ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
หลังจากประสบกับการต่อสู้แบบสวนกลับหลายครั้ง ประสาทสัมผัสของ Vast Lushness ได้รับการฝึกฝนจนถึงจุดที่ทำให้เธอตระหนักได้อย่างรวดเร็วถึงการเปลี่ยนแปลงของคนรอบข้าง ในขณะเดียวกัน Svelte Dancer กำลังพูดด้วยความเย่อหยิ่งในระดับที่เข้ากับ Young Master Han ที่ไม่สนใจใครฟัง ดังนั้นเธอจึงไม่ได้สังเกตว่าเกิดอะไรขึ้น เธอยังคงจ้องมองไปยังผู้เล่นที่เข้าคิวอย่างตั้งใจซึ่งตอนนี้ลังเลที่จะรับสินค้าของตน และตะโกนใส่ผู้ที่จ้องมองพวกเขาอย่างจับจ้อง “มาหาอะไรที่นี่! คุณไม่เคยเห็นความงามมาก่อนเหรอ? ดำเนินการต่อด้วยการดึงข้อมูลของคุณ”
เมื่อคำพูดเหล่านั้นออกจากปากของเธอ Vast Lushness ก็ลากเธอออกไปที่ประตูทันที พวกเขาเป็นผู้หญิงสองคน ดังนั้นผู้เล่นส่วนใหญ่จะช่วยเหลือพวกเขามากกว่าโดยสัญชาตญาณ พวกเขาไม่มีใครต้องการที่จะดำเนินการใด ๆ ก่อนที่พวกเขาจะรู้ชัดเจนว่าเจตนาของผู้หญิงคืออะไร สวมเสื้อผ้ากาวและเปลวเพลิงไว้ในรองเท้า พวกมันจะถูกรุมล้อมเป็นเวลานานและถูกปกคลุมด้วยน้ำลาย
“เรากำลังวิ่งเพื่ออะไร” Svelte Dancer ยังไม่ตระหนักว่ามีอะไรผิดปกติขณะที่พวกเขาออกจากโรงประมูล
“เสียงของคุณดังเกินไป คนที่นั่นคิดว่าเราสองคนกำลังหาทางปล้นใครบางคน” Vast Lushness อธิบาย
“ใครกล้า!” Svelte Dancer มีแขนท่อนบนของเธอ จ้องอย่างคุกคามเมื่อเธอหันกลับมา สายตาของผู้คนมากกว่าครึ่งยังคงติดตามหญิงสาวทั้งสอง ดังนั้น Svelte Dancer จึงจับความสงสัยที่งุนงงในดวงตาของพวกเขาได้
“เราจะไปตามแผนของคุณและรอการตอบกลับของพวกเขา” ความเขียวชอุ่มอันกว้างใหญ่ไม่ปรารถนาให้เกิดปัญหามากกว่านี้ ดังนั้นเธอจึงรีบดึง Svelte Dancer ให้ออกไป
———————————————————
Southern Lone Blade สูญเสียการนับจำนวนคืนที่เขานอนไม่หลับไปแล้ว นับตั้งแต่ที่เขาเริ่มโจมตีใน Parallel World Southern Lone Blade ก็ได้เพิ่มเวลาเล่นเกมของเขาด้วยการนอนค้างคืน เมื่อเทียบกับผู้เล่นคนอื่นๆ ชั่วโมงที่เขาใช้ออนไลน์นั้นยาวนานกว่ามาก วันนี้เป็นครั้งแรกที่เขานอนเหมือนคนปกติ แต่ลงเอยด้วยการพลิกตัวไปมาบนเตียง ไม่สามารถหลับได้ชั่วพริบตา
เขาประสบปัญหากับงานที่ได้รับมอบหมาย และธุรกิจของเขาก็ติดขัด นี่เป็นปัญหาที่ Southern Lone Blade และสหายของเขาพัวพันอยู่ในขณะนี้ ไม่มีใครอยู่ในอารมณ์ที่จะบอกลาก่อนที่พวกเขาจะออฟไลน์ในวันนี้ ซึ่งเป็นเพียงการแสดงให้เห็นว่าขวัญกำลังใจของพวกเขาอยู่ที่หลุมพรางอย่างแท้จริง
“หนึ่งไม้เท้าวิเศษ สองไม้เท้าวิเศษ…” หัวใจและความคิดของ Southern Lone Blade เสกภาพไม้เท้าวิเศษราวกับว่าเขากำลังนับแกะ ไปถึงหนึ่งพันตัวก่อนที่เขาจะหลับไปในที่สุด
————————————————
