บทที่ 102: เวลา
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
เมื่อกองคาราวานของเจ้าหญิง Shansa หยุดลง Anfey และ Suzanna ก็หันหลังกลับแล้ว พวกเขาสังเกตที่ตั้งแคมป์อย่างระมัดระวัง เห็นได้ชัดว่ามีคนฉลาดในการให้บริการของเธอเพราะสถานที่ตั้งแคมป์ถูกจัดวางอย่างเป็นระบบ เว็บไซต์แบ่งออกเป็นสี่ส่วน หน่วยลาดตระเวนและทหารรับจ้างกระจายอยู่ทั่วค่าย มีผู้วิเศษลอยอยู่เหนือค่ายเช่นกัน กองไฟถูกจุดทั่วค่าย การป้องกันเหล่านี้ทำให้ค่ายกลายเป็นป้อมปราการ
Anfey ดูประมาณสองชั่วโมงก่อนที่จะตัดสินใจกลับไปที่ Blackwater City คนเท่านั้นที่สามารถทำให้สิ่งที่เป็นไปไม่ได้เป็นไปได้คือพระเจ้า Anfey เป็นนักฆ่าและความสามารถของเขามีจำกัด เขาไม่ใช่คนที่กล้าเสี่ยง และพิธีต้อนรับเจ้าหญิงของเขาก็ต้องยุติลงในตอนนี้
เป็นเวลาพลบค่ำของวันรุ่งขึ้นเมื่อพวกเขากลับมายังเมืองแบล็ควอเตอร์ ความสามารถของ Vonmerge นั้นน่าประทับใจ เขาได้รวบรวมทุกสิ่งที่ Anfey ต้องการในสองวันแล้ว แม้ว่าความสามารถของชายในชุดดำจะแข็งแกร่งกว่า Vonmerge มาก แต่ Anfey ก็ไม่ต้องการให้เขารู้แผนทั้งหมดของเขา มันเป็นนิสัยของเขาตั้งแต่ตอนที่เขายังเป็นนักฆ่า และมันเป็นประโยชน์ต่อเขา มันง่ายกว่าสำหรับเขาถ้าไม่มีใครรู้ว่าเขาต้องการอะไร ซึ่งจะทำให้คนอื่นเข้ามายุ่งเกี่ยวกับแผนการของเขาได้ยากขึ้น
กลุ่มทหารรับจ้างทั้งสี่ล้วนมีชื่อเสียงค่อนข้างดี ไม่มีผู้นำคนใดมีประวัติการใช้อำนาจในทางที่ผิดหรือหลอกลวงพันธมิตรคนใดของเขา แน่นอน แม้ว่าผู้นำจะทำสิ่งนี้ มันก็จะถูกบันทึกไว้ หลังจากนั้น เขาจะพยายามทำให้ชื่อของเขาชัดเจนที่สุดเท่าที่จะทำได้
อย่างไรก็ตาม ทุกคนมีครอบครัวและเพื่อนของพวกเขา ผู้นำทหารรับจ้างสามารถรักษาชื่อของตนเองได้ แต่ไม่สามารถจำกัดเพื่อนและครอบครัวได้ Old Phillip ไม่เคยกดขี่ประชาชนหรือใช้อำนาจในทางที่ผิด แต่ Zeda หลานชายของเขาเสียชื่อเสียงอย่างเสียชื่อเสียง เฒ่าฟิลลิปทำผิด แต่ซ่อนไว้ได้ดี ในทางกลับกัน Zeda สวมความผิดของเขาเหมือนตรา คนที่ทำผิดอย่างใหญ่หลวงอาจถูกมองข้าม แต่คนที่ก่ออาชญากรรมเล็กๆ น้อยๆ มักจะถูกดูถูก
ชายที่อยู่ในอันดับต้น ๆ ของ Anfey คือ Davidson ซึ่งอยู่ในอันดับที่สามในกลุ่มทหารรับจ้าง Glory ตามรายงาน เขามีอารมณ์ชั่ววูบ และนั่นทำให้เขาตกเป็นเป้าหมายได้ง่าย แอนโทนี่ ชายที่ได้อันดับหนึ่งในกลุ่มไม่ได้อยู่ในเมืองแบล็ควอเตอร์ มันเป็นสิ่งที่สามารถนำมาใช้เพื่อประโยชน์ของ Anfey ได้เช่นกัน
