ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
“มันเป็นไปไม่ได้ในสถานการณ์ปกติ แต่ถ้า Thousand Miles Drunk อยู่ใกล้ ๆ ล่ะ?” เปลวเพลิงร้องถาม
Southern Lone Blade ชำเลืองมองมาที่เขา ในบรรดาเจ็ดคนนี้เขาเป็นคนที่กลัว Gu Fei มากที่สุด เป็นไปได้มากที่สุดเพราะเขามีอาชีพเดียวกันกับชายคนนั้น ดังนั้นจากการเปรียบเทียบตัวเองกับชายคนนั้น เขาก็มีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการยกศีรษะขึ้นจากพื้นโดยเปรียบเทียบแล้ว Southern Lone Blade ตบหน้าเขาและพูดว่า “Thousand Miles Drunk เป็นเพียงผู้ชายคนเดียว”
“แค่เขาคนเดียวก็เข้ากับพวกเราทั้งเจ็ดได้แล้ว!” เปลวไฟ Singed เสื้อผ้าโต้กลับ
“ไม่ สิ่งที่ฉันหมายถึงคือ… เราสามารถแยกทางกันและหนี…” Southern Lone Blade รู้สึกว่าเขาควรถอนสิ่งที่เขาคิดเมื่อครู่ก่อนหน้านี้ Flame Singed Clothes ไม่ได้หวาดกลัว Gu Fei อย่างที่เขาคิดไว้ เพราะเขายังคงคิดที่จะพาเขาไป! มันคือ Southern Lone Blade เองที่มีความคิดแรกคือแยกทางหนีอย่างรวดเร็ว
“แต่พวกเขาก็ยังมีจุดแข็งอื่นๆ มีความเป็นไปได้ที่ดีที่เราจะหนีไม่รอดโดยการแยกทางกัน” กาวกล่าว
“นั่นคือเหตุผลที่เราต้องเสียสละเพื่อขัดขวาง Thousand Miles Drunk” Southern Lone Blade กล่าว
ชุด Blackwater และ Flame Singed โดดเด่นด้วยการตัดสินใจที่เด็ดขาด พวกเขาสองคนมีเลเวลไม่ถึง 40 ดังนั้นการสูญเสียจากการสังเวยของพวกเขาจะค่อนข้างน้อย ปาร์ตี้เจ็ดคนของ Southern Lone Blade เป็นทีมที่แท้จริงในทุกแง่มุมของคำ แต่ละคนมีความเชื่อมั่นในทีมอย่างแท้จริง และมีเพียงความแข็งแกร่งของทีมโดยรวมเท่านั้นที่สำคัญ
อีกห้าคนไม่มีมารยาทกับทั้งสอง แต่พวกเขายังคงแสดงความขอบคุณและรู้สึกประทับใจกับการกระทำของทั้งสอง ลึกลงไป พวกเขาทนไม่ได้กับความเป็นจริงนี้ แต่นี่เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่มีทางเลือก ถ้าไม่ใช่เพราะความจำเป็น จะมีใครทำสิ่งที่โหดเหี้ยมเท่ากับการเสียสละตัวเองไหม?
ทั้งเจ็ดดูเคร่งขรึมราวกับว่าพวกเขากำลังเฝ้าดูพิธีรำลึกล่วงหน้าสำหรับชุด Blackwater และ Flame Singed ก่อนที่พวกเขาจะเคลื่อนไหว ทันใดนั้นกาวก็นึกถึงบางสิ่งได้ และสีหน้าทุกข์ใจก็หลีกทางให้คนที่ยินดีทันทีขณะที่เขาร้องออกมาอย่างมีความสุขว่า “ฉันมีความคิด!”
“ความคิดอะไร”
“ความคิดที่ยอดเยี่ยม” กาวมีความสุข
——————————————–
หัวข้อของไม้เท้าเวทมนตร์ยังคงครอบงำการสนทนาของเมืองไป่ซี แม้ว่าจะมีการพูดถึงในฟอรัมก็ตาม นักบวชจากเมืองอื่นถึงกับเดินทางไกลไปยังเมืองไป๋ซี ความจริงที่ว่าพวกเขาฝ่าฟันไปไกลเพียงลำพังเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความมุ่งมั่นที่นักบวชเหล่านี้จะต้องได้รับไอเท็มนี้ สิ่งนี้สร้างความเสียหายให้กับนักบวชในเมืองไป๋ซี เนื่องจากการแข่งขันทั่วเมืองเพื่อหาไม้เท้าเวทมนตร์แห่งยูโทเปียกลายเป็นการต่อสู้กันทั่วโลกในทันที...
