ผู้แปล: ศิลาวินและเตี้ย
ตัวตรวจสอบการแปล: PewPewLazerGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
หลังจากนั้นไม่นาน หยางไค่ก็กลับมาที่วัดออร์ทอดอกซ์ แต่ภาพที่เข้ามาในวิสัยทัศน์ของเขาเมื่อเขามองไปรอบ ๆ ทำให้ใบหน้าของเขากระตุกเป็นคำตอบ Sect Defending Array of Orthodoxy Temple ได้เปิดใช้งานแล้ว และม่านแสงโปร่งแสงก็เหมือนกับชามคว่ำที่ป้องกันมันไว้โดยไม่มีช่องว่างใดๆ
ก่อนที่เขาจะมาถึง เขาได้ยินเสียงกรีดร้องดังมาจากข้างใน และเห็นได้ชัดว่ามีหลายคนถูกฆ่าตายหรือถูกโจมตี จากนั้นเขามองไปที่จุดหนึ่งในวิหารออร์ทอดอกซ์ซึ่งมีปีศาจ Qi สีดำพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า
การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก [ถ้าฉันจำไม่ผิด นั่นคือสถานที่จัดงานเลี้ยงคืนนี้ ก่อนที่ฉันจะจากไป มีปรมาจารย์อาณาจักรจักรพรรดิหลายร้อยคนและสาวกชั้นยอดหลายหมื่นคนจากดินแดนทางใต้มารวมตัวกันในสถานที่นั้น อย่าบอกฉัน พวกมันถูกฆ่าหรือเสียหายหมดแล้ว!?]
คิดไปคิดมาก็รู้ว่าไม่น่าเป็นไปได้ หากเป็นเช่นนั้น วิหารออร์ทอดอกซ์ก็ไม่จำเป็นต้องดึงเขาออกไปจากที่นี่
ในบรรดาปรมาจารย์อาณาจักรจักรพรรดิหลายร้อยคน จำนวนหนึ่งอยู่ในอาณาจักรจักรพรรดิลำดับที่สาม และหากพวกเขาทั้งหมดถูกปีศาจเข้าสิง เขาก็จะไม่สามารถหยุดพวกเขาหรือหลบหนีได้เช่นกัน
เหตุผลที่วิหารออร์ทอดอกซ์เบี่ยงเบนเขาออกจากสถานที่นี้คือพวกเขากลัวว่าข่าวเกี่ยวกับสถานการณ์นี้จะรั่วไหล ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการกำจัดเขาก่อน ความสามารถของเขาใน Dao of Space ไม่ใช่ความลับ และถ้าพวกเขาล้มเหลวในความพยายามครั้งแรกในการจับหรือยับยั้งเขา พวกเขาจะไม่ได้รับอีก
ดูจากสถานการณ์แล้ว สถานการณ์เลวร้ายแต่ยังไม่ถึงจุดที่แก้ไขไม่ได้ หยางไค่มีความรู้สึกว่าเหวินจือซานและคนอื่น ๆ จะไม่ได้รับผลกระทบจาก Demon Qi อย่างง่ายดายและอาจยังคงต่อสู้กลับอยู่ในขณะนี้
ร่างของเขาสั่นไหวและหยุดอยู่หน้า Sect Defending Array เขาเหลือบมองขึ้นและกวาดสายตาไปรอบๆ สิ่งที่เขาเห็นเกือบทำให้เขาตาโตด้วยความเดือดดาล ผู้ฝึกฝนหลายคนกำลังต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอดภายในวิหารออร์ทอดอกซ์ และเห็นได้ชัดว่าหลายคนตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติและพยายามหลบหนี ซึ่งยิ่งเพิ่มความวุ่นวายเข้าไปอีก อย่างไรก็ตาม Sect Defending Array กำลังขวางทางพวกเขา ดังนั้นใครจะหนีไปได้อย่างไร? พวกเขาทั้งหมดถูกผนึกไว้ข้างใน และเป็นผลให้ปีศาจจำนวนมากถูกสังหารในจุดนั้นโดยปีศาจที่ไล่ตามพวกเขา บางคนรีบวิ่งกลับเข้าไปข้างในเพื่อหาทางออกอื่นเมื่อเห็นว่าไม่มีหวังที่จะหลบหนี
