ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
“ฝึกทักษะชุดนี้อย่างน้อยสองชั่วโมงต่อวัน จดจำ."
Xiang Zichen และรุ่นน้องของเขาพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง
“สำหรับ Tranquil Void Monastery พวกเจ้าพี่น้องสามารถละทิ้งมันไปได้ ด้วยความสามารถของคุณ คุณไม่สามารถเก็บไว้ได้อีกแล้ว เนื่องจากคุณผ่านเข้าสู่รอบแรกในปีนี้ ค้นหากองกำลังที่ดีและเข้าร่วมกับพวกเขา จะมีกองกำลังที่จะพาคุณเข้าไป”
“ผู้อาวุโส ท่านหมายถึงให้เราทิ้ง Tranquil Void Monastery ทิ้งไปหรือ?” Xiang Zimei มองไปที่ Zhou Ruying ด้วยความตกใจ
Zhou Ruying ยิ้มและพยักหน้า “เรากำลังจะจากไปในไม่ช้า และคุณต้องใช้เวลา 5-6 ปีก่อนที่คุณจะสามารถปกป้องมันได้ ใครจะสนับสนุนคุณในระหว่างนี้”
“นี่…” Xiang Zimei กัดริมฝีปากของเธอ ทุกคนอยู่ต่อไม่ได้เหรอ? เราให้คุณเป็นหัวหน้าแก๊งได้! นั่นคือสิ่งที่ Xiang Zimei ต้องการจะพูด แต่เธอรู้ดีว่าอาราม Tranquil Void Monastery นั้นไม่มีอะไรสำหรับทั้งสามคนของ Lu Mingshu
“ฉันทำให้มาสเตอร์ผิดหวังแล้ว….” Xiang Zichen มองลงไปอย่างหดหู่ใจ
Zhou Ruying ตบเขา “ทุกคนมีจุดอ่อน คุณไม่ได้ถูกตัดสิทธิ์ให้เป็นหัวหน้าแก๊ง เข้าร่วมกองกำลังที่ดี ทำงานหนัก และดูแลรุ่นน้องของคุณให้ดี”
Xiang Zichen พยักหน้าอย่างหนัก “ฉันจะปกป้องพวกเขาอย่างแน่นอน!”
“คุณไม่สามารถปกป้องพวกเขาได้ตลอดไป” Zhou Ruying หัวเราะ “สอนทักษะที่มีประโยชน์ให้พวกเขา เพราะในโลกนี้ไม่มีใครสามารถปกป้องคนอื่นได้ตลอดไป”
"อาวุโส…"
Zhou Ruying ตบหัวของเขา “อ๊ะ ไปทำงาน!”
ทันทีที่ Xiang Zichen จากไปพร้อมกับรุ่นน้อง Lu Mingshu ก็เดินออกไป “คุณดูแลพวกเขาจริงๆ ใช่ไหม”
“ฉันไม่สามารถช่วยใครซักคนครึ่งทางได้ใช่ไหม”
“นั่นเป็นเพราะพวกเขาคล้ายกับคุณ”
“นังบ้า” Zhou Ruying สาปแช่งภายใต้ลมหายใจของเธอ “ทำไมคุณถึงระคายเคืองจัง คุณมักจะกดดันฉันในเรื่องที่ฉันไม่อยากพูดถึง ไม่แปลกใจเลยที่ไม่มีใครชอบคุณ!”
“นั่นไม่ชัดเจนเหรอ? ไม่มีใครชอบฉันในวังเก้าหยกเช่นกัน” Lu Mingshu ยักไหล่
Zhou Ruying หายใจไม่ออก
“คุณคิดจะทำอะไรหลังจากที่เรากลับมาแล้ว” หลู่หมิงชูถาม
“หยุดได้ไหม” Zhou Ruying ส่ายหน้า “คุณไม่ใช่คนชอบยุ่ง แล้วทำไมคุณเอาแต่ถามเรื่องชีวิตของฉัน”
"เพราะผมชอบคุณ!" Lu Mingshu หัวเราะ “คุณอยู่ภายใต้การดูแลของ Zhou Miaoru และฉันดีใจที่เห็นคุณหักหลังเธอ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันต้องการให้คุณมีอนาคตที่ดี นั่นไม่สมเหตุสมผลเหรอ?”
