ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
ชายทั้งสามหันไปมองเสื้อผ้าและกาวของ Flame Singed โดยไม่ได้ตั้งใจ แม้ว่าพวกเขาจะเป็นพวกหัวขโมย แต่ชายทั้งสองก็ภักดีต่อสหายของพวกเขามากและอุทิศตนเพื่อทำงานที่ได้รับมอบหมายให้สำเร็จ พวกเขาเป็นแบบอย่างที่ดีเมื่อเทียบกับ War Without Wounds
แม้กระทั่งตอนนี้ การดึงสินค้ากลับดึงความสนใจของทั้งสองคนไปถึง 70% ในขณะที่อีก 30% ที่เหลือเป็นของชายสามคนจาก Young Master’s Elite – การควบคุมของพวกเขาสมบูรณ์แบบในทุกแง่มุม วิธีที่ร่างกายของพวกเขาแสดงออกอย่างง่ายดายทำให้ดูเหมือนว่านี่เป็นธรรมชาติที่สองสำหรับพวกเขา เมื่อพวกเขาตระหนักว่าชายทั้งสามคนกำลังมองมาที่พวกเขา สีหน้าของทั้งคู่ก็แสดงความตื่นตระหนกอย่างรวดเร็ว
“ดูพวกเขาและดูตัวเอง!” Young Master Han แน่นอนว่าจะไม่ปล่อยให้โอกาสในการบรรยายนอกสถานที่ พวกเขาเป็นสมาชิกทั้งหมดของทีมเล็กๆ ของตน แต่หัวกะทิของ Young Master นั้นไม่มีที่ใดที่ใกล้เคียงกับทีมเจ็ดคนของ Southern Lone Blade สมาชิกของพวกเขาจะให้ทีมมาก่อนตัวเอง ในขณะเดียวกัน Elite ของ Young Master ประกอบด้วยผู้เชี่ยวชาญที่ไม่เคยยอมแพ้จากการต่อสู้ แต่ทันทีที่พวกเขาเจอสิ่งที่น่าเบื่อหน่าย แต่ละคนชอบที่จะปัดความรับผิดชอบทุกประเภท และพวกเขาก็เต็มใจที่จะไม่ทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้
“พอแล้วกับเรื่องไร้สาระไร้สาระนั่น แค่บอกเราว่าเราต้องทำอะไรตอนนี้!” สงครามไร้บาดแผล กล่าว
“ฉันสงสัยว่าพวกคุณคนใดจะเต็มใจที่จะเดิมพันที่นี่เหมือนพวกเขา” นายน้อย Han กล่าวแทน
“จะเต็มใจเองเหรอ” War Without Wounds พลิกสคริปต์ให้เขาอย่างชาญฉลาด
นายน้อยฮันเลี่ยงคำถาม แต่ก็ชัดเจนว่าท่าทีของทุกคนเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นอย่างไร ทั้งสามไม่มีใครเต็มใจ Royal God Call และ Sword Demon ไม่ใช่ประเภทที่จะเสียเวลาไปกับความพยายามเช่นนี้เช่นกัน ไม่จำเป็นต้องพูดถึง Gu Fei เนื่องจากไม่มีทางรับประกันได้ว่าเขาจะออนไลน์ได้นาน
“งั้นเราผลัดกัน?” พี่แอสแนะนำ.
“เราจะจับตาดูพวกเขาไปเพื่ออะไร” นายน้อยหานถาม
“ฆ่าพวกมันแน่นอน!” พี่ช่วยตอบ.