ทีมงานที่เหลือของเขาก็ออนไลน์เช่นกันเมื่อเขาเข้าสู่ระบบ Parallel World ในวันถัดไป ทุกคนแลกเปลี่ยนคำทักทายและพูดอะไรต่อ วันนี้ไม่มีใครถามว่ามีอะไรอยู่ในหนังสือ ราวกับว่าทุกคนกำลังเดินบนเปลือกไข่
Southern Lone Blade ไม่มีอะไรจะพูดในตอนนี้เช่นกัน ดังนั้นเขาจึงไปที่กล่องจดหมายตามปกติ เขามักจะเช็คเมลทุกวันในเกม เพราะไม่มีทางที่เขาจะออนไลน์ได้ตลอด 24 ชั่วโมงในหนึ่งวัน มักจะมีธุรกิจเข้ามาในขณะที่เขาไม่ได้ออนไลน์
อย่างไรก็ตาม การตรวจสอบจดหมายทุกวันไม่ได้หมายความว่าจะมีธุรกิจใหม่ทุกวัน จดหมายสองสามฉบับที่เขามองผ่านล้วนไร้ความหมาย เมื่อเขาอ่านจดหมายจาก Svelte Dancer เขาก็ตกใจมาก เขาตรวจสอบจดหมายซ้ำห้าครั้ง
หากเป็นก่อนหน้านี้ การได้รับโอกาสในการทำธุรกิจกับผู้เล่นที่จ่ายเพื่อชนะอันดับหนึ่งของชุมชน MMO จะต้องเป็นการเฉลิมฉลองให้กับแก๊งของ Southern Lone Blade ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่อยากเป็นศัตรูกับ Svelte Dancer ใน ที่แรก ผู้เล่นส่วนใหญ่ที่จะทำธุรกิจกับพวกเขาคือผู้เล่นที่จ่ายเงินเพื่อชนะ และ Svelte Dancer ถือเป็นลูกค้าในฝันของพวกเขา
ตอนนี้ Southern Lone Blade ทำได้เพียงแค่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะจดหมายมาช้าเกินไป ด้วยความสัมพันธ์ระหว่าง Svelte Dancer กับพวกเขา มีเพียงข้อสรุปเดียวที่เขาสามารถสรุปได้จากจดหมายฉบับนี้ มันเป็นกับดัก. เป็นอีกกับดักหนึ่งที่จะสูบพวกมันออกไป
Southern Lone Blade กำลังจะลบจดหมายทันทีเมื่อเขาหยุดตัวเองกะทันหัน นี่เป็นกับดัก แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาจะทำอะไรเพื่อใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้ไม่ได้...
ด้วยความคิดนั้น Southern Lone Blade จึงรีบโทรหาคนอื่นๆ เพื่อประชุมเพื่อถ่ายทอดรายละเอียดเกี่ยวกับจดหมายของ Svelte Dancer ให้พวกเขาฟัง
ทุกคนเงียบขณะที่อีกหกคนก็ตะลึงพอๆ กัน หลังจากได้ยินข่าวนี้ ทุกคนก็ไม่แสดงสีหน้าและไม่ส่งเสียงใดๆ เห็นได้ชัดว่าจดหมายฉบับนี้ไม่ได้กระตุ้นความคิดใด ๆ ในตัวพวกเขา
Southern Lone Blade ถอนหายใจและทำได้เพียงเปล่งเสียงออกมา “จดหมายฉบับนี้เป็นกับดัก แต่เราสามารถใช้มันได้”
ทั้งหกจ้องไปที่ Southern Lone Blade อย่างไร้วิญญาณ
“เท่าที่ฉันเห็น พวกเขาตั้งใจที่จะโกหกเรา ฉกไม้เท้าเวทมนตร์แห่งยูโทเปียไปจากเรา แล้วก็จัดการเรา – ฆ่านกสองตัวด้วยหินก้อนเดียว – แต่เรากลับสามารถพลิกกับดักนี้กลับมาที่พวกมันได้ ,” Southern Lone Blade กล่าวต่อ
ยังคงไม่มีการตอบสนอง เขาไม่สามารถปล่อยให้ความเฉยเมยนี้ดำเนินต่อไปได้อย่างต่อเนื่อง ดังนั้นเขาจึงกวาดสายตามองทั้งหกคนแล้วถามว่า “พวกคุณมีอะไรอยากจะพูดไหม”
