ผู้แปล: Sissy That Walk
Lihu Park เป็นสวนสาธารณะที่สร้างขึ้นรอบ ๆ Lihu สำหรับครั้งนี้ สถานีโทรทัศน์เมือง B เลือกที่จะถ่ายภาพที่ระลึกสำหรับโฮสต์ใหม่ที่นี่ด้วยเหตุผลสองประการ หนึ่ง เนื่องจากที่นี่ตั้งอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบและสวยงาม และอีกอย่างคือ….จองที่นี่ราคาถูก
“สถานีโทรทัศน์ได้จองพื้นที่ทางฝั่งตะวันตกของทะเลสาบเป็นเวลา 2 วัน และจัดเข็มขัดกั้นแยก เพื่อนร่วมงานบางคนไปที่นั่นเพื่อจัดฉาก” Lin Rui สมาชิกอีกคนของกลุ่มตกแต่งภาพได้ย้ายอุปกรณ์ออกไปข้างนอกขณะอธิบาย เมื่อเห็นว่าเหอไป๋ยกกล่องที่หนักที่สุดขึ้นโดยตรง เขาก็อดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นตบบ่าเหอไป่และพูดว่า: "อย่าบังคับตัวเอง ถ้ามันหนักเกินไปที่จะย้ายในครั้งเดียว ให้ทำสองครั้ง ฉันจะไปกับคุณ คุณยังสามารถสูงขึ้นได้อีกเล็กน้อยตามอายุของคุณ คุณต้องให้ความสนใจมากกว่านี้ อย่ากดทับกระดูกของคุณ”
มือที่ตบไหล่นั้นอ่อนโยนมาก เป็นกิริยาที่สุภาพ เหอไป๋มองดูร่างกายที่ผอมบางของ Lin Rui และอุปกรณ์หนักในอ้อมแขนของเขา จากนั้นมองไปที่ Ma Qun ที่กำลังเอาผ้าประกอบฉากขนาดเบาในมือไปที่ด้านหน้ารถ รอยบุ๋มบนใบหน้าของเหอไป๋เปลี่ยนจากตื้นเป็นลึกอย่างรวดเร็ว เขาเอื้อมมือไปช่วย Lin Rui ยกอุปกรณ์และพูดว่า: “ไม่เป็นไร ฉันสามารถยกมันได้ ฉันเพิ่งมีวันเกิดปีที่ 21 ความสูงของฉันอาจจะไม่เพิ่มขึ้นอีกต่อไป แต่ดูใบหน้าที่เปล่งปลั่งของคุณสิ มีข่าวดีที่บ้านไหม”
Lin Rui อดไม่ได้ที่จะแสดงรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาหลังจากที่เขาได้ยินคำถามของ He Bai และตอบว่า: "ไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่ในที่สุดภรรยาของฉันก็คลอดผู้หญิงให้ฉันหลังจากผ่านไปหลายปี"
“สาวดี เธอจะอยู่ใกล้คุณ ขอแสดงความยินดีกับคุณและภรรยาของคุณ” เหอไป๋มองดูใบหน้าของหลินรุ่ยด้วยสีหน้าแห่งความสุข เขาอยากจะถ่ายรูปหลินรุ่ย แต่เนื่องจากกล่องในมือ เขาเอื้อมหยิบกล้องไม่ได้ เขาจึงกระซิบว่า 'น่าเสียดายจัง 'ในใจของเขา.
