ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
ทันทีที่แสงรอบตัวพวกเขากระจายออกไป Lu Mingshu ก็ก้มลงและอาเจียนเป็นเลือดในทันที
"คุณสบายดีไหม?" เหมือนแมวบนถ่านร้อนๆ หยาน หวู่กุ้ยประคองเธอและตรวจสอบร่างกายของเธอ “เจ้าบาดเจ็บหรือ? ทำไมคุณถึงดื้อรั้นนักล่ะ? คุณอยากจะเป็นวัวแทนมนุษย์ไหม? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราเข้าไปไม่ได้? ความปลอดภัยของเราสำคัญกว่ามาก!”
Yan Wugui ตระหนักถึงความเสี่ยงเมื่อ Lu Mingshu ตัดสินใจ การคำนวณของเขาอาจไม่แม่นยำเท่าหลู่หมิงชู แต่เห็นได้ชัดว่าโอกาสที่เธอได้รับบาดเจ็บมีสูงมาก
"ฉันสบายดี." Lu Mingshu พูดและเช็ดเลือดบนใบหน้าของเธอออกไป “มันเป็นเพียงเลือดที่ล้นทะลักออกมาจากตอนนี้ ฉันจะรู้สึกดีขึ้นหลังจากที่ได้อาเจียนออกมา”
~โอ้ใช่พล่าม คนสุ่มสามารถมีเลือดส่วนเกินได้หรือไม่? ที่มีอยู่เพราะคุณได้รับบาดเจ็บ!~
“ตั้งหน้าตั้งตาทำธุระของตัวเองต่อจากนี้” Yan Wugui บอกเธออย่างรุนแรงและหันไปหา Jiang Yuan “องค์ชายเจียง ฉันแน่ใจว่าคุณรู้ว่าสถานการณ์ของเราอันตรายแค่ไหนในตอนนี้ เราได้ทำตามสัญญาและหน้าที่ของเราแล้ว ตอนนี้คุณอยู่ในสิบอันดับแรกและด้วยตัวคุณเอง ขอให้โชคดี!"
Jiang Yuan หน้าซีดเหมือน Lu Mingshu เมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอยิ้มให้ Yan Wugui อย่างขมขื่น “ สุภาพบุรุษ Ji ฉันเกรงว่าคราวนี้คุณไม่ได้พูดอะไรในเรื่องนี้”
Yan Wugui จ้องมองที่เธออย่างว่างเปล่า
เขาและ Lu Mingshu ไม่สนใจที่จะได้รับอันดับในการโต้วาทีนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ศึกษาสิบอันดับแรกล่วงหน้า
"ฮะ?"
Jiang Yuan หายใจเข้าลึก ๆ เพื่อสงบสติอารมณ์ “พี่ชาย คำสั่งของจักรพรรดิ ลืมไปแล้วเหรอ?”
“แล้วไง”
Jiang Yuan กลอกตาและถอนหายใจก่อนที่จะอธิบายต่อ “ฉันได้ข่าวว่าคำสั่งอยู่ที่หนึ่งในผู้เข้าร่วมรอบที่แล้ว ดังนั้นไม่ว่าคุณจะชอบหรือไม่ คนก็ยังตามคุณอยู่”
“ฉันชอบ เลิกหรือเลิกตอนนี้เลยได้ไหม”
“เข้ามาแล้วห้ามออกไปไหน” Jiang Yuan ส่ายหัวของเธอ
Yan Wugui จ้องมองที่เธอ ไม่อยากเชื่อสิ่งที่เขาเพิ่งได้ยินและส่ายหัว “โอ้พระเจ้าช่วยบอกฉันทีว่านี่เป็นเรื่องตลก”
“นั่นหมายความว่าทางเลือกเดียวคือเราเข้าร่วมกองกำลังต่อไป?” หลู่หมิงชูถาม เธอใจเย็นกว่า Yan Wugui
“ฉันว่างั้นนะ?” Jiang Yuan ยิ้มอย่างเขินอาย
เนื่องจากไม่มีทางเลือกอื่น ทั้งคู่จึงตัดสินใจยอมรับชะตากรรมของตนเอง ~ มีการต่อสู้และการโต้วาทีมากขึ้น มีอะไรใหม่บ้าง ~
Lu Mingshu มองไปรอบ ๆ เราอยู่ในป่าทึบและไม่รู้ว่ามันใหญ่แค่ไหนหรือมีสัตว์ร้ายซุ่มซ่อนอยู่แถวนี้หรือไม่ “หาที่พักกันก่อนเถอะ”
"ใช่." Jiang Yuan พยักหน้า “ฉันคิดว่า Fu Yun และทีมของเขาจะมาที่นี่ในไม่ช้า”
Lu Mingshu จ้องมองเธอสองสามวินาที ต้องการที่จะค้นหาร่องรอยของอารมณ์บนใบหน้าของเธอ แต่น่าเศร้าที่ไม่มีเลย
เมื่อเห็นการกระทำของเธอ Jiang Yuan ก็หัวเราะ “ มิสจีมีอะไรอยากจะพูดไหม? เราผ่านมาแล้วสองรอบด้วยกัน ซึ่งเทียบเท่ากับการไว้วางใจชีวิตของเราซึ่งกันและกัน ดังนั้นอย่าลังเลที่จะถามอะไร”
ในขณะที่ทั้งสามคนเดินเข้าไปในหมอกอย่างช้าๆ หลู่หมิงชูก็ถามขึ้น “ถ้าเกิดอะไรขึ้นที่ส่งผลให้คุณตายหรือเขาตาย คุณจะฆ่าสุภาพบุรุษเมฆลอยได้หรือไม่”
Jiang Yuan ไม่ตอบทันที แต่พยักหน้า "ใช่."
