ผู้แปล: Sissy That Walk
อาคารที่อยู่ติดกับหอคอยเป็นโรงแรมระดับ 5 ดาว เมื่อเหอไป่มาถึงก็ใกล้จะเที่ยงคืนแล้ว เขากระวนกระวายรีบขึ้นไปชั้นบนและตรวจดูตีชิ่วเหอ
จากความทรงจำของเขาและแผนผังของโรงแรม เขาค่อนข้างแน่ใจว่าห้องชุดของตี่ชิวเหออยู่บนชั้นที่ 37 ดังนั้นเขาจึงกดปุ่มบนลิฟต์
เมื่อเขามาถึงชั้น 37 เขาก็ต้องแปลกใจเมื่อมาถึงชั้น 37 “ขอโทษครับท่าน ทั้งชั้นนี้ถูกสงวนไว้” บอดี้การ์ดพูดอย่างไม่สบอารมณ์ เหอไป๋รู้ว่าพวกเขาเข้าใจผิดที่เห็นกล้องอยู่ในมือ
“สุภาพบุรุษ ฟังนะ ฉันไม่ใช่ปาปาราซโซ ฉันเป็นช่างภาพ มิสเตอร์ดีชนฉันเมื่อบ่ายวันนี้ และเครื่องดื่มของเราผสมกัน ฉันต้องคุยกับเขาโดยเร็วที่สุด……”
“คุณเป็นคนโกหกที่เลวร้ายที่สุดที่ฉันเคยเห็นมา” ตอบโต้ผู้คุ้มกัน “กรุณาออกไป ไม่งั้นฉันจะโทรแจ้งตำรวจ”
ฟัค!
เหอไป๋โกรธมาก
ทำไมผู้คนถึงเข้าใจผิดว่าเขาเป็นปาปาราซโซเพียงเพราะเขามีกล้องอยู่ในมือ?
ในชีวิตนั้น Di Qiuhe คิดว่าเขาเป็นปาปาราซโซที่สะกดรอยตามเขา และตอนนี้เขากลับมาอยู่ในชาติที่แล้ว บอดี้การ์ดของ Di Qiuhe กล่าวหาว่าเขาเป็นปาปาราซโซ
อย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่เวลาที่จะคิดมาก เขามีสิ่งที่สำคัญกว่าที่ต้องทำ
“สุภาพบุรุษ ได้โปรด ฉันเป็นช่างภาพ ฉันสามารถแสดงบัตรประจำตัวของฉันให้คุณเห็นได้ และฝากกล้องไว้กับคุณ ฉันต้องการคุยกับ Di Qiuhe จริงๆ! นี่เป็นเรื่องด่วน!”
“ว้าว คุณไม่ตอบรับเลยจริงๆ” บอดี้การ์ดสองคนหมดความอดทน ไล่ต้อนเหอไป่ให้จนมุมกลับไปที่ลิฟต์
เหอไป๋คาดเพียงเล็กน้อยว่าแผนการใหญ่ของเขาจะถูกเลื่อนออกไปโดยบอดี้การ์ดสองคน เขาเริ่มกังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเวลาผ่านไป ในไม่ช้าเขาก็จะสูญเสียโอกาสที่จะช่วยชีวิตของตีชิ่วเหอ
ในขณะนั้นลิฟต์อีกตัวก็มาถึง
"นาย. ดิ” บอดี้การ์ดคนอื่นทักทาย Di Qiuhe
เมื่อได้ยินเช่นนั้น นัยน์ตาของเหอไป๋เป็นประกาย และเขาก็เกิดความคิดขึ้นมา “ตีชิ่วเหอ!” เหอไป่ตะโกน “ฉันคือคนที่ชนคุณที่ร้านอาหาร และเครื่องดื่มของเราผสมกัน ฉันพบว่าเครื่องดื่มของคุณมีพิษ ฉันต้องคุยกับคุณ!”
