ผู้แปล: Guy Gone Bad
Cheng Mobai แตะคางของเขา “แม้ว่าตอนนี้ฉันจะเป็นคนจน แต่ศิษย์ของฉันก็รวย!”
หวังเว่ยซิงยักไหล่ “ศิษย์ของคุณ? เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราจะพบเขาเมื่อใด บางทีสถานการณ์ของพวกเขาก็น่าเป็นห่วงเช่นเดียวกับเรา”
ใบหน้าของ Cheng Mobai มืดลง ต้องการ Mo Fei และคนอื่น ๆ ทุกที่ ศิษย์ของเขาอ่อนแอเกินไป และสิ่งที่อยู่ในมือของเขาก็ดีเกินไป ใครจะจินตนาการได้ว่ามีสายตากี่คู่จ้องมองมาที่เขา
“ศิษย์ของข้า…เขาจะไม่เป็นไร” Cheng Mobai พูดเช่นนั้นพลางเหล่ตา
Wang Weixing พยักหน้า “ฉันก็หวังอย่างนั้น!”
…
“อาชู~” โม่เฟยจาม
Lou Yu ถามว่า "คุณสบายดีไหม"
โม่เฟยพยักหน้า “ใช่ มันควรจะเป็นเพราะชิฟุคิดถึงฉัน ฉันต้องไปหาเขาให้เร็วที่สุด”
Lou Yu กล่าวว่า "ตอนนี้ shifu ของคุณอยู่กับ Wang Weixing และเพลิดเพลินกับช่วงเวลาส่วนตัวของพวกเขา เขาไม่มีเวลาคิดถึงคุณเลย”
โม่เฟยเม้มริมฝีปาก “เป็นไปได้อย่างไร? Wang Weixing ไม่น่าสนใจพอสำหรับ Shifu ของฉัน Lou Yu คุณคิดว่า shifu ของฉันจะหิวตอนนี้หรือไม่”
Lou Yu มอง Mo Fei ว่า "ไม่มีทาง Shifu ของคุณเป็นเจ้านายชั้นดิน เขาไม่ต้องกินอาหาร เขารู้สึกหิวได้อย่างไร”
โมเฟยกระตุกปากของเขา “นั่นอาจจะไม่จริง! บางทีชิฟูของฉันอาจจะหิวตอนนี้”
Lou Yu ยิ้มและพูดว่า “ฉันคิดว่า Shifu ของคุณไม่หิว แต่คุณหิว กินเร็ว…”
โม่เฟยรับเนื้อหลูหยูย่างให้เขา แล้วกัดไปหนึ่งคำ ดวงตาเป็นประกาย “อืม ดีกว่ามาก!”
Lou Yu ยิ้มและพูดว่า "ตราบเท่าที่คุณชอบ"
…
เฉียนเย่นั่งอยู่ข้างๆ ราวกับกำลังครุ่นคิด
ซู่หรงถามว่า “มีอะไรเหรอ?”
“ศิษย์จาก Yingui Sect ที่ฉันฆ่าครั้งที่แล้ว มีบางสิ่งที่พิเศษอยู่ในใจของเขา” เฉียนเย่กล่าว
ซู่หรงพูดพร้อมกับหรี่ตา “มีอะไรพิเศษหรือ? มันคืออะไร?"
“คนที่ฉันฆ่าไปก่อนหน้านี้คือหลานชายของไอ้แก่ที่อยู่จุดสูงสุดของโลก ความทรงจำในใจของเขาบอกว่า Cheng Mobai และ Wang Weixing หลบหนีจากปรมาจารย์แห่งสวรรค์โดยใช้คาถาต้องห้าม คาถาต้องห้ามอาจย้อนกลับมาทำร้ายพวกเขา” เฉียนเย่กล่าว
ซู่หรงเบิกตากว้าง “ไม่นะ! ถ้าความแข็งแกร่งของพวกเขาลดลงจริงๆ ทำไมผู้ปลูกฝัง Yingui ที่เราพบทั้งหมดถึงไม่รู้…”
Qian Ye ยักไหล่ “ผู้อาวุโสระดับโลกคนนั้นต้องการกอบโกยความมั่งคั่งของ Cheng Mobai และ Wang Weixing ดังนั้นเขาจึงไม่บอกใคร และเป็นเพียงการคาดเดาว่าความแข็งแกร่งของ Cheng Mobai และ Wang Weixing ถอยหลังแล้ว”
ซู่หรงขมวดคิ้วและพูดอย่างครุ่นคิด “อย่างนั้นหรือ”
เฉียนเย่มองเขา "หรงหรง เราควรบอกเรื่องนี้กับโม่เฟยไหม"
ซู่หรงส่ายหัว “ฉันไม่รู้”
เฉียนเย่ถอนหายใจ “อาจจะยังไม่ใช่ตอนนี้ โม่เฟยจะกังวลถ้าเขารู้”
ซู่หรงพยักหน้า “ฉันก็คิดอย่างนั้น!”
…
“Wang Weixing คุณกำลังย่างอะไรอยู่” Cheng Mobai เข้าหา Wang Weixin และถามด้วยความสงสัย
Wang Weixing ยักไหล่ “หนู!”
Cheng Mobai เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม “หนู? Tut คุณย่างหนูให้ฉันโดยไม่คาดคิด? ฉันจะไม่กินมัน”
หวังเว่ยซิงเหลือบมองเขา “ไม่ใช่สำหรับคุณ เพื่อตัวฉันเอง”
เฉิงโมไป่ “…”
“คุณยังต่ำพอที่จะกินเนื้อหนู! คุณช่างน่าสมเพชยิ่งนัก!” Cheng Mobai กล่าวอย่างไม่พอใจ
Wang Weixing ยักไหล่ “ฉันน่าสงสารเหรอ? คุณไม่ดีขึ้นแล้ว! คุณไม่มีแม้แต่เนื้อหนูที่จะกิน”
Cheng Mobai ตะคอก “เป็นไปได้อย่างไร? ฉันแค่รู้สึกว่ามันไร้ศักดิ์ศรีที่จะกินมัน!”
Wang Weixing ยักไหล่ “ถ้าอย่างนั้นคุณก็หิวต่อไป”
เฉิงโมไป่ “…”
"อืม! กลิ่นดีมาก!” Cheng Mobai กล่าวว่า "ไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะไม่เก่งเรื่องการกลั่น แต่เก่งในการคั่ว กลิ่นไม่แรง!”
Wang Weixing ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ “ขอบคุณสำหรับคำชมของคุณ”