ชายและหญิงนำขบวนอัศวินศักดิ์สิทธิ์ในชุดเกราะสีขาว ชายผู้สวมชุดนักบวชสีขาวคือ High Priest Herald ซึ่งเป็นตำแหน่งเดียวของเขาในอาณาจักร Hubalt ผู้หญิงคนนั้นสวมชุดนักบวชที่ปกปิดร่างกายของเธอ ใบหน้าส่วนใหญ่ของเธอถูกปกปิดด้วยผ้าคลุมสีขาว เหลือเพียงผมสีบลอนด์ยาวสลวยของเธอที่เผยให้เห็น
"แค่นั้นแหละ. นั่นคือสถานที่” ไกด์ของพวกเขาซึ่งเป็นชายในชุดคลุมสีน้ำเงินชี้ไปที่ปราสาทธรรมดาๆ
เสื้อคลุมของมัคคุเทศก์แสดงตัวตนของเขาโดยไม่จำเป็นต้องแนะนำตัว หน้าอกด้านซ้ายถูกเย็บด้วยมังกรทองของอาณาจักรอวาลอน อีกอันสวมหมวกพ่อมดปีกกว้าง เขาเป็น Imperial Mage ของอาณาจักร Avalon
“อย่างที่ฉันพูด มีการต่อสู้ระหว่างสองตระกูลในอาณาจักรของเราเมื่อสามปีที่แล้ว สถานที่นี้เคยเป็นอาณาเขตของตระกูลรีเบรกกามาก่อน”
"ฉันรู้. ทุกคนพูดถึงเรื่องนี้เพราะมันอยู่ใกล้อาณาจักรของเรามาก เคานต์รีเบรกกาอาจเป็นคนต่างชาติ แต่เขาเป็นคนที่มีคุณธรรมที่เป็นแบบอย่าง…” มหาปุโรหิตดูขอโทษ “ทวีปนี้กว้างใหญ่ และมีคนจำนวนมากที่ไม่สามารถตัดสินธรรมชาติที่แท้จริงได้จากรูปร่างหน้าตาของพวกเขา เคานต์รีเบคก้าเป็นเพียงหนึ่งเดียว”
“แต่ฉันยังไม่อยากเชื่อเลย” อัศวินศักดิ์สิทธิ์ชื่อโมเดรียนพูดแทรกขึ้น “จำนวนของจักรวรรดิมีส่วนเกี่ยวข้องกับกลุ่มที่น่ารังเกียจเช่นนั้น…”
“เราก็บังเอิญเจอมันเหมือนกัน” พ่อมดตอบอย่างใจเย็น “นักบวชผ่านมาที่นี่และสัมผัสได้ถึงร่องรอยของเวทมนตร์ชั่วร้าย เขาส่งต่อคำพูดเป็นการส่วนตัว แต่ข้อมูลไม่สามารถเผยแพร่ได้ทันทีเนื่องจากลักษณะที่ละเอียดอ่อน อย่างไรก็ตาม ก็ไม่สามารถละเลยได้ คุณต้องมีแผนสำรองของคุณเอง”
“ก็… นักบวช…?”
“น่าเสียดายที่แม้แต่ตระกูลอวาลอนของจักรพรรดิก็ยังไม่ได้รู้จักตัวตนของเขา” พ่อมดส่ายหัว
“อา…” โมเดรียนถอนหายใจอย่างผิดหวัง
“แต่เรื่องไปถึงพระกรรณของสมเด็จพระจักรพรรดิแล้ว เขาได้สั่งให้เราไปตรวจสอบเนื่องจากความไวต่อมานาของเรา หัวหน้าพ่อมดของเราเห็นว่าไม่เพียงพอ เขาจึงเรียกหาหอคอยโดยใช้สายสัมพันธ์ส่วนตัวของเขา”
“อ่า นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมนักมายากลของหอคอยจึงมาที่นี่ด้วย”
พ่อมดพยักหน้าให้ Modrian
“เราใช้เวลาสามปีที่ผ่านมาในการสืบสวนจุดที่น่าสงสัยด้วยตัวเราเอง… และในที่สุดเราก็ได้ข้อสรุป หวังว่าฝูงผีดิบจะไม่คุกคามหัวใจของชาติของเรา” พ่อมดโค้งคำนับให้โมเดรียนและมหาปุโรหิต "ผมละอายใจ. เหตุการณ์นี้ไม่เพียงเกี่ยวข้องกับจักรวรรดิของเราเท่านั้น แต่ยังรวมถึงทั้งทวีปด้วย ฉันควรจะเปิดเผยทันที—”
