างมากเนื่องจากพวกเขาสามารถบอกได้ว่าเสียงนั้นเป็นของสิ่งที่เรียกว่า 'ปรมาจารย์แห่งโลก' พวกเขาจะกล้าอยู่ในสถานที่ได้อย่างไร? ดังนั้นพวกเขาจึงรีบหนีไป
เมื่อสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กที่บอบบางสองคนสังเกตเห็นสถานการณ์ในด้านนี้ พวกเขาก็บินจากสวนยาราวกับผีเสื้อเริงระบำ มาถึงเบื้องหน้าหยางไค่และโค้งคำนับ “ท่าน”
พวกเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก Mu Zhu และ Mu Lu ซึ่ง Yang Kai ได้นำมาจากดินแดนป่าโบราณ
Mu Zhu ให้ Yang Kai หนึ่งครั้งและยื่นมือไปปิดริมฝีปากสีแดงของเธอ "ท่านครับ คุณเจ็บไหม" หยางไค่อยู่ในสภาพที่น่าสังเวช ดังนั้นจึงยากที่จะไม่สังเกตว่าเขาดูแย่แค่ไหน
หยางไค่โบกมือให้พวกเขาอย่างอ่อนแรงและปรับลมหายใจต่อไป
Wood Spirits ทั้งสองชำเลืองมองกันและกันและพยักหน้าพร้อมกัน ทันใดนั้นพวกมันก็ขยับตัวเพื่อให้คนหนึ่งยืนอยู่ในอากาศต่อหน้าเขาในขณะที่อีกคนหนึ่งบินไปยืนอยู่ข้างหลังเขา พวกเขาสร้างชุดผนึกด้วยมือพร้อมกันเพื่อเปิดใช้งานเทคนิคลับบางอย่าง ม่านแสงสีมรกตปรากฏขึ้นจากที่ใดและห่อหุ้มหยางไค่ไว้ข้างๆ มีแสงคล้ายหิ่งห้อยบินออกมาจากม่านมรกตและปกคลุมรอบตัวเขา จากนั้น เศษแสงเหล่านี้ก็เข้าสู่ร่างกายของเขาทุกลมหายใจเข้า
หยางไค่รับรู้ความเคลื่อนไหวของพวกเขาแต่ไม่ได้แสดงเจตนาที่จะหยุดพวกเขา เขาได้ยินมานานแล้วว่า Wood Spirit Clan นั้นยอดเยี่ยมในการรักษาอาการบาดเจ็บ ดังนั้นเขาจะไม่เข้าใจสิ่งที่พวกเขาพยายามทำในขณะนี้ได้อย่างไร เมื่อเขาสูดลมหายใจเข้าไปในแสงสีเขียว เขารู้สึกว่าความเจ็บปวดในร่างกายของเขาจางหายไปและถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกสบายใจ ร่างกายของเขาค่อย ๆ ฟื้นฟูความแข็งแกร่ง และแม้แต่วิญญาณของเขาก็ฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว
การตรวจสอบสภาพของเขา หยางไค่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่พบว่าตอนนี้ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยแสงสีเขียวมรกต ยิ่งไปกว่านั้น แสงนั้นเต็มไปด้วยพลังในขณะที่มันซ่อมแซมร่างกายที่เสียหายของเขา เห็นได้ชัดว่าแสงสีเขียวมรกตเป็นการกระทำของ Wood Spirits ทั้งสอง
หยางไค่ลืมตาขึ้นเล็กน้อย พลางมองไปรอบๆ ร่างเล็กที่ลอยอยู่ตรงหน้าเขามีสีหน้าเคร่งขรึมในขณะที่เหงื่อค่อยๆ ไหลลงมาที่ปลายจมูก ดูเหมือนว่าการให้การรักษาแบบนี้ก็เป็นภาระกับพวกเขาเช่นกัน หยางไค่ไม่สามารถแยกแยะ Wood Spirits ทั้งสองนี้ออกจากกันได้ แต่ดูจากลักษณะท่าทางแล้ว คนที่อยู่ต่อหน้าเขาน่าจะเป็น Mu Zhu เพราะ Mu Lu ขี้อายและเขินอายได้ง่าย
