แปลโดยอีฟ
เรียบเรียงโดย คาร่า
ขอบคุณ Ciel และ Creeperco สำหรับโคฟี 💕
เนื่องจากซ่งซวนเหอถูกลากไปที่โต๊ะยาว เขาจึงให้ระบบช่วยติดตามสถานการณ์ของเซียวหยวนมู่ ตอนนี้ ซ่งซวนเหอกำลังยิ้มและพูดคุยกับผู้คนรอบตัวเขา แต่เขายังมีเอ้อโกวคอยถ่ายทอดสดสิ่งที่เกิดขึ้นกับเซียวหยวนมู่ในหัวของเขาด้วย
คำพูดของซ่งเจียหนี่เข้ามาในความคิดของเขา ซ่งโชยที่ไม่ค่อยคิดร้ายกับผู้หญิงคนใด คิดว่าซ่ง เจียหนี่รุนแรงเกินไปและไปไกลเกินไปแล้ว นอกจากนี้จิตใจของเธอยังค่อนข้างชั่วร้าย ในขณะเดียวกัน เธอก็ฉลาดไม่พอเช่นกัน
เธอไปยุ่งกับเซียว หยวนมู่ที่บริษัทมามากพอแล้ว อย่างไรก็ตาม เซียว หยวนมู่สามารถแก้ไขอุปสรรคใดๆ ก็ตามที่เธอส่งเข้ามาได้อย่างสงบเสงี่ยมทุกครั้ง บางครั้งเขาอาจสะท้อนกลับมาที่เธอด้วยซ้ำ เรื่องนี้เกิดขึ้นหลายครั้ง แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่ได้ยับยั้งการกระทำของเธอเลยแม้แต่น้อย เขาพูดได้เพียงว่าเธอกลายเป็นคนงุนงงจากความรักที่เธอมีต่อโฮสต์เดิม
ถ้าเธอฉลาดกว่านี้สักหน่อย เธอคงตระหนักได้ว่าจะเป็นการดีที่สุดที่เธอจะไม่รุกรานคนอย่างเซียว หยวนมู่ แม้ว่าเขาจะยังไม่ได้เกิดใหม่ เขาก็ไม่ใช่คนที่คุณจะดูถูกได้
แม้ว่าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจะไม่ใช่สถานที่นองเลือด แต่ก็ยังมีคลื่นปั่นป่วนอยู่ใต้พื้นผิวที่น่ารื่นรมย์ การที่เซียว หยวนมู่สามารถมาถึงวัยนี้ได้โดยปราศจากความทุกข์โศกใดๆ ได้พิสูจน์ให้เห็นถึงความสามารถของเขาแล้ว ซ่งซวนเหอเชื่อว่าแม้จะปราศจากการโกงซึ่งเป็นเหมือนการเกิดใหม่ของเขา แต่ให้เวลาสักระยะ เซียวหยวนมู่ก็จะสามารถประสบความสำเร็จได้อย่างแน่นอน
มีเพียงเจ้าบ้านเดิมและซ่ง เจียหนี่เท่านั้นที่จะรีบวิ่งไปและดึงความเดือดดาลใส่ตัวเองราวกับกลัวว่าการแก้แค้นของอีกฝ่ายจะไม่อำมหิตพอในอนาคต
Er Gou ถอนหายใจเมื่อได้ยินการย่างของ Song Xuanhe: 【ฉันได้ยินมาว่าเมื่อผู้หญิงมีความรัก IQ ของเธอจะตกอยู่ในเชิงลบ ไม่ว่าในกรณีใดเธอจบการศึกษาจากโรงเรียนที่มีชื่อเสียง เป็นเพราะเธอได้พบกับคุณเธอจึงกลายเป็นคนหัวรุนแรง]
เมื่อระบบพูด ซ่งซวนเหอได้ยินซ่งเจียหนี่ถามว่า “เขายินดีขายในราคาเท่าใด” โดยอ้างอิงถึงเซียวหยวนมู่
ซ่งซวนเหออดไม่ได้ที่จะแลบลิ้น “เธอกำลังร้องขอความตาย”
คนที่พูดกับเขาตกใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เขาหันกลับมาและถามว่า “เอ้อเชา คุณเพิ่งพูดอะไรไป”
“ซ่ง เจียนี่กำลังทำอะไรเพื่อรั้งคนของฉันไว้?” ซ่งซวนเหอไม่ตอบ เขาจ้องมองไปที่เซียว หยวนมู่อย่างสบาย ๆ และพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “ฉันว่ามันค่อนข้างแปลก ทันทีที่คุณดึงฉันออกไป ซ่ง เจียหนี่ก็ไปหาเรื่องสร้างปัญหาให้กับคนของฉัน เป็นไปไม่ได้ที่พวกคุณวางแผนนี้?”