ราคาของไม้เท้าเวทมนตร์พุ่งสูงขึ้นอย่างไม่หยุดยั้งเมื่อเวลาผ่านไป ความเขียวชอุ่มอันกว้างใหญ่และคนที่เหลือไปดูที่โรงประมูลหลังจากเซสชั่นการบดข้ามคืนเพียงเพื่อจะพบว่าราคาได้เพิ่มขึ้นสูงถึง 3424 เหรียญทอง 58 เหรียญเงินและ 40 เหรียญทองแดง และขีดจำกัดการเสนอราคาที่เพิ่มขึ้นก็เพิ่มขึ้นเป็น 50 เหรียญทอง.
สำหรับราคาของรายการที่จะไปถึงระดับดังกล่าว ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นสงครามการเสนอราคาเพื่อซื้อสินค้าชิ้นนี้อย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน ท้ายที่สุด ช่วงเวลาที่การประมูลจริงจะเริ่มขึ้นนั้นยังมาไม่ถึง สิ่งเหล่านี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าการเสนอราคาที่ถูกโยนทิ้งไป แต่การตรวจสอบทั้งหมดนี้ได้เพิ่มเป็นจำนวนเงินดังกล่าวแล้ว ทั้งหมดนี้ทำให้ราคาสุดท้ายเป็นไปไม่ได้มากขึ้นเท่านั้น
“M*th*rf*ck*r นี่แหละที่ฉันเรียกว่าอุปกรณ์ชั้นยอดจริงๆ!” ซากุระซากะ มูนนี่อุทานด้วยความตกใจ ในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านกับดักอันดับหนึ่งของเมืองหยุนตวน เขาเรียกอุปกรณ์ฮันเตอร์มากมายที่เขามีว่าเป็นอุปกรณ์ชั้นยอด แต่ก็ไม่มีทางที่พวกเขาจะแข่งขันกับ Utopian Magic Staff ได้ เพื่อยกตัวอย่างที่ง่ายที่สุด: ถ้าใครค้นหา Utopian Magic Staff ในแผงประมูลที่มีอยู่ในสถานที่ ผลลัพธ์เดียวจะแสดง แต่ถ้าใครป้อนชื่อชิ้นส่วนของ 'อุปกรณ์ชั้นยอด' Sakurazaka Moony กับเขา ผลลัพธ์จะเต็มไปหลายหน้า
“เราไม่ควรเรียกมันว่า ‘อุปกรณ์ชั้นยอด’ ควรเรียกว่าอุปกรณ์ชั้นยอด’ แทน” ไฟร์บอลแสดงความคิดเห็น
“นั่นเป็นวิธีที่ดีที่จะพูด” ซากุระซากะ มูนนี่เห็นด้วย ชายคนนั้นชำเลืองมองไปยัง Vast Lushness ซึ่งยืนอยู่ข้างๆ เขา เพียงเพื่อจะเห็นดวงตาของผู้หญิงที่ดูเหม่อลอย เขาเอื้อมมือไปโบกมือต่อหน้าต่อตาเธอ “เฮ้ คุณไม่อยากขายมันทิ้งจริงๆ ใช่ไหม”
การขายอุปกรณ์ชั้นยอดที่ยอดเยี่ยมและหาใครเทียบไม่ได้และใช้ผลกำไรในการแต่งตัวตัวเองด้วยอุปกรณ์ชั้นยอดทั่วไปย่อมช่วยเพิ่มพลังการต่อสู้ของตัวละครได้อย่างมาก ผู้เล่นจำนวนมากที่ให้ความสำคัญกับการเพิ่มพูนประสบการณ์ให้ได้มากที่สุดจะต้องเลือกเช่นนั้นอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม อุปกรณ์พิเศษดังกล่าวจะแสดงถึงความแตกต่างประเภทหนึ่ง และในโลกที่ใครก็ตามสามารถเป็นเจ้าของสิ่งที่คนอื่นมีอยู่แล้วในครอบครองนั้นเป็นเรื่องง่าย ความเขียวชอุ่มที่กว้างใหญ่มีบางสิ่งที่สามารถบรรลุถึงความเป็นปัจเจกบุคคลนี้ และเห็นได้ชัดว่าเธอไม่ต้องการปล่อยสิ่งนี้ไป แม้ว่าเธอจะรู้สึกหวาดกลัวกับราคาที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่เธอก็รู้สึกผิดที่คิดเล่นๆ กับการขายพนักงานของเธอออกไปจริงๆ อย่างไรก็ตาม คำถามของซากุระซากะ มูนนี่ ทำให้เธอเลิกคิดในทันที ส่ายหัวเป็นการตอบรับ
