ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
การเดินทางไปยังใจกลางเกาะเป็นไปอย่างราบรื่น ระหว่างทางไม่มีความท้าทายอื่น ๆ และทีมก็มาถึงพื้นที่ที่กำหนดตามเส้นทางที่สร้างขึ้น
ทะเลเมฆสมกับชื่อของมัน บนยอดเขาบนเกาะ มีสถานที่พิเศษที่มีภูมิประเทศที่ไม่เหมือนใคร ดูเหมือนหุบเขาที่ล้อมรอบด้วยเมฆและเสาหินพุ่งขึ้นไปบนฟ้า
บนยอดเขาเตี้ยๆ รอบๆ หุบเขา มีศาลามากมายที่สร้างขึ้นบนนั้น ผู้เข้าร่วมจะต้องเข้าไปในศาลาและต่อสู้เพื่อสิบอันดับแรก
Jiang Yuan ชี้ไปที่เสาหินตรงกลางและกระซิบกับพวกเขา “ดูนั่นสิ มีการสร้างคาถาเคลื่อนย้ายที่นั่น รับได้เพียงสิบคนเท่านั้น”
โดยสรุป รอบนี้อาจไม่จำเป็นต้องมีใครเริ่มการฆ่าอย่างสนุกสนาน มีเพียงสิบเท่านั้นที่จะมีสิทธิ์ต่อสู้เพื่อจุดสูงสุดสามอันดับแรก รอบนี้เป็นรอบที่เกิดอุบัติเหตุได้ง่ายที่สุด และเป็นรอบที่ผู้คนจะวางกับดักมากมาย โดยไม่คำนึงถึงความสามารถของเขาหรือเธออาจถูกไล่ออกด้วย
“คำสั่งของจักรพรรดิอยู่ที่ไหน” หยานหวู่กุ้ยถาม
ในขั้นตอนนี้ Jiang Yuan ไม่ได้ปิดกั้นอะไรจากพวกเขาอีกต่อไป “ถ้ามันอยู่ที่นี่ มันจะปรากฏในตอนท้าย”
"ใช่."
จากนั้น Jiang Yuan ก็หันไปหา Lu Mingshu “มิสจี?”
“ เจ้าชายเจียงต้องการให้ฉันทุ่มเทร้อยหรือห้าสิบเปอร์เซ็นต์ของความพยายามของฉันหรือไม่”
Jiang Yuan จ้องมองที่เธออย่างว่างเปล่า
“ถ้าอายุครบ 50 ฉันจะทำตามที่คุณบอกเพื่อช่วยให้ติดสิบอันดับแรก”
“แล้วหนึ่งร้อยล่ะ” Jiang Yuan ถามอย่างอยากรู้อยากเห็น
“งั้นนายต้องให้ฉันนำทาง” Lu Mingshu พูดซ้ำซากจำเจ
“ไม่เขินเหรอ?” Jiang Yuan พูดติดตลกและส่ายหัว “มันไม่ใช่การตัดสินใจที่ง่าย”
Lu Mingshu พยักหน้าและปล่อยให้เธอมีเวลาตัดสินใจ
Jiang Yuan คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพยักหน้า “งั้นฉันจะให้มิสจีเช่า”
“ ฉันคิดว่าเจ้าชายเจียงรู้กฎของฉันแล้ว” Lu Mingshu พยักหน้า “ถ้าคุณเลือกที่จะให้ฉันเป็นผู้นำ คุณต้องปฏิบัติตามคำสั่งของฉันอย่างเคร่งครัด ไม่ว่ามันจะไร้สาระแค่ไหนก็ตาม”
"ตกลง." เจียง หยวนยิ้ม
หลังจากการต่อสู้ครั้งก่อน Jiang Yuan ได้เห็นว่า Lu Mingshu มีค่าเพียงใด ความแข็งแกร่งของเธอนั้นใกล้เคียงกันหรืออ่อนแอกว่าเธอเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และไม่มีที่ไหนใกล้เคียงของหยาน หวู่กุ้ย แต่ทักษะและการวางแผนของเธอเป็นสิ่งที่ Jiang Yuan รู้ดีว่าเธอจะไม่สามารถหาได้จากที่ไหน
“เอาล่ะ มีบางอย่างที่ฉันไม่มีเวลาแจ้งเจ้าชายเจียงก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้เรามาทำความเข้าใจกันก่อน”
"โปรด." Jiang Yuan เอื้อมมือออกไปเพื่อแสดงให้เธอเริ่ม
Lu Mingshu ไม่ได้พูดอะไรที่ซับซ้อนเกินไป เธอเพียงแต่อธิบายคำสั่งของเธออีกครั้ง เช่น ทิศทางและเวลา