Mu Zhu ดูเหมือนจะรู้สึกถึงการจ้องมองของเขา เขายิ้มให้เขาและหลับตาลงอีกครั้งอย่างสงบ
ด้วย Wood Spirits ทั้งสองนี้ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของเขา ร่างกายของ Yang Kai จึงผ่อนคลาย
กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาไม่เกินหนึ่งชั่วโมง และเมื่อเขาลืมตาขึ้นอีกครั้ง เขาก็หายเป็นปกติ Mu Zhu และ Mu Lu ดูเหมือนจะรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงเช่นกันและหยุดพร้อมกัน ทำให้ม่านแสงสีเขียวมรกตที่ห่อหุ้มเขาหายไปอย่างไร้ร่องรอย แม้แต่ประกายแสงสีมรกตก็จางหายไป
"ขอบคุณ." หยางไค่กล่าวว่า
มู่จู้เม้มปาก “คุณสุภาพเกินไปแล้วขอรับ”
หยางไค่ยืนขึ้น กวาดสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขาไปทั่วสวนยา และเลิกคิ้วขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ เขาปลูกดอกไม้วิญญาณ ยาวิญญาณ และสมุนไพรแปลกๆ ทุกชนิดในสวนยาแห่งนี้ตลอดหลายปีที่ผ่านมา แต่เขาไม่เคยดูแลพวกมันอย่างเหมาะสมมาก่อน นั่นเป็นเพราะต้นไม้อมตะถูกปลูกที่นี่ ต้นไม้อมตะมีพลังชีวิตที่ไร้ขีดจำกัด ดังนั้นเมื่อรวมกับดินที่อุดมด้วยสารอาหารและคริสตัลเส้นชีพจรโลกจำนวนมากในสวนยา ไม่มีอะไรจะเหี่ยวเฉาแม้ว่าเขาจะสุ่มปลูกอะไรก็ได้ที่เขาต้องการที่นี่ แต่เมื่อมองดูตอนนี้ สวนยาขนาดใหญ่ได้รับการจัดระเบียบและเป็นระเบียบเรียบร้อย หญ้าวิญญาณและสมุนไพรแปลกใหม่ถูกจัดไว้อย่างเรียบร้อยตามแปลงต่างๆ โดยพืชเตี้ยบางต้นออกผลแล้ว มีผลไม้สีน้ำเงิน ผลไม้สีเขียว และผลไม้สีแดงอยู่เต็มไปหมด ทำให้ดูเพลิดเพลินมาก
หยางไค่แน่ใจว่าทุกอย่างต้องขอบคุณงานของ Wood Spirits ทั้งสอง เพราะเขาเคยปลูกทุกอย่างแบบสุ่มมาก่อน ไม่เคยมีการวางแผนและจัดโครงสร้างอย่างรอบคอบเช่นนี้มาก่อน นอกจากนี้เขายังเห็นพืชมากมายที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนซึ่งดูเหมือนว่าพวกมันเพิ่งแตกหน่อได้ไม่นาน
ต้นไม้อมตะที่สูงเท่ากับคนและต้นไม้นภามีความโดดเด่นเป็นพิเศษ พวกเขาตั้งอยู่ที่ใจกลางของสวนยา และในขณะที่เขามองไปที่ต้นไม้อมตะ หยางไค่เห็นว่าใบของมันม้วนเป็นเตียงเล็กๆ สองใบ จากนั้น เขามองไปที่ต้นไม้นภาและเห็นสถานการณ์ที่คล้ายกัน เขาหัวเราะเบา ๆ “คุณมักจะนอนบนใบไม้เหล่านั้นหรือเปล่า”
Mu Zhu และ Mu Lu ชำเลืองมองกันและกันชั่วครู่ก่อนที่อดีตจะถามว่า “ไม่ดีเหรอ? ถ้ามันไม่ดี เรา…”
หยางไค่โบกมืออย่างสบายๆ “คุณคือผู้เชี่ยวชาญที่นี่ คุณสามารถทำทุกอย่างที่คุณต้องการ."
“ขอบคุณมากท่าน!”
