ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
ข้ามช่องทหารรับจ้างของ Young Master's Elite นายน้อยฮันกำลังรวบรวมข้อมูลจากสมาชิกอีกสามคน
“ฉันเคยเห็น Southern Lone Blade แต่ไม่นานหลังจากนั้นฉันก็เสียเขาไป ชายผู้นี้ระมัดระวัง – เป็นมืออาชีพมาก…” Royal God Call กล่าว
“เข้าใจแล้ว” นายน้อยฮันตอบ
“คุณพยายามจะพูดอะไรฮะ!” Royal God Call ถูกรบกวน “ฉันมองไม่เห็นเขาจริงๆ หลังจากที่เขาเลี้ยวเข้ามุมถนน”
“คุณทราบแล้วหรือยังว่าคุณทำเขาหายที่ถนนไหน” นายน้อยหานถาม
ในที่สุดก็เป็น Sword Demon ที่ตอบ “การบอกทิศทางที่ไม่ดีของ Royal ไม่ใช่ความผิด Southern Lone Blade นั้นยากที่จะติดตาม แม้ว่าฉันจะเจอเขา แต่ฉันก็เสียเขาไปหลังจากนั้นไม่นานเช่นกัน ผู้ชายคนนั้นระวังตัวมาก เขามักจะใช้ถนนที่คดเคี้ยวและมีอุปกรณ์มากมายที่พร้อมจะเปลี่ยนเข้าและออก”
นี่คือความแตกต่างระหว่างโลกคู่ขนานกับชีวิตจริง จะมีสักกี่คนที่สังเกตว่ามีคนเปลี่ยนชุดกลางถนน? เป็นเรื่องปกติในเกมที่สิ่งนี้จะเกิดขึ้น และผู้เล่นจำนวนมากจะมีเสื้อผ้าสองหรือสามชุดอยู่ในครอบครอง ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีอุปกรณ์ชั้นยอดที่ดูสวยงาม และในขณะที่ผู้เล่นส่วนใหญ่แทบจะไม่ได้ดูแลรูปร่างหน้าตาของตนเมื่อเข้าร่วม PvP แต่พวกเขาจะพยายามทำให้ดูสวยงามเมื่อเดินทางไปจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งในศูนย์กลางสำคัญๆ เพื่อทำธุระ ทำภารกิจ หรือ เลานจ์ในร้านเหล้า นี่เป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการจีบอย่าง War Without Wounds และ Royal God Call ครั้งหนึ่ง Royal God Call ได้รับเสื้อผ้าที่มีค่าสถานะและคุณสมบัติที่ดีแก่ตัวเอง แต่เนื่องจากความน่ากลัวที่เขาสวมมัน ทำให้เขาดูเหมือนหัวหอมเมื่อสวมมัน เด็กชายจึงต้องกลั้นน้ำตาขณะที่เขา ขายมันออกไป
หากนั่นคือวิธีที่ผู้เล่นชายสวมเสื้อผ้า ไม่จำเป็นต้องพูดถึงผู้เล่นหญิงมากนัก โดยพื้นฐานแล้วโกดังทำงานเหมือนตู้เสื้อผ้าสำหรับพวกเขา โดยไม่สนใจว่าอุปกรณ์ชิ้นนั้นจะมีประโยชน์หรือไม่ พวกเขาก็แค่เก็บทุกอย่างที่ดูดีไว้ ในสภาพแวดล้อม VR เช่นนี้ การสวมชุดเดิมเป็นเวลาสองสัปดาห์ขณะเดินไปมาบนถนนนั้นเป็นเรื่องที่น่าอายเกินไปสำหรับผู้หญิงแล้ว
Southern Lone Blade ค่อนข้างทำตัวเหมือนผู้หญิงไร้สาระ แต่ไม่ใช่เพราะเขาปฏิบัติต่อโกดังของเขาเหมือนตู้เสื้อผ้า เขามักจะพกอุปกรณ์และชุดต่างๆ ติดตัวเสมอ ซึ่งเพียงพอที่จะแปลงโฉมได้ตลอดเวลา นี่เป็นนิสัยที่เขาได้รับเนื่องจากอาชีพที่มีความเสี่ยงที่เขามี ทีมของพวกเขา 7 คนได้แยกย้ายกันไปทำงานตามลำดับ และบทบาทของ Southern Lone Blade ในครั้งนี้ก็คือการจดบันทึกการเคลื่อนไหวรอบ ๆ บริเวณใกล้เคียงของ Auction House