ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
Miles เห็นด้วยกับคำแนะนำนี้อย่างแน่นอน ใช่ไหม” Royal God Call เริ่มชุมนุมเพื่อผู้สนับสนุน แต่ทุกคนในปาร์ตี้มองไปทางซ้ายและขวาและถูกทิ้งให้อยู่เฉย “ไมล์สอยู่ไหน? เขาสามารถอยู่ต่อเพื่อดวลได้หรือไม่”
“เขาออกจากระบบเมื่อ Fleeting Smile และคนอื่นๆ ออฟไลน์” บราเดอร์ Assist ตอบ
“พวกเขาออกจากระบบพร้อมกัน? ทำไมพวกเขาถึงทำอย่างนั้น? Miles ได้ไป PK พวกเขาในชีวิตจริงได้ไหม” Royal God Call อุทานด้วยความตกใจ
ทุกคนมองมาที่เขา และบราเดอร์แอสซิสค่อยๆ อธิบายว่า “เป็นเพราะเป็นเวลาสิบเอ็ดโมงแล้ว นั่นคือเวลาที่ Miles จะออกจากระบบ”
Royal God Call หยุดชั่วคราว จากนั้นปากของเขาก็ขยับ แม้ว่าไม่รู้ว่าเขากำลังพึมพำอะไรอยู่ นายน้อยฮันมองไปที่ทุกคน ไม่มีใครพูดอะไรอีก ดังนั้นเขาจึงเพิกเฉยต่อทุกอย่างในขณะที่เขายังคงนำทีมกลับ
ทีมงานเจ็ดคนของ Southern Lone Blade สังเกตสมาชิกของ Young Master’s Elite เหล่านี้ด้วยความสนใจ ทุกคนรู้จักกันอย่างรวดเร็วในขณะที่เล่นเกมด้วยกัน และพวกเขาไม่ได้ถูกมองว่าเป็นคนแปลกหน้าอีกต่อไป แต่ Southern Lone Blade และคนอื่นๆ เริ่มตระหนักว่ากลุ่มทหารรับจ้างนี้ไม่ใช่ทีมที่กลมกลืนกัน พูดง่ายๆ สมาชิกทุกคนในกลุ่มนี้ต่างก็มีอาชีพที่แตกต่างกันไป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นายน้อยฮัน แผนการที่ชายผู้นี้คิดขึ้นมานั้นยอดเยี่ยมมาก แต่ก็ไม่เป็นที่พอใจนัก บวกกับความจริงที่ว่าชายคนนั้นเองก็ไม่เป็นที่ชื่นชอบเป็นพิเศษ ประกอบกับการเป็นหัวหน้าทหารรับจ้าง… ชายทั้งเจ็ดคนนี้เหงื่อออกมาก ไม่ว่าพวกเขาจะเห็นอย่างไร กลุ่มทหารรับจ้างนี้น่าจะถูกยุบไปนานแล้ว
จริงๆ แล้ว ทั้งเจ็ดพบว่าแผนของนายน้อยฮันค่อนข้างถูกปาก และรู้สึกว่าน่าเสียดายที่เขาไม่ใช่นักเล่นเกมมืออาชีพ การเสียเวลาไปกับการฆ่าฟันและการต่อสู้ทั้งหมดนี้ มันช่างหรูหราเกินไป! การทำเงินคือเส้นทางที่แท้จริงของราชา! นั่นคือสิ่งที่ชายทั้งเจ็ดเชื่ออย่างแท้จริง
กลุ่มนี้เดินต่อไปตามทางด้วยกัน และในไม่ช้าก็มองเห็นโรงเตี๊ยมอยู่ข้างหน้าพวกเขาตรงข้างถนน พวกเขาจะลงเอยที่ไหนอีกเมื่อนายน้อยฮันเป็นผู้นำ? ไม่มีใครประหลาดใจเลย ตามชายคนนั้นเข้าไปในโรงเตี๊ยม พวกเขาสั่งเครื่องดื่มจาก NPC อย่างกักขฬะ ไม่สามารถต่อสู้ได้ การดื่มหนึ่งหรือสองแก้วก็ถือเป็นการระบาย เดิมที Royal God Call ต้องการจะกลับไปจัดการกับศัตรู แต่เนื่องจาก Gu Fei ไม่ได้อยู่ใกล้ ๆ… Royal God Call ต้องการได้ข้อสรุปที่ตรงไปตรงมา แต่เขาสงสัยว่ามันจะเป็นอะไรก็ได้นอกจากตรงไปตรงมาหากไม่มี Gu Fei อยู่ มีโอกาสที่ดีที่เขาจะส่งตัวเองไปตาย ดังนั้นเขาจึงไม่อยากทำเช่นนั้น มันเป็นเพียงช่วงเวลาแห่งแรงกระตุ้นในส่วนของ Royal God Call และเขาไม่มีเจตนาที่จะทำตัวโง่เขลา