“คุณเกลียดเขาหรือเปล่า”
"ไม่เชิง." เจียงหยวนหยุดชั่วคราว “แต่อย่างที่คุณพูด ฉันบริจาคไปมาก และเขาก็ทิ้งฉันไปเพื่อผลประโยชน์บางอย่าง แม้ว่าตอนนี้ฉันจะมีความสุขกับชีวิต แต่มันก็ไม่ยุติธรรมใช่ไหม”
Lu Mingshu จ้องที่เธอด้วยความตกใจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนหน้านี้ เมื่อเธอและ Yan Wugui พยายามให้เธอเปิดใจ เธอถึงกับดุพวกเขา แต่ตอนนี้เธอเต็มใจที่จะเปิดใจ ~อาจเป็นเพราะเราใช้เวลาร่วมกันมากเกินไป เธอจึงพบว่าเราไว้ใจได้ในตอนนี้?~
“ถ้าไม่มีโอกาส ฉันก็ไม่อยากแก้แค้น” เจียง หยวน กล่าว “แต่ถ้ามีโอกาสฉันก็คว้าไว้”
“นั่นคือวิธีที่ถูกต้อง ผู้ชาย!” Yan Wugui ขัดจังหวะ “ทำไมเราต้องบังคับตัวเองให้ให้อภัยและทำดีด้วย? แก้แค้นที่เราต้องการและตอบแทนความเมตตาที่เราได้รับ นี่คือชีวิตที่ดี!”
สิ่งนี้ทำให้ Jiang Yuan หัวเราะอย่างเต็มที่ แต่เธอยังคงอธิบายตัวเอง “เราไม่สามารถพูดได้ว่าเราเป็นศัตรูกัน พวกเราไม่มีใครพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ และฉันไม่อยู่ในสถานะที่จะแสดงความคิดเห็นใดๆ”
“องค์ชายเจียง ถ้าคุณไม่ว่าอะไร คุณช่วยบอกเราได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างคุณสามคน”
“คิดอะไรอยู่” บางทีอาจเป็นเพราะเธอลดการป้องกันลง เจียงหยวนจึงให้ความร่วมมือและเปิดเผยมาก
“ในตอนนั้น เรายังไม่ได้อยู่ที่นี่ในหยุนจิง ฉันไม่ใช่คนสำคัญของเจียง และเขาก็ไม่มีใครเหมือนกัน วันหนึ่ง เราได้พบกับคุณพี่ Nie ซึ่งกำลังเดินทาง และเธอก็ตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกเห็น เมื่อเธอกำลังจะกลับบ้าน เธอสารภาพและถามว่าเขาอยากไปกับเธอไหม เขาตอบว่าใช่และจากไป”
“หลังจากที่เขาจากไป ฉันนั่งอยู่ที่บ้านเป็นเวลาสองวัน จ้องมองไปในที่ว่าง ฉันตัดสินใจมาที่หยุนจิงหลังจากนั้น และทาดาเจ้าชายเจียงตอนนี้”
Jiang Yuan สรุปเป็นประโยค แต่เธอไม่สามารถซ่อนความไม่ยุติธรรมและความทุกข์ที่เธอประสบได้ แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะไม่รู้สึกอะไรกับมัน
“ คุณกลายเป็นเจ้าชายเจียงเพื่อแก้แค้นเหรอ”
Jiang Yuan หัวเราะและส่ายหัว “มันคุ้มไหมที่จะทำมากเพียงเพื่อแก้แค้น?” เธอถอนหายใจ “ฉันแค่รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรม เมื่อเขาจากไป ฉันก็เห็นว่าชีวิตใหม่ของเขาจะดีแค่ไหน ฉันรู้สึกไม่สบายใจเมื่อนึกถึงมัน ทำไมเขาถึงเปล่งประกายในขณะที่ฉันยังคงใช้ชีวิตเหมือนที่ Jiang Wan เคยเป็น? ฉันต้องการต่อสู้กับเขาเพื่อดูว่าใครดีกว่ากันจริงๆ”
