ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
คุณยังจำได้ไหมว่าทำไมคุณถึงกลายเป็นราชินีแห่ง Zhongzhou?
ราชินีตอบว่า “ชิงชิง เจ้าคิดจะทำอะไรกับคำถามนี้? ปลูกหนามในใจพระราชาหรือให้ข้ารู้สึกผิด?” เธอจ้องมองที่ Ding Qingqing ความสงสารในดวงตาของเธอหายไป “การโจมตีทางจิตวิทยาไม่ได้มีประโยชน์กับทุกคนเสมอไป คุณคิดว่าตัวเองสูงเกินไป”
ราชินีหยิบสิ่งของออกมาและโยนขึ้นไปในอากาศ
ดอกไม้ไฟขนาดใหญ่พุ่งขึ้นไปในอากาศ ก่อตัวเป็นลูกบอลก่อนจะยิงออกไป
หลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ ก็ได้ยินเสียงดังก้องจากบริเวณโดยรอบ สิ่งกีดขวางถูกทำลายลง
ดวงตาของ Lu Mingshu เบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ เธอมีความคิดเห็นใหม่เกี่ยวกับราชินี
เมื่อมองดูกำแพงพังทลาย เธอเห็นว่าแม้ว่าราชินีจะไม่รู้ว่ากษัตริย์แห่ง Yijun จะดำเนินการเมื่อใด แต่เธอก็เตรียมพร้อมอย่างดีตั้งแต่เริ่มต้น
ทั้งสองคนไม่เหมาะกับเธอเลย
นอกจากนี้ยังไม่มีโอกาสที่พวกเขาจะพลิกใบใหม่
ราชาแห่ง Yijun นั่งอยู่บนลำต้นของต้นไม้ด้วยผมที่ยุ่งเหยิง มองไปในอวกาศอย่างไร้ชีวิตชีวา
เขาไม่ได้ไว้อาลัย Ding Qingqing เลยแม้แต่น้อย
Ding Qingqing รู้สึกขมและฝาด เธอหัวเราะเยาะตัวเองด้วยความเจ็บปวด
ทันทีที่เธอหัวเราะเสร็จ เธอก็ยิงแสงออกไปทาง Xie Lianzhen
การกระทำของเธอเป็นความลับเกินไป และไม่มีแม้แต่เจตนาฆ่า แม้แต่ราชินีก็ไม่สามารถตอบโต้ได้ทันท่วงที
“ซิงเอ๋อ…!”
ทันใดนั้น แสงดาบก็พุ่งเข้าหาพวกเขา Lu Mingshu หลบหลีก สร้างลำแสงดาบและปกป้อง Xie Lianzhen
อย่างไรก็ตาม นี่เป็นการโจมตีโดยเด็ดขาดของ Ding Qingqing และเธออยู่ในระดับที่ต่ำกว่า นางจะสกัดกั้นการโจมตีนี้ได้อย่างไร?
โผล่! โล่แสงดาบสว่างขึ้นและหายไป
Lu Mingshu รู้สึกเจ็บที่หน้าอก และทุกอย่างรอบตัวเธอดูเหมือนจะเปลี่ยนเป็นสีเทา
Xie Lianzhen อ้าปากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาไม่สามารถพูดได้ ราวกับว่าสมองของเขาระเบิด
เขามองดูเธอล้มลงกับพื้น มองดูเลือดที่ไหลออกมาจากหน้าอกของเธอ เฝ้าดู….
Xie Lianzhen จำได้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น เขาจำได้ลางๆ ว่าราชินีเสียสติด้วยความกลัวได้อย่างไร
จริงๆแล้วราชินีรักฉัน! มันเป็นความรู้สึกที่ดีที่มีคนเป็นห่วงฉัน คิดถึงฉัน ฉันไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวราวกับโลกทั้งใบทอดทิ้งฉันไป
…
Tan Yubing เพิ่งจัดกระเป๋าเดินทางเสร็จ เธอยืนอยู่ที่ประตูลังเลใจ
“เป็นอะไรไป ป้าตาลผู้อาวุโส” Shao Zhengyang เห็นเธอยืนอยู่ตรงนั้นและเข้ามาถาม
Tan Yubing ถอนหายใจ “หลานชาย Shao คุณคิดว่าเราควรไปที่พระราชวังหลักหรือไม่”
“เอิ่ม… เราเพิ่งถูกส่งกลับจากที่นั่นไม่ใช่เหรอ?” Shao Zhengyang ลังเล
“แต่เราจะจากไปในไม่ช้า ฉันไม่สามารถไปทางทิศตะวันออกได้หากไม่ได้พบเธอ”
"ใช่." Shao Zhengyang พยักหน้า “ฉันไม่รู้จะอธิบายให้ลุงหลิวฟังยังไง!”