การแสดงออกของ Zhou Rong สั่นเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ จากนั้นเขาก็หัวเราะและพูดว่า “คุณล้อเล่นเหรอ? ทุกคนที่นี่คุ้นหน้าคุ้นตากันดี เราเห็นกันบ่อย คุณไม่สามารถพูดได้ว่าฉันเป็นคนที่โทรหาเธอเพื่อรั้งคุณจากคนรักตัวน้อยของคุณ”
ซ่งซวนเหอมองเขาข้าง ๆ จิบไวน์และเม้มริมฝีปากเล็กน้อยด้วยรอยยิ้ม“ ถูกต้อง แม้ว่าหลู่เฉา เจ้าสิ่งนั้นจะตาบอด แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าคนอื่นๆ ก็เช่นกัน”
เมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ มือที่ Zhou Rong ใช้จับแก้วของเขาแน่นขึ้น แต่รอยยิ้มที่ไม่ใส่ใจและสบาย ๆ บนใบหน้าของเขายังคงเหมือนเดิม “คุณจะทำให้คนเกลียดคุณด้วยคำพูดเหล่านั้น ถ้าไม่มีอะไรอื่น Song Jiani มีร่างกายและใบหน้าที่ยอดเยี่ยม เธอยังมีปู่ของเธออยู่ข้างหลังเธอ มีคนจำนวนนับไม่ถ้วนที่ต้องการจีบเธอในแวดวงของเรา ถ้าฉันไม่ชอบผู้ชาย ฉันก็อาจจะชอบเธอ คุณช่างเลือกมากเกินไป”
มุมปากของซ่งซวนเหอยิ้มขึ้น แต่เขาไม่ได้พูด Zhou Nan เข้ามาระหว่างพวกเขาสองคนพร้อมแก้วในมือ เขาใช้คางทำท่าทางไปทางเซียว หยวนมู่ “อะไรกัน เจ้ากังวลมากที่กระโดดลงไปในน้ำโดยไม่สนใจความปลอดภัยของตัวเองสำหรับเขาเมื่อเดือนก่อน ตอนนี้คุณยินดีที่จะปล่อยให้เขาออกไปที่นั่นหรือไม่”
“แต่ในความคิดของฉัน คราวที่แล้วคุณไร้ความปรานีจริงๆ เจ้าหนู คุณเป็นคนทำร้ายครอบครัวของ Lu Chao หรือไม่? หลังจากถูกคุณทรมาน พวกเขาก็สูญเสียพลังไปมาก ตอนนี้พวกเขาไม่กล้าออกมาและซ่อนหางไว้ระหว่างขา ยินดีที่ได้เป็นคุณฮะ แม้ว่าคุณจะโกรธเพราะความสวยของคุณ แต่คุณก็สามารถโยนเขาทิ้งได้อย่างง่ายดาย อา”
เมื่อเขาได้ยินคำพูดที่แหลมคมของ Zhou Nan ซ่งซวนเหอก็หมุนแก้วไวน์ในมือแล้วยิ้ม อย่างไรก็ตาม Zhou Rong ไม่สามารถรั้งตัวเองไว้ได้และพูดว่า “Nan zi ถูกต้อง ฉันยังคิดว่าคุณมากเกินไป Chao zi ยังคงเป็นคนที่เราเติบโตมาด้วยกัน ไม่มีใครสามารถพูดอะไรได้เกี่ยวกับการที่คุณโกรธเขา แต่การที่ครอบครัวของเขาเข้ามาเกี่ยวข้องมากเกินไปหน่อย”
“คุณคิดว่าฉันทำเกินไปหรือเปล่า” ซ่งซวนเหอเอียงศีรษะและมองไปที่ชายอีกคน รอยยิ้มของเขาไม่เปลี่ยนแปลง
Zhou Rong จิบไวน์และหัวเราะ “เมื่อพิจารณาถึงมิตรภาพของเราแล้ว การที่คุณทำอย่างนั้นกับคนรักตัวน้อยนั้นมันไกลเกินไปจริงๆ”
