บทที่ 38 Leng Yu Feng ไม่มีความสุข
ผู้แปล: Skilvh
“องค์รัชทายาท ดูเหมือนจะมีการเปลี่ยนแปลงในเมืองหลวง!” วูจูยืนอยู่นอกห้องขณะที่เธอก้มศีรษะ
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เธอได้รับการฝึกฝนจากอู๋เหว่ยในเมืองหลวง ผู้ซึ่งขอให้เธอไปเมืองเฟิงโจวเพื่อรับใช้เจ้าชาย ความจริงแล้ว ทั้งคู่ต้องการรับใช้เจ้าชายแต่ถูกปฏิเสธ หลังจากที่เธอได้ยินว่าเธอสามารถมารับใช้เจ้าชายได้ อู๋จูก็รู้สึกมีความสุขมากที่ตอนนี้เธอสามารถรับใช้เขาได้ แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่สาวใช้ก็ตาม
วูจูยืนอยู่ตรงนั้นและได้ยินเสียงเปิดประตู เธอมองขึ้นไปและเห็นเสื้อคลุมสีดำของจักรพรรดิ (1) ของเจ้าชายโผล่ออกมา
วูจูล้มลงไปข้างๆเขาทันที นางเพิ่งมาถึงเมืองเฟิงโจวเมื่อคืนนี้ และในขณะที่องค์รัชทายาทกำลังพักผ่อน นางไม่กล้ารบกวนเขา อย่างไรก็ตาม เนื่องจากนางไม่ได้พบเขามาสองสามวันแล้ว นางจึงรู้สึกว่ารูปลักษณ์ขององค์รัชทายาทดูงดงามขึ้น อู๋จูคิดว่าในอนาคตเมื่อมกุฏราชกุมารได้รับการสวมมงกุฎเป็นจักรพรรดิ เธอไม่รู้ว่าผู้หญิงแบบไหนที่จะเป็นคู่ของเขาได้
ขณะที่วูจูกำลังจมอยู่ในห้วงความคิด เธอวิ่งเข้าไปหาร่างที่อ่อนแอเล็กน้อยตรงหน้าเธอและเงยหน้าขึ้นด้วยความตกตะลึง จากนั้นอู๋จูก็รู้ว่าเธอโดนมกุฎราชกุมาร ซึ่งหันกลับมามองเธออย่างขุ่นเคือง
“มกุฏราชกุมาร…” อู๋จูคุกเข่าลง แต่ไม่ใช่เพราะเธอกลัวมกุฏราชกุมาร ทุกวันนี้ทั้งอู๋จูและอู๋เหว่ยต่างรู้ดีว่ามกุฎราชกุมารมีความอดทนสูง และตราบใดที่เจ้าไม่ได้ทำผิดพลาด เขามักจะตามใจ อย่างไรก็ตาม ไม่เพียงแต่เธออยู่ต่อหน้าเจ้าชายเท่านั้น เธอยังคาดเดาถึงการแต่งงานในอนาคตของเขาด้วย วูจูรู้สึกว่าเธอก้าวข้ามขอบเขตของเธอ
Shang Wu Xin มองไปที่ Wu Jun ที่คุกเข่าอยู่ เธอไม่เข้าใจ เธอดูน่ากลัวขนาดนั้นจริงๆ หรือ? ผู้หญิงคนนี้ก่อนหน้านี้ดูเหมือนหนู แต่ Shang Wu Xin รู้ว่าเบื้องหลังของเธอเธอเป็นคนเลือดเย็นและหน้าไม้
“คุณคิดอะไรอยู่ ที่สำคัญคุณยังเดินไม่ได้ด้วยซ้ำ” แม้ว่ามันจะฟังดูเย็นชา แต่ถ้าใครตั้งใจฟัง พวกเขาจะได้ยินความอ่อนโยนในน้ำเสียง
อู๋จูไม่รู้จะตอบอย่างไร เธอต้องบอกสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมารหรือไม่ว่าเธอกำลังคิดอยู่ว่าใครจะเทียบได้กับพระพักตร์สวรรค์ของพระองค์? แต่วูจูไม่สามารถหลอกเขาได้ ดังนั้นเธอจึงขมวดคิ้วอย่างขมขื่นและฝังหัวของเธอ
