ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
ไม่มีใครพูดอะไรเกี่ยวกับ Young Master Han แนวโน้มที่คดเคี้ยวของชายผู้นั้นช่างน่าพิศวงเสียจริง Gu Fei ได้เรียกร้องอย่างกล้าหาญเท่านั้น แต่จริง ๆ แล้วมันก็กลายเป็นคำทำนายที่เป็นจริง ยิ่งพวกเขาคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีความเป็นไปได้มากเท่านั้น แต่ไม่มีใครต้องการยืนยันเรื่องนี้กับนายน้อยฮัน เรื่องนี้ได้รับการแก้ไขแล้วเมื่อหลายวันก่อน พวกเขาจะต้องถูกเยาะเย้ยถากถางจากชายคนนั้นหากทุกคนตระหนักรู้ในตอนนี้
“อย่าพูดถึงอดีตอีกต่อไป” Sword Demon กล่าวอย่างขมขื่น
Gu Fei พยักหน้า
“โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ใช่น้ำลึก…” โคโค่กล่าวเสริม
Gu Fei และ Sword Demon พยักหน้า พวกเขาจำได้ว่า Deep Waters พูดถึงนายน้อยฮันด้วยการกัดฟัน พวกเขาไม่รู้ว่าความบาดหมางระหว่างคนทั้งสองมาถึงระดับนี้ได้อย่างไร แต่การพูดถึงเรื่องนี้กับชายคนนั้นก็เหมือนการเติมเชื้อเพลิงลงในกองไฟและน่าจะทำให้เขาปะทุได้มากที่สุด!
“คุณคิดว่าวิธีของฉันจะได้ผลไหม” Gu Fei เป็นคนแรกที่นำหัวข้อกลับมาสู่เส้นทาง
“คิดว่าจะค้นพบอะไรจากการแอบดูเขาแบบนี้เหรอ?” โคโค่ถาม
“มันจะช่วยได้ไม่มากก็น้อยใช่ไหม Sword Demon” Gu Fei สะกิดเขา
"อา? ฉันคิดว่า?" Sword Demon ตอบอย่างลังเล เขาเพิ่งตระหนักว่าเขาได้สนับสนุนความคิดของ Gu Fei โดยไม่รู้ตัว ซึ่งเป็นกับดักคำพูดโดยตัวมันเอง Gu Fei ค่อนข้างเจ้าเล่ห์และมีไหวพริบในตัวเอง
“ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันจะช่วยเธอสองคนสักหน่อย ฉันก็ไม่อยากมีคนที่น่าสงสัยในกิลด์ของฉันเหมือนกัน” โคโค่กล่าว
“มีไม่กี่ร้อยคนในกิลด์ คุณจะรับประกันได้อย่างไรว่าทุกคนมีนิสัยซื่อตรง” Gu Fei หัวเราะเบา ๆ เห็นได้ชัดว่านี่เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ หัวใจมนุษย์นั้นกินลึก มันจะเป็นหนึ่งในสิ่งที่ยากที่สุดในโลกตลอดไป
“นี่เป็นเพียงเกม ดังนั้นทุกอย่างจึงง่ายมาก ฆ่าคนแบบสุ่ม ขโมยสัตว์ประหลาดหรืออุปกรณ์ตามจินตนาการ... ทั้งหมดเป็นสัญญาณของตัวละครที่ไม่ดี อย่างน้อยที่สุด กิลด์ของเราก็ไม่มีใครทำแบบนั้น” โคโค่ตอบ
“อย่างนั้นเหรอ? หากเป็นกรณีนี้ เราจะช่วยคุณตรวจสอบ Broken Water Arrow ของเพื่อนคุณเพื่อดูว่าเขาเป็นคนประเภทที่ฆ่าคนแบบสุ่มหรือขโมยสัตว์ประหลาดหรืออุปกรณ์โดยไม่ได้ตั้งใจ!”