ซ่งซวนเหอหัวเราะ กระดูกมือที่เขาใช้ถือแก้วนั้นโดดเด่น ทันใดนั้น เขาก็กระดกเครื่องดื่มลงและยิ้ม “มิตรภาพระหว่างหลู่เฉ่ากับฉันคืออะไร? อะไรในครอบครัวของเขาที่พวกเขาหามาได้ด้วยตัวเอง? พวกเขาได้ทุกอย่างจากการคลุกคลีกับครอบครัวของฉัน อะไรที่ฉันให้เขาไป ฉันย่อมได้รับคืนเป็นธรรมดา แล้วถ้าเอาคืนเพราะแฟนไม่ปลื้มล่ะ? ถ้าเขาทำร้ายสุนัขที่ฉันตัดสินใจเลี้ยงด้วยแรงกระตุ้น ฉันก็จะล้างครอบครัวของเขาด้วย”
เสียงของซ่งซวนเหอไม่เงียบหรือดัง อย่างไรก็ตาม เพลงเบา ๆ ในตอนนี้ นอกจากนี้ กำลังตัดเค้กอยู่ จึงไม่ค่อยมีคนพูดคุยกัน ดังนั้นผู้คนรอบตัวเขาจึงได้ยินคำพูดของเขาดังและชัดเจน
การแสดงออกของบางคนเปลี่ยนไป Zhou Rong น่าเกลียดมาก เขาสนิทกับลู่เชามาก ยิ่งกว่านั้น สถานการณ์ครอบครัวของเขาก็คล้ายกับของตระกูลหลู ครอบครัวของเขายังพึ่งพาตระกูลซ่งเพื่อความร่ำรวย ตอนนี้ซ่งซวนเหอกำลังบอกว่าเขาและครอบครัวมีค่าน้อยกว่าสุนัขที่เขาตัดสินใจเลี้ยงด้วยแรงกระตุ้น!
หลังจากคำพูดเหล่านี้ถูกพูดออกไป คนเดียวที่ยังคงดูสงบคือโจวหนานซึ่งนั่งอยู่ข้างหนึ่ง ตั้งแต่ครั้งล่าสุดที่เขาได้หารือเกี่ยวกับความร่วมมือกับซ่งซวนเหอ เขาคิดว่าอีกฝ่ายเปลี่ยนไปที่ไหนสักแห่ง อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้พิจารณาเรื่องนี้อีกต่อไป เพราะการเปลี่ยนแปลงของซ่งซวนเหอไม่ใช่เรื่องใหญ่ นอกจากนี้ การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยนี้เป็นไปในทิศทางที่เขาชอบ ซ่งซวนเหอเป็นคนหัวใสมากขึ้นเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน อย่างน้อยที่สุด เขาก็ไม่ถูกคนอื่นหลอกใช้เหมือนในอดีต
ในอดีต Song Xuanhe ในฐานะคนที่เกี่ยวข้องกับสถานการณ์ไม่สามารถมองเห็นสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างชัดเจน เขาไม่รู้ว่าลู่เฉาและพรรคพวกคืออะไร มีการวางแผนหรือวิธีที่พวกเขาใช้เขา ในขณะเดียวกัน Zhou Nan ซึ่งยืนอยู่ข้างสนามก็ทำเช่นนั้น เป็นเพราะซ่งเอ๋อโง่เกินไปในตอนนั้นที่เขาถูกคนเหล่านี้เล่นด้วย
ที่จริงแล้วในฐานะกลุ่มผู้ดี กลุ่มเพื่อนของพวกเขามีขนาดเล็กมาก โดยรวมแล้ว เราสามารถนับสมาชิกทั้งหมดได้ด้วยสองมือ ซ่งซวนเหอเป็นหนึ่งในสมาชิก และเขาก็เป็นคนที่แปลกประหลาดที่สุดด้วย
