ผู้แปล: Guy Gone Bad
“หรงหรง สิ่งที่คุณขอ” ซูหมิงหยูลังเล แต่ก็ยังยื่นกล่องในมือให้ซูหรง
ซู่หรงหยิบกล่องและลูบมันเบา ๆ จากนั้นเงยหน้าขึ้นและยิ้มอย่างอ่อนโยนให้ซูหมิงหยู “ขอบใจนะลูกพี่”
Su Mingyu มองไปที่ Su Rong รู้สึกพันกันในหัวใจ "Rongrong คุณตัดสินใจแล้วจริงๆเหรอ?"
ซู่หรงพยักหน้าและพูดว่า “ใช่! Yiyi และมงกุฎเจ้าหญิงต่างก็ได้รับยา S เหลือแต่ฉัน”
“แต่ทั้งสองคนไม่ได้สมัครใจ” ซู หมิงหยู พูดอย่างไม่เห็นด้วย
ซู่หรงถือกล่อง “นั่นไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือเหลือเพียงฉัน”
ซูหมิงหยูมองไปที่ซูหรง ดิ้นรนอยู่ในใจชั่วขณะหนึ่ง “แต่ไม่จำเป็นสำหรับเจ้า เฉียนเย่ก็รับได้เช่นกัน! เฉียนเย่ดูเหมือนผู้หญิง เขาเหมาะสมกว่า คุณบอกเขาว่ายานี้อาจทำให้เขาดูอ่อนกว่าวัยได้ เขาจะซื้อมันอย่างแน่นอน”
ซู่หรงถือกล่อง ยิ้มและพูดว่า “ความเป็นไปได้ของวิธีนี้ค่อนข้างสูง แต่ฉันต้องการทำบางอย่างเพื่อเขา!”
ซูหมิงหยูตัวแข็งอยู่ตรงนั้น มองดูซู่หรงอย่างลังเล “หรงหรง คุณชอบเขามากไหม”
ซู่หรงยิ้มเล็กน้อยและไม่พูดอะไร
ซูหมิงหยูมองไปที่รอยยิ้มอันอบอุ่นบนใบหน้าของซู่หรงและพึมพำอย่างไม่เห็นด้วย “ช่างเป็นการขโมยของเขา!”
ซู่หรงมองไปที่ซูหมิงหยูที่ไม่พอใจ “อันที่จริง เฉียนเย่โด่งดังมาก”
ซูหมิงหยูฮัมเพลงเบา ๆ และพูดว่า “เขาทำตัวแบบนั้นเพื่อหลอกเด็กผู้หญิงที่ไม่มีประสบการณ์เท่านั้น คุณแตกต่าง หรงหรง คุณไม่รู้หรอกว่ามีกี่คนที่เข้ามาหาคู่ คุณรู้ไหมว่าผู้หญิงทุกคนที่พวกเขาแนะนำนั้นสวย ถึงกับทำให้ใจสั่น! สงสารที่ไม่ชอบฉัน”
ซู่หรงถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า “บอกแม่ ให้คนพวกนั้นไปโดยเร็วที่สุด ฉันกลัวว่าเฉียนเย่อาจจะอิจฉา”
ซู มินหยู พูดอย่างไม่เห็นด้วย “อืม ปล่อยให้เขาหึงไปเถอะ ถ้าเขาอยากจะทำ”
ซู่หรงส่ายหัวและพูดอย่างมีความหมายว่า “ถ้าเฉียนเย่ทำเรื่องหนักเกินไป สาวๆ เหล่านั้นจะตกอยู่ในวันเลวร้าย”
ซูหมิงหยูขมวดคิ้วมองซูหรงด้วยความไม่พอใจ “หืม กางเกงน้องสาวตัวนั้นช่างอ่อนไหวจริงๆ!”
ซู่หรงยักไหล่และพูดอย่างใจเย็นว่า “เฉียนเย่ก็เหมือนกัน”
ซูหมิงหยูมองดูซู่หรงอย่างช่วยไม่ได้ “คนในตระกูลจีจากเฟิงไม่ยอมปล่อยมันไปง่ายๆ คุณมักจะอยู่เคียงข้างเจ้าชายหยู คุณต้องระวัง”
ซู่หรงพยักหน้าและตอบว่า “ฉันรู้”
จากนั้นเขาก็มองไปที่ท้องฟ้าข้างนอกและพูดกับซูหมิงหยูว่า “ลูกพี่ลูกน้อง มันเริ่มจะสายแล้ว ฉันกำลังจะไป”
ซู หมิงหยู พยักหน้าและพูดว่า “ระวังด้วย”
ซู่หรงยิ้มและพูดว่า “ฉันรู้”
“กลับมาแล้วเหรอ” Lou Yu ออกมาจากห้องโดยเอามือไพล่หลัง
ซู่หรงพยักหน้าและพูดว่า “อืม!”
Lou Yu มองเขาอย่างซับซ้อนแล้วถอนหายใจอย่างเสียใจ “คุณใช้ยานี้ไปแล้วเหรอ”
ซู่หรงตกตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ผงกหัวและพูดว่า “ใช่!” ซู่หรงก้มหน้าคิดอย่างลับๆ: ซูหมินหยูปากใหญ่ เขาบอกซู่หรงแล้ว!