เสียงกรีดร้องอย่างน่าสยดสยอง เสียงผู้คนร้องขอความเมตตา และเสียงร้องด้วยความเศร้าโศกดังออกมาจากภายใน ผู้คนที่ยังมีชีวิตอยู่ในตอนกลางวันกลายเป็นกองเนื้อและกองเลือดไปทุกที่ มันทำให้เลือดของหยางไค่เดือดพล่านด้วยความโกรธ แต่ในขณะที่เขากวาดสายตาไปทั่วบริเวณนั้น จู่ๆ มันก็แข็งขึ้น ณ จุดหนึ่งซึ่งอยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่สิบเมตร
ซากศพนอนอยู่บนทางลาดเล็ก ๆ โดดเด่นเห็นเขา มันสวมชุดที่คุ้นเคยและมีใบหน้าที่คุ้นเคย มีรูโหว่ขนาดใหญ่ที่หน้าอก และมองเห็นอวัยวะภายในได้ลางๆ จากบาดแผลนั้น เลือดที่ไหลออกมาจากบาดแผลเปื้อนเนินที่มันนอนอยู่ เลือดยังไม่แห้ง และดวงตาของมันก็เปิดอยู่เล็กน้อย นอนอยู่ที่นั่นโดยเอียงศีรษะไปทางด้านข้าง มันไม่เคลื่อนไหวเลย นัยน์ตาคู่นั้นที่เคยพร่างพราวบัดนี้กลับหม่นหมองและสูญเสียความสดใสไป
“หยูโจว…” ริมฝีปากของหยางไค่แยกออกจากกัน และเขาร้องเรียกเบาๆ น่าเสียดายที่เขาไม่ได้รับการตอบรับใดๆ
[เธอเสียชีวิต? คนที่มาหาฉันครั้งแล้วครั้งเล่าในเดือนที่ผ่านมาก็ตายอย่างนั้นเหรอ] เขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง เสียงที่ไพเราะและชัดเจนของเธอยังคงก้องอยู่ในหูของเขา และรูปร่างของเธอขณะที่เธอหันกลับมาเพื่อโบกมือลาเขาก็ยังชัดเจนอยู่ในใจของเขาอย่างไม่น่าเชื่อ หยางไค่ยังจำท่าทีประหม่าของเธอได้ในขณะที่เธอถือเสื้อผ้าที่เพิ่งซักเสร็จในมือของเธอเมื่อเธอมาขอบคุณเขาครั้งแรก เช่นเดียวกับความคาดหวังเล็กน้อยในดวงตาของเธอเมื่อพวกเขาพบกันเพื่อพูดคุยกันซ้ำๆ
นานมาแล้ว ครั้งหนึ่งเขาเคยทำผิดพลาดในการนอนกับผู้หญิงเมื่อเขามึนเมา และมันนำไปสู่ความรู้สึกเจ็บปวดและฝันที่ไม่เป็นจริง เนื่องจากเขากลัวว่าจะถูกคลุมเครือและผิดพลาดในการชักนำหญิงสาวสวยอีกครั้ง เขาจึงไม่กล้าหรือต้องการที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับหยู่โจวต่อไป ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเมินเธอที่ประตูเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน อาจถือได้ว่าเขาทำลายสิ่งต่าง ๆ กับเธออย่างหมดจด แต่ตอนนี้ร่างที่มีพลังนั้นนอนอยู่บนพื้นแข็งและเย็น นอกจากนี้ เธอกำลังจ้องมองมาทางเขาราวกับว่าเธอได้รับลางสังหรณ์ที่คลุมเครือในช่วงเวลาสุดท้ายของเธอ ดวงตาของเธอยังคงเปิดอยู่ในความตาย มองตรงไปที่เขาซึ่งกลับมาช้าเกินไป...
ทันใดนั้นเลือดในกายของเขาก็เย็นชาและขมขื่นในขณะที่เขาบังคับตัวเองให้ละสายตาจากดวงตาที่ไร้ชีวิตชีวาคู่นั้นซึ่งดูเหมือนจะเจาะเข้าไปในจิตวิญญาณของเขา เขาไม่กล้ามองเข้าไปในดวงตาของเธออีก เมื่อก้มศีรษะลง เงาก็ทอดผ่านใบหน้าของเขาในขณะที่เขากำหมัดแน่นก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมองอีกครั้งและคำรามขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความโกรธ “เหล่ยกู!”
