แปลโดยอีฟ
เรียบเรียงโดย คาร่า
ขอบคุณคุณฮิมกู๊ดสำหรับโคฟี 💕
ซ่งซวนเหอไปได้ไม่ไกลเมื่อเขาสังเกตเห็นว่ามีคนเดินไปหาเซียวหยวนมู่แล้ว เขาอดไม่ได้ที่จะหยุดก่อนที่จะเร่งฝีเท้า
เสียงกรีดร้องดังก้องไปในอากาศตามด้วยเสียงกรีดร้องของผู้หญิง ดึงดูดสายตาของทุกคน เมื่อรวมกับดนตรีที่ดุเดือด เสียงกรีดร้องก็ยิ่งน่ากลัวมากขึ้นไปอีก
สายตาของ Song Xuanhe อยู่ที่ Xiao Yuanmu ตลอดเวลา เขาได้เห็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ ชายที่ตอนนี้กำลังประคองมือของเขาเองต้องพูดอะไรที่น่ากลัวกับเซียว หยวนมู่ในตอนนี้ เมื่อเห็นว่าเซียว หยวนมู่ไม่ได้สนใจเขาเลย เขาจึงต้องยื่นมือออกไป เซียว หยวนมู่คงรู้ล่วงหน้า หลบไปด้านข้างแล้วหักข้อมือของอีกฝ่าย นั่นน่าจะเป็นที่มาของเสียงกรี๊ด
เมื่อเห็นคนๆ นั้นสั่นในขณะที่จับมือของเขาเอง ซ่งซวนเหอก็ปรับปรุงความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับพลังของเซียวหยวนมู่อีกครั้ง เมื่อนึกย้อนกลับไปถึงกล้ามเนื้อที่แข็งแรงและเรียบเนียนที่เขาเคยเห็นมาก่อน เห็นได้ชัดว่าเซียว หยวนมู่ได้รับการฝึกฝน ซ่งซวนเหอไม่คาดคิดมาก่อนว่าอีกฝ่ายจะเก่งกาจขนาดนี้
โชคดีที่โฮสต์เดิมกระดิกลิ้นเท่านั้น เขาไม่เคยทะเลาะเบาะแว้งกับเซียว หยวนมู่มาก่อน มิฉะนั้น เขาจะต้องจบลงด้วยการถูกเซียว หยวนมู่บีบคอและทุบตี
ซ่งซวนเหอเดินผ่านชายผู้โหยหวนแล้วถามว่า "เขาเป็นอะไร"
ในขณะที่สายตาของซ่งซวนเหอจับจ้องไปที่เซียวหยวนมู่เสมอในขณะที่เขาเข้ามา สายตาของเซียวหยวนมู่ก็มองไปยังอีกฝ่ายเช่นกัน เขารู้โดยธรรมชาติว่าซ่งซวนเหอได้เห็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อเขาได้ยินอีกฝ่ายถามทั้งที่รู้คำตอบ เขาก็ตอบอย่างเฉยเมยว่า “หักข้อมือ”
เมื่อเขาได้ยินเช่นนี้ ซ่งซวนเหอก็มองดูชายที่อยู่บนพื้นด้วยความเห็นอกเห็นใจ เขาพูดกับเฉียนฉินที่รีบเข้ามาว่า “วันเกิด แขกของคุณดูเหมือนจะมีวิจารณญาณไม่ดี”
Qian Qin กำลังเพลิดเพลินกับวันเกิดของเขา เขาไม่พอใจที่ถูกรบกวน อย่างไรก็ตาม สถานะของซ่งซวนเหอไม่ควรถูกล้อเล่น นอกจากนี้ มีคนน้อยมากที่ไม่รู้ความสัมพันธ์ของเขากับเซียว หยวนมู่ หากคุณพยายามหยิบ Xiao Yuanmu เมื่อคุณเห็นเขาอยู่คนเดียวที่มุมถนน ทุกคนสามารถพูดได้เมื่อคุณถูกทุบตี นั่นคือคุณสมควรได้รับมัน
ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจเมื่อได้ยินเรื่องนี้ เขาพูดกับพนักงานที่อยู่ข้างหลังเขาว่า “ที่นี่มีหมอไหม? พาเขาไปที่นั่น ถ้าไม่ก็ส่งเขาไปโรงพยาบาล”
คำพูดของเขาเย็นชา แม้จะเป็นเจ้าบ้าน แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอีกฝ่าย
ผู้คนในที่เกิดเหตุรับรู้ท่าทีของ Qian Qin ในเรื่องนี้ในทันที พวกเขาก็เข้าใจได้เช่นกัน ซ่งซวนเหอพูดถูก เซียวหยวนหมู่เป็นของเขา ใคร ๆ ก็สามารถเห็นสิ่งนั้นได้ อย่างไรก็ตาม คนๆ นี้ยังคงเข้ามาและพยายามเกลี้ยกล่อมเซียว หยวนมู่ เขาไม่มีวิจารณญาณที่ไม่ดี เขาแค่โง่
Zhou Nan เดินไปอย่างสบาย ๆ เขาเฝ้าดูในขณะที่คน ๆ นั้นถูกพยุงออกไป การจ้องมองของเขากวาดไปที่ใบหน้าของ Song Jiani และเพื่อนร่วมงาน เดินผ่าน Xiao Yuanmu ที่เย็นชา และในที่สุดก็ลงจอดที่ Song Xuanhe เขาพูดด้วยรอยยิ้ม “เอาล่ะ เกมของเด็กชายวันเกิดพังไปแล้ว มาวางกันเถอะ ในเมื่อมิสเตอร์เซียวก็อยู่ที่นี่ด้วย เรามาสนุกด้วยกันไหม? ถูกต้องแล้วที่มีพวกเราไม่กี่คนที่ไม่ตั้งใจที่จะเข้าร่วมในเกม เราวางแผนที่จะหาห้องส่วนตัวเพื่อออกไปเที่ยวกัน”
Xue Mian เม้มริมฝีปากของเขา เมื่อ Qian Qin คิดถึง Xue Mian ซึ่งตลอดเวลาที่ผ่านมาความสนใจของเขาอยู่ที่ Xiao Yuanmu เพียงอย่างเดียว เขาก็พยักหน้า เขาผลักมัน “มีห้องอยู่ชั้นบน มันสะอาดมาก พวกคุณสามารถไปเที่ยวที่นั่น สิ่งอำนวยความสะดวกยังมีสนามเทนนิส สระว่ายน้ำ ทุกอย่างอยู่ที่นั่น มีแม้กระทั่งเกมโป๊กเกอร์และลูกเต๋า”
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ซ่งซวนเหอจะทันได้ตอบโต้ พวกเขาได้ยินเสวี่ยเมี้ยนพูดว่า “ในเมื่อเป็นแบบนี้ ไปกับพวกเขากันเถอะ ฉันไม่ได้เล่นโป๊กเกอร์มานานแล้ว”
การแสดงออกของ Qian Qin เปลี่ยนไป เขามอง Xue Mian อย่างลังเล เมื่อเขาเห็นว่าอีกฝ่ายตั้งใจ เขาก็พูดได้อย่างเดียวว่า “งั้นฉันจะไปกับพวกคุณ ฉันเบื่อเกมอยู่แล้ว เราจะทิ้งพวกเขาที่เหลือไว้ที่นี่เพื่อเล่น”
ซ่งซวนเหอไม่สนใจ Zhou Nan เป็นคนเสนอเรื่องนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่พูดอะไรมาก เรื่องจึงยุติไปเช่นนั้น จากนั้นกลุ่มคนเจ็ดคนขึ้นไปชั้นบน