เดวิดสันมีน้องชายชื่อออร์เวลล์ เดวิดสันและน้องชายของเขากำพร้าตั้งแต่อายุยังน้อย ทิ้งให้พี่น้องอยู่ตามลำพังในโลก เนื่องจากไม่มีรายได้ทางอื่น เดวิดสันจึงใช้วิธีลักขโมย เขาถูกจับได้ครั้งหนึ่งและถูกเฆี่ยนตี ออร์เวลล์ดูแลเขาให้กลับมามีสุขภาพแข็งแรงด้วยตัวคนเดียว ที่ปรึกษาของ Davidson พบพวกเขาและรู้สึกเห็นใจ เขาพาเดวิดสันไปด้วย และกลับมาหาน้องชายของเขาในภายหลัง อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่พบออร์เวลล์ หลังจากนั้นไม่กี่ปี เดวิดสันกลับไปตามหาออร์เวลล์ เมื่อถึงตอนนั้น ทั้งสองได้เดินไปในเส้นทางที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เดวิดสันเป็นนักดาบรุ่นเยาว์อยู่แล้ว และออร์เวลล์ก็กลายเป็นอันธพาล หลังจากที่ Davidson ผูกมิตรกับ Anthony และเข้าร่วมกลุ่มทหารรับจ้าง Glory เขาก็ได้ซื้อ Orwell ไปยัง Blackwater City ด้วยเช่นกัน
อย่างไรก็ตามนิสัยเก่าตายยาก ออร์เวลล์คุ้นเคยกับการทำสิ่งต่าง ๆ ในแบบของเขา และยังคงเป็นอันธพาลทั่วไปในเมืองแบล็ควอเตอร์ พี่ชายของเขาเป็นเพื่อนกับแอนโทนี่ และทุกคนก็พยายามหลีกทางให้เขา ออร์เวลล์รู้ขีดจำกัดของเขาเช่นกัน เขาจะไม่ยุ่งกับคนที่เขารู้ว่าเขารับไม่ได้ เพราะเขารู้ว่าจะต้องยุ่งกับใครและใครที่เขาต้องปล่อยให้อยู่คนเดียว เขาจึงสามารถใช้ชีวิตได้อย่างสบายใจ
Vonmerge รู้เรื่องเหล่านี้ผ่านเพื่อนของ Davidson และรู้สึกว่าสิ่งเหล่านี้น่าจะถูกต้อง
Anfey วนรอบชื่อของ Orwell และบอกให้ Vonmerge ติดตามดู Orwell จากนั้นเขาก็ปิดประตูและเริ่มทำสมาธิ หากทุกอย่างเป็นไปตามแผน เมืองแบล็ควอเตอร์คงจะวุ่นวายเมื่อเขาทำสำเร็จ เขาต้องปรับปรุงทักษะของเขาก่อนจากนั้น
สองวันผ่านไปในพริบตา Anfey เปิดหน้าต่างรับเสียงโห่ร้องของเมือง เขามองออกไปและเห็นเกวียนและเกวียนเป็นแถวยาวตามท้องถนน เขารู้ว่าเจ้าหญิงอยู่ในเมือง
ผู้คนในเมืองออกมาถือดอกไม้ตามท้องถนน พวกเขาส่งเสียงเชียร์ดังลั่น Tiger of Tawau เป็นกลุ่มทหารรับจ้างที่ทรงพลัง แต่การได้จัดแสดงขนาดใหญ่เช่นนี้ก็น่าประทับใจ Anfey เฝ้าดูอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะปิดหน้าต่างและออกจากห้อง
โถงทางเดินว่างเปล่า คลาร์กได้ลบลูกค้ารายอื่นออกไปแล้ว และผู้อุปถัมภ์รายใหม่ในชั้นหนึ่งและชั้นสองก็ทำงานร่วมกับแอนฟีย์ทั้งหมด ความปลอดภัยของพวกเขาสามารถมั่นใจได้และไม่จำเป็นต้องมีการตรวจตราในตอนกลางคืนอีกต่อไป
เขาเคาะประตูของ Suzanna แล้วโผล่หัวเข้าไปข้างในและพบว่ามันว่างเปล่า Blavi ผลักประตูของ Christian และเรียก Anfey มา
"เราทุกคนอยู่ที่นี่" เขากล่าว
Christian ขมวดคิ้วเมื่อ Anfey เดินเข้าไปข้างใน "แอนเฟย์ บอกเราได้ไหมว่าครั้งต่อไปที่คุณจะนั่งสมาธิ เราไม่อยากรบกวนคุณ แต่เราต้องการให้คุณมาที่นี่เพื่อวางแผน"
"ขอโทษด้วย" Anfey ขอโทษ "ทำไม? เขารู้ว่าปัญหาคืออะไร เขามั่นใจในตัวเองเท่านั้นและเป็นคนเดียวที่จำเป็นต้องรู้รายละเอียดที่แท้จริงของแผน แม้ว่าเขาจะเป็นหัวหน้าทีมก็ตาม และมันอาจสร้างรอยร้าวในความสัมพันธ์ระหว่างเขากับสมาชิกในทีมได้หากเขาเก็บเรื่องจากพวกเขา