“ดูว่ามันเร็วแค่ไหน ดูเหมือนว่าเราอาจต้องหาเงินเพิ่ม เราต้องตั้งราคาในนาทีสุดท้ายที่ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะแตะต้อง มิฉะนั้นด้วยอัตราที่พุ่งสูงขึ้นนี้ เราอาจไม่สามารถคว้ามันกลับมาใช้เองได้” ซากุระซากะ มูนนี่กล่าว
“มันจะฆ่าคุณถ้าพูดน้อยลง!” Blue Ease โพล่งออกมา
“ฉันพูดอะไรผิดหรือเปล่า” ซากุระซากะ มูนนี่ ไม่พูดพร่ำทำเพลง
Blue Ease กวาดสายตามองไปรอบ ๆ ฝูงชนอย่างฉุนเฉียว Sakurazaka Moony มองไปรอบ ๆ และตระหนักถึงความเขลาของเขา การพูดคุยกันในที่โล่งแบบนี้ไม่สมควรอย่างยิ่ง โชคดีที่คนของพวกเขาส่วนใหญ่จับกลุ่มกันที่แผงประมูลนี้ ดังนั้นจึงไม่มีใครควรจับสิ่งที่เขาพูดได้ อย่างไรก็ตาม ซากุระซากะ มูนนี่ไม่ต้องการที่จะเสี่ยงในขณะที่เขาหยุดพูดอย่างรวดเร็ว
“ไปกันเถอะ” Vast Lushness กล่าว ฝูงชนพยักหน้าและออกจาก Auction House ไปพร้อมกัน พูดคุยเรื่องนี้ผ่านช่องทางส่วนตัวขณะที่ต่างคนต่างแยกย้ายกันไป
————————————
คืนนั้น เมื่อ Gu Fei ออนไลน์ สิ่งแรกที่เขาได้รับคือข้อความจาก Eternal Dominion "ฉันอยู่นี่!"
“โอเค” กู่เฟยตอบ เมื่อถาม Eternal Dominion ว่าอยู่ที่ไหน กลับกลายเป็นว่าชายคนนั้นก็ออนไลน์ได้ไม่นานเช่นกัน และไม่ไกลจากเขตออกจากระบบที่กำหนดด้วยตัวเขาเอง ดังนั้น Gu Fei จึงไปหาเขาก่อนที่จะพบว่าทุกคนจะมารวมตัวกันในวันนี้ มันยังคงเป็นโรงเตี๊ยมเหมือนเมื่อวาน ดังนั้นเขาจึงนำ Eternal Dominion ไปที่นั่น
ณ จุดนี้เป็นเวลาประมาณสิบหกโมง และยังห่างจากเวลาที่นายน้อยฮันบอกให้ทุกคนไปพบอย่างน้อย 20 นาที อย่างไรก็ตาม ผู้เล่นครึ่งหนึ่งอยู่ในโรงเตี๊ยมแล้ว ดูเหมือนว่าทุกคนจะค่อนข้างกระตือรือร้นเกี่ยวกับเรื่องนี้ที่นี่
“นั่นเกือบทุกคน!” Young Master Han กล่าวเมื่อเขาเห็น Gu Fei และ Eternal Dominion เข้ามา
ทุกคนแลกเปลี่ยนคำทักทายซึ่งกันและกัน Blue Ease ไม่เคยพบกับ Eternal Dominion มาก่อน ดังนั้นเขาจึงชมเชยและแสดงความชื่นชมตามปกติหลังจากที่พวกเขาได้รับการแนะนำอย่างถูกต้อง Eternal Dominion ยิ้มอย่างใจดี “คุณสุภาพเกินไปแล้ว ฉันไม่เคยเจอคุณมาก่อนพี่ชาย คุณเป็นคนจากเมือง Baishi หรือไม่? คุณมีข้อกังวลใด ๆ หรือไม่”
"อา? กังวล?” Blue Ease รู้สึกสับสน
“มีใครที่ทำให้คุณไม่พอใจหรือเปล่า” Eternal Dominion เป็นตัวอย่างหนึ่ง
"โอ้!" ในที่สุด Blue Ease ก็จับได้ ทำให้ลิงก์กลับมาเมื่อ Gu Fei แนะนำให้เขาฆ่าใครสักคน ฟังดูเหมือนเขาเป็นนักฆ่า! ใครบางคนที่ทำให้ฉันไม่มีความสุข… ขณะที่ Blue Ease กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่ Sakurazaka Moony โดยไม่ได้ตั้งใจ
“ไอ้บ้า! มองฉันเพื่ออะไร” Sakurazaka Moony ก็ฉลาดมากเช่นกัน
“เฮ้ ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ระหว่างคุณสองคนจะไม่ได้อยู่ในเงื่อนไขที่ดีที่สุดเสียทีเดียว” Eternal Dominion ดูเหมือนจะกระตือรือร้นมาก
ทุกคนจ้องมองไปที่ชายคนนั้น
“ใครก็ตามที่สามารถจ่ายค่าธรรมเนียมที่สูงกว่าได้ ฉันจะช่วยดูแลอีกคน” Eternal Dominion ประกาศ
