แปลโดยอีฟ
เรียบเรียงโดย คาร่า
ขอบคุณ San Xiaojie สำหรับโคฟี 🥰💕
กลุ่มผู้ใหญ่จะมีงานเลี้ยงอาหารค่ำและไม่ดื่มได้อย่างไร บรรยากาศที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อซ่งซวนเหอมาถึงก็ร้อนขึ้นอย่างรวดเร็วอีกครั้งหลังจากดื่มเหล้าไปหลายแก้ว
เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งของ Xiao Yuanmu เห็นว่าเขาย่างเนื้ออย่างต่อเนื่องแล้ววางทั้งหมดลงในชามของ Song Xuanhe เซียวหยวนมู่เองก็ไม่ได้กินอะไรเลย เพื่อนร่วมงานคนนี้อดไม่ได้ที่จะเสริมความกล้าและหยอกล้อ “ความสัมพันธ์ของเสี่ยวเสี่ยวและนายน้อยซองค่อนข้างดี”
ซ่งซวนเหอเพิ่งกลืนชิ้นเนื้อลงไป เมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ เขามองไปที่การแสดงออกของเซียว หยวนมู่จากหางตา เมื่อเห็นว่าสีหน้าของอีกฝ่ายไม่เปลี่ยนไป เขาก็หันกลับมามองแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “หึงเหรอ?”
บุคคลนั้นไม่คาดคิดว่าซ่งซวนเหอจะตอบกลับ เขามองด้วยความโปรดปรานท่วมท้น ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า เขาเข้าหาซ่งซวนเหอด้วยท่าทางประจบสอพลอ “นายน้อยซอง ความสัมพันธ์ของคุณกับเสี่ยวเสี่ยวดีมาก แน่นอนว่าเราอิจฉา”
“ถ้าคุณอิจฉา ก็ไปหาแฟนให้ตัวเองสิ” ซ่งซวนเหอจิบแอลกอฮอล์และยิ้มอย่างเฉื่อยชา
เมื่อเห็นว่ามีใครบางคนเริ่มสนทนากับซ่งซวนเหอ ซึ่งไม่ได้ห่างเหินอย่างที่พวกเขาคิดและยังเล่นมุขตลกง่ายๆ เช่นนั้น ความกล้าหาญของคนอื่นๆ ก็เพิ่มมากขึ้นเช่นกัน อย่างไรก็ตาม มีโอกาสไม่มากนักที่จะโต้ตอบกับนายน้อยของบริษัท แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้สร้างความประทับใจให้กับซ่งซวนเหอ แต่ก็ยังดีสำหรับพวกเขาที่จะแลกเปลี่ยนคำพูดกับเขาสองสามคำ
ดังนั้น ทันทีที่คนตรงหน้าเขาพูด คนอื่นก็ตัดประเด็นนี้มาเป็นข้อแก้ตัว เขาพูดว่า “เสี่ยวเสี่ยวไม่ได้กินอะไรมาก Young Mr. Song หัวใจของคุณไม่เจ็บปวดเพราะเขาเหรอ?”
ซ่งซวนเหอมองคนผู้นั้นด้วยความสงสัย แม้ว่ารอยยิ้มของเขาจะไม่เปลี่ยนไป แต่น้ำเสียงของเขาก็กดดัน “ถ้าหัวใจของฉันไม่เจ็บปวดเพื่อเขา แล้วคุณล่ะ?”