"ตกลง; มาเปลี่ยนเป็นสิ่งเหล่านี้” Coco ชี้ไปที่กองเสื้อผ้าข้างๆ ชุดลายพรางประมาณสิบชุดถูกสร้างขึ้นเมื่อไม่นานมานี้
“คิดว่าเราจะมีโอกาสลองแบบนี้เหมือนกัน” Gu Fei หัวเราะเบา ๆ ที่ Sword Demon อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าเขาก็รู้สึกประหม่าเมื่อสวมชุดดังกล่าว เนื่องจากชุดดังกล่าวถูกตัดเย็บโดยผู้เล่น พวกเขาจึงไม่ทำตามแบบแผนการตัดเย็บใดๆ ของเกม ยิ่งไปกว่านั้น เนื่องจากพวกเขาไม่มีค่าสถานะหรือคุณสมบัติใดๆ ผู้เล่นจึงต้องสวมมันไว้ด้านบนของอุปกรณ์ ชุดนั้นมีแค่เสื้อโค้ทกับกางเกง แต่การใส่มันค่อนข้างยาก นี่เป็นเพราะชุดปัจจุบันของเขาคือเสื้อคลุมนักเวทย์ ชายเสื้อยาวถึงเท้าเนื่องจากออกแบบมาให้คล้ายกับเสื้อกันลมแบบเต็มตัว ไม่มีทางที่เครื่องแต่งกายจะซ่อนมันได้ทั้งหมด
Gu Fei ตกอยู่ในความสูญเสียและจ้องมองที่ Coco อย่างว่างเปล่า หญิงสาวไม่สามารถกลั้นหัวเราะได้เมื่อเห็นเขาในสภาพที่น่าอาย "รอสักครู่. เราทำชุดสำหรับนักเวทย์โดยเฉพาะ” ด้วยสิ่งนั้น เธอมองผ่านไหล่ของเธอและสั่งผู้เล่นให้ทำงานอย่างหนัก “หาชุดสไตล์เสื้อคลุมนักเวทย์ให้ฉันหน่อย สั่งด่วน!”
นั่นคือตอนที่เขาตระหนักว่าเธอกำลังหลอกเขาอยู่เล็กน้อย ถึงกระนั้น อย่างน้อยวิธีแก้ปัญหาในการเล่นตลกของเธอก็ไม่จำเป็นต้องระดมสมองในส่วนของเขา Gu Fei จึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก
การตัดเย็บในเกมไม่ได้ใช้เวลามากเท่าในชีวิตจริง ดังนั้นคำสั่งเร่งด่วนของเสื้อคลุมลายพรางจึงเสร็จสิ้นอย่างรวดเร็ว Gu Fei รับและสวมมันตามนั้น และในขณะที่เขาและ Sword Demon ยืนเคียงข้างกัน พวกเขาดูเหมือนทหารคู่หนึ่ง ชายทั้งสองกอดกันแน่นขึ้นและรู้สึกไม่ค่อยสบายใจกับสิ่งที่พวกเขาเห็น
“เพิ่มสิ่งนี้สำหรับสัมผัสสุดท้าย” Coco ดึงกล่องออกมาจากกระเป๋ามิติของเธอและเปิดมัน
Gu Fei ก้าวไปข้างหน้าและดูว่ามีอะไรอยู่ข้างใน ภายในกล่องมีส่วนผสมหนืดของสีเขียวเข้ม
“เปื้อนใบหน้าของคุณด้วยสิ่งนี้!” โคโค่ยิ้มให้ชายทั้งสอง
ทั้งสองสบตากัน
“ในกิลด์ที่มีความสามัคคีเช่นเรา ใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยสามารถระบุได้ง่าย โชคดีที่เรามีสีทาหน้าลายพรางแบบพิเศษนี้ ซึ่งทำให้ยากที่แม้แต่คนรู้จักจะจำหน้ากันได้ คุณสองคนไม่สามารถละเลยการใช้สิ่งนี้ได้!” โคโค่กล่าวว่า
Gu Fei และ Sword Demon คิดย้อนกลับไป และแน่นอนว่า Deep Waters และเพื่อนร่วมกิลด์ของเขาก็ทาสีนี้ ข้อเท็จจริงที่ว่าพวกเขามีปัญหาในการระบุ Deep Waters จากที่อื่นเป็นเพียงการพิสูจน์ประเด็นของ Coco เกี่ยวกับผลอันน่าอัศจรรย์ของสีทาหน้าสีเขียวต่อหน้าพวกเขาเท่านั้น อย่างช่วยไม่ได้ ทั้งสองทำได้เพียงหยิบสีเขียวกำมือหนึ่งแล้วทาหน้าตามนั้น Gu Fei ถามขณะที่เขาใช้ "คุณทำสิ่งนี้ได้อย่างไร"