Xue Mian ทำตามที่เขาพูดจริงๆ เขานั่งลงและดึงชุดโป๊กเกอร์ออกมา ทำให้สีหน้าแย่ๆ ของ Qian Qin ดีขึ้น อย่างไรก็ตาม มันกินเวลาไม่ถึงวินาที เพราะ Xue Mian ไปหา Xiao Yuanmu ทันทีที่เขาหยิบไพ่ขึ้นมา
Xiao Yuanmu ไม่แยแส สีหน้าของเขาเย็นชา เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้สนใจอะไรมากนัก
ในขณะเดียวกัน ซ่งซวนเหอหัวเราะ กัดฟันทำตาโค้งเป็นรอยยิ้ม “โดยพื้นฐานแล้วคุณให้เงินเขาเป็นของขวัญ อ่า ฉันจะให้ทุนแก่เซียว หยวนมู่ ในภายหลัง รวมถึงจำนวนเงินเริ่มต้น เราจะแบ่งเงินรางวัลออกเป็นห้าสิบห้าสิบ เป็นไงบ้าง”
เห็นได้ชัดว่าส่วนหลังมุ่งไปที่เซียว หยวนมู่
Xiao Yuanmu เผชิญหน้ากับรอยยิ้มของ Song Xuanhe และอารมณ์ที่มืดมนของเขาก็ดีขึ้นเล็กน้อย เขาถามเขาว่า “คุณแน่ใจได้อย่างไรว่าฉันจะชนะ”
“ความรักทำให้คนตาบอด” ซ่งซวนเหอไม่ตอบ ดังนั้นโจวหนานจึงตอบแทนเขาว่า “เขาชอบคุณ แน่นอนว่าเขาคิดว่าคุณจะชนะ ไม่ต้องกังวล. เขาโหลดแล้ว เขาสามารถทำให้คุณแพ้ได้”
ดวงตาของ Xiao Yuanmu สบเข้ากับ Song Xuanhe คู่ของเขาชัดเจนด้วยแสงที่กระเพื่อมผ่านพวกเขา ดูเหมือนว่ามีรอยยิ้มแวววาวอยู่ภายใน “อย่างนั้นเหรอ?”
"ใช่ใช่ใช่." ในเวลาเช่นนี้ เขาจะทำอะไรได้อีกนอกจากตกลง? ไม่ใช่ว่าเขาสามารถพูดได้ว่าเขารู้จากการอ่านนิยายว่า IQ ของเซียว หยวนมู่นั้นสูงมากจนนับไพ่ได้?
แม้ว่าคำตอบของซ่งซวนเหอจะดูไร้สาระ แต่เซียวหยวนมู่ก็อดไม่ได้ที่จะเม้มริมฝีปาก ระงับรอยยิ้มไม่ให้บาน
เมื่อโจวหนานเห็นสิ่งนี้ เขาก็แลบลิ้นเข้าด้านใน เขารู้สึกเหมือนได้กินอาหารสุนัขเต็มปาก เขายังประหลาดใจอย่างมากกับหัวใจที่บริสุทธิ์ของทั้งสอง
ทั้งคู่ไม่ได้นั่งใกล้กันเป็นพิเศษ และโดยพื้นฐานแล้วไม่มีการสัมผัสกันทางร่างกาย ซ่งเอ๋อ เพื่อนคนนั้น ตอนนี้เขาไม่สามารถอยู่ในความสัมพันธ์โรแมนติกที่ไม่ใช่เรื่องเพศได้แล้ว บ้า มิฉะนั้นไม่มีทางที่คนสองคนที่เคยนอนด้วยกันจะเหมาะสมและประพฤติดีเช่นนี้ จูบของพวกเขาคงไม่มีอะไรมากไปกว่าการประกบริมฝีปากเข้าด้วยกัน
ในฐานะเพื่อนของเขา เขาควรจะช่วยเขาบ้างเล็กน้อย
ด้วยเหตุนี้ ริมฝีปากของโจวหนานจึงโค้งเป็นรอยยิ้ม แววชั่วร้ายฉายผ่านดวงตาของเขา
Song Xuanhe มุ่งเน้นไปที่เกมของ Xiao Yuanmu เขาไม่ได้สังเกตการแสดงออกของ Zhou Nan เขารออย่างมีความสุขเพื่อให้ Xiao Yuanmu ได้รับเงินจำนวนหนึ่ง
