ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
ดวงตาของ Jiang Yuan เบิกกว้างเล็กน้อยขณะที่เธอมองไปที่ Chu Zhengyan
คำแนะนำนี้ดูเหมือนจะเป็นประโยชน์ต่อ Jiang Yuan การแทนที่ด้วยตราชีวิตของเธอจะช่วยลดอันตรายที่เธอต้องเผชิญ
ถ้า Qin Jun เป็นคนแนะนำสิ่งนี้ เธอจะเชื่อว่าเขาต้องการพันธมิตรนี้และต้องการให้เธอปลอดภัย อย่างไรก็ตาม มันเป็น Chu Zhengyan และเขาไม่ได้แสดงความสนใจที่จะช่วยเหลือเธอก่อนหน้านี้
~เขากำลังคิดอะไรบ้าๆ~
แต่ฝูงชนกำลังรอให้ Jiang Yuan เห็นด้วย และเธอไม่สามารถใช้เวลาอันแสนหวานของตัวเองได้
"ยอมรับ." Lu Mingshu กระซิบ “แม้ว่ามันจะเป็นกับดัก แต่มันก็ดีกว่าสิ่งที่เราเผชิญอยู่ตอนนี้”
~ใช่แล้ว!~ Jiang Yuan กัดริมฝีปากของเธอ ~เห็นได้ชัดว่ามีคนตามฉันมา จะลังเลอะไรอีก~
“ในเมื่อทุกคนเห็นด้วยกับมัน ฉันก็จะไม่มีเหตุผลที่จะต่อต้านมัน”
"ยอดเยี่ยม!" Chu Zhengyan ปรบมือและหันไปหาฝูงชน “จากนั้นมันก็ตัดสิน เมื่อฉันนับถึงสาม ทุกคนจะโยนป้ายของคุณ ไปที่แก่นสวรรค์ตามความสามารถของเรากันเถอะ!”
เมื่อเขาพูดจบ ฉู่เจิ้งเอี้ยนก็ยกมือขึ้นและแสดงให้ฝูงชนเห็นตราของเขา
ฝูงชนก็ทำเช่นเดียวกัน
“สาม สอง หนึ่ง!”
จากนั้น Chu Zhengyan ก็โยนตราของเขาขึ้นไปในอากาศ
ส่วนที่เหลือก็โยนตราของพวกเขาขึ้นไปในอากาศทันทีเช่นกัน
ในไม่ช้า ท้องฟ้าแห่งทะเลเมฆก็เต็มไปด้วยตราบินอยู่ในอากาศ
สุภาพบุรุษเมฆลอยเป็นคนแรกที่โจมตี เขายกนิ้วขึ้นและมีดพุ่งเข้าหาตรา
เมื่อเห็นเขากำลังจะไปรับตรา เจ้าของตราก็ตอบอย่างใจดี
ฝูงชนเดินตามหลังเขาทันทีที่เห็นเขาทำเช่นนั้น
“มิสจี?” เจียง หยวนกระซิบ
"ยังคงอยู่." Lu Mingshu กระซิบ “การโจมตีครั้งต่อไปจากเมฆกำลังจะมาถึง”
เจียงหยวนตัวแข็ง
Lu Mingshu มองไปรอบ ๆ การต่อสู้อย่างรวดเร็วและทำการคำนวณทางจิต
"ตอนนี้!"