“ถ้าไม่มีใครจากไป คุณจะทำอะไรพวกเขาได้ไหม”
บราเดอร์แอสซิสนิ่งงันเมื่อรู้ว่านายน้อยฮันหมายถึงอะไร สิ่งที่พวกเขาต้องการมีมากกว่าแค่การเฝ้าดูรูปลักษณ์ของเจ้าหน้าที่เวทมนตร์ พวกเขาต้องมั่นใจว่าจะสามารถฆ่าอีกฝ่ายได้เช่นกัน ไม่มีประโยชน์ที่จะจับตาดูพวกเขา เพราะทีมของ Southern Lone Blade อาจหันมีดเข้าหาพวกเขาทันทีที่พวกเขาก้าวออกจาก Auction House ในตอนท้ายของวัน นี่คือปมว่าทำไมพวกเขาถึงถูกผูกมัดเช่นนี้ ทั้งสองฝ่ายต่างรออยู่ตรงนี้ แต่ในขณะที่แก๊งของ Southern Lone Blade กำลังตั้งค่ายอยู่ที่ Auction House สำหรับผู้ซื้อที่มีเป้าหมายชัดเจนในการทำกำไรและรับรางวัล สมาชิกของ Young Master's Elite จะพูดแบบเดียวกันได้หรือไม่? พวกเขามาที่นี่เพื่อเล่นเกม สำหรับพวกเขาในขณะที่พวกเขาไม่อยู่ และอาจเป็นเวลาเจ็ดวัน ณ โรงประมูลกับโจรทั้งเจ็ด… ลืมเรื่องความเบื่อหน่ายไปซะ แค่ค่าประสบการณ์และเหรียญทองที่พวกเขาจะพลาดไปก็มหาศาลแล้ว มันไม่คุ้มกับการสูญเสีย
“แล้วแผนเดิมของคุณล่ะ? เมื่อไม้เท้าเวทมนตร์แห่งยูโทเปียถูกขายออกไปจริงๆ เราจะจัดการกับสถานการณ์เช่นนี้อย่างไร” พี่แอสถาม
“หากสิ่งนี้เกิดขึ้นตามปกติ Blue Ease และกลุ่มของเขาจะต้องเสียใจมาก และด้วยบุคลิกของพวกเขา พวกเขาน่าจะเฝ้าดูที่นี่อย่างขยันขันแข็งที่สุดและหวังว่าจะแย่งชิงไม้เท้าเวทมนตร์กลับมาได้ เท่าที่จะปล้นมันออกจากศพของผู้ซื้อ ถ้าพวกเขาต้องทำ พวกเขาน่าจะเต็มใจที่จะอาสาทำงานอันมีค่านี้ แต่อนิจจา ความสนใจของพวกเขาในตอนนี้กลับมุ่งไปที่คนโง่ที่ไร้เดียงสาคนนั้น Vast Lushness แน่ใจว่าจะผ่อนปรนกับชายคนนี้และจะไม่รังเกียจว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น เมื่อเป็นเช่นนี้ เรื่องนี้จะถูกพักไว้ทันทีและที่นั่น จริงๆ แล้ว ใครจะยอมใช้เวลามากมายเพื่อไล่ตามไอ้บ้านั่นล่ะ? ไม่มีใครเต็มใจที่จะทำลายความสัมพันธ์ส่วนตัวของพวกเขา ตราบใดที่เธอพูดคำนี้ พวกเขาทั้งหมดยินดีที่จะเลิกทำและไปทำธุรกิจของพวกเขาโดยไม่ต้องวุ่นวาย” Young Master Han ให้เหตุผล
Brother Assist และ War Without Wounds คิดเกี่ยวกับวิธีการที่ Blue Ease เคยทำมาก่อนและเห็นด้วยกับการประเมินของ Young Master Han ถ้าคนนอกได้รับไม้เท้าวิเศษตั้งแต่แรก คนเหล่านั้นคงพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มันกลับคืนมา ในกรณีเช่นนี้ แก๊งของ Southern Lone Blade จะถูกมองว่าเป็นคู่แข่งของเจ้าหน้าที่เวทมนตร์ และทั้งสองฝ่ายจะต้องเผชิญหน้ากันจนถึงจุดจบอันขมขื่น มีโอกาสที่นายน้อยฮันและคนอื่น ๆ จะไม่ต้องก้าวเข้ามา น่าเสียดายที่สถานการณ์ปัจจุบันเป็นอย่างที่นายน้อยฮันได้อธิบายไว้ ผู้ควบคุมการประมูลที่โง่เขลาคนนั้นได้กลายเป็นจุดสนใจของความไม่พอใจร่วมกันของสหายของ Vast Lushness สิ่งที่ต้องใช้คือ Vast Lushness แสดงจุดยืนของเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ และทุกอย่างก็จะจบลงด้วยดี