“บิ๊กเซาท์ คุณยังไม่ยอมแพ้ใช่ไหม” Flame Singed Clothes ซึ่งถูกโจมตีหนักที่สุดก็พูดขึ้นก่อน
"ยอมแพ้? พวกคุณต้องการยอมแพ้หรือไม่” Southern Lone Blade หันกลับมามองคนอื่นๆ
ไม่มีใครพูดอะไรสักคำ แต่เขาสามารถอ่านสีหน้าของพวกเขาได้ พวกเขาไม่ต้องการที่จะยอมแพ้ แต่พวกเขาไม่มีความมั่นใจและไม่เต็มใจที่จะลงมือทำ
อันที่จริง Southern Lone Blade ก็อยู่ในเรือลำเดียวกันเช่นกัน จากเวลาที่เขานับไม้เท้าวิเศษเพื่อกล่อมตัวเองให้หลับเมื่อคืนนี้จนถึงเวลาที่เขาเห็นจดหมายฉบับนี้ เขาก็อยู่ในสภาพที่สงสัยเช่นเดียวกัน ไม่มีความมั่นใจในตนเองใดๆ จนกระทั่งหัวใจของเขาถูกจุดประกายด้วยเปลวไฟแห่งความหวังในรูปของจดหมาย
“แม้ว่าเราจะยอมแพ้ แต่ก็ยังไม่สิ้นสุดในตอนนี้” Southern Lone Blade โบกจดหมายให้ทั้งหกคน
“จดหมายจะส่งผลอย่างไร?” แน่นอนว่าชายทั้งหกคนไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้
“อย่างที่ฉันบอก พวกเขาต้องการยืมความสามารถของเราเพื่อขอรับไม้เท้าเวทมนตร์ ดังนั้นพวกเขาจะไม่สร้างปัญหาให้เราอีกในขณะที่เรายังคงพยายามดึงมันกลับมา เราควรใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้เพื่อดูว่าสิ่งต่าง ๆ จะเปลี่ยนไปอย่างไรหลังจากที่เราได้ไม้เท้าเวทมนตร์มา” Southern Lone Blade กล่าว
"คุณแน่ใจไหม? บางทีสิ่งที่พวกเขาต้องการก็คือให้เราเปิดเผยที่อยู่ของเราอีกครั้ง” Blackwater รับจดหมายจาก Southern Lone Blade โดยหวังว่าจะได้อ่านมากกว่านี้ แต่ก็ต้องผิดหวังกับสิ่งที่เขาเห็น Southern Lone Blade ได้อธิบายถึงสถานการณ์ที่ค่อนข้างซับซ้อน แต่จริงๆแล้วมีคำไม่กี่คำในจดหมาย 'ฉันเสนอราคาสองเท่า ฉันต้องการไม้เท้าวิเศษ' ลงนามโดย Svelte Dancer
จดหมายถูกส่งต่อไปยังคนอื่นๆ และทุกคนก็มีความรู้สึกเดียวกัน การเป็นคนรวยนั้นวิเศษมาก แค่ดูว่าน้ำเสียงของจดหมายนั้นยากเย็นเพียงใด! ทุกคนอดไม่ได้ที่จะนึกถึงความยากลำบากในการทำธุรกิจกับ Silver Moon – การต่อรองราคาและทุกแง่มุมของงานที่ได้รับมอบหมายก่อนที่จะทำข้อตกลง ในทางตรงกันข้าม พวกเขาไม่สามารถเข้าถึงลูกค้าพิเศษอย่าง Svelte Dancer ได้ แต่เนื่องจากภารกิจของ Silver Moon ทำให้เธอกลายเป็นศัตรู โชคชะตาชอบแกล้งผู้ชายโง่ๆ
“ผู้หญิงอะไร!” พวกเขาทั้งหมดถอนหายใจด้วยความกลัว ผู้เล่นส่วนใหญ่จะดูถูกผู้เล่นที่จ่ายเงินเพื่อชนะ แต่ Southern Lone Blade และคนของเขาเป็นประเภทที่รักฝูงชนกลุ่มนี้
“แม้ว่าจะเป็นกรณีนี้ เรายังไม่สามารถยืนยันได้ว่าเธอตั้งใจที่จะจ้างเราให้ใช้บริการของเราจริง ๆ หรือไม่!” กาวเตือนคนอื่นๆ เมื่อพิจารณาจากตำแหน่งที่ขัดแย้งกันที่พวกเขามีต่อกันแล้ว พวกเขาคงจะไร้ปัญญาเกินไปหากเชื่อในจดหมายฉบับนี้ตามมูลค่าที่ตราไว้ และนี่จะเป็นธุรกรรมง่ายๆ