ไม่ต้องสงสัยเลยว่าที่นี่เป็นสถานที่ที่อันตรายที่สุด ดังนั้น Southern Lone Blade จึงเตรียมอุปกรณ์มากถึงเจ็ดชุดเพื่อเปลี่ยนเมื่อใดก็ตามที่เขาต้องการ โดยครอบคลุมถึงเจ็ดอาชีพที่มีอยู่ในเกม แม้ว่าเขาจะไม่สามารถยืนยันได้ว่าถูกตามจริงหรือไม่ แต่เขาก็ยังเปลี่ยนเกียร์เมื่อเดินจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง Southern Lone Blade ได้เข้าใจถึงคำพูดที่ว่า 'คนพายเรือที่ระมัดระวังสามารถบังคับเรือเป็นเวลาหนึ่งพันปี' ไปสู่ระดับสูงสุด
นอกจากนี้ ข้อสรุปของ Royal God Call ก็เป็นความจริง Southern Lone Blade ระมัดระวังและเป็นมืออาชีพมากพอ ความแตกต่างระหว่างนักสะกดรอยมือสมัครเล่นอย่าง Sword Demon และ Royal God Call และนักขโมยมืออาชีพนั้นชัดเจนยิ่งขึ้นเมื่อ Southern Lone Blade เริ่มใช้มาตรการต่อต้านการถูกติดตาม
“คุณเป็นยังไงบ้าง บาดแผล” นายน้อยหานถาม
“m*th*rf*ck*rs สองตัวนั้นยังอยู่ที่นี่” War Without Wounds ซึ่งใช้เวลาค่อนข้างนานร่วมกับคนของ Blue Ease ค่อนข้างจะชินกับภาษาที่มีสีสันของพวกเขา
“พวกเขาตอบสนองต่อคุณอย่างไร” นายน้อยหานถาม
“ลูกชายของไอ้เลวถ่มน้ำลายใส่ฉัน ถ้าพวกมันมีลูกบอลที่จะเดินออกไปทางประตูนั้น ฉันจะฆ่ามันด้วยมือเปล่าทั้งคู่” สงครามไร้บาดแผลทำหน้าที่ได้เหนือกว่า
“คุณยืนยันแล้วหรือว่าไม่มีใครจากแก๊งของพวกเขาข้างนอกเลย” นายน้อยหานถามอีกครั้ง
"ใช่. ฉันไม่เห็นใครเลย” Sword Demon ตอบ
“ Southern Lone Blade ยังคงหลบหนีอยู่ในบริเวณใกล้เคียง” Royal God Call กล่าวเสริม
“ฉันก็เจอเขาเหมือนกัน” Sword Demon กล่าว พวกเขายังคงเชี่ยวชาญในสิทธิของตนเอง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่จำเป็นต้องแอบไปเหมือนแก๊งของ Southern Lone Blade การตรวจสอบสถานการณ์อย่างเปิดเผยหากมีความจำเป็นเกิดขึ้นนั้นเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขา
"อืม…"
นายน้อยฮันเริ่มครุ่นคิด บราเดอร์ Assist จะไม่ปล่อยให้สิ่งนี้หลุดมือไปโดยธรรมชาติและถามทันทีว่า “มีอะไรหรือเปล่า”
“คนเหล่านั้นมีระดับเหนือกว่าคนอื่นๆ อย่างแท้จริงเมื่อพูดถึงการสะกดรอยตามและหลบเลี่ยง ถ้าฉันจำไม่ผิด มีคนกำลังสอดแนมเราอยู่แล้ว” นายน้อยฮันตอบ
Brother Assist มองข้ามไหล่ของเขาทันที Gu Fei และ Eternal Dominion กำลังคุยกันเกี่ยวกับกังฟูด้วยใจจดจ่อ ไม่แม้แต่จะสนใจสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า ขณะที่นายน้อยฮันบอกว่าอาจมีคนแอบดูพวกเขา ทั้งสองก็กวาดสายตาไปข้างหลังพวกเขา
“แม้ว่าจะมีคนสอดแนมเรา แต่คนๆ นั้นจะไม่อยู่ใกล้เกินไป ดังนั้นจึงไม่มีทางที่พวกเขาจะได้ยินสิ่งที่เราคุยกัน” กู่เฟยกล่าว
“คุณสัมผัสผู้คนได้ไกลแค่ไหน” Eternal Dominion ถาม
“ประมาณสิบเมตร!”
