ผู้แปล: Sissy That Walk
เป็นวันหยุดปีใหม่ไม่นานหลังจากที่เหอไป่กลับไปมหาวิทยาลัย เขาถูกรบกวนจากเรื่องที่เหยียน ฮุยไปเยี่ยมบ้านแฟนและพูดคุย โดยที่ในใจ เหอไป๋กลับบ้านวันแรกในวันหยุด ชิวเหอไม่อยู่ เขาจึงรีบไปเยี่ยมบ้านแฟนทันที
“ คุณ Bai ตัวน้อยช่างน่ายินดี” Hu Zhao ทักทายเขาทันทีที่เขาเปิดประตูให้ He Bai เห็น He Bai ปกคลุมไปด้วยเกล็ดหิมะ เขาจึงนำผ้าขนหนูมาให้เขา Hu Zhao มองออกไปนอกหน้าต่างและขมวดคิ้ว “ดูเหมือนว่าหิมะจะยังไม่หยุดในเร็วๆ นี้”
เขาหยิบผ้าเช็ดตัวที่ Hu Zhao นำมาให้เขา เหอไป๋ปัดเกล็ดหิมะบนเสื้อโค้ทของเขา และเขาตอบว่า “หิมะจะไม่หยุดจนกว่าจะถึงวันพรุ่งนี้ ลุงหู คุณเคยเห็นชิวเหอไหม? ฉันเพิ่งโทรหาเขาและไม่สามารถติดต่อเขาได้”
Hu Zhao ปิดประตู เขาหยิบเสื้อโค้ทและผ้าพันคอของ He Bai และแขวนไว้อย่างดี หลังจากนั้นเขาก็หยิบรองเท้าใส่ในบ้านมาให้ He Bai และถามด้วยความสับสนว่า “ติดต่อเขาไม่ได้เหรอ? ชิวเหอออกไปแต่เช้าโดยบอกว่าเขากำลังจะไปประชุมกับผู้กำกับสำหรับละครเรื่องใหม่ของเขา เขาจะไม่กลับมาจนกว่าจะถึงตอนเย็น”
ผู้กำกับละครเรื่องใหม่? ผู้อำนวยการ Lin Mo ที่เขาหมายถึงคือ?
เมื่อได้ยินสิ่งที่ Hu Zhao พูด He Bai พยักหน้า จากนั้นเขาก็ตรวจสอบเวลา เป็นเวลาห้าโมงเย็นแล้ว และอีกไม่นาน Qiuhe จะกลับมา
เมื่อคิดได้เช่นนั้น เขาจึงเดินเข้าไปในห้องโถงและเห็นแฟนต้ากำลังเลือกดูรูปภาพเก่าๆ ของเขา เขาเดินเข้าไปหาเขาและเริ่มพูดคุยกับเขา
Fan Da เริ่มแสดงความรักต่อ He Bai อย่างแท้จริงหลังจากพบปะกับเขาหลายครั้ง เขาแสดงด้านที่สนิทสนมของเขาต่อ He Bai ในขณะที่เขาสุภาพและเข้มงวดต่อ He Bai บางครั้งพวกเขาจะพูดคุยอย่างใกล้ชิดมากกว่าที่เขาคุยกับ Di Qiuhe
Fan Da กำลังแบ่งปันเรื่องราวของเขาในขณะที่ดูรูปถ่ายเก่า ๆ ของเขา ฟังปฏิกิริยาของ He Bai เขาถาม He Bai ว่า "ดูเหมือนว่าคุณคุ้นเคยกับภูเขานี้มากในรูปถ่าย คุณเคยไปที่นั่นด้วยหรือไม่"
“ไม่ น่าเสียดายที่ฉันไม่มี ฉันแค่อยากไปชมพระอาทิตย์ขึ้นที่นั่น ตั้งใจจะไปที่นั่นมานานแล้ว” ด้วยน้ำเสียงที่เสียใจ เขาพูดต่อว่า “หวังว่าฉันจะได้ไปเยี่ยมเร็วๆ นี้ ”
“ฉันจะพาคุณไปฮันนีมูนของเรา”
คู่ชื่นชมรูปถ่ายหันกลับไปที่เสียงที่มาจาก Qiuhe กำลังเดินไปหาพวกเขา เขาทักทาย Fan Da ด้วยรอยยิ้มกว้าง และเขาหยุดที่ด้านข้างของ He Bai เขาก้มลงและจูบ He Bai ที่แก้ม "อะไรนะ น่าประหลาดใจที่วันนี้คุณไปเยี่ยมคุณปู่ ฉันคิดว่าจะไปรับคุณที่มหาวิทยาลัยในวันพรุ่งนี้”
เหอไป๋หน้าแดงเพราะพฤติกรรมใกล้ชิดของตีชิ่วเหอ เขาผลักตีชิ่วเหอเบา ๆ และมองไปที่ฟ่านต้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส เหอไป่ตอบหลังจากกระแอมในลำคอว่า “เราเสร็จเมื่อบ่ายวันนี้ ดังนั้นฉันจึงคิดว่าทำไมไม่ไปเยี่ยมคุณปู่ การประชุมของคุณกับผู้อำนวยการ Lin Mo เป็นอย่างไรบ้าง ละครเรื่องใหม่นี้ถ่ายทำนานแค่ไหน?”
