แปลโดยอีฟ
เรียบเรียงโดย คาร่า
ซ่งซวนเหอไม่เคลื่อนไหว Xiao Yuanmu ก็หยุดเดินและยืนห่างจากเขา เขาจ้องมองมาที่เขาอย่างเย็นชา
หลังจากแก้ไขการแสดงออกของเขาแล้ว ซ่งซวนเหอก็ยกคางขึ้นเล็กน้อยและพิจารณาถึงการตั้งค่าตัวละครของเขาเอง จากนั้นเขาก็เดินไปจนมายืนอยู่ตรงหน้าเซียว หยวนมู่อย่างหยิ่งยโส ดวงตาของเขาสบเข้ากับดวงตาที่สงบและไม่แยแสของเซียว หยวนมู่
Xiao Yuanmu มองดูเขาด้วยสายตาเย็นชา นอกเหนือจากความรังเกียจที่ จำกัด อย่างมากในดวงตาของเขาแล้ว ไม่มีอารมณ์ใด ๆ
ซ่งซวนเหอรู้ดีว่าเซียวหยวนมู่เกลียดชังเขามากแค่ไหน หรือว่าเขาเกลียดเจ้าของเดิมมากแค่ไหน อย่างไรก็ตาม สุดท้ายก็ยังคงเป็นเขาอยู่ดี สิ่งเหล่านี้ล้วนถูกกำหนดไว้แล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่มีความรู้สึกพิเศษเกี่ยวกับเรื่องนี้
ซ่งซวนเหอเงยหน้าขึ้นและบีบคางของอีกฝ่าย ริมฝีปากของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้ม “จู่ๆ ฉันก็คิดได้ว่าตั้งแต่ฉันช่วยคุณหาทุนให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ฉันไม่ควรได้รับอะไรตอบแทนสักหน่อยเหรอ? คุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอ”
การจ้องมองของ Xiao Yuanmu มืดลง เขาคว้ามือของเขา มีความดูถูกเหยียดหยามในน้ำเสียงที่ต่ำลงของเขา “คุณต้องการทำอะไร”
เสียงที่เศร้าหมองของเขาฟังโดยหูของซ่งซวนเหอ มันเย็นยะเยือกทำให้ขนตาของเขาสั่นโดยไม่ได้ตั้งใจ
คุณคงเห็นคำใบ้เกี่ยวกับตัวตนในอนาคตของเขาแล้ว ของเศรษฐีภูเขาน้ำแข็งที่วันหนึ่งจะทำให้ผู้คนสั่นสะท้านด้วยความกลัว เพียงประโยคเดียว เขาสามารถทำให้หนังศีรษะของคุณมึนงงได้
อย่างไรก็ตาม เรื่องราวที่จะเปิดเผยจะต้องเปิดเผย ซ่งซวนเหอรู้สึกเหมือนอีกฝ่ายแข็งแกร่งพอที่จะหักข้อมือของเขา เขารู้ว่าเขาจะไม่สามารถกดหัวของเซียว หยวนมู่ลงได้ ด้วยความแตกต่างของส่วนสูง เขาทำได้เพียงระบายลมเข้าข้างในในขณะที่ยกนิ้วเท้าขึ้นเล็กน้อย
ใบหน้าที่ใกล้เข้ามาของ Song Xuanhe ทำให้แสงเย็นในดวงตาของ Xiao Yuanmu เข้มงวดยิ่งขึ้น ทันทีที่ริมฝีปากของพวกเขากำลังจะสัมผัสกัน มันก็เกินจะทนไหว เขาขมวดคิ้วและผลักอีกฝ่ายออกไปอย่างไร้ความปรานี เขาหรี่ตาลง “คุณกำลังทำอะไร”