ด้วยผู้เล่น 12 คน พวกเขาเลือกโต๊ะที่ใหญ่ที่สุดในโรงเตี๊ยมและพยายามเบียดทุกคนเข้ามา รอยัลก็อดคอลมักจะไม่ดื่ม แต่วันนี้เขายังถือขวดอยู่ และมันก็เป็นขวดที่แพงที่สุด 200 เหรียญทองต่อขวด บูต ตอนนี้พวกเขาร่ำรวยแล้ว ไม่มีใครสนใจค่าใช้จ่ายที่ต่ำกว่าตัวเลขสี่หลักเลย อย่างไรก็ตาม ทีมของ Southern Lone Blade ยังคงถูกควบคุมเช่นเดิม การดื่มเหล้าของผู้เล่นทั่วไปมักจะเข้าร้านเหล้า และทั้งเจ็ดคนก็ดื่มเหล้าขวดเดียวกัน
กลุ่มเปิดขวดเทเครื่องดื่มและดื่ม ถึงกระนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรสักคำ และบรรยากาศที่หนักอึ้งก็อึดอัด Flame Singed Clothes มองไปทางซ้ายและขวา ดึงสำรับไพ่ออกมาแล้วถามว่า “มีใครสนใจไหม”
ทุกคนจ้องมองมาที่เขาอย่างว่างเปล่า รวมถึงสหายทั้งหกของเขาด้วย ชุด Flame Singed หดกลับและเก็บการ์ดของเขาลงในกระเป๋ามิติของเขา จากนั้นเขาก็ยกแก้วขึ้น “ดื่มกันเถอะ”
Flame Singed Clothes ยกแก้วของเขาขึ้นในอากาศเพื่อโชว์ และบางคนก็ยกแก้วขึ้นเช่นกัน เมื่อเขาผสมผสานสิ่งต่างๆ เข้าด้วยกันเล็กน้อย บรรยากาศก็ดูเหมือนจะบรรเทาลงบ้าง แม้ว่าสมาชิกของ Young Master’s Elite จะยังเงียบอยู่ก็ตาม Southern Lone Blade มองไปรอบ ๆ ทำอะไรไม่ถูก ดังนั้นสิ่งที่เขาทำได้คือกลิ้งลูกบอล “แล้วเราจะทำอย่างไรต่อไป”
Southern Lone Blade แข็งค้างทันทีที่เขาถามคำถามเสร็จ และสายตาของเขายังคงจับจ้องไปข้างหน้า ทุกคนสังเกตเห็นสิ่งนี้และหันศีรษะไปในทิศทางที่เขามอง จากนั้นพวกเขาก็ดึงอาวุธออกมา ราวกับกำลังเสี่ยงโชคกับตัวซวย
“ เอามือของคุณสุภาพบุรุษ ตอนนี้ฉันอยู่ข้างคุณแล้ว” คนผู้นี้รีบผายมือเปล่าออกด้านหน้าหน้าอกเพื่อแสดงว่าตนไม่มีอาวุธ
"อะไร?" ทุกคนขมวดคิ้วขณะที่พวกเขามองไปที่ชายคนนี้ ไม่มีรอยยิ้ม ทุกคนไม่คิดว่าคนๆ นี้จะปรากฏตัวอย่างฉับพลันเหมือนเขา ตามสิ่งที่นายน้อยได้เรียนรู้จาก Dusky Cloud No Smile หายตัวไปพร้อมกับ Silver Moon เมื่อ Fleeting Smile ขึ้นไปช่วย ดังนั้นทุกคนจึงคิดว่าเขาหลบหนีไปพร้อมกับทั้งสองคน Southern Lone Blade และคนอื่นๆ ได้ยืนยันข้อเท็จจริงนี้ในภายหลังหลังจากที่พวกเขาเข้าร่วมเวิร์กช็อป อย่างไรก็ตาม Southern Lone Blade และคนอื่น ๆ ไม่มีความคิดเกี่ยวกับสิ่งอื่นนอกเหนือจากนี้ รู้เพียงว่า Ye Xiaowu มีผู้เชี่ยวชาญมากมายอยู่เคียงข้างเขาหลังจากถูกอดีตทหารซุ่มโจมตีเมื่อเช้านี้ Southern Lone Blade ไม่เข้าใจว่าทำไม Ye Xiaowu ถึงเต็มใจที่จะใช้เหรียญทองจำนวนมากเพื่อจ้างเขาเพื่อขอความช่วยเหลือ ในเมื่อเขามีการสนับสนุนที่ทรงพลังรออยู่แล้ว
โต๊ะที่พวกเขานั่งอยู่ถูกเบียดด้วยผู้เล่นทั้งสิบสองคนแล้ว และเป็นไปไม่ได้ที่จะจัดที่ว่างสำหรับผู้เล่นอื่น น้อยลงมากเมื่อไม่มีใครตั้งใจหาพื้นที่ให้ No Smile เลื่อนเข้ามา No Smile ยืนอยู่ข้างโต๊ะ บางคนเงยหน้าขึ้นเพื่อจ้องมองชายคนนั้น ในขณะที่พวกเขาส่วนใหญ่ก้มหน้าต่ำและปฏิบัติต่อเขาเหมือนมองไม่เห็น ไม่มีอะไรมากไปกว่าการคิดในภายหลัง โนสไมล์ไม่ได้กระอักกระอ่วนเลยแม้แต่น้อย พูดอย่างเลี่ยงไม่ได้ “อืม… ก่อนหน้านี้ฉันเห็นพวกคุณสู้กับกลุ่มของฟลีตติ้งสไมล์”
"โอ้?" พวกเขาส่วนใหญ่เพิกเฉยต่อเขา และบรรดาผู้ที่ใส่ใจที่จะรับรู้ถึงการมีอยู่ของเขาก็ทำเช่นนั้นด้วยการส่งเสียงโวยวายแบบไม่ผูกมัดเท่านั้น
“ผู้ชายคนนั้นค่อนข้างเป็นอย่างอื่นจริงๆ สิ่งที่เขาคิดคือแก้ไขสิ่งนี้และแก้ไขสิ่งนั้น” โนสไมล์กล่าว
ทุกคนเงยหน้าขึ้นมองเขา โดยนายน้อยฮันหัวเราะอย่างสนุกสนาน “ด้วยคำพูดของคุณ คุณก็เป็นเป้าหมายของเขาในการแก้ไขเช่นกันใช่หรือไม่”
โนสไมล์มีสีหน้าลำบากใจมาก “แน่นอน ฉันไม่มีคุณสมบัติ แต่ดาบของราชาแห่งพระจันทร์สีเงินได้รับการแก้ไขโดยชายคนนั้นแล้ว”
"อะไร!" ทุกคนตกใจมาก นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้ยินเรื่องนี้
“เขาแก้ไขอย่างไร” ทุกคนรีบถามขึ้น
“ผู้ชายคนนั้นหลอกเราสองคนไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง และต่อมาก็หักหลังเราด้วยการโพสต์พิกัดของเราบนฟอรัม ผู้เล่นจำนวนมากวิ่งเข้ามาเพื่อตามล่าเรา และซิลเวอร์มูนถูกบังคับให้ซ่อนตัวในแพลตฟอร์มแลกเปลี่ยนการค้า เขาต้องการซื้อ Teleportation Scroll และออกไป แต่เมื่อเขาล็อกเอาต์เอาต์เอาต์อย่างจริงจังเพื่อรับหมายเลขบัตรเครดิต เขากลับมาพบว่า King’s Blade หายไปในกระบวนการนี้” No Smile บรรยาย
ทุกคนสงสัยเล็กน้อยเกี่ยวกับบัญชีนี้ขณะที่ No Smile พูดต่อ “Thousand Miles Drunk ก็อยู่ที่นั่นเช่นกัน เขาไม่ได้บอกพวกคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้เหรอ?”
