ผู้แปล: Sissy That Walk
ผู้ประกาศข่าวค่อนข้างมีประสบการณ์ อ่อนโยน และควบคุมบรรยากาศได้ดี Yi Jie ค่อนข้างน่าเบื่อและไม่พูดอะไรมาก แต่เธอก็สุภาพมากและปฏิบัติต่อ He Bai อย่างดี และเธอก็ไม่ได้ทำตัวเหมือนซุปเปอร์สตาร์เลย
หลังจากการสื่อสารง่ายๆ การสัมภาษณ์ก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ ผู้ประกาศข่าวพูดคุยกับ Yi Jie และ He Bai อยู่เบื้องหลังเพื่อถ่ายภาพบ้างในบางครั้ง การสัมภาษณ์สิ้นสุดลงหลังจากหนึ่งชั่วโมงและการถ่ายทำก็เริ่มขึ้นหลังจากนั้น
Yi Jie ทำตามความคิดของ He Bai หลังจากเปลี่ยนชุดและแต่งหน้าแล้ว เธอทำทุกท่าที่เธอขอ แต่เธอไม่มีอารมณ์จริงๆ เหอไป๋มองไปที่ยี่เจี๋ยที่กำลังพลิกหน้าหนังสือด้วยสายตาของเธอที่มองลงมาที่กล้อง ดูเศร้าหมองเล็กน้อย เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยและแอบถอนหายใจ
เป็นนักแสดงได้เงินเยอะก็จริงแต่คนที่ได้จริงๆอาจจะไม่มีความสุขก็ได้
ไม่รู้ว่าหน่อมแน้มตี้กำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้… เมื่อรู้ตัวว่าสติของเขาดับวูบไปแล้ว เหอไป่รวบรวมสติและจดจ่อกับการยิงอีกครั้ง เขาพยายามหาทางให้กำลังใจยี่เจี๋ย
สามชั่วโมงต่อมา ในที่สุดเหอไป๋ก็วางกล้องลงและล้มลงบนที่นั่งผู้โดยสารหลังเลิกงาน เขายิ้มให้ลี่รู่ด้วยความลำบากใจ “ขอโทษที่ให้รอนาน คุณไม่จำเป็นต้องไปส่งฉันที่สถานีรถไฟใต้ดิน แค่ไปส่งฉันที่สถานีรถไฟใต้ดินก็ได้ พักผ่อนเร็ว ๆ นี้”
“ฉันเป็นลูกจ้างของคุณ ดังนั้นหน้าที่ของฉันคือไปรับคุณและขับรถกลับ แค่จ่ายโบนัสการเดินทางให้ฉันตอนสิ้นเดือน” Li Ru เปิดรถและมองไปที่ท้องฟ้าเมื่อเธอถอยกลับ ยิ้มว่า “พยากรณ์บอกว่าวันนี้หิมะจะตก ดูท้องฟ้าสิ ฉันเดาว่าหิมะแรกของปีนี้กำลังจะมาในไม่ช้า”
เหอไป๋มองไปที่ท้องฟ้าสีเทาข้างนอกนั่นเช่นกันและพยักหน้า โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นตอนที่เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง เขาจึงหยิบโทรศัพท์ออกมา และนั่นคือหนิว จุนเจี๋ย เขาตอบด้วยรอยยิ้ม “คุณเล่นบาสเก็ตบอลเสร็จแล้วเหรอ? ตอนนี้ฉันอยู่ทางตอนเหนือของเมืองและกำลังเดินทางกลับหอพัก คุณต้องการอะไรไหม ฉันสามารถซื้อให้คุณได้”
“ไป๋! หอพักของเราถูกขโมย! ตอนนี้ตู้เสื้อผ้าและลิ้นชักของเรารกไปหมด แล็ปท็อปสี่เครื่องและโพลารอยด์บนโต๊ะของคุณหายไปหมดแล้ว! เพียงกลับมาอย่างรวดเร็วเพื่อดูว่าคุณทำสิ่งใดหายอีกหรือไม่ ตำรวจจะมาพร้อมกับผู้สอนในไม่ช้าและพวกเขาจะตรวจสอบกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดิน…ยังไงก็ตามกลับมาเร็ว ๆ นี้ ลาวเอ๋อบ้าไปแล้ว กระดาษที่เขาเขียนมาครึ่งปีอยู่ในแล็ปท็อป และรูปถ่ายบนแล็ปท็อปของคุณ ฉัน % และ *Y*(…ให้ตายเถอะโจรนั่น เขาแค่ขโมยของเราและไม่ได้ล็อคกุญแจ ดังนั้นมันต้องเป็นคนที่เรารู้จัก! เขามาเมื่อฉันจับเขา!”