“…ชุน”
“แล้วทำไมยังไม่ตอบอีก”
Zhou Ruying จ้องมองเธออย่างแปลกประหลาดและทรุดตัวลงข้างบันได “ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจ”
"อะไร?" Lu Mingshu นั่งถัดจากเธอ “อย่าบอกนะว่ายังอยากกลับอยู่”
Zhou Ruying ส่ายหัวของเธอ "มีถั่วมั้ย? เธอจะฆ่าฉันถ้าฉันทำ”
"แล้ว…"
“จุ๊ๆ” เธอปิดปากหลู่หมิงชู “ต่อให้ข้าหักหลังนาง ข้าก็จะไม่ติดตามเจ้าเช่นกัน”
“คุณอยากไปไหน? หากคุณไม่มีอะไรในใจฉันมีสถานที่ที่จะแนะนำ” Lu Mingshu ยิ้มบางๆ ด้วยความสามารถในปัจจุบันของเธอ เธอยังไม่มีความสามารถพอที่จะมีผู้ติดตามอย่างโจว หรูหยิง
"โอ้? ที่ไหน?" Zhou Ruying มองเธอด้วยความตกใจ “ฉันคิดว่าคุณต้องการพาฉันไปกับคุณเพื่อทำให้ Zhou Miaoru ตายด้วยความโกรธ”
“ ฉันวางแผนที่จะทำอย่างนั้น” Lu Mingshu ตอบอย่างตรงไปตรงมา “แต่ถ้าฉันทำเช่นนั้น คุณจะตกอยู่ในอันตราย…”
ทันทีที่ Zhou Ruying อยากจะร้องไห้เพราะเธอตื้นตันมาก เธอก็ได้ยิน Lu Mingshu พูดต่อว่า "...และการพาคุณไปด้วยจะทำให้ฉันเกลียดชังมากยิ่งขึ้น เกิดอะไรขึ้นถ้าพวกเขาเกี่ยวข้องกับเจ้านายของฉัน?
Zhou Ruying ไม่รู้สึกถูกแตะต้องอีกต่อไป เธอรู้สึกเหมือนกำลังตบ Lu Mingshu “อา ฉันรู้แล้ว….”
“รู้อะไรไหม”
“ไม่มีอะไร ทำต่อไป”
“สถานที่ที่ฉันพูดถึงคือจงโจว คุณมีประสบการณ์มาก ดังนั้นคุณเหมาะที่จะเป็นสายลับ”
“เจ้าหมายความว่าเจ้าจะแนะนำให้ข้ารู้จักกับราชินีแห่งจงโจว?” Zhou Ruying มองเธอด้วยความประหลาดใจ
Lu Mingshu พยักหน้า “ฉันอาจจะทำได้ แต่เนื่องจากคุณอยู่ภายใต้ Zhou Miaoru ในตอนแรกจึงมีโอกาสน้อยที่พวกเขาจะสนับสนุนคุณ”
Zhou Ruying ไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้น เธอไม่มีความทะเยอทะยานหรือความปรารถนามากมาย ถ้าเธอทำอย่างนั้น โจวเมี่ยวหลู่คงไม่สามารถควบคุมเธอได้นานขนาดนั้น
“เส้นเมอริเดียนที่เสียหายของคุณก็อาจหายได้เช่นกัน” Lu Mingshu กล่าวต่อ “จงโจวเป็นสถานที่ที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศจีน หากคุณทำงานหนัก ราชินีอาจให้รางวัลคุณเป็นยา”
"..."