“มันไปได้สวย ละครเรื่องนี้จะใช้เวลาประมาณ 4 เดือนครึ่ง ไม่ใช่เวลาที่นานนัก” Di Qiuhe ก้าวถอยหลังเนื่องจากเขาเพิ่งกลับมาจากข้างนอก เขากังวลว่าร่างกายของเขายังคงเย็นจากเกล็ดหิมะ เขาไม่ต้องการให้ลูกสุนัขของเขาหนาว จากนั้นเขาก็มองไปที่ฟ่านต้าและพูดว่า “คุณปู่ หยานฮุยติดต่อฉันวันนี้ เธอบอกว่าเธอจะมาเยี่ยมที่นี่ในวันรุ่งขึ้น”
เมื่อได้ยินสิ่งที่ Di Qiuhe พูด รอยยิ้มสดใสของ Fan Da ก็แผ่วลงเล็กน้อย เขาแตะอัลบั้มรูปในมือและไม่พูดอะไรเลย
เหอไป่ถอนหายใจในใจ เขารินชาร้อนให้แฟนต้าเพื่อพยายามทำให้เขารู้สึกดีขึ้น จากนั้นเขาก็ถามตีชิ่วเหอที่นั่งตรงข้ามเขาบนโซฟา “ทำไมฉันถึงติดต่อคุณไม่ได้”
“แบตเตอรี่ของฉันหมด” ตีชิ่วเหอหยิบโทรศัพท์ออกมาชาร์จ เมื่อเขากำลังจะแกล้งเหอไป่ ถามคำถามเช่น คุณคิดถึงฉันไหม และเช่นนั้น เขาก็ได้รับโทรศัพท์
เหอไป๋รินชาร้อนให้ตีชิ่วเหอเช่นกัน และเขาถามอย่างเป็นกันเองว่า “ใครล่ะ”
“หยาน ฮุย” ตี ชิวเหอขมวดคิ้ว จากนั้นเขาก็ส่งเธอไป และใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงหลังจากที่เขาได้ยินสิ่งที่มาจากอีกฝั่งของโทรศัพท์ เขาตอบสั้น ๆ และวางสาย จากนั้นเขาก็มองไปที่เหอไป่และฟานต้าและพูดอย่างกระวนกระวายใจว่า “หยาน ฮุยมีรถ บังเอิญเป็นลูกสาวของเธอ Qin Yunyu ที่เพิ่งโทรหาฉัน ตอนนี้ Yan Hui อยู่ในห้องฉุกเฉิน ฉันต้องไปตรวจเธอที่โรงพยาบาล” จากนั้นเขาก็ขอให้ Hu Zhao หารถให้เขา
เหอไป๋ตกใจอย่างมาก “ฉันจะไปกับคุณ”
“เด็กๆ” ฟาน ดา หยุดพวกเขา และเขาพูดอย่างจริงจังว่า “ไม่ต้องตกใจ ขับรถอย่างปลอดภัย คอยแจ้งข้อมูลให้ฉันทราบเมื่อไปถึง ฉันจะดูว่าฉันทำอะไรได้บ้าง”
เหอไป่พยักหน้าอย่างเงียบ ๆ และจากไปพร้อมกับชิวเหอ
เมื่อเห็นทั้งสองออกจากบ้าน Hu Zhao จึงเดินเข้าไปและมองไปที่ Fan Da ด้วยความกังวลที่เขียนขึ้นทั่วใบหน้าของเขา “ลุง Fan จะเป็นอย่างไรถ้า Yan Hui … ถ้าเรารู้ดีกว่านี้ เราน่าจะพบเธอเร็วกว่านี้”
“มันจะไม่เปลี่ยนแปลงอะไร” แฟนต้าวางอัลบั้มรูปในมือทิ้ง “ทุกอย่างถูกออกแบบตั้งแต่วินาทีที่หยาน หุยตัดสินใจหย่า หากเรากำหนดเวลานัดพบเร็วกว่านี้ หยาน หุยจะประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ก่อนหน้านี้เท่านั้น อาจเป็นอุบัติเหตุอื่นๆ ถ้าไม่ใช่อุบัติเหตุทางรถยนต์ . ฉินหมิงเฉียงเป็นคนขี้โกงอะไร!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น Hu Zhao ก็ตกตะลึง “อุบัติเหตุนี้ถูกออกแบบมา?”