"ไม่เลย. นี่มันเมื่อไหร่กัน” ทุกคนถาม
"ฉันรู้! เป็นวันเปิดเวิร์คช็อปของเราอย่างเป็นทางการ!” พี่แอสก็โพล่งออกมา
ทุกคนหันมามองเขาซึ่งรีบอธิบายว่า “นักข่าว Dommumudou เขียนบทความเกี่ยวกับเรื่องนี้ รวมถึงบทสัมภาษณ์เรื่อง Thousand Miles Drunk ไม่มีใครอ่านเลยเหรอ?”
“ไมล์สสัมภาษณ์คู่นั้นเหรอ!” พระเจ้าโทรอุทาน
"ถูกตัอง!" พี่ช่วยตอบกลับ
“ฉันไม่เคยถูกสัมภาษณ์มาก่อนเลยด้วยซ้ำ…” Royal God Call พึมพำ ซึ่งเรียกเสียงหัวเราะจากทุกคนบนโต๊ะ พวกเขาทั้งหมดเป็นคนดังในชุมชน MMO ดังนั้นหลายคนจึงเคยได้รับการสัมภาษณ์เช่นนี้มาก่อน แต่ Royal God Call กลับไม่ได้รับอะไรเลย ความจริงที่ว่า Mage อันดับ 1 ที่ประกาศตัวเองว่าไม่เคยให้สัมภาษณ์กับนักข่าวเกมออนไลน์เลยเป็นสิ่งที่ Royal God Call คำนึงถึงมาโดยตลอด หากคิดว่าดาวรุ่ง Gu Fei จะถูกสัมภาษณ์โดย Dommumudou นักข่าวดูโอชื่อดัง ในขณะที่ Royal God Call ยังไม่มีประสบการณ์ตลอดอาชีพการเล่นเกมของเขา เด็กสารเลวคนนี้ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหดหู่ใจอีกครั้ง
“แต่ไม่มีการเอ่ยถึงดาบราชาของซิลเวอร์มูนที่หล่นลงมาเมื่อตาย มีเพียงการกล่าวถึงว่าเขาออกจากระบบอย่างกะทันหันหลังจากที่เขาติดอยู่ในแพลตฟอร์ม Trade Exchange” บราเดอร์ Assist กล่าวเสริม
โนสไมล์พยักหน้า “ใช่ นั่นคือสิ่งที่เขาบอกฉันหลังจากนั้น”
“แล้วตอนนี้ซิลเวอร์มูนอยู่ที่ไหน?” ทุกคนถาม
“เขาจะเลิกเล่นแล้ว…” ไม่มีรอยยิ้มตอบ
“อย่างนั้นเหรอ…” เมื่อทุกคนได้ยินข่าวนี้ พวกเขาก็รู้สึกสูญเสียเช่นกัน แม้จะขี้โกงเหมือนซิลเวอร์มูน เขาก็เป็นหนึ่งในคนที่ทุกคนสามารถกำจัดได้อย่างไร้ยางอาย และพวกเขาทั้งหมดจะรู้สึกมีความสุขหลังจากทำสิ่งที่ทำลงไปโดยแทบไม่รู้สึกเป็นภาระทางจิตใจเลย ทันใดนั้นเมื่อได้ยินว่าบุคคลนี้จะออกจากเกม ทุกคนก็รู้สึกราวกับว่าพวกเขาสูญเสียบางอย่างไปในทันที
“แปลกจริงๆ” บราเดอร์แอสซิสกล่าว “จากคำพูดของคุณ รอยยิ้มที่หายวับไปก็สูญเสียความพยายามและเวลาของเขาในการพาคุณสองคนออกจากเมือง Baishi เพียงเพื่อหาวิธีตั้งค่าพวกคุณสองสามวันต่อมา เขากำลังทำอะไร เขาใช้คุณสองคนทำอะไรหรือเปล่า”
“ไม่…” ไม่มีรอยยิ้มตอบ
“เดิมทีเขารวบรวมคุณสองคนมาอยู่ข้างเขาเพื่อพยายามเอาชนะ Thousand Miles Drunk ใช่ไหม” พี่แอสถาม
“ถูกต้อง” No Smile ตอบ เขาชำเลืองมองไปยังทีมของ Southern Lone Blade โดยไม่ได้ตั้งใจ เดิมอยู่ฝ่ายเดียวกัน
“ในท้ายที่สุด เขาไม่ได้ขอให้คุณทำอะไรเลย ไล่คุณออกจากกระทะที่เป็นที่เลื่องลือในกระบวนการก่อนที่จะโยนพวกคุณเข้าไปในกองไฟ ได้… ใครช่วยอธิบายเรื่องนี้ได้บ้าง” บราเดอร์ Assist รู้สึกสับสน เขาถามสิ่งนี้ในขณะที่เขาหันไปมองนายน้อย Han
นายน้อยฮันกำลังจิบเหล้าอยู่ เมื่อเขาเห็นว่า Brother Assist ตอบคำถามของเขาเสร็จแล้ว ในที่สุดเขาก็พูดขึ้น “ทำไมซิลเวอร์มูนถึงลงเอยด้วยการซ่อนตัวอยู่ในแพลตฟอร์มแลกเปลี่ยนการค้า? เขาไม่คิดว่าเขาจะออกจากระบบไม่ได้หากติดอยู่ที่นั่น?”
