ตอนที่ 3456 ดาบไขว้
ผู้แปล: Silavin และ Danny
ตัวตรวจสอบการแปล: PewPewLazerGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
หยางไค่เลิกคิ้ว “สนามประลองโลหิตนั้นมั่งคั่งจริงๆ! บัดนี้มาถึงแล้ว พระราชาองค์นี้จะรับไป”
ยังคงยิ้มอยู่ ราชาปีศาจวัยกลางคนพูดต่อ “พี่หยาง ได้โปรดมอบแหวนอวกาศของคุณให้ฉัน และให้ราชาองค์นี้ตรวจสอบดู”
“คุณต้องการตรวจสอบ Space Ring ของฉันหรือไม่? ทำไม?" หยางไค่มองเขาในขณะที่ใบหน้าของเขามืดลง [ผู้ชายคนนี้หมายความว่ายังไง? ทุกคนจะอนุญาตให้คนอื่นตรวจสอบ Space Ring ของพวกเขาได้อย่างไร? เขากำลังมองหาข้อบกพร่องอยู่หรือเปล่า?]
ราชาปีศาจวัยกลางคนผงะไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็หัวเราะ “ดูเหมือนว่าพี่หยางจะไม่ค่อยคุ้นเคยกับกฎของ Blood Arena”
“กฎอะไร” ทันใดนั้น หยางไค่ก็รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ และมองไปที่ประตู
ราชาปีศาจวัยกลางคนอธิบายว่า “มันเป็นแบบนี้ เพื่อให้ทุกคนสามารถเดิมพันใน Blood Arena ได้ง่ายขึ้น มีกฎเสมอว่าต้องวางเดิมพันก่อนที่จะจ่ายเงินชนะ หากชนะการเดิมพัน Blood Arena จะต้องตรวจสอบว่านักพนันมี Demon Crystals เพียงพอสำหรับการเดิมพันหรือไม่ บราเดอร์หยางยังใหม่ที่นี่ ดังนั้นคุณอาจยังไม่ค่อยรู้เรื่องนี้มากนัก เคยมีผู้คนจำนวนมากที่ต้องการใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้และเดิมพันแม้ว่าพวกเขาจะไม่มี Demon Crystals เพียงพอที่จะจ่าย ทำให้เกิดการสูญเสียอย่างมากใน Blood Arena นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเมื่อนานมาแล้ว โฮสต์ของ Blood Arena จึงตั้งกฎสำหรับการตรวจสอบนี้ ตราบใดที่พี่หยางมี Demon Crystals ร้อยล้านก้อนที่ใช้ในการเดิมพัน ราชาองค์นี้จะจ่ายเงินให้คุณเต็มจำนวนทันที”
เลือดไหลออกจากใบหน้าของเสี่ยวหวู่ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา
เธอทราบอย่างชัดเจนถึงสภาพของหยางไค่ ไม่ต้องพูดถึงร้อยล้าน หยางไค่มี Demon Crystals ไม่ถึงหนึ่งล้านชิ้น เขาไม่มีอะไรในกระเป๋าของเขาที่จะออกไปตรวจสอบนี้
เธอแอบโทษตัวเอง ถ้าเธอรู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น เธอคงได้รู้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Blood Arena แล้ว เธอไม่คุ้นเคยกับกฎ เธอไม่เคยมาที่นี่ และทุกอย่างที่เธอรู้เกี่ยวกับ Blood Arena ก็มาจากข่าวลือ เธอไม่คาดคิดว่าจะมีกฎเช่นนี้เมื่อเธอบอกหยางไค่เกี่ยวกับ Blood Arena
หากเขาไม่ผ่านการตรวจสอบนี้ ก็หมายความว่าเขาฝ่าฝืนกฎของ Blood Arena และมันคงเป็นความฝันที่จะได้รับ Demon Crystals หนึ่งพันล้านชิ้นนั้น
“มีกฎแบบนี้ด้วยเหรอ” ใบหน้าของ Yang Kai กระตุกในขณะที่เขาหรี่ตาที่ Xiao Wu ดูจากใบหน้าของเธอแล้ว เธอไม่มีเงื่อนงำเกี่ยวกับกฎดังกล่าวเลย หรือ Blood Arena กำลังพุ่งเป้าไปที่เขา
“มีกฎเช่นนี้อยู่เสมอ” ราชาปีศาจวัยกลางคนพยักหน้าเบา ๆ ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “เป็นไปได้ไหมว่าพี่หยางไม่สามารถจัดหาผลึกปีศาจร้อยล้านชิ้นได้?”
