ผู้แปล: Sissy That Walk
เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ เหอไป๋ก็ไม่โทรมาอีก แต่เขาเพียงแค่ส่งข้อความถึงผลลัพธ์ของปัญหา จากนั้นวางโทรศัพท์และเริ่มครุ่นคิดว่าเขาควรซื้อบ้านหลังไหน ประสบการณ์นี้สอนให้เขารู้ว่าการมีสถานที่เป็นของตัวเองนั้นสำคัญมาก ด้วยบ้าน เขาสามารถเก็บสิ่งสำคัญทั้งหมดไว้ในนั้น
ค่าตอบแทนที่ Di ให้เขานั้นใจดีมากจริงๆ และเมื่อรวมกับเงินออมของเขาแล้ว เขาก็สามารถซื้อบ้านที่แพงกว่านี้ได้ ด้วยความคิดนี้ คอนโดมีระดับที่เขามองผ่านๆ ครั้งหนึ่งสามารถแทรกตัวเองกลับเข้ามาในความคิดของเขา และภาพก็ชัดเจนจนไม่สามารถละทิ้งได้ง่ายๆ
เมื่อพูดถึงการซื้อสิ่งของ เราจะต้องซื้อสิ่งที่ดีที่สุดเสมอ และด้วยรายได้ปัจจุบันของเขา เหอไป่สามารถครอบคลุมการจำนองรายเดือนได้ นอกจากนี้ เมื่อถึงเวลาที่เขาเรียนจบวิทยาลัยและซื้อลอตเตอรีคืน การจำนองรายเดือนก็จะหมดปัญหาไปโดยสิ้นเชิง ถ้าเขาสามารถคิดเงินดาวน์ได้ เขาก็ไม่สามารถคิดหาเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่ควรซื้อบ้านหลังนั้น…. แถมชุมชนนั้นก็น่าอยู่และห่างจากบ้านฝางแค่สวนสาธารณะ บ้านแบบนี้ขาดตลาดอยู่เสมอ และถ้าเขาลังเล คนอื่นอาจซื้อมัน ยิ่งไปกว่านั้น ไม่เหมือนกับบ้านปูนดิบ เขาไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับการตกแต่งภายในและเขาสามารถย้ายเข้าไปอยู่ได้ทันที
“คุณชอบชุมชนนี้ไหม” Niu Junjie โน้มตัวเข้าไปและหลังจากที่เขาเหลือบมองไปรอบ ๆ ชุมชนนั้น เขาก็พูดว่า “คุณมีสายตาที่ดี ชุมชนนี้อยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนและตัวเมือง และค่อนข้างใหม่และมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน หากคุณซื้อบ้านที่นี่ คุณจะไม่ต้องทนทุกข์ทรมานกับเสียงที่น่ารำคาญของเพื่อนบ้านที่กำลังตกแต่ง นอกจากนี้การจัดการทรัพย์สินยังยอดเยี่ยมอีกด้วย ในราคานี้มันเป็นขโมย”
คำพูดของ Niu ทำให้ He Bai เชื่อมากขึ้น เขาหันกลับมาด้วยความประหลาดใจและหยอกล้อ “ทำไมคุณถึงรู้เรื่องชุมชนนี้มากขนาดนี้? คุณคืออะไร? ผู้พัฒนาสถานที่แห่งนี้?”
เหอไป๋แค่หมายถึงเรื่องตลกเท่านั้น แต่ถึงกระนั้นก็ทำให้เขาประหลาดใจ หนิวจุนเจี๋ยพยักหน้าและตอบด้วยสีหน้าภาคภูมิใจว่า “ใช่ ลุงคนหนึ่งของฉันพัฒนาสถานที่แห่งนี้ และเขาเป็นนักธุรกิจที่มั่นคงและซื่อตรง และโครงการของเขาเป็นทองคำแน่นอนในตลาด ครั้งหนึ่งเขาให้คอนโดฉันเป็นของขวัญวันเกิด แต่ฉันไม่เคยตรวจสอบห้องนั้น และแม่ของฉันก็เก็บกุญแจไว้ให้ฉัน”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เหอไป๋ก็ขมวดคิ้วและสังเกตใบหน้าที่จริงใจของหนิวในความเงียบ จากนั้นเขาก็เอาแขนโอบไหล่แล้วพูดว่า “ลุงของคุณเป็นคนพัฒนาที่นี่เหรอ? ฉันกำลังคิดว่าบางทีคุณอาจจะรู้ว่ามีบ้านสำรองอยู่ไหม” เมื่อพูดถึงการซื้อของแพงพอๆ กับบ้าน เหอไป๋จะใช้การเชื่อมต่อใดๆ ก็ตามที่เขาสามารถหาได้เพื่อต่อรองราคาให้ตัวเอง
“ชุมชนไหน? เออ มีจริงด้วย คุณลุงของคุณจองทาวน์เฮาส์ไว้สำหรับสมาชิกในครอบครัว… ไม่มีวิลล่าเหรอ? ก็… มีเพนต์เฮาส์ที่มีห้องใต้หลังคาเหลืออยู่สองหลัง หนึ่งเล็กและหนึ่งใหญ่ บ้านหลังใหญ่ตั้งใจให้เป็นของขวัญสำหรับลูกพี่ลูกน้องของคุณเมื่อเธอแต่งงาน แต่ต่อมาเธอแต่งงานในต่างประเทศ บ้านจึงว่างเปล่าตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา อันเล็กเป็นเนื้อหยาบและเรากำลังจะขาย เราไม่อยากให้มันสูญเปล่า”
หลังจากวางสายกับแม่ของเขา หนิว จุนเจี๋ยก็หันศีรษะไปด้านข้างแล้วถามว่า “คุณต้องการอันไหน”
เหอไป๋หยิบโทรศัพท์ออกมาทันทีและแสดงให้หนิวเห็นข้อความที่แจ้งเหอไป๋ถึงยอดเงินในบัญชีธนาคารของเขา “เงินดาวน์สำหรับบ้านสองหลังนี้เป็นเท่าไหร่? ฉันต้องการซื้ออะไรก็ได้ที่ฉันสามารถจ่ายได้ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เจ้าจะเป็นที่ปรึกษาที่มีค่าของข้า!”