"เลขที่." เฮรัลด์ส่ายหัว “ในฐานะปุโรหิตของพระเจ้า เราเชื่อว่าเหตุการณ์ที่เกิดจากคนกลุ่มนั้นเป็นปัญหาของเรา” มหาปุโรหิตคร่ำครวญ “การเจรจาระหว่างประเทศไม่ใช่เรื่องง่าย ด้วยความสนใจที่พัวพันมากมาย… ฉันเข้าใจอย่างถ่องแท้”
"ขอบคุณ." พ่อมดก้มศีรษะลงอีกครั้ง
“ที่สำคัญกว่านั้น…” มอนเดรียนหันไปหาเรฟคาสเซิล “เซเรน คุณรู้สึกอะไรไหม”
หญิงสาวที่คลุมหน้าจ้องมองไปที่ลูกบอลคริสตัลในฝ่ามือของเธออย่างเงียบ ๆ ทรงกลมคริสตัลโปร่งแสงนี้ มักถูกเรียกว่า "น้ำตาแห่งเทพเจ้า" เป็นวัตถุโบราณของวิหารเฮอร์มีส เมื่อมันดูดซับพลังศักดิ์สิทธิ์ มันจะเปล่งแสงเรืองรองและทำให้เวทมนตร์ที่อยู่ใกล้เคียงปั่นป่วน
ลูกแก้วคร่ำครวญอยู่ครู่หนึ่งและปล่อยแสงมืดจางๆ
ผู้หญิงที่คลุมหน้าเปิดตาของเธอและพยักหน้า
“ความจริงที่ว่ามีคนนอกอยู่ที่นี่… ไม่ช่วยอะไรเลย” มอนเดรียนทำหน้าเคอะเขิน “มีบางอย่างที่นี่เกือบจะแน่นอน นี่เป็นสถานที่ที่ยืนยันครั้งสุดท้ายของ Sir Christian ด้วยความสามารถของเขา ไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาตกอยู่ในอันตราย แต่ฉันเชื่อว่าเราควรรีบในกรณีเช่นนี้”
"อย่างแท้จริง." มหาปุโรหิตพยักหน้าเห็นด้วย “สถานที่นี้ทำให้ฉันรู้สึกแย่ด้วยเหตุผลบางอย่าง”
“ฉันเชื่อว่าเราจะมาถึงภายในไม่กี่ชั่วโมง ไปกันเถอะ”
พ่อมดนำปาร์ตี้ไปที่ Rev Castle อย่างรวดเร็ว
เวลาช้าลง
อนุภาคสีดำหลายแสนอนุภาคเต็มพื้นที่ทุกลูกบาศก์เซนติเมตร และทั้งหมดก็มุ่งตรงไปยังโจชัว เขารู้จากประสบการณ์ว่าแต่ละอนุภาคมีแรงทำลายล้างมากพอที่จะทุบผ่านหิน แม้จะมีขนาดเล็กก็ตาม
โจชัวค้นหากลอุบายตอบโต้การโจมตี เขาพิจารณาวิธีที่เขาต่อสู้กับสายฟ้าของนักมายากลทั้งเจ็ดแล้วได้แต่ส่ายหัว
Asura’s Path เป็นการโจมตีที่เน้นแต่มีข้อจำกัด
โยชูวามีหลายทางเลือก เขาต้องการวิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุดในการบังคับให้เดธไนท์คุกเข่าลง
เขานึกถึงหนึ่งในเทคนิคหอกหลายอย่างของเขาโดยเฉพาะและยก Lugia ขึ้น
ขั้นตอนที่หนึ่งถึงสี่ของศิลปะหอกวิเศษเป็นสูตรสำเร็จ แท้จริงแล้ว เทคนิคของพวกเขาสามารถใช้งานได้โดยการย้ายมานาผ่านสูตรที่กำหนดไว้ล่วงหน้าเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างเปลี่ยนไปในขั้นที่ห้า เมื่อสามารถใช้ Gangi1 ได้ ไม่มีสูตรสำเร็จอีกต่อไปในหอก มีเพียงรูปแบบเท่านั้น สามารถรวมคุณสมบัติที่แตกต่างกันสองอย่างเพื่อสร้างแอปพลิเคชันจำนวนไม่ จำกัด พลังทำลายล้างของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นด้วยออร่าที่สอดคล้องกัน การผสมผสานอย่างหนึ่งคือสิ่งที่เรียกว่า "มยอลซัม" ซึ่งรวมลักษณะของการตีและการดูดเข้าด้วยกัน
นอกจากนี้ แบบฟอร์มขั้นที่ห้าแต่ละรูปแบบยังมีแอตทริบิวต์เพิ่มเติม