หยางไค่ตะคอก “สำหรับฉันแล้ว Demon Crystals ร้อยล้านอันเล็กน้อยคืออะไร? มันเสียเวลามากที่จะตรวจสอบที่นี่และที่นั่น ฯพณฯ ไม่สามารถรองรับได้หรือไม่”
รอยยิ้มไม่เคยจางหายไปจากใบหน้าของเขา ราชาปีศาจวัยกลางคนส่ายศีรษะ “กฎของ Blood Arena ไม่มีวันแตกหัก กษัตริย์องค์นี้แค่ทำหน้าที่ของเขา โปรดยกโทษให้ฉันด้วย บราเดอร์หยาง”
หยางไค่มองเขาอย่างเย็นชา และอีกฝ่ายมองกลับมาโดยไม่แสดงความอ่อนแอใดๆ มีแม้กระทั่งความก้าวร้าวในดวงตาของเขา หยางไค่เข้าใจทันทีว่าไม่สำคัญว่า Blood Arena จะมีกฎนี้หรือไม่ พวกเขากำลังตั้งใจทำให้เรื่องยุ่งยากสำหรับเขา
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเม้มปากและถ่มน้ำลาย “ในกรณีนี้ ราชาผู้นี้ไม่ต้องการคริสตัลปีศาจเหล่านั้นอีกต่อไป เพียงแค่นำรางวัลกษัตริย์องค์นี้”
ราชาปีศาจวัยกลางคนลูบหน้าผากกับคำพูดของเขาราวกับว่าเขาปวดหัว “พี่หยางกำลังทำให้เรื่องยุ่งยากสำหรับราชาองค์นี้ ตามกฎแล้ว หากคุณไม่สามารถนำ Demon Crystals ร้อยล้านเม็ดที่ใช้สำหรับเดิมพันออกไปได้ แสดงว่าคุณได้ฝ่าฝืนกฎของ Blood Arena และหากกฎของ Blood Arena ถูกทำลาย ทุกอย่างก่อนหน้านั้นจะไม่เกิดขึ้น รับผิดชอบและรางวัลที่เรียกว่า…”
หยางไค่หัวเราะออกมา ตอนแรกเขาสงสัยว่าทำไมเขาถึงต้องวุ่นวายกับ Demon Crystals แต่ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่ามันเกี่ยวกับอะไร ดูเหมือนว่า Blood Arena ไม่เคยตั้งใจที่จะส่งมอบ Li Shi Qing เลย
“คุณยืนยันที่จะทำเช่นนี้หรือไม่” หยางไค่มองเขาเบา ๆ ด้วยแววตากระตือรือร้น หากอีกฝ่ายกล้าเอ่ยคำใด เขาจะก่อความวุ่นวายขึ้นที่นี่ทันที
เขาสามารถปล่อย Demon Crystals หนึ่งพันล้านชิ้นได้ แต่วันนี้เขาต้องกำจัด Li Shi Qing เขาจะไม่ประนีประนอมกับประเด็นนี้อย่างแน่นอน
เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงคนนั้นถูกพามาที่อาณาจักรปีศาจได้ไม่นาน และจากสภาพของเธอ เธอดูไม่ค่อยดีนัก แม้ว่า Li Shi Qing จะใช้เทคนิคลับบางอย่างเพื่อต่อต้านการรุกรานของ Demon Qi ใครจะรู้ว่าเธอจะทนได้นานแค่ไหน จะไม่มีทางช่วยเธอได้อย่างแน่นอนหากสายเกินไป
ราชาปีศาจวัยกลางคนยิ้มอย่างขบขัน เขากำลังจะพูด แต่ถูกขัดจังหวะโดยเสี่ยวหวู่ ซึ่งจู่ ๆ ก็ก้าวไปข้างหน้าโดยดูซีดราวกับกระดาษ และพูดตะกุกตะกักอย่างสั่นคลอน “ท-เดิมพัน… เดิมพันถูกป้อนโดยสาวใช้คนนี้ และไม่มีอะไรต้องพูด ทำกับ… ท่าน!”