การแสดงออกของบุคคลนั้นแข็งทื่อ เขาไม่คิดว่าอารมณ์ของซ่งซวนเหอจะเปลี่ยนไปเช่นนั้น เขาพูดด้วยความเขินอายว่า “ฉันมักจะยิงปากตัวเองเสมอ ฉันพูดบางสิ่งที่ฉันไม่ควรพูด ฉันจะดื่มเป็นการลงโทษ! ฉันหวังว่า Young Mr. Song จะไม่ขุ่นเคือง”
ก่อนที่อีกฝ่ายจะหยิบแก้วของเขา ซ่งซวนเหอก็ลดน้ำเสียงลงแล้ว เขาพูดด้วยรอยยิ้ม “ลงโทษอะไร? คุณพูดถูก หัวใจของฉันเจ็บปวดอย่างเห็นได้ชัด”
หลังจากพูดเช่นนี้ เขาก็หยิบเนื้อชิ้นหนึ่งจากชามด้วยตะเกียบ และนำมันไปที่ปากของเซียว หยวนมู่ นัยน์ตาโค้งเป็นรอยยิ้ม เขาพูดว่า “อา—เร็วๆ หน่อย มิฉะนั้นคนอื่นจะบอกว่าฉันไม่สนใจคุณ”
ทุกคนที่โต๊ะต่างจดจ่ออยู่กับพวกเขา Xiao Yuanmu ไม่เปิดปากของเขา เขาจ้องมองเข้าไปในดวงตาของซ่งซวนเหออย่างเย็นชา
ซ่งซวนเหอรู้ว่าเซียวหยวนหมู่ไม่ยอมกิน ไม่เพียงแค่นั้น แต่เขายังจะลุกจากที่นั่งเพราะเหตุนี้ ในขณะนั้น ซ่งซวนเหอต้องโกรธแล้วดึงเซียวหยวนมู่กลับลงมา ยัดชิ้นเนื้อเข้าปากภายใต้สายตาของทุกคน
Song Xuanhe กำลังรอให้ Xiao Yuanmu ออกไป จากนั้นเขาก็รู้สึกว่าตะเกียบของเขาเบาลง เขาเงยหน้าขึ้นและพบว่าเซียว หยวนมู่กินชิ้นเนื้อที่เขานำมาติดปากอย่างไม่แยแส
ซ่งซวนเหอเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เขาเปล่งเสียงในใจ: 【เซียว หยวนมู่กินชิ้นเนื้อจริงๆ! สิ่งนี้ไม่ได้เกิดขึ้นในเนื้อเรื่อง! 】
【ฉันเห็นแล้ว】เอ้อโกวก็ค่อนข้างสับสนเช่นกัน อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ว่าเรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ท้ายที่สุด หนังสือก็คือหนังสือ และความจริงก็คือความจริง สิ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยนแปลงในความเป็นจริงคือธรรมชาติของความเป็นจริงที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา จะมีการเบี่ยงเบนบางอย่างเสมอ ดังนั้นน้ำเสียงจึงสงบมาก ：【นี่เป็นเรื่องปกติ แม้ว่าหนังสือเล่มนี้จะเขียนขึ้นจาก POV ของเซียว หยวนมู่ แต่โลกนี้เป็นโลกแห่งความเป็นจริง สิ่งใดอาจทำให้เกิดการเบี่ยงเบนได้ เพียงแต่เพื่อให้เป็นไปตามความเป็นจริงไม่ต้องโกรธเหมือนในโครงเรื่อง เพียงแค่ยัดชิ้นเนื้อเข้าปาก อย่าลืมใช้มือ]
เมื่อเขาได้ยินน้ำเสียงที่ไม่ประทับใจของ Er Gou ซ่งซวนเหอก็คลายความตกใจในใจของเขา จริงๆแล้วเขาไม่ใช่คนที่จะตื่นตระหนกอะไรง่ายๆ เป็นครั้งแรกที่เซียว หยวนมู่ไม่ทำตามแผนการ มันเหนือความคาดหมายจริงๆ นอกจากนี้ยังรู้สึกแปลกๆ
ราวกับว่าภาพบุคคล 2 มิติบางๆ กลับมีชีวิตขึ้นมาในทันใด มันเหมือนนิยายและความจริงมาบรรจบกัน ทำให้เขารู้สึกวิงเวียนและตื่นตาตื่นใจ ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักว่าเซียว หยวนมู่ไม่ได้เป็นเพียงตัวละครในนิทาน แต่เป็นมนุษย์ที่มีชีวิตและหายใจ
เซียวหยวนมู่ค่อยๆเคี้ยวชิ้นเนื้อในปากของเขา การจ้องมองของเขาไม่เคยละทิ้งซ่งซวนเหอ เขาเห็นทุกการแสดงออกที่เปลี่ยนไป จากความประหลาดใจที่ความคาดหวังของเขาถูกทำลาย ไปจนถึงการแสดงออกแปลก ๆ ในปัจจุบันที่ดูเหมือนมองผ่านเซียว หยวนมู่และจ้องมองสิ่งอื่น แม้จะมองมาที่เขาอย่างเห็นได้ชัดก็ตาม และตอนนี้ความกลัวบางอย่างก็แล่นผ่านดวงตาของเขาอย่างรวดเร็ว
ซ่งซวนเหอคิดอะไรในไม่กี่วินาทีนั้นถึงทำให้เขาเพิ่มการป้องกันให้ดียิ่งขึ้น?