"เฮ้. ทำไมเราไม่ปล่อยให้มันเป็นไปล่ะ” Brother Assist ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถาม เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ที่พวกเขาอยู่ พวกเขาจะไม่สูญเสียใดๆ ในทุกแง่มุม หากพวกเขาริเริ่มที่จะล้างมือจากสิ่งนี้ และพวกเขายังสามารถประหยัดเวลาในการทำเช่นนั้น พวกเขาไม่ได้มีความแค้นฝังลึกใดๆ ต่อ Southern Lone Blade และพรรคพวก จนถึงจุดที่แก๊งค์ของ Young Master Han จำเป็นต้องกวาดล้างพวกเขาให้หมดไปจากพื้นโลก Gu Fei เป็นคนลากพวกเขามาที่นี่เพื่อให้ยืมมือ Vast Lushness และตอนนี้แม้แต่ผู้หญิงที่ถือหางเสือเรือก็ตัดสินใจที่จะถอนตัวจากเรื่องนี้ ก็ไม่มีสัมผัสหรือเหตุผลสำหรับพวกเขา เพื่อเสียเวลาและความพยายามต่อไป
"อืม. นั่นไม่ใช่การตัดสินใจที่ไม่ฉลาดเช่นกัน” นายน้อยฮันพยักหน้า
“งั้นเราลากันดีไหม” พี่แอสถาม
“เสียแรงกายแรงใจและเวลาไปมาก มันน่าขยะแขยงเกินไปหากเราไม่ทำให้พวกมันเสียเลือดแม้แต่น้อย” ขณะที่นายน้อยฮันพูดเช่นนี้ เขาก็เดินไปที่ชุดเฟลมซิงและกาว War Without Wounds และ Brother Assist รีบไปข้างหลังเขา
“เจ้านายของคุณอยู่ที่ไหน” นายน้อยฮันถามทันทีเมื่อเขามา
ทั้งสองไม่สนใจเขา พวกเขาอยู่ภายใต้คำสั่งของ Southern Lone Blade ที่จะไม่สนใจคนเหล่านี้และมุ่งความสนใจไปที่งานที่ทำอยู่
"ทำทาง!" Flame Singed Clothes เห่าใส่ Young Master Han มีคนกำลังดึงสินค้าออกจาก NPC ที่แจกจ่ายในเวลานี้ และนายน้อย Han ก็บังเอิญบังสายตาของเขา
นายน้อยฮันหันกลับมา ยื่นมือไปที่แถวของผู้เล่นที่เตรียมรับอุปกรณ์ของพวกเขา “ทุกคน หยุดนะ”
ฝูงชนกวาดสายตามาที่เขาอย่างสงสัยในขณะที่พวกเขายังคงต่อแถวและรับสินค้าของพวกเขา พวกเขาทั้งหมดไม่สนใจเขา
จุดประสงค์ที่แท้จริงของ Young Master Han คือการเรียกร้องความสนใจให้กับตัวเอง และเขาไม่สนใจว่าพวกเขาจะฟังเขาหรือไม่ เมื่อเห็นทุกคนจ้องมองไป เขาก็โบกมืออย่างรวดเร็วและแสดงท่าทางไปที่เสื้อผ้าและกาวของ Flame Singed “พวกคุณคงเห็นพี่น้องสองคนนี้มาเดินเล่นที่นี่นานแล้วใช่ไหม? พวกคุณรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร? กล้าพอที่จะไปเอาอุปกรณ์ของคุณในเวลาแบบนี้ พวกนายไม่ต้องการอุปกรณ์ของคุณเลยเหรอ?”
ฝูงชนตัวแข็งทื่อ ขณะที่ชุดกาวและเปลวเพลิงรู้สึกกระวนกระวายมากขึ้นเมื่อได้ยินนายน้อยฮันพูดต่อ “อย่าโทษฉันที่ไม่เตือนทุกคน สองคนนี้เป็นนักขโมยมืออาชีพที่ 'บรรเทา' ผู้เล่นจากอุปกรณ์ที่หล่นเมื่อตาย ขณะนี้พวกเขากำลังค้นหาเป้าหมายและจะจับตาดูผู้เล่นคนดังกล่าวทันทีที่เขาหรือเธอก้าวออกไปข้างนอก พวกคุณควรคิดเรื่องนี้ด้วยตัวเอง!”
