แปลโดยอีฟ
เรียบเรียงโดย คาร่า
ห้องเงียบลงอีกครั้ง นอกจากนี้ยังมีความอึดอัดในห้อง Guo Tao รู้สึกอายที่สุด เดิมทีเขาหวังว่าการแทรกแซงนี้จะทำให้ความโกรธของซ่งซวนเหอสงบลง เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าสิ่งต่าง ๆ จะกลายเป็นเช่นนี้หลังจากขึ้นมาชั้นบน
อย่างไรก็ตาม การแสดงออกของทั้งสามคนที่เกี่ยวข้องกับสถานการณ์นี้ไม่ได้เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย
ซ่งซวนเหอนั่งอยู่ที่นั่นอย่างอิดโรย เขาได้ตัดความเป็นไปได้ที่จะเป็นมิตรกับ Bai xiao shaoye แล้วโดยอ่านบทของเขาจากโครงเรื่อง ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถเป็นคนไกล่เกลี่ยสถานการณ์นี้ได้อย่างแน่นอน นอกจากนี้ เขาไม่รู้ว่าทำไม แต่… แม้ว่าไป๋โม่จะดูไม่มีอันตรายและอ่อนโยน แต่อีกฝ่ายกลับทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจ
ช่วงเวลาที่เขาได้ยินเซียว หยวนมู่พูดเช่นนั้น สิ่งเดียวที่ซ่งซวนเหอรู้สึกคือความตกใจ ท้ายที่สุด ไป๋โม่ควรจะเป็นแสงจันทร์สีขาวในหัวใจของเซียว หยวนมู่ เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเซียว หยวนมู่จะไม่เห็นแสงจันทร์สีขาวของเขาต่อหน้าผู้คนมากมาย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาไม่เคยคิดเช่นนั้นเพราะพวกเขาสองคนดูเหมือนจะคุยกันอย่างมีความสุขก่อนหน้านี้ในวันนี้ นอกจากนี้ Bai Mo ได้ช่วย Xiao Yuanmu ในช่วงที่ล้มเหลวทั้งหมดก่อนหน้านี้ ซ่งซวนเหอยังได้เห็นสีหน้าที่อ่อนลงอย่างหาได้ยากบนใบหน้าของเซียวหยวนมู่ ฉากนั้นถูกส่งผ่านระบบ ดังนั้นเขาจึงมองไม่ผิด
เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ ซ่งซวนเหอรู้สึกทึ่งเล็กน้อย เขาต้องการรู้ว่าเซียว หยวนมู่กำลังคิดอะไรอยู่
ไป๋โม่ยังต้องการทราบว่าเซียวหยวนมู่กำลังคิดอะไรอยู่ เขาสัมผัสได้ถึงความนุ่มนวลของอีกฝ่ายภายใต้ภายนอกที่เย็นชาเมื่อพวกเขาคุยกันก่อนหน้านี้ เขาคิดว่าเขาคงเป็นคนพิเศษในใจของเซียว หยวนมู่ อย่างไรก็ตาม หากเป็นกรณีนี้ เหตุใดเซียวหยวนหมู่จึงพูดเช่นนี้กับเขาในตอนนี้
แม้ว่าเขาจะงุนงงกับเรื่องนี้ แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของไป๋โม่ก็ไม่เปลี่ยนแปลง ริมฝีปากของเขาโค้งเป็นรอยยิ้ม ลักยิ้มปรากฏจางๆ เขาพูดด้วยเสียงที่เป็นมิตรและน่ารักว่า "นาย เซียวพูดถูก ไม่มีอะไรระหว่าง Mr. Xiao กับฉัน นอกจากนี้ Mr. Xiao และ Song shao ยังเป็นคู่รักอีกด้วย ฉันจะมีเจตนาใด ๆ ต่อเขาได้อย่างไร ฉันไม่ได้หมายถึงอะไรกับสิ่งที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ ถ้าฉันทำให้คุณเข้าใจผิด ฉันต้องขอโทษอีกครั้ง นอกจากนี้ ฉันจะให้ไวน์ล้ำค่าอีกขวดหนึ่งแก่ซงฉาวเพื่อเป็นการขอโทษ”
ไป๋โม่เก่งในการประเมินสถานการณ์และพูดสิ่งที่ถูกต้อง เขาจัดการมันอย่างง่ายดายและถือตัวเองด้วยท่าทางที่ใจดีและสง่างาม Zhou Nan และ Guo Tao ซึ่งเดิมทีรู้สึกเหมือนมีบางอย่างเกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ตอนนี้ทั้งคู่คิดว่าพวกเขาคงคิดมากไปเอง พวกเขาไม่ได้มองมาที่เขาอย่างพินิจพิเคราะห์และเคร่งเครียดอีกต่อไป
ซ่งซวนเหอกดลิ้นเข้าด้านใน ไป๋โม่สมควรได้รับแสงจันทร์สีขาวของเซียวหยวนมู่ แม้แต่ซ่งซวนเหอก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับว่าแม้ไป๋โม่จะไม่มีใบหน้าที่น่าดึงดูดใจ แต่ออร่าของเขาที่ทำให้คนอื่นลดการป้องกันลง และท่าทางที่สุภาพอ่อนโยนของเขาก็ดึงดูดผู้คนได้จริงๆ ยิ่งกว่านั้น เขามี EQ สูง ทำให้เขาสามารถพลิกสถานการณ์ได้อย่างง่ายดายในพริบตา
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากไป๋โม่ได้พูดเช่นนั้นไปแล้ว ซ่งซวนเหอจึงไม่สามารถนั่งดูการแสดงได้อีกต่อไป “ไป๋เสี่ยวโชยเย่กำลังคิดมาก ทั้ง Yuanmu และฉันไม่โทษคุณ ไม่จำเป็นต้องมีของขวัญขอโทษ”
เมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ ไป๋โม่ถอนหายใจและผ่อนคลายอย่างสมบูรณ์ การกระทำของเขาค่อนข้างมากเกินไป แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าเกินจริง เขากระพริบตา ดูอ่อนเยาว์มาก “เพราะฉันเติบโตในต่างประเทศ ฉันค่อนข้างตรงไปตรงมาและมักจะลืมไปว่าคำพูดของฉันสามารถตีความได้แตกต่างกันที่นี่ ฉันโชคดีที่ซ่งเชาเป็นคนง่ายๆ และเต็มใจที่จะมองข้ามสิ่งนี้ ยิ่งกว่านั้น เป็นเพราะฉันชอบ Song shao และ Mr. Xiao มากที่ฉันพูดออกมา ฉันต้องการใช้โอกาสนี้ในการเป็นเพื่อนกับคุณ ถ้าฉันลงเอยด้วยการทำให้คุณขุ่นเคืองแทนที่จะเป็นเพื่อนกัน ฉันคงเสียใจมาก”
เมื่อไป๋โม่พูด ฟันเสือและลักยิ้มของเขาสามารถมองเห็นได้ไม่ชัดเจน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความจริงใจเมื่อเขาบอกว่าเขาต้องการเป็นเพื่อนกับพวกเขา น้ำเสียงของเขามีความสดใสและจริงใจ เขาให้ความรู้สึกที่ตรงไปตรงมามาก
Guo Tao คุ้นเคยกับพี่ชายของ Bai Mo แต่เนื่องจาก Bai Mo อยู่ต่างประเทศตลอดเวลา นี่เป็นการพบกันครั้งแรกของเขากับชายหนุ่ม เมื่อเขาได้ยินอีกฝ่ายพูดเช่นนี้ ความประทับใจของเขาที่มีต่ออีกฝ่ายก็ดีขึ้น ดังนั้นเขาจึงยิ้มและพยายามคลายความตึงเครียดของห้อง “ซ่งเชามักเป็นคนง่ายๆ เราทุกคนเห็นได้ว่าคุณไม่ได้หมายความตามที่คุณพูด แม้ว่าคุณจะเพิ่งกลับเข้ามาในประเทศ แต่คุณต้องพิจารณาคำพูดของคุณให้รอบคอบมากขึ้นในอนาคตเมื่อคุณไปเยี่ยมผู้สูงอายุ มิฉะนั้นคุณอาจลงเอยด้วยการสร้างความประทับใจที่ไม่ดีต่อพวกเขา”
"ฉันเข้าใจ. ขอบคุณกัวเกอ” ไป๋โม่พยักหน้า ยิ้มขอบคุณ