พวกเขาต้องการที่จะไปดู แต่พระราชวังหลักไม่ยอมขยับเขยื้อนจากกฎของพวกเขาเลยสักนิด ดังนั้นพวกเขาทั้งสองจึงอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ในที่สุด Tan Yubing ก็ตัดสินใจได้ “ไปดูกันเถอะ แม้ว่าพวกเขาจะปิดกั้นเราอีกครั้ง แต่อย่างน้อยเราก็ได้ไป”
"ใช่…."
ทั้งคู่ไปที่พระราชวังหลักอีกครั้งและขอให้ผู้คุ้มกันของจักรวรรดิช่วยพวกเขาขอพบหลู่หมิงชู ขณะที่พวกเขากำลังทำเช่นนั้น สาวใช้คนหนึ่งก็ออกมา
“เอ๊ะ? คุณทั้งคู่เป็นแขกจาก Nine Jade Palace หรือไม่” สาวรับใช้ยิ้ม
Tan Yubing ไปหาเธอทันที "อย่างแท้จริง. นางสาวคือ…?”
“ คนใช้คนนี้กำลังดูแล Miss Lu” จากนั้นเธอก็หยิบจดหมายออกมา “ฉันคิดว่าคุณคือคุณตัน?”
"ใช่."
“Miss Lu ขอให้คนใช้คนนี้ส่งจดหมายนี้ให้ Miss Tan และส่งข้อความถึงคุณ”
Tan Yubing รับจดหมาย เมื่อเห็นคำว่า “เพื่อเจ้านายที่รักที่สุด” เธอรู้ว่านั่นคือสำหรับ Liu Jizhen
“กรุณาพูดหน่อยค่ะคุณผู้หญิง”
“ Miss Lu กล่าวว่า 'ฉันต้องรบกวนคุณป้า Tan อาวุโสเพื่อส่งต่อสิ่งนี้ให้เจ้านายของฉัน อย่างน้อยเขาก็สบายใจ ประการที่สอง ป้าอาวุโส Tan ไม่ต้องกังวล ฉันสบายดี.'"
สาวรับใช้เลียนแบบวิธีที่ Lu Mingshu พูด ความคล้ายคลึงกัน 80% ทำให้ Tan Yubing หัวเราะ “ขออภัยที่รบกวนคุณหญิง โปรดบอกเธอว่าฉันจะส่งข้อความถึงเจ้านายของเธอในนามของเธอ และพักผ่อนให้สบายและสบายใจ” หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง นางก็วางหยกชิ้นหนึ่งไว้ในมือของสาวใช้ “ Junior Niece Lu ไม่มีใครอยู่ที่นี่ในจงโจว โปรดดูแลเธอให้ดี มิส”
สาวรับใช้ยิ้มและส่งคืนให้ Tan Yubing “โปรดวางใจเถิด คุณตัน ราชินีได้ให้คำแนะนำแก่ฉันแล้ว คนรับใช้คนนี้จะต้องปรนนิบัติเธอเป็นอย่างดี ถ้าฉันทำดี ราชินีจะให้รางวัลฉัน”
Tan Yubing เห็นว่าเธอจะไม่นำหยกไป ดังนั้นเธอจึงรู้คร่าวๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น นี่ควรจะเป็นอาจารย์ใหญ่ของคนงานของราชินีงั้นเหรอ? เธอหยุดยืนกราน
ในตอนเที่ยง นิกายต่าง ๆ ได้ออกจากพระราชวัง Flying Imperial Palace พร้อมกับสาวกของพวกเขา
นี่เป็นจุดสิ้นสุดของเทศกาล Qilin Flying Imperial Palace ที่พลุกพล่านไปด้วยชีวิตเงียบลงอย่างรวดเร็ว
สาวรับใช้ที่มาส่งข้อความถึง Tan Yubing เดินกลับไปที่วัง
ในพระราชวัง Flying Imperial Palace ที่ประดับประดาด้วยดอกไม้และต้นไม้ บทสนทนาอาจได้ยินแผ่วเบาจากทางเดินของข้ารับใช้
“พี่สาว ฉันได้ยินมาว่าเธอได้รับตำแหน่งที่ด้านข้างของราชินี? คุณมีโชคลาภมากจริงๆ!” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความอิจฉา
“น้องสาวก็โชคดีเหมือนกัน!” เสียงที่สองหัวเราะ “การรับใช้ Miss Lu จะทำให้คุณมีอนาคตที่ดี”
“ฉันจะเทียบกับพี่สาวได้อย่างไร ฉันได้ยินมาว่า Emissary Ding ถูกย้ายออกไปแล้ว ถ้าพี่สาวทำได้ดี เจ้าอาจจะ…”
“มีพรสวรรค์มากมายรอบตัวเธอ ฉันจะมีโอกาสได้อย่างไร” เธอพูดอย่างถ่อมตัว “ตรงกันข้าม เป็นโอกาสที่ดีสำหรับน้องสาว ฉวยโอกาส!”