Shang Wu Xin เอนตัวลงเล็กน้อย มุมปากของเธอโค้งเป็นรอยยิ้มที่น่ากลัว และพูดด้วยน้ำเสียงที่มีเสน่ห์ว่า “อืม? วูจูกำลังคิดอะไรอยู่”
จากระยะไกล ดูเหมือนว่าจะเป็นฉากที่ชายผู้เย็นชาและสวยงามดูเหมือนจะโน้มตัวลงไปจูบผู้หญิงขี้อายที่คุกเข่าอยู่บนพื้น ฉากนี้ดูเพลินมาก แต่ในสายตาคนอื่น ฉากนี้น่ารำคาญเกินไปจริงๆ มันทำให้พวกเขาต้องการที่จะฆ่าผู้หญิงที่คุกเข่าอยู่บนพื้น
อาจเป็นเพราะน้ำเสียงขององค์รัชทายาทมีเสน่ห์เกินไป แต่สิ่งเดียวที่วูจูทำได้คือพูดอย่างเสียสมาธิ “ทาสคนนี้กำลังคิดว่า...มกุฎราชกุมารในอนาคต…”
อู๋จูยังพูดไม่จบด้วยซ้ำ เสียงที่เกรี้ยวกราดเล็กน้อยก็ดังขึ้น “องค์รัชทายาท!”
Shang Wu Xin คุ้นเคยกับเสียงนี้เป็นอย่างดี เพราะเจ้าของจะมาที่บ้านของเธอทุกวันก่อนที่จะออกไปจัดการบางสิ่ง แม้ว่าจะพูดไม่มากนัก แต่ก็มักจะปรากฏอยู่ใกล้ ๆ เธอ
Shang Wu Xin ยืดตัวขึ้น หันกลับมา และเห็น Leng Yu Feng ยืนอยู่ที่ทางเข้าลาน ร่างของเขาสวมชุดสีดำซึ่งทำให้เขาดูหล่อและเซ็กซี่มาก คิ้วที่เหมือนดาบของเขามีรอยย่นเล็กน้อย ดวงตาของเขาดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความโกรธ และร่างกายของเขาก็มีกลิ่นคาวเลือดออกมา (T/N: เจตนาฆ่า? อารมณ์เชิงลบ? Aha! It's Jealousy~ tehee ;d)
นี่เป็นครั้งแรกที่ Shang Wu Xin ได้เห็นสีหน้าผิดหวังของ Leng Yu Feng เมื่อเห็น Leng Yu Feng แบบนี้ Shang Wu Xin ก็ตระหนักได้ว่าชายคนนี้เป็นนายพลที่นำกองทัพ ไม่ใช่เด็กโง่ที่มักจะแสดงต่อหน้าเธอ อย่างไรก็ตาม Shang Wu Xin ต้องยอมรับว่า Leng Yu Feng แบบนี้ทำให้เธอมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะเอาชนะเขา
Shang Wu Xin พยักหน้าให้ Leng Yu Feng และพร้อมที่จะไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อรับประทานอาหาร โดยไม่คาดคิด Leng Yu Feng ซึ่งมักจะออกไปก่อนเวลาตามหลังเธอ “เรื่องนี้ยังไม่ได้ทานอาหารเช้าเช่นกัน สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมารจะทรงอนุญาตให้บุคคลนี้รับประทานอาหารเช้าร่วมกับพระองค์หรือไม่” ผิดปกติ เสียงของเขาไม่ถูก จำกัด และคำขอของเขาถูกส่งออกไปด้วยน้ำเสียงที่เอาแต่ใจ