Southern Lone Blade พยักหน้าเห็นด้วย “นั่นคือเหตุผลที่เรายังคงต้องเตรียมการที่จำเป็น”
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงหันไปพูดกับกาวและเฟลมซิงด์อาภรณ์ “มันเป็นความผิดพลาดของฉันเมื่อวานนี้ ฉันควรใช้ความระมัดระวังสำหรับความเป็นไปได้ที่พวกเขาตั้งค่ายพักแรมที่ Bounty Assignment Hall ท้ายที่สุด พวกเขายังเข้าใจวิธีการทำงานของ Windchaser's Emblem”
Southern Lone Blade ยอมรับความผิดพลาดของเขาด้วยความหวังที่จะยกระดับขวัญกำลังใจของทหารด้วยการบอกให้พวกเขารู้ว่าสาเหตุที่พวกเขาถูกซ้อมจนล่าถอยนั้นไม่ใช่เพราะความน่าเกรงขามของศัตรู แต่เป็นเพราะพวกเขาทำผิดพลาด กล่าวอีกนัยหนึ่ง เขาบอกเป็นนัยว่าพวกเขาจะประสบความสำเร็จหากไม่มีการกำกับดูแลที่เลวร้ายเช่นนี้
“นั่นคือเหตุผลที่เราควรมอบหมายการเฝ้าระวังที่ Bounty Assignment Hall ก่อน” Southern Lone Blade กล่าว
"ฉันจะไป!" แบล็ควอเตอร์อาสา เนื่องจาก Gu Fei และ Eternal Dominion ปรากฏตัวในสถานที่นั้นพร้อมกัน ห้องโถงมอบหมายเงินรางวัลย่อมเป็นสถานที่ที่อันตรายที่สุดโดยธรรมชาติ ดังนั้น Blackwater ผู้ครอบครอง Stealth จึงรู้สึกว่าเขาเหมาะสมที่สุด
กาวถอนหายใจ เดิมที เขาจะเป็นตัวเลือกที่ปลอดภัยมากสำหรับบทบาทนี้ เนื่องจากเขามีความสามารถในการเฝ้าระวังจากระยะไกลไปยังเป้าหมาย น่าเสียดายที่ตอนนี้เขากลับมาที่ระดับ 39 แล้ว Eagle Eye ของเขาก็หายไป ดังนั้นเขาจึงไม่มีความสามารถในการเฝ้าดูจากระยะไกลอีกต่อไป
"เอาล่ะ. คุณไป!" Southern Lone Blade ได้รับการอนุมัติ
แบล็ควอเตอร์พยักหน้า “งั้นฉันจะไปแล้ว”
"ดูแล." ทุกคนรู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังส่งเขาเข้าไปในถ้ำเสือ ต่างอวยพรให้เขาเห็นสิ่งที่ดีที่สุดขณะที่พวกเขาเฝ้าดูเขาเดินไปตามมุมถนนและหายไปจากสายตา
“เราจะทำอะไรกันที่ Auction House? เรายังไม่รู้ว่ามีใครนำไม้เท้าวิเศษไปหรือไม่” กาวกล่าว
“คุณจะไปที่ร้านประมูล” Southern Lone Blade มองไปที่ Paddy Scent Pastures
"โอ้?" พูดตามเหตุผลแล้ว ใครๆ ก็ควรจะเฝ้าร้านประมูลได้ แต่ Southern Lone Blade ได้แยกเอา Paddy Scent Pastures ออกมา ราวกับว่ามันมีความหมายลึกซึ้งกว่านั้น
“ที่นั่นค่อนข้างซับซ้อนนิดหน่อย คุณอาจจะทำไม่ได้ถ้าคุณเฝ้าดูเหมือนที่ฉันกับ Singed ทำเมื่อวานนี้” ใจของกาวสั่นสะท้านเมื่อเขานึกถึงฉากที่ฝูงชนรุมล้อมพวกเขาและการแลบลิ้นอย่างบ้าคลั่งที่พวกเขาได้รับ
“แน่นอน เราจะไม่ทำแบบนั้น” Southern Lone Blade พยักหน้า เขาดึงม้วนกระดาษออกมาวางบนโต๊ะ เขียนหลายคำด้วยตัวอักษรหนาและตัวอักษรขนาดใหญ่ เขาหยิบกระดานไม้ออกมาแล้วยื่นมือไปที่กาว "กาว."
“เอ๊ะ?”
