ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
ต้นไผ่แกว่งไกวไปตามแรงลม ภายในหมอก พวกมันกลายเป็นเงาสีดำตัดกับผ้าห่มสีขาวราวกับสวรรค์ในโลกมนุษย์
Lu Mingshu พักผ่อนให้เพียงพอ เธอลืมตาขึ้นเห็น Yan Wugui ยืนอยู่ไม่ไกล นั่งอยู่บนหินขัดมีด
สิ่งนี้ทำให้เขาดูทั้งผอมเพรียวและหนังสัตว์
Lu Mingshu จ้องที่เขาอย่างเงียบ ๆ ครู่หนึ่ง ~ถ้าฉันไม่ได้เห็นด้วยตัวเอง ใครจะคิดว่าทั้งเขาและ Xie Lianzhen จะเหมือนกัน~
Yan Wugui หันไปรอบ ๆ เพื่อดูเธอจ้องมองมาที่เขาและหัวเราะเยาะ “ตะลึงที่ฉันหล่อหรือไง”
“…..ตอนนี้คุณโอเคไหม?” หลู่หมิงชูถาม
“ดีกว่าไม่เป็นไร” เขาเหวี่ยงมีดออกไปและ "หวด" มันกลับเข้าฝัก
“ทำไมคุณถึงเลือกเรียนวิชามีด” จู่ๆ หลู่หมิงชูก็ถามขึ้น “เทคนิคของแพลตฟอร์มความจริงที่เจ็ดนั้นแข็งแกร่งกว่าใช่ไหม”
“เพราะมันเน้นความแข็งแกร่งมากกว่า” Yan Wugui ยักไหล่ “แขนของฉันไม่แข็งแรง ดังนั้นฉันจึงควบคุมดาบได้ยากขึ้นเพราะต้องใช้พละกำลังมากกว่าจึงจะแม่นยำ แต่มีดเบากว่ารู้ไหม”
สิ่งนี้ทำให้นึกถึง Lu Mingshu ว่า Wei Chunqiu อธิบาย Xie Lianzhen อย่างไร เนื่องจากเขาต้องนั่งรถเข็น เขาจึงไม่สามารถฝึกการบ่มเพาะปกติได้ และเขาสามารถฝึกแขนของเขาได้เท่านั้น ~ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมแขนของเขาถึงแข็งแรงมาก ~
“พวกนายเป็นใครกันแน่” Jiang Yuan กลับมาหลังจากพักผ่อน และเห็นได้ชัดว่าเธออยู่ในสภาพที่ดีขึ้น ตราประทับของเธอก็มีสีเช่นกัน “พวกคุณไม่ใช่พวกกบฏใช่ไหม”
“นั่นดีกว่าสำหรับคุณไม่ใช่เหรอ?” Yan Wugui ยักไหล่ “ถ้าเราเป็นกบฏ คุณจะเดือดร้อนมากถ้าเราถูกเปิดโปง”
"จริง." Jiang Yuan พยักหน้า “แต่ต้นกำเนิดที่ไม่รู้จักนั้นอันตรายยิ่งกว่า”
“องค์ชายเจียงยังกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่หรือไม่?” Lu Mingshu ยืนขึ้นและปัดเสื้อผ้าของเธอออก “คุณสบายใจได้ เพราะเราจะจากไปและคงจะไม่ปรากฏอีกหลังจากนี้”
“เอ่อ จริงด้วย” Jiang Yuan ส่ายหัวของเธอ “ฉันตั้งใจจะถามว่าคุณสองคนเต็มใจที่จะอยู่ข้างหลังหรือไม่”
Lu Mingshu มองเธอด้วยความตกใจ แต่ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไร Yan Wugui ก็โบกมือของเขาแล้ว “โอ้ พยายามจะจ้างพวกเราเหรอ? เรารู้สึกเป็นเกียรติ แต่เป็นไปไม่ได้ที่เราจะอยู่ต่อ”
“อย่างนั้นเหรอ?” Jiang Yuan หันไปหา Lu Mingshu
"ใช่." เธอพยักหน้า
“น่าเสียดายจัง” เจียง หยวน ถอนหายใจ “ถ้าคุณเต็มใจ ฉันจะปฏิบัติต่อคุณเป็นอย่างดี และตราบใดที่ฉันควบคุมตระกูล Jiang คุณก็จะมีโลกทั้งใบได้”
Yan Wugui หัวเราะและยักไหล่
โลกนี้ไม่ได้ก้าวหน้าไปกว่าจีนโบราณ และไม่ว่าชาวเจียงจะได้อะไรมา Alioth Star-Lord ก็จะสามารถได้รับทรัพยากรมากขึ้นและดีขึ้น สภาพของ Jiang Yuan ไม่น่าดึงดูดนักสำหรับเขา
สำหรับ Lu Mingshu ทำไมเธอถึงสนใจทรัพยากรจำนวนเล็กน้อยเช่นนี้ในเมื่อเธอมีวงล้อสวรรค์?