ทุกคนแลกเปลี่ยนสายตากัน
“เฮ้ คุณเป็นคนจริงเหรอ? คุณจะทำธุรกิจแบบนี้เหรอ” กู่เฟยถาม
"มีปัญหาอะไร?" Eternal Dominion ถามกลับ
“คุณต้องมีหลักการสักหน่อย! อย่างน้อยคุณต้องไปตามลำดับก่อนหลัง! หาก Blue Ease เข้าหาคุณก่อนเพื่อเอาชนะ Moony คุณก็จัดการเขาได้เลย! หากต้องการปิดบริการของคุณให้กับผู้เสนอราคาสูงสุดเช่นนี้ จะเหมาะสมอย่างไร ในระยะยาวใครจะไว้ใจและแนะนำคุณได้บ้าง” กู่เฟยถาม
“พี่ขี้เมา…” ซากุระซากะมูนนี่น้ำตาไหล เขารู้ว่า Eternal Dominion ที่ไม่ย่อท้อเป็นอย่างไรในฐานะนักสู้ ดังนั้นเขาจึงไม่มีความสุขมากที่ถูกใช้เป็นตัวอย่าง
“ฉันเข้าใจที่คุณหมายถึง” Eternal Dominion กล่าวอย่างหัวเราะ “แต่ในเมื่อพวกเขาอยู่ต่อหน้าต่อตาฉัน และคุณก็เห็นว่าพวกเขาเกลียดชังกันมากแค่ไหนอย่างเปิดเผย คุณไม่คิดว่าการประมูลแบบนี้จะให้ พวกเขามีโอกาสสำหรับการแข่งขันที่ยุติธรรมหรือไม่”
“อืม… สิ่งที่คุณพูดก็มีเหตุผลเช่นกัน” Gu Fei พยักหน้า ดังนั้นเขาจึงหันไปหา Blue Ease และ Sakurazaka Moony ก่อนที่จะโบกมือ “ทำต่อไป พวกนาย!”
Blue Ease และ Sakurazaka Moony โต้ตอบทันทีราวกับว่าพวกเขากำลังมีส่วนร่วมกับศัตรู พวกเขาไม่แน่ใจว่านี่เป็นเรื่องจริงหรือไม่ แต่พวกเขากลัวว่าอีกฝ่ายจะเปิดด้วยการประมูล และกำปั้นของ Eternal Dominion จะแกว่งไปทางไหนก็ได้ ดวงตาของพวกเขาสบกันในการเผชิญหน้าที่รุนแรงนี้ และริมฝีปากของพวกเขาก็สั่น
"ฉันจะซื้อมัน!" จู่ๆ Svelte Dancer ก็โยนซองใส่เหรียญลงบนโต๊ะ
"โอ้? อันไหน?" Eternal Dominion เปิดกระเป๋าแม้ในขณะที่เขาถาม เมื่อเห็นเงินจำนวนมากภายในอย่างรวดเร็ว เขาอุทานทันทีว่า “มาก! คุณสามารถฆ่าพวกเขาทั้งสองได้” Eternal Dominion ถึงกับพับแขนเสื้อขึ้นทันทีที่เขาพูดจบ
Blue Ease และ Sakurazaka Moony ต่างก็ตกใจ ไม่แน่ใจว่าพวกเขาได้ล่วงเกินผู้หญิงตรงหน้าไปตั้งแต่เมื่อไหร่
“ไม่ใช่สองคนนั้น!” Svelte Dancer แก้ไขอย่างรวดเร็ว “มันคือ Southern Lone Blade คุณรู้จักเขาไหม”
"โอ้! แน่นอนฉันทำ. เป็นเขาอีกแล้ว” Eternal Dominion กล่าว
"ได้. เขาอีกแล้ว” Gu Fei พยักหน้า
“แต่เธอจ่ายเยอะกว่าครั้งที่แล้ว!” Eternal Dominion สบตากับ Young Master Han เขาได้รับเพียงขวดสุราหลังจากวิ่งไปรอบ ๆ สถานที่กับพวกเขาเป็นครั้งสุดท้าย
"ใช่. ตอนนี้ธุรกิจของคุณกำลังเฟื่องฟูและชื่อเสียงของคุณนำหน้าคุณไปแล้ว ราคาที่คุณสั่งก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน ทำได้ดี. ตาของฉันมองคุณไม่ผิดแน่!” Young Master Han ชื่นชม
Eternal Dominion รู้สึกยินดี เขาเก็บกระเป๋าใส่เหรียญในขณะที่เขาถูหมัดเข้าด้วยกัน "เอาล่ะ. Southern Lone Blade อยู่ที่ไหน”
“คืนนี้เราจะล่อเขาออกมา” กู่เฟยกล่าว
"ดีมาก." Eternal Dominion กลับไปที่ที่นั่งของเขา ท่าทางของเขาตรงเหมือนหอก
นั่นคือตอนที่ Young Master Han นำการสนทนาเข้าสู่หัวข้อหลักที่อยู่ในมือ "เอาล่ะ. ถึงเวลาแล้วที่เราจะเตรียมการ!”