หยางไค่เพียงแค่ยิ้ม “คุณขอบคุณอะไรฉัน ฉันควรจะขอบคุณคุณแทน”
Wood Spirit Clan เชี่ยวชาญในการดูแลพืชตั้งแต่สมัยโบราณ หากมีใครมี Wood Spirit ในสวนยา ผลผลิตของสวนยาจะเพิ่มขึ้นอย่างน้อย 30% เขาไม่คาดคิดว่า Mu Na จะบังคับให้คนในตระกูลของเธอสองคนเข้ามาหาเขา แต่นั่นแสดงให้เห็นว่าพืชหายากน่าดึงดูดใจสำหรับ Wood Spirit Clan เพียงใด
ในตอนแรก Mu Zhu และ Mu Lu ไม่เต็มใจที่จะแยกจากคนในตระกูลของพวกเขา อย่างไรก็ตาม พวกเขาเข้าใจว่าทำไมหัวหน้าเผ่าของพวกเขาถึงมอบหมายหน้าที่นี้ให้พวกเขาหลังจากที่พวกเขามาถึงสวนยาแห่งนี้ ต้นไม้อมตะที่หาตัวจับยากซึ่งมีอยู่เฉพาะในตำนานและต้นไม้นภาลึกลับที่หาที่เปรียบมิได้ ต่างก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่สามารถอ่านได้เฉพาะในหนังสือโบราณเท่านั้น ทั้งสองไม่เคยคาดคิดว่าจะพบพวกเขาทั้งสองที่นี่ในสวนยาขนาดเล็กแห่งนี้
Wood Spirits ทั้งสองตกตะลึงเมื่อพวกเขาเข้าไปในสวนยาเมื่อวันก่อน และพวกเขายังไม่เข้าใจเจตนาของหัวหน้าเผ่าจนกระทั่งตอนนั้น มีเพียง Wood Spirit Clan เท่านั้นที่สามารถดูแลสมบัติล้ำค่าทั้งสองชิ้นนี้ได้อย่างเหมาะสม นอกจากนี้ Mu Zhu และ Mu Lu ยังจะได้รับผลตอบแทนมหาศาลด้วยการดูแลพวกเขา นั่นเกี่ยวข้องกับวิธีการเพาะปลูกแบบพิเศษของ Wood Spirit Clan ซึ่งไม่เป็นที่รู้จักสำหรับคนนอก
มู่จู้กัดริมฝีปากสีแดงของเธอเบา ๆ และรายงานอย่างกระวนกระวายว่า “ท่านครับ เราปลูกบางอย่างที่นี่โดยไม่ได้รับอนุญาตจากท่านด้วย”
“ข้าสังเกต” เขาค้นพบมานานแล้วว่ามีต้นกล้าจำนวนมากที่เพิ่งแตกหน่อในสวนยานี้ และแม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าพวกมันคืออะไร แต่เขาแน่ใจว่าพวกมันเป็นยาวิญญาณที่หายาก เนื่องจากวิญญาณไม้ทั้งสองเป็น เพื่อปลูกมัน แน่นอนว่าเขาจะไม่หยุด Mu Zhu และ Mu Lu จากการปลูกสิ่งเหล่านี้หากพวกเขาต้องการ ท้ายที่สุดเขาจะเป็นผู้ที่ได้รับประโยชน์จากสิ่งนี้เมื่อพืชเติบโตเต็มที่
เมื่อเห็นว่าหยางไค่ไม่คัดค้าน มู่จู้ก็อดรู้สึกโล่งใจไม่ได้ Wood Spirit ทุกคนรวบรวมเมล็ดพันธุ์หายากจำนวนมาก ดังนั้นสิ่งที่พวกเขาปลูกในสวนยานี้คือเมล็ดพันธุ์ที่เธอและ Mu Lu ได้รวบรวมไว้ หากหยางไค่คัดค้านการกระทำของพวกเขา พวกเขาคงไม่เต็มใจนักที่จะกำจัดพืชเหล่านั้น โชคดีที่หยางไค่ดูเหมือนจะไม่มีเจตนาที่จะทำเช่นนั้น
“คุณสามารถปลูกอะไรก็ได้ที่คุณต้องการ คุณไม่จำเป็นต้องแจ้งให้ฉันทราบ ฉันได้มอบการดูแลสวนยาให้กับคุณ ดังนั้นคุณสามารถโทรนัดที่นี่ได้”
“ขอบคุณมากท่าน!” มู่จู่ยิ้มออกมา จากนั้นเธอก็ลังเลราวกับว่าเธอมีอะไรจะพูด
“ถ้าคุณมีอะไรจะถาม คุณก็พูดได้เลย ไม่จำเป็นต้องลังเล”
Mu Zhu เหลือบมอง Mu Lu จากนั้นเธอก็สะกิดหลัง มู่ลู่หน้าแดงและพูดอย่างเขินอายว่า “คุณช่วยขยายสวนยาได้ไหม? ตอนนี้สถานที่เล็ก ๆ น้อย ๆ … เล็ก ๆ น้อย ๆ ”
แน่นอนว่าสวนยานั้นไม่เล็ก สมุนไพรจำนวนมากที่เขาเก็บสะสมมาหลายปีถูกปลูกที่นี่ทั้งหมด แล้วมันจะเล็กไปได้อย่างไร? อย่างไรก็ตาม มันยังเล็กน้อยสำหรับ Wood Spirit สวนยาขนาดนี้ Mu Lu หรือ Mu Zhu เพียงลำพังสามารถจัดการได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นพวกเขาจึงรู้สึกว่าไม่เพียงพอสำหรับพวกเขาที่จะทำ
“แน่นอน ฉันสามารถขยายมันได้ คุณต้องการให้ฉันขยายมันเท่าไหร่” เขามองไปที่ Mu Lu ด้วยรอยยิ้ม
มู่ลู่พิจารณาอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ประมาณสองเท่าของขนาดปัจจุบัน?”