“ช่วยไม่ได้” No Smile ตอบ “เขาขาดความว่องไว ดังนั้นหากเขาไม่เลือกสถานที่ใกล้เคียงเพื่อซ่อนตัว เขาจะต้องถูกฆ่าตายอย่างแน่นอน และลงเอยในค่ายทหารอัศวินของเมืองและหวนนึกถึงวันที่ถูกขังอยู่ในนั้นเหมือนเมื่อก่อน นั่นก็ไม่ดีไปกว่าการไม่เล่นเกมเลย”
“การแลกเปลี่ยนการค้าอยู่ใกล้ตำแหน่งของคุณมากหรือเปล่า”
"ได้. ถนนอยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่ก้าว”
“แล้วหนีไปไหน”
“ฉัน… ก็… ฉันมีวิธีหนีที่แตกต่างออกไป” โนสไมล์คลำหาคำพูดของเขาอย่างคลุมเครือ เขาไม่มีหน้ายอมรับว่าเขามีส่วนรู้เห็นกับการตายของซิลเวอร์มูนเช่นกัน เพราะเขารู้ว่าคนกลุ่มหลังเป็นเป้าหมายที่โดดเด่นกว่าสำหรับสาธารณชนและสามารถดึงความสนใจส่วนใหญ่ออกไปได้
นายน้อยฮันไม่สนใจที่จะไล่ตามคำถามนี้ ทั้งที่ได้ข้อสรุปแล้วหลังจากได้ยินทุกอย่างจนถึงตอนนี้ “จากสิ่งที่เรารู้ ดูเหมือนว่าจะมีบางสิ่งบางอย่างที่ Fleeting Smile สามารถจัดการได้ เขาค้นหาภูมิประเทศที่นั่นและตัดสินใจว่าวิธีเดียวที่จะหลบหนีจากสถานการณ์นั้นคือการหลบภัยในการแลกเปลี่ยนการค้า”
“เขาจำเป็นต้องทำทุกอย่างอย่างนั้นเหรอ? จริงๆ แล้ว มันง่ายมากถ้าเขาต้องการกำจัดซิลเวอร์มูน ใช่ไหม?” พี่แอสสงสัย ทุกคนพยักหน้า ทุกคนนึกถึงกองทหารเก่าที่เขาอยู่กับเขา ซิลเวอร์มูนไม่มีใครให้พึ่งพา ดังนั้นหากเขาต้องการกำจัดชายผู้นี้ออกจากใบหน้าของ Parallel World จริง ๆ สิ่งที่เขาต้องทำก็แค่แกล้งทำเป็นไม่สนใจอดีตทหารเหล่านั้น ไม่มีความจำเป็นเลยที่รอยยิ้มที่หายวับไปจะต้องผ่านปัญหาทั้งหมดนั้นมาให้เขา
นายน้อยฮันส่ายหัว “ดูสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนท้าย ดูเหมือนว่าเป้าหมายของเขาอาจไม่ใช่ซิลเวอร์มูนเอง แต่เป็นดาบของราชาที่อยู่ในมือของเขาแทน”
“แต่ King’s Blade ไม่ได้ถูกกินโดยระบบหรือ?”