“คุณบอกวอนแมร์จให้จับตาดูออร์เวลล์ไม่ใช่เหรอ เมื่อวานเราก็อยู่ที่นั่นเหมือนกัน เขาซื้อเอลฟ์สาวที่ตลาดเมื่อวาน เธอดูเหมือนอายุแค่สิบเอ็ดหรือสิบสอง”
“เอลฟ์อายุยืนกว่าเรา” ซูบินกล่าว “เธอน่าจะอายุห้าสิบแล้ว”
“ฉันกำลังบอกว่าเธอมองยังไง” คริสเตียนกล่าว
"Zubin อย่าขัดจังหวะเขา" Anfey กล่าว
"เราเห็นออร์เวลล์พาเด็กหญิงตัวน้อยไปที่บ้าน จากนั้นเราก็ได้ยินเสียงกรีดร้อง ซูซานนาและซานเต้อยากจะเข้าไปข้างใน แต่ฉันไม่อนุญาต" คริสเตียนยิ้มอย่างขมขื่น "Vonmerge เห็นเกวียนสองสามเล่มจากกลุ่มทหารรับจ้าง Glory ออกมาจากบ้านของเขาในวันรุ่งขึ้น และพวกเขาก็ฝังบางอย่างไว้นอกเมือง นั่นคือเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนั้น"
"แค่นั้นแหละ?"
“พวกเขาโทษฉันที่ทำให้เธอตาย พวกเขาบอกฉันว่าคุณต้องการฆ่าออร์เวลล์ และการฆ่าเขาแล้วก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงแผนมากนัก ฉันคิดว่าฉันไม่ได้ทำอะไรผิด เราอยากฟังความคิดเห็นของคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้”
"มีอะไรอีกไหม"
"ซูซานนาพูดถึงเจ้าหญิง แอนเฟย์ ฉันไม่คิดว่าการลอบสังหารเธอเป็นความคิดที่ดี เธอมีนักดาบอาวุโสสี่คน รวมทั้งคนที่รับใช้กลุ่มทหารรับจ้างไทเกอร์แห่งทาเวา ไม่มีทางที่เราจะจัดการพวกเขาทั้งหมดด้วยตัวคนเดียว " คริสเตียนถอนหายใจและส่ายหัว “กรณีตัวอย่างที่ดีที่สุด พวกเราบางคนยังคงตาย คลาร์กบอกว่าการแต่งงานเป็นเรื่องการเมือง และแม้ว่าเราจะฆ่าเจ้าหญิงองค์หนึ่ง พวกเขาก็ยังสามารถส่งองค์หญิงองค์ใหม่ไปได้เสมอ”
"ไม่มีอะไรอีกแล้ว?"
"แค่นั้นแหละ."
“อย่างแรก ฉันคิดว่าคุณพูดถูก คริสเตียน ฉันไม่ได้บอกคุณว่าทำไมเราถึงต้องการฆ่าออร์เวลล์หรือผลกระทบของมัน และนั่นคือความผิดของฉัน แต่ถ้าคุณฆ่าเขาจริงๆ มันคงพังพินาศ แผนของฉัน."
"Anfey คุณไม่ได้บอกให้ฉันฆ่าเขาเหรอ" วอนเมิร์จถาม
“ฉันบอกว่าจะฆ่าเขาเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม” Anfey อธิบาย “คริสเตียนทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว สิ่งต่อไป พวกคุณเริ่มดีขึ้นแล้ว อย่างน้อยคุณก็รู้วิธีวิเคราะห์ศัตรูของคุณ”
"คุณต้องการยกเลิกแผนด้วยหรือไม่"
“ไม่ ฉันคิดว่าเรามีโอกาสสูงที่จะประสบความสำเร็จ แผนของฉันคือสิ่งนี้” Anfey กล่าว จากนั้นเขาก็อธิบายต่อแผนการของเขาทั้งหมดให้กลุ่มฟัง "เราคิดอะไรอยู่" เขาถามพลางมองไปรอบๆ ห้อง
ทุกคนมองหน้ากัน ผู้ที่ค่อนข้างไร้เดียงสาต่างตกตะลึงกับแผนการของ Anfey ที่ใจร้าย ถ้าพวกเขาทำตามแผนจริงๆ มันคงเป็นการนองเลือดแน่ๆ จะมีคนตายมากมายที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครเป็นคนฆ่าพวกเขา