ห่างออกไปประมาณหนึ่งร้อยกิโลเมตร Lei Gu ยืนอยู่บนท้องฟ้าเมื่อเขาได้ยินเสียงตะโกนนี้ และหันไปมองทิศทางที่มันจากมา พลางพึมพำอย่างเย็นชาว่า “เขามาแล้ว”
ดวงตาของเขาเป็นประกายและเขารีบไปที่นั่น
เสียงตะโกนของหยางไค่ได้ยินอย่างชัดเจนจากผู้ฝึกฝนหลายคนที่กำลังหนีเอาชีวิตรอด และในวินาทีต่อมา หลายคนรีบมาจากทุกทิศทุกทางและหยุดอยู่ตรงหน้าเขา แยกจากกันโดย Sect Defending Array พวกเขาทั้งหมดดูเหมือนจะกรีดร้อง “ผู้อาวุโส ช่วยเราด้วย!”
หยางไค่เงยหน้าขึ้นและจ้องมองไปยังใบหน้าที่ตื่นตระหนกเหล่านั้น ก่อนที่มันจะเคลื่อนตัวและตกลงไปที่ร่างที่ยืนอยู่ข้างหลังพวกเขา
ร่างกำยำของ Lei Gu ปรากฏขึ้นและยืนอยู่บนท้องฟ้าโดยเอามือไพล่หลัง เขามีสีหน้าเย็นชา ดวงตาของเขาเป็นสีดำสนิท และร่างกายของเขาถูกปกคลุมด้วย Demon Qi ทันทีที่เขาปรากฏตัว เขาก็โบกมืออย่างไม่ตั้งใจ
นัยน์ตาของหยางไค่หดตัวเมื่อเห็นภาพนั้น และเขาตะโกนใส่ผู้ฝึกฝนที่อยู่ข้างหน้าเขา “วิ่ง!”
แต่พวกเขาจะหนีไปได้อย่างไร? Lei Gu เป็นจักรพรรดิลำดับที่สาม และตอนนี้เขาถูกครอบงำโดยวิญญาณปีศาจ การฆ่าเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขา ฟันที่มองไม่เห็นพุ่งออกไปในแนวนอน ตัดคนหลายสิบออกเป็นสองท่อนตั้งแต่เอวขึ้นไป Sect Defending Array ถูกสาดด้วยแม่น้ำเลือดในทันที และคนเหล่านั้นก็คร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด เนื่องจากพวกเขาเป็นผู้บ่มเพาะทั้งหมด การถูกตัดออกเป็นสองส่วนจะไม่ฆ่าพวกเขาในทันที แต่พวกเขาประสบกับความกลัวและความสยดสยองที่ไม่สามารถควบคุมได้ก่อนที่พวกเขาจะเสียชีวิต เสียงกรีดร้องและเสียงร่ำไห้ของพวกเขาได้เพิ่มความเศร้าโศกไม่รู้จบให้กับโลกโดยรอบ
“ฉันไม่อยากเชื่อว่าคุณกลับมา!” Lei Gu มองไปที่ Yang Kai อย่างเย็นชาและเยาะเย้ย
“อย่างที่ฉันคิด… เป็นคุณ!” หยางไค่กัดฟัน
Lei Gu หัวเราะอย่างเย้ยหยัน “แล้วไง? คุณจะทำอะไรฉันได้”
หยางไค่จ้องไปที่ Sect Defending Array ที่ขวางทางของเขา และระงับความโกรธและความรู้สึกผิดที่ไม่มีขอบเขต เขาถามอย่างใจเย็นว่า “คุณคิดว่าแค่ Sect Defending Array ก็เพียงพอแล้วที่จะหยุดฉันหรือไม่”
Lei Gu ตอบว่า "คุณสามารถลองได้เลย"
Yang Kai ชี้ไปที่ Lei Gu “ถ้าฉันไม่เหยียบย่ำวิหาร Orthodoxy ราบเรียบ ฉันจะไม่มีนามสกุล Yang อีกต่อไป!”