เมื่อถูกผลักออกไป ซ่งซวนเหอต้องสะดุดถอยหลังสองสามก้าวเพื่อรักษาสมดุลของเขา อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้โกรธแต่อย่างใด เขาระงับความสุขจากการหลบหนีจากสถานการณ์และวิเคราะห์ด้วยวิธีที่สมเหตุสมผลมาก: 【ฉันได้พูดไปแล้วทั้งหมด เซียว หยวนมู่เป็นคนผลักฉัน ตามลักษณะนิสัยของซ่งซวนเหอ เขาน่าจะจากไป ลุกลี้ลุกลนและฉุนเฉียว เขาจึงจะคิดหาทางแก้แค้นได้ในเวลาต่อมา ดังนั้น ตามการตั้งค่าตัวละครของฉัน ฉันควรหันหลังกลับและจากไปเดี๋ยวนี้ 】
【การตั้งค่าตัวละครของคุณไม่สำคัญเลยแม้แต่น้อย สิ่งสำคัญคือถ้าคุณทำเนื้อเรื่องไม่สำเร็จ คุณจะตายทันที ไม่สำคัญว่าจะอยู่ในหนังสือหรือในโลกแห่งความเป็นจริง—ในทั้งสองกรณี คุณจะตาย】ระบบได้ทำลายความพยายามของซ่งซวนเหอในการหาช่องโหว่อย่างโหดร้าย:【อนึ่ง ฉากที่กำหนดสามารถเกิดขึ้นได้เฉพาะใน สถานที่ที่กำหนด ถ้าเซียว หยวนมู่ออกจากห้องนี้และคุณยังดำเนินการไม่เสร็จ นั่นหมายความว่าคุณล้มเหลวในภารกิจของคุณ สุดท้ายนี้ ฉันจะเตือนคุณเล็กน้อย Xiao Yuanmu กำลังจะเดินผ่านประตูนั้น]
ขณะที่ระบบพูดเช่นนี้ เซียวหยวนมู่ก็ผลักซ่งซวนเหอออกไปและออกไปข้างนอก ตอนนี้เขาเพิ่งมาถึงประตู
เมื่อเห็นเซียว หยวนมู่วางมือบนประตู ซ่งซวนเหอก็คิดว่าชีวิตน้อยๆ ของเขาจะจบลงอย่างไรทันทีที่ประตูบานนั้นถูกผลักออก ซ่งซวนเหอไม่มีเวลาคิด เขาวิ่งออกไปในทิศทางของเซียว หยวนมู่ ขณะที่อีกฝ่ายกำลังจะผลักประตู เขาก็กระโจนเข้าหาอีกฝ่ายทันทีด้วยความสิ้นหวัง
ระบบ: !!!
——กลิ่นเลมอนที่สดชื่นและเย็นจางๆ โชยเข้าจมูกของซ่งซวนเหอ ต่อหน้าต่อตาของเขาคือจมูกตรงที่เงาของขนตาของเขาวางอยู่ รูปร่างที่เรียบและสมบูรณ์แบบนั้นคมราวกับมีด เขาดูเหมือนผลงานชิ้นเอกที่ดีที่สุดของประติมากร
Xiao Yuanmu หันศีรษะไปด้านข้างช้าๆ เงาบนจมูกของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย ขนตายาวของเขากระพือ ดูเหมือนถูกย้อมด้วยความเย็นจัด ดวงตาของเขาพบกับดวงตาที่เบิกกว้างของซ่งซวนเหอ เสียงของเขาเหมือนมีเศษน้ำแข็งก่อตัว เขาถ่มน้ำลายออกมาทีละคำ “คุณกำลังทำอะไร”
จากนั้นซ่งซวนเหอก็ตระหนักว่าเขาได้กระโดดขึ้นไปบนหลังของเจ้านายในอนาคตที่สามารถกำหนดชีวิตและความตายของใครบางคนได้ในพริบตาเดียว อย่างไรก็ตาม เขาตกใจเพียงชั่วครู่เท่านั้น ท้ายที่สุดเขากำลังจะเสียชีวิต เขาทำอะไรไม่ได้ในกรณีนี้?
"จูบคุณ."
