ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
เมื่อทั้งสามคนเคลื่อนไหว ผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ ก็เคลื่อนไหวเช่นกัน
"คุณเป็นอย่างไร? คุณรับมือมันได้ไหม?" หลังจากที่ Yan Wugui เอาชนะผู้เข้าร่วมได้ เขาก็รีบไปหา Lu Mingshu
"อะไร?" เมื่อเห็นว่าเขาดูกังวล Lu Mingshu จึงโต้กลับ
“คุณทำหน้างอ”
Lu Mingshu หยุดการกระทำของเธอสักครู่ก่อนที่เธอจะตอบกลับ “ลำบาก” เธอยอมรับ
"คืออะไร?"
“มีสิ่งรบกวนมากเกินไป” เธอพูดและมองไปที่ผู้เข้าร่วมในทะเลเมฆ ”
จำนวนคนที่นี่มากเกินไป! การกระทำทั้งหมดของพวกเขาจะต้องนำมาคำนวณ”
Yan Wugui ครุ่นคิด “จะจัดกลุ่มยังไงล่ะ”
Lu Mingshu มองเขาด้วยความตกใจ ~นั่นเป็นเพียงสิ่งที่ฉันคิด แต่….~
“มันจะดีกว่า แต่เมฆจะดึงเอาพลังวิญญาณและโจมตีผู้เข้าร่วมด้วย”
Yan Wugui พยักหน้า และทั้งสามคนค่อยๆ เคลื่อนไปยังใจกลางทะเลเมฆ ระหว่างทางไปที่นั่น นอกจากผู้เข้าร่วมที่หลีกเลี่ยงพวกเขาแล้ว พวกเขาไม่ได้ไว้ชีวิตใครก็ตามที่มาต่อต้านพวกเขา
ทั้งสามคนหยุดอยู่ใต้เสาหินขนาดใหญ่ Yan Wugui ก็ปรบมือทันที “หากมีความฟุ้งซ่านมากเกินไป เราควรกำจัดพวกมันทีละตัว!”
Lu Mingshu จ้องที่เขาอย่างว่างเปล่า Yan Wugui ยิ้มและหัวเราะ "ตอนนี้ก็เปิดของฉัน!"
ในเสี้ยววินาที เขาผ่านเมฆและกระโดดขึ้นไปบนเสาหินอีกต้น
เสามีขนาดต่างกัน เสาเล็กประมาณสามลูกบาศก์เมตร และเสาใหญ่อาจใหญ่ได้ถึงสิบฟุต เสาถูกใช้เพื่อแบ่งพื้นที่ออกเป็นพื้นที่เล็ก ๆ สำหรับการต่อสู้
มีผู้เข้าร่วมสองคนต่อสู้กันบนเสาที่ Yan Wugui กระโดดขึ้นไป เขาขัดจังหวะคนที่กำลังร่ายเวทมนตร์ทันทีและเตะเขาตกเสา อีกฝ่ายตกตะลึงและยืนอยู่ที่นั่นอย่างประหลาดใจ ก่อนที่เขาจะทันได้โต้ตอบ แสงดาบก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา อีกฝ่ายตอบสนองอย่างรวดเร็วและใช้ดาบของเขาเพื่อสกัดกั้นการโจมตี อย่างไรก็ตาม Yan Wugui แข็งแกร่งเกินไปสำหรับเขา และเขาถูกผลักล้มลงในเวลาไม่นาน
หลังจากกำจัดสองคนนี้แล้ว หยานหวู่กุ้ยก็ไปที่เสาอีกต้นทันที
เสานี้ใหญ่กว่าเสาก่อนหน้ามาก และมีผู้ปลูกฝังสี่คนอยู่ที่นั่น เขาเข้าขัดขวางการต่อสู้ของพวกเขาอย่างกะทันหัน และก่อนที่พวกเขาจะทันได้ตอบโต้ เขาก็ผลักหนึ่งในนั้นล้มลง อีกสามคนตระหนักว่ามีบางอย่างผิดพลาด และพวกเขาก็เข้าร่วมกองกำลังทันที
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พวกเขาคาดไม่ถึงก็คือ Yan Wugui จะหันหลังกลับและวิ่งหนีไป!
พวกเขาทั้งสามจ้องมองกันและกันด้วยความสับสน และในไม่ช้าพวกเขาก็ได้ยินเสียงกรีดร้องอีกครั้ง ไม่แน่ใจว่าชายเคราะห์ร้ายคนใดที่ได้รับเลือกจากหยาน หวู่กุ้ยในครั้งนี้
“Jiang Yuan อ้าปากค้างกับสิ่งที่เธอเห็น “มิสจี พี่ชายของคุณ….”