“นั่นทรงพลังจริงๆ ฉันสัมผัสได้เพียงประมาณห้าถึงเจ็ดเมตรเท่านั้น” Eternal Dominion กล่าวอย่างอิจฉา
“นั่นเป็นเพียงความแตกต่างระหว่างบุคคล ดู…"
ทั้งสองเริ่มการสนทนากังฟูอีกครั้ง ปล่อยให้ Young Master Han และ Brother Assist ทำอะไรไม่ถูก ไม่สามารถเข้าใจถึงการแลกเปลี่ยนสิ่งเดียว
ทั้งสองทีมจัดการกับเรื่องของพวกเขา พื้นที่ปลอดภัยเพียงแห่งเดียวที่สำนักประมูลจัดเตรียมไว้ให้เป็นจุดตัดกันสำหรับพวกเขา War Without Wounds ไม่ได้เดินไปรอบ ๆ อย่างไร้จุดหมายอีกต่อไปและแขวนไว้ที่ทางเข้าโดยมีเคลย์มอร์อยู่บนไหล่ของเขา ร่างของเขาครึ่งหนึ่งอยู่นอกทางเข้าประตูในขณะที่อีกครึ่งหนึ่งอยู่ข้างในนั้น ใบหน้าของเขาดูมีอารมณ์ฉุนเฉียวในขณะที่เขาจ้องมองไปยังสหายทั้งสองของ Southern Lone Blade - ความตั้งใจของเขาที่จะข่มขู่พวกเขาอย่างโจ่งแจ้ง
อนิจจา ชายทั้งสองเพียงชำเลืองมองเขาเป็นครั้งคราว และความสนใจส่วนใหญ่ของพวกเขามุ่งไปที่ผู้เล่นที่เข้าใกล้ NPC แจกจ่าย War Without Wounds รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยจากสิ่งนี้ เมื่อเทียบกับวิธีที่เขาจัดการนัวเนียสองคนก่อนหน้านี้แล้ว ตอนนี้ชุดเฟลมซิงและกาวก็เรียบร้อยขึ้นมาก ดวงตาของพวกเขาแสดงออกถึงการยั่วยุเพียงเล็กน้อยเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาหลงทางในสงครามที่ปราศจากบาดแผล
“ฉันต้องอยู่ที่นี่อีกนานแค่ไหน? ฉันทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร” สงครามไร้บาดแผลเริ่มหมดความอดทน นายน้อยฮันสั่งให้เขาไปที่โรงประมูล แต่เมื่อเขาถามว่าเขาจะทำอะไรที่นี่ คนหลังบอกเพียงว่าทุกอย่างขึ้นอยู่กับเขา นี่คือเหตุผลที่เขาแสดงความไร้ยางอายอย่างเปิดเผย เขาสนุกในตอนแรก แต่ไม่นานความแปลกใหม่ก็หายไป และตอนนี้เขารู้สึกเบื่อ ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากยืนอยู่ตรงนั้นแม้จะถูกดูหมิ่น War Without Wounds ก็ไม่เต็มใจที่จะทำภารกิจนี้ต่อไป เพราะเขารู้ว่าการซ้อมด้วยวาจากับทั้งสองจะทำให้ปากของเขามีกลิ่นไม่ดีเพราะขาดเนื้อหาทางเทคนิค! ดังนั้นเขาจึงแสดงความขัดแย้งกับ Young Master Han
“อดทนอีกหน่อยไม่ได้เหรอ? แค่ดูว่าคู่ต่อสู้ของเราเป็นมืออาชีพแค่ไหน!” นายน้อยฮันกล่าวว่า
“พวกมันมีสองคนประจำการที่นี่! ส่งเด็กทารกมากับฉัน แล้วฉันจะแสดงให้คุณเห็นว่าอะไรเป็นมืออาชีพ” สงครามไร้บาดแผลตอบ
“ไม่มีผู้หญิงเดินไปรอบ ๆ โรงประมูลหรืออะไรอย่างนั้นเหรอ? เพียงสุ่มรับด้วยตัวคุณเอง!” Young Master Han แนะนำ