ทันทีที่คำพูดเหล่านั้นจบลงและก่อนที่เซียว หยวนมู่จะทันได้ตอบกลับ ประตูก็ถูกดึงเปิดจากด้านนอก ผู้สูงวัยใจดียืนอยู่ข้างนอกจ้องมองพวกเขาสองคนด้วยความประหลาดใจ
ในขณะนั้น Xiao Yuanmu ต้องการดึงเขาออก ซ่งซวนเหอ ผู้ให้ความสำคัญกับชีวิตของเขามาก ไม่มีเวลาสนใจเรื่องอื่น เขาหันใบหน้าของเซียว หยวนมู่เข้าหาตัวเองโดยตรงแล้วแตะริมฝีปากกับเขาอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็พูดบรรทัดสุดท้ายทันทีว่า “ไม่เลว”
【ภารกิจเสร็จสิ้น.】
เมื่อเขาได้ยินเสียงของระบบ ซ่งซวนเหอก็รู้สึกโล่งใจ หลังจากความเร่งรีบจากการต้องเสี่ยงชีวิตหายไป ความหวาดกลัวจากการตระหนักว่าเขาอยู่บนหลังของผู้ประกอบการในอนาคตก็จู่โจมจิตใจของเขาทันที เขาทำท่าเหมือนมีคนมาทิ่มก้น กระโดดลงจากหลังของเซียว หยวนมู่ เมื่อเขาฟื้นคืนสมดุล เพื่อที่จะได้รับความปรารถนาดีเล็กๆ น้อยๆ เพื่อชดเชยความประทับใจเชิงลบอย่างมากที่หัวหน้าใหญ่ในอนาคตมีต่อเขา เขาจึงตัดสินใจ "ช่วยเหลือ" แบบอ้อมๆ
ซ่งซวนเหอยืนตัวตรงและยิ้มอย่างน่ารักให้กับผู้สูงอายุที่ยืนอยู่ตรงทางเข้าประตู เขาพูดว่า “สวัสดีครับ ผู้อำนวยการ”
จากนั้นหญิงชราก็กลับมาหาตัวเอง เมื่อ Song Xuanhe มาหา Xiao Yuanmu ก่อนหน้านี้เธอไม่ได้คิดอะไรมาก เมื่อพวกเขาสองคนบอกว่าพวกเขาต้องการอยู่คนเดียวในห้องด้วยกัน เธอคิดว่าพวกเขามีเรื่องต้องคุยกัน เธอไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะมีความสัมพันธ์แบบนี้จริงๆ
Yuanmu ไม่เคยปฏิบัติต่อใครอย่างสนิทสนมมาก่อน ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายที่เขามีแฟนแล้ว
ผู้อำนวยการไม่รู้สึกปฏิเสธใด ๆ ต่อเรื่องนี้ การแต่งงานของเกย์ในโลกนี้ได้กลายเป็นสิ่งที่ถูกกฎหมายตั้งแต่ก่อนที่เธอจะเกิดด้วยซ้ำ ในสายตาของเธอ เป็นเรื่องปกติที่เซียว หยวนมู่จะหาคู่ครองจากเพศใดก็ได้ จะดีกว่าถ้าคู่หูของเขามีชีวิตชีวาสักหน่อย ดังนั้นซ่งซวนเหอจึงเหมาะสมมาก แม้ว่าพวกเขาจะพบกันเพียงสองครั้ง แต่เมื่อมองดูดวงตาที่เปล่งประกายของซ่งซวนเหอและรอยยิ้มที่สดใส เธอก็สามารถบอกได้ว่าเขาเป็นเด็กดี มีชีวิตชีวา และร่าเริง
เธอรู้สึกว่าเด็กคนนี้เหมาะกับเซียว หยวนมู่เป็นอย่างดี
มีเพียงผิวของเซียว หยวนมู่เท่านั้นที่บางอยู่เสมอ ทั้งสองคนขี่ม้าไปรอบๆ ห้อง แต่จู่ๆ เธอก็ผลักประตูเปิดออกและขัดขวางความใกล้ชิดของพวกเขา ผู้อำนวยการยิ้มอย่างใจดีและแสร้งทำเป็นไม่เห็นอะไรเลย เธออาสาหาทางออกจากสถานการณ์ที่น่าอายนี้ให้พวกเขา “ตั้งใจจะออกไปกินข้าวข้างนอกเหรอ?”
เซียว หยวนมู่เม้มริมฝีปากและพูดอย่างจืดชืดว่า “ไม่”
หญิงชราสะบัดสายตาจากใบหน้าเย็นชาของเซียวหยวนมู่ไปยังซ่งซวนเหอที่ยิ้มแย้มแจ่มใสและมีเสน่ห์ เธอพูดอย่างเป็นมิตรว่า “ในเมื่อคุณไม่ได้วางแผนที่จะออกไปกินข้าวนอกบ้าน
ซ่งซวนเหอมองดูการแสดงออกของเซียวหยวนมู่โดยไม่รู้ตัว เมื่อเห็นเขาก้มศีรษะลงอย่างเงียบ ๆ เขาเผชิญหน้ากับหญิงชราที่มีสีหน้าคาดหวังและทำได้เพียงพยักหน้า “ ถ้าอย่างนั้นฉันจะต้องรบกวนคุณย่า”
เมื่อได้ยินซ่งซวนเหอเห็นด้วย รอยยิ้มของหญิงชราก็ยิ้มลึกขึ้น เธอดึงเขาให้นั่งลงบนโซฟาแล้วเทน้ำให้เขาหนึ่งแก้ว “หยวนมู่ เด็กคนนี้ไม่ค่อยพูด ปกติไม่ค่อยเห็นเขาใกล้ชิดกับคนอื่น คนเดียวที่เขานำกลับมาคือคุณ เห็นได้ชัดว่าเขาเห็นคุณเป็นเพื่อนที่ดีของเขาจริงๆ คุณสองคน อา เข้ากันได้ดี เป็นเด็กเงียบๆ ไม่ชอบพูดมาก ฉันหวังว่าคุณจะให้อภัยเขาได้”