Lin Rui และ He Bai พูดคุยกันขณะเดินไปที่ปลายทางการถ่ายภาพ เมื่อมีหัวข้อหนึ่ง ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็แน่นแฟ้นขึ้นอย่างรวดเร็ว พวกเขาก้าวอย่างรวดเร็วโดยไม่รู้ตัวและทิ้งคนอื่นไว้ข้างหลัง
หลังจากมองไปที่ Lin Rui และ He Bai คนขับรถที่เดินข้างๆ Ma Qun ยิ้มและส่ายหัว สะกิด Ma Qun “คุณ ลินต้องพูดถึงลูกสาวของเขาอีกครั้ง ผู้ชายคนนั้นจะต้องหลงใหลในตัวลูกสาวของเขาในอนาคตอย่างแน่นอน เหอไป๋มีอารมณ์ดี ดังนั้นเขาจึงมีความอดทนที่จะฟังการพูดคุยเรื่องการเลี้ยงดูที่ยืดยาวเหล่านั้น”
Ma Qun เซเล็กน้อยหลังจากถูกเขาสะกิด การแสดงออกของ Ma Qun ไม่ค่อยดีนัก แต่เขาก็ปกปิดมันอย่างรวดเร็ว และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “He Bai เป็นคนดี แต่ไม่แน่ใจว่าเขาจะทำงานใน Saint Elephant ได้อีกนานแค่ไหน ยังไงก็ตาม เขาเป็นแค่นักเรียนปีสอง ไม่ได้มีความเป็นผู้ใหญ่หรือมีความมานะอดทน”
“ทำไมเขาไม่เป็นผู้ใหญ่และไม่อดทน? ฉันคิดว่าเขาเป็นคนดี ยิ่งกว่านั้นเขาจะเป็นนักเรียนรุ่นน้องในภาคการศึกษาหน้าและเขาจะจบการศึกษาในไม่ช้า ฉันรู้สึกว่าคุณหลี่ต้องการเก็บเขาไว้ใน Saint Elephant นางสาวลี่ขอให้เราเกลี้ยกล่อมให้เขามาในครั้งนี้ เธอต้องการทราบทักษะการถ่ายภาพของเขา ดูเหมือนว่าผู้บริหารระดับสูงพร้อมที่จะฝึกฝนให้เขาเป็นช่างภาพ” คนขับรถซุบซิบสิ่งที่เขาได้ยินจากคนอื่นพร้อมกับถอนหายใจ “การเป็นช่างภาพเป็นเรื่องดี มีรายได้มากขึ้นพร้อมกับโอกาสในการพัฒนาที่ดีรออยู่ เหอไป๋มีความสามารถที่ดีและมีแรงผลักดันที่จะเรียนรู้ เขาจะมีอนาคตที่สดใสอย่างแน่นอน มันเป็นความจริงที่ว่าคลื่นในแม่น้ำแยงซีกระตุ้นคลื่นฉันใด คนรุ่นใหม่ก็เก่งกว่าคนรุ่นเก่าฉันนั้น”
ผู้ฟังอาจรับรู้ความหมายที่ไม่ได้ตั้งใจในสิ่งที่พูด Ma Qun ขมวดคิ้วและแววตาของเขาก็เต็มไปด้วยความบึ้งตึง
'เหมือนในแม่น้ำแยงซีที่มีคลื่นย้อนกลับมากระตุ้นคลื่นด้านหน้า คนรุ่นใหม่จึงเก่งกว่าคนรุ่นเก่า' ปัจจุบัน ลุงของเขาเป็นช่างภาพที่ดีที่สุดใน Saint Elephant ความหมายของคนขับคือลุงของเขาเป็นเหมือนคลื่นด้านหน้าที่จะซัดบนหาดทรายโดยผู้มาใหม่? และลุงสัญญาว่าจะฝึกให้เขาเป็นช่างภาพ เขารู้สึกเศร้าใจที่เหอไป่โผล่ออกมาอย่างกระทันหันและถูกหลี่รู่เอาจริงเอาจังและปล้นทรัพยากรที่ควรจะเป็นของเขา
