ผู้แปล: Sissy That Walk
ทั้งสามหยุดชั่วคราว มองเขาพร้อมกัน จากนั้น หลังจากตระหนักถึงความสงสัยที่ส่องผ่านดวงตาของเหอไป๋ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะรีบไปหาเขา และยิ่งโกรธมากขึ้นไปอีก “ในขณะที่เรากำลังเกาหัวด้วยความกระวนกระวายว่าจะตอบโต้พวกหัวสูงที่น่ารังเกียจอย่างไร คุณไม่รู้เลยเกี่ยวกับการต่อสู้ที่ดุเดือดทางออนไลน์! “อยากแกล้งเราเหรอ”
เหอไป๋รีบขอความเมตตา หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาพร้อมกัน จากนั้นการแจ้งเตือนจำนวนหนึ่งบนหน้าจอก็ปรากฏขึ้นที่ดวงตาของเขาในขณะที่เขากำลังจะเปิด Weibo
“เหตุใดจึงมีการแจ้งเตือนที่ยังไม่ได้ตอบและยังไม่ได้อ่านจำนวนมาก”
อีกสามคนที่กำลังถูเขาดูที่หน้าจอของเขาแล้ว พวกเขานึกถึงสิ่งที่ผู้ชายที่นี่ทำ รวมทั้งอยู่ข้างนอกโดยขาดการติดต่อทั้งคืน และวันนี้เขาโดดเรียนได้อย่างไร ทุกสิ่งที่เขาทำล้วนเกินขีดจำกัดความอดทนของพวกเขา ในที่สุดพวกเขาก็กดพระองค์ลงกับพื้นและทุบพระองค์
เคืองแค่ไหน! คนบ้างานอย่างเขาไม่สนใจเรื่องอื่น ควรออกจากโรงเรียนเร็วกว่าคนอื่นๆ เมื่อได้หน่วยกิตเพียงพอ!
สิบนาทีต่อมา เหอไป๋ซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ำพร้อมกับผมที่ยุ่งเหยิง ก่อนอื่น เขาโทรหา Xu Yinrong เพื่อพิสูจน์ตัวเองเกี่ยวกับงานและขาดเรียน จากนั้น เขาเปิดสายที่ไม่ได้รับและข้อความทั้งหมด ดูผ่านสิบสายอย่างรวดเร็ว เขารู้สึกโล่งใจที่ได้พบกับเพื่อนร่วมห้องและตีชิ่วเหอ ในที่สุด เขาก็เรียกตีชิ่วเหอกลับมา
“ในที่สุดคุณก็โทรกลับ?” รับสายทันที แต่ตีชิ่วเหอ…
“ติดต่อคุณทั้งวันทั้งคืนไม่ได้เหรอ?”
Di Qiuhe มีเสียงที่นุ่มนวลและน่าฟัง พูดด้วยน้ำเสียงที่ผ่อนคลายและสงบ และเขามักจะพูดพยางค์สุดท้ายให้ยาวขึ้น ซึ่งทำให้เขาฟังดูเหมือนไม่ใส่ใจในทุกสิ่ง แต่นั่นก็มีเสน่ห์และเย้ายวนใจ…แม้ตี่จะไม่พูดออกมา เหอไป๋ก็รู้ว่าผู้ชายคนนี้โกรธมาก
"ดี." เขากระแอมในลำคอและปรับเสียงให้เบาลง อธิบายว่า “วันนี้ฉันยุ่งอยู่กับงาน และโทรศัพท์ก็อยู่ในกระเป๋าเป้ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม…”
“นักบุญช้าง” Di ขัดจังหวะเขา
เหอไป๋ตกตะลึง "อะไร?" ทำไมจู่ๆ เขาถึงพูดถึง Saint Elephant?
“คนที่ใส่ร้ายคุณทางออนไลน์คือหวางเหว่ย เขาเป็นเพื่อนร่วมชั้นของคุณ Jin Cheng เจ้านายของ Saint Elephant ผู้ช่วยเขาทำให้โพสต์ร้อนแรง แต่นี่เป็นเพียงก้าวแรกเท่านั้น จากนั้น Jin Cheng กำลังจะขอให้พนักงานต้อนรับคนหนึ่งของ Saint Elephant ใส่ร้ายคุณว่าครั้งหนึ่งเธอเคยถูกคุณคุกคามทางเพศ พวกเขาตั้งใจที่จะละเลงคุณอย่างละเอียด
เหอไป๋ตกใจ เขาออกจาก Saint Elephant มานานเท่าไหร่แล้ว? ทำไมเจ้านายที่เขาไม่เคยรู้จักถึงเกลียดเขาขนาดนี้? ทำไม เพียงเพราะตระกูล Jia?