“โอ้…” บรรทัดนี้เตือนให้เขารู้ว่าสายตาของเขาจับจ้องไปที่ชายสองคนตั้งแต่เขามาถึงที่นี่ เปลี่ยนชุดเกราะที่ดูดีกว่าของเขา War Without Wounds เริ่มสแกนฝูงชนที่อยู่ในห้องประมูล โจมตีเหยื่อที่อาจดึงดูดสายตาของเขาไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร ในไม่ช้าเขาก็เก็บตัวอย่างหนังตาสามอันไว้ใต้เข็มขัดของเขา แต่เขากลับรู้สึกสนุกอย่างเต็มที่ ราวกับว่าเขาค้นพบจุดมุ่งหมายในชีวิตของเขาในทันใด
Flame Singed Clothes and Glue อาจดูไม่ใส่ใจกับการปรากฏตัวของ War Without Wounds บนพื้นผิว แต่จริงๆ แล้วพวกเขาให้ความสนใจอย่างใกล้ชิดกับเขา ทันทีที่พวกเขาเห็นชายผู้ซึ่งแต่เดิมไม่ได้อยู่ที่ประตู จู่ๆ ก็กลายร่างเป็นผึ้งผสมเกสรและดูเหมือนจะไม่สนใจพวกเขาอีกต่อไป ชายทั้งสองเห็นว่านี่เป็นสถานการณ์ที่ร้ายแรงมาก ดังนั้นพวกเขาจึงรีบรายงานไปยัง Southern Lone Blade
“ฮึ่ม.. รักษาความสงบของคุณ” Southern Lone Blade กล่าว “เขาจงใจทำตัวสบายๆ เพื่อไม่ให้เราเข้าใจว่าเขาถือไพ่อะไรอยู่ ผ่อนคลายคุณสองคน ฉันเข้าใจวิธีคิดของพวกเขาดีอยู่แล้ว เดิมทีนี่เป็นอุบายเพื่อให้เราเปิดเผยตัวเองโดยการประมูลสินค้าที่เรากำหนดเป้าหมาย แต่ในรอบสุดท้ายของการประมูล Utopian Magic Staff ทุกอย่างพังทลายเพราะพวกเขาละเลยที่จะพิจารณาฝูงชนที่มารวมตัวกัน แม้ว่า Thousand Miles Drunk จงใจดึงสตั๊นต์นั้นออกมาเพื่อสร้างความโกลาหล แต่พวกเขาก็ยังล้มเหลวในการชิงไอเท็มคืนในวินาทีสุดท้าย ดังนั้นพวกเขาจึงลงเอยด้วยการทะเลาะกัน บางทีอาจเป็นเพราะแนวคิดมาจากกลุ่มของ Thousand Miles Drunk พวกเขาอาจต้องการสำนึกผิดหรืออะไรบางอย่าง และนั่นคือเหตุผลที่พวกเขาวางแผนที่จะแย่งไม้เท้าคืน ถึงกระนั้น พวกเขาไม่ต้องการปล่อยให้เราหลุดมือไปง่ายๆ และต้องการเปลี่ยนความผิดพลาดของพวกเขาให้กลายเป็นกลอุบายอื่น – มันเป็นกับดักในกับดัก สงครามที่ไร้บาดแผลนั้นมีไว้อย่างชัดเจนเพื่อดูว่าใครจะได้รับความเป็นเจ้าของไม้เท้าวิเศษ และเขาจงใจพูดเรื่องไร้สาระทั้งหมดเพื่อสลัดเราออกไป จริงๆแล้วไม่จำเป็นต้องกังวลกับผู้ชายคนนั้นมากเกินไป ตราบใดที่เขายังคงอยู่ในโรงประมูล การประเมินของฉันจะถูกต้อง หากไม่เป็นเช่นนั้น จะมีเหตุผลอื่นใดอีกที่จะอธิบายการที่เขาอยู่ที่นี่ในเวลานี้ได้”
“แล้วเรากำลังทำอะไรอยู่” ทั้งสองถาม
“แค่ทำตามที่ฉันสั่งให้ทำ ค้นหาว่าใครเป็นเจ้าของไม้เท้าเวทมนตร์ตอนนี้ – ยิ่งชัดเจนยิ่งดี เราจะไม่เคลื่อนไหวในวันนี้”
“แล้วพวกนั้นจะไม่กระโดดใส่เราเหรอ?”