อันที่จริง นับตั้งแต่ที่เขาเห็นซ่งซวนเหอที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เขาก็รับรู้ได้ว่าอีกฝ่ายมีท่าทีระแวดระวังอย่างมากต่อเขา ในเวลานั้น เมื่อเขานึกถึงความแตกต่างในสถานะของพวกเขา เซียว หยวนมู่คิดว่าเขาต้องจินตนาการถึงสิ่งต่างๆ แต่หลังจากอยู่ด้วยกันแล้ว เขาก็ได้ยืนยันสัญชาตญาณของเขา
นอกจากนี้ หลังจากสังเกตอีกฝ่าย เขาก็ค้นพบอย่างรวดเร็วว่าแม้ว่าซ่งซวนเหอจะสนิทสนมกับเขา แต่นั่นก็เป็นเพียงผิวเผินเท่านั้น โดยปกติแล้วเขาจะระวังตัวอย่างหนัก แต่บางครั้งก็ระวังตัวด้วย
สิ่งเดียวที่เขาแน่ใจคือซ่งซวนเหอไม่ได้ชอบเขาจริงๆ เขาไม่ชอบเขาเพียงผิวเผินเพราะรูปลักษณ์ของเขา
Xiao Yuanmu ลดการจ้องมองของเขา ถ้าซ่งซวนเหอไม่ชอบเขา แล้วทำไมเขาถึงเข้าหาเขา?
ซ่งซวนเหอกลับมาที่ตัวเอง เมื่อเห็นว่าเซียวหยวนมู่หลับตาลงและกินเสร็จแล้ว ซ่งซวนเหอกวาดตามองขนตายาวบาง ๆ ของเขา แล้วดันหมูสามชั้นที่ห่อด้วยผักกาดหอมเข้าปากเซียวหยวนมู่โดยตรง การกระทำของเขารวดเร็วและราบรื่น ทุกคนตกตะลึงเมื่อเห็นสิ่งนี้
Xiao Yuanmu คว้าผ้าเช็ดปากและเช็ดซอสที่ไหลออกมาจากปากของเขา สายตาเย็นชาของเขาจับจ้องไปที่ซ่งซวนเหอ ครู่หนึ่งไม่มีใครพูดอะไร
ไม่กี่วินาทีต่อมา มีคนฝืนหัวเราะและพยายามไกล่เกลี่ยสถานการณ์ “ และคุณยังพูดว่า Young Mr. Song ไม่สนใจ Xiao Xiao? หมูสามชั้นชิ้นนั้นได้รับการราดด้วยซอสอย่างระมัดระวังและห่อด้วยผักกาดหอม ถ้านั่นไม่ใช่การดูแล แล้วอะไรจะถือว่าเป็นการดูแลล่ะ?”