Jiang Yuan ฟังอย่างระมัดระวังและถามคำถามเมื่อเธอไม่แน่ใจ เธอยังจดบันทึกสิ่งที่เธอต้องการ หลังจากยืนยันกับ Lu Mingshu แล้ว เธอก็พักผ่อนสักครู่แล้วมองไปรอบ ๆ เพื่อดูว่ามีใครอยู่ในศาลาบ้าง
เจ้าชายทั้งสี่เป็นคนแรกที่มาถึง พวกเขาใช้ศาลาร่วมกันและแต่ละคนยืนอยู่ข้าง ๆ หารือกับสมาชิกในทีมเกี่ยวกับขั้นตอนต่อไป
ทั้งสามคนพาสหายมา มีเพียงบุรุษเมฆาที่ลอยอยู่ตามลำพัง เขายืนอยู่ข้าง ๆ คนเดียวซึ่งทำให้เขาดูเหงาในขณะที่คนอื่น ๆ กำลังพูดถึงขั้นตอนต่อไปของพวกเขา
Lu Mingshu กัดริมฝีปากของเธอและเข้าไปใกล้ Jiang Yuan “เจ้าชายเจียง ฉันมีคำถามบางอย่าง หากคุณพบว่าพวกเขาเป็นส่วนตัวเกินไป คุณเลือกที่จะไม่ตอบก็ได้”
"แน่นอน." เจียง หยวน ยักไหล่ “ตราบใดที่มันไม่เกี่ยวกับความลับเกี่ยวกับเจียงหรืออะไรที่เป็นความลับเกินไป ฉันจะตอบพวกเขา”
Lu Mingshu พยักหน้า “สถานการณ์ของสุภาพบุรุษเมฆลอยในตระกูล Nie เป็นอย่างไรบ้าง”
“Nie Rufei หมกมุ่นอยู่กับเขา และเขาสามารถได้ทุกอย่างที่เขาต้องการ” Jiang Yuan กล่าวโดยไม่ต้องคิด
“ไม่ ฉันหมายความว่าใครในตระกูล Nie ที่ปฏิบัติต่อเขาอย่างดี”
Jiang Yuan เลิกคิ้วของเธอ เธอตอบหลังจากนั้นไม่นาน “ตระกูล Nie เอ็นดูคุณหญิงผู้อาวุโส พวกเขาจะทำทุกอย่างที่เธอขอ ในทางกลับกันฟู่หยุนก็มีพรสวรรค์เช่นกัน คุ้มค่ากับการลงทุน”
“แต่เขาไม่เกี่ยวข้องกับพวกเขา และเขาไม่ค่อยคุยกับคนอื่นมากนัก ฉันพูดถูกไหม”
“อืม เขาชอบแบบนี้เสมอ ไม่เป็นที่พอใจ แต่ก็ยังดีกว่าคนหน้าซื่อใจคดที่พูดจาไพเราะ” เจียงหยวนหัวเราะ
“นั่นคือสิ่งที่ตระกูล Nie คิดเกี่ยวกับเขา?”
“ฉันว่างั้นนะ?” เจียง หยวน ยักไหล่ ดูเหมือนเธอจะไม่สนใจว่าพวก Nies มองสุภาพบุรุษเมฆลอยอย่างไร
“คุณคิดว่าเขาเข้าร่วมกับองค์ชายชูเพราะครอบครัวของเขาหรือเป็นการตัดสินใจของเขาเอง”
“จากที่ฉันรู้เกี่ยวกับเขา มันควรจะเป็นการตัดสินใจของเขา แต่มันไม่ใช่สิ่งที่ Nie จะไม่เห็นด้วยอย่างแน่นอน” Jiang Yuan คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตอบ
“นั่นหมายความว่าเขายังมีที่หนึ่งในตระกูล Nie” หลู่หมิงชูถาม
"ใช่."
หลังจากนี้ Lu Ming shu ถามเกี่ยวกับเจ้าชายคนอื่น ๆ เพื่อทำความรู้จักกับความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา
เวลาล่วงเลยมาถึงศาลามากขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อศาลาเต็มก็หมดเวลา
ในตอนแรกมีมากกว่าห้าพันคน แต่ตอนนี้เหลือเพียงร้อยคนเท่านั้น ส่วนใหญ่เป็นสมาชิกครอบครัวชนชั้นสูง และมีเพียงไม่กี่คนที่มาจากภูมิหลังที่อ่อนแอหรือผู้สมัครส่วนตัว
เสียงระฆังดังขึ้นและผู้อาวุโสวิญญาณเยือกแข็งสามคนปรากฏตัวขึ้น หนึ่งในนั้นคือคนที่ถามพวกเขาก่อนหน้านี้
พวกเขาไม่เสียเวลามากและให้คำแนะนำอย่างรวดเร็ว “สำหรับรอบที่สาม สิบคนแรกที่ไปถึงแก่นสวรรค์จะเป็นผู้ชนะ ไม่มีเวลาจำกัดและอนุญาตทุกอย่าง เริ่ม."