“กระโดดใส่เรา? ปล่อยให้พวกเขาไปข้างหน้า คุณคิดจริงๆหรือว่ามันจะลดลงสำหรับพวกเขาเพียงเพราะพวกเขาต้องการ? เราเคยทำงานที่ได้รับมอบหมายโดยไม่ต้องใช้ความพยายามและความคิดมากมายก่อนที่จะทำสำเร็จหรือไม่? เจ้าพวกนี้ประเมินเรื่องนี้ต่ำไปหากคิดว่านี่เป็นเพียงการค้นหาตัวตนของเจ้าของใหม่และตามล่าพวกมัน ปล่อยให้พวกเขาทำการเคลื่อนไหวครั้งแรก เราจะแสดงให้พวกเขาเห็นว่าการเป็นมืออาชีพหมายความว่าอย่างไร” Southern Lone Blade ตอบ
ชายสองคนรู้สึกสบายใจหลังจากได้ยินเช่นนั้น และพวกเขายังคงมุ่งความสนใจไปที่สิ่งที่พวกเขาต้องให้ความสนใจ โดยไม่กังวลเกี่ยวกับสงครามที่ปราศจากบาดแผลอีกต่อไป ในส่วนของเขา War Without Wounds ก็ไม่ได้สนใจชายทั้งสองอีกต่อไป เนื่องจากหัวใจและจิตวิญญาณของเขาทุ่มเทให้กับการรังควานผู้หญิงใน Auction House นายน้อยฮันกล่าวว่าเขาเพียงแค่ต้องให้ความสนใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นในสถานที่นี้เท่านั้น เขาไม่ได้รับมอบหมายให้ทำภารกิจสำคัญให้สำเร็จ
สองชั่วโมงผ่านไปในพริบตา เสื้อผ้ากาวและเฟลมซิงด์ดำเนินชีวิตตามชื่อเสียงในฐานะมืออาชีพ โดยสามารถรักษาความเหงาไว้ได้ และถือว่าสิ่งนี้เหมือนกับงานในชีวิตจริงของพวกเขา ในขณะนี้ ชายทั้งสองมองตาอีกข้างหนึ่งของสงครามไร้บาดแผล เนื่องจากคนๆ นั้นรังควานผู้หญิงอย่างบ้าคลั่งตลอดสองชั่วโมงนี้ มันค่อนข้างแสดงถึงจิตใจที่ไร้ยางอายของเขา!
ในความเป็นจริง ชายทั้งสองคิดสูงเกินไปเกี่ยวกับสงครามไร้บาดแผล ผู้ชายอาจใช้เวลาสองชั่วโมงในการพูดคุยกับผู้หญิง แต่จนถึงตอนนี้ เขายังไม่ได้อะไรเลย อันที่จริง ตอนนี้เขารู้สึกท้อแท้มาก และเขายังส่งข้อความถามว่าเรื่องนี้ถึงนายน้อยฮันหรือไม่
“สองคนนั้นยังอยู่หรือเปล่า”
"ใช่!"
“เยี่ยมมาก! ดูเหมือนว่าพวกเขาจะจับเหยื่อได้แล้ว” นายน้อยฮันถอนหายใจ
“จับเหยื่อ?”