“ฉันไม่รู้รายละเอียดจริงๆ แต่ก็เป็นของที่ฉันสั่งพิเศษจากภายนอกด้วย ฉันเพิ่งรู้ว่ามีผู้เล่นที่มีความสามารถมากมายอยู่ที่นั่น ตราบใดที่คุณคิดได้ จะต้องมีใครสักคนที่มีทักษะที่จำเป็นในการสร้างมันขึ้นมา วัสดุมากมายสำหรับทุกสิ่งสามารถพบได้ใน Parallel World เวิร์กช็อปขนาดใหญ่หลายแห่งในเกมนี้จับตามองเส้นทางธุรกิจนี้อยู่แล้ว และกำลังยุ่งอยู่กับการสรรหาผู้เล่นที่มีความสามารถพิเศษดังกล่าว เกมนี้กลายเป็นโลกของตัวเองอย่างแท้จริง” Coco กล่าว
"โอ้!" Gu Fei และ Sword Demon เห็นพ้องต้องกันขณะที่พวกเขายังคงทาลายพรางบนใบหน้าแบบสุ่ม เมื่อทำเสร็จแล้ว พวกเขามองหน้ากันและถามพร้อมกันว่า “คุณคิดอย่างไร”
"ที่นี่; ขอฉันดูหน่อย." โคโค่กวักมือเรียกชายทั้งสองเข้ามา เธอตรวจดูทั้งสองจนทั่วและแสดงความคิดเห็นในที่สุด “ฉันจะไม่โกหก Broken Water Arrow จะต้องระแวงคุณสองคนทันทีที่คุณปรากฏตัวต่อหน้าเขา”
"ทำไม?" ทั้งสองประหลาดใจ
“คุณรู้สึกไหมว่ามีบางอย่างที่แตกต่างกันระหว่างการวาดใบหน้าของคุณกับวิธีที่คนของ Deep Waters ทำกับพวกเขา” โคโค่ถาม
ทั้งสองพยายามอย่างเต็มที่ที่จะจำ
“ของพวกเขาดูเพ้อฝันไปหน่อยไหม?” ตอบ Gu Fei
“ฉันไม่คิดว่าจะมีอะไรซับซ้อนขนาดนี้ ง่าย ๆ จะทำ” Sword Demon กล่าวเสริม
"ใช่. ถูกตัอง. เพียงเล็กน้อยสำหรับการแสดง” Gu Fei เห็นด้วย
“สมาชิกทุกคนในกิลด์ของเราได้วาดใบหน้าของพวกเขาตามข้อกำหนดของ Broken Water Arrow พวกนายสมัครโน่นนี่นั่นเพื่อโชว์ นายสองคนจะไม่โดนเปิดโปงเหรอ?” โคโค่ถาม
"ความต้องการ? ข้อกำหนดอะไร” ทั้งสองรู้สึกสับสน
“คุณสองคนคิดว่ามันดีไหมที่จะละเลงของสิ่งนี้บนใบหน้าของคุณสักสองสามเส้นแล้วเลิกใช้? คุณคิดว่าเรากำลังถ่ายทำภาพยนตร์ที่นี่หรืออะไร? ฉันไม่รู้เหตุผลของตัวเอง แต่ทั้งหมดที่ฉันรู้ก็คือ Broken Water Arrow มีรูปแบบเฉพาะสำหรับมัน และอย่างน้อยที่สุด มันไม่ง่ายเหมือนการละเลงสีนี้บนใบหน้าของคุณ คุณต้องแต่งหน้าทั้งหน้า” โคโค่อธิบาย
“นี่… เราจะทำรูปแบบเฉพาะนี้ได้อย่างไร” พวกเขาถาม
“เช็ดหน้าให้สะอาด ฉันจะทำ” โคโค่สั่ง
ทั้งสองเดินไปหยิบผ้ามาคนละผืนและเช็ดใบหน้าให้สะอาดจากสี พวกเขาเห็น Coco หยิบกล่องหลายกล่องออกมาจากกระเป๋ามิติของเธอ เมื่อเปิดออกทั้งหมด พวกเขาเห็นใบหน้าที่มีสีต่างกัน เห็นได้ชัดว่ารูปแบบนี้ไม่ได้ใช้สีเดียว