“เอ็น!” Shang Wu Xin กล่าวโดยไม่สนใจ
ในเวลานี้ Leng Yu Feng ซึ่งอยู่ข้างหลัง Shang Wu Xin มองอย่างเย็นชาที่ Wu Ju สายตาของเขาราวกับหมาป่า มีประสบการณ์กับความน่ากลัวของการฉีกผู้คนออกจากกัน ซึ่งทำให้ทั้งร่างกายของวูจูเย็นชา เธอไม่รู้ว่าเมื่อใดที่เธอทำให้นายพลขุ่นเคืองใจ แต่เธอรู้ว่านายพลเล้งดูเหมือนจะเป็นศัตรูอย่างรุนแรงต่อเธอ
ทั้งสองนั่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่วูจูจะให้คนรับใช้นำอาหารมาที่โต๊ะ มันไม่เหมือนวันที่ผ่านมา ที่ไม่มีใครรอ Shang Wu Xin อีกต่อไป (T/N: “รอ” หมายความว่าไม่มีใครคอยให้บริการ SWX มาก่อน)
อาหารบนโต๊ะยังไม่ดีเท่าอาหารในวังของสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมาร เนื่องจากขณะนี้ไม่มีอาหารดีๆ ที่จะหาได้ในเมืองเฟิงโจว โชคดีที่ Shang Wu Xin สามารถอดทนต่อความทุกข์ทรมานได้ เธอไม่ใช่คนเรียกร้องอะไรและสามารถเพลิดเพลินกับอาหารได้อย่างมีความสุข
บางทีอาจเป็นเพราะร่างกายของ Shang Wu Xin รู้สึกไม่สบายในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมา เธอจึงไม่ได้กินอะไรมากนัก เธอชิมไปสองสามคำก่อนจะวางตะเกียบลง
“อาหารไม่เหมาะกับรสนิยมของคุณหรือเปล่า” Leng Yu Feng ซึ่งยังคงทำหน้าบูดบึ้งอยู่ เห็นมกุฏราชกุมารวางตะเกียบลง
พระองค์ทรงคิดว่าเพราะพระวรกายของสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ ทรงผอม จึงทรงเสวยได้ไม่มากนัก Leng Yu Feng รู้สึกกังวลเล็กน้อยและเขาไม่สนใจความคิดเชิงลบก่อนหน้านี้ที่จะถาม
Shang Wu Xin หยิบน้ำใสที่ Wu Ju มอบให้และส่ายหัวเล็กน้อย “เจ้าชายองค์นี้ไม่หิว นายพลเล้งกินต่อได้ เจ้าชายองค์นี้ไปก่อน!” หลังจากพูดจบเธอก็ลุกขึ้นและออกจากห้องนั่งเล่นอย่างไม่เกรงกลัว ขณะที่ Leng Yu Feng มองไปที่ด้านหลังของมกุฏราชกุมารที่จากไป อาหารอร่อยก็กลายเป็นรสจืดทันที และเขาก็วางตะเกียบลงและออกจากห้องนั่งเล่นไป
Shang Wu Xin ยืนอยู่บนยอดหอสังเกตการณ์ของเมือง Feng Zhou และมองดูเมืองทั้งเมืองฟื้นคืนความรุ่งเรืองในอดีต อู๋จูพูดด้วยความภาคภูมิใจว่า “องค์ชาย ท่านยอดเยี่ยมเกินไป! คุณไม่รู้ แต่ตอนนี้ทุกคนในเมืองเฟิงโจวใครๆก็บอกว่าองค์รัชทายาทเหมือนพระโพธิสัตว์!”