“ดิ จะฆ่าฉันเพราะสิ่งนี้” Niu กวาดดูความสมดุลและคิดหนักอยู่พักหนึ่ง ทันใดนั้น เขาก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา และเขาก็วางโทรศัพท์ของเหอไป๋ทันทีและถามว่า “ไป่ คุณชอบความคิดที่จะรับงานบางอย่างจากครอบครัวของฉันอย่างไร? เรากำลังจะเปิดตัวนาฬิกาผู้หญิงรุ่นพิเศษใหม่ในช่วงคริสต์มาสนี้ พ่อของฉันใช้มันเป็นของขวัญสำหรับแม่ของฉันเพื่อฉลองวันครบรอบแต่งงานของพวกเขา และมีเพียง 100 ชิ้นเท่านั้นที่มีจำหน่ายทั่วโลก เดิมที คุณพ่อของฉันต้องการช่างภาพต่างชาติที่มีชื่อเสียงให้ถ่ายโฆษณาสำหรับนาฬิกาเรือนนี้ แต่ช่างภาพคนนั้นไม่ว่าง และตอนนี้เราขาดช่างภาพ จะลองดูไหม?”
"ทางการค้า?" เหอไป่หยุดชั่วคราวและคิดย้อนกลับไปถึงชาติที่แล้วเพื่อหาว่านาฬิกาเรือนใดที่หนิวพูดถึง อย่างไรก็ตาม ในบรรดาคอลเลคชันนาฬิกาคลาสสิกทั้งหมดที่กลุ่ม Niu ออก เขาไม่สามารถนึกถึงนาฬิกาที่มีนาฬิกาเพียงเรือนเดียวได้ เหอไป่ลังเลและตอบว่า “ถ้าเป็นคนอื่น ฉันคงรับงานนี้แทบไม่ทัน แต่ฉันไม่แน่ใจเกี่ยวกับการทำงานเพื่อครอบครัวของคุณ อย่างที่คุณทราบ ฉันไม่มีประสบการณ์ในการถ่ายทำโฆษณาและไม่มีการรับประกันว่าฉันจะทำงานได้ดี คุณ…"
"ไม่ต้องห่วง. ฉันเชื่อในตัวคุณ!" Niu ขัดจังหวะและจับมือด้วยความตื่นเต้น “ซีรีส์นี้จะไม่เปิดตัวพร้อมกันทั้งหมด เราจะขายเพียงสิบตัวต่อปีและสามารถซื้อได้ผ่านการสั่งซื้อเท่านั้น นอกจากนี้โฆษณาจะไม่แสดงบนทีวีหรือสิ่งใดก็ตามที่เผยแพร่ต่อสาธารณะ จะมีการนำเสนอในโบรชัวร์ผลิตภัณฑ์สำหรับลูกค้าวีไอพีของเราเท่านั้น และโบรชัวร์อื่น ๆ สำหรับหน่วยงานจัดประมูล เนื่องจากนาฬิกาเหล่านั้นจะถูกขายในการประมูลเช่นกัน และผลกำไรจะถูกนำไปใช้เพื่อการกุศล สรุปแล้ว ผลิตภัณฑ์นี้มีไว้เพื่อเป็นของขวัญจากพ่อของฉันให้กับแม่ของฉันเท่านั้น และจะเป็นของขวัญระดับไฮเอนด์สำหรับลูกค้าวีไอพีของเราด้วย คุณไม่ต้องกังวลกับมัน”
'ปรากฎว่าเป็นนาฬิกาวีไอพี ไม่แปลกใจเลยที่ฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้ในชีวิตที่แล้ว แต่...'
“นาฬิกาเรือนนี้มีความหมายพิเศษสำหรับครอบครัวของคุณ ฉันไม่มีประสบการณ์ในการถ่ายทำโฆษณามาก่อน ดังนั้น…”
เมื่อรู้สึกถึงความลังเล Niu Junjie คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วขัดจังหวะเขาว่า “แล้วเรื่องนี้ล่ะ? คุณถ่ายโฆษณาให้ฉันฟรีๆ แล้วฉันจะเอาโฆษณาที่ไม่ระบุตัวตนนี้ไปให้พ่อของฉันดูว่าเขาจะพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้บ้าง ถ้าเขาโอเคคุณก็จ่าย ถ้าไม่ก็ไม่จ่าย ฉันจะซื้ออาหารเย็นให้คุณและพาคุณไปดูบ้านเอง ฉันจะช่วยคุณทำงานเอกสารทั้งหมดด้วย คุณคิดอย่างไร?"