เมื่อคำพูดเหล่านี้ถูกพูดออกไป คนอื่นๆ ทั้งหมดก็ดูเหมือนว่าพวกเขาได้พบยาแก้พิษเพื่อบรรเทาบรรยากาศที่น่าอึดอัดใจนี้ พวกเขาตกลงทันทีหลังจากนั้น พวกเขายกย่อง Song Xuanhe และ Xiao Yuanmu โดยปราศจากความรู้สึกผิดชอบชั่วดีว่าเป็นคู่รักที่เป็นแบบอย่าง มีคนเคยพูดว่า “ขอให้คุณประสูติลูกชายเร็ว ๆ นี้”
บรรยากาศกลับมาคึกคักอีกครั้ง มีเพียงหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงมุมห้องเท่านั้นที่ไม่พูด เธอก้มศีรษะลงและส่งข้อความ บางครั้งก็มองไปในทิศทางของซ่งซวนเหอและเซียวหยวนมู่ การจ้องมองของเธอเป็นน้ำแข็ง เธอไม่เข้ากับบรรยากาศงานเลี้ยงอาหารค่ำเลย
คนอื่นไม่สนใจเธอ ท้ายที่สุด ทุกคนรู้ว่าผู้หญิงคนนี้เคยพยายามไล่ตามเซียว หยวนมู่มาก่อน เธอเคยพยายามให้เซียว หยวนมู่ไปกินข้าวกับเธอมาก่อน แต่ถูกค้นพบโดยนายซอง Young Mr. Song ประกาศโดยตรงว่า Xiao Yuanmu เป็นของเขา มันจะทำให้เรื่องน่าอึดอัดใจถ้าเธอพูด
เมื่องานเลี้ยงอาหารค่ำสิ้นสุดลง โทรศัพท์ของ Song Xuanhe ก็ดังขึ้น ไม่น่าแปลกใจเลยที่แม่ซ่งขอให้เขากลับมา ในที่สุดเสียงโทรศัพท์นี้ก็ทำลายความสงบที่เคยมีมาตั้งแต่ข่าวบันเทิงช่วงเช้า
เมื่อเขาไปถึงที่พักหลัก ไฟก็เปิดอยู่ Song Guochao และ Mother Song นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น เมื่อก่อนก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ หลังมีสีหน้าสงบ ซ่งซวนหลินก็นั่งอยู่ข้างๆเช่นกัน กำลังโทรศัพท์อยู่ เมื่อเขาเห็นซ่งซวนเหอเข้ามา เขาก็วางสาย
ซ่งซวนเหอเพิ่งปรากฏตัวเมื่อซ่งกั๋วเชาลุกขึ้นยืนและคว้าของบนโต๊ะกาแฟขว้างใส่เขา ในเวลาเดียวกัน เขาก็ตะโกนด้วยความโกรธว่า “ลูกอกตัญญู!”
ซ่งซวนเหอเห็นเขาเคลื่อนไหว เขาหลบ แต่การกระทำของเขาช้าไปหน่อย ที่เขี่ยบุหรี่เฉียดไหล่เขา
ทันใดนั้นแม่เพลงที่สงบนิ่งก็ยืนขึ้น เธอพูดด้วยท่าทางกังวลว่า “เฮ่อเป่า! คุณกำลังทำอะไร?! คุณไปรับผู้หญิงข้างนอกและยังกล้าแสดงต่อหน้าลูกชายของฉัน คุณคิดว่าครอบครัว Li ของฉันไม่เหลือใครแล้วเหรอ!”