ซ่งซวนเหอรับแก้วและขอบคุณเธอ เขาไม่ได้พูดอะไรอีก เขาเห็นเซียวหยวนมู่เดินผ่านไป เซียว หยวนมู่บอกหญิงชราว่า “คุณย่า ไปทำอาหารเถอะ เราสบายดีที่นี่”
หญิงชราทุกคนยิ้ม เธอพูดว่า “ตกลง ตกลง ตกลง ย่าจะไปแล้ว ตอนนี้คุณสองคนเข้ากันได้ดี”
ประตูเพิ่งถูกปิดโดยหญิงชราเมื่อการแสดงออกที่อ่อนโยนบนใบหน้าของ Xiao Yuanmu หายไป เขาเช็ดริมฝีปากที่เพิ่งสัมผัสซ่งซวนเหออย่างแรง ดวงตาของเขาเย็นชาราวกับบ่อน้ำที่กลายเป็นน้ำแข็ง “คุณไม่ได้บอกว่าเราจะไปที่บ้านของคุณเหรอ? ไปกันเถอะ."
“ฉันแค่ตกลงที่จะ—”
“ฉันไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ คุณถึงมา” เซียว หยวนมู่มองลงมาที่เขาจากด้านบน มีคำขู่ว่าจะแตกออกเป็นการต่อสู้แบบเอาเป็นเอาตายด้วยน้ำเสียงที่อดกลั้นอย่างพิถีพิถันของเขา “อย่างไรก็ตาม หากคุณกล้าวางแผนต่อต้านผู้อำนวยการ ฉันสัญญาว่าฉันจะทำให้คุณเสียใจที่เกิดมาในโลกนี้”
เมื่อเห็นกระแสชั่วร้ายที่จำกัดและความมุ่งร้ายในดวงตาของเซียวหยวนมู่ ซ่งซวนเหอรู้สึกเพียงลมเย็นพัดผ่านกระดูกสันหลังของเขา มันค่อยๆ ไต่ขึ้นไปบนหนังศีรษะของเขา ทำให้เป็นอัมพาต ในเวลาเดียวกัน เขาก็ตระหนักได้ทันทีว่าแม้ว่าเซียว หยวนมู่จะยังไม่ได้เกิดใหม่ แต่เขาก็ยังไม่ใช่คนที่คุณจะสร้างความยุ่งยากให้ได้ง่ายๆ เขาเชื่อมั่นว่าเซียวหยวนมู่จะทำตามที่เขาพูดอย่างแน่นอน
เขาพยุงตัวเองขึ้นไปยืนชิดโซฟา ซ่งซวนเหอยกคางขึ้นและปรับสีหน้าให้เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม “ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันคงไม่ทานอาหารในร้านแบบนี้ ในเมื่อคุณอยากไป เราก็ไป บา”
อย่างไรก็ตาม ขณะที่พวกเขาทั้งสองมาถึงประตูสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ก่อนที่พวกเขาจะได้ขึ้นรถ เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่มีผมหางม้าคู่ก็วิ่งเข้ามา เธอมองไปที่เซียวหยวนมู่แล้วพูดกับซ่งซวนเหออย่างเขินอายว่า “Gege คุณจะไปแล้วเหรอ? Granny Director อยากให้ฉันโทรหาคุณและ Yuanmu gege ไปกินข้าวในโรงอาหาร”
ซ่งซวนเหอหยุดก้าวเดินและหันไปมองเซียวหยวนมู่
เซียวหยวนหมู่ทำเหมือนไม่เห็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ เขาเพียงพูดอย่างเย็นชา “บอกเธอว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น ดังนั้นเราจะไม่มา”
เห็นได้ชัดว่าหญิงสาวกลัวเซียวหยวนมู่ เมื่อเธอได้ยินคำพูดของเขา เธอก็ผงกศีรษะทันทีแล้ววิ่งหนีไปเหมือนกระต่ายที่ถูกฝูงหมาป่าไล่ตาม ทำให้ตัวเธอนั้นขาดแคลน
ซ่งซวนเหอเม้มปากแล้วสำลัก “คุณทำอะไรกับสาวน้อยถึงทำให้เธอกลัวคุณขนาดนี้” แล้วเปิดประตูรถเข้าไปนั่งประจำที่
เขารอจนกระทั่งเซียว หยวนมู่นั่งในที่นั่งผู้โดยสารก่อนที่จะสตาร์ทเครื่องยนต์ จากหางตาเขาเห็นว่าอีกฝ่ายมองลงมา เขาอดทนและอดทนแต่อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “คาดเข็มขัดนิรภัย”
เซียวหยวนมู่ชำเลืองมองเขาแต่ไม่ขยับ คิ้วของซ่งซวนเหอขมวดมุ่น และเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่สอดคล้องกับเจ้าภาพเดิม “คงไม่ใช่ว่าคุณต้องการให้ฉันทำเพื่อคุณหรือ?”