“บางทีนั่นอาจเป็นเป้าหมายของเขามาตลอด?” นายน้อยฮันตอบโต้
ทุกคนตกตะลึง นึกถึงคำที่พวกเขาเพิ่งพบว่าน่ารังเกียจอย่างยิ่ง: แก้ไข
“เขาจงใจวางแผนให้ซิลเวอร์มูนถูกบังคับให้ออกจากระบบ ทำให้ระบบริบดาบราชันย์ไปจากเขา?” บราเดอร์แอสซิสขมวดคิ้ว “เขารู้ได้อย่างไรว่า King’s Blade จะเป็นเหยื่อเมื่อ Silver Moon ออกจากระบบอย่างเข้มงวด”
“คำถามเช่นนั้น… ในฐานะพนักงานเกมภายใน บางทีเขาอาจมีความคิดที่ชัดเจนว่าจะเกิดอะไรขึ้น” นายน้อยฮันตั้งสมมุติฐาน
ทุกคนอยู่ในความงุนงง นั่นอาจหมายความว่าข้อมูลที่สูญหายระหว่างการออกจากระบบอย่างเข้มงวดนั้นอยู่ภายใต้ชุดกฎภายในบางประเภทใช่หรือไม่
“อย่าลืม; ถ้าเป้าหมายของเขาคือแค่ซิลเวอร์มูนเอง ก็ไม่จำเป็นต้องช่วยเขาตั้งแต่แรก การปล่อยให้เขาเน่าเปื่อยในค่ายทหารอัศวินของเมืองไป่ซีถือเป็นการลงโทษที่โหดร้ายพอแล้ว” นายน้อยฮันกล่าว
“แต่นั่น…” จู่ๆ โนสไมล์ก็ขัดจังหวะ “หลังจากที่เขาสามารถเอา Silver Moon ออกมาได้ เนื่องจากระดับของเขาต่ำเกินไป เขาจึงไม่สามารถใช้ King’s Blade ของเขาได้ เขายังสละเวลาและความพยายามเพื่อช่วยให้ Silver Moon ได้รับ Torc of Leadership ของเขา และจากนั้นชายคนนั้นก็สามารถใช้ King's Blade ของเขาได้”
“Torc of Leadership นี้ เขามอบให้ Silver Moon ในตอนท้ายหรือไม่” นายน้อยหานถาม
"ได้." โนสไมล์พยักหน้า “วันนั้นที่เขาหลอกเรา เขาส่งมอบมันให้กับซิลเวอร์มูน และเขายังสอนเขาถึงวิธีปลดปล่อยทักษะที่ฝังอยู่ในใบมีดของราชาเพื่อช่วยฆ่าคนเมาพันไมล์”
“จะปลดปล่อยทักษะได้อย่างไร” ทุกคนถามอย่างสงสัย
“ทักษะทั้งปาร์ตี้ที่เขามีนั้นสามารถใช้กับเป้าหมายเดี่ยวอย่าง Knight’s Blessing ได้ และผลที่ได้จะชัดเจนยิ่งขึ้น!”
“แล้วระดับของพระจันทร์สีเงินล่ะ?” นายน้อยหานก็ถามขึ้น
“เขาเพิ่งถึงเลเวล 38” โนสไมล์ตอบ
“เพิ่งเลเวล?” นายน้อยหานถาม
"ได้."
นายน้อยฮันขมวดคิ้วขณะที่เขาหยิบน้ำหวานจากแก้วของเขา
ทุกคนไม่กล้าส่งเสียงเพราะเกรงว่าจะรบกวนความคิดของชายผู้นั้น
“ซิลเวอร์มูนมีเงินอยู่กับเขาหรือเปล่า” นายน้อยฮันถามคำถามแปลก ๆ นี้
"ไม่." โนสไมล์ตอบอย่างรวดเร็ว
"โอ้? ดูเหมือนคุณจะรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี” นายน้อยฮันจงใจกระตุ้น
“อืม… เราสองคนฝากเหรียญทั้งหมดไว้ที่ธนาคารก่อน” โนสไมล์ตอบ
“กลัวโดนตามล่า?” ทุกคนหัวเราะ
“ไม่…” โนยิ้มรีบปฏิเสธ
"แล้วไง?"