ในขณะนั้น เสียงตะโกนจากภายใน “หยางไค่! Orthodoxy Temple กลายเป็นรังปีศาจ! เร็วเข้าและรับกำลังเสริม!”
หยางไค่ตกตะลึงเมื่อเขาสามารถบอกได้ว่าเสียงนั้นเป็นของเหวินจือซาน ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเล่ยกู่อีกต่อไป และตะโกนเสียงดังว่า “ท่านเจ้าวัด สถานการณ์ข้างในเป็นอย่างไร!?”
“เราทนได้อีกสักพัก แจ้งเตือน Star Soul Palace เร็วเข้า!”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น หัวใจของหยางไค่ก็จมดิ่งลง เขารู้ว่าสถานการณ์ข้างในต้องค่อนข้างแย่ มิฉะนั้น Wen Zi Shan จะไม่ขอให้เขาไปที่ Star Soul Palace แต่แม้ว่าเขาจะออกจาก Star Soul Palace ในตอนนี้ การเดินทางจะใช้เวลาหลายวันอย่างน้อยที่สุดเนื่องจากระยะทาง ดังนั้น เขาจึงตอบว่า “ท่านเจ้าวัด วางใจได้ ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง!”
Lei Gu ยิ้ม “Yang Kai ฉันแน่ใจว่ามันไม่ง่ายสำหรับคุณที่จะบรรลุการฝึกฝนในปัจจุบันของคุณ ฉันก็ไม่อยากทำให้คุณลำบากเหมือนกัน ทำไมไม่เข้าร่วมกับฉันแทน? ด้วยความแข็งแกร่งของคุณ สิ่งที่ยิ่งใหญ่เท่านั้นที่จะรอคุณอยู่ในอนาคต!”
“เข้าร่วมกับคุณ? ในความฝันของคุณ!" หยางไค่ตะโกนขณะที่ร่างกายของเขาสั่นสะท้านและคำราม “แปลงร่างมังกร!”
เสียงคำรามของมังกรตระหง่านดังขึ้น ในเวลาเดียวกัน ภูตผีมังกรทองที่พร่างพราวปรากฏขึ้นเหนือหัวของเขาชั่วครู่ก่อนที่มันจะแวบเข้ามาในร่างของเขา ท่ามกลางเสียงประสานเสียง ร่างของหยางไค่ขยายตัวอย่างรวดเร็ว
50 เมตร 100 เมตร 150 เมตร 200 เมตร…
การจ้องมองของ Lei Gu ค่อยๆ ขยับขึ้นในขณะที่การแสดงความมั่นใจบนใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปเป็นความไม่เชื่อ จ้องไปที่สัตว์ร้ายตรงหน้าด้วยความงุนงง เขาโพล่งออกมา “ดราก้อนคิน?!”
ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมคนๆ นั้นถึงล้มเหลวในการลอบสังหาร Yang Kai เป็น Dragonkin และแม้ว่า Dragon Vein ของเขาจะดูผิดปกติเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าไม่อ่อนแอหากเขาสามารถใช้มันได้ในระดับนี้ เผ่ามังกรมีร่างกายที่ทรงพลังอย่างไม่น่าเชื่อและมีภูมิต้านทานตามธรรมชาติต่อพิษส่วนใหญ่ ดังนั้นจึงไม่แปลกที่บุคคลนั้นจะล้มเหลวในการลอบสังหาร อย่างไรก็ตาม Lei Gu ไม่เคยคิดมาก่อนว่า Yang Kai จะสามารถทำการเปลี่ยนแปลงแบบนี้ได้ ถ้าเขารู้ก่อนหน้านี้ เขาสามารถเตรียมการมากกว่านี้เพื่อที่คนๆ นั้นอาจจะสามารถฆ่าหยางไค่ได้ในการโจมตีครั้งเดียว
[เชี่ยวชาญเหนือ Dao of Space และ Dragon Vein ที่ทรงพลัง…] การแสดงออกของ Lei Gu จมลง [หากเราไม่กำจัดเด็กคนนี้ เขาจะกลายเป็นหายนะครั้งใหญ่ในอนาคตอย่างแน่นอน]
ก่อนที่ Lei Gu จะหายจากอาการตกใจ หยางไค่ก็ยกมือขึ้นและเรียกร่างของเขาออกมา เมื่อสื่อสารผ่านความคิดของพวกเขา ศูนย์รวมก็เข้าใจเจตนาของหยางไค่ในทันที หลังจากนั้น เขาก็ปล่อยเสียงคำรามออกมาอย่างดัง และร่างกายของเขาก็เริ่มเติบโตเช่นกัน
200 เมตร 300 เมตร 500 เมตร…
ใบหน้าของ Lei Gu กระตุกเมื่อเห็นภาพนี้ ทุกสิ่งที่เขาได้เห็นที่นี่ช่างน่าเหลือเชื่ออย่างยิ่ง หยางไค่มีขนาดใหญ่ขึ้นอย่างคาดไม่ถึง แต่ก็ยังพอรับได้ แต่มนุษย์หินยักษ์คนนี้มาจากไหน!? มันใหญ่กว่าหยางไค่ได้ยังไงกัน!? มันดูเหมือน Shi Huo แต่ Shi Huo ตัวใหญ่ขนาดนั้นมีอยู่จริงเหรอ?