“ดี คุณต้องการอะไรอีกไหม”
เธอก้มหน้าลงอย่างเขินอายและกระซิบว่า “คงจะดีถ้าท่านนำเมล็ดพืชจากภายนอกมาให้เรามากขึ้น”
“อืม ไม่มีปัญหา” ตอนนี้ High Heaven Palace เป็นกองกำลังที่ทรงพลังซึ่งครอบครองหนึ่งในสี่ดินแดนอย่างแท้จริง การค้นหาเมล็ดพืชบางชนิดก็ไม่เป็นปัญหาแต่อย่างใด
นั่นคือคำขอทั้งหมดที่ Wood Spirits ทั้งสองมีในตอนนี้ และพวกเขาดูพอใจมากหลังจากทำเสร็จ หลังจากนั้น ทั้งสองก็ชวนหยางไค่ไปเยี่ยมชมสวนยาที่เพิ่งจัดใหม่อย่างกระตือรือร้น ไม่ใช่การให้เครดิตกับผลงานของพวกเขา พวกเขาเพียงต้องการแสดงให้เขาเห็นผลงานของพวกเขา
หยางไค่ไม่ปฏิเสธข้อเสนอของพวกเขา ดังนั้นเขาจึงเดินเล่นรอบสวนยากับพวกเขา Wood Spirits ทั้งสองติดตามเขา คนละด้าน พวกเขาจะอธิบายบางสิ่งให้เขาฟังเป็นครั้งคราว ซึ่งทำให้เขาเข้าใจมากขึ้นเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าว เขาต้องยอมรับว่าความเข้าใจเกี่ยวกับพืชของ Wood Spirit Clan นั้นไม่มีใครเทียบได้อย่างแท้จริง พวกเขาคุ้นเคยกับลักษณะเฉพาะ สภาพแวดล้อมการเติบโต วัฏจักรการเติบโต และวิธีการเก็บเกี่ยวของยาวิญญาณทุกตัวที่นี่
ครึ่งวันต่อมา หยางไค่จากไปหลังจากเพิ่มพื้นที่สวนยาเป็นสองเท่าตามที่มู่จู้และมู่ลู่ร้องขอ ส่วนที่เพิ่มเข้ามาใหม่ของสวนยานั้นว่างเปล่าไปหมด และเขาปล่อยให้มันจัดการกันเอง
ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า หยางไค่ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการนั่งสมาธิในห้องของเขา ในขณะที่เขากำลังทำสมาธิ เขาคิดย้อนกลับไปถึงข้อมูลเชิงลึกที่เขาได้รับใน Small Sealed World แม้ว่าความพยายามของเขาจะล้มเหลวอย่างน่าสังเวช แต่ก็ไม่ได้ผล อย่างน้อยที่สุด ตอนนี้เขาก็มีความเข้าใจที่ดีขึ้นเกี่ยวกับ World Force
อีกสองสามวันต่อมา เขาต้องทำหน้าที่เป็นผู้ตัดสินอีกหนึ่งวันอีกครั้ง ในคืนนั้น หยางไค่เรียกเซียวไป๋ยี่และมู่หรงเสี่ยวเซียวให้เข้าร่วมการประชุมแลกเปลี่ยน
ครั้งล่าสุดที่เขามา เขาเพียงมาเพื่อร่วมสนุกเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้เขาเตรียมตัวมาเพราะเขามีบางอย่างที่ต้องการแลกเปลี่ยน เป็นเรื่องยากสำหรับปรมาจารย์อาณาจักรจักรพรรดิจำนวนมากที่จะรวมตัวกันในที่เดียว ดังนั้น หยางไค่จึงมั่นใจว่าเขาสามารถหาเมล็ดพันธุ์ที่แปลกประหลาดจากพวกมันได้เพื่อเติมเต็มคำขอของ Wood Spirits ทั้งสอง
