บทที่ 110: เหยื่อ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
“โรเบิร์ต เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น?” ชานเทลเลอร์ถาม เขาต้องการบางอย่างเพื่อเริ่มการสนทนา เขาเป็นคนขอความช่วยเหลือ และถ้าเขาถามว่าต้องการอะไรโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า เขาอาจดูตรงไปตรงมาเกินไป
“รถม้าของฉันชนคน” โรเบิร์ตบอกเขา
“คุณปล่อยให้คนของคุณดูแลก็ได้ อยู่เฉยๆ ไปทำเองทำไม”
“มันเป็นความรับผิดชอบของฉัน” โรเบิร์ตกล่าว
Shanteler พยักหน้า ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชม เขารู้จักโรเบิร์ตเป็นอย่างดีหลังจากเป็นเพื่อนกันมายี่สิบปี และเขารู้ว่าลักษณะที่ดีที่สุดของโรเบิร์ตคือเขามีความรับผิดชอบ ซื่อสัตย์ และซื่อสัตย์ บางครั้งเขาอาจประมาทบ้างในบางครั้ง แต่เมื่อเวลาผ่านไป ลักษณะนี้ถูกแทนที่ด้วยความเป็นผู้ใหญ่เนื่องจากประสบการณ์ของเขา Shanteler จำได้ว่าเมื่อหลายปีก่อน เมื่อพวกเขาออกไปที่งานชุมนุมกันในคืนหนึ่ง แล้วทุกคนก็เมาอย่างหนัก โรเบิร์ตและคนรักของเขาไปที่ร้านเหล้าหลายปี เช้าวันต่อมา โรเบิร์ตตื่นขึ้นมาและคิดว่าผู้หญิงข้างๆ เขาไม่ใช่คนรักของเขาแต่เป็นโสเภณีแบบสุ่ม เขาโยนเหรียญเงินสองสามเหรียญลงบนเตียงและจากไปโดยไม่ปลุกผู้หญิงคนนั้นให้ตื่น เมื่อคนรักของเขาตื่นขึ้น เธอโกรธมากหลังจากพบเหรียญ เธอพบโรเบิร์ตและตำหนิเขาเสียงดัง พวกเขาซ่อมความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่นานหลังจากนั้น แต่เหตุการณ์นี้ได้ผ่านพ้นไปแล้ว
แน่นอนว่ามันไม่ได้สร้างความเสียหายร้ายแรงต่อชื่อเสียงของเขา มีคนน้อยมากที่ปฏิเสธที่จะจ่ายโสเภณี เนื่องจากผู้หญิงทำให้พวกเขามีความสุข เป็นเพราะโรเบิร์ตจ่ายเงินให้ผู้หญิงผิดคนจึงทำให้สถานการณ์น่าสนใจ หลายคนพูดถึงเหตุการณ์นี้และจินตนาการว่าโรเบิร์ตเป็นคนที่ประมาทเลินเล่ออย่างน่ารัก
“เราต้องรู้จักกันมาอย่างน้อยยี่สิบปี” Shanteler กล่าว
“ไม่ต้องพูดแล้ว กีฬาเก่า ฉันรู้ว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่” โรเบิร์ตถอนหายใจและพูด “ฉันจะไม่มีวันลืมว่าฉันมาได้อย่างไรด้วยข้อตกลงแรก ถ้าไม่ใช่เพราะคุณขายคริสตัลเวทมนตร์ระดับสูงชุดนั้นให้ฉันในราคาลดพิเศษ ฉันคงไม่ใช่โรเบิร์ตอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้”
Shanteler ยังคงเงียบและยิ้ม คนฉลาดทุกคนมีแนวโน้มอย่างหนึ่ง นั่นคือการสังเกตผู้อื่นอย่างเงียบๆ ในขณะที่ทำราวกับว่าอีกฝ่ายเป็นศูนย์กลางของโลก บางครั้งคนเหล่านี้สามารถเข้าใจได้ว่าพวกเขากำลังสังเกตบุคคลประเภทใด คนอื่นจะงุนงงกับคนที่พวกเขากำลังเฝ้าดูอยู่ และคนอื่นๆ ก็ถูกหลอกโดยคนที่พวกเขาเฝ้าดูอยู่ คนสองประเภทสุดท้ายมักเป็นความหายนะของผู้ชายฉลาดเหล่านี้ ประเภทสุดท้ายเป็นอันตรายอย่างยิ่ง