ผู้คุ้มกันสองคนถูก He Bai ยั่วยุ พวกเขากำลังจะจัดการกับเขา
เหอไป๋หลบ แต่ก็ไม่มีประโยชน์
“ปล่อยเขา”
Di Qiuhe เดินไปหาพวกเขา He Bai เงยหน้าขึ้น แต่สิ่งที่พบดวงตาของเขาคือดวงตาที่เย็นชาและสอบถามของ Di Qiuhe หัวใจของ He Bai จมดิ่งลง ในไม่ช้าเขาก็รวบรวมความคิดของเขาและพูดต่อว่า “Di Qiuhe เครื่องดื่มของคุณอยู่ที่นี่ รู้สึกอิสระ เพื่อตรวจสอบ”
Di Qiuhe มอง He Bai ขึ้นและลง จากนั้นเขาก็จ้องที่แก้มซ้ายของ He Bai “ตอนนี้ยิ้มให้ฉัน” เหอไป่เหล่ตาของเขาและถาม "ให้อภัย" ด้วยความไม่เชื่อ ลักยิ้มของเขาปรากฏขึ้นเมื่อเขาถามคำถามนั้น
เมื่อเห็นลักยิ้ม Di Qiuhe ถอนสายตาและยิ้ม เขาส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ดปล่อย He Bai “ใช่ ฉันจำคุณได้ มาตามฉันมา”
บอดี้การ์ดทั้งสองสบตากัน พวกเขาทั้งคู่สับสนว่าเกิดอะไรขึ้นในโลกนี้ แต่พวกเขาก็เชื่อฟังสิ่งที่ตี่ชิวเหอเพิ่งพูด
เหอไป๋เดินออกจากลิฟต์และเดินตามตีชิ่วเหอ หวังบอยีและอันซีซีกำลังเดินไปหาพวกเขา เมื่อเห็นผู้หญิงคนนั้น เขาก็ขมวดคิ้วและเร่งฝีเท้าขึ้น เขาจำเป็นต้องปกป้องชิวเหอจากอันซีซี
Di Qiuhe เข้าไปในห้องชุดของเขาก่อน He Bai ตามมา จากนั้นเขาก็หันกลับมาและมองไปที่ An Xixi “ขอโทษนะ ฉันต้องคุยกับ Di Qiuhe เป็นการส่วนตัว โปรดรอข้างนอก”
Xixi ตกตะลึงปาปาราซโซคนนี้หน้าด้านแค่ไหน! Wang Boyi ขมวดคิ้วในขณะที่เขาไม่ชอบวิธีที่ Di Qiuhe พูดคุยกับแฟนสาวของเขา
Xixi มองไปที่ Di Qiuhe ที่เพิ่งหันกลับมา “นาย ดิ ผู้ชายคนนี้น่าสงสัยมาก คุณอยากคุยกับเขาเป็นการส่วนตัวจริง ๆ เหรอ? กรุณาคิดสองครั้ง”
ดวงตาของตี่ชิ่วเหอมองไปยังทั้งสามคน “คุณ……”
ปัง
เหอไป๋ปิดประตู!
เขาผลักตีชิ่วเหอกลับเข้าไปในห้องชุดและตามไปทันที ทั้งสองจ้องตากันในความมืดสองสามวินาที ตี่ชิ่วเหอกระแอม “อะแฮ่ม กุญแจห้องอยู่ในมือผู้ช่วยของฉัน แต่เราต้องการแสงสว่าง ฉันจะขอให้เขาเข้ามา”
Wang Boyi กำลังเคาะประตูและพยายามรูดกุญแจห้องจากข้างนอก He Bai เปิดประตู เขายิ้มให้ Wang Boyi และคว้ากุญแจห้องจากมือของเขา โดยที่เขาปิดประตูอีกครั้ง
เสียงเตือน
เหอไป๋เสียบกุญแจห้อง และห้องก็ลุกเป็นไฟ เขามองไปที่ตีชิ่วเหอและพูดว่า “นี่ นี่คือแสงที่คุณขอ”
Di Qiuhe ไม่เคยเห็นใครที่ปฏิบัติต่อห้องของคนอื่นเหมือนศาลในบ้านของเขาเอง
ทั้งสองต่างเงียบ เหอไป่พูดอะไรไม่ออกเมื่อเห็นเด็กติสรุ่นผู้ใหญ่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา และตีชิ่วเหอแค่มองไปที่เหอไป่ด้วยรอยยิ้มที่มีความหมาย ตอนนี้เขารู้สึกทึ่งที่ได้เห็นสิ่งที่เด็กคนนี้ ผู้ชายขึ้นอยู่กับ
เหอไป๋คิดว่าตอนนี้เขาแยกตีชิ่วเหอออกจากอันซีซีได้แล้ว ตอนนี้ตี่ชิ่วเหอน่าจะปลอดภัยแล้ว
ในไม่ช้าโทรศัพท์ของ Di Qiuhe ก็ดังขึ้น เขาจึงถอนสายตาจาก He Bai “ใช่ ฉันสบายดี พวกคุณมีวันที่ยาวนาน เราอาจจะเรียกมันว่าคืนหนึ่งก็ได้ ใช่ เอาล่ะ เอายามาให้ฉันด้วย” จากนั้นเขาก็วางสายโทรศัพท์
"นั่ง." Di Qiuhe ส่งสัญญาณไปที่โซฟาที่ He Bai
"ตกลง."
เมื่อเห็นท่าทีเย็นชาจากตี่ชิวเหอ เหอไป๋พยายามอย่างมากที่จะระงับความโศกเศร้าที่พลุ่งพล่านในใจของเขา 'ไม่เป็นไร ชีวิตนี้เขาไม่รู้จักฉัน'
หลังจากที่ He Bai นั่งลงแล้ว Di Qiuhe ก็ไปเปิดประตูเพื่อให้ An Xixi นำยาของ Di Qiuhe มาให้ในเร็วๆ นี้ ดวงตาของเหอไป๋เหมือนกับจับจ้องไปที่หลังของตีชิ่วเหอ เขาจ้องมองไปที่ตีชิ่วเหอขณะที่เขาก้าวไปทุกย่างก้าว
ตีชิ่วเหอสังเกตเห็นสายตาที่ร้อนแรงของเหอไป๋ เขาพบว่าชายหนุ่มคนนี้น่าสนใจมาก และเขาก็ไม่ได้สนใจพฤติกรรมหยาบคายตั้งแต่การตะโกนที่โถงทางเดินไปจนถึงการผลักเขาเข้าไปในห้องชุด