“ทุบมัน!” หยางไค่มีหุ่นที่ใหญ่โตจนแม้แต่เสียงของเขายังฟังดูเหมือนเสียงคำรามของมังกร ทันทีที่เสียงของเขาดังขึ้น ทั้งเขาและร่างจำลองก็ยกแขนขึ้นเหนือหัว กำหมัดแน่น และนำลงมาด้วยแรงมหาศาล ราวกับว่าภูเขาขนาดใหญ่สองลูกกำลังตกลงมาจากท้องฟ้าและเมื่อกระทบกัน ความหดหู่ขนาดใหญ่สองลูกก็ปรากฏขึ้นบนม่านแสงที่ประกอบกันเป็น Sect Defending Array
เมื่อเร็วๆ นี้ ศูนย์รวมได้ทำลาย Sect Defending Array of Full Sky Sect ด้วยกำลังดุร้าย และมรดกของ Full Sky Sect ก็ไม่ต่างจาก Orthodoxy Temple ไม่ว่า Sect Defending Array จะแข็งแกร่งเพียงใด แต่ก็ยังมีขีดจำกัดในสิ่งที่มันสามารถต้านทานได้ ดังนั้น หยางไค่จึงไม่สงสัยเลยว่าเขาและรูปลักษณ์ของเขาสามารถทะลวงผ่าน Spirit Array นี้ได้หากพวกเขาร่วมมือกัน
เมื่อความหดหู่ปรากฏขึ้น หยางไค่ยิ้มอย่างมีความสุข แต่โชคไม่ดีที่หลุมอุกกาบาตในม่านแสงกระเด้งกลับก่อนที่เขาจะทันได้ตอบสนอง และในเวลาเดียวกัน พลังอันแข็งแกร่งก็ส่งผ่านกำปั้นของพวกเขาทั้งคู่
หยางไค่ไม่ทันตั้งตัวและถูกพัดปลิวไป ร่างกายที่สูง 200 เมตรของเขาบินไปในอากาศก่อนที่มันจะพังทลายลงมาราวกับภูเขาขนาดใหญ่ กลิ้งออกไปและแผ่พื้นที่ส่วนใหญ่ของป่าที่อยู่ด้านหลังเขา
เสียงดังกึกก้องในเวลาเดียวกันดังขึ้นจากบริเวณใกล้เคียง และเมื่อเขาหันศีรษะไปมองทิศทางนั้น หยางไค่ก็เห็นร่างของเขาอยู่ในสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกัน นอกจากนี้ ร่างกายของร่างอวตารของเขามีขนาดใหญ่กว่าตัวเขาเอง และด้วยเหตุนี้จึงสร้างความปั่นป่วนมากกว่าที่เขาทำ
*จิ…*
หยางไค่พยายามอย่างดีที่สุดเพื่อปรับท่าทางของเขา และในที่สุดก็สามารถทำให้ร่างกายของเขามั่นคงได้ ในขณะที่อีกด้านหนึ่ง ร่างจำลองของเขาก็ทำเช่นเดียวกัน ทันใดนั้นสายตาของพวกเขาก็ประสานกัน และทั้งคู่ก็เห็นความประหลาดใจในดวงตาของกันและกัน แนวป้องกันนิกายของวิหารออร์ทอดอกซ์แตกต่างจากนิกายฟูลสกายอย่างชัดเจน
ในขณะเดียวกัน Lei Gu ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกในขณะที่เขาแอบดีใจที่โชคดี [ขอบคุณสำหรับลักษณะพิเศษของ Spirit Array ที่ช่วยให้สามารถสะท้อนพลังดุร้ายได้ ด้วยพลังของสัตว์ประหลาดสองตัวนี้ ฉันเกรงว่าจะไม่มี Sect Defending Array ในโลกนี้ที่สามารถหยุดการโจมตีอันบ้าคลั่งของพวกมันได้]