เธอคิดว่าเธอรู้ว่า Yan Wugui แข็งแกร่งแค่ไหน แต่ Jiang Yuan ไม่เคยคาดหวังว่าเขาจะเป็น…..
Lu Mingshu ใช้เวลาสักครู่ในการลงทะเบียนว่าเกิดอะไรขึ้น เธอระเบิดเสียงหัวเราะออกมาหลังจากนึกขึ้นได้ ~ ใช่ นี่คือสิ่งที่ Yan Wugui จะทำ เขารวดเร็วและแข็งแกร่งมาก และมีปฏิกิริยาโต้ตอบที่รวดเร็ว วิธีการที่เหมาะกับ Yan Wugui มากที่สุดคือการซุ่มโจมตี~
“ไม่ต้องสนใจเขา ไปต่อกันเถอะ”
เธอเงยหน้าขึ้นมองศาลาอีกครั้ง เจ้าชายอีกสามคนไม่อยู่ที่ศาลาอีกต่อไป และไม่เหลือใครเลย
Lu Mingshu หายใจเข้าลึก ๆ และเตรียมจิตใจให้พร้อมที่จะจดจ่อกับการต่อสู้
เธอค่อยๆ สร้างแบบจำลองและใส่ข้อมูลลงไปด้วยความเร็วที่รวดเร็ว
ในตอนเริ่มต้น เธอไม่ค่อยออกคำสั่งของ Jiang Yuan และปล่อยให้เธอต่อสู้ตามที่เธอต้องการ
Jiang Yuan ไม่ได้แสดงความคิดเห็นแม้แต่คำเดียว Lu Mingshu พิสูจน์ตัวเองแล้วในการต่อสู้ครั้งก่อน ดังนั้น Jiang Yuan จึงเชื่อใจเธออย่างเต็มที่
Lu Mingshu และ Jiang Yuan กำลังมีช่วงเวลาที่ดีในขณะที่ Yan Wugui ทำให้ยุ่งเหยิงไปหมด
“คุณเป็นใครกันแน่”
“ไปให้พ้นๆ ไอ้สารเลว ไม่งั้นฉันจะ—อา!”
“พวกเราไปร่วมทีมกับเขากันเถอะ!”
Yan Wugui รู้สึกเหมือนคนที่มาที่นี่เพื่อหาปัญหา เขาเข้าแทรกแซงการต่อสู้หลายครั้งและซุ่มโจมตีผู้คนมากมาย ในเวลาไม่นาน เขาทำให้ฝูงชนโกรธและหลายคนร่วมมือกันต่อต้านเขา
อย่างไรก็ตาม Yan Wugui เป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องการส่อเสียด เมื่อรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาจึงเริ่มวิ่งไปรอบ ๆ ทะเลเมฆ ชนกับผู้เข้าร่วมที่นี่และที่นั่น และภายในไม่กี่นาที เขาก็โกรธผู้คนจำนวนมาก ซึ่งนำไปสู่กลุ่มคนจำนวนมากที่ไล่ตามเขาไปทุกที่
ในช่วงเริ่มต้น Jiang Yuan ยังคงรู้สึกกดดันจากการแข่งขันครั้งนี้ แต่เมื่อเวลาผ่านไป คู่แข่งของเธอก็น้อยลง และเธอก็เริ่มมีเวลาที่ง่ายขึ้น เมื่อเธอมองดูเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น Jiang Yuan ไม่แน่ใจว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “ อืมคิดถึงจี
... "
“ปล่อยเขาเถอะ” Lu Mingshu โบกมือของเธอ "ดำเนินการต่อ."
"แน่นอน."
