ตอนที่ 108: ความลับถูกเปิดเผย
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ลูกธนูพุ่งเข้าใส่คริสตัลเวทมนตร์ตรงกลางประตูมิติ คริสตัลถูกปกคลุมไปด้วยรอยแตกเล็กๆ แล้วแตกออกด้วยเสียงโครมคราม แสงเหนือประตูมิติสว่างขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ อักษรรูนแวบเข้ามาในสายตาแล้วหายไปอย่างรวดเร็วเท่าที่ปรากฏ
"ไปกันเถอะ" Anfey เรียก
ไม่จำเป็นต้องหลบซ่อนอีกต่อไป ซูซานน่าเรียกพลังต่อสู้ของเธอและพุ่งออกไป การระเบิดของพอร์ทัลได้ดึงดูดทหารรับจ้างจำนวนมาก พวกเขารีบออกจากที่พักและวิ่งไปยังจุดที่เกิดการระเบิด
หากสมาชิกระดับสูงของกลุ่มทหารรับจ้างอยู่ที่นี่ หรือถ้ามีนักดาบหรือนักปราชญ์อยู่ด้วย พวกเขาอาจเป็นภัยคุกคามต่อซูซานนาได้ อย่างไรก็ตาม คนที่เหลืออยู่ที่ค่ายคือทหารรับจ้างระดับต่ำ ซูซานนาสามารถฟันฝ่าแถวของพวกมันได้ราวกับมีดร้อนผ่าเนย
คนที่มาถึงภายหลังเห็นว่าซูซานนาสังหารทหารรับจ้างหลายสิบคนในเวลาไม่กี่วินาที และรู้สึกหวาดกลัว พวกเขารีบออกไปให้พ้นทางของเธอ นี่คือความแตกต่างระหว่างทหารรับจ้างและทหารจริง ทหารจริงมีกฎที่ต้องปฏิบัติตาม ในทางกลับกัน ทหารรับจ้างมีอิสระมากกว่าและมีกฎเกณฑ์น้อยกว่า ถ้าที่นี่เป็นค่ายทหาร เหล่าทหารคงจะพยายามหยุดซูซานน่าด้วยชีวิตของพวกเขา
ผู้วิเศษอาวุโสบางคนพยายามโจมตี Suzanna ด้วยลูกไฟ ใบมีดลม และลูกธนูน้ำแข็ง Anfey ใช้ธนูของเขาและปกป้อง Suzanna จากผู้วิเศษ โล่ที่นักเวทย์ใช้ไม่ได้ผลมากนัก ธนูของ Anfey ไม่มีชื่อ แต่มันก็ไม่ใช่ธนูธรรมดาเช่นกัน ลูกศรลมอันทรงพลังของมันทำลายโล่ได้อย่างง่ายดาย และลูกศรก็สังหารนักเวทย์อย่างง่ายดาย
หลังจากนักเวทย์สองคนถูกสังหาร อีกคนก็วิ่งหนีเอาชีวิตรอด การโจมตีด้วยเวทมนตร์สิ้นสุดลง Suzanna และ Anfey เดินผ่านฝูงชนได้อย่างง่ายดาย พวกเขาพลิกข้ามกำแพงสูงและไปที่ถนน
รถม้าคันหนึ่งหยุดอยู่ตรงหน้าพวกเขา และทั้งสองก็กระโดดขึ้นไปบนนั้น เมื่อถึงเวลาที่ทหารรับจ้างรีบวิ่งไปตามถนน รถม้าก็หายไปนานแล้ว
Anfey ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขานั่งลงบนพรมแล้วถามว่า "เราจะไม่พบกองลาดตระเวนหรือ"
“มีการปล้นสามครั้ง บุกเข้าไป 1 ครั้ง และข่มขืน 4 ครั้ง มีสายตรวจเหลืออยู่” แบล็คอีเลฟเว่นบอกเขา
"ดี" Anfey พยักหน้า "ฉันไว้ใจคุณ."