“แผนเดิมของเราควรถูกเปิดเผย และไม่จำเป็นที่พวกเขาจะเสียเวลาไปที่โรงประมูลในกรณีนั้น ไม่สำคัญว่าใครจะได้ไม้เท้าวิเศษคืนมาและเสร็จกี่โมง เนื่องจากมันจะถูกส่งกลับไปยัง Vast Lushness ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ผิดที่จะออกตามหาเธอหลังจากผ่านไปเจ็ดวัน แต่เนื่องจากพวกเขาใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการเดินเล่นที่นั่น ดูเหมือนว่าในที่สุดเราก็สามารถจัดการกับพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว ด้วยเชื่อว่าไม้เท้าเวทมนตร์ไม่ได้อยู่ในความครอบครองของเราแล้ว พวกเขายังคงมุ่งมั่นที่จะรอผู้ซื้อมารับมันไป” นายน้อยฮันอธิบาย
“ฉัน-คือว่า…” สงครามไร้บาดแผลไม่สามารถเข้าใจคำพูดของเขาได้จริงๆ
“บาดแผล คุณมีส่วนอย่างมากในครั้งนี้ Sword Demon ให้เขา 50 คะแนน” Young Master Han สั่ง
"รับทราบ!" ปีศาจดาบตอบ
“ฮ่าฮ่าฮ่า! นั่นเป็นเรื่องธรรมชาติเท่านั้น พวกเจ้าไม่เห็นว่าพวกเจ้ามายืนอยู่ที่ Auction House ได้อย่างไร สร้างความหวาดกลัวให้พวกนั้น m*th*rf*ck*rs like… like… like a m*th*rf*ck*r!” สงครามไร้บาดแผลก็คุยโม้ทันที
“แล้วขั้นตอนต่อไปของเราคืออะไร” พี่แอสถาม
"ขั้นตอนต่อไป? รับคนเก็บไม้เท้าวิเศษแน่นอน! เนื่องจากพวกเขาใช้เหยื่อล่อ สถานการณ์จึงง่ายขึ้นสำหรับเราที่จะเข้าใจในตอนนี้” นายน้อยฮันตอบ
“เมื่อพิจารณาถึงประสิทธิภาพแล้ว เราควรใช้แผนนี้ตั้งแต่เริ่มต้น” พี่แอสถอนหายใจ
“เมื่อเปรียบเทียบกับการขายไม้เท้าเวทมนตร์จริงๆ การกระทำแบบนี้มีตัวแปรมากเกินไป เราแค่โชคดีที่ไม่เจอพวกมันในครั้งนี้” นายน้อยฮันยังคงดื้อรั้น
—————————————
ในขณะเดียวกัน Vast Lushness ซึ่งได้ชมทิวทัศน์ของเมือง Baishi พร้อมกับ Svelte Dancer ก็ตกตะลึงเมื่อเธอได้รับข้อความ "อะไร? คุณต้องการเรียกพนักงานกลับตอนนี้หรือไม่”
"ถูกตัอง. Southern Lone Blade และคนอื่นๆ ได้ตกหลุมพรางของฉันแล้ว การดึงไม้เท้าเวทมนตร์ออกมาตอนนี้จะดึงพวกมันให้เคลื่อนไหวทันที” นายน้อยฮันอธิบาย
“กับดักอะไร” ความเขียวชอุ่มที่กว้างใหญ่สับสน
นายน้อยฮันให้คำอธิบายทั่วไป และ Vast Lushness ก็แอบตกใจหลังจากที่เธอได้ยิน แน่นอนว่านี่คือทีมที่เคยล้มล้างกิลด์เก่าของเธอ Past Deeds สามารถสร้างกับดักจากช่องโหว่ที่มีอยู่ในขณะที่พวกเขาไม่มีทางเลือก Vast Lushness คิดอย่างแท้จริงว่าการทำลายกิลด์ของพวกเขาไม่ใช่ความอยุติธรรม
“แต่เรายังไม่ได้ส่งใครไปที่จุดเกิด” Vast Lushness ด้วยอารมณ์ที่ไร้ความปรานีของเธอจะไม่พอใจกับการฆ่าเพียงครั้งเดียว
“อย่าแม้แต่จะตั้งค่า ฉันสงสัยว่าผู้ชายคนนั้นรู้แล้วว่าเราจะทำสิ่งนั้นและให้คนของเขาให้ความสนใจกับการเคลื่อนไหวรอบจุดเกิดต่างๆ เพื่อสรุปว่าเรากำลังวางแผนอะไรอยู่” นายน้อยฮันปฏิเสธ
“แล้วเราจะทำอย่างไร? ฆ่าเขาครั้งเดียว?” ความเขียวชอุ่มที่กว้างใหญ่แทบจะไม่เป็นที่พอใจ แม้ว่า Southern Lone Blade จะล้มเหลวในการปล้นไม้เท้าเวทมนตร์ของเธอหรือสร้างความเสียหายอย่างมากกับเธอ แต่เธอก็ระบุว่าเขาเป็นศัตรู