เมื่อ Lu Mingshu พูดอย่างนั้น เท้าของ Jiang Yuan ก็ขยับ
เธอกระโดดขึ้นและดีดนิ้ว ก่อตัวเป็นเกราะป้องกันน้ำแข็ง
“บูม–” โล่น้ำแข็งของเธอแตกเป็นเสี่ยงๆ อย่างไรก็ตาม การโจมตีจากก้อนเมฆไม่ได้หยุดลง แสงพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ก่อตัวเป็นเข็มสีทองซึ่งพุ่งเข้าหาเจียง หยวน
Jiang Yuan เรียกโล่น้ำแข็งเพิ่มขึ้นทันที
Lu Mingshu นำแสงดาบของเธอออกมาและฟันลง
ทันใดนั้นมีดก็เริ่มบินไปทางหลู่หมิงชู และเธอหันกลับมาเพื่อตระหนักว่าการโจมตีนั้นมาจากฉู่เจิ้งหยานที่ยืนอยู่ไม่ไกล
เมื่อเห็นเช่นนี้ น้องชายของเขาก็โจมตีเช่นกัน
ช่วย Jiang Yuan ป้องกันการโจมตีจากเมฆ Lu Mingshu ไม่สามารถรับมือกับการโจมตีทั้งสองในเวลาเดียวกันได้ ถ้าอย่างใดอย่างหนึ่งทำสำเร็จ พวกเขาจะต้องบาดเจ็บสาหัสหรือตายอย่างแน่นอนหากโชคไม่ดีแม้แต่นิดเดียว
"เฮ้!" Yan Wugui กระโจนขึ้นและฟันดาบของเขาลง
“ติ๊ง ดิง ดิง ดิง—-” เสียงของการประชุมอาวุธดังขึ้น และในเวลาไม่นาน มีดที่มาจากพัดของชู เจิ้งเอี้ยนก็ร่วงลงกับพื้น
Yan Wugui หันไปทางด้านอื่นทันทีเพื่อป้องกันการโจมตีครั้งที่สอง
เขาลงจอดบนเสาหินและสบตากับ Lu Mingshu เมื่อเข้าใจว่า Lu Mingshu หมายถึงอะไร เขาก็กระโจนขึ้นอีกครั้งและกระโจนเข้าหาพี่น้อง Chu
แม้ว่าเขาจะยังอยู่กลางอากาศ แต่แสงดาบก็มีอยู่ทุกหนทุกแห่ง ทำให้พี่น้องไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องป้องกันอย่างแน่นหนา
เมื่อเห็นสิ่งนี้ Lu Mingshu หันกลับมาเพื่อมุ่งเน้นไปที่การช่วยเหลือ Jiang Yuan
ด้วยความสามารถของ Yan Wugui ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาจะทำได้ดีเมื่อต้องเผชิญหน้ากับพี่น้อง Chu แต่เขาจะปล่อยให้พวกเขาหลบหนีหรือจัดการพวกเขาได้สำเร็จหรือไม่นั้นคงเป็นอีกคำถามหนึ่ง
โล่น้ำแข็งแตกเป็นเสี่ยงๆ และ Jiang Yuan สามารถสกัดกั้นการโจมตีได้ แต่เธอหน้าซีดราวกับกระดาษเมื่อเธอลงจอด
“มิสจี” เธอหอบ “การโจมตีถี่เกินไป ฉันไม่คิดว่าฉันจะทนได้…”
“คุณจะทนได้อีกนานแค่ไหน” Lu Mingshu ตัดเธอออก
"สาม." เจียงหยวนส่ายหัวของเธอ “ถ้าฉันใช้กำลังไม่มาก ห้า”
“รับสิ่งนี้!” Lu Mingshu ขว้างขวดให้เธอ “คุณจะอายุยืนขึ้นสองเท่า”
Jiang Yuan จับมันยัดเข้าปากเธอทันที
Lu Mingshu กัดริมฝีปากของเธอและพยายามเพิ่มความเร็วในการคำนวณของเธอ
ยิ่งการต่อสู้ของผู้เข้าร่วมรุนแรงมากเท่าไหร่ พลังงานวิญญาณของเมฆก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น และความถี่ของการโจมตีก็จะเพิ่มขึ้น ~ ถึงตอนนี้ ดูเหมือนว่าเธอจะทนได้อีกแค่สิบห้านาทีเท่านั้น และเธอก็จะถูกเฆี่ยน ถึงตอนนั้น เราถอนตัวไม่งั้นเธออาจจะ…. ~
“องค์ชายเจียง การอยู่ในสิบอันดับแรกนั้นสำคัญต่อเจ้าจริงหรือ? แม้ว่าคุณจะต้องชดใช้ด้วยชีวิตของคุณก็ตาม”
"ใช่." Jiang Yuan ไอ ในฐานะลูกนอกสมรส ตำแหน่งของเธอในตระกูลเจียงตอนนี้มาจากการทำงานหนักและการพัฒนาของเธอ ~หากฉันแพ้การอภิปรายนี้ ผู้อาวุโสในตระกูล Jiang จะต้องผิดหวังกับฉันและ...~
“เอาล่ะ ต่อจากนี้ไป จงทำตามคำสั่งของฉัน”
"ใช่."