ฉากถ่ายทำได้จัดขึ้นที่ริมทะเลสาบแล้ว เพื่อนร่วมงานที่มาที่นี่ก่อนรีบไปหาพวกเขาและรับอุปกรณ์หลังจากเห็นพวกเขา และแนะนำพวกเขาให้ทำงานอื่น
หลังจากทำงานอย่างหนักเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง การตั้งค่าฉากก็เสร็จสมบูรณ์ รถของสถานีโทรทัศน์กำลังแล่นมา และกลุ่มวัยรุ่นก็ลงจากรถ
“ทีมแต่งหน้าและทีมคอสตูมโปรดเตรียมตัวให้พร้อม หัวหน้าหม่าอยู่ที่ไหน? มีคนไปที่รถและขอให้ผู้นำ Ma มาที่นี่” เจ้าหน้าที่ฝ่ายจัดการตะโกนด้วยเสียงอันดัง
Ma Qun ออกมาจากฝูงชนและรับหน้าที่ขอให้ผู้นำ Ma มา
เมื่อทำเสร็จแล้ว เหอไป๋ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เขาถอยออกไปยังรอบนอกของฝูงชนและเฝ้าดูเจ้าหน้าที่ที่ทำงานนำคนหนุ่มสาวเข้าไปในโรงแต่งหน้าชั่วคราว เขาพบและพูดคุยกับคนขับรถ จากนั้นเขาก็หยิบกล้องและเดินไปรอบ ๆ ทะเลสาบซึ่งอยู่ไม่ไกลจากสถานที่ถ่ายภาพ
แสงแดดเป็นที่น่าพอใจและระลอกน้ำก็ลอยอยู่ในทะเลสาบอย่างแผ่วเบา ทันใดนั้นมีนกพิราบสีขาวเข้ามาในกล้อง มันบินผ่านต้นวิลโลว์ร้องไห้ บินอยู่เหนือห้องแสดงริมทะเลสาบ และตกลงบนยอดศาลากลางทะเลสาบ หลังจากเล็มขนจนสุดแล้ว มันก็กระพือปีกและบินเข้าไปในป่าไม่ไกลนัก
เหอไป๋กดปุ่มชัตเตอร์เบาๆ เขายิ้มและตรวจสอบฉากทะเลสาบที่เขาเพิ่งถ่าย เมื่อเห็นการยิงเริ่มขึ้น เขาเดินกลับอย่างรวดเร็ว
บนเก้าอี้ชิงช้าสีขาว สาวสวยเอนตัวเอียงๆ ถือหนังสือในมือ เธอเงยหน้าขึ้นและหลับตา ดูเหมือนว่าเธอจะรู้สึกถึงแสงแดดอันอบอุ่นที่ลูบไล้ใบหน้าของเธอ
“ดี สถานะที่ดี อดทนไว้ ผ่อนคลายไหล่และยิ้มให้หวานขึ้นอีกหน่อย”
ชายอ้วนวัยกลางคนที่สวมชุดชนเผ่าผ้าฝ้ายและผ้าลินินถือกล้องล้อมรอบหญิงสาวเพื่อถ่ายภาพ เขาแนะนำพนักงานข้าง ๆ เพื่อปรับแผงไฟเป็นครั้งคราว
เหอไป๋มองสิ่งเหล่านี้ด้วยมุมมองที่แปลกใหม่ สายตาของเขาจับจ้องไปที่ชายอ้วนวัยกลางคนที่กำลังถ่ายทำและในที่สุดก็ตกลงไปที่ผู้หญิงคนนั้น สายลมที่พัดมาด้วยความบังเอิญทำให้กระโปรงของหญิงสาวแกว่งไกว เขาถูกสัมผัสและถือกล้องเพื่อจับภาพฉากที่หญิงสาวก้มหัวและลูบไล้กระโปรงของเธอ
"ลมกำลังพัด. ทุกคนโปรดตั้งใจฟังให้มากขึ้น” ช่างภาพวางกล้องลง ชี้แนะทีมงานคอสตูมให้ปรับเสื้อผ้าและผมของหญิงสาว เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย “มีแสงธรรมชาติที่ดีเพียงไม่กี่ชั่วโมง ทุกคน ได้โปรดรีบมา”