ไม่ได้ยินคำตอบจาก Zhou Ruying Lu Mingshu ก็มองข้ามไป “คุณไม่ชอบที่นี่เหรอ”
Zhou Ruying ส่ายหัวของเธอ "ไม่เป็นไร. ฉันแค่คิดว่าทำไมจู่ๆคุณถึงปฏิบัติกับฉันอย่างดีขนาดนี้”
Lu Mingshu หัวเราะเยาะตัวเอง “ฉันไม่เคยเป็นคนเลว ได้โปรด”
มันสมเหตุสมผลอย่างยิ่งที่ Lu Mingshu จะไม่ชอบ Ling Wuxia; พวกเขาต่างกันราวกับกลางวันและกลางคืน Ling Wuxia สามารถเล่นเกมจิตวิทยาได้ดีและทำให้ทุกคนคิดว่าเธอเป็นคนดี ในขณะที่ Lu Mingshu มักถูกปฏิบัติเหมือนเป็นศัตรูจากคนอื่นเพราะตัวละครของเธอ แต่ในความเป็นจริง Ling Wuxia เห็นแก่ตัวในขณะที่ Lu Mingshu เต็มใจช่วยเหลือผู้อื่นเสมอ แล้วใครเป็นคนเลวที่นี่
“พูดตามตรง ฉันไม่เคยคิดว่าตัวเองจะโชคดีขนาดนี้” โจว รุยอิง กล่าว “ฉันเป็นเด็กกำพร้าที่อาศัยอยู่กับครอบครัวโจวตั้งแต่ยังเด็ก พื้นฐานร่างกายของฉันดี ดังนั้นหากทุกอย่างราบรื่น ฉันคงเป็นเพื่อนสนิทของตระกูลโจวในตอนนี้ แต่ใครจะรู้ว่าฉันจะได้พบกับ Zhou Yinru?”
หลังจากผ่านไปหลายวัน นี่เป็นครั้งแรกที่ Zhou Ruying เปิดใจ
“Zhou Yinru แม่มดนั่น คุณรู้ไหมว่าเธอชั่วร้ายแค่ไหน? เพียงเพราะว่าฉันเก่งกว่าเธอ เธอจึงเปลี่ยนยาของฉันเพื่อทำลายเส้นลมปราณของฉัน ส่วนจ่าวเมี่ยวหวูตัวเมียอีกตัวก็คือ-”
“เอาแต่ใจตัวเองสุดๆ”
"ใช่. หมูที่เห็นแก่ตัวที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมา” Zhou Ruying พยักหน้า “แม้แต่ Zhou Yinru ก็เป็นแค่เครื่องมือของเธอ” เมื่อพูดถึงเรื่องนั้น โจว รุยอิงก็กระซิบว่า “อีกอย่าง โจวเมี่ยวหลู่กับพ่อของคุณก็ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น”
“ฉันรู้” Lu Mingshu พูดอย่างใจเย็น
"คุณทำ?" Zhou Ruying เลิกคิ้วขึ้น
เท่านั้น
“ความจริงที่ว่าพ่อของฉันไม่สามารถควบคุมเรื่องของครอบครัวโจวได้อย่างเต็มที่ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้” Lu Mingshu กล่าวอย่างใจเย็น “Zhou Miaoru ไม่ไว้ใจพ่อของฉัน”
"ใช่." Zhou Ruying ถอนหายใจ “ทุกคนคิดว่าพวกเขารักกันมาก….”
“ฮะ” Lu Mingshu ไม่รู้สึกอะไรเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอไม่สนใจพ่อของเธออีกต่อไป “พ่อของฉันก็ไม่ง่ายเช่นกัน คู่รักยังทะเลาะกันได้”
“หึ ก็บอกได้” Zhou Ruying หัวเราะ
“ต้องมีเรื่องราวภายในบางอย่างเกี่ยวกับสาเหตุที่เขาได้รับเลือกให้เป็นผู้นำนิกายใช่ไหม?” หลู่หมิงชูถาม “ตระกูลโจวในตอนนั้นไม่มีทางเลือกมากนัก แต่พ่อของฉัน… เขาไม่มีการสนับสนุนและยังคงอยู่ในขอบเขตลมปราณภายในในวัยยี่สิบ ดังนั้นเขาจึงไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีที่สุดไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม นอกจากนี้ เขาอยู่ใน Harmonization Realm เพียงเจ็ดปีก่อนที่เขาจะทะลุผ่านไปยัง Spirit Realm ถ้าฉันเป็นเขา ฉันจะใช้เวลามากกว่านี้ในการขัดเกลาพื้นฐาน ถ้าฉันรู้ว่ารากฐานของฉันไม่ดี”
“นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันรู้ ทั้งหมดที่ฉันรู้ก็คือคุณจะมีการแสดงที่ดีให้ดูเมื่อคุณกลับมา” Zhou Ruying หัวเราะ
“มันไม่ใช่เรื่องเร่งด่วน” Lu Mingshu มองลงไปที่มือของเธอ “ฉันยังไม่แข็งแรงขนาดนั้น พวกเขารอได้อีกหน่อย”