“Liu Huanhuan ต้องการเข้าไปยุ่งและแทรกแซง แต่ฉันได้ให้ Xiuwen หาทางเตือนเธอแล้ว เธอไม่กล้าทำอะไรเลย” Di Qiuhe พูดต่อ เสียงของเขาแผ่วลงและสงบลง “คุณบอกให้ผมโฟกัสที่การยิง ผมก็เชื่อฟัง คุณบอกให้ฉันรักษาเวลาเช้า ฉันเชื่อฟัง คุณบอกฉันว่าจะไม่ส่งอะไรให้คุณ ฉันเชื่อฟัง ในขณะที่ฉันบอกให้คุณประพฤติตัวดีขึ้นในเมือง B คุณไป MIA และเล่นเกเร Pup ฉันโกรธ” ดิ วางสายทันทีที่เขาพูดจบ
"สวัสดี? ไม่ ชิว…”
“ดู่ ดู่ ดู่”
"..."
เหอไป๋จ้องที่หน้าจอโทรศัพท์มือถือของเขาและจินตนาการว่าตี่ชิวเหอวางหูโทรศัพท์ด้วยใบหน้าบูดบึ้ง นั่นเป็นเรื่องน่าปวดหัวสำหรับเขาจริงๆ
“ฉันเมาแล้ว หน่อมแน้มดิโกรธ วันโลกาวินาศของฉัน!” เหอไป๋คิด
มีเสียงเคาะดังขึ้น
“เสี่ยวไป๋ คุณท้องผูกหรือเปล่า? อะไรทำให้คุณใช้เวลานานมาก? คุณต้องการสวนกลีเซอรีนหรือไม่? Niu Junjie พูดนอกห้องน้ำ จากนั้นเขาก็ถอนหายใจอย่างจริงจัง เช่นเดียวกับพ่อแม่ที่รู้สึกเสียใจหลังจากลงโทษลูกที่ไม่เชื่อฟัง “เสี่ยวไป่ เราไม่ได้จงใจกลั่นแกล้งคุณ แค่เมื่อคืนพฤติกรรมของคุณไปไกลเกินไป” ทุกคนเป็นห่วงคุณ ไม่ต้องกังวล เราจะเผชิญกับการใส่ร้ายทางออนไลน์กับคุณ นั่นเป็นเพียงข่าวลือ เพื่อนร่วมชั้นของเรารู้จักคุณเป็นอย่างดี เอาง่ายๆ”
เหอไป๋รู้สึกอบอุ่นในหัวใจแต่พูดไม่ออกในเวลาเดียวกัน หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดประตู เขามองไปที่เพื่อนร่วมห้องสามคนที่เป็นห่วงข้างนอก แล้วถอนหายใจ “ฉันขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงคุณ อย่าสนใจคำสบประมาท ฉันจะจัดการมันทันที”
"อา?" หนิวจุนเจี๋ยตกตะลึง "แค่นั้นแหละ? คุณมีความคิดใด ๆ ?
