ผู้แปล: Guy Gone Bad
ซูหรงพบลูกปัดใสจากถุงเก็บของ
“นี่คืออะไร?” เฉียนเย่ถามด้วยความสงสัย
ซู่หรงแตะมันเบา ๆ จากนั้นภาพก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขา คนแรกคือ Mo Fei, Lou Yu ถัดมาคือ Zheng Xuan, Mo Yi, Su Rong และสุดท้ายคือ Qian Ye
ซู่หรงปิดมันและพูดอย่างเป็นกังวลว่า “ดูเหมือนว่าไม่เพียงแค่นิกายที่ดีเท่านั้น แม้แต่นิกายหยิงกุ้ยก็กำลังมองหาเราเช่นกัน”
เฉียนเย่อหน้าดำคล้ำ “นี่มันเกินไปแล้ว! อุกอาจ! พวกเขากล้าดียังไง… พวกเขากล้าดียังไง…”
ซู่หรงมองไปที่เฉียนเย่ สับสน “อะไรนะ?”
“พวกเขากล้าดียังไงที่ทำให้ฉันเป็นที่สุดท้าย? ฉันสามารถปล่อยมันไปได้ว่า Mo Fei นำหน้าฉันและคุณนำหน้าฉัน แต่พวกเขากล้าเอา Lou Yu เด็กของเล่นคนนั้นมาต่อหน้าฉันได้อย่างไร? และ Mo Yi และ Zheng Xuan! ดังนั้นฉันอยู่ที่ด้านล่าง! อะไรทำให้วิดีโอนี้ อย่าให้เจอนะ!” Qian Ye ทำหน้าบูดบึ้ง
ซู่หรงกลอกตาอย่างช่วยไม่ได้ จะดีกว่าไหมถ้าจะอยู่ในอันดับสุดท้ายในวิดีโอ WANTED สู้เพื่ออะไร?
ซู่หรงพูดอย่างหมดหนทาง “คุณเป็นคนสุดท้าย เพราะคุณสำคัญที่สุด! สำคัญเท่ากับข้อแรก พวกเขาคิดอย่างสูงกับคุณจริงๆ”
Qian Ye กระพริบตา “โอ้ ดังนั้นฉันจึงสำคัญที่สุด!”
ซู่หรง “…” ถึงเวลาแล้วหรือยังที่จะต้องให้ความสำคัญกับเรื่องนี้?
หลังจากทำลายหลักฐานแล้ว ทั้งสองคนก็จากไป
…
เจิ้งซวนกำลังย่างปลาข้างทะเลสาบด้วยรอยยิ้ม
เมื่อมองไปที่เจิ้งซวน โมยี่ก็ถามว่า “เราน่าจะรีบหน่อย บางที”
“ง่ายง่าย การบดสับจะไม่ทำให้การตัดฟืน เราสามารถไปตามถนนได้หลังจากทานอาหารแล้ว” เจิ้งซวนกล่าวช้าๆและมีเหตุผล
Mo Yi มองไปที่ Zheng Xuan อย่างครุ่นคิดและพูดว่า “คุณดูมีความสุขมาก มันคืออะไร?"
เจิ้งซวนกระพริบตา “มีความสุขเหรอ? ไม่ ฉันไม่มีความสุข!”
Mo Yi กระตุกปากของเขาคิดในใจ: คุณไม่มีความสุขเหรอ? มันถูกเขียนไว้บนใบหน้าของคุณแล้ว!
โม่ยี่จับคางของเขา คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เป็นเพราะในที่สุดฉันก็ทิ้งโม่เฟยหรือ?”
"เลขที่! เป็นไปได้อย่างไร? ทุกคนช่วยกันถ้าเราอยู่ด้วยกัน ดี!" เจิ้งซวนกล่าวอย่างจริงใจ
Mo Yi มองไปที่ Zheng Xuan อย่างสงสัยและถามว่า "จริงเหรอ?"
เจิ้งซวนพยักหน้า “ใช่!”
เจิ้งซวนก้มศีรษะลง คิดกับตัวเอง: อืม! ฉันรับโม่เฟยไม่ได้แล้ว! เห็นได้ชัดว่าเขามีสามี แต่มักจะเกาะติดภรรยาของฉันเสมอ! และเฉียนเย่ไอ้นั่น! ดวงตาที่หื่นกระหายของเขามองหา 'เหยื่อ' ของเขาทุกวัน! ไอ้ลูกหมา!
"ที่นี่." เจิ้งซวนยื่นปลาย่างให้โม่ยี่
โมยีรับมันไว้แล้วพูดว่า “นายน้อยชอบปลาที่คุณย่างที่สุด แล้วก็สัตว์ทะเลตัวน้อยด้วย”
"กิน." เจิ้งซวนยิ้มและคิดกับตัวเองว่า “รู้สึกดีมากที่โมเฟยและลูกกลมๆ นั้นไม่ได้อยู่ที่นี่”