ฝูงชนตอบรับและเร่งดำเนินการ
“เขาคือ Ma Xingtong หัวหน้าทีมและเป็นอาของ Ma Qun เขาได้รับเชิญให้ถ่ายแบบขึ้นปกนิตยสารแฟชั่นชั้นนำ 4 เล่ม ซึ่งเป็นผู้เล่นอันดับต้น ๆ ของเกม” Lin Rui อธิบายให้ He Bai ฟังด้วยเสียงต่ำ เหอไป๋ไม่รู้ว่าหลินรุ่ยยืนอยู่ข้างหลังเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ หลังจากเห็น Ma Qun ยื่นขวดน้ำให้ Ma Xingtong ระหว่างการถ่ายทำ Lin Rui ก็หยุดชั่วคราวและพูดด้วยเสียงที่เบาลงว่า “เขา Ma Xingtong ไม่มีลูก ดังนั้นเขาจึงรัก Ma Qun หลานชายของเขา เขาตั้งใจที่จะปลูกฝัง Ma Qun ให้เป็นผู้สืบทอดของเขา นางสาวลี่พอใจกับคุณ แม้ว่าคุณหลี่และผู้นำหม่าจะเป็นเพื่อนเก่าที่มีความสัมพันธ์ที่ดี แต่อย่างไรก็ตาม คุณต้องให้ความสนใจมากกว่านี้”
เหอไป๋พยายามย่อยคำเหล่านี้ ในที่สุด เขาก็เข้าใจว่าท่าทีแปลก ๆ ของ Ma Qun มาจากไหน และเขาชื่นชม Lin Rui ในใจสำหรับคำอธิบาย อย่างไรก็ตาม มีผู้คนมากมายอยู่รอบๆ ในเวลานี้ เขาพูดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าเพื่อแสดงความเข้าใจ แสดงว่าเขาจะให้ความสนใจมากขึ้น
ทั้งคู่เข้าใจโดยปริยาย ไม่พูดอะไรอีก และไม่เดินหน้าต่อไป พวกเขายืนอยู่ข้างนอกและดูคนที่กำลังยุ่งอยู่กับการทำงาน แล้วเข้าไปช่วยขนย้ายอุปกรณ์ในเวลาอันควรเมื่อเกิดเหตุเปลี่ยนไป
เมื่อได้รับแรงบันดาลใจเป็นครั้งคราว เหอไป๋ก็จะถือกล้องของเขาเพื่อจับภาพและถ่ายภาพเจ้าบ้านหนุ่ม ทำอย่างเงียบ ๆ เขาพยายามที่จะไม่มีใครสังเกตเห็น
เมื่อถึงเวลาพักเที่ยง รถขายอาหารตามสั่งของสถานีโทรทัศน์ก็มาถึงตรงเวลา ผู้คนรวมตัวกันเพื่อรับประทานอาหารกลางวัน เหอไป๋ยังไม่ได้ไปที่ศูนย์กลางฝูงชน เขานั่งยองๆ ข้างนอกและคุยกับ Lin Rui เกี่ยวกับการเป็นพ่อแม่และประสบการณ์ในการตกแต่งภาพ หม่า คุน ที่พาเขามาที่นี่และพูดจาไพเราะ ตอนนี้ดูเหมือนจะลืมเขาไปแล้ว เขาเดินตามหม่าซิงถงไปรอบๆ เท่านั้น ทิ้งทั้งสองไว้ที่มุมห้อง
ทุกคนทำงานต่อหลังอาหารกลางวัน สี่ชั่วโมงต่อมา ในที่สุดการถ่ายทำก็สิ้นสุดลง
“พักก่อนนะทุกคน เอาของออกไปแล้วเราจะไปกันต่อในวันพรุ่งนี้” หม่าซิงถงวางกล้องลงและเช็ดเหงื่อที่หน้าผาก เขาออกคำสั่งหลังจากดูสภาพอากาศ
Ma Qun ขึ้นมาและยื่นขวดน้ำให้อย่างเกรงใจ