เหอไป๋พยักหน้า ถูมือและกำหมัด แล้วเย้ยหยัน “ค่อนข้างมาก” Huang Wei, Saint Elephant คุณกำลังเล่นไฟกับอุบายและแผนการของคุณอย่างแน่นอน
เปิดคอมพิวเตอร์ เหอไป๋เข้าสู่ระบบเครือข่ายวิทยาเขตก่อน และตรวจสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในแต่ละภาคการศึกษาและจับภาพหน้าจอบันทึก จากนั้นเขาก็เปิดกล่องอีเมลส่วนตัวของเขา และจับภาพหน้าจอของการติดต่อแก้ไขภาพที่ส่งถึง Saint Elephant ระหว่างการทำงานพาร์ทไทม์ที่นั่น จากนั้นเขาก็เปิดหน้าข้อความสั้นในโทรศัพท์เพื่อแคปหน้าจอข้อความแจ้งเงินเดือนของเขา สุดท้าย เขาโทรหา Xu Yinrong เพื่อขอบันทึกบัญชีรายชื่อการลงทะเบียนเกรดของนักเรียน ภาพหน้าจอและพิกเซลชื่อที่ไม่เกี่ยวข้อง และแรร์พร้อมกับภาพหน้าจอที่เหลือ
อีกสามคนอ้าปากค้างที่เขาทำทั้งหมดนี้
“มีอะไรอีกในโลกออนไลน์นอกจากการทบทวนผลการเรียน การแย่งชิงทุนการศึกษา และการเป็นของเล่นเด็ก” เหอไป๋เปิด Weibo ของเขา ไม่สนใจความคิดเห็นและข้อความส่วนตัวที่หลั่งไหลเข้ามา และอัปโหลดภาพหน้าจอทีละภาพ ขณะที่ถามเพื่อนร่วมห้องโดยไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง
“รังแกเพื่อนร่วมชั้น?” Niu Junjie จำได้เปล่าๆ
วังหูมองไปที่เขาและเสริมว่า “ขี่หางของเพื่อนร่วมชั้นที่ร่ำรวย”
Chen Jie ปรับแว่นตาของเขาและพูดว่า “สังคม ไม่ให้ความร่วมมือ และผิดศีลธรรม นอกจากนี้ คุณโดดเรียน”
เหอไป่พยักหน้าเพื่อแสดงว่าเขาเข้าใจ เริ่มพิมพ์และฮัมเพลง “หวงเหว่ย ช่างไร้สาระเสียจริง! ไม่มีใครในชั้นเรียนของเราไม่ได้ตรวจการบ้านและเขาทำการบ้านถึงสองครั้ง นอกจากนี้ ทุนการศึกษายังประเมินโดยครูของเราและออกโดยโรงเรียน จะแย่งได้ยังไง เขาคงลืมสิ่งที่ที่ปรึกษาเตือนเขาเมื่อคราวที่แล้ว เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมเขาถึงไม่มีทุน เขาสมควรเป็นอุ้งตีนแมว
“ชาวเน็ตส่วนใหญ่คิดว่าการทบทวนการบ้านเป็นเรื่องปกติ ที่พูดถึงกันมากที่สุดก็คือคุณเป็นของเล่นของผู้ชาย” Chen Jiewei ขมวดคิ้วและพูดว่า “คุณใช้เวลาเพียงไม่กี่เดือนตั้งแต่ช่างรีทัชของ Saint Elephant ไปจนถึงช่างตัดเย็บเครื่องแต่งกายของ Yi Ka และบังเอิญว่าผู้รับผิดชอบทั้งสองคนที่คัดเลือกคุณเป็นผู้หญิง ดังนั้น Huang Wei…”
“ทำร้ายเขาและจิตใจที่สกปรกของเขา” เหอไป๋ตรวจสอบเนื้อหาที่แก้ไขแล้วหนึ่งครั้ง แก้ไขคำผิด แล้วคลิกส่ง จากนั้นเขาก็มองกลับไปที่เพื่อนร่วมห้องสามคนของเขาและยิ้ม “เอาล่ะ ปัญหาออนไลน์ได้รับการแก้ไขแล้ว คุณต้องการทานอาหารว่างตอนกลางคืนหรือไม่? ฉันเลี้ยงเอง."
พวกเขามองหน้ากันและหยุดคิดเกี่ยวกับสิ่งรบกวนทางออนไลน์ พยักหน้าและพูดพร้อมกันว่า “แน่นอน บาร์บีคิวหรือเคบับ?”
ระหว่างทานอาหารว่างตอนกลางคืน เหอไป๋ส่งข้อความถึงตีชิ่วเหอหลายครั้งแต่ไม่มีการตอบกลับ เขาอยากจะโทรหาแต่ก็กลัว Di เสียสมาธิจากการถ่ายทำ เขาค่อยๆกระสับกระส่าย
มันแปลกสำหรับเขา ท้ายที่สุด มีบางสิ่งในโลกที่สามารถรบกวนเขาได้
“ฮ่าฮ่าฮ่า ตอนนี้โต๊ะหันไปหา Huang Wei หลังจากผ่านไปเพียงหนึ่งชั่วโมง! สมควรแล้ว! “หนิวจุนเจี๋ยหยิบโทรศัพท์มือถือของเขา หัวเราะและตบต้นขาของเขาอย่างเมามัน เขาดีใจจนแทบจะคว่ำถาดบาร์บีคิว “คุณเป็นอัจฉริยะ! เสี่ยวไป๋. ทันทีที่ภาพหน้าจอเงินเดือนของคุณถูกส่งออกไป เทียบปริมาณการตัดต่อภาพระหว่างทำงาน ทำเอาชาวเน็ตตกใจ พวกเขาแสดงออกถึงพรสวรรค์และความพยายามอย่างคุณ คุณควรใช้ชีวิตอย่างมีใครสักคนคอยสนับสนุน!
