ตอนที่ 1751: ตอนพิเศษของ Mr. Bo และ Mrs. Bo
ผู้แปล: การแปล Henyee บรรณาธิการ: การแปล Henyee
Lou Luo ชอบไปทางทิศตะวันตกเพราะเป็นที่ที่เขาอยู่ เธอรับเขาและพาเขากลับบ้านด้วย แต่เห็นได้ชัดว่าวันนี้คนๆ นี้เงียบลง
Lou Luo ลดการจ้องมองของเธอ ในอดีตจะมีบางครั้งที่เขาเงียบไปเล็กน้อย
“คุณไม่พอใจที่ฉันจำอดีตไม่ได้เหรอ” Lou Luo ถามคนที่นอนอยู่บนขาของเธอ
ทันใดนั้นบุคคลนั้นก็ยิ้มและจับมือเธอ เสียงของเขามีเสน่ห์และน่าฟัง "เลขที่. ตราบใดที่คุณจำได้ว่าต้องพาฉันกลับบ้านทุกวัน นั่นก็เพียงพอแล้ว”
“ในละคร พวกเขาต้องการให้คู่หูฟื้นความทรงจำเสมอ” Lou Luo มองไปที่เขา ดูเหมือนเธอจะยังไม่เชื่อว่าเธอรู้จักเขาในอดีต
Bo Yin รู้สึกได้ถึงสิ่งนี้อย่างแผ่วเบา เขายิ้มอย่างอ่อนโยน "ทุกอย่างปกติดี. ถ้าเจ้าฟื้นความจำ ข้าจะพาเจ้าไปพบใครสักคน ถ้าคุณไม่ทำ เราสามารถเริ่มออกเดทกันใหม่ได้”
Lou Luo ยิ้ม คำพูดของเขาทำให้คนสบายใจเสมอ
นี่คือเหตุผลที่คนอื่นชอบเลี้ยงเมียน้อยหรือหนุ่มหล่อ?
ตอนแรกเธอควรจะทำรายงานที่ทำงานให้เสร็จในวันนี้ แต่เมื่อเธอจำได้ว่าเขากำลังวางแผนที่จะเข้าร่วมการประชุมทางธุรกิจ เธอจึงนำรายงานของเธอออกมา
เพื่อนผู้หญิงทุกคนของเธอรู้ถึงการมีอยู่ของเขา
มีคนถามเธอว่างานของเขาคืออะไร
นี่เป็นคำถามที่ยากสำหรับ Lou Luo ท้ายที่สุดแล้วบุคคลนี้ไม่ค่อยได้ออกไปไหนเลยในตอนกลางวัน เขามักจะออกไปข้างนอกตอนกลางคืน
“เขาทำงานในบาร์?”
“เขาเป็นนักเรียนไม่ใช่เหรอ? เขาไม่ต้องตื่นเช้าเหรอ?”
บางคนบอกเธอว่าผู้ชายอย่างเขาจะไม่คบกับคนอย่างพวกเขาอย่างจริงใจ
Lou Luo รู้เรื่องนี้เช่นกัน สิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับความมั่นใจ
ผู้ชายในวัยเดียวกันมักจะชอบหญิงสาวที่อ่อนหวานและเคารพเขา แต่ความคิดของ Lou Luo นั้นง่ายมาก เมื่อเขาอยู่ข้างเธอ เธอรู้สึกสบายใจจริงๆ
เธอรู้ว่าขอบเขตอยู่ที่ไหน
ตอนนี้เธอมีปัญหาที่ยุ่งยาก เธอสงสัยว่าเธอควรถามเกี่ยวกับงานของเขาหรือไม่ ท้ายที่สุด เธอสังเกตเห็นว่าเมื่อคนอื่นเลี้ยงบุคคลที่สามนอกบ้าน พวกเขามักจะช่วยบุคคลที่สามทำงานของเขาหรือเธอ
แต่คนๆ นี้ไม่เคยขออะไรจากเธอเลย
มากที่สุดที่เขาเคยทำคือโทรหาเธอและถามว่า “วันนี้คุณกลับมาเร็วกว่านี้ได้ไหม”
เขามักจะทำให้ Lou Luo รู้สึกว่าเขาคิดถึงเธอจริงๆ เหมือนกับสามีที่รอภรรยาของเขา
1
Lou Luo ไม่ต้องการปรากฏตัวมากเกินไปแม้ว่าเธอจะเป็นคนวัตถุนิยมก็ตาม แต่เธอยังต้องให้สิ่งตอบแทนแก่เขา
“คุณ…” Lou Luo หยุดชั่วขณะ “คุณเริ่มทำงานหรือยัง”
Bo Yin มองไปที่เธอ “ใช่” เขาตอบ
Lou Luo ไม่ได้ซ่อนความคิดของเธอ “งานอะไรคะ? คุณต้องการความช่วยเหลือจากฉันไหม”
“การเขียนโปรแกรมภาษาซี” Bo Yin โน้มตัวเข้ามาใกล้ “คุณต้องเลี้ยงดูฉันอย่างเหมาะสมเท่านั้น และอย่าทิ้งฉันไว้คนเดียวที่บ้านเสมอไป ตอบกลับข้อความของฉันโดยเร็วที่สุด และอย่าวางสายเมื่อคุณอยู่ในการประชุม”
นิ้วของ Lou Luo แข็งเมื่อได้ยินสิ่งนี้
อีกวันเธอจะถามเพื่อนผู้หญิงของเธออีกวัน
เธอต้องการถามพวกเขาว่าทำไมคนที่เธอเลี้ยงถึงแตกต่างจากคนที่ผู้อำนวยการเก่าคนอื่นๆ เลี้ยง
อย่างไรก็ตาม มันก็ดูสมเหตุสมผลเช่นกัน
คนนี้ฉลาดมากและรู้วิธีทำให้เธอมีความสุข เขาไม่เคยวัตถุนิยม เขาแตกต่างจากเธอ
แม้ว่าเขาต้องการอะไรจริงๆ เขาจะไม่พูดตรงๆ ระดับของเขาไม่ได้ต่ำขนาดนั้น
คนที่เธอพากลับบ้าน เธอเข้าใจเขาในระดับหนึ่ง
“ฉันตรงเกินไป” Lou Luo ยิ้มเบา ๆ และบีบใบหน้าของเขา เครื่องแต่งกายระดับมืออาชีพของเธอทำให้คอของเธอยาวมาก “ฉันทำร้ายคุณหรือเปล่า”
Bo Yin ใช้โอกาสนี้และลดการจ้องมองของเขา “ใช่ ฉันเจ็บจริงๆ”
2