Shang Wu Xin รู้ว่าสิ่งที่ Wu Ju พูดนั้นเป็นความจริงทั้งหมด เมื่อเร็ว ๆ นี้ เมื่อเธอปรากฏตัวในเมืองเฟิงโจว เธอได้พบกับผู้คนมากมายที่รู้สึกขอบคุณเธอมากและอยากจะคุยกับเธอโดยที่เธอไม่สามารถปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาได้เลย
"โอ้? เหตุใดเจ้าชายองค์นี้จึงไม่รู้ว่าองค์ชายผู้นี้ทรงพลังมาก” Shang Wu Xin ยิ้มและหยอกล้อ แต่รอยยิ้มนั้นดูไม่เหมือนรอยยิ้มจริงๆ เพียงแค่ดึงเล็กน้อยที่มุมปาก
"แน่นอน!" วูจูพูดด้วยความภาคภูมิใจ เธอดูเย็นชาตามปกติไม่มีที่ไหนให้เห็น “สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชเจ้าไม่ทราบ ทุกวันนี้ เมืองเฟิงโจวไม่เพียงรู้จักชื่อของคุณ แต่คนทั้งแผ่นดินก็รู้ว่าองค์รัชทายาทรักประชาชนเหมือนลูก”
แม้ว่าอู๋จูจะดูเย็นชาและเป็นคนเย็นชาจริงๆ แต่ต่อหน้าองค์รัชทายาท เธอก็ไม่ต่างอะไรกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ
Shang Wu Xin รู้ว่า Wu Ju ไม่มีเจตนาอื่นใดในการพูดเช่นนั้น ตั้งแต่สมัยโบราณ จิตใจของผู้คนเป็นสิ่งสำคัญที่สุดเสมอมา แม้ว่าคนชั้นล่างจะช่วยเหลือคนชั้นสูงไม่ได้ แต่ก็เป็นปัจจัยสำคัญ หากพวกเขาต้องการอ้างตำแหน่งอย่างเป็นทางการพวกเขาก็ต้องปฏิบัติตามความคิดเห็นของประชาชน
“คุณไปหัดพูดมากมาจากไหน” Shang Wu Xin ส่ายหัวและถอนหายใจ ยิ่งเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ อยู่เคียงข้างเธอนานเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งร่าเริงมากขึ้นเท่านั้น Shang Wu Xin ไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องดีหรือไม่ดี
“อู๋จูไม่ได้โกหก ชื่อของมกุฎราชกุมารสมควรได้รับจริงๆ!” เสียงที่ไพเราะดังมาจากด้านซ้ายของหอคอย Shang Wu Xin ไม่ต้องหันกลับไปมองด้วยซ้ำเพื่อรู้ว่า Huan Mo Che มาแล้ว นอกจากเขาแล้ว มีใครอีกบ้างที่มีน้ำเสียงที่อบอุ่นเหมือนสายลม ในขณะที่ตัวเขาเองเย็นเหมือนน้ำ?
Shang Wu Xin มองไปที่ Huan Mo Che ที่สวมชุดสีฟ้า ท่าทางของเขาสูงและตรง สวยงามและไม่ธรรมดา ลักษณะทั้งห้าของเขาลึกซึ้งและชัดเจน คิ้วรูปปีกนก และดวงตาสีพีชที่สง่างามราวกับภาพวาดหมึก รูม่านตาสีดำเหล่านั้นรู้สึกราวกับว่าพวกเขาสามารถดึงดูดผู้คนเข้ามาได้หลังจากจ้องมองมาเป็นเวลานาน
ฮวนม่อเฉอคุ้นเคยกับมกุฏราชกุมารผู้เงียบขรึมคนนี้ ดูเหมือนว่าสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมารจะไม่มีความรู้สึกหรืออารมณ์แม้แต่น้อยสำหรับใครเลย แต่กลับเป็นศัตรูต่อพระองค์เล็กน้อย ไม่ว่าจะติดตามองค์รัชทายาทอย่างไรก็ไม่เคยสนใจ
ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ยิ่งเขาเข้าไปพัวพันกับองค์รัชทายาทมากเท่าไร เขาก็ยิ่งไม่สามารถสลัดตัวเองออกไปได้ เขารู้สึกได้ชัดเจนว่าใจของเขามุ่งไปที่สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ ในตอนแรกเขาไม่รู้หรือไม่ แต่ตอนนี้เขารู้ดีว่าเขาชอบสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ เขาไม่รู้ว่าเขาชอบมกุฎราชกุมารองค์นี้มากแค่ไหน แต่เขารู้ว่าเขาไม่สามารถปล่อยเขาไปได้
เขาไม่เคยชอบใครเลยไม่ว่าชายหรือหญิง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาชอบคนๆ หนึ่ง แต่การตอบสนองกลับเป็นความเหินห่างอย่างเย็นชา
Huan Mo Che รู้สึกว่าเขามีจิตใจที่แข็งแกร่ง มิฉะนั้น เขาจะหัวเราะง่าย ๆ ได้อย่างไรทุกครั้งที่องค์รัชทายาทเมินเฉย แต่ก็ยังตามเขามา?