มีคนมากมายในกลุ่มของพวกเขา แม้ว่าบางคนมีความสัมพันธ์ที่ดีนอกกลุ่ม แต่คนเหล่านั้นก็ยังเป็นคนที่ทั้งกลุ่มคุ้นเคยหรือมีความสัมพันธ์ด้วย ยิ่งไปกว่านั้น โดยปกติแล้ว สมาชิกส่วนใหญ่จะสนิทกับคนอื่นๆ ในกลุ่มมากที่สุด ไม่ว่าพวกเขาจะเล่นกันมากแค่ไหน พวกเขาก็ไม่เคยออกนอกกลุ่มเลย มีเพียงซ่งซวนเหอเท่านั้นที่เพิกเฉยต่อการแอบแฝงและการยั่วยวนที่โจ่งแจ้งของพวกเขา และต้องการนำหลู่เฉาและพวกเขา—คนที่ไม่คู่ควรที่จะปะปนกับพวกเขา—เข้ามาในกลุ่มของพวกเขา นอกจากนี้ เนื่องจาก Lu Chao และพวกเขาไม่มีคุณสมบัติที่จะออกไปเที่ยวกับกลุ่มของพวกเขา Song Xuanhe จึงค่อยๆ หายไปจากกลุ่มเพื่อนของพวกเขาและเลือกที่จะผสมกับ Lu Chao และเพื่อนร่วมงานแทน
แม้ว่าคนในกลุ่มจะรวยล้นฟ้ารุ่นที่สองและสาม แต่พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะล้าหลังในด้านการเรียนหรือสายสัมพันธ์ทางสังคม เป็นเพราะตัวตนของพวกเขาจริงๆ พวกเขาจึงต้องเป็นคนใจเย็นและรอบคอบมากขึ้น ในขณะเดียวกัน Song Xuanhe ซึ่งคลุกคลีกับ Lu Chao และเพื่อน ๆ ได้ฝังรากลึกในภาพลักษณ์ของเขาในฐานะเด็กร่ำรวยที่มีอำนาจเหนือใครและไม่มีอะไรดีเลย ยิ่งกว่านั้น เขาโดดเด่นจริงๆ เขาอาจมีคำว่า "ฉันยื่นออกมา" ติดอยู่ที่หน้าผากของเขา
เนื่องจากซ่งซวนเหอดูเหมือนไม่สามารถแก้ไขได้ สมาชิกในกลุ่มหลายคนจึงหยุดคิดถึงเขาและไม่ใส่ใจที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับเขาอีกต่อไป พวกเขาต้องการหลีกเลี่ยงการถูกเขาดึงลงมาในช่วงเวลาที่ไม่ตั้งใจ มีเพียง Zhou Nan ที่ยังคงจดจำว่าเขาและ Song Xuanhe แอบกินเผ็ดขณะซ่อนตัวในโรงเรียนอนุบาล บางครั้งก็พยายามช่วยให้เขากลับมาอยู่กับตัวเอง—เพื่อดูใบหน้าที่แท้จริงของ Lu Chao และเพื่อนร่วมงาน เขาไม่ต้องการให้อีกฝ่ายแสดงท่าทีร้องขอความตายต่อไป
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าพวกเขาจะเป็นเพื่อนเก่า ความสนิทสนมกันนี้ก็ยังเหนื่อยง่าย ยิ่งกว่านั้น มิตรภาพเมื่อครั้งยังเป็นเด็กอนุบาลที่ไม่ได้เปลือยเปล่านั้นไม่ได้ลึกซึ้งเป็นพิเศษ
ดังนั้น เรื่องจากปาร์ตี้ริมสระน้ำครั้งล่าสุดควรจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ Zhou Nan วางแผนจะช่วย Song Xuanhe เดิมทีเขาวางแผนที่จะตัดขาดความสัมพันธ์ของพวกเขาหลังจากนั้น เขาไม่ได้คาดหวังว่าซ่งซวนเหอจะเห็นด้วย ต่อมาวิธีที่เขาจัดการกับ Lu Chao อย่างรวดเร็วและเด็ดขาดทำให้เขาพัฒนาความเคารพ Song Xuanhe ในระดับใหม่ทั้งหมด สิ่งนี้ช่วยฟื้นฟูความสัมพันธ์ของเขากับซ่งซวนเหอ