"เฮ้!" Gu Fei รู้สึกไม่พอใจ เห็นได้ชัดว่ามีเทคนิคการอำพรางใบหน้าอย่างชัดเจน ซึ่งไม่ใช่ทุกคนรู้ แต่ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้และหยิบกล่องเดียวออกมาเพื่อให้ทั้งสองทำหน้าไม่ถูก ตอนนี้เธอได้เอาเครื่องมือที่จำเป็นทั้งหมดสำหรับวิธีการที่ถูกต้องออกไปแล้ว เห็นได้ชัดว่าเธอได้เล่นกับมันอีกครั้ง
“เฮ้ 'เฮ้' อะไรนะ! พวกคุณยุ่งกับกิลด์ของเราครั้งที่แล้ว ฉันจะล้างแค้นให้สหายของฉันสักหน่อยไม่ได้เหรอ? สิ่งนี้ยังถือว่าค่อนข้างเชื่องในแง่ของการแก้แค้น มานั่งนี่สิ!" โคโค่ชี้ไปที่ม้านั่งตรงหน้าเธอ
Gu Fei ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากนั่งในที่ที่เธอระบุ โคโค่ก็เริ่มชักสีหน้า ชายคนนั้นก้มหัวของเขาโดยไม่รู้ตัว “อ่า… จะบอกวิธีทำแล้วฉันจะใส่มันเองเหรอ?” Gu Fei รู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อยที่ผู้หญิงคนนี้ใช้มือของเธอทาบนใบหน้าของเขา
“อ๊า! ไม่เชยบ้างเหรอ! ลืมมันซะ ใครจะรู้ว่าฉันต้องใช้เวลานานแค่ไหนในการสอนคุณสองคนถึงวิธีการทำ อย่าทำอะไรที่น่าอึดอัดใจมากไปกว่านี้และปล่อยให้ฉันทำ และหยุดอยู่ไม่สุข!” โคโค่อุทาน
“คุณไม่ได้เรียนเรื่องนี้จาก Broken Water Arrow เหมือนกันเหรอ?” Gu Fei ไม่พอใจกับข้อแก้ตัวของเธอ
“ผู้หญิงมีพรสวรรค์ในด้านนี้มากกว่าผู้ชายโดยธรรมชาติ คุณแต่งหน้าเป็นประจำเหมือนเราไหม” เธอถาม.
Gu Fei รู้สึกงุนงงกับสิ่งนี้ชั่วขณะ จากนั้น Coco ก็พ่นสีบนใบหน้าของเขาต่อไป แม้ว่าเขาต้องการหลีกเลี่ยง แต่เขาก็ยอมแพ้เมื่อได้ยินเธอพูดอย่างดุดันว่า “หยุดอยู่ไม่สุข ฉันจะต้องทำใหม่ทั้งหมดถ้าคุณทำมันพัง”
แน่นอนว่า Coco ค่อนข้างสมบูรณ์ในเรื่องนี้ เธอใช้เวลาไม่นานในการตกแต่งใบหน้าของ Gu Fei ก่อนที่เธอจะเปลี่ยนไปช่วย Sword Demon Gu Fei นั่งที่ด้านข้างและรอ แม้แต่ริมฝีปากของเขาก็ยังเปรอะไปด้วยสิ่งสีเขียว ปล่อยให้มันแห้งและฝาด ซึ่งเขารู้สึกอึดอัดอย่างมาก
เมื่อการกระทำเสร็จสิ้น Sword Demon ก็ไม่พบสิ่งที่น่ายินดีอีกต่อไป ทั้งสองจ้องตากันเขม็ง ไม่แน่ใจชั่วครู่ว่าควรจะพูดอะไรในเวลานี้ เมื่อเห็นใบหน้าที่สดใสของกันและกัน พวกเขาอยากจะหัวเราะและร้องไห้ในเวลาเดียวกัน ในท้ายที่สุด ทั้งหมดที่พวกเขาได้ยินคือเสียงกุ๊กกิ๊กของโคโค่ "ไม่เลว. ดีมากจริงๆ”
"เอาล่ะ. นั่งนิ่งๆ สักหน่อยเถิด ท่านทั้งสอง เราจะเสร็จสิ้นเมื่อคุณช่วยฉันขนชุดเหล่านี้ไปพบกับ Deep Waters และพวก” Coco กล่าว จากนั้นเธอก็รวบรวมกล่องสีทาหน้าทั้งหมดบนโต๊ะและออกไปตรวจสอบผู้เล่นที่ตัดเย็บชุดต่อไป
“เฮ้…” Gu Fei ส่งข้อความถึง Sword Demon
“ทำไมคุณส่งข้อความถึงฉันเมื่อเรานั่งด้วยกัน” ปีศาจดาบถาม