Jiang Yuan กระโดดขึ้นไปบนเสาหินอีกต้น “เปี๊ยก” เธอได้ยินเสียงระเบิดและมีลำแสงพุ่งมาที่เธอจากด้านล่างเสาหิน
เธอตอบสนองอย่างรวดเร็วและกระโดดขึ้นสูงหลบแสง
"ถอยหลังไป!" Lu Mingshu ตะโกน คุ้นเคยกับการฟังคำสั่งของเธอ Jiang Yuan ถอยกลับไปตามสัญชาตญาณและด้วย "บูม" แสงก็กลายเป็นลูกบอลฟ้าร้องและพุ่งเข้าหาเธอ
Jiang Yuan กัดริมฝีปากของเธอและสร้างโล่น้ำแข็งทันที บอลสายฟ้าฟาดลงบนโล่น้ำแข็งและแตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
Lu Mingshu ฟันเข้าหาเธอด้วยอาวุธของเธอ แสงดาบพุ่งเข้าหาเศษซากของลูกบอลสายฟ้าและชนเข้ากับมัน และทั้งสองก็หายไปในอากาศทันที
ทั้งคู่มองหน้ากันด้วยความกลัวและกัดริมฝีปาก
“องค์ชายเจียง เจ้าสบายดีไหม”
Jiang Yuan ยืนขึ้นและแปรงเสื้อผ้าของเธอ “ขาของฉันชา”
“ไปพักกันก่อนเถอะ”
"ตกลง." Jiang Yuan ทรุดตัวลงกับพื้นและทาครีมที่ขาของเธอ
Lu Mingshu นั่งเคียงข้างเธอเพื่อคอยจับตาดู ต้องขอบคุณ Yan Wugui ที่ดึงดูดผู้เข้าร่วมกลุ่มใหญ่ได้ เหลือไม่มากนักที่จะต่อสู้กับพวกเขา มีเพียงหนึ่งหรือสองคนเท่านั้นที่ต่อสู้กับพวกเขา และเมื่อ Lu Mingshu ทำให้พวกเขาล่าถอย Jiang Yuan ก็ฟื้นตัวแล้ว
ทั้งคู่เริ่มมุ่งสู่แก่นสวรรค์อย่างช้าๆ
ในตอนแรกทั้งคู่คิดว่าเหตุการณ์ก่อนหน้านี้เป็นเพียงเรื่องบังเอิญ แต่เมื่อเมฆมุ่งเป้าไปที่ Jiang Yuan อีกครั้ง ทั้ง Lu Mingshu และ Jiang Yuan รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ
“มีคนตามคุณมาเหรอ”
ใบหน้าที่ขาวราวกับแผ่นกระดาษ Jiang Yuan จับตัว Lu Mingshu ขณะที่ขาของเธอรู้สึกอ่อนแรง เธอเงยหน้าขึ้น เปลี่ยนเป็นสีเขียวและหัวเราะเยาะตัวเอง “ว้าว ฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นคนสำคัญถึงขนาดมีคนยอมจ่ายแพงขนาดนี้เพื่อโจมตีฉันหลายครั้งระหว่างการโต้วาที!”
Lu Mingshu จ้องมองที่เธอสักครู่ และตัดสินใจที่จะตรงไปตรงมากับเธอ “องค์ชายเจียง ตอนนี้เราลงเรือลำเดียวกันแล้ว เจ้าไม่จำเป็นต้องโกหกข้า คุณน่าจะเดาได้แล้วว่าใครคือผู้อยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้ ฉันพูดถูกไหม”
หลังจากจ้องมองพื้นสักพัก เจียง หยวนก็ถอนหายใจ “ไม่เกี่ยวอะไรกับการโต้วาที”
“เขาหรือเธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะฆ่าคุณที่นี่ แต่ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับทะเลหมอกที่ถกเถียงกัน?” Lu Mingshu เลิกคิ้วและมองไปที่ผู้เข้าร่วมรอบตัวเธอ “ทุกคนที่นี่เป็นผู้ต้องสงสัย คุณคิดว่าใครมีความเป็นไปได้มากที่สุด”
"..."
“ถ้าคุณไม่เต็มใจที่จะบอกฉัน ฉันก็จะเดา” Lu Mingshu ยักไหล่ “เป็นไปเพื่อผลประโยชน์หรือความขัดแย้งภายใน ความเป็นไปได้ประการแรกคือคนที่ต้องการให้ Jiangs ล่มสลาย คุณเป็นศิษย์ที่โดดเด่นที่สุดจากตระกูล Jiang ใครก็ตามที่ติดตามครอบครัวของคุณก็จะไปหาคุณเช่นกัน ประการที่สอง คนจากตระกูลเจียง คุณกลับมาหลังจากหลายปีและเปล่งประกาย ความสำเร็จในการเป็นเจ้าชาย Jiang นั้นต้องมีเพื่อนมากมายและบางคนที่อาจเปล่งประกายหากไม่ใช่เพราะการมีอยู่ของคุณ Lastlt, Elder Miss Nie หรือศัตรูอื่นที่คุณสร้างในชีวิตของคุณ”
เมื่อเห็นว่าเธออดทนเพียงใด Jiang Yuan ก็ถอนหายใจและทำถั่วหก “ผู้อาวุโส Miss Nie และศัตรูของฉันไม่มีพลังพอที่จะทำสิ่งนั้น ตอนนี้ Yun Jing อยู่ในสถานะที่ซับซ้อน และฉันเชื่อว่ามันเป็นหนึ่งในตระกูลขุนนางอื่นๆ”:
“ตระกูลขุนนาง?” Lu Mingshu ขมวดคิ้วของเธอ “เพื่อให้มีอำนาจมากพอที่จะแทรกแซงการโต้วาที พวกเขาต้องส่งศิษย์เข้ามาด้วยใช่ไหม?”