Guo Tao เมื่อเห็น Bai Mo ทำตัวน่ารัก เขารู้สึกว่าจำเป็นต้องปกป้องน้องชายของเพื่อน ดังนั้นเขาจึงหันไปพูดกับซ่งซวนเหอว่า “ฉันพูดถึงการชิมไวน์ก่อนหน้านี้ ฉันจะไปรับเดี๋ยวนี้ ด้วยผู้เชี่ยวชาญเช่นคุณประเมินราคา ฉันไม่ต้องสงสัยเลยว่าฉันซื้อของปลอมโดยไม่ได้ตั้งใจ”
Zhou Nan เต็มไปด้วยการแสดงของเขา นอกจากนี้เขายังต้องการลองไวน์ Guo Tao ที่ได้รับการกล่าวขวัญถึงมานานแล้ว ดังนั้นเขาจึงล้อว่า “การซื้อไวน์ปลอมไม่เป็นไร เป็นเพียงปัญหาหากคุณดื่มไวน์ปลอมนั้น อันที่จริงคุณควรให้ซงชาของเราชิมก่อน”
ซ่งซวนเหอกลอกตาไปที่โจวหนานและไม่สนใจอีกฝ่ายเมื่อเขามองมาที่เขา เขารับแก้วไวน์จาก Guo Tao และมองไปที่ไวน์โปร่งแสงที่อยู่ภายใน จากนั้นเขาก็สูดดมกลิ่นแอลกอฮอล์ที่เข้มข้น แต่ไม่ฟุ้งซ่าน เพียงอย่างเดียว เขาสามารถบอกได้ว่าไวน์ของ Guo Tao ต้องมีราคาค่อนข้างสูง
เขาจิบเล็กน้อย ปล่อยให้ไวน์กลิ่นสมุนไพรเลมอนไหลลงคอ ซ่งซวนเหอหรี่ตาเล็กน้อยรับรสที่ค้างอยู่ในคอ จากนั้นเขาก็ยิ้ม “Guo ge คุณต้องจ่ายราคาสูงสำหรับสิ่งนี้ เท่าที่ทราบ คนมักจะเก็บไวน์นี้ มีเพียงไม่กี่ขวดเท่านั้นที่ถูกเปิดเพื่อดื่ม”
เมื่อ Guo Tao เห็นการแสดงออกของ Song Xuanhe เขารู้ว่าเขาตัดสินใจถูกแล้วในการซื้อไวน์นี้ เขายิ้มและพูดว่า “ผมเป็นนักธุรกิจ ฉันไม่ค่อยเป็นนักสะสม นอกจากนี้ ไวน์ควรดื่มในสายตาของฉัน ในความคิดของฉัน การให้ใครสักคนได้ดื่มด่ำกับรสชาติไวน์เป็นวิธีที่ถูกต้องเพื่อให้แน่ใจว่าไวน์จะไม่เสียเปล่า”
คนอื่นๆ ในห้องก็เริ่มจิบไวน์ แม้แต่ Zhou Nan ที่ไม่ชอบดื่มไวน์มากนัก ก็คิดว่ามันรสชาติดีทีเดียว และอดไม่ได้ที่จะจิบอีกสักสองสามครั้ง ในทางตรงกันข้าม ซ่งซวนเหอ ผู้ซึ่งชอบดื่มไวน์มาโดยตลอด ดื่มไปสองสามแก้ว ในที่สุดดวงตาของเขาก็กลายเป็นหมอกเล็กน้อย
มีเพียงเซียวหยวนหมู่เท่านั้นที่ละเว้นจากการสัมผัสไวน์ นั่นเป็นเหตุผลที่เมื่อถึงเวลาต้องจากไป เขาปฏิเสธข้อเสนอของ Guo Tao อย่างสุภาพในการจัดรถให้พวกเขา แต่เขากลับขับรถกลับบ้านเอง
Xiao Yuanmu มองไปที่ Song Xuanhe ซึ่งกำลังนั่งอยู่บนโซฟาด้วยสายตาที่ว่างเปล่า แสงในดวงตาของเขากะพริบ
เมื่อพวกเขาอยู่ในรถ เขาได้ถามคำถามสองสามข้อกับซ่งซวนเหอและทำให้เขาฟังไม่ออก เขาค้นพบว่าเมื่อซ่งซวนเหอเมา เขาเชื่องผิดปกติ อีกฝ่ายจะตอบคำถามที่เขาถาม แม้ว่าเขาจะไม่รู้คำตอบ เขาก็จะครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งก่อนจะค่อย ๆ บอกเซียว หยวนมู่ว่า “ฉันไม่รู้”
ซ่งซวนเหอนั่งอยู่บนโซฟา ดูน่ารัก ท่าทางของเขาตั้งตรงมาก เขาไม่ได้ขดตัวเป็นก้อนกลม ไขว่ห้าง หรือนั่งในท่าเลอะเทอะเหมือนปกติในขณะที่สร่างเมา เขาเพียงกระพริบตาที่มัวหมองและมัวหมองขณะเงยหน้าขึ้นมองเซียว หยวนมู่ ดวงตาที่ใสซื่อของเขาเต็มไปด้วยความงุนงงและอยากรู้อยากเห็น เมื่อเขากระพริบตา คนๆ หนึ่งก็สามารถรู้สึกถึงความเหนื่อยล้าของเขาได้เช่นกัน