“ไอ้บ้า! คุณอย่าใส่ร้ายเราอย่างมีพิษมีภัย!” กาววิ่งออกมาตะโกน
“ถูกต้องทุกคน! ไม่สนใจผู้ชายคนนี้ เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อปล้นใคร กรุณารวบรวมอุปกรณ์ที่คุณซื้อมาด้วยความสงบ!” Flame Singed Clothes มาให้เสียงของเขาเช่นกัน
ทั้งสองฝ่ายไม่ได้แสดงหลักฐานใด ๆ แต่เรื่องดังกล่าวเป็นเรื่องที่เชื่อได้เสมอ แม้ว่าจะไม่มีใครเชื่อก็ตาม แต่คำพูดของนายน้อยฮันก็ทำให้ผู้เล่นหลายคนลังเล และมันก็ไม่สำคัญอีกต่อไปว่ากาวหรือเสื้อผ้าที่เปล่งเปลวเพลิงจะพูดอะไร
ชายสองคนนี้สามารถบอกได้ทันทีว่าพวกเขาต้องการบางสิ่งที่น่าเชื่อยิ่งกว่า และกาวตอบสนองเร็วกว่ามากในขณะที่เขาเรียกหานายน้อยฮันทันที “ไม่จำเป็นต้องลงน้ำด้วยการทำเรื่องตลกไร้รสนิยมแบบนั้น!” การหาข้อแก้ตัวในเวลานี้จะไม่กอบกู้สถานการณ์ อย่างไรก็ตาม ไม่มีหลักฐานว่าพวกเขามาที่นี่เพื่อปล้นผู้คน ดังนั้นกาวจึงตั้งใจทำตัวผ่อนคลายมากขึ้น ทำให้ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งหมดไม่ใช่คนแปลกหน้าของกันและกัน โดยหวังว่าจะทำให้ฝูงชนเชื่อว่านี่เป็นเพียง เล่นตลกระหว่างเพื่อน
สิ่งนี้ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าค่อนข้างได้ผลเนื่องจากสีหน้าของผู้เล่นบางคนดูสดใสขึ้นอย่างเห็นได้ชัด โดยบางคนถึงกับหัวเราะคิกคักไปด้วย ในที่สุด น้ำเสียงเยือกเย็นของนายน้อยฮันก็ตัดผ่านฝูงชนอีกครั้ง “ในเมื่อเจ้าไม่ได้มาที่นี่เพื่อปล้นคน เหตุใดจึงสำคัญว่าใครจะเอาอุปกรณ์ของพวกเขาไปหรือไม่”
Flame Singed Clothes และ Glue อยู่ในความงุนงง แม้ว่าพวกเขาจะร้องโหยหวนอยู่ในใจว่าถูกหลอก
แน่นอนว่าหากนี่ไม่ใช่การพยายามปล้นและหากพวกเขาเป็นเพื่อนกันจริงๆ แกล้งกัน ทั้งคู่ไม่ควรวู่วามถึงขั้นต้องอธิบายอะไรกับฝูงชน ใครๆ ก็คงมองว่ามันเป็นเรื่องตลกเมื่อพวกเขาไม่ได้อุปกรณ์กลับคืนมาหลังจากถูกหลอกแบบนี้ ทำไมมันถึงเป็นเรื่องของพวกเขาหากผู้เล่นเหล่านี้หยิบอุปกรณ์ของพวกเขาขึ้นมาหรือไม่? มีเพียงโจรตัวจริงเท่านั้นที่จะรู้สึกประหม่าจนพยายามอธิบายตัวเองกับคนรอบข้างเพื่อป้องกันไม่ให้ตัวตนของพวกเขาถูกเปิดเผยหรือรู้สึกประหม่าเมื่อผู้คนหยุดรับอุปกรณ์จาก NPC ที่แจกจ่าย ชายทั้งสองตกหลุมพรางที่นายน้อยฮันวางไว้อย่างสมบูรณ์ และความพยายามของพวกเขาในการสร้างความมั่นใจให้กับฝูงชนกลายเป็นคำอธิบายที่ดีที่สุด วิธีการแกล้งเป็นเพื่อนกับ Young Master Han ของ Glue ค่อนข้างเป็นวิธีแก้ปัญหาที่ดี แต่น่าเสียดายที่เขาใช้มันช้าเกินไป ฝูงชนได้เห็นสัญญาณเตือนและความตื่นตระหนกเมื่อถูกเปิดเผย