Shanteler รู้จัก Robert มายี่สิบปี และคุ้นเคยเป็นอย่างดีว่าเขาเป็นคนแบบไหน เขาไม่จำเป็นต้องเล่นไพ่อารมณ์ สิ่งที่เขาต้องทำคือช่วยให้ Robert จำความทรงจำบางอย่างได้
มีความจริงมากมายที่ถูกกลบด้วยกระแสแห่งกาลเวลา เมื่อโรเบิร์ตเริ่มทำธุรกิจ เขามักพบว่าตัวเองเสียเปรียบ บางครั้งเขารู้ว่าเขากำลังจะถูกหลอก แต่ตราบใดที่เขาให้สัญญา เขาก็จะทำตามอย่างดื้อรั้น โชคดีสำหรับเขาที่เขามีผู้อุปถัมภ์ที่เป็นความลับคอยช่วยเหลือเขา และทุกครั้งที่เขาตกต่ำ เขามักจะหาวิธีที่จะเริ่มทำเงินอีกครั้ง
โรเบิร์ตค่อยๆ สร้างชื่อเสียงของการเป็นคนซื่อสัตย์และมีความรับผิดชอบ และผู้คนเริ่มทำธุรกิจกับเขามากขึ้นเรื่อยๆ ทุกคนไว้วางใจเขา โรเบิร์ตกลายเป็นสิ่งที่เขาเป็นส่วนใหญ่เพราะชื่อเสียงของเขา
แน่นอนว่ามีบางสิ่งที่ Robert ไม่รู้เกี่ยวกับ Shanteler เช่นกัน เรื่องที่ Shanteler เล่าให้ Robert เกี่ยวกับคริสตัลวิเศษนั้นไม่ใช่เรื่องราวทั้งหมด ย้อนกลับไปในสมัยก่อน แอนโทนี่ยังไม่ได้สืบทอดกลุ่มทหารรับจ้าง และพวกเขาก็ยังออกไปนอกโลกเพื่อฝึกฝน พวกเขากำลังเดินทางไป White Mountain City เมื่อพวกเขาพบผู้พิทักษ์ลับสองสามคน สินค้าที่ต้องการผู้พิทักษ์ลับมักจะมีค่ามากและมีจำนวนน้อย ด้วยเหตุผลใดไม่ทราบพวกเขาไม่ได้เดินทางตามถนนปกติเพราะกลัวคนอื่นเห็น แอนโทนี่และคนของเขาถกกันเรื่องนี้และโจมตีทหารยามในความมืด พวกเขาพบว่าผู้คุมเป็นทหารรับจ้างจากกลุ่มทหารรับจ้างภราดรภาพ และพวกเขากำลังปกป้องคริสตัลเวทมนตร์ระดับสูงที่พวกเขาขโมยมาจากกลุ่ม หลังจากนั้นกลุ่มทหารรับจ้างภราดรภาพก็พิถีพิถันในการตรวจสอบพ่อค้าทุกคนในเมือง อย่างไรก็ตาม แอนโทนี่ไม่ใช่คนที่จะยอมมอบของมีค่า ในที่สุด Shanteler ก็พบ Robert คนที่พวกเขาไว้ใจ และขายคริสตัลให้เขาในราคาที่ต่ำกว่าราคาตลาดมาก เขาบอกโรเบิร์ตว่ามีเรื่องเล่าเบื้องหลังว่าเขามาโดยคริสตัลได้อย่างไร และโรเบิร์ตควรออกจากเมืองทันที
หลังจากพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้ว Shanteler ก็ได้เลือกสิ่งที่เขาคิดว่าดีที่สุด เขารอให้โรเบิร์ตตัดสินใจเอง โรเบิร์ตจะบอกเขาทุกสิ่งที่เขาควร และไม่มีอะไรที่เขาไม่ควร
สีหน้าของโรเบิร์ตเปลี่ยนไป ครู่หนึ่งเขาแสดงท่าทีลังเล อีกครู่หนึ่งดูเป็นกังวล ครู่ต่อมาดูกระวนกระวาย ราวกับว่าเขากำลังกลัวอะไรบางอย่าง สำหรับ Shanteler นี่เป็นเรื่องปกติ ถ้าโรเบิร์ตตัดสินใจทันทีและบอกเขาทุกอย่าง มันคงดูน่าสงสัยสำหรับเขา
“ท่านครับ เราถึงบ้านแล้ว” พ่อบ้านชราเรียกจากนอกรถม้า
Shanteler จ้องที่ Robert ซึ่งลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "เข้ามาดื่มชา กีฬาเก่า"
"เอาล่ะ" Shanteler กล่าว ถ้าโรเบิร์ตจะไม่บอกอะไรเขา การเชิญเขามาดื่มชาก็ไร้ประโยชน์