ดวงตาของเขาบริสุทธิ์เหมือนเด็ก มันทำให้คนอยากอุ้มเขาไปนอนและเกลี้ยกล่อมเขาให้หลับอย่างนุ่มนวล
Xiao Yuanmu ไม่เคยเห็น Song Xuanhe เวอร์ชั่นที่น่ารักและนุ่มนวลนี้มาก่อนในชีวิตของเขา มันทำให้ความรู้สึกแปลก ๆ ที่ไม่สามารถจดจำได้เกิดขึ้นในใจของเขา
เซียว หยวนมู่หันกลับมาและนั่งลงบนเก้าอี้เท้าแขนใกล้ๆ ดวงตาของเขาสงบและนิ่ง ไร้ซึ่งคลื่นอารมณ์ใด ๆ การจ้องมองของเขาสบเข้ากับซ่งซวนเหอในขณะที่เขาตรงไปยังจุดนั้น “ทำไมคุณถึงดื้อรั้นที่จะอยู่กับฉัน”
ซ่งซวนเหอซึ่งยังคงนั่งอยู่บนโซฟาดูเหมือนจะกระพริบตาด้วยความลังเล เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่ากำลังไตร่ตรองคำถาม ประมาณครึ่งนาทีต่อมา เขาพูดอย่างจริงจังว่า “เพราะคุณหน้าตาดี”
นิ้วของเซียว หยวนมู่ที่แตะกับเก้าอี้เท้าแขนหยุดชั่วคราว เสียงของเขาราบเรียบ “แล้วทำไมไม่นอนห้องเดียวกับฉันล่ะ”
ไม่ว่าจะเป็นอดีตของเขาก่อนที่เขาจะกลับมาเกิดใหม่ หรือเซียว หยวนมู่ของไทม์ไลน์นี้ซึ่งเขาครอบครองอยู่ในปัจจุบัน ทั้งคู่ต่างก็งงงวยกับเรื่องนี้ อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะไปเกิดใหม่ แม้ว่าเขาจะเคยสับสน แต่เขาก็ยังดีใจที่พวกเขาไม่ต้องนอนด้วยกัน ในขณะเดียวกัน Xiao Yuanmu ของไทม์ไลน์นี้รู้สึกทั้งสับสนและมีความหวัง
Xiao Yuanmu จ้องมองที่ Song Xuanhe รอคำตอบของเขา
ซ่งซวนเหอครุ่นคิดถึงคำถามนี้อย่างจริงจัง อย่างไรก็ตาม สองวินาทีต่อมา เขาก็กระพริบตาและหาวเบาๆ ดวงตาของเขาแดงเล็กน้อยและมีน้ำ จากนั้นเขาก็พูดอย่างเงียบ ๆ ว่า "ฉันง่วงนอน"
เซียว หยวนมู่เคาะกับเก้าอี้เท้าแขนหยุดชั่วคราวอีกครั้ง เขาพูดด้วยน้ำเสียงจืดชืด “คุณจะนอนได้หลังจากที่คุณตอบคำถามของฉัน”
ซ่งซวนเหอจ้องมองมาที่เขา เขาดูไร้เดียงสามากยิ่งขึ้นด้วยน้ำตาที่ไหลริน ดวงตาที่หยดย้อย และจมูกที่แดงก่ำ เมื่อเขาพูดอีกครั้ง เขาฟังผิดไปเล็กน้อย “ฉันอยากนอน”
Xiao Yuanmu ขมวดคิ้วเล็กน้อย เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่างเมื่อเห็นซ่งซวนเหอยืนขึ้น การจ้องมองของเขาเฉียบคม และเขากำลังจะดึงอีกฝ่ายกลับเมื่อเขาเห็นอีกฝ่ายมุ่งตรงมาทางเขาแทน ซ่งซวนเหอล้มลงบนตัก แขนโอบรอบคอขณะที่เขามุดเข้าไปในข้อพับคอของเซียวหยวนมู่ อีกฝ่ายก็ตะปบที่ผิวของเขา
เขาไม่คาดคิดว่าซ่งซวนเหอจะนั่งตักเขาแบบนี้ ร่างกายของ Xiao Yuanmu แข็งทื่อ ทันใดนั้น ภาพตัวเองก่อนเกิดใหม่ของเขาที่จับซ่งซวนเหอไว้บนตักของเขาและจูบเขาแบบฝรั่งเศสปรากฏขึ้นในความคิดของเขา ทำให้เขาล้มเลิกการกระทำที่ผลักซงซวนเหอออกจากตัว