“ฉันดีใจที่คุณคิดแบบนี้” Lu Mingshu พยักหน้า “แต่ฉันเกรงว่าคุณไม่ควรโจมตีเขาในภายหลัง คุณจะลากเราลงถ้าเป็นเช่นนั้น”
"ผ่อนคลาย. ฉันจะไม่” Jiang Yuan หัวเราะ แต่ดวงตาของเธอหรี่ลง “เขาไม่ใช่ Fu Yun ที่ฉันรู้จักอีกต่อไป และฉันไม่ใช่ Jiang Wan อีกต่อไป ฉันเปลี่ยนไปหลังจากผ่านไปหลายปี
…
สุภาพบุรุษเมฆลอยและ Chu Zhengyan โผล่ออกมาที่ทางเข้า
“พวกเขาออกไปแล้ว” Chu Zhengyan มองไปรอบ ๆ และประกาศ
สุภาพบุรุษเมฆลอยพยักหน้า “ให้เราพักผ่อนก่อน มันจะเป็นการต่อสู้ที่ยากในภายหลัง”
"เดี๋ยว." ชู เจิ้งเหยียน กล่าว “ฉันอยากดูว่าใครเป็นรายต่อไป”
"มันสำคัญหรือ?" สุภาพบุรุษเมฆลอยกล่าวอย่างจำเจ “แน่นอน Qin Jun และอีกหนึ่งคนจากทีมของเขา เหลืออีกเพียงสองแห่งเท่านั้น จะเป็นใครก็ไม่ต่างกันมากนัก”
Chu Zhengyan มองไปและหัวเราะ "จริง. แต่ก็ยังดีกว่าที่จะระวัง มันจะไม่ใช้พลังงานมากอยู่แล้ว”
สุภาพบุรุษเมฆลอยไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำตามที่เขาพูด
ทั้งสามคนยืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ ครู่หนึ่ง และจริง ๆ แล้ว ฉินจุนก็เข้าไปพร้อมกับคนรับใช้ของเขา
“พี่ฉิน” Chu Zhengyan โค้งคำนับ “หวังว่าคุณจะสะดวกกับฉันในภายหลัง”
Qin Jun ยิ้มกว้างให้เขาและส่ายหัว “ พี่ชูถ่อมตัวเกินไป เป็นคุณที่ควรจะง่ายกับฉันแทน คุณสองคนแข็งแกร่งมาก!”
“อา คุณถ่อมตัวเกินไป…”
ทั้งคู่ยืนอยู่ที่นั่นเพื่อพูดคุยและพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่ไร้ประโยชน์ แต่สายตาของพวกเขาจับจ้องที่ทางเข้าเพื่อรอดูผู้เข้าร่วมอีกสองคนที่จะส่งเข้ามา
หลังจากนั้นไม่นาน ลำแสงสองดวงก็ปรากฏขึ้นและกลายเป็นคนสองคน
มันเป็นสองใบหน้าที่ไม่คุ้นเคย และเมื่อเห็นทุกคนที่ยืนอยู่ที่นี่ พวกเขาตกใจและเข้าสู่โหมดป้องกันอย่างรวดเร็ว
Qin Jun ยิ้มอย่างอ่อนโยนและโค้งคำนับ "ยินดีที่ได้รู้จัก; โปรดแนะนำฉันในภายหลัง”
เมื่อเห็นว่าเขาเป็นคนดี และฉู่เจิ้งเอี้ยนก็ไม่มีเจตนาที่จะโจมตีพวกเขา พวกเขาลดการป้องกันลงและคุยกันครู่หนึ่งก่อนจะจากไปในไม่ช้า
ทุกคนใช้พลังงานไปมากในทะเลเมฆ และนี่เป็นเวลาที่ดีสำหรับพวกเขาที่จะพักผ่อน