ตอนนี้ เมื่อเห็นเขาเรียกคนอื่นคนนี้ ซึ่ง Zhou Nan ไม่ชอบใจมานานแล้ว โดยไม่แสดงสีหน้าใดๆ โจวน่านต้องใช้สมาธิอย่างมากในการรักษาสีหน้าที่สงบ ถ้าเขาไม่ระวัง เขาจะหัวเราะออกมา
ที่นั่นเค้กถูกตัด Zhou Nan ยิ้มและจิบไวน์ของเขา สายตาของเขาจับจ้องไปที่ Zhou Rong ซึ่งอารมณ์ไม่คงที่ คนอื่นไม่รู้ แต่เขารู้อยู่แล้วว่าหลู่เชาช่วยซ่งเจียหนี่เพราะเขาชอบเธอ อย่างไรก็ตาม คนๆ นี้กำลังช่วยซ่ง เจียหนี่ด้วยเหตุผลอื่น Zhou Rong ทำเช่นนี้เพราะเขาเกลียด Song Xuanhe และ Xiao Yuanmu เนื่องจาก Lu Chao เขาต้องการแก้แค้นแทนเขา
เพราะคนที่ Zhou Rong ชอบคือ Lu Chao
ถ้าซ่งซวนเหอทำตัวยุ่งเหยิงเหมือนในตอนนั้น เขาคงรู้สึกแย่กับความสัมพันธ์ที่ยุ่งเหยิงอย่างยิ่งระหว่าง "เพื่อน" สองคนนี้ ตอนนี้ยังไม่สายเกินไปสำหรับเขาที่จะตื่นขึ้นสู่ความเป็นจริง
เพียงแต่เขาไม่รู้ว่าปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ประเภทไหนต้องแตะศีรษะของซ่งซวนเหอเพื่อทำให้เขารู้แจ้ง ในชั่วพริบตา เขากลายเป็นคนหัวใสและเฉียบแหลมมาก หากมีคนบอกว่าซ่งซวนเหอได้รับพรจากปรมาจารย์ทางจิตวิญญาณผู้ยิ่งใหญ่ให้มองเห็นแสงสว่าง เขาจะเชื่อ
Zhou Nan ยิ้มในใจ คนอื่นๆ ที่ได้ยินก็อดไม่ได้ที่จะสนุกในความโชคร้ายของชายอีกคน ใครบางคนยังหัวเราะออกมาดัง ๆ เมื่อเห็นการจ้องมองที่มุ่งร้ายของ Zhou Rong บุคคลนั้นอดไม่ได้ที่จะปรบมือและกล่าวอย่างมีความสุขว่า “สุขสันต์วันเกิด!”
คนอื่นๆ ที่ไม่เคยได้ยินว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้ก็บังเอิญได้ยินเสียงปรบมือและแสดงความยินดี คนเหล่านั้นร่วมปรบมือโดยไม่รู้ตัว การแสดงความยินดีหลั่งไหลเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน กลบเสียงหัวเราะเยาะเย้ยที่เคยเห็นได้ชัดในตัวเองมาก่อน Zhou Rong ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องระงับอากาศอันเลวร้ายที่เพิ่งโผล่ออกมาจากตัวเขา
Song Xuanhe และ Zhou Nan ก็กล่าวคำอวยพรวันเกิดเช่นกัน จากนั้นพวกเขาแสร้งทำเป็นไม่เห็นการแสดงออกของ Zhou Rong และเปลี่ยนหัวข้อ
พวกเขาสองคนเพิ่งเริ่มพูดถึงเรื่องอื่นเมื่อเพลงเปลี่ยนไป ทุกคนเริ่มกระสับกระส่าย
Zhou Rong บีบฝ่ามือของเขาและส่งสายตาที่มืดมนไปยังทิศทางของ Xiao Yuanmu เมื่อเห็นผู้คนกำลังมุ่งหน้าไปทางนั้น เขารีบยกยิ้มขึ้น “เอ่อ shao ฉันจำได้ว่าตอนที่ฉันพูดว่าฉันต้องการ Xiao Yuanmu คุณบอกว่าเขาแตกต่างออกไป ดูเหมือนว่าคุณใส่ใจเขาจริงๆ ตอนนี้มีคนกำลังมุ่งหน้าไปหาเขา ฉันจะไปพาเขามาที่นี่และปล่อยให้เขาเจอเพื่อนคนอื่นๆ ของเรา เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้คนอื่นพยายามคุยกับเขา ซึ่งจะทำให้คุณอับอาย”