Black Eleven รู้สึกไม่ชอบใจอย่างประหลาดกับคำพูดของเขา เขาเปิดปากของเขาและต้องการที่จะคัดค้าน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไร “ทำไมคุณถึงทำลายพอร์ทัลส่งของ Glory mercenary? อย่าลืมว่าพวกมันทรงพลังแค่ไหน ใช้เวลาแก้ไขไม่นานเกินหนึ่งวัน”
"วันก็เกินพอ" Anfey กล่าว เขาคว้า Black Eleven แล้วกระซิบข้างหู
Black Elven ดูประหลาดใจ “คุณบ้าไปแล้ว” เขาพูด
“ไม่เป็นไรหรอก” Anfey กล่าว “คุณกล้าพอไหม? นี่เป็นขั้นตอนสุดท้าย ถ้าคุณไม่ต้องการช่วยฉัน อย่างอื่นจะเสียเปล่า”
"คุณคิดถึงผลที่ตามมาหรือไม่"
"ผลที่ตามมา? เป้าหมายของฉันคือทำให้สถานที่นี้วุ่นวายที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้"
“ถ้าอย่างนั้นทำไมคุณไม่รอจนกว่ากองคาราวานของเจ้าหญิงชานซาจะออกจากเมืองล่ะ วิธีนี้ทั้งกลุ่มทหารรับจ้าง Glory และ Tigers of Tawau จะต่อสู้กันเองจนกว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะพ่ายแพ้โดยสิ้นเชิง”
"การที่ทั้งสองฝ่ายได้รับบาดเจ็บสาหัสนั้นไม่ได้ประโยชน์อะไร ฉันยอมทิ้ง Tiger of Tawau ไว้เต็มกำลัง และให้ Anthony ล้างแค้นให้กับทหารรับจ้างของเขาในภายหลัง"
"Anfey คุณมีแผนที่ดี แต่ให้ฉันพูดตรงๆ กับคุณเลย Anthony, Shanteler, Mooly Tawau, Hotchbini...คนเหล่านี้ไม่ใช่คนที่คุณจะหลอกได้ ถ้าพวกเขารู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ ถ้าพวกเขายังสงบสติอารมณ์ได้ ถ้าอย่างนั้น ความผิดพลาดของคุณก็เป็นเพียงความล้มเหลวเท่านั้น"
“แล้วถ้าพวกเขานึกอะไรออกล่ะ”
“ฉันไม่ได้พยายามที่จะกีดกันคุณ” Black Eleven กล่าว "ฉันพูดความจริง คุณไม่เคยทำงานกับพวกเขา แต่ฉันรู้ เช่น Mooly Tawau อาจดูเหมือนว่าเขาทำตามคำสั่งของ Hotchbini แต่จริงๆ แล้วเขาเป็นคนดึงเชือกทั้งหมด เขาผลักดัน Hotchbini ผู้คนจึงให้ความสนใจเขาน้อย อันที่จริง เขาเป็นผู้ควบคุมอย่างแท้จริง
“แอนโทนี่เก่งเรื่องการรักษาตัวเองให้พ้นสายตาคนอื่น มีคนไม่กี่คนที่ได้เห็นเขาจริงๆ อำนาจส่วนใหญ่อยู่ในมือของแชนเทลเลอร์ เว้นแต่จะมีเหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้น เขาจะไม่แสดงตัวจริงๆ เขาอาจดูเหมือน ไม่เป็นอันตรายแน่นอน แต่ลองคิดดู แอนโทนี่เข้ามาควบคุมกลุ่มเมื่อสิบกว่าปีก่อน และถึงตอนนี้ มันก็ยังรั้งตำแหน่งสูงสุดในกลุ่มทหารรับจ้างสี่กลุ่ม”
Anfey ไม่เคยได้ยิน Black Elven พูดมากนัก และรู้สึกทึ่ง เขามองดูชายคนนั้นและไม่พูดอะไร
"หลังจาก Mooly Tawau แต่งงานกับ Hotchbini เธอช่วยเป็นผู้นำกลุ่มทหารรับจ้างของเขา แต่พวกเขาไม่สามารถเอาชนะสามอันดับแรกได้ ตอนนี้พวกเขาต้องใช้การแต่งงานทางการเมืองเพื่อให้ได้เปรียบ ลองคิดดูสิ หมายความว่าอย่างไร หมายความว่าอีกฝ่ายหนึ่ง ผู้นำสามคนเป็นคนที่ต้องคำนึงถึง พวกเขาไม่ใช่คนที่คุณสามารถควบคุมได้ง่าย "
"แน่นอน" Anfey กล่าว “คุณพูดถูก อย่างไรก็ตาม คุณเพิกเฉยต่อพลังแห่งความเกลียดชัง”
“ความเกลียดชัง?”