“วันนี้คุณมีผลงานที่ดี” Ma Xingtong หยิบน้ำขึ้นมาและกล่าวชม Ma Qun เขายิ้มและพูดว่า “เราไม่มีตารางการถ่ายทำที่แน่นในวันพรุ่งนี้ ฉันดูรูปถ่ายของคุณที่คุณส่งมาให้ฉันครั้งล่าสุด พวกเขาเป็นคนดี. ฉันจะให้คุณลองพรุ่งนี้”
ดวงตาของ Ma Qun เป็นประกายหลังจากที่เขาได้ยินสิ่งนี้ พยักหน้าอย่างรีบร้อนและสัญญาว่าเขาจะทำงานได้ดี
เมื่อเห็นพวกเขาทำตัวแบบนี้ ทุกคนก็รู้ว่า Ma Xingtong กำลังปูทางให้ Ma Qun จึงชมเชยให้กำลังใจโดยตรงหรือโดยปริยาย
Lin Rui ยังคงยืนอยู่บริเวณรอบนอก เขาขมวดคิ้วและพูดด้วยความสงสัย “มันไม่ถูกต้อง คุณหลี่กล่าวว่าหากความคืบหน้าในการถ่ายทำเป็นไปอย่างรวดเร็ว คุณสามารถติดตามและลองดูได้ ทำไมถึงเป็น Ma Qun ในตอนนี้? คุณลี่ไม่ได้คุยกับหัวหน้าหม่าล่วงหน้าเหรอ?”
“อาจจะเป็นเช่นนั้น” เหอไป่กดไหล่ของเขาและตบเบา ๆ เพื่อเอาใจเขา เขาตั้งใจจะหยุดหลินไม่ให้เดินหน้าเผชิญหน้ากับหม่าซิงถงและพูดว่า “ไม่ใช่เรื่องใหญ่ เขาอาจจะลืม ยังดีที่เราได้พักผ่อน งานถ่ายเหนื่อยกดดันมาก ไม่สะดวกเท่ากับการพูดคุยกับคุณเกี่ยวกับการเลี้ยงดู”
Lin Rui ผลักหัวของ He Bai อย่างยอมจำนนและส่ายหัว “เฮ้ ในฐานะที่เป็นผู้ชาย คุณจะซ่อนตัวเพื่อพักผ่อนได้อย่างไร หากเป็นโอกาสของคุณ จงคว้ามันไว้ อย่าปล่อยให้คนสกปรกใช้ประโยชน์จากช่องโหว่”
นี่ตรงไปตรงมาเล็กน้อย เหอไป๋ยิ้ม แสดงลักยิ้มบนใบหน้าซ้าย และพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของคุณ อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ทุกคนที่จะหวงแหนโอกาสนี้ สำหรับผม แม้ว่าผมอยากเป็นช่างภาพแต่งานหลักตอนนี้คือการเรียน ฉันมาที่ Saint Elephant เพื่อหาค่าเล่าเรียนและค่าครองชีพ ไม่ใช่เพื่อจุดประสงค์อื่น” ยิ่งไปกว่านั้น ลุงกับหลานชายคนนั้นอยู่ในลีกอย่างชัดเจน พวกเขามีความเข้าใจโดยปริยายที่จะเพิกเฉยต่อเขา เขาเป็นคนนอกไม่ต้องการถามปัญหา
หมายความว่าเขาจะไม่อยู่ใน Saint Elephant เป็นเวลานาน เขาวางแผนที่จะจากไปหลังจากที่เขาได้รับเงินเพียงพอ และไม่สนใจโอกาสที่ถูกฉกฉวยไปจากเขา Lin Rui มองไปที่ He ซึ่งยังเด็กและไร้เดียงสา Lin พูดไม่ออกอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ส่ายหัวและยิ้ม “คุณพูดถูก นักเรียนต้องตั้งใจเรียน สำหรับการเชื่อฟังอย่างมีเลศนัยของ Ma Qun ในวันนี้ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของ Li หลังจากที่เธอกลับมาจากการเดินทางเพื่อทำธุรกิจ”