เมื่อเห็นว่าทั้งคู่ยังคงไม่ไหวติง Jiang Yuan ก็ถอนหายใจและไม่พูดอะไรอีก
เนื่องจากทุกคนต่างก็รู้เจตนาของกันและกันอย่างชัดเจน พวกเขาจึงหยุดการสนทนาและกลับไปพูดถึงการโต้วาที
“องค์ชายเจียง มีกับดักอยู่ที่นี่หรือไม่”
“นี่คือไม้หมอก รอบสุดท้ายในการโต้วาทีของทะเลเมฆ หมอกนี้มีฤทธิ์เป็นยา มันสามารถรบกวนจิตใจของคุณและถึงตายได้ ดังนั้นรอบนี้จึงเป็นรอบที่อันตรายที่สุดเพราะไม่รู้ว่าจะถูกโจมตีเมื่อไหร่”
“โดยผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ?”
"ใช่." Jiang Yuan พยักหน้า “ที่นี่ไม่มีอะไรอื่นนอกจากสิบอันดับแรก”
“เราจะตัดสินได้อย่างไรว่าเราชนะหรือแพ้”
“มีของพิเศษอยู่ในไม้นี้ เรียกว่าคริสตัลหยวน ใครก็ตามที่ได้รับคริสตัลมากที่สุดจะเป็นผู้ชนะ” เจียง หยวน ได้ตอบกลับ
“คริสตัลหยวน? มันมีประโยชน์อะไร? ฉันเอามันออกไปได้ไหม” Yan Wugui ถามทันที
“อะไรก็ได้ที่คุณต้องการ คุณสามารถกินมัน ทำอาวุธ หรือใช้เป็นยา แต่เอามันไปไม่ได้ต้องมอบมันให้ถึงที่สุด”
Yan Wugui ดูเบื่อทันที “ถ้าฉันเอาไปไม่ได้ มันก็ไร้ค่า!”
ขณะที่เจียงหยวนกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ทันใดนั้นเธอก็โบกแขนเสื้อของเธอและสร้างโล่น้ำแข็ง
ไม่มีการตอบสนอง
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอก็ละลายโล่น้ำแข็งของเธอและมองไปรอบๆ "มันแปลก…"
"ว่าไง?" หลู่หมิงชูถาม
“ฉันรู้สึกว่ามีคนมองเราอยู่”
เมื่อสังเกตเห็นการเหลือบมองของ Lu Mingshu Yan Wugui ก็ส่ายหัว “ฉันไม่ได้สังเกตอะไรเลย”
“บางทีฉันอาจจะแค่ประหม่าเกินไป?” Jiang Yuan หัวเราะอย่างประหม่าและส่ายหัว “เราเหลือเวลาไม่มากแล้ว ไปกันเถอะ”
อีกสองคนพยักหน้าและทั้งสามคนก็เก็บของและเตรียมตัวออกไป
…
“พี่หยุน” ชูเจิ้งเอี้ยนถาม “คุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับรอบนี้”
สุภาพบุรุษเมฆลอยมองเขาอย่างไร้อารมณ์ “แล้วไง”
“เห็นได้ชัดว่าเราควรระวังใคร!” Chu Zhengyan เดินต่อไปและหยิบไม้ไผ่ตามทาง จากนั้นเขาก็โบกมือให้น้องชายส่งสัญญาณให้เขาเข้ามา “ฉินจุนควรเป็นคนที่อันตรายที่สุด แต่เจียงหยวนเป็นม้ามืดในครั้งนี้…”
“ผู้ช่วยสองคนของเธอไม่ธรรมดา” สุภาพบุรุษเมฆลอยกล่าวว่า “ทักษะของพวกเขาไม่เพียงแค่แปลก แต่ยังทรงพลังอีกด้วย”
“ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน” ทั้งสองยืนอยู่ข้างกัน คอยสังเกต เผื่อจะมีใครซุ่มโจมตีพวกเขา “พี่หยุนรู้สึกว่าพวกเขาคล้ายกับ…”
ฉู่เจิ้งกวนหยุดกะทันหัน
"อะไร?" สุภาพบุรุษเมฆลอยถาม
เมื่อเห็นว่าเขาไม่เข้าใจความหมาย ชูเจิ้งหยานทำได้เพียงเปล่งเสียงออกมา “กบฏ”
สุภาพบุรุษเมฆลอยขมวดคิ้ว “รู้สึกแบบนั้น แต่…”
"แต่?"