เมื่อเสร็จแล้ว ผู้อาวุโสวิญญาณเยือกแข็งก็ขึ้นไปบนเนินเขาและนั่งลง ไม่ได้ทำอย่างอื่น
ฝูงชนรวมตัวกันเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงและทุกคนตกลงกับทุกคนที่พวกเขารู้ว่าจะไปด้วยกัน
“มิสจี? เจียง หยวนกระซิบ
“ในเมื่อเจ้าชายอีกสามคนไม่ได้ทำอะไรเลย เราก็ไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้นใช่ไหม?” Lu Mingshu ยังคงนั่งอยู่
Jiang Yuan จ้องมองที่เธออย่างว่างเปล่าครู่หนึ่งก่อนที่จะพยักหน้า
เจ้าชายทั้งสี่อาจเป็นเพียงชื่อเล่น แต่ในช่วงไม่กี่ปีมานี้ มันได้สร้างภาพลักษณ์ให้กับพวกเขา และผู้ปลูกฝังในรุ่นของพวกเขาต่างก็ไม่กล้ายุ่งกับพวกเขา ดังนั้นหากพวกเขาทั้งสี่ไม่เริ่มก็ไม่มีใครกล้าทำเช่นกัน
“แล้วเราจะใช้เวลาของเรา”
“อืม” เจียงหยวนเอนหลัง นั่นเป็นสิ่งที่เธอจะทำเช่นกัน
ในตอนเริ่มต้น ผู้ฝึกฝนในทะเลเมฆไม่กล้าเคลื่อนไหว แต่เมื่อจำนวนคนเข้ามามากขึ้นจนเต็มพื้นที่ หลายคนเริ่มต่อสู้
Lu Mingshu จ้องมองที่เมฆ “พวกเขาเป็นสิ่งที่ทำให้ไขว้เขว?” เธอชี้ไปที่ก้อนเมฆ
“ไม่ใช่แค่นั้น” Jiang Yuan พยักหน้า มันจะค่อยๆ ดึงเอาพลังวิญญาณเข้ามา และเมื่อเต็ม มันจะรู้ตัว พุ่งชนคนที่อยู่ใกล้เขา ดังนั้น คุณจะต้องจดบันทึกสิ่งที่คุณกำลังจะก้าวต่อไปในภายหลัง
Lu Mingshu ถอนหายใจ มันไม่ใช่รอบที่ง่ายเลยจริงๆ มีความฟุ้งซ่านมากเกินไป ผู้คนจำนวนเป็นร้อยที่ต่อสู้กันเองไม่ใช่งานง่ายๆ เธอต้องหาว่าจะยืนตรงไหนและสังเกตเมฆด้วย ~เพื่อความสำเร็จ ไม่ใช่แค่คุณต้องมีความสามารถเท่านั้น แต่ต้องโชคดีด้วย~
สำหรับเธอ มีเพียงข้อมูลเท่านั้นที่เป็นจริงได้ เธอไม่รู้วิธีคำนวณโชค และมันควบคุมไม่ได้ ~ฉันจะพยายามหาข้อมูลให้เพียงพอเพื่อลดเปอร์เซ็นต์ของโชคที่ส่งผลต่อ~
หลังจากนั้นไม่นาน เมฆก็รวบรวมพลังวิญญาณได้เพียงพอ และปล่อยลูกบอลไฟออกมาทันที กระแทกลูกแรกที่กำลังฝึกฝนลง ทิ้งเสียงกรีดร้องที่ม้วนเป็นเลือดไว้เบื้องหลัง
ฝูงชนเงียบลงหลังจากที่เขาล้มลง
แต่หลังจากนั้นไม่นาน การต่อสู้ก็รุนแรงขึ้น
ผู้เข้าร่วมทุกคนทราบดีว่าผลที่ตามมาจะเลวร้ายเพียงใดหากพวกเขาล้มเหลว การตกลงมาที่นี่จะทำให้เกิดการบาดเจ็บได้ก็ต่อเมื่อโชคดี แต่ถ้าไม่เป็นเช่นนั้นก็เท่ากับครึ่งหนึ่งของชีวิตเขา
จู่ๆ หลู่หมิงชูก็ยืนขึ้นและตะโกน "ไปกันเถอะ!"