ผู้เล่นหลายคนเข้าคิวอย่างเป็นระเบียบเพื่อรับสินค้าของตนเริ่มถอยห่าง และนี่เป็นหนึ่งในกรณีที่ผู้เล่นคนเดียวเป็นผู้นำเพื่อให้คนอื่นๆ ทำตามอย่างสุ่มสี่สุ่มห้า ทุกคนเริ่มพูดคุยเรื่องนี้กัน และผู้เล่นที่ช้ากว่าก็รับฟังเหตุผลของผู้เล่นที่มีไหวพริบมากกว่า ในไม่ช้า ผู้เล่นเกือบครึ่งที่เข้าคิวก็จากไป และผู้เล่นบางคนไม่ได้อยู่ต่อเพราะพวกเขาไม่เชื่อในเรื่องนี้ แต่พวกเขารู้ว่าสิ่งที่พวกเขาหยิบขึ้นมานั้นไม่มีอะไรพิเศษ และถ้าสองคนนี้เลือกพวกเขาเป็นเป้าหมายสำหรับของราคาถูก มันก็จะเป็นการดูถูกอาชีพของพวกเขาในฐานะโจร
ข่าวของโจรสองคนที่กำลังค้นหาเป้าหมายแพร่กระจายอย่างรวดเร็วไปทั่ว Auction House และในไม่ช้า ชายทั้งสองพบว่าตัวเองถูกห้อมล้อมด้วยกลุ่มผู้เล่นที่โกรธแค้น แม้ว่าทั้งสองคนจะถูกใส่ร้าย แต่ความจริงก็คือพวกเขาแทบจะไม่สามารถให้คำอธิบายที่น่าเชื่อถือในการป้องกันได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาเป็นโจรอย่างแท้จริง หากไม่ใช่เพราะพวกเขาอยู่ในเขตปลอดภัย ซึ่งป้องกันผู้เล่นจากการสัมผัสทางร่างกายในรูปแบบใดๆ ก็ตาม มีความเป็นไปได้สูงที่พวกเขาจะตายภายใต้การแตกตื่น
นายน้อย Han ผู้ซึ่งกำลังมองดูความโกรธที่พลุ่งพล่านของฝูงชนอย่างสบายใจจากภายนอกวงล้อม กล่าวกับ Brother Assist และ War Without Wounds ที่ยืนอยู่ข้างๆ เขา “เราคงปล่อยให้พวกมันหนีไปง่ายๆ ไม่ได้ใช่ไหม”
“อ๊ะ ใช่ ใช่ ใช่!” ทั้งสองปาดเหงื่อที่หน้าผาก ตอนนี้พวกเขาเพิ่งตระหนักว่าพวกเขาโชคดีแค่ไหนที่ได้อยู่ในกลุ่มทหารรับจ้างเดียวกันกับนายน้อยฮัน อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่ต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่ชั่วร้ายเช่นนี้ สิ่งที่เขาเพิ่งทำสำเร็จ ซึ่งก็คือการเปิดโปงเสื้อผ้า Flame Singed และตัวตนอันคลุมเครือของ Glue ต่อคนทั่วไป ในทางทฤษฎีนั้นเรียบง่ายและตรงไปตรงมา แต่ความยากอยู่ที่การที่เขาโน้มน้าวให้ฝูงชนเข้าข้างเขา ยุยงให้พวกเขาคลั่งไคล้ จากนั้นจึงดำเนินการต่อ เพื่อระดมคนทั้งสอง
กาวและชุดที่ร้องด้วยไฟลุกโชนอย่างน่าสมเพชพร้อมกับน้ำลายที่ไม่รู้จบจากคนรอบข้างขณะที่พวกเขารายงานว่าเกิดอะไรขึ้นกับ Southern Lone Blade
“อา นั่นประมาทเกินไปสำหรับฉัน!” Southern Lone Blade ตบต้นขาของเขาอย่างโหดเหี้ยม เหตุการณ์นี้จะทำให้พวกเขากลายเป็นตัวตลกในแวดวงของพวกเขา สำหรับมืออาชีพในสายงานที่น่าประณามเช่นการขโมยของ พวกเขาไม่ล่อลวงชะตากรรมด้วยการร่วมชายคาเดียวกันกับผู้ที่รู้ตัวตนที่แท้จริงของพวกเขาและตั้งค่าการเฝ้าระวังอย่างใจเย็นเพื่อเปิดเผยต่อสาธารณะ?