เหอไป๋ตกใจมากจนนั่งตัวตรง เมื่อนึกถึงวิดีโอและบันทึกเสียงคำขอโทษของ Di Qiuhe ที่เขาบันทึกไว้ในแล็ปท็อป เขารู้สึกว่าสมองของเขาโล่งไปหมด เขาพูดอย่างเป็นกังวลว่า “ผมกลับมาแล้ว!” จากนั้นเขาก็วางสายและค้นหาเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของแล็ปท็อป และลงชื่อเข้าใช้บัญชีที่เขาเปิดใช้งานในตอนแรกเพื่อล็อคไฟล์จากระยะไกล
ตอนนี้เขารู้สึกโชคดีมากที่ได้ใช้เงินจำนวนมากเพื่อซื้อแล็ปท็อปจากแบรนด์ใหญ่นี้ ต้องมีเหตุผลสำหรับราคาที่สูงนั้น อย่างน้อยเขาก็ไม่ต้องกังวลเรื่องการรั่วไหลเมื่อแล็ปท็อปหาย ตอนนี้เขาหวังเพียงให้หัวขโมยไม่ตรวจดูไฟล์ในแล็ปท็อปของเขา แต่เลือกที่จะหนีไปเมื่อได้มันมา
"เกิดอะไรขึ้น?" Li Ru ถามด้วยความกังวลเมื่อเห็นใบหน้าบูดบึ้งของเขา
เหอไป๋ต้องปล่อยให้เธอขับรถกลับเดี๋ยวนี้ ดังนั้นเขาจึงพยายามพูดโดยไม่กังวลว่า “หอพักถูกขโมยและแล็ปท็อปที่มีไฟล์สำคัญของฉันถูกขโมย ฉันต้องกลับไปให้เร็วที่สุด”
Li Ru ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินเช่นนั้น และเธอก็เหยียบคันเร่งเพื่อเร่งความเร็วรถ
เหอไป๋คาดเข็มขัดนิรภัยและเรียกตีชิ่วเหอเมื่อมีบางอย่างเกิดขึ้นในใจของเขา แต่โทรศัพท์ของเขาปิดอยู่ เขาจึงหันไปกดหมายเลขของ Wang Boyi
“ใช่ คุณเหอ ตอนนี้ Master Di กำลังถ่ายทำละครเรื่องนี้อยู่ เขาสามารถพักผ่อนได้ภายในครึ่งชั่วโมงเท่านั้น”
“บอกเจ้านายของคุณว่าแล็ปท็อปของฉันถูกขโมย และมีวิดีโอและบันทึกเสียงที่เขาส่งมาให้ฉันเกี่ยวกับการที่เขาขอโทษฉันด้วยการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์! เขามีทีมใช่มั้ย? ขอให้เขาส่งคนไปดูอินเทอร์เน็ต! ฉันเพิ่งล็อคแล็ปท็อปของฉันจากระยะไกล ดังนั้นตอนนี้แล็ปท็อปจึงปิดอยู่ ไม่มีใครสามารถค้นหาเจอได้ และฉันได้เข้ารหัสไฟล์วิดีโอและไฟล์เสียงเหล่านั้น ดังนั้นการเจาะเข้าไปจึงไม่ใช่เรื่องง่าย อย่างไรก็ตาม เพื่อความแน่ใจคุณควรส่งคนไปดูอินเทอร์เน็ต ตอนนี้ฉันกำลังกลับไปที่หอพักและดูว่าตำรวจจะจัดการอย่างไร ฉันจะติดต่อคุณในภายหลัง”
จากนั้นเขาก็วางสายและเกาผมอย่างกระวนกระวาย
ในช่วงชีวิตที่แล้วเขาใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในหอพักแห่งนั้นมาสี่ปี และเขาไม่ได้ทำกระติกน้ำร้อนหายด้วยซ้ำ ทำไมชีวิตนี้ถึงโดนลักขโมย? เส้นทางประวัติศาสตร์ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันได้…เป็นเพราะวิดีโอของ Di Qiuhe เหล่านั้นหรือไม่?