“พี่สาวสุภาพเกินไป คุณลู…. ไม่ว่าข้าจะทำดีเพียงใด ข้าก็ต้องออกจากวังเช่นกัน แฮ่!”
“การออกจากวังนั้นไม่ดีอย่างไร” หญิงชราคนรับใช้กล่าว “ พูดตามตรง ถ้า Miss Lu ออกจากวัง มันจะยังคงเป็นอนาคตที่ดีสำหรับคุณ โปรดอย่ามีความคิดที่จะหย่อนยาน”
“พี่สาวช่างประจบสอพลอเกินไป….” เห็นได้ชัดว่าสาวใช้ไม่เชื่อคำพูดของเธอ
“ฉันไม่ได้ล้อเล่นกับคุณ” อีกฝ่ายพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ลองคิดดูสิ; เธอช่วยชีวิตนายน้อย! แม้ว่าเธอจะก่ออาชญากรรมในอนาคต ฝ่าบาทจะปกป้องเธออย่างแน่นอน เนื่องจากนายน้อย ตราบใดที่พระองค์ยังอยู่ที่นี่ Lu Mingshu สามารถทำอะไรก็ได้ที่เธอต้องการ การอยู่เคียงข้างเธอจะทำให้คุณมีชีวิตที่ดี”
“นั่นคือสิ่งที่คุณพูด แต่อาการของ Young Master ดูเหมือนจะแย่ลงใช่ไหม? Miss Lu ได้รับบาดเจ็บเพียงคนเดียว แต่ผ่านมาหลายวันแล้วและยังไม่มีข่าวใด ๆ เกี่ยวกับ Young Master ”
เท่านั้น
“จุ๊!” คนรับใช้อาวุโสเตือนเธออย่างจริงจัง “อย่ามาพูดไร้สาระ! นายน้อยเหนื่อยและกลับไปที่แท่นความจริงที่เจ็ดก่อน”
“พี่สาว เรากำลังคุยกันเป็นการส่วนตัวเท่านั้น ไม่ใช่ว่าฉันจะบอกคนอื่น ดังนั้นมันไม่สำคัญ บอกความจริงมา นายน้อยป่วยเป็นโรคอะไร? เขาอยู่ในสถานการณ์นี้ และอนาคตของ Miss Lu… เฮือก ถ้าฉันเป็นเธอ ฉันคงไม่อยากแลกเปลี่ยนมุมมองของราชินีที่มีต่อฉันในเรื่องนั้น….” ไม่ทราบจากน้ำเสียงของเธอว่าเธออิจฉาหรือมีความสุขในภัยพิบัติ
หญิงรับใช้คนโตดึงเถาวัลย์ที่ห้อยอยู่ “ Xiangcao แค่พูดมาถ้าคุณไม่ต้องการรับใช้ Miss Lu”
สาวใช้ตัวน้อยกระโดดด้วยความตกใจและคุกเข่าทันที “เมตตาข้าด้วย พี่สาว! น้องสาวไม่กล้ายิงปากฉันอีก!”
สาวใช้บ่นพึมพำ “ถ้าคุณไม่อยากมีชีวิตอยู่ก็ไม่เป็นไร แต่อย่าลากคนอื่นลงมากับคุณด้วย” เธอพูดโดยไม่สนใจคำขอโทษของอีกฝ่ายและจากไปอย่างรวดเร็ว
ที่ห้องโถงด้านข้าง Lu Mingshu ตื่นแล้ว เธอยืนพิงหัวเตียงและมองดูดอกไม้ที่บานในสวนอย่างเงียบๆ
“คุณหลู่” สาวรับใช้โค้งคำนับ “จดหมายของคุณถูกส่งไปยังคุณตันแล้ว”