หลูหยู่ขมวดคิ้ว “หรงหรง คุณซื่อตรงเกินไป อันที่จริง การพูดว่ายาจะทำให้เขาดูอ่อนกว่าวัยก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร”
ซู่หรงเงยหน้าขึ้นมองโหลวหยูราวกับตื่นจากความฝัน “เจ้าชายของฉัน นั่นคือความคิดของคุณงั้นหรือ!”
Lou Yu ตะคอกเบา ๆ และพูดอย่างภาคภูมิใจ “หรือคุณคิดว่าคนหัวดื้อ Su Mingyu สามารถคิดไอเดียที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ได้?”
ซู่หรง “…”
“เฉียนเย่อยู่ที่ไหน” ซู่หรงถามเปลี่ยนเรื่อง
“เขาไปที่ซากปรักหักพังของป่าพระอาทิตย์ตก เมื่อเร็ว ๆ นี้ ผนังของซากปรักหักพังบางลง ปรมาจารย์หลายคนวางแผนที่จะรวมตัวกันเพื่อทำลายมัน เฉียนเย่ไปที่นั่นเพื่อความสนุก” Lou Yu กล่าวอย่างแผ่วเบา
ซู่หรงพยักหน้า “โอ้ เข้าใจแล้ว”
Lou Yu มองไปที่ Su Rong และพูดว่า "ฉันสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น ฉันจะไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วคุณพักผ่อนบ้าง”
ซู่หรงเอียงศีรษะด้วยความงุนงง “หลูหยูไม่ได้ไปที่นั่นแล้วหรือ?”
Lou Yu ยักไหล่ "ผู้ชายคนนั้นยุ่งอยู่กับการดูสาวสวยเหล่านั้นเท่านั้น ฉันจะพึ่งพาเขาได้อย่างไร”
ซู่หรง “…”
เขาก้มศีรษะลง แม้ว่าหลูหยูจะกล่าวโทษหลูหยู แต่เขาก็รู้สึกกระอักกระอ่วนใจมากและใบหน้าของเขาก็เหมือนถูกไฟไหม้
Mo Yi พิงเสาด้านหนึ่งของทางเดิน เมื่อเขาเห็น Su Rong เขาก็อดไม่ได้ที่จะเชิดคางขึ้น
เมื่อซู่หรงเห็นโมยี่ เขาก็รู้สึกซับซ้อนอย่างช่วยไม่ได้
Mo Yi เอียงศีรษะและมองไปที่ Su Rong ด้วยใบหน้าที่ครุ่นคิด
ซู่หรงรู้สึกไม่สบายใจที่ถูกจ้องมองด้วยสายตาอันเฉียบคมของโม่ยี่
ซู่หรงก้มหน้า หัวใจของเขาปั่นป่วน
ซู่หรงนึกไม่ออกว่าเขาตกหลุมรักโม่อี้ได้อย่างไร บางครั้ง Mo Yi ก็น่ากลัวจริงๆ
Mo Yi เดินไปที่ด้านข้างของ Su Rong ยื่นมือออกไป ยกคางของ Su Rong อย่างเกี้ยวพาราสี Mo Yi เอียงศีรษะด้วยนิ้วเรียวของเขา “คุณได้รับยา S ไหม”
ผู้ที่ได้รับยา S จะมีกลิ่นพิเศษบางอย่างซึ่งคนทั่วไปไม่สามารถรู้สึกได้ แต่ Mo Yi ที่ได้รับยา S แล้วสามารถรู้สึกได้อย่างง่ายดาย
ซู่หรงก้าวถอยหลังอย่างงุ่มง่ามและพูดว่า “ใช่!”
“งี่เง่า ทำไมคุณไม่ให้เฉียนเย่รับมันล่ะ หากคุณปล่อยให้เขารับไป ในอนาคต คุณสามารถรังแกเขาได้ตามที่คุณต้องการ เห็นได้ชัดว่ากางเกงน้องสาวนั้นเหมาะที่จะเป็นท่อนล่าง” Mo Yi กล่าวอย่างง่วงงุน
ซู่หรง “…”
“แล้วคุณล่ะ ทำไมคุณไม่ให้เจิ้งซวนรับไปล่ะ” ซู่หรงถามพลางเลิกคิ้ว
“คุณคิดว่าฉันไม่ต้องการ? ถ้าไม่ใช่ว่านังนั่นหลอกฉันให้รับยา S เมื่อฉันยังเด็ก ฉันจะหลอกเจิ้งซวนให้รับมันอย่างแน่นอน” โม่อี้กล่าวพร้อมกัดฟัน
“อี้อี้” เจิ้งซวนกระโดดขึ้นทันทีเมื่อเห็นโมยี่รู้สึกถึงคางของซู่หรง
เจิ้งซวนรีบไป จับมือของโม่ยี่กดที่คางของเขา “อี้อี้ เจ้าแตะเขาทำไม? คุณสัมผัสฉัน! ฉันสัมผัสได้ดีกว่า”