ไม่มีที่ไหนให้หลบซ่อนเหมือนใน Auction House ดังนั้นการเฝ้าดูผู้เล่นเก็บอุปกรณ์ของพวกเขาอย่างโจ่งแจ้งจึงมีความเสี่ยงพอสมควร และตอนนี้พวกเขามีคนที่รู้ตัวตนของพวกเขาในอาคารเดียวกัน พวกเขาไม่ได้ตระหนักถึงอันตรายที่พวกเขาอยู่ นิ่ง. ไอ้เหี้ย ไอ้เหี้ย ไอ้เหี้ย! Southern Lone Blade ตบตัวเองอีกสองครั้ง เพราะเขารู้ว่านี่เป็นการตัดสินที่ผิดพลาดในส่วนของเขาในฐานะผู้นำ
"วิ่ง!" Southern Lone Blade สั่งชายทั้งสอง แม้แต่คนที่แทบจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก็สามารถบอกได้ว่าไม่มีใครสามารถเฝ้าระวังต่อไปได้อีกต่อไป การไปที่ทางเข้าด้านหน้าจะส่งผลให้พวกเขาเสียชีวิตอย่างแน่นอน และไม่มีการรับประกันว่า Southern Lone Blade และคนอื่น ๆ จะสามารถระงับความโกรธของผู้คนจำนวนมากได้แม้ว่าพวกเขาจะมาช่วยพวกเขา น้อยกว่ามากเมื่อแก๊งค์ของ Gu Fei ยังคงอยู่รอบ ๆ
โชคดีที่พวกเขาเตรียมวิธีการหลบหนีไว้นานแล้ว และแม้แต่กาวเองที่ให้คำแนะนำนี้แก่พวกเขา
สัญลักษณ์ของ Windchaser หลังจากติดต่อกับ Ye Xiaowu แล้ว Glue ก็ได้รู้ถึงการมีอยู่ของไอเท็มนี้ รวมถึงวิธีการได้รับมัน และทักษะ Teleportation ของมันมีประสิทธิภาพเพียงใดเมื่อใช้เป็นเครื่องมือหลบหนี อย่างไรก็ตาม แม้ว่า Southern Lone Blade และคนของเขาล้วนเป็นนักขโมยของ แต่การมีอยู่อย่างต่ำต้อยของพวกเขาหมายความว่าพวกเขาแทบจะไม่มีส่วนร่วมในการ PKing นอกเหนือไปจากงานที่ได้รับมอบหมาย ในขณะที่พวกเขาได้สัมผัสกับ 'ภารกิจค่าหัว' แต่ก็ไม่มีใครสะสม 'ภารกิจค่าหัว' ที่จำเป็นครบ 100 ภารกิจ อย่างไรก็ตาม ตอนนี้พวกเขามีจุดประสงค์ในการทำเช่นนั้น ใช้เวลาเพียงทั้งวันทั้งคืนในการทำงานหนักเพื่อรับมือกับสองสิ่งนี้ จากนั้นพวกเขาก็ส่งมอบเสื้อผ้าและกาวของ Flame Singed
เดิมที Southern Lone Blade สันนิษฐานว่าจะมีการซุ่มโจมตีรอพวกเขาอยู่นอกร้านประมูล ดังนั้นอาจไม่มีโอกาสที่ผู้เล่นสองคนนี้จะเฝ้าดูสถานที่เพื่อหลบหนีอย่างปลอดภัย ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาจึงคิดที่จะใช้ ทักษะการเทเลพอร์ตของ Windchaser's Emblem เป็นการหลบหนีในทันที