“ถ้าฉันเป็นกบฏ ฉันจะไม่ทำอะไรแบบนี้ สิบอันดับแรกในการโต้วาทีมักได้รับการตรวจสอบอย่างดี หากพวกเขาน่าสงสัย พวกเขาจะถูกระบุได้อย่างง่ายดาย”
“เข้าท่า” Chu Zhengyan พยักหน้า
“การดำรงอยู่ของพวกเขาไม่ได้ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิงเช่นกัน” สุภาพบุรุษเมฆลอยชี้ให้เห็นอย่างจำเจ “อาจเป็นเพราะตัวตนของพวกเขาน่าสงสัย Qin Jun กลัวที่จะร่วมงานกับ Jiang Yuan ถ้าพวกเขาร่วมมือกัน เราน่าจะแพ้”
ความเห็นทั่วไปก็คือความแข็งแกร่งขององค์ชายสี่นั้นคล้ายคลึงกัน ไม่มีใครที่สามารถบดขยี้องค์อื่นได้ เมื่อเจ้าชายทั้งสองมีผู้ช่วยอีกสองคน มันอันตรายสำหรับทีมของ Chu Zhengyan
“นี่คือสิ่งที่ฉันกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้” Chu Zhengyan ตบไหล่สุภาพบุรุษเมฆลอย
“ฉินจุนเก่งเรื่องกลยุทธ์ เขาอาจจะทำงานร่วมกับพวกเขาได้ไม่เต็มที่ แต่ถ้ามีอะไรผิดพลาด เขาจะอยู่ข้างเจียงหยวนอย่างแน่นอน”
“เอ่อ ฮะ”
“คุณคิดว่าเราจะเอาพวกมันมาอยู่ข้างเราได้ไหม” Chu Zhengyan กระซิบ
สุภาพบุรุษเมฆลอยรู้ว่าเขาหมายถึงผู้เข้าร่วมสองคนสุดท้ายที่เข้ามา
“ว่าแต่พวกนั้นเป็นใคร….” สุภาพบุรุษเมฆลอยไม่เห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย เพียงแค่เขาไม่เคยเห็นพวกมันมาก่อน และแน่นอนว่าพวกมันไม่ใช่ชนชั้นสูงจากหยูจิง
“อา ฉันจำพวกเขาได้” Chu Zhengyan หัวเราะ “ชนชั้นสูงจากที่อื่น ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับพวกเขามาก่อน แต่ไม่เคยคาดคิดว่าพวกเขาจะติดท็อปเท็นได้ แสดงว่าพวกมันแข็งแกร่งทีเดียว”
“ถ้าพี่ชูคิดว่าไม่เป็นไร ฉันก็โอเค” สุภาพบุรุษเมฆลอยพยักหน้า
"ยอดเยี่ยม." Chu Zhengyan ยิ้ม “ผมจะพยายามคุยกับพวกเขา และถ้าเราทำสำเร็จ เราก็จะสมดุลกัน”
“พบแล้ว!” จู่ ๆ น้องชายของ Chu Zhengyan ก็ตะโกนและหยิบคริสตัลออกมาจากหน่อไม้