“สองนาฬิกา ก้าวไปข้างหน้าอีกร้อยฟุต”
ทั้งสองกระโดดขึ้นพร้อมกันและลงจอดที่เสาที่ใหญ่กว่า
“ป้ายด้านซ้ายมือ โจมตี!”
แท่งน้ำแข็งและแสงดาบพุ่งเข้าหาตราและโยนตราออกจากทะเลเมฆ
อีกฝ่ายกำลังจะโต้กลับ แต่ก่อนที่เธอจะทำได้ เธอก็หายไปกลางอากาศและปรากฏตัวอีกครั้งในศาลานอกทะเลเมฆ
ทันทีหลังจากการโจมตี Lu Mingshu ออกคำสั่งอีกครั้ง “สิบโมง ห้าสิบฟุตข้างหน้า”
พวกเขาลงจอดที่เสาถัดไป แต่พวกเขาไม่ได้โจมตีตราใด ๆ แต่ขยับเข้าใกล้แก่นสวรรค์เท่านั้น
“สามนาฬิกาหกฟุต”
ในเวลาไม่นานพวกเขาก็ยิงป้ายอีกอัน
“หกนาฬิกาสี่สิบฟุต”
“เก้านาฬิกา 30 ฟุต”
…
โดยไม่รู้ตัว พวกเขาเข้าใกล้แกนสวรรค์มาก
เมฆเปิดการโจมตีอีกครั้ง
"ถอยหลังไป! ไปทางซ้ายแล้วหยุด!”
Lu Mingshu ตะโกนและเก็บเครื่องมือวิญญาณของเธอ
เธอไม่มีเวลาฟื้นตัว ดังนั้นเธอจึงยัดยาเข้าปากแล้วออกคำสั่งต่อไป “หนึ่งนาฬิกาห้าสิบฟุต”
พวกเขาเดินไปรอบ ๆ ทะเลเมฆอย่างช้า ๆ ในตอนแรกไม่มีใครสังเกตเห็นพวกเขา แต่เมื่อพวกเขาเข้าไปใกล้มากขึ้น ผู้เข้าร่วมก็เริ่มสังเกตเห็นพวกเขาและเริ่มการโจมตี
Jiang Yuan กัดริมฝีปากของเธอและไม่กล้าปล่อยให้ยามของเธอผิดหวัง
อันที่จริง เธอรับรู้ถึงแผนของหลู่หมิงชูแล้ว เนื่องจากเป็นการต่อสู้ที่เปิดให้เล่นฟรี เธอจึงพยายามแอบไปที่แก่นสวรรค์โดยไม่มีใครสังเกตเห็น ตอนนี้พวกเขาพยายามทำตัวให้เงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้และใช้ประโยชน์จากวิกฤตของผู้เข้าร่วมคนอื่นให้เกิดประโยชน์ เช่น แอบผ่านมาตอนที่คนอื่นกำลังยุ่งอยู่กับการต่อสู้กันหรือรอให้พวกเขาเหนื่อยแล้วค่อยเปิดการโจมตีอย่างรวดเร็ว เอาชนะพวกเขา
อย่างไรก็ตาม มีคนวางกับดักไว้ที่นี่ Jiang Yuan เหลือเวลาอีกไม่มาก วิธีเดียวที่จะชนะดูเหมือนจะเป็นการบังคับให้เธอไปสู่แกนกลางสวรรค์ ก่อนที่เธอจะไม่เหลือพลังวิญญาณอีกต่อไป
หลังจากปิดกั้นการโจมตีจำนวนมาก Jiang Yuan ก็ไม่มีพลังงานที่จะคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำอีกต่อไป เธอเปลี่ยนตัวเองเป็นหุ่นยนต์ต่อสู้ซึ่งควบคุมโดย Lu Mingshu
~อีกร้อยฟุต!~
Lu Mingshu จ้องมองที่แก่นสวรรค์
ระยะทางดูเหมือนจะสั้น แต่ก็ยากกว่าการกระโดดครั้งก่อนที่เธอทำ การเข้าไปในพื้นที่นี้จะดึงดูดความสนใจของทุกคนได้อย่างแน่นอน และถึงเวลาแล้วที่คลาวด์จะเปิดการโจมตีอีกครั้ง
แต่เธอไม่สามารถรอได้อีกต่อไป เธอเหลือพลังวิญญาณเพียงหนึ่งในสาม
"ไป!" Lu Mingshu ผลักเธอ