ซ่งซวนเหอชำเลืองมองโจวหรงและเย้ยหยันในใจ ใครจะไปรู้ว่าโฮสต์ดั้งเดิมนั้นตาบอดหรือมีบางอย่างผิดปกติกับสมองของเขา ถึงได้โดนเพื่อนคนนี้เล่นงานในสภาพแบบนี้
เมื่อ Zhou Nan ได้ยินสิ่งนี้ เขามองไปที่ Zhou Rong และพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ ว่า “คุณ เซียวดูเหมือนหัวใสสำหรับฉัน ท้ายที่สุด มีคนเนรคุณไม่กี่คนในโลกนี้ที่จะหันหลังกลับและกัดเจ้าของ ซ่งเอ๋อไม่สามารถมีโอกาสทำได้ บา”
Zhou Rong กัดฟันของเขา เขาต้องควบคุมพละกำลังเพื่อไม่ให้แก้วในมือแตกเป็นเสี่ยงๆ อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะอดทนมากเพียงใด เขาก็ไม่สามารถป้องกันแสงที่เป็นลางร้ายที่ถูกกดไว้ทั้งหมดไม่ให้รอดพ้นจากสายตาของเขาได้
Zhou Nan ไม่กลัวแม้แต่น้อยกับสถานะที่สูงส่งของเขา เขาไม่เชื่อว่า Zhou Rong เพื่อนคนนี้ที่กลัวผู้แข็งแกร่งและรังแกผู้อ่อนแอ จะกล้าแก้แค้นเขา ยิ่งกว่านั้น ซ่งซวนเหอดูเหมือนจะตื่นขึ้นสู่ความเป็นจริงแล้วในตอนนี้ เขาไม่ต้องกังวลว่าเขาจะถูกเกลี้ยกล่อมด้วยคำพูดไม่กี่คำ
แม้ว่าเซียวหยวนมู่จะดูเฉลียวฉลาด แต่เขาเป็นคนเดียวที่ซ่งซวนเหอพบในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาซึ่งดูน่าเชื่อถือ คงน่าเสียดายที่เขาถูกคนอื่นขโมยไปในตอนนี้
“แฟนของคุณคนนั้นกำลังมองคุณอยู่ แล้วทำไมคุณไม่ข้ามไปล่ะ” Zhou Nan ผลัก Song Xuanhe และพูดว่า “ไม่เช่นนั้น คนเหล่านั้นจะสัมผัสตัวคุณใต้จมูกของคุณ”
เมื่อเขาได้ยินประโยคที่คุ้นเคยเหล่านี้ ซ่งซวนเหอคร่ำครวญ ไม่ว่าเขาจะทำอะไรกับโครงเรื่อง แม้ว่าเขาจะเรียกโจวรงออกมาโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า แม้ว่ามันจะไม่เกี่ยวข้องกับโครงเรื่องก็ตาม ในท้ายที่สุด บรรทัดที่ควรปรากฏก็ยังคงปรากฏอยู่ ฉากที่ต้องเกิดขึ้นก็ยังคงเกิดขึ้น มันเป็นเพียงว่าประโยคเหล่านี้ ซึ่งควรจะเป็นของ Zhou Rong ถูก Zhou Nan พูดอยู่ในขณะนี้ เห็นได้ชัดว่าความอุตสาหะของแผนการนั้นแข็งแกร่งเพียงใด
ซ่งซวนเหอทำตามแผนการและยืนขึ้นกล่าวว่า “ฉันจะไปดูว่าใครกล้าแตะต้องคนที่เป็นของฉัน”
หลังจากพูดเช่นนี้ เขาก็ตรงไปที่เซียวหยวนมู่