โรเบิร์ตเป็นนักธุรกิจ และบ้านของเขาได้รับการตกแต่งอย่างหรูหรา ถ้าเขาจงใจทำให้มันดูสกปรก มันก็จะดูแปลกและไม่เหมือนบุคลิกของโรเบิร์ต
พวกเขาเดินผ่านประตูรูปร่างแปลกๆ มากมายบนเส้นทางที่ปูด้วยหิน พวกเขาเดินผ่านสวนที่บานสะพรั่งและไปยังอาคารหลังเล็กๆ ที่ได้รับการปกป้องด้วยเวทมนตร์ Shanteler เลิกคิ้ว เขาเคยไปเยี่ยมบ้านของโรเบิร์ตหลายครั้งและไปทุกซอกทุกมุมของที่ดินยกเว้นอาคารหลังนี้ เขามักจะสังเกตอาคารนี้จากระยะไกลเท่านั้น เมื่อโรเบิร์ตพาเขาไปที่นั่น หมายความว่าอะไรก็ตามที่เขาจะบอกแชนเทลเลอร์ มันเป็นเรื่องร้ายแรง
"เจ้านายของฉัน" มีเงาเดินออกมาจากประตู
โรเบิร์ตโบกมือของเขา บุคคลนั้นเริ่มกระซิบคาถา และแสงบนอาคารก็เริ่มสลัว
Shanteler หรี่ตาของเขา เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่า Robert จะสามารถจ้าง Magister ระดับกลางมาทำงานแทนเขาได้ จากนั้นเขาก็รู้ว่ามันไม่ได้ร้ายแรงอะไร ทุกคนมีไพ่ตาย และโรเบิร์ตก็ไม่มีข้อยกเว้น เขาจะแสดงให้ Shanteler เห็นว่านั่นหมายความว่าเขาไว้ใจเขา
“เข้ามา กีฬาเก่า” โรเบิร์ตพูดอย่างเงียบ ๆ จากนั้นเขาก็หันกลับและเดินเข้าไปในอาคาร ก้มหลังเล็กน้อยดูเป็นกังวล
Shanteler เดินเข้ามาข้างหลังเขา หมอผีกระซิบคาถาและแสงแห่งเวทมนตร์เริ่มส่องแสงอีกครั้ง
พวกเขาเดินเข้าไปในล็อบบี้ ห้องนั้นหรูหราและสะอาด เห็นได้ชัดว่าเป็นบ้านของเศรษฐี โคมระย้าขนาดใหญ่ที่ห้อยลงมาจากเพดานเป็นแสงนิรันดร์โดยใช้คริสตัลเวทมนตร์ แสงแบบนี้หาไม่ได้ในบ้านของคนทั่วไป แม้แต่กลุ่มทหารรับจ้าง Glory ก็ไม่ได้ใช้แบบนี้ ถ้าโรเบิร์ตใช้คริสตัลเวทมนตร์ระดับต่ำ เขาอาจเสียเวลาไปหลายโหลต่อวัน คริสตัลระดับสูงสุดสามารถอยู่ได้สองสามวันอย่างดีที่สุด Shanteler เกือบจะงุนงงกับการแสดงความมั่งคั่งของ Robert
"กีฬาเก่า ฉันจะพูดอะไรดี..." โรเบิร์ตพูด เขายิ้มอย่างขมขื่นและนั่งลงบนเก้าอี้ช้าๆ เขาโบกมือให้ Shanteler นั่งด้วย “ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากบอกคุณ นั่นเหมือนกับว่าฉันสมรู้ร่วมคิดกับคนอื่นเพื่อต่อต้านคุณ ถ้าฉันทำ ฉันกำลังหักหลังความเชื่อใจของคนอื่น คุณทำให้ฉันตกที่นั่งลำบาก กีฬาเก่า "
Shanteler นั่งบนเก้าอี้และมองไปที่ Robert แต่ไม่ได้พูดอะไร เขารู้ว่าในสถานการณ์เช่นนี้การฟังจะทำให้เขาได้รับประโยชน์มากกว่าการพูด โรเบิร์ตเชิญเขาเข้าไปข้างในเพื่อเสนอข้อมูลแก่เขา เขาไม่สามารถแสดงความขอบคุณเป็นคำพูดได้
“อย่าทำให้ฉันอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากตอนนี้ กีฬาเก่า” โรเบิร์ตกล่าว “ฉันจะพูด เธอจะฟัง อย่าถามอะไรฉันเลย ฉันบอกคุณได้แค่บางอย่าง ฉันคิดว่ามันไม่ยากสำหรับคุณที่จะปะติดปะต่อมันเข้าด้วยกัน”
Snanteler ยิ้มและพยักหน้า เขาดูสงบ แต่ความจริงแล้วประหม่ามาก อะไรที่ทำให้โรเบิร์ตประหม่าได้ขนาดนี้?