อย่างแรกคือน้ำ น้ำเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอนอย่างยิ่ง แม้แต่แม่น้ำที่สงบนิ่งตามปกติก็สามารถจมเมืองได้เมื่อความโกรธเกรี้ยว เมื่อความแรงของแม่น้ำรวมกับพลังแห่งการเปลี่ยนแปลง ผลลัพธ์ที่ได้อาจทรงพลังเทียบเท่ากับสึนามิหรือพายุไต้ฝุ่น ซึ่งเป็นพลังมหาศาลที่กวาดล้างสวรรค์และโลกเบื้องหน้า เมื่อพลังแห่งความหนักและความแรงของแม่น้ำมารวมกัน มันก็พุ่งลงมาเหมือนน้ำตกสูงตระหง่าน
ในทำนองเดียวกัน น้ำหนักที่กดทับของน้ำที่ตกลงมาจะทำให้อัศวินต้องคุกเข่าลง
กาลเวลาและสายน้ำที่ไหลเอื่อย… สายฝนโปรยปรายลงมาจากฟากฟ้าและรดผืนดิน…
Lugia สะท้อนกับมานาของ Joshua และห้องใต้ดินก็เต็มไปด้วยเสียงฝนตกหนัก
กล้ามเนื้อของ Joshua ตึงขึ้นราวกับเชือกที่ขึงจนถึงจุดแตกหัก—เกือบจะเหมือนกับว่าเขากำลังใช้ Asura’s Path แต่แตกต่างตรงที่มันรวมความอ่อนโยนเข้ากับการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน
Gangi จำนวนมากออกมา เห็นได้ชัดว่ามันไม่ได้มุ่งเป้าไปที่คู่ต่อสู้โดยตรง—โจชัวตั้งใจจะกำจัดอนุภาคสีดำทุกร่องรอย
“แบบที่หนึ่ง: น้ำฝน” โจชัวยื่นหอกออกมาอย่างระมัดระวัง
หอกหักเป็นร้อยเป็นพันครั้ง ทิ้งภาพติดตาสีขาวไว้เบื้องหลัง มันไม่ใช่สีแดงสดทั่วไป แต่ค่อนข้างมืดและเคลือบด้วยเวทมนตร์ ราวกับสายฝนโปรยปรายลงมาจากฟากฟ้า
ดวงตาสีดำของเดธไนท์ดูเหมือนจะสั่นไหวอยู่ครู่หนึ่ง
อนุภาคแห่งความมืดเริ่มกระจายออกไปทีละชิ้น ทีละชิ้นสร้างการระเบิดครั้งใหญ่ในขณะที่มันตายจนกระทั่งพวกมันทั้งหมดหายไป
อัศวินแห่งความตายอยู่ตรงหน้าเขา และลูเกียก็พุ่งไปข้างหน้า อัศวินแห่งความตายตัวสั่นเมื่อลูเกียแทงทะลุหัวใจของเขา
[ไม่อยากจะเชื่อเลย…]
ดวงตาของโจชัวเบิกกว้าง—นั่นไม่ใช่ลูเกีย นั่นเป็นเสียงของ Duke Altsma อัศวินที่ตอนนี้กลายเป็นผีดิบ
“ฉันไม่สามารถเข้าใจความอยุติธรรมในการเปลี่ยนคุณให้เป็นอัศวินแห่งความตาย อย่างไรก็ตาม สิ่งหนึ่งที่ฉันรับรองได้: คุณเลือกสิ่งนี้ด้วยตัวคุณเอง” โจชัวจ้องไปที่อัศวินแห่งความตาย “วิญญาณของมนุษย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิญญาณที่แข็งแกร่งพอ ๆ กับของอาจารย์ ไม่ควรถูกบังคับ” โยชูวายืนตรงเข้ามาหาเขา “ข้าไม่รู้ว่าความเสียใจที่ยังคงอยู่ของเจ้าคืออะไร และข้าไม่รู้ว่าเจ้าแสวงหาเส้นทางนั้นหรือไม่…” เขาหยุดชั่วคราวและจับหอกของเขา “...แต่ฉันจะร่วมเดินทางไปในเส้นทางนี้กับคุณ”
พลังงานที่น่ากลัว—ไม่ว่าจะมาจาก Joshua หรือ Lugia ไม่มีใครบอกได้ — หมุนรอบร่างทั้งสองเหมือนพายุเฮอริเคน
หมายเหตุของผู้แปล:
ฉันกำลังอ่าน 139: wtf กำลังเกิดขึ้น