“เป็นไปได้มากที่สุด” แฟนต้าก้มหัวลงแตะขอบอัลบั้ม เสียงของเขาทุ้มขึ้น “ไม่มีเรื่องบังเอิญแบบนี้ในโลก”
ปรากฎว่านี่ไม่ใช่อุบัติเหตุอย่างแน่นอน ระบบเบรกของรถของ Yan Hui ถูกดัดแปลง สิ่งที่ดีคือเธอไม่ได้ขับรถด้วยความเร็วสูงเมื่อเกิดอุบัติเหตุ และเธอขับรถไปที่พื้นที่กันชนแทนการจราจร เธอไม่ได้รับบาดเจ็บรุนแรง เธอได้รับการวินิจฉัยว่าขาขวาหักและได้รับการกระทบกระเทือนเล็กน้อย
“ขอบคุณพระเจ้าที่วันนี้หิมะตก และแม่ไม่ได้ขับรถด้วยความเร็วสูง” Qin Yunyu กล่าวด้วยน้ำเสียงที่แสดงความเกลียดชัง เด็กหญิงผู้น่าสงสารพยายามอย่างมากที่จะไม่ร้องไห้ออกมาในขณะที่ดวงตาของเธอแดงก่ำ “แม่ของฉัน คุณปู่ทุ่มสุดตัวเพื่อฆ่าแม่เพื่อปิดปากเธอ! ฉันพอแล้ว! ฉันพอแล้ว!”
เธอตัวสั่นและสุดท้ายเธอก็ร้องไห้ออกมาพร้อมกับพูดว่า เด็กสาวผู้น่าสงสารที่เติบโตมาพร้อมกับช้อนเงินในปากของเธอ มีฐานะร่ำรวยและมีชีวิตที่ไม่ราบรื่น เธอรู้สึกใจสลายเมื่อได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับแม่ของเธอ
เหอไป๋รู้สึกสงสารเด็กหญิงคนนี้มาก เขาจึงยื่นทิชชู่ให้เธอ
Qin Yunyu หยิบทิชชู่เช็ดน้ำตาและกล่าวขอบคุณ He Bai จากนั้นเธอหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อระงับน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา แต่เธอก็เริ่มสะอึกจากอารมณ์ที่เก็บกดไว้ทั้งหมด
เหอไป่ถอนหายใจและยื่นขวดน้ำให้เธอ
ตอนนี้ Di Qiuhe กลับมาจากการสนทนากับหมอแล้ว สิ่งที่เขาเห็นคือฉากที่ลูกสุนัขของเขาปลอบโยนสาวงามทั้งน้ำตา เขารู้สึกแปลก ๆ ในหัวใจ เขาเดินไปข้างหน้าและดึงเหอไป่เข้ามาในอ้อมแขนของเขาและมองไปที่ Qin Yunyu พูดด้วยคิ้วที่ขมวดเป็นปมว่า "ฉันได้จัดโรงพยาบาลที่ดีกว่าสำหรับแม่ของคุณ คุณแจ้งเรื่องนี้กับตำรวจหรือยัง พวกเขาพูดอะไร”
เมื่อเห็นใบหน้าที่ขุ่นมัวของ Di Qiuhe Qin Yunyu ก็ดูกลัว อาการสะอึกของเธอแย่ลงและเธอส่ายหัว “ใช่ ฉันมี แต่พวกเขาบอกเพียงว่าเป็นรถที่ไม่ได้รับการดูแลอย่างดี มันไม่ได้ถูกดัดแปลง… ปู่ของฉันออกแบบสิ่งนี้ไว้แล้ว ตำรวจจะไม่พูดความจริง”
ช่างเป็นจิ้งจอกแก่ที่ฉลาดอะไรเช่นนี้!
เหอไป๋ขมวดคิ้ว