"อีกครั้ง!" หยางไค่ตะโกนขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้า ดูงุ่มง่ามและงุ่มง่ามในร่างครึ่งมังกรของเขา อย่างไรก็ตาม เขาไปถึงด้านหน้าของ Spirit Array ในพริบตาและเหวี่ยงหมัดตรงไปที่มัน
*หงส์…*
ม่านแสงจมลงอีกครั้งก่อนจะกระเด้งกลับด้วยแรงที่รุนแรงตามลำดับ การกระดอนนี้ทำให้แขนของหยางไค่สั่นอย่างรุนแรงจนชา และเขาถูกบังคับให้ถอยหลังอย่างไม่มั่นคง เช่นเดียวกับรูปลักษณ์ของเขา
เมื่อเห็นสิ่งนี้ หัวใจของหยางไค่ก็จมดิ่งลงเมื่อตระหนักว่าสถานการณ์ดูไม่ดีสำหรับเขา Sect Defending Array of Orthodoxy Temple สามารถสะท้อนการโจมตีด้วยกำลังเดรัจฉานได้ทุกชนิด ดังนั้นไม่ว่าเขาจะใช้กำลังมากเพียงใดในการโจมตี มันก็จะถูกกระดอนกลับมาหาเขา มันเป็นกรรมตามสนองของตัวเขาเองและร่างของเขาอย่างแท้จริง
หาก Sect Defending Array ของ Full Sky Sect มีคุณสมบัติที่คล้ายกัน ร่างจำลองของเขาคงไม่สามารถทำลายมันได้อย่างง่ายดายในวันนั้น
“น่าหัวเราะ!” Lei Gu เยาะเย้ยเมื่อเห็น "ฉันให้โอกาสคุณ แต่คุณไม่เห็นคุณค่า ตอนนี้ไม่มีใครต้องตำหนินอกจากตัวคุณเอง! อย่าเสียใจกับการตัดสินใจของคุณเมื่อกองทัพที่ยิ่งใหญ่ของ Demon Race มาถึงและทำลายล้างโลกนี้!!”
Demon Race แกรนด์อาร์มี่…
หยางไค่ขมวดคิ้วเล็กน้อยกับคำพูดเหล่านั้น อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาไม่สามารถสนใจเรื่องไร้สาระของอีกฝ่ายได้ ภาษามังกรฟังจากกระเพาะขนาดยักษ์ของเขา ในขณะเดียวกัน ภูตผีมังกรทองที่พร่างพราวปรากฏอยู่เหนือหัวของเขาและพุ่งออกไป การโจมตีนี้ลงที่ Sect Defending Array และสร้างระลอกคลื่นที่มองเห็นได้บนพื้นผิวของมัน อย่างไรก็ตาม ไม่มีร่องรอยของพลังที่สะท้อนออกมา
เมื่อหยางไค่เห็นสิ่งนี้ เขาก็เข้าใจสถานการณ์ในทันที Sect Defending Array มีความสามารถในการสะท้อนการโจมตีทางกายภาพ แต่สามารถกระจายการโจมตีแบบ Qi เท่านั้น กล่าวอีกนัยหนึ่ง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำลาย Spirit Array ด้วยกำลังอันดุร้าย ทำให้ข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เขาและร่างของเขาครอบครองนั้นไร้ประโยชน์