เหอไป๋ขยายระยะห่างจากหนิวด้วยโทรศัพท์ จากนั้นเทน้ำส้มเย็นให้เขาหนึ่งแก้ว “ดื่มแล้วสงบสติอารมณ์”
Niu Junjie เพิกเฉยและยังคงเลื่อนหน้าเว็บต่อไป เขายิ่งตีโพยตีพายเมื่อเห็นอย่างอื่น “ฮ่า ฮ่า ฮ่า จอมอนิเตอร์บอกให้ Huang Wei เปิดโทรศัพท์ไว้ เพราะที่ปรึกษาต้องการคุยกับเขาพรุ่งนี้เช้า”
“ช่างเขาเถอะ” Wang Hu ตบไหล่ He Bai และดึงถาดบาร์บีคิวเข้ามา “พระองค์ทรงปราบปรามทั้งวันทั้งคืน ฉันเกรงว่าเขาอาจทำให้ Huang Wei โกรธได้หากเราไม่ปล่อยให้เขาทำร้าย”
“เขาได้รับในสิ่งที่เขาสมควรได้รับ! ไม่ช้าก็เร็ว ฉันจะไล่เขาออก!” Niu Junjie เงยหน้าขึ้นและตอบสนองโดยไม่คาดคิด จากนั้นก้มลงมองโทรศัพท์มือถือของเขา ระเบิดเสียงหัวเราะ “ชาวเน็ตคนนี้พูดถูก! ตอนนี้เหอไป๋ทำเงินได้ดี และบังเอิญว่าลูกค้าที่เขาทำงานด้วยนั้นเป็นแบรนด์แฟชั่น เขาใส่เสื้อผ้าราคาแพงผิดอะไร? มันคือความหึงหวงล้วนๆ! Huang จะนินทาเพื่อนร่วมชั้นของเขาได้อย่างไร! เป็นนักโกหกที่มีทักษะเช่นเดียวกับเขา เขาจะทำได้ดีอย่างแน่นอนหากเป็นบรรณาธิการแท็บลอยด์ และแน่นอนว่าเขาเป็นผู้ผลาญทรัพยากรการศึกษาของชาติ!”
เหอไป๋เก็บโทรศัพท์และตัดสินใจชวนเหลาซานไปทานของว่างตอนกลางคืนอีกสักสองสามมื้อ เพราะเขารู้สึกตื้นตันใจกับปฏิกิริยาของเหลาซาน
ในกองถ่าย Di Qiuhe เสร็จสิ้นภาระงานของวันนี้ เขารับโทรศัพท์ส่วนตัวจากหวังบอยีระหว่างทางกลับห้อง จากนั้นเขาก็เปิดประตูและคลิกหน้าจอ มองผ่านๆ
มีข้อความที่ยังไม่ได้อ่านมากกว่า 20 ข้อความจากเหอไป๋! ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน! พระคุณเป็นประวัติการณ์! มันไม่สมเหตุสมผลเลย!
เขายืนอยู่ที่ประตู ทำท่าผลักประตูด้วยมือข้างหนึ่งและกดโทรศัพท์ด้วยมืออีกข้าง รู้สึกมึนงงไปครึ่งนาที
“หน่อมแน้มดิ?” Wang Boyi ซึ่งอาศัยอยู่ห้องถัดจาก Di เห็นเขารักษาร่างกายไม่ให้เคลื่อนไหว ถูกล่อลวงและเตือนอย่างจริงจังว่า “คุณควรพักผ่อนก่อนดีกว่า เพราะเราจะบินไปโซน D ในวันพรุ่งนี้”
Di Qiuhe รู้สึกประหลาดใจเหมือนตื่นจากความฝัน เขามองไปที่วังด้วยสีหน้าที่ยากจะเข้าใจ พยักหน้าและเปิดประตูด้วยท่าทีที่แปลกและรอบคอบ
ปัง.
ประตูถูกปิด
Wang Boyi ขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
วิธีที่ Childe Di เพิ่งเดิน ... ราวกับว่าเขากำลังวางมาด?