แน่นอนว่า Flame Singed Clothes and Glue รู้ว่าไม่เหลือจุดใดแล้วที่นี่ และทันทีที่พวกเขาเห็นคำสั่งของ Southern Lone Blade พวกเขาก็เคาะสัญลักษณ์ของตนและหายไปในแสงสีขาววาบ การเทเลพอร์ตนี้ถือเป็นความสามารถของระบบและไม่ใช่ทักษะที่ตัวละครใดมี ดังนั้นพวกมันจึงใช้งานได้แม้ในโซนปลอดภัยที่ทักษะใดๆ และทั้งหมดถูกจำกัดไม่ให้ใช้ นี่เป็นสิ่งที่ทีมของ Southern Lone Blade ได้ทดสอบแล้ว
"อืม? พวกเขาอยู่ที่ไหน?" ทันทีที่กลุ่มผู้เล่นที่กำลังรุมล้อมอย่างสนุกสนานเห็นโจรทั้งสองหายไปจากสายตา ความสงสัยก็เต็มหัวใจของพวกเขาขณะที่พวกเขากระจัดกระจายอย่างลังเล อนิจจา เมื่อไม่มีใครพบชายทั้งสอง เงายังคงอยู่ในใจของทุกคน ทุกคนต่างมองหน้ากัน ต่างก็พบว่าคนอื่นๆ สงสัยยกเว้นตัวเอง ในช่วงเวลานั้น นอกจากสินค้าสะสมซึ่งถือว่าไม่มีค่าอะไรแล้ว ยังไม่มีใครมาเอาอุปกรณ์ของพวกเขาไป
Brother Assist สามารถบอกได้อย่างรวดเร็วว่านี่ยังอยู่ในการคำนวณของนายน้อย Han อาจไม่มีผลกระทบในระยะยาวเมื่อความรู้เกี่ยวกับเหตุการณ์นี้แพร่กระจายออกไป แต่ผู้ที่อยู่ในร้านประมูลจะต้องระมัดระวังมากขึ้นในอนาคตอันใกล้นี้ สำหรับผู้ซื้อ Utopian Magic Staff ไม่มีทางที่เขาหรือเธอจะไม่สามารถเรียกคืนมันได้ แต่พวกเขาจะต้องระมัดระวังเมื่อทำเช่นนั้น ซึ่งจะเพิ่มความยากลำบากโดยธรรมชาติที่ทีม Southern Lone Blade จะต้องเผชิญในการดำเนินการของพวกเขา การมอบหมาย.
"เวลาที่จะไป!" เมื่อสังเกตเห็นว่ามีผู้เล่นไม่กี่คนที่ส่งความสงสัยมาที่เขาในตอนนี้ นายน้อยฮันรีบสั่งให้ Brother Assist และ War Without Wounds ออกไป จิตใจของมนุษย์เป็นสิ่งที่น่ากลัวอย่างแท้จริง และจะต้องมีผู้คนจำนวนมากที่สงสัยว่านายน้อยฮันและคนอื่นๆ สมรู้ร่วมคิดในแผนการอันซับซ้อนเช่นนี้กับผู้เล่นสองคนก่อนหน้านี้
—————————————
ในแสงวาบสีขาว Flame Singed Clothes และ Glue ก็พบว่าตัวเองอยู่ในห้องโถงมอบหมายเงินรางวัลของเมือง Baishi ด้วยใบหน้าที่โกรธเกรี้ยวที่พวกเขาเผชิญกับช่วงเวลาก่อนที่จะจากไป พวกเขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกโดยไม่ตั้งใจ แม้ว่าพวกเขาจะคิดว่าตราสัญลักษณ์ของ Windchaser สมบัติคืออะไร ทั้งสองเลือก "ภารกิจค่าหัว" ระหว่างทางและคิดว่า เนื่องจากพวกเขาไม่มีอะไรทำในตอนนี้ พวกเขาจึงทำค่าหัวให้สำเร็จก่อนเพื่อรักษาความสามารถในการเคลื่อนย้ายของตราสัญลักษณ์