หลังจากเจ็ดเกม แม้ว่าเซียว หยวนมู่จะเล่นมากกว่าสามคน แต่เขาก็ไม่เคยแพ้เลยสักครั้ง รวมแล้วเขาได้รับรางวัลสามแสนหกหมื่นหยวน
“Alipay, WeChat หรือเช็ค มันไม่สำคัญ” ซ่งซวนเหอโบกธนบัตรในมือ แววตาที่ภาคภูมิใจทำให้ผู้คนที่เสียเงินไปกัดฟันด้วยความโกรธ
ในตอนแรก คนเหล่านั้นคิดว่าเซียว หยวนมู่โชคดี ต่อมาพวกเขารู้สึกว่าถูกโกง ในท้ายที่สุด เซียว หยวนมู่ก็เปิดเผยไพ่ทั้งหมดในมือของเขา โดยไม่ผิดแม้แต่ใบเดียว พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับว่าเซียว หยวนมู่ฉลาดกว่าพวกเขามาก พวกเขาไม่สามารถบ่นเกี่ยวกับการแพ้ได้
"ใช้ได้." พวกเขายอมรับความจริงที่ว่าพวกเขาพ่ายแพ้ต่อเซียว หยวนมู่อย่างเต็มหัวใจ อย่างไรก็ตาม พฤติกรรมที่น่าเกลียดของซ่งเอ๋อในการแสดงความยินดีที่ได้เก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากสิ่งที่เขาไม่ได้ทำทำให้พวกเขาไม่พอใจ แต่แม้ว่าพวกเขาจะโกรธ พวกเขาก็ทำได้เพียงโต้กลับด้วยคำพูดเท่านั้น “ถ้าคุณมีความสามารถ เล่นด้วยตัวเอง ถือว่าเป็นการสะท้อนความสามารถของคุณอย่างไรถ้าคุณให้แฟนชนะใจคุณ”
"คุณหมายความว่าอย่างไร? เขาเป็นของฉัน แน่นอนว่านั่นสะท้อนถึงความสามารถของฉันเอง ถ้ามีความสามารถก็ไปหาคนมาเอาเงินคืน”
ซ่งซวนเหอไขว้ข้อเท้าไว้เหนือเข่าอีกข้าง นิ้วของเขาห้อยลงมาจากพนักโซฟาหนังอย่างอิดโรย เขายกศีรษะขึ้นด้วยมืออีกข้างหนึ่ง รอยยิ้มที่ไร้เดียงสาของเขาช่างไร้เดียงสาและมั่นใจ เขาดูและทำทุกส่วนของทายาทตระกูลร่ำรวยอย่างแน่นอน เขาทำให้คนอื่นๆ โกรธจนพวกเขาอยากจะถลกแขนเสื้อขึ้นและสอนบทเรียนให้เขา
“เป็นคนดี” Zhou Nan เตะขาของ Song Xuanhe ที่ถูกหนุนไว้ที่หัวเข่ากลับลงมา “ไปเล่นอย่างอื่นกันเถอะ”
ซ่งซวนเหอไม่สนใจ เขาพยักหน้า เห็นได้ชัดว่าอารมณ์ดี
เหตุผลที่เขาอารมณ์ดีไม่ใช่เพราะเงิน เป็นเพราะโชคของเขาค่อนข้างดีเสมอมา อย่างไรก็ตามโชคของเขาในการเล่นการพนันนั้นแย่ที่สุด ไม่เพียงแค่โป๊กเกอร์เท่านั้น แต่เขายังมักจะแพ้ในเกมไพ่นกกระจอกและการพนันอีกด้วย ตั้งแต่เขายังเด็ก เขาถูกล้อเลียนเรื่องความโชคร้ายในการเล่นการพนันมากว่ายี่สิบปี ด้วยโชคชะตาเช่นนี้ เขาจะไม่มีความสุขได้อย่างไร?