“สิ่งที่ผมหมายถึงคือไม่จำเป็นต้องเตรียมการใดๆ เพราะพวกเขาอาจกำลังเฝ้าดูเราอยู่ รอจนกว่าเราจะดำเนินการจัดการของคุณ เมื่อถึงเวลานั้น ไม่สำคัญว่าพวกเขาจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม มีเพียงเจ็ดคนโดยมีนักบวชสองคนและไม่มีนักสู้ เพียงแค่ส่งคนของคุณไปยังจุดเกิดตามลำดับตามกำลังคนที่คุณมี!” นายน้อยหานให้เหตุผล
“โอเค ฉันเข้าใจแล้ว” Vast Lushness รู้สึกว่าแผนของ Young Master Han นั้นสมเหตุสมผล แต่ Blue Ease กลับไม่สบายใจเมื่อเธอส่งข้อมูลให้เขา “คุณยังคงไว้ใจไอ้อันธพาลนั่น‽”
“เป็นแผนการที่ดีทีเดียว” Vast Lushness อธิบายส่วนสำคัญของมัน และ Blue Ease ก็ประหลาดใจเช่นกัน ถึงกับสงสัยอย่างกล้าหาญว่า “เป็นไปได้ไหมว่าเจ้านั่นจงใจพูดทั้งหมดก่อนหน้านี้เพื่อแสดงว่าเรากำลังมีความขัดแย้งภายในกับ Southern Lone Blade และคนของเขา? ”
Vast Lushness เงียบไปชั่วขณะ นั่นเป็นแผนของนายน้อย Han ในใจเมื่อเขาพูดทั้งหมดก่อนหน้านี้ แต่เขาไม่เคยปฏิเสธเลยสักครั้งว่าแผนเดิมของเขาคือการขายไม้เท้าเวทมนตร์ของ Vast Lushness ออกไปจริงๆ ในขณะที่ Vast Lushness ไม่ได้ใส่ใจอย่างจริงจังเหมือนที่ Blue Ease ทำ แต่เธอก็ไม่เคยถือว่า Young Master Han เป็นตัวละครที่สูงส่งเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เธอคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องเลวร้ายที่จะให้ Blue Ease และคนของเขาเชื่อเช่นนั้น อย่างน้อยที่สุด ความร่วมมืออย่างต่อเนื่องระหว่างพวกเขาในลักษณะนี้จะดำเนินไปอย่างราบรื่นยิ่งขึ้น ดังนั้นเธอจึงตอบทันทีว่า “ก็คงอย่างนั้น!”
“ง*ม แล้วเราจะมัวเสียเวลาคุยกันไปเพื่ออะไร! เร็ว; ถึงเวลาที่เราต้องเคลื่อนไหวแล้ว!” Blue Ease เริ่มรวบรวมคนของเขา Vast Lushness ยังส่งต่อข้อความนี้ไปยัง Sakurazaka Moony; พวกเขาจำเป็นต้องครอบคลุมจุดเกิด 6 จุด ยิ่งมากก็ยิ่งสนุก
กลุ่มของ Sakurazaka Moony มีไอดอลอย่าง Gu Fei อยู่ข้างๆ ดังนั้นความกังวลของพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้จึงเป็นเรื่องเล็กน้อยที่ไม่สำคัญ ไม่มีใครเอือมระอาแม้แต่นาทีเดียวเมื่อได้ยินว่าจำเป็น
สุดท้าย Vast Lushness ได้แจ้งให้บาทหลวงซึ่งช่วยประมูลไม้เท้าเวทมนตร์นั้นให้ดำเนินการต่อและนำไม้เท้าเวทมนตร์กลับมา
"ตอนนี้? มันควรจะเป็นสัปดาห์ต่อมาไม่ใช่เหรอ?” คนๆ นั้นได้ยินว่า Blue Ease กำลังปลุกระดมทุกคนและกำลังสงสัยว่าตัวเองมีไว้เพื่ออะไร
“เปลี่ยนแผน มีประโยชน์มากกว่าที่จะคว้าไม้เท้าเวทมนตร์ตอนนี้ รีบไปเอามันมา!” ความเขียวชอุ่มอันกว้างใหญ่ตอบกลับ
“ตอนนี้ฉันไม่ได้อยู่ในเมือง และมันค่อนข้างไกล…”
"ทุกอย่างปกติดี. เราจะรอคุณ”
“มันสายไปแล้ว ฉันกำลังจะออกจากระบบ…”
“อยู่ต่อไปอีกสักหน่อย แผนนี้ใช้ไม่ได้ถ้าไม่มีคุณ!"
“พี่สาวใหญ่ Lushness… จริงๆ แล้ว… จริงๆ แล้ว ฉันล้มเหลวในการชนะการประมูลสำหรับไม้เท้าเวทมนตร์…”