มีรถของสถานีโทรทัศน์อีกคันมาตอนคนเตรียมเก็บของกลับบ้าน สองสาวรีบลงจากรถตามด้วยคนดูแล
“ขอโทษ ขอโทษ เรามาช้า โปรดช่วยเราและช่วยถ่ายรูปให้พวกเขาด้วย” ผู้รับผิดชอบกล่าวว่าในขณะที่พาผู้หญิงไปหา Ma Xingtong หน้าผากของเขาอาบไปด้วยเหงื่อเนื่องจากความร้อน และเขาอธิบายอย่างเร่งรีบว่า “นาย แม่คะ พรุ่งนี้ 2 สาวต้องไปถ่ายรายการนอกเมือง จะต้องถ่ายภาพของพวกเขาในวันนี้ ขอโทษที่ทำให้คุณทำงานอีกครั้ง คืนนี้ฉันจะซื้ออาหารเย็นให้คุณ”
ร่องรอยของความไม่พอใจปรากฏขึ้นในดวงตาของ Ma Xingtong สายตาจับจ้องไปที่หลานชายครู่หนึ่งก็เกิดความคิดหนึ่งขึ้นมา เขาตอบอย่างมีชั้นเชิงว่า “ยินดีต้อนรับ ถ่ายภาพต่อไปก็ไม่มีปัญหา แต่พระอาทิตย์กำลังจะตกดินแล้ว มีเวลาไม่พอถ้าเรายิงพวกมันทีละตัว เราต้องยิงพวกมันพร้อมกัน ” ผู้รับผิดชอบพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ไม่เป็นไร เราทำตามคำสั่งของคุณ”
“ไม่ต้องกังวล ฉันมีสถานการณ์ที่นี่” หม่าซิงถงยื่นขวดน้ำให้เขาและพูดต่อว่า “เพราะมันเป็นงานนอกแผน เราจึงไม่ได้เตรียมการ ฉันเป็นช่างภาพที่มีประสบการณ์คนเดียวที่นี่ นอกจากผมแล้วก็มีน้องใหม่คนเดียวที่ถ่ายได้ แต่ฉันมั่นใจได้ว่าผู้มาใหม่มีฝีมือ แต่ขาดประสบการณ์ ดังนั้นสำหรับเด็กผู้หญิงสองคนนี้ใครตามฉันไปยิงและใครตามผู้มาใหม่”
ทุกคนที่อยู่ในนั้นนิ่งเงียบหลังจากได้ยินเรื่องนี้
ผู้คนใน Saint Elephant ยังคงเงียบเพราะพวกเขารู้ว่า Ma Xingtong เป็นช่างภาพคนเดียวที่สามารถถ่ายภาพได้ในวันนี้ ในขณะที่ผู้มาใหม่ที่สามารถถ่ายภาพตามที่ Ma Xingtong กล่าวถึงจะหมายถึง Ma Qun อย่างไรก็ตาม ทักษะการถ่ายภาพของ Ma Qun นั้น……น่าสงสัย…
พนักงานของสถานีโทรทัศน์ที่มาที่นี่เพื่อช่วยยังคงนิ่งเงียบ เพราะสำหรับเด็กผู้หญิงสองคนนี้ เด็กผู้หญิงคนหนึ่งมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเจ้าบ้านเก่า Haoge ในสถานี อีกฝ่ายมีภูมิหลังที่โด่งดัง แต่พวกเขาไม่รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังผู้หญิงคนนั้น อย่างไรก็ตาม ทั้งคู่ไม่สามารถโกรธเคืองกันได้ ดังนั้นจึงเป็นปัญหาใหญ่ในการตัดสินใจ
เหอไป๋ยังคงนิ่งเงียบเพราะหนึ่งในผู้หญิงสองคนนี้คือ Liu Huanhuan ซึ่งทรยศต่อ Niu Junjie