“เพราะคู่ต่อสู้ของเราเมาพันไมล์…”
ทุกคนเช็ดเหงื่อ ความกล้าหาญของ Thousand Miles Drunk สามารถเห็นได้จากข้อความนี้ เมื่อใครก็ตามกลายเป็นคู่ต่อสู้ของเขา พวกเขาจะไม่กล้าแม้แต่จะเสียอะไรไป
“ซิลเวอร์มูนไม่มีเหรียญติดมือ เขาแค่เลเวล และถือว่าไม่ได้รับ EXP ใหม่ ดูจากลักษณะแล้ว ถ้าเขาฝืนออกจากระบบ เขาจะเสียทั้ง EXP และเหรียญ ดังนั้นสิ่งเดียวที่จะเสียคืออุปกรณ์ของเขา!” นายน้อยฮันประกาศ
“อย่าเสียเลเวลได้ไหม? แล้วทักษะล่ะ?” พระเจ้าโทรถาม
พี่ช่วยพูด “จากการทดลองบางอย่างเกี่ยวกับการล็อกเอาต์แบบรุนแรงที่ดำเนินการโดยผู้เล่นบางคนที่เบื่อมาก ผลลัพธ์ที่เป็นไปได้มากที่สุดสำหรับผู้เล่นหลังจากการบังคับล็อกเอาต์คือการสูญเสียเหรียญ รองลงมาคือค่าประสบการณ์ อุปกรณ์ และสุดท้ายคือทักษะความชำนาญ ในขณะเดียวกัน การสูญเสียระดับโดยตรงไม่เคยเกิดขึ้นตามผู้ทดสอบเหล่านั้น โอ้ใช่. มีรายละเอียดคร่าวๆ ของสถิติที่นี่ซึ่งผมเขียนลงไป” บราเดอร์ Assist กล่าวแม้ในขณะที่เขาค้นดูกองหนังสือที่มีโน้ตและบันทึกของเขามากมาย เขาพลิกดูเล่มแล้วเล่มเล่าจนกระทั่งมาถึงเล่มที่สี่ “นี่คือหนึ่ง! ฉันจดบันทึกผลลัพธ์ของรายละเอียดขั้นสุดท้าย หากผู้เล่นออกจากระบบอย่างฝืนใจ มีโอกาส 34% ที่จะสูญเสียเงิน, 30% EXP, 28% อุปกรณ์ และมีโอกาสเพียง 8% ที่จะสูญเสียความชำนาญในทักษะ นอกเหนือจากช่องทางทั้งสี่นี้แล้ว ไม่เคยมีบันทึกการสูญเสียข้อมูลอื่นใดเกิดขึ้นอีก”
“ตอนนี้ลองเปรียบเทียบกับสถานการณ์ของซิลเวอร์มูน เขาไม่มีเหรียญติดตัว ดังนั้นเขาจึงวางอะไรไม่ได้ เขาเพิ่งเลเวลอัพ และ EXP ที่เขาได้รับเป็นศูนย์ ดังนั้นเขาจึงสูญเสียสิ่งนั้นไปไม่ได้เช่นกัน สิ่งที่เหลืออยู่คืออุปกรณ์และความเชี่ยวชาญของทักษะ และโอกาสที่จะแพ้อย่างแรกนั้นสูงกว่าอย่างหลังมาก” บราเดอร์แอสซิสกล่าวการค้นพบนี้อย่างตื่นเต้น
“แม้ว่าจะเป็นกรณีนี้ สำหรับเขาที่ทำ King's Blade ของเขาหายโดยบังเอิญเช่นนั้น เมื่อคุณรวมทุกสิ่งที่เขามีไว้ในกระเป๋ามิติ รวมถึงสิ่งที่เขาสวมใส่ นั่นถือว่าเยอะมาก!” พระเจ้าโทรอุทาน
“ประมาณนั้น… เมื่อเราสองคนออกไป พวกเราก็เทของในกระเป๋า…” โนสไมล์พูดอีกครั้ง
“ทำไมล่ะ?”
“เพราะคู่ต่อสู้ของเราเมาพันไมล์…” โนสไมล์ตอบอย่างอ่อนแรง
“คุณทั้งคู่ไม่มีสามัญสำนึกเมื่อพูดถึง PK เหรอ? คุณควรนำขยะติดตัวไปด้วยในสถานการณ์เช่นนี้ เพื่อป้องกันตัวเองจากการสูญเสียอุปกรณ์ระดับสูงสุดของคุณ!” พระเจ้าบรมวงศ์เธอ
“ฉันไม่คิดว่ามันถูกต้อง เพื่อลดโอกาสที่จะสูญเสียอุปกรณ์ใดๆ ในตอนแรก คุณควรนำสิ่งของติดตัวไปด้วยให้น้อยลงในช่วงเวลาดังกล่าว” ทีมของ Southern Lone Blade มีมุมมองที่แตกต่างออกไปในเรื่องนี้