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา Song Guochao และภรรยาของเขาได้แยกทางกันมานานแล้ว แม้ว่าภายนอกจะดูกลมกลืนกันก็ตาม เมื่อพวกเขายังเด็ก คุณแม่ซ่งเคยตะโกนและกรีดร้องอย่างรุนแรงเกี่ยวกับเรื่องที่ซ่งกั่วเชาโกง ตอนนี้เธอเมิน ตราบเท่าที่เธอสามารถรักษาผลประโยชน์และชื่อเสียงของลูกชายทั้งสองได้ เธอไม่สนใจว่าซ่งกั๋วเฉาจะทำอะไรข้างนอก แม้แต่ตอนที่เขาซื้อคฤหาสน์และเครื่องประดับสำหรับรักแรก ตราบใดที่มันยังไม่แพงเกินไป เธอก็จะหลับตาลงอย่างสงบ
อย่างไรก็ตาม Song Guochao กล้าที่จะทำร้ายลูกชายของเธอต่อหน้าเธอ ยิ่งกว่านั้น ลูกชายคนสุดท้องของเธอที่เธออุ้มอย่างระมัดระวังในฝ่ามือตั้งแต่ยังเล็กกลัวว่าเขาจะหัก ที่เขี่ยบุหรี่โดนตัวเขาก็ไม่ต่างอะไรจากการโดนตัวเธอเอง มันทำให้หัวใจของเธอเจ็บปวดมากกว่าที่จะโดนเธอ
ซ่งกั๋วเฉาก็ลนเช่นกัน เมื่อเขาเห็นซ่งซวนเหอเดินเข้ามาอย่างสบาย ๆ ด้วยสีหน้าเป็นห่วงเป็นใย จากนั้นเขาก็คิดว่าผู้หญิงที่เขาเล่นด้วยคลานเข้ามาบนเตียงของลูกชายคนนี้ในพริบตาได้อย่างไร ซ่งกั๋วเฉาจะไม่ โกรธมาก?
อย่างไรก็ตาม เขาสงบลงเมื่อได้ยินภรรยาตะโกนใส่เขา คงไม่ดีแน่หากพบว่าพ่อลูกคู่นี้กำลังทะเลาะเรื่องผู้หญิง นอกจากนี้ เหตุผลที่เขาโกรธไม่ใช่เพราะนายหญิงคนนี้ แต่เป็นเพราะซ่งซวนเหอยั่วโมโหเขาครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนนี้เขายังกล้าที่จะท้าทายอำนาจของเขา เขากล้าที่จะต่อสู้กับผู้หญิงของเขา หากเขาปล่อยสิ่งนี้ไป สิ่งมีชีวิตที่ชั่วร้ายนี้อาจจะตกลงไปพร้อมกับเขา
“ฉันไม่โกรธเขาเรื่องนักแสดงหญิงต่ำต้อยคนนั้น” ซ่งกั๋วเชาจ้องมองซงซวนเหออย่างเย็นชาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธและพูดว่า “คุณรู้ไหมว่าลูกชายของคุณทำอะไรลงไป? ทันทีที่เขาเข้าไปในบริษัท เขาก็เริ่มไล่ตามพนักงานชายคนหนึ่งอย่างโอ้อวด หลังจากที่เขาล้มเหลว เขาขู่อีกฝ่ายกับญาติของเขา ตอนนี้เขาบังคับให้พนักงานอาศัยอยู่กับเขา หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป วันหนึ่งเขาอาจฆ่าใครซักคนหรือวางเพลิงก็ได้!”
Song Xuanhe ไม่รู้ว่า Song Guochao เชื่อมโยงความสัมพันธ์ของเขากับ Xiao Yuanmu เข้ากับการฆ่าคนหรือการลอบวางเพลิงได้อย่างไร แต่แม้ว่าเขาจะไม่ได้เกลียด Song Guochao จากเจ้าของเดิม แต่เขาก็ยังไม่ชอบผู้ชายอย่าง Song Guochao . ดังนั้นเขาจึงไม่ลังเลเลยเมื่อโจมตีอีกฝ่าย “ท่านพ่อไม่ต้องกังวลเรื่องนั้น คุณยังไม่ได้ฆ่าใครหรือจุดไฟเลยด้วยซ้ำ แม้ว่าพวกเขาจะบอกว่าลูกศิษย์เก่งกว่าอาจารย์ แต่ฉันไม่สนใจผู้หญิงมากเท่ากับคุณ ฉันไปงานเลี้ยงอาหารค่ำครั้งนั้นเพราะฉันสนใจภาพยนตร์เรื่องนี้ ฉันไม่สามารถห้าม Liu Xu ไม่ให้เกาะติดกับฉันเมื่อเธอเห็นฉัน อาจเป็นเพราะคุณแก่แล้วและเรี่ยวแรงของคุณก็ไม่ดี เธอจึงต้องการมองหาคนอื่น?”