“คุณไม่รู้สึกหรือว่าสิ่งนี้จะเข้าปากเราถ้าเราเปิดออก” กู่เฟยถาม
"ไม่เชิง?" Sword Demon ส่งกลับไป
“แล้วทำไมไม่พูด” Gu Fei ตอบโต้
ความเงียบ. ในช่วงเวลาสั้น ๆ เป็น Sword Demon ที่พูดขึ้นก่อน “มันควรจะดี Deep Waters และคนอื่น ๆ ไม่มีปัญหาในการพูดคุยก่อนหน้านี้”
“คุณไม่กินอะไรเลยเหรอ” Gu Fei ส่งข้อความตอบกลับ
“ไม่” Sword Demon ตอบ เขาอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจในใจว่าผู้เล่นผู้สังหารผู้นี้ซึ่งไม่เคยเกเรหรือแม้แต่ลังเลระหว่างการต่อสู้เลยสักครั้ง แท้จริงแล้วจะไม่เด็ดขาดในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เช่นนี้ได้อย่างไร
“ให้ฉันลอง—” กู่เฟยเปิดปากพูดสามคำนั้นและถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันที เขาไม่ได้กินหรือแม้แต่ชิมสีใดๆ
“ผู้หญิงคนนี้…” กู่เฟยยังคงถอนหายใจ เขารู้สึกราวกับว่าเขาถูกแกล้งตลอดเวลา แต่แผนนี้ก็เป็นความคิดของเขาที่จะเริ่มต้น ถ้าเขาเดินตามแผน นี่คงเป็นส่วนหนึ่งที่พวกเขาข้ามไปไม่ได้ แต่เขากลับรู้สึกโมโหกับมัน
“เขา เขา…” Sword Demon หัวเราะ “ฉันรู้จักเธอมานานแล้ว นี่เป็นวิธีที่เธอเป็น”
"เวลานาน? นานแค่ไหน?" Gu Fei ค่อนข้างสงสัยเกี่ยวกับมิตรภาพ Sword Demon ที่แบ่งปันกับผู้หญิง Coco คนนี้
“เธอน่าจะเป็นเพื่อนที่ฉันรู้จักนานที่สุดตั้งแต่ฉันเริ่มเล่นเกม!”
“นานกว่านายน้อยฮันอีกหรือ?” เขาถาม.
“อีกต่อไป” Sword Demon ยืนยัน
“มากกว่าน้ำลึก?” เขาถามอีกครั้ง
“น้ำลึก? ฉันรู้จักชายคนนั้นมาหลายเกมแล้วหลังจากที่ฉันได้พบกับ Young Master Han” Sword Demon กล่าว
“คุณสองคนเล่นด้วยกันกี่เกมแล้ว” กู่เฟยถาม
“กี่เกม? ฉันจำตัวเลขที่แน่นอนไม่ได้!”
“ดูเหมือนว่าคุณสองคนจะโตมาด้วยกันในเกม MMO มากมาย” กู่เฟยกล่าว
Sword Demon พยักหน้า “นั่นเป็นวิธีหนึ่งที่จะพูดได้”
“น่าอิจฉาจัง”
"โอ้?" Sword Demon จ้องมองที่ Gu Fei อย่างสงสัย อย่างไรก็ตามฝ่ายหลังไม่ได้พูดอะไรอีก Gu Fei ก็ตระหนักว่ากลุ่มผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้เล่นเกมเกือบเท่าที่เขาเรียนกังฟู เกมสำหรับคนเหล่านี้เป็นเหมือนเทคนิคกังฟูสำหรับเขา ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือ Sword Demon เล่นทุกเกมกับเพื่อน ๆ ซึ่งเพิ่มขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป ในขณะเดียวกัน Gu Fei ได้ฝึกกังฟูด้วยตัวเองคนเดียวตั้งแต่ยังเด็กจนถึงตอนนี้...
กู่เฟยอดไม่ได้ที่จะนึกถึงประโยคที่ได้รับความนิยมอย่างมาก: ‘ผู้ชายไม่ได้เรียนศิลปะกังฟู แต่เขากำลังศึกษาศิลปะแห่งความเหงา…’