เขารู้สึกสะดุดใจเมื่อนึกถึงเรื่องนั้น และเขาก็ยิ่งวิตกกังวลมากขึ้นไปอีก
ให้ตายสิ เขาควรจะลบวิดีโอพวกนั้นตั้งแต่แรกแทนที่จะบันทึกเป็นไฟล์ที่เข้ารหัส!
รีบวิ่งกลับไปที่หอพัก ตำรวจและอาจารย์ก็อยู่ที่นั่นแล้ว ได้บันทึกกล้องวงจรปิดไว้ด้วยแต่ไม่พบบุคคลต้องสงสัยเข้า-ออก
“ทุกคนคิดว่ามีคนอื่นแตะกุญแจหอพักของคุณหรือเปล่า โทรหาฉันหากคุณมีเงื่อนงำใด ๆ และอย่าพูดออกมาในตอนนี้” อาจารย์ผู้สอนดูแย่มากหลังจากส่งตำรวจออกไป ขณะที่เขาบอกพวกเขาพร้อมกับขมวดคิ้ว
การขโมยนี้ต้องดำเนินการโดยบางคนที่พวกเขารู้จัก แต่เขาในฐานะผู้สอนต้องรับผิดชอบอย่างแน่นอนเมื่อมีขโมยในหมู่นักเรียนเหล่านั้น
ทุกคนพยักหน้าและส่งเขาออกจากหอพัก
Niu Junjie กันสายตาที่อยากรู้อยากเห็นเหล่านั้นออกจากหอพักอื่น ๆ และเกาผมของเขาอย่างกระวนกระวายใจ เขามองไปที่เหล่าต้าที่กำลังปลอบใจเหล่าเอ้อ เขาพูดด้วยอารมณ์ไม่ดี “ไม่มีอะไรสำคัญในแล็ปท็อปของฉันและเหล่าต้า ดังนั้นมันไม่เป็นไรที่จะเสียมันไป แต่เหล่าเอ้อมีกระดาษอยู่ในแล็ปท็อปของเขา ดังนั้นหากแล็ปท็อปของเขาหาย งานทั้งหมดของเขาตลอดทั้งปีก็จะหายไป! โอ้ และแล็ปท็อปของคุณมีอะไรสำคัญหรือเปล่า ไป๋?”
เหอไป๋เช็ดหน้าและพยักหน้าอย่างเศร้าสร้อย “ใช่ ฉันมีของสำคัญอยู่ที่นั่น และถ้าพวกเขารั่วไหล Di Qiuhe จะพาดหัวข่าว…” วิดีโอขอโทษและบันทึกเสียงจูบนั้นเป็นเพียงประวัติศาสตร์ที่น่ารังเกียจ! โง่มาก!
หลังจากคำพูดของเขา คนอื่นๆ ก็มองมาที่เขากันหมด แม้แต่ Chen Jie ที่อยู่ในอารมณ์เศร้าก็ยังรู้สึกร่าเริงขึ้นเล็กน้อย
“มีบางอย่างที่ทำให้เขากลายเป็นพาดหัวข่าว…” หนิว จุนเจี๋ยกลืนน้ำลายหนึ่งคำแล้วถามว่า “ไม่ควรเป็นวิดีโอที่คุณกับตี ชิวเหอกำลังทำ… ถ้าอย่างนั้นมันจะต้องไม่รั่วไหล คุณต้องการให้ฉันขอให้แฮ็กเกอร์ช่วยหรือไม่”
เหอไป๋ตกใจกับคำพูดของเขาและเตะเขาด้วยความโกรธ “คุณกำลังพูดถึงอะไร! เราเป็นแค่เพื่อนกัน! วิดีโอที่ฉันพูดถึงคือวิดีโอที่เขาทำเพื่อขอโทษฉัน! นั่นเป็นความคิดที่ไม่ดีของคุณ! ดื่มสามช็อต! มันจะรั่วไหลออกมาได้อย่างไร!”
“ไม่ ไม่…” หนิวจุนเจี๋ยปิดปากด้วยความลำบากใจ
“เดี๋ยวก่อน แฮ็กเกอร์?” เฮ่อไป๋ถูกโจมตีและดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นทันที เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรหา Xing Shaofeng และพูดอย่างมีความสุขว่า “ฉันมีความคิด! เราสามารถเอาไฟล์ของเรากลับมาได้แน่นอน!”
หวือ! Chen Jie ผลัก Wang Hu และ Niu Junjie ออกไปอย่างรุนแรงและยืนข้างเขาด้วยสายตาที่ร้อนแรง