ซ่งซวนเหอคิดว่าถ้าเขาพูดแบบนี้ เซียวหยวนมู่จะคาดเข็มขัดนิรภัย อย่างไรก็ตาม อีกคนไม่ขยับ เขาจ้องมองมาที่เขาอย่างเย็นชา
นี่เป็นการประท้วงต่อต้านการคุกคามของเขาหรือไม่?
Xiao Yuanmu ไม่ใช่คนไร้สติแบบนี้ บ้า ก่อนหน้านี้ เมื่อเขาอ่านแค่นิยาย มันก็ยังโอเคอยู่ เมื่อได้สัมผัสกับเขาแล้ว ซ่งซวนเหอมีความคิดเพียงอย่างเดียว: เซียวหยวนมู่ไม่ใช่คนที่เขาสามารถจะรุกรานได้อย่างแน่นอน
หากอยู่ในโลกเดิมของเขา เขาจะหลีกเลี่ยงเซียว หยวนมู่อย่างแน่นอนหากเขาเห็นเขา แม้ว่าพวกเขาจะต้องพบกัน เขาจะไม่ทำให้เขาขุ่นเคืองใจอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม เขาถูกกำหนดให้ทำให้เขาขุ่นเคืองจริงๆ
อย่างไรก็ตาม ถ้ามีคนในรถของเขาไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัย ความคลั่งไคล้ของเขาจะไม่อนุญาตให้เขาเริ่มขับรถ
เขาพยายามดิ้นรนอยู่ครู่หนึ่ง การตั้งค่าลักษณะนิสัยของเขา — บางอย่างที่อาจพังทลายได้ทุกเมื่อ — ไม่สามารถเอาชนะความหลงใหลที่บีบบังคับซึ่งเขามีมายี่สิบปีแปลก ๆ ได้ ซ่งซวนเหอปลดเข็มขัดนิรภัยของตัวเอง โน้มตัวไปหาเซียวหยวนมู่ ช่วยเขาคาดเข็มขัดนิรภัย แล้วถอยออก เขากลัวว่าหากเจ้านายใหญ่ไม่มีความสุข เขาจะทรมานเขาอย่างน่ากลัวยิ่งขึ้นในอนาคต
【คุณกลัวอะไร】เอ้อโกวพูด 【มีเพียงไม่กี่คนที่จะตายอย่างน่าสังเวชเช่นเดียวกับคุณ พักผ่อนเถอะ ไม่ว่าคุณจะทำอะไร คุณก็ไม่สามารถตายได้เลวร้ายยิ่งกว่านี้ 】
การกระทำของ Song Xuanhe ในการสตาร์ทรถหยุดชั่วคราว ด้วยใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก เขาพูดว่า: 【ขอบคุณสำหรับการเตือน พี่ใหญ่】
ผู้เขียนมีอะไรจะบอก:
ซ่งซวนเหอ: ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้ฉันควรจะปล่อย 'ลูกผู้ชายเลว' ออกมาดีหรือไม่
อีฟ: SXH แย่ เขาแค่ไม่อยากตาย ถามมากขนาดนั้นเลยเหรอ?
คาร่า: อ๊ากกก! สวัสดีทุกคน ในที่สุดฉันก็มาถึงแล้ว!（´∀｀）ノ♡ ถึงทั้งผู้อ่านและอีฟ ขออภัยในความล่าช้าในการแก้ไข! ฉันป่วยมาประมาณหนึ่งสัปดาห์แล้ว OTL ฉันแค่อยากจะบอกว่าฉันตื่นเต้นมากสำหรับโปรเจ็กต์นี้เช่นกัน และฉันก็รักมันอยู่แล้ว! SXH ทำให้ดีที่สุด! (((o(*ﾟ▽ﾟ*)o)))
CG's Holiday Giveaway เปิดโหวตแล้ว~ โหวตที่นี่