“อย่าเอะอะ ถ้าไม่มีฉันก็จะมีคนอื่น ah นอกจากนี้ฉันไม่สนใจเธอ แม้ว่าฉันจะเป็นเช่นนั้น ก็ยังดีที่จะเก็บของดีๆ ไว้ภายในครอบครัวไม่ใช่หรือ?”
อารมณ์ของ Song Guochao ที่เพิ่งสงบลงถูก Song Xuanhe จุดประกายอีกครั้ง ไม่ว่าพวกเขาจะอายุเท่าไร ไม่มีผู้ชายคนไหนทนถูกสอบสวนในพื้นที่นั้นได้ นับประสาอะไรกับลูกชายของเขาที่ขโมยผู้หญิงของเขาไป สิ่งนี้ทำให้ความโกรธของเขาพุ่งสูงขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย
“คุณเกิดชั่วช้าโดยไม่มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดี!” Song Guochao ชี้ไปที่ Song Xuanhe นิ้วสั่นเทาจากความโกรธ “ออกไปจากที่นี่ซะ! ฉันไม่มีลูกชายเหมือนคุณ! จากนี้ไปอย่าให้เจอหน้าอีก!”
Song Guochao อวดว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษที่สง่างามและมีอารยะ กว่าครึ่งชีวิตของเขา เขาใช้ชีวิตอยู่บนที่สูงราวกับเจ้าชาย มีไม่กี่คนที่กล้าท้าทายสถานะของเขาและทำให้เขาสาปแช่งพวกเขา ดังนั้น แม้ว่าเขาจะโกรธมาก แต่เขาก็แค่สลับไปมาระหว่าง “ลูกอกตัญญู” และ “ลูกชั่วช้า” อย่างมากที่สุด เขาจะเพิ่มคำคุณศัพท์สองสามคำข้างหน้าพวกเขา ซ่งซวนเหอรู้สึกเบื่อมากขึ้นเมื่อฟังเขา
“คุณคิดว่าฉันจะหยุดปรากฏตัวเพียงเพราะคุณพูดอย่างนั้นเหรอ” ซ่งซวนเหอเย้ยหยันเยาะเย้ยอย่างมาก “คุณไม่มีอำนาจเหนือบ้านหลังนี้”
Song Guochao โกรธมากโดย Song Xuanhe แต่ตอนนี้เขาสงบลงแล้ว เขามองไปที่ซ่งซวนเหอ ไม่มีความรักในครอบครัวในสายตาของซ่งซวนเหอเมื่อเขามองมาที่เขา มีแต่ความเกลียดชังและขยะแขยง Song Guochao รู้โดยธรรมชาติว่าเขาไม่สามารถไล่ Song Xuanhe ออกไปได้ แต่เขาก็กลืนมันลงไปไม่ได้เช่นกัน
ใบหน้าของ Song Guochao มืดลง เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ฉันจะไม่ทะเลาะกับคุณเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว อย่างไรก็ตาม หากมีครั้งหน้า แม้ว่าฉันจะทำอะไรคุณไม่ได้ แต่ฉันก็ไม่วิตกกังวลเกี่ยวกับผู้ชายที่คุณซ่อนตัวอยู่”
อีฟ: มูมู่มองทะลุคุณ ซวนเหอ
Kara: ซ่งกั๋วเฉา พายุลูกใหญ่กำลังจะมา ถ้าคุณคิดว่าคุณสามารถสู้กับเซียวหยวนมู่ได้ คุณควรเป็นคนหนึ่งที่ต้องระวังถ้าคุณทำอะไรไม่ดีกับซวนเหอ!! มู่มู่จะปกป้องเขา!….ในที่สุด….（・∀・）