“คุณรู้ไหมว่าจักรวรรดิชานซาบุกมาโฮได้อย่างไร”
Shanteler พยักหน้า มันไม่ใช่ความลับอีกต่อไป เมื่อ Anthony เล่าเรื่องนี้ให้เขาฟัง เขาก็หัวเราะเกี่ยวกับสถานการณ์และ Yolanthe เขาบอกว่าขอบคุณพระเจ้า Yolanthe ที่ตายเร็ว ไม่เช่นนั้นตอนนี้เขาคงจะป่วยเป็นกังวล
"คนของอาณาจักรมาโฮกำลังติดต่อกับกลุ่มทหารรับจ้างภราดรภาพ"
Shanteler รู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นไม่เป็นจังหวะ มันเป็นประโยคสั้น ๆ แต่อธิบายถึงสถานการณ์ที่ยากลำบาก คนของอาณาจักรมาโฮได้ติดต่อกับกลุ่มทหารรับจ้างภราดรภาพ? พวกเขากำลังพูดถึงอะไร ความร่วมมือ? กลุ่มทหารรับจ้างภราดรภาพอยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้หรือไม่? Shanteler คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้สักครู่และพูดว่า "Yolanthe ตายแล้ว ไม่มีเจ้าชายคนใดกล้าทำอะไรแบบนี้ เป็นไปได้ไหมว่า..."
"Yolanthe เสียชีวิตกะทันหันเกินไป และไม่ทิ้งพินัยกรรมไว้ เจ้าชายทุกคนมีสิทธิ์ในราชบัลลังก์ ดังนั้นพวกเขาจึงมีข้อเสนอมากมาย" โรเบิร์ตกล่าวยิ้มๆ “อย่างที่ฉันพูด ฉันจะพูด เธอฟัง ไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้น”
"ขออภัย" Shanteler กล่าว โรเบิร์ตพูดถูก เจ้าชายจะเสนอเงื่อนไขที่น่าทึ่งเพื่อดึงดูดผู้ติดตาม จักรวรรดิมาโฮถูกสองจักรวรรดิรุกราน แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้มีเป้าหมายเพื่อชิงบัลลังก์ แต่พวกเขาก็สามารถทำสิ่งนี้เพื่อรักษาอาณาจักรของตนได้
“มีอย่างอื่นอีก แต่…คุณควรฟังจากคนวงใน ไม่ใช่ฉัน” โรเบิร์ตกล่าว “ให้ฮุ่ยเว่ยเข้ามาที่นี่”
ฮุ่ยเว่ย? Shanteler ค้นหาชื่อในใจของเขา แต่ไม่พบอะไรเลย
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ชายหนุ่มผมดำและท่าทางว่างเปล่าก็เดินเข้ามาทางประตูด้านข้างและนั่งลงข้างๆ Shanteler
“ถามว่าต้องการอะไร กีฬาเก่า ฮุยเหว่ย นี่คือเพื่อนเก่าของฉันและเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของฉัน บอกเขาทุกอย่างที่คุณรู้ อย่าถือสาอะไร” โรเบิร์ตยืนขึ้นช้าๆ แล้วพูดว่า "พวกนายคุยกัน ฉันจะอยู่ข้างนอก"