บทที่ 112: การโต้กลับ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ตรงกลางของที่ตั้งแคมป์ของกลุ่มทหารรับจ้าง Tiger of Tawau มีอาคารหลังเล็กๆ ดูเหมือนจะเป็นหอคอยของนักเวทย์ แต่ในความเป็นจริงมันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับนักเวทย์เลย Mooly Tawau สร้างอาคารหลังนี้เพียงเพราะเขาชอบวิวทิวทัศน์รอบตัวเขา
ทหารรับจ้างกลุ่มหนึ่งรีบไปที่อาคาร นำโดยนักดาบระดับกลาง ทหารรับจ้างที่เหลือหยุดอยู่ด้านนอกอาคาร และมีเพียงนักดาบเท่านั้นที่ผลักประตูและเข้าไปในอาคาร เป็นหนึ่งในสถานที่ต้องห้ามภายในกลุ่มทหารรับจ้าง และไม่ใช่ทุกคนที่จะเข้าไปได้
ภายในอาคาร Mooly Tawau กำลังสนุกสนานกับนกเสียงธรรมชาติ นกเหล่านี้หายากและมีค่ามาก ขนของมันเปล่งแสง ฟังดูเหมือนพิณที่สวยงามและเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เมื่อนกพอใจก็เปล่งเสียงสดใส เวลาอารมณ์เสียจะมีเสียงเศร้าและเสียงแหบแห้ง นกกลายเป็นวัตถุดิบหลักของความมั่งคั่งในหมู่ผู้มั่งคั่งและผู้มีอำนาจ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความต้องการที่เพิ่มขึ้น จำนวนนกในป่าจึงลดลง และมันก็แพงขึ้นเรื่อยๆ
Hotchbini นั่งถัดจาก Mooly Tawau และครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง ไซดี้ ลูกชายของเธอนั่งอยู่ใกล้ๆ และพูดคุยกับชายชราคนหนึ่งอย่างเงียบๆ ไซดี้ดูเหมือนจะโกรธจัด แต่เขาคงไม่กล้าระเบิดต่อหน้าแม่ของเขา
ช่างตีดาบรีบเข้าไปข้างในและพูดว่า "นายท่าน เราพบสิ่งนี้ในบ้านของออร์เวลล์" เขายื่นมือออกมาและแสดงป้าย Tiger of Tawau ให้ Mooly Tawau ดู
Mooly Tawau ชำเลืองมองที่ป้าย จากนั้นหันกลับไปมองนกราวกับว่าเขาไม่สนใจเกี่ยวกับการค้นพบนี้เลย
“ดูพ่อ! ออร์เวลล์เป็นคนฆ่าคนของเรา!” ไซดี้ลุกขึ้นจากที่นั่งด้วยความโกรธ
"นั่งลง" Hotchbini พูดหน้าบึ้ง
ไซดี้ตัวแข็ง เขากัดฟันแล้วนั่งลงโดยไม่เต็มใจ
“พระเจ้า หยุดเล่นกับนกต้องสาปนั่นได้แล้ว คุณไม่มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วเหรอ?” Hotchbini หันไปหา Mooly Tawau แล้วพูดว่า
"เกี่ยวกับอะไร?" Mooly Tawau ถาม หันกลับมาช้าๆ
"คุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?"
"ทำไมคุณถามฉัน คุณเป็นคนตัดสินใจ"
Hotchbini ตบโต๊ะและส่งเสียงดัง Mooly Tawau กระโดดขึ้นจากเก้าอี้และเดินไปหานักดาบ เขาคว้าป้ายและเล่นกับมันในมือของเขา "คุณต้องการความคิดเห็นของฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้จริงๆ หรือไม่ แน่นอนว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับออร์เวลล์"
“พ่อ พวกเขาพบสิ่งนี้ในบ้านของออร์เวลล์!”