หยางไค่และราชาปีศาจวัยกลางคนมองดูเธอด้วยกัน คนก่อนหน้าดูสับสนไม่รู้ว่าเขาควรหัวเราะหรือร้องไห้ ในขณะที่ใบหน้าของคนหลังมืดมนและจมดิ่งลงไป
จากมุมมองของเสี่ยวหวู่ ตราบใดที่เธอรับผิดในการเดิมพัน หยางไค่จะไม่ฝ่าฝืนกฎของ Blood Arena และพวกเขาจะไม่ยึดรางวัลที่เป็นของเขาโดยธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม การทำเช่นนี้จะทำให้เธอตกอยู่ในหายนะครั้งใหญ่ Blood Arena จะลงโทษเธออย่างรุนแรง แม้ว่าเธอจะเป็นสาวใช้ในวังของ Yu Ru Meng เป็นไปได้มากว่าเธอจะจบลงด้วยความตาย
สำหรับหยางไค่ นี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เขาต้องการ! เขาหวังว่าอีกฝ่ายจะแก้ตัวให้เขาสร้างปัญหา หากเสี่ยวหวู่รับผิดทั้งหมด เขาก็ไม่มีข้อแก้ตัวที่ถูกต้องตามกฎหมายที่จะหลบหนี
“คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังพูดอะไร” ราชาปีศาจวัยกลางคนมองไปที่เสี่ยวหวู่อย่างชั่วร้าย และสีที่เหลืออยู่บนใบหน้าที่ซีดอยู่แล้วของเธอก็หายไป เน้นรอยแผลเป็นที่น่ากลัวบนใบหน้าของเธอ
หยางไค่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและยืนอยู่ข้างหน้าเสี่ยวหวู่ ดวงตาของเขาดูเฉียบคม “ฯพณฯ ของคุณช่างสง่างามจริงๆ!”
ราชาปีศาจวัยกลางคนเหลือบมองหยางไค่เล็กน้อย รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับปฏิกิริยาของเขา ท้ายที่สุดแล้ว เสี่ยวหวู่เป็นเพียงสาวใช้เล็กน้อย เธอมีค่าควรแก่การปกป้องหรือไม่? เขาเยาะเย้ย“ พี่ชายหยางเป็นคนที่มีนิสัยเหมือนกัน”
หยางไค่ไม่สนใจที่จะสนใจเขา เขาแค่เหลือบมองเสี่ยวหวู่และออกคำสั่ง “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ ถอยไป”
“แต่…” เสี่ยวหวู่เงยหน้าขึ้นเพื่อจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็ต้องกลืนคำพูดเมื่อสายตาของเธอสบเข้ากับหยางไค่
หยางไค่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ คอหักและหรี่ตามองราชาปีศาจวัยกลางคนอย่างเย็นชา “ไม่จำเป็นต้องเล่นเกมในตอนนี้ ราชาองค์นี้ต้องการรางวัลของเขา และราชาองค์นี้จะไม่ละทิ้งผลึกปีศาจหนึ่งพันล้านก้อนเหล่านั้นเช่นกัน ฉันจะให้ธูปหนึ่งดอกแก่คุณเพื่อเตรียมทุกอย่าง มิฉะนั้นอย่าหาว่ากษัตริย์องค์นี้หยาบคาย”
เมื่อการสนทนาไม่ลงรอยกันอีกต่อไป การพูดคำอื่นเป็นการเสียลมหายใจ พูดด้วยการกระทำจะดีกว่า
ราชาปีศาจวัยกลางคนหัวเราะเบา ๆ “พี่หยางไปเอาความมั่นใจที่ไหนมาสร้างปัญหาใน Blood Arena?”