สำหรับรายการที่เขาสามารถใช้แลกเปลี่ยนได้ เขามีแกนสัตว์อสูรหลายเกรดอยู่ในความครอบครองซึ่งจะต้องสร้างความปั่นป่วนอย่างแน่นอนหากเขานำมันออกมา นอกจากนี้เขายังมีสิ่งประดิษฐ์และยาอายุวัฒนะทุกชนิด ในท้ายที่สุด เขาเลือกที่จะนำยาเม็ดวิญญาณระดับจักรพรรดิออกมาด้วย และตามที่คาดไว้ การหยิบยาเม็ดวิญญาณระดับจักรพรรดิออกมาสองขวดกระตุ้นความสนใจของผู้คนจำนวนมาก ในท้ายที่สุด เขาสามารถแลกเมล็ดพันธุ์บางอย่างได้ตามต้องการ และเมื่อเขากลับไปที่ห้องของเขา เขาก็มอบมันให้กับ Mu Zhu และ Mu Lu
Wood Spirits ทั้งสองรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่เห็นว่า Yang Kai ได้รับเมล็ดพันธุ์อย่างรวดเร็ว แม้ว่าพวกเขาจะมีคอลเลกชั่นของตัวเอง แต่เมล็ดพันธุ์ที่พวกเขามีอยู่นั้นยังไม่เพียงพอสำหรับการขยายสวนยา เมล็ดพันธุ์ที่หยางไค่ได้รับจากการแลกเปลี่ยนมาทันเวลาเพื่อแก้ปัญหาความต้องการเร่งด่วนของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงขอให้เขานำมาให้มากขึ้น และโดยธรรมชาติแล้วเขาก็ตกลงตามคำขอของพวกเขา
อย่างไรก็ตาม อาจไม่มีเมล็ดพันธุ์ให้แลกเปลี่ยนในการประชุมแลกเปลี่ยนอีกต่อไป แม้ว่าปรมาจารย์เหล่านี้จะมีเมล็ดพันธุ์อยู่บ้าง แต่พวกเขาก็เป็นเพียงสิ่งที่พวกเขารวบรวมโดยบังเอิญ เป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะปฏิบัติต่อเมล็ดพันธุ์เหล่านั้นเหมือนสมบัติเหมือนที่ Wood Spirits ทำ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ต้องกังวลใจที่จะนำเมล็ดพืชจำนวนมากไปด้วย
ดังนั้น หยางไค่จึงได้แต่รอให้การรวบรวมนักสู้เสร็จสิ้นและคิดหาวิธีแก้ปัญหาเมื่อเขากลับมาที่ดินแดนทางเหนือ เขาเชื่อว่าการรวบรวมเมล็ดบางส่วนจะเป็นเรื่องง่ายด้วยพลังของ Northern Territory ทั้งหมด
ในวันนี้ หยางไค่กำลังนั่งสมาธิอยู่ในห้องของเขา จู่ๆ เขาก็ได้ยินเสียงเคาะประตู เขายกมือขึ้นและเปิดประตู ผู้หญิงที่แต่งตัวเป็นสาวใช้ยืนอยู่ข้างนอกและโค้งคำนับอย่างสุภาพ “ผู้อาวุโสหยาง มีคนขอพบท่านที่นี่”
สาวใช้เป็นศิษย์ของวิหารออร์ทอดอกซ์ที่ส่งมารับใช้พวกเขา แต่เนื่องจากปรมาจารย์แห่งอาณาจักรจักรพรรดิไม่ต้องการการบริการมากนัก เวลาส่วนใหญ่สาวใช้คนนี้แค่ช่วยทำธุระเล็กน้อยให้พวกเขา
"มันคือใคร?" หยางไค่รู้สึกสงสัยเล็กน้อย [เนื่องจากพวกเขาขอพบฉัน นั่นหมายความว่าพวกเขามีสถานะต่ำกว่าฉันเท่านั้น นึกไม่ออกเลยว่าจะมีใครมาขอพบฉันในตอนนี้]
“หญิงสาวคนหนึ่ง เธออ้างว่าเธอมาที่นี่เพื่อขอบคุณที่ช่วยชีวิตเธอ เธอดูเหมือนจะถูกเรียกว่า… Yu Zhuo”