“เราจะจัดยังไงดี” Blue Ease รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เป็นเวลานานแล้วที่เขาเข้าร่วม PK ขนาดใหญ่
"ติดตั้ง?" นายน้อยฮันถามและพยักหน้าหลังจากนั้นไม่นาน เขาเคลียร์โต๊ะก่อนที่จะเริ่ม “ถ้าทุกคนสะดวก ส่งเหรียญทองให้คนละ 200 เหรียญทอง นั่นน่าจะช่วยให้เราไม่ต้องจดจำการบริจาคของแต่ละคน”
Blue Ease ตกตะลึง “ที่นายพูดว่าเตรียม หมายความว่ายังไง?”
“จะมีอะไรอีกล่ะ? เหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วโมงก่อนที่การประมูลจะสิ้นสุดลง มีอะไรที่สำคัญกว่าการรวบรวมเงินที่เราต้องการหรือไม่” นายน้อยหานถาม
Blue Ease อยู่ในความงุนงง หันศีรษะกลับมาอย่างแข็งทื่อ “ทุกคน รวบรวมเหรียญของคุณ”
“200 เหรียญทอง!” นายน้อยฮันตะโกนอีกครั้ง
"ทำไม?" มีคนทนไม่ไหวได้แต่ถาม
“ฉันไม่ได้พูดก่อนเหรอ? เพื่อไม่ให้เรามีปัญหาในการจดจำผลงานของแต่ละคน”
“ทำไมเราต้องจำมัน”
“ถ้าไม่อยากได้เงินคืน ก็ไม่ต้องจำจำนวนเงิน” นายน้อยฮันไม่แม้แต่จะหันศีรษะ ไม่ใส่ใจแม้แต่จะเหลือบมองคนงี่เง่าที่ถามคำถามนี้
“จดว่าใครจ่ายเงินเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้คนตกปลาในน่านน้ำที่มีปัญหา” นายน้อย Han กล่าวกับ Blue Ease
“ไอ้ฉัน! คุณควรจะพูดให้เร็วกว่านี้!” Blue Ease ลุกลน มีผู้เล่นไม่กี่คนที่ไม่แม้แต่จะเดินข้ามไป แต่มีถุงใส่เหรียญสองสามใบกองอยู่บนโต๊ะแล้ว เขาควรจะรู้ได้อย่างไรว่าใครเป็นคนจ่าย
“ทำไมคุณไม่ให้คนของคุณทั้งหมดส่งมอบเงิน ด้วยวิธีนี้ คุณจะไม่ต้องจำอะไรเลย” Young Master Han แนะนำ
“ทุกคน จ่ายเงิน!” Blue Ease โบกมือของเขา เขาขี้เกียจเกินไปที่จะจดจำข้อปลีกย่อยดังกล่าว
“แล้วถ้าเราไม่มี 200 เหรียญทองล่ะ?” มีไม่กี่คนที่เปล่งเสียงนี้ออกมา
“ถ้าอย่างนั้น เจ้านายของคุณคงเกลียดคุณมากแน่ๆ เพราะเขาจะต้องบันทึกชื่อและจำนวนเงินที่คุณบริจาคลงบนกระดาษ” คุณชายฮันตอบอย่างเอือมระอา
แน่นอนว่า Blue Ease ขวัญเสียอย่างมาก เขากลอกตาแล้วตะโกนว่า “พวกที่ไม่มี 200 เหรียญทอง มาหาข้า!”