หยางไค่ตอบอย่างเฉยเมยว่า “สิบเจ็ด จุ๊ จุ๊ ฯพณฯ คิดถึงฉันมากจริงๆ”
ในขณะที่คำพูดเหล่านี้ไม่สามารถอธิบายได้สำหรับเสี่ยวหวู่ที่ไม่เข้าใจพวกเขาเลย สีหน้าของราชาปีศาจวัยกลางคนเปลี่ยนไปเล็กน้อย เพราะสิบเจ็ดคือจำนวนที่แท้จริงของราชาปีศาจที่ซ่อนตัวอยู่นอกห้องและรอการซุ่มโจมตี ลานประลองโลหิตไม่ได้ตั้งใจให้หยางไค่ทำตามที่เขาต้องการ และการกดขี่ข่มเหงซ้ำที่นี่เป็นเพียงการยั่วยุหยางไค่ให้ลงมือ ทันทีที่เขากล้าที่จะเคลื่อนไหวที่นี่ ราชาปีศาจทั้งสิบเจ็ดที่อยู่ข้างนอกก็จะบุกเข้ามาข้างใน
ในช่วงฟรีสำหรับทุกคน หยางไค่ได้รับความช่วยเหลือจากบ่อยาในการฆ่าศัตรู แต่ตอนนี้เขาอยู่คนเดียว เป็นไปไม่ได้ที่จะหลบหนีเมื่อถูกล้อมรอบด้วย Demon Kings จำนวนมาก แม้ว่าท่านประมุขศักดิ์สิทธิ์จะรู้เรื่องนี้ในภายหลัง เธอก็ไม่สามารถตำหนิใครได้ เนื่องจากหยางไค่เป็นผู้กล้าสร้างปัญหาก่อน
มันก็แค่นั้น… ความรู้สึกของผู้ชายคนนี้เฉียบแหลมเกินไปเล็กน้อย ราชาปีศาจภายนอกปกปิดการปรากฏตัวของพวกเขาได้เป็นอย่างดี แต่เขาก็ยังสัมผัสได้
ราชาปีศาจวัยกลางคนหัวเราะเบา ๆ แสร้งทำเป็นไม่รู้ “พี่หยางหมายความว่าอย่างไร”
หยางไค่เหลือบมองเขาอย่างเหยียดหยามและตอบเบา ๆ ว่า “เวลาไม่เคยคอยใคร ก้านธูปสั้นมาก ฯพณฯ ของคุณควรเสร็จสิ้นการเตรียมการทันที”
ราชาปีศาจวัยกลางคนหัวเราะเบา ๆ อีกครั้ง “ราชาองค์นี้ไม่จำเป็นต้องเตรียมอะไร แต่พี่หยางควรเรียนรู้ที่จะควบคุมตัวเอง”
หลังจากที่เขาทำเสร็จ บรรยากาศในห้องรับแขกก็ตึงเครียดมาก เสี่ยวหวู่เฝ้ารอและเฝ้าดูอย่างกระวนกระวายโดยรู้ว่าสิ่งเลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้น เธอก็สับสนเหมือนกัน เธอแค่พาหยางไค่ออกไปเดินเล่นรอบเมืองศักดิ์สิทธิ์ แล้วเรื่องมันบานปลายไปถึงไหนกัน?
เมื่อความตึงเครียดในห้องกำลังจะถึงจุดแตกหัก เสียงฝีเท้าก็เข้ามาหาพวกเขาจากด้านนอก และในเวลาเดียวกัน กลิ่นอายที่ทำให้หยางไค่รู้สึกไม่สบายใจก็ปกคลุมไปทั่วตัวเขาอย่างรวดเร็ว
ออร่าของ Half-Saint!
และ… มันคือออร่าที่คุ้นเคย
อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่ออร่าของ Yue Sang แม้ว่าหยางไค่และเยว่ซางจะพบกันเพียงครั้งเดียว แต่เขาจำรัศมีของบุคคลนั้นได้ชัดเจน แล้วใครคือลูกครึ่งนักบุญผู้นี้? เขาเคยเห็นคนแบบนี้ที่ไหนมาก่อน?