“นี่ไม่ใช่เหรียญ ไม่มีเหตุผลที่จะเก็บมัน” Mooly Tawau พูดพร้อมกับส่ายหัว "ทำไมออร์เวลล์ถึงทิ้งสิ่งนี้ไว้ในบ้านของเขา? เขากังวลว่าทุกคนไม่รู้ว่าเขาคือฆาตกรหรือไม่? หรือเขามีนิสัยชอบสะสมสิ่งเหล่านี้? พบอะไรอีกที่นั่น"
"ไม่ นายท่าน"
“ชัดเจนแล้ว” มูลี่ตาเวาพูด โยนป้ายลงพื้น “นี่คือหลักฐานที่ปลูกไว้” เขามองไปที่ Hotchbini จากนั้นกลับไปที่ที่นั่งและเริ่มให้ความบันเทิงกับนกอีกครั้ง
“ไซดี้ คุณเข้าใจไหม คุณต้องเอาใจใส่พ่อของคุณให้มากขึ้น” ฮอทชบินีพูดพร้อมส่ายหัว
“จะรีบร้อนอะไร พวกเขายังเด็กอยู่” มูลี่ตาเวากล่าว
“เด็กเหรอ พวกเขาอยู่ในวัยยี่สิบ ลองคิดดูสิ พวกเราทำอะไรกันตอนอายุเท่าพวกเขา” ฮอทชบีนี่ถาม ในที่สุดเธอก็พบโอกาสที่จะฝึกฝนลูกชายของเธอ และเธอต้องการให้ Saidy เรียนรู้บางอย่างจากสิ่งนี้ เธอไม่ต้องการให้ Mooly Tawau ทำลายโอกาสนี้ ปกติแล้วพ่อจะเป็นคนตีสอนลูก แต่ในครอบครัวนี้ บทบาทกลับตรงกันข้าม Hotchbini ต้องการฝึกฝนลูก ๆ ของเธอ และผู้ปกครองที่ "ดี" ก็คือ Mooly Tawau เสมอ
Mooly Tawau ยิ้มและไม่พูดอะไรอีก
ทันใดนั้น ทหารรับจ้างรีบเข้ามาในห้องและตะโกนว่า "นายท่าน ข่าวด่วน! Shanteler ตายแล้ว!"
ทุกคนในห้องหันกลับมาและสีหน้าของพวกเขาแข็งกระด้าง เจ้านกดูเหมือนจะรับรู้ได้ถึงอารมณ์ที่เปลี่ยนไปของเจ้านายของมันและกลับไปที่กรงของมัน เพลงของมันหยุดลง ซึ่งทำให้ห้องตกอยู่ในความเงียบงัน
"คุณแน่ใจไหม?" Mooly Tawau ถาม เขาดูจริงจังมาก และความเลินเล่อก่อนหน้านี้ก็หายไป
"แน่นอน นายท่าน" ทหารรับจ้างกล่าว
'เราควรทำอย่างไรดี' Hotchbini ถาม แม้แต่คนที่ไม่มีประสบการณ์อย่าง Saidy ก็ตระหนักถึงผลกระทบของการเสียชีวิตของ Shanteler ไม่ต้องพูดถึง Hotchbini การถามคำถามนี้ไม่ได้หมายความว่า Hotchbini ไม่รู้ว่าต้องทำอะไร หมายความว่าเธอเชื่อใจสามีของเธอมากขึ้น มากกว่าที่เธอเชื่อในตัวเอง
ในอดีต Mooly Tawau อยู่ห่างจากธุรกิจของกลุ่มและปรากฏตัวเฉพาะในสถานการณ์เร่งด่วนที่สุดเท่านั้น เขามักจะถ่ายทอดคำสั่งของเขาผ่าน Hotchbini และครั้งแล้วครั้งเล่าก็ได้พิสูจน์ให้เห็นถึงสติปัญญาของเขาในการทำเช่นนั้น สำหรับคนส่วนใหญ่ Mooly Tawau ไม่มีความสามารถพิเศษของผู้นำ แต่มีความสามารถ สันนิษฐานว่าเขานำกลุ่มทหารรับจ้างไปสู่ความรุ่งโรจน์เพราะภรรยาที่ยอดเยี่ยมของเขา อย่างไรก็ตาม Hotchbini รู้เจตนาที่แท้จริงของสามี พวกเขาแต่งงานกันมายี่สิบปีแล้ว และไม่มีใครรู้จักเขาดีเท่าเธอ
ทันใดนั้น Mooly Tawau ก็หัวเราะ “ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม พวกเขาต้องบังคับให้แอนโทนี่ปรากฏตัว ในไม่ช้า คนๆ นี้จะได้เรียนรู้ราคาของการทำให้แอนโทนี่โกรธ”
“ท่านลอร์ด พอร์ทัลการส่งสัญญาณของกลุ่มทหารรับจ้าง Glory ถูกทำลาย พวกเขาถูกตัดขาดจากเมือง White Mountain โดยสิ้นเชิง”
มือของ Mooly Tawau สั่น เขาจ้องไปที่ทหารรับจ้าง ดวงตาของเขาแข็งกร้าวด้วยความโกรธ
"ดูเหมือนว่าเราต้องการแผนทันที" Hotchbini กล่าวด้วยความตกใจ