“ใช่ ถ้าเสียเลือดไปมากพอ มันก็ไม่สำคัญว่าคนพวกนี้จะแข็งแกร่งแค่ไหน แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรกับมันได้
“ลองคิดดู แม้ว่าพวกเขาจะสงบสติอารมณ์ได้ แต่พวกเขาจะทำให้คนอื่นๆ สงบลงได้หรือ นอกจากนี้ พวกเขาต้องมีความทะเยอทะยานด้วย การเปลี่ยนกลุ่มสี่กลุ่มเป็นสามกลุ่มหมายถึงพลังที่มากขึ้นสำหรับทุกคนที่รับผิดชอบ” แอนเฟย์ยิ้ม “คุณบอกว่าแอนโทนี่ลึกลับและอันตราย แล้วเดวิดสันล่ะ?”
“สิ่งที่คุณพูดมีเหตุผล” Black Eleven พูดอย่างลังเล "แค่นิดหน่อย."
"เอาล่ะ เรามาพูดถึงแผนการของเรากัน คุณหาอะไรที่เหมาะสมได้ไหม" Anfey ดู Black Eleven อย่างระมัดระวัง “อย่าบอกนะว่าไม่รู้จักคนสนิทกับชานเทเลอร์แม้แต่คนเดียว”
Black Elven คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดว่า "ตอนนี้ฉันสร้างใครบางคน แต่ฉันไม่ได้มีอำนาจเหนือเขา มีไม่กี่สิบคนทั่วโลก เราไม่ได้ติดต่อกับพวกเขาเลย ฉันไม่สามารถเปิดใช้งานเขาได้ และพระองค์จะไม่ทรงทำงานให้ข้าพเจ้าโดยปราศจากจดหมายจากพระองค์เอง”
“พอร์ทัลการส่งสัญญาณของกลุ่มทหารรับจ้าง Glory ถูกทำลาย แต่ของคุณยังคงใช้งานได้ ฉันต้องการคนคนนั้นโดยด่วน ดังนั้นฉันต้องการให้คุณได้รับจดหมายนั้นโดยเร็วที่สุด”
“เอาล่ะ” Black Eleven กล่าว
“ราชายังไม่ตายใช่ไหม”
"อะไร?"
“คุณไม่จำเป็นต้องซ่อนอีกต่อไป สีหน้าของคุณเมื่อคุณพูดถึงเขาได้ทรยศคุณแล้ว ถ้าเขาตายจริง ๆ ใครจะส่งจดหมายให้คุณ”
“ท่านแม่ทัพคงสบายดี”
"สายเกินไปสำหรับสิ่งนั้น ไม่จำเป็นต้องมีคำอธิบาย"
“เราอยู่ข้างเดียวกัน” แบล็คเอลฟ์ยิ้มอย่างขมขื่น ความคิดของเขาคือวิธีจัดการกับสงครามที่กำลังจะเกิดขึ้นในเมืองแบล็ควอเตอร์ และเขาไว้ใจแอนเฟย์ มิฉะนั้นเขาจะไม่ทำผิดพลาดเบื้องต้น
"นั่นคือผู้ที่ติดตามเรา" Anfey กล่าว เห็นได้ชัดว่าจากสามคนที่ติดตามพวกเขา อย่างน้อยหนึ่งคนทำงานให้กับ Yolanthe ซึ่งไม่เคยต้องการให้เกิดอันตรายกับ Niya “เขาทำเช่นนี้เพราะสงครามใช่ไหม”
“ใช่” แบล็คอีเลฟเว่นพูด Anfey รู้ความลับนี้แล้วและไม่จำเป็นต้องซ่อนมัน “นี่เป็นความลับ Anfey ตอนนี้ฉันควรจะคิดที่จะฆ่าคุณสองคน นี่เป็นความลับ และฉันต้องการให้คุณเก็บมันไว้ ไม่อย่างนั้นอีกหลายร้อยคนจะตายโดยเปล่าประโยชน์”
"ไม่ต้องกังวล ฉันจะทำ" Anfey สัญญา Black Eleven ถอนหายใจและส่ายหัว
“เมื่อสิ่งนี้ไม่ใช่ความลับอันมีค่าอีกต่อไป ฉันต้องการให้คุณบอกฉัน”
"อะไร?"
"ฉันต้องการการแลกเปลี่ยน" Anfey กล่าวยิ้ม “ไม่งั้นฉันจะเข้าใกล้แอนโทนี่และราชวงศ์ของเอลลิเซนเอ็มไพร์ได้อย่างไร”