“เป้าหมายของคุณอยู่ที่ไหน” ทั้งสองแลกเปลี่ยนหมายเลขซีเรียลของค่าหัวและพิกัดที่สอดคล้องกัน
“ไม่ใกล้จริงๆ อืม. มาทำของคุณก่อน!” แนะนำกาว พวกเขาทำภารกิจค่าหัวสำเร็จเป็นกลุ่มตลอดทั้งคืน เนื่องจากการทำภารกิจค่าหัวคนเดียวมีความเสี่ยงมากเกินไป
ทั้งสองกำลังคุยกันเมื่อพวกเขาเปิดประตูเพื่อออกจากห้องมอบหมายค่าหัว ทันใดนั้นพวกเขาก็เห็นผู้เล่นสองคนยืนพิงประตูคู่นอนอาบแดดขณะที่พวกเขาคุยกัน พวกเขาแค่เหลือบมองไปเฉยๆ แต่การมองเพียงครั้งเดียวก็ทำให้เสื้อผ้ากาวและเปลวเพลิงกลายเป็นหินในทันที ทั้งคู่อยากจะหันหางแล้ววิ่ง แต่เท้าของพวกเขากลับรู้สึกราวกับถูกตรึงไว้กับพื้นเพราะไม่สามารถขยับเขยื้อนได้
ชายสองคนที่กำลังคุยกันอยู่ก็สังเกตเห็นทั้งสองคนทันทีที่พวกเขาออกจากอาคาร และหมัดและเตะเพียงครั้งเดียวก็ลอยมาโดยไม่พูดอะไรอีก เสื้อผ้าและกาวของ Flame Singed ตกลงสู่พื้นข้างบันไดหินนอกประตูในวินาทีต่อมา
ชายคนหนึ่งคว้ามือนักขโมยสองคนไว้ ในขณะที่อีกคนโผล่หัวไปหลังประตูเพื่อดูอย่างรวดเร็วก่อนจะจ้องมองไปที่ชายสองคนพร้อมกับถอนหายใจด้วยความเสียใจ “ทำไมมากันแค่สองคน? คนอื่นอยู่ที่ไหน?”
กาวและชุดที่ร้องด้วยเปลวไฟรู้สึกเหมือนจะร้องไห้ แต่น้ำตาก็ไม่ไหลออกมา พวกเขาไม่พูดอะไรสักคำแม้ว่าพวกเขาจะถูกทุบตีจนเกือบถึงชีวิตก็ตาม
“พวกคุณได้เรียนรู้วิธีใช้ Windchaser's Emblem แล้ว ฉันเข้าใจแล้ว ดูเหมือนว่าพวกคุณก็ก้าวหน้าไปตามกาลเวลาเช่นกัน! พวกคุณเรียนรู้จากการเฝ้าดูฉันหรือเปล่า? พวกเจ้าไม่ควรใช้สมองเพื่อตระหนักว่าในเมื่อข้ารู้วิธีใช้มันแล้ว เหตุใดข้าจึงปล่อยให้พวกเจ้าใช้วิธีนี้เพื่อหลบหนี” Gu Fei นั่งยอง ๆ ต่อหน้าชายสองคนขณะที่เขาบรรยาย
“หายใจทิ้งทำไม? เพียงแค่ฆ่าพวกเขาแล้ว” Eternal Dominion เป็นคนใจร้อนเล็กน้อย เขากำลังปรึกษากับ Gu Fei เกี่ยวกับปัญหาที่เขาเผชิญอยู่ เมื่อทั้งสองปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาขัดจังหวะ เขายังคงรอฟังคำตอบอยู่!
"ทำมัน!" Gu Fei โบกมือและยืนขึ้น
Eternal Dominion กระทืบชายสองคนและฆ่าพวกเขาด้วยการโจมตีอย่างรวดเร็ว เขาก้าวข้ามศพของพวกเขาซึ่งกลายเป็นแสงสีขาวแล้วพูดว่า “ไปต่อ”