อุบัติเหตุครั้งเดียวไม่เพียงพอที่จะเปลี่ยนแปลงอะไร และพวกเขามีความสามารถที่จะลดผลกระทบ อย่างไรก็ตาม อุบัติเหตุสองครั้งทำให้เกิดปมที่ไม่มีใครแก้ไขได้ เมื่อรู้ว่าเดวิดสัน เขาจะมาแก้แค้นโดยไม่ปรึกษาแอนโธนี่ก่อน Hotchbini กังวลเพราะวิกฤตที่กำลังจะเกิดขึ้น
“เราอยู่ในสงคราม” Mooly Tawau พูดช้าๆ
"เจ้านายของฉัน!" Hotchbini ร้องออกมา
“ฉันรู้ว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่” Mooly Tawau กล่าว “แต่เราไม่มีทางเลือกอื่น โจมตีก่อนดีกว่านั่งรอตายอยู่ที่นี่”
Hotchbini ขมวดคิ้ว เธอรู้ว่า Mooly Tawau หมายถึงอะไร มันจะดีกว่าถ้าโจมตีก่อน ต่อหน้า Davidson เพราะวิธีนี้อาจทำให้แผนของ Davidson พังได้ แม้ว่าทักษะการบังคับบัญชาของ Davidson จะน่าสงสัย แต่กลุ่มทหารรับจ้าง Glory ก็ไม่ใช่คนที่จะยุ่งด้วย ยิ่งพวกเขาสามารถสงบพายุได้เร็วเท่าไหร่ มันก็จะยิ่งปกป้องตัวเองได้ง่ายขึ้นเท่านั้น Mooly Tawau พูดถูก
“มันแค่…น่าหงุดหงิด” Hotchbini ถอนหายใจ
“ฉันรู้ว่ามันเป็น” Mooly Tawau พูดพร้อมกับส่ายหัว
“เรามีทางเลือกอื่น” Hotchbini เสนอ "ถ้าเราส่งคนไปหาแอนโทนี่ทันทีและอธิบายสถานการณ์"
“ไม่” Mooly Tawau ส่ายหัว "ถ้าเราไม่ส่งคนที่เหมาะสม แอนโธนี่จะไม่มีทางเชื่อพวกเขา แน่นอนเว้นแต่เราจะแสดงตัว แต่คุณเคยคิดไหมว่าแอนโธนี่จะมีปฏิกิริยาอย่างไร เขียนคำสั่งของเขาและให้เรานำมันกลับมา คุณคิดว่าเดวิดสัน จะเชื่อสิ่งที่เรานำเสนอหรือไม่ Anthony จะไม่ใช้พอร์ทัลการส่งข้อมูลของเรา ถ้าเขาทำเช่นนั้น ฉันคิดว่าฉันอาจเปลี่ยนพอร์ทัลและทำให้ทหารรับจ้างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุคของเราหายไป Anthony สามารถพาพวกเราออกไปได้ Glory Mercenary Group จะต้องสูญเสียครั้งใหญ่ นี่เขาคงอยากได้ค่าชดเชยสินะ เราคงโง่ไป”
Hotchbini เงียบลง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าแอนโทนี่จะพยายามจับพวกเขาเข้าคุก มันเป็นการเคลื่อนไหวที่เสี่ยง
"คุณลืมเวลาไปเลยที่รัก คนที่ทำสิ่งนี้ต้องแน่ใจว่า Davidson ได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเรา เดวิดสันต้องเตรียมใจไว้แล้ว แม้ว่าเราจะสามารถไปที่ White Mountain City และอธิบายทุกอย่างให้ Anthony ฟังได้ ความขัดแย้งก็จะเกิดขึ้น เกิดขึ้นแล้วในเวลาที่เรากลับมา"
"เอาล่ะ" Hotchbini กล่าว "เอาล่ะ เราอยู่ในสงครามแล้ว"
“เป็นโอกาสที่ดีสำหรับเรา” มูลี่ตาเวายิ้มและบอกเธอ "อย่าลืมเกี่ยวกับกองทัพที่อยู่นอกเมือง อาณาจักรนี้ใหญ่มาก ดีกว่าให้อยู่ในมือสามคนมากกว่าสี่คน วิธีนี้เราทุกคนจะมีชีวิตอยู่ได้ดีขึ้น ถ้าเราสามารถกำจัด Glory Mercenaries เหล่านั้นได้ Brotherhood และ Thunderwind ก็จะ ใช้โอกาสและโจมตีเช่นกัน"
“ฉันจะไปเตรียมตัว” ในไม่กี่นาทีทั้งสองก็ตัดสินชะตากรรมของกลุ่มทหารรับจ้าง Glory และตัวพวกเขาเอง
“เดี๋ยวก่อน” มู่ลี่ทาเวาพูดขึ้นทันที "ฉันคิดว่าคงได้เวลาสร้างปัญหาให้ญาติของคุณแล้ว แอนโธนี่เป็นนักดาบชั้นครู เราต้องการไพ่ตายของเรา"