เฉียนฉินเคยเล่นแต่แพ้ เขาไม่ได้ขโมยไฟแก็ซให้ Xue Mian เห็นเหมือนที่เขาวางแผนไว้ ดังนั้นเมื่อเขาได้ยินคำแนะนำนี้ เขาก็มีชีวิตชีวาที่สุด “นี่ นี่ นี่ นี่ เธอไม่ได้บอกให้เล่นอย่างอื่นเหรอ? แล้วเทนนิสล่ะ? มาประลองกันเถอะ เป็นไงบ้าง”
โจวหนานกลอกตา “ใครจะเล่นเทนนิสตอนกลางคืน? คุณไม่ได้วางแผนที่จะนอนในภายหลัง? ฉันจำได้ว่าเห็นว่าคุณมีมนุษย์หมาป่าอยู่ที่นี่ แล้วเราจะเล่นมันได้อย่างไร? ถ้าคุณแพ้ คุณต้องกล้า”
คิ้วของ Qian Qin ขมวด จากนั้นดวงตาของเขาก็เปล่งประกาย คิ้วที่ถักของเขาก็คลายออกอีกครั้ง เขายังมอง Zhou Nan เพื่อแสดงสิ่งที่เขาต้องการจะพูดโดยไม่ต้องพูดอะไร
Zhou Nan ระงับการกระตุ้นให้กลอกตา เขามองไปทางอื่น แสดงให้ชัดเจนว่าเขาเข้าใจแล้ว
หลังจากก่อตั้งหุ้นส่วนลับนี้ Qian Qin ก็กระตือรือร้นที่จะเล่น เขาเริ่มเกมมนุษย์หมาป่าเกมแรกทันที
ในเกมแรก การ์ดมนุษย์หมาป่าถูกจั่วโดยซ่งซวนเหอและเซียวหยวนมู่ ซ่งซวนเหอแกล้งทำเป็นไร้เดียงสาได้ดีที่สุด ในขณะเดียวกัน Xiao Yuanmu มักจะไม่แสดงออกและไม่มีใครสามารถอ่านเขาได้ ซ่งซวนเหอรับผิดชอบหว่านความขัดแย้งในขณะที่เซียวหยวนมู่หลอกลวงพวกเขา พวกเขาสองคนทำงานในข้อตกลงโดยปริยาย ในช่วงเวลาสั้น ๆ พลเรือนทั้งหมดถูกสังหารและพวกเขาได้รับชัยชนะ
ซ่งซวนเหอเหลือบมองไปที่เฉียนฉินซึ่งขยิบตาให้เขามากจนดูเหมือนว่าเขากำลังจะดึงอะไรบางอย่าง เขาเบี่ยงสายตาไม่อยากเห็นภาพที่น่าเกลียดนั้น และพูดว่า “ฉันจำได้ว่าฉากที่โด่งดังที่สุดในภาพยนตร์เรื่องจักรพรรดิเสวี่ยได้รับรางวัลคือ 'จูบลาสิบปี' แล้วคนสองคนจากทีมของคุณล่ะ บังคับใช้ใหม่หรือไม่”
ดวงตาของ Qian Qin สว่างขึ้น เขามองซ่งซวนเหออย่างขอบคุณทันที
อย่างไรก็ตาม Xue Mian ขมวดคิ้ว ในด้านของพวกเขา เขารู้จักเพียง Qian Qin อย่างไรก็ตาม เขาไม่ต้องการให้มีอะไรพัฒนาระหว่างพวกเขา ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการให้โอกาสอีกฝ่าย ดังนั้นเขาจึงมองไปรอบ ๆ และเลือกใครสักคนที่ดูน่าพอใจ เขาเปลี่ยนออร่าของเขา พูดประโยคของเขา แล้วกดไปที่ใบหน้าของอีกฝ่าย
ในขณะนั้น Qian Qin รู้โดยธรรมชาติว่าเขาและ Xue Mian จะไม่ลงรอยกัน เขามีสีหน้ามืดมน แต่เขาไม่ได้ทำอะไร เขาดูเฉพาะตอนที่ Xue Mian และอีกฝ่ายกดเข้าหากัน