เกี่ยวกับรูปลักษณ์ที่คาดเดาไม่ได้ของ Huan Mo Che Shang Wu Xin ไม่ต้องการที่จะรู้ ในตอนแรกเธอคิดว่าบุคคลนี้มีความสนใจในตนเองเมื่อเขาเข้าหาเธอ แต่หลังจากสองสามวันที่ผ่านมาที่คบกับเขา แม้ว่าเธอจะรู้ว่าเขาไม่ใช่คนดี แต่เธอก็เข้าใจว่าเขาไม่ได้มีเจตนาร้ายต่อเธอ ดังนั้นเธอจึงปล่อยให้เขาเป็นไป อย่างไรก็ตาม เธอไม่ชอบคนนี้จริงๆ ทุกสิ่งที่เขาพูดเป็นเรื่องตลกและดวงตาสีพีชคู่นั้น (3) ก็สวยงามจนทำให้ผู้คนหลงรักพวกเขาได้
Shang Wu Xin พยักหน้าไปทาง Huan Mo Che และนำ Wu Ju ลงมาจากหอคอย ทิ้งร่างที่สวมชุดสีฟ้าไว้คนเดียว ลมหนาวพัดมาและเห็นร่างหนึ่งยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความอ้างว้างอย่างเห็นได้ชัด
–xxx–
(1) 黑色蟒袍 : google ค้นหาคำนี้เพื่อดูว่าเสื้อคลุมของจักรพรรดิมีลักษณะอย่างไร
(2) “怎的如今学会了贫嘴？” : ในบริบทนี้ Shang Wu Xin สงสัยว่า Wu Ju เรียนรู้วิธีการพูดมาก/ปากไม่ดีได้อย่างไร แต่ Google แปลเป็น "คุณเรียนรู้ที่จะเป็นคนจนได้อย่างไร" ฮ่าๆๆ!!!
(3) 桃花眼 / Peach eyes : กล่าวกันว่ามีเสน่ห์ดึงดูดเพศตรงข้ามมาก Google คำภาษาจีนเพื่อดูว่ามันมีลักษณะอย่างไร
T/N: บางครั้งฉันขี้เกียจพิมพ์สองสามคำ…แต่ฉันควรแปลเป็นอังกฤษหรือปล่อยให้เป็น Chinglish? …ตัวอย่าง:
– “太子” / “Tai Zi” (Chinglish) / “Crown Prince” (แปล)
– “嗯” / “เอ็น” (ชินลิช) มีหลายคำที่สามารถมาจากตัวอักษรตัวเดียวนี้
– “Ben Gongs”, “Nu Cai”, “Chen”, “Zai Xia” หรือเปลี่ยนเป็น “I” เป็นคำต่างๆ ที่แสดงถึง "ฉัน" หรือ "ฉัน" ในทุกระดับของลำดับชั้น
ปล. T/N เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย: ฉันมักจะ "ค้นหาและแทนที่" ชื่อภาษาจีนก่อนคำอื่นๆ และก่อนที่จะแปลอะไร ฮ่าๆ~
ขอบคุณทุกคนที่กำลังอ่านข้อความนี้~ ตั้งตารอความคิดเห็นของคุณ~ XD
ป.ล. psst…ไม่สามารถแสดงความคิดเห็นในเว็บไซต์ใหม่? เข้าร่วมกับเราที่ความไม่ลงรอยกันและแสดงความคิดเห็นในหน้า "The Captivating Crown Prince" 😉