หยางไค่เงยหน้าขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจและเกือบจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา เพราะใบหน้าของราชาปีศาจวัยกลางคนที่ก่อนหน้านี้มองมาที่เขาราวกับว่าเขาพร้อมที่จะกระโจนเข้าใส่คอของเขานั้นถูกบีบคั้นด้วยความทุกข์ระทม ราวกับว่าเขากำลัง กลัวคนที่เข้ามามาก
“สวัสดีครับท่าน!” เสียงหลายเสียงดังมาจากข้างนอก เห็นได้ชัดว่ามาจากราชาปีศาจที่ซุ่มโจมตีหยางไค่
ประตูถูกผลักเปิดออกด้วยเสียงเอี๊ยดอ๊าด และร่างสูงก้าวเข้ามา ผู้มาเยือนสวมชุดสีขาวและมีท่าทางองอาจและกล้าหาญ รอยยิ้มบนใบหน้าที่บอบบางและสวยงามของเขา และดวงตาที่แหลมคมคู่หนึ่งนั้นให้ความรู้สึกเย้ายวนและน่าหลงใหล ซึ่งดึงดูดใจผู้หญิงเป็นพิเศษ
หยางไค่ตกตะลึงและชี้นิ้วไปที่เขา “คุณ…”
ราชาปีศาจวัยกลางคนรีบคำนับและทำความเคารพ “สวัสดีครับท่าน!”
ผู้มาใหม่ไม่สนใจและเดินผ่านราชาปีศาจวัยกลางคนและหยุดอยู่หน้าหยางไค่สิบเมตร มุมปากของเขาโค้งเป็นรอยยิ้มขณะที่เขาพูดว่า “ฉันบอกคุณแล้ว เราจะได้พบกันใหม่”
“ไป๋โจว!” ในที่สุดหยางไค่ก็จำชื่อชายคนนี้ได้
ไม่น่าแปลกใจที่ออร่ารู้สึกคุ้นเคย มันคือเขา
หยางไค่ได้ฆ่าศัตรูนับไม่ถ้วนในขณะที่ปกป้องเมืองพยัคฆ์คำราม ดังนั้นเผ่าพันธุ์ปีศาจจึงดูเหมือนจะรับรู้ถึงความน่ากลัวของเมืองพยัคฆ์คำรามและเชิญครึ่งนักบุญมาจัดการเรื่องนี้ พวกเขาจะคาดคิดได้อย่างไรว่า Half-Saint ที่ถูกส่งมาจะพูดเพียงไม่กี่คำก่อนจะหนีไป? ก่อนจากไป Half-Saint คนนี้เคยบอก Yang Kai ว่าพวกเขาจะพบกันอีกครั้ง
Half-Saint คนนั้นแนะนำตัวเองว่าชื่อ Bai Zhuo!
ต่อมาเมื่อเขารู้ว่า Yu Ru Meng เป็นหนึ่งในสิบสอง Demon Saints Yang Kai ก็เข้าใจว่าทำไม Bai Zhuo ถึงถอยกลับในวันนั้น ปีศาจตัวอื่นอาจไม่รู้จัก Yu Ru Meng แต่เขาจำต้องจำ ดังนั้นเขาจึงจากไปอย่างเด็ดขาด
แต่หยางไค่ไม่คิดว่าจะได้เห็นไป๋โจวอีกครั้งในสังเวียนเลือดแห่งเมืองศักดิ์สิทธิ์
“มนุษย์ธรรมดากล้าดีอย่างไรที่เรียกท่านเซอร์โดยตรงด้วยชื่อของเขา!?” ราชาปีศาจวัยกลางคนเงยหน้าขึ้นทันทีเพื่อตะโกนใส่หยางไค่
หยางไค่หรี่ตามองเขาและตอบอย่างเหยียดหยาม “เขายังไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย แล้วคุณเห่าเพื่ออะไร”
ราชาปีศาจวัยกลางคนโกรธจัดและเงยหน้าขึ้นมองไป๋โจว แต่เห็นเพียงรอยยิ้มบนใบหน้าของอีกฝ่าย เห็นได้ชัดว่าไม่ได้โกรธต่อความหยาบคายของหยางไค่ จู่ๆ หัวใจของราชาปีศาจวัยกลางคนก็บีบแน่นในขณะที่เขามีความรู้สึกไม่ดีอยู่ในใจ
ดูเหมือนว่า Sir Bai Zhuo และมนุษย์คนนี้… มีความสัมพันธ์ที่ดี