ริมฝีปากบางของเซียว หยวนมู่เม้มเบาๆ เขาระงับความรู้สึกที่พลุ่งพล่านในดวงตาของเขาและผ่อนคลายน้ำเสียงที่เยือกเย็นของเขา เขาพูดด้วยน้ำเสียงเล้าโลม “บอกฉันทีว่าทำไมคุณไม่นอนเตียงเดียวกับฉัน ทั้งๆ ที่คุณชอบฉันอย่างชัดเจน แล้วฉันจะให้คุณนอน”
ซ่งซวนเหอเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินสิ่งนี้ สายตาของเขาพบกับเซียวหยวนมู่ในระยะใกล้นี้ เสียงของเขามีเสียงแผ่วเบาและอ่อนหวานมาก “ฉันหลับได้หลังจากบอกคุณว่าทำไม”
เซียว หยวนมู่ มองเข้าไปในดวงตาที่สดใสและแตกต่างของเขา และทำเสียงเห็นด้วยเบาๆ จากนั้นเขาก็มองดูขณะที่อีกฝ่ายกระพริบตาช้าๆ ซ่งซวนเหอเงียบราวกับกำลังครุ่นคิดเรื่องนี้อย่างจริงจัง หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาค่อย ๆ ถามเสี่ยวหยวนหมู่ว่า “ทำไมเราต้องนอนด้วยกัน”
หากไม่ใช่เพราะซ่งซวนเหอดูไร้เดียงสาและหลงทางในตอนนี้—ดวงตาที่มัวหมองของเขา เต็มไปด้วยความสงสัย และหันศีรษะเล็กน้อย ทั้งหมดนี้ทำให้ชัดเจนว่าเขาไม่เข้าใจคำถามของเซียว หยวนมู่—เซียว หยวนมู่คงคิดว่าอีกฝ่าย ก็แสร้งทำเป็นเมาเพื่อหลอกเขา
ทำไมคู่รักต้องนอนด้วยกัน?
คำถามนี้จำเป็นต้องได้รับคำตอบจริงหรือ
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขามองเข้าไปในดวงตาใสบริสุทธิ์ของซ่งซวนเหออีกครั้ง เซียวหยวนมู่ก็กดริมฝีปากของเขาเป็นเส้นตรง ลูกกระเดือกของเขากระดกสองสามครั้งก่อนที่เขาจะผลักซ่งซวนเหอออกไปและลุกขึ้นยืน เขาพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า “ไม่มีเหตุผล”
ซ่งซวนเหอดูเหมือนว่าเขาไม่คาดคิดว่าเซียวหยวนมู่จะปฏิบัติต่อเขาอย่างหยาบกระด้างในทันใด เขากระพริบตา ทันใดนั้นดวงตาก็เปลี่ยนเป็นน้ำมากขึ้น เขาคว้าชายเสื้อของเซียว หยวนมู่ น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสำนึกผิดและเสียงสะอื้น “ พ่ออย่าโกรธ ฉันจะไม่เลวอีกต่อไป คุณกับแม่…อย่าทอดทิ้งฉันนะ ได้โปรด”
ขั้นตอนของ Xiao Yuanmu หยุดชั่วคราว จากนั้นเขาก็หันไปมองซ่งซวนเหอที่น้ำตาไหล
ผู้เขียนมีอะไรจะบอก:
เซียว หยวนมู่: เรียกฉันว่าพ่อ ที่อื่นต่อจากนี้ไป
อีฟ: อัปเดต Patreon~ ตอนนี้มี RMLE 10 ระดับ ดังนั้นคุณสามารถอ่านได้ ~10 บทก่อนกำหนด ลองดูถ้าสนใจ ~ ขอบคุณผู้มีอุปการะคุณในปัจจุบันทุกคน! อีกอย่าง Xuan bao เมาแล้วน่ารักจัง?!!!! หัวใจของฉัน!!!! จะมีใครต้านทานเขาได้อย่างไร??? แล้วหัวใจของฉันก็เจ็บปวดเพราะลูกของฉัน จากนั้นบันทึกของผู้แต่งก็ฆ่าฉัน LMAO
Kara: อ๊ะ SXH น่ารักจริงๆ! มูมู่ อย่าทำไม่ดีกับเขานะไม่งั้นมีปากเสียงกัน!! <(｀^´)> หมายเหตุของผู้เขียนแม้ว่าผู้เขียน LMAO ได้โปรด ทำไมคุณถึงชอบสิ่งนี้ ( ͡° ͜ʖ ͡°)