แต่ Xue Mian ไม่ได้จูบอีกฝ่าย เขาเพียงยื่นหน้าเข้ามาใกล้ก่อนจะเบือนหน้าหนี จากนั้นเขาก็พูดว่า “ฉากจบลงแล้ว เราใช้มุมที่ทำให้ดูเหมือนว่าเรากำลังจูบกัน”
คนที่เขาเลือกถอนหายใจด้วยความโล่งอก พวกเขารู้สึกเหมือนว่าบรรยากาศน่าอึดอัดมาก รีบนั่งลงทันทีและพูดว่า “มาเถอะ ไปกันต่อ”
เกมต่อไปเริ่มขึ้น เป็นอีกครั้งที่ Xiao Yuanmu และ Song Xuanhe เลือกไพ่มนุษย์หมาป่าอีกครั้ง
Song Xuanhe มองไปที่ Xiao Yuanmu และรู้ว่าเกมนี้จะไม่สนุกมากนัก เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกไม่สนใจ เขาประมาทเมื่อพูด อย่างไรก็ตาม พฤติกรรมนี้ของเขาทำให้ผู้คนไม่แน่ใจ บางครั้งไม่มีใครโหวตให้ฆ่าเขา
อย่างไรก็ตาม Song Xuanhe ที่ฟุ้งซ่านไม่ทราบว่า Zhou Nan ซึ่งวาดบัตรพลเรือนได้บอกใบ้กับ Xiao Yuanmu ด้วยสายตาและทำท่าทาง เซียว หยวนมู่รู้สึกได้ถึงเส้นเลือดที่หน้าผากของเขาที่เต้นแรง และเขาก็หลบสายตาของเขาอย่างเย็นชา
เมื่อ Song Xuanhe คิดว่าพวกเขาน่าจะชนะอีกครั้ง Xiao Yuanmu ก็ถูกโหวตออกไป ซ่งซวนเหอมองไปทางโจวหนาน ทำไมอีกคนถึงไม่ฉลาดในเกมที่แล้ว? ยิ่งกว่านั้น เซียว หยวนมู่พูดน้อยและระมัดระวัง ตอนนี้ไม่มีข้อผิดพลาด เขาถูกโจวหนานจับได้อย่างไร?
Zhou Nan คาดเดาสุ่มสี่สุ่มห้าหรือไม่? เขาอยากจะฆ่าผิดพลาดมากกว่าปล่อยให้เขาหลุดมือไปอย่างนั้นหรือ?
ก่อนที่ซ่งซวนเหอจะคิดออก เขาก็ถูกโหวตออกเช่นกัน ผู้ที่เสนอชื่อเขาคือ Zhou Nan อีกครั้ง
ผู้บรรยายประกาศว่า “เกมจบลงแล้ว พลเรือนได้รับชัยชนะ”
ซ่งซวนเหอประเมินโจวหนาน อย่างไรก็ตาม Zhou Nan นั้นมั่นคงราวกับภูเขา เขาไม่ได้ให้ความสนใจกับซ่งซวนเหอ เขากลับขมวดคิ้วราวกับว่าเขาครุ่นคิดอยู่เป็นเวลานาน จากนั้น เขาก็หัวเราะ แววตาชั่วร้ายฉายแววชั่วร้าย จู่ๆ ซ่งซวนเหอก็รู้สึกแย่
“เนื่องจากคุณสองคนอยู่ด้วยกัน จึงมีทางเลือกไม่มากนัก จูบกันสองคนเป็นไงบ้าง? จูบแบบฝรั่งเศสที่ยาวนาน อย่างน้อยสามนาที คุณคิดอย่างไรเพื่อน?”
ผู้เขียนมีอะไรจะบอก:
ซ่งซวนเหอ: ข้างนอกฉันกำลังยิ้ม แต่ข้างในกลับตะโกนด่าไอ้เลว
อีฟ: เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับฉากจูบอันเร่าร้อน *แฟนตัวเอง*
Kara: *ผลัก Xuanhe และ Mumu เข้าหากัน* ตอนนี้….จูบ!!!