“ฉันขอให้คุณส่งกาวให้ฉัน” Southern Lone Blade ชี้แจง
กาวเช็ดเหงื่อและดึงขวดกาวออกมาจากกระเป๋ามิติแล้วยื่นให้เขา
Southern Lone Blade วางกระดาษลงบนกระดานไม้เพื่อสร้างป้ายแล้วผลักไปที่แขนของ Paddy Scent Pastures
Paddy Scent Pastures กอดป้ายขณะที่เขาเหงื่อออกมาก “ต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ”
เขียนด้วยตัวอักษรหนาขนาดใหญ่เจ็ดคำ: 'ต้องการซื้อไม้เท้าเวทมนตร์แห่งยูโทเปีย'
Southern Lone Blade พยักหน้า “ไม่น่าจะมีใครสงสัยคุณด้วยวิธีนี้”
ในที่สุด Paddy Scent Pastures ก็เข้าใจว่าทำไม Southern Lone Blade จึงมอบงานนี้ให้เขา นักบวชจะเข้ากันได้มากที่สุดกับการซื้อไม้เท้าเวทมนตร์ และในขณะที่ทีมของพวกเขามีนักบวชสองคน นักบวชไม้เขียวขจีอีกคนหนึ่งเป็นคนที่ซื่อสัตย์อย่างยิ่ง เขาเป็นคนประเภทที่ไม่ยอมแม้แต่จะปริปากแม้แต่คำเดียวเมื่อเผชิญกับการพายเรือ ดังนั้นสถานการณ์แบบนี้ที่เขาต้องดึงความสนใจของสาธารณชนจะเป็นชะตากรรมที่เจ็บปวดยิ่งกว่าความตาย Southern Lone Blade และคนอื่นๆ บางครั้งถึงกับสงสัยว่าทำไมคนซื่อสัตย์เช่นนี้ถึงลงเอยด้วยการทำอะไรที่เลวร้ายอย่างการลักขโมยกับพวกเขา
“รับตรา Windchaser และไปรับ 'ภารกิจรางวัล'; เราจะช่วยให้คุณเสร็จก่อนที่คุณจะไป” Southern Lone Blade กล่าว
"เข้าใจแล้ว!" ทุ่งหญ้ากลิ่นข้าวเปลือกพยักหน้า
“มีคำถามอะไรอีกไหม” Southern Lone Blade ถาม
“คลุมหน้าได้ไหมครับ”
"เลขที่. นั่นจะทำให้ผู้คนเกิดความสงสัยได้ง่าย” การปกปิดใบหน้าของเขาจะทำให้ผู้คนคิดว่าเขาไม่ดีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นจากเหตุการณ์ดังกล่าว อาจกล่าวได้ว่าการปกปิดใบหน้าของพวกเขานั้นจำเป็นจริง ๆ เช่นเดียวกับที่ใบหน้าของกาวและเฟลมซิงเต็ดไม่ได้ถูกปกปิดเมื่อคืนนี้
“ไม่มีคำถามอื่นแล้ว…” Paddy Scent Pastures คิดเพียงว่าเขาจะดูโง่เล็กน้อยเมื่อยกป้ายขึ้น ดังนั้นเขาจึงลังเลที่จะแสดงใบหน้าของเขาให้คนอื่นเห็นด้วยความอาย
“คุณจะไปร้านประมูลคนเดียว ส่วนคนอื่นๆ ก็ทำเหมือนเมื่อคืน จับตาดูจุดเกิดต่าง ๆ และตรวจสอบให้แน่ใจว่าอุปกรณ์ทั้งหมดของคุณอยู่ในระเบียบ” Southern Lone Blade สั่ง
ชายอีกสี่คนพยักหน้า
“ถ้าอย่างนั้น มาช่วย Paddy Scent Pastures ทำภารกิจค่าหัวก่อนที่เราจะเริ่มปฏิบัติการนี้” Southern Lone Blade ประกาศ
Paddy Scent Pastures ถอนหายใจขณะที่เขาใส่ป้ายลงในกระเป๋ามิติของเขา เขาหยิบกาวสัญลักษณ์ของ Windchaser ที่มอบให้เขาและติดตั้ง มุ่งหน้าไปยังห้องโถงมอบหมายค่าหัวเพื่อรับรางวัล
—————————————————
หลายชั่วโมงต่อมา ศิลปินการแสดงก็ปรากฏตัวขึ้นที่โรงประมูลของเมืองไป่ซี เป็นนักบวชที่ไร้อารมณ์และมีป้ายชูขึ้นเหนือหัวว่า: 